De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

발행: 1770년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

o Tra 'ua Eeelasia DUe'Ilavi. Alexandrinae , aliarumque Emimarum pri vilegiis derogatur. Hinc S. Leo Epist. 16.non queritur suum Primatum saesuris esse Ca noue Chalcedonens , Sed uod ii andi A oris

γrim/leg rem Sedes Alexandrina pe didriit , is Antiorbena Ecclesia proprietatem l crtia dἱgnitatis amiseris .. Et Postea Non con,Uellantur provincialium iura primatuum, nec pσivilegiis antiquitus Astitutis Metropolitavi frauiantur Antistites . Nia Ail Alaxandrina Sedi eIra, quam per sanctu Mareum Evangelistam beati Petri discipulum meruit , serear dignitatis. Antiochena quoqne Ecclesia in paterna cor' turionis ordine perseveret is

Eadem opos utat Epist. 17. F 8. 6s. 66. at nusquam queritur hanc Chalcedonensis Concilii sanctionem sibi , suoque Primatui o

cesse.

IV. Sed deinde ulterius progressa novae Romae ambitio suam Ecclesiam cum Romana coaequare quantum potuit conata: est et sc Ioannes const. ad Hormis iam scribens Epist. eam , quae inter Epist. Hormisdae est 36. Sact Ismas, inquit, Dei messas Aoe os superioris vestrg, Θ novella istius Roma tinam esse accipis . Illam Sedem Apostoli Petri , sius augusta civitatis unam esse definis Et possaliat mi oportet dicere O olim ferias utra

que Ecelsas tam senioris , quam nova Roma unam esse evidenter intelligens, is utriusque --xam Sedem recte de lans

V. Hinc etiam Constantinopolitanus incumenicum se Patriarcham dici amavit , sibi que illud nomen vindicavit . Hoc Prrinum Joanni Cappadoci tributum legitur in Concis Constant. t sub Menna, & Anthimo concediatur in eod lib. q. cap. 7. & novella Io. Deinde Maxentio imperante Ioannes cogno-Memo jejunator' seipsum recumenicum EPυ.

52쪽

scopum appellavit tu Synodo adversusque ἀdam Gregorium Episcopum . Tum Pelagius II. ob elationis hujus vocabulum , inquit Gregorius lib. 4. Epist. 38. huius Concilii acta di solvit. Huius Pelagii succetar Gregorius eundem titulum, quem Ioannes Mau. etitii gratia fretus retinebat, impugnavit litum

sis an Imperatorem, ad Patriarchas , & aflipsum Ioannem seriptis. VI. Ex his Eulogius Alexandrinus rescripsit Gregorio se pariturum, & ista voce in

cumenici abstentarum. Hunc tamen titulum

in his ipsis litteris Gregorio astripsit, quoaei non placuit , sed Eulogium monuit , ne vel sibi vel alteri cuiquam tale aliquid adscriberetis

VII. Post Ioannis mortem Cyriacus hujus

siccessor eundem titulum retinuit, auctorinque fuit Mauritio, & δnastasio Antioch no, ut Gregorio scriberent rem esse levem,

ec omnino indignam quae ejus distentionem , dc scandala generaret : Ideo oregorius licet invitus, sed pacis ergo Cyriaci litteras communicatorias hocce titulo inscriptas suscepit rat graviter eum admonuit, ut a stulti verba sunt Gregorii 9 vocatuli se appellatione comis pesceret. Attaemen hunc retinuerunt Constantinopolitani Antistites frustra reclamantibus Pontificibus Romanis: nam licet Phocas ii odium Cyriaci, Sc in gratiam Romani Pontificis adversus hanc Constantinopolitani. An tistitis dignitatem decretum emisisse dicatur, statim tamen Heraclius rem in integrum restituit, posterioresque Antistites Constantianopolitani hunc semper titulum usurp43 9nt Quamvis autem ambitiosus ille, sit, ut recte vitum est Gregorio, attamen Romani Pon tificis Primatui. non obest. ; dici eripim μ'. Pin. Tom. II. C test

53쪽

41 De Antiqua, mel a Disciplina. εest aliquis Episcopus universalis ratione Dioeces eos, cui 'praeest , quo seni non solum Constantinopolitano, sed & Alexandrino, δc Antiocheno id nominis indultum est. Hinc Anastasius Bibliothecarius in praefat. Synodi ad Ioannem 8. hunc titulum eXc

sat . In eo, inquit, quo sequentor aecumenicum in hac θnodo Graci Pastriarcham suum inconvenienter appellant, Apostolatus vester adulationi veniam dat . Verum eum apud Constantinopolim postitur frequenter Greeos super hoc voeabulo reis prehenderem, is fastus vel arrogantia redargue rem , asserebant , quod non ideo scumenicum , quem multi universalem interpretati sunt, dicerent Patriarcham , quod unives orbis toneat pr

fulatνm , sed quod cuidam parti prasit orbis ,

qua inhabitatur . Nam quod Graci, vocant , a Latinis non solum orbis, a cuius unia mersitata universalis appεllatur, verum etiam ha bitatis , vel Deus habitualibus nuneupatur .

VIII. Denique quamvis Graeci postquam a

Latinorum communione se juncti sunt , in Romanam Ecclesiam fuerint iniquiores, nunquam tamen ejus primatum directe impugnaverunt: nee enim aut Photius, aut Michael Cerularius hanc dissensionis causam allagant , nec de primo loco cum Romano Episcopo contendunt. Unde & Graeci recenistiores fatentur primum locum deberi Romanae Ecclesiae. Verum id ipsi a Conciliis , &Imperatoribus indultum , vel ob amplitud nem urbis concestum esse contendunt , non autem jure divino , 8c a Petro illam istud privilegium habere autumant . Sic Barlaam Monachus in libelloi de Papae Principatu cap. ad ais omnes Apostolos, quoad Ecclesiam attinet, in pari hopore fuisse, sacri au-

54쪽

DUsereatu IV. Cap. II. n. q3 cap. 3. negat Romanum Pontificem peculi, riter esse successorem Petri, cap. q. ait et Romanam Sedem multis Detelis post Petrum Sanctorum Patrum , piissimorumque Imperatorum ,

A eio primas fuisse na m. Cap. 6- ait Sedem Constantinopolitanam dignitate parem esse , ac in rebus Ecclesiasticis, Perinde atque R manam summa eminere sotestate , sed ordine secuadam esse a quemadmodum enem , inquit cap. ' nova Roma Episcopus a Papa fecundus ora ne est , ita sane Auxandrinus huic fecundur, deinde Alexandrino proximus Antiochenus , rosolymitanus donique Antiocheno.

IX. Hac ratione negat Constantinopolit nos Antistites a Pontaiae creandos esse , dccap. s. Papae Praerogativam in eo vitam este docet , ut primo sed aer Ioco , primusque fratιν appellaretur, arque adeo λ mmeis diυina Iim gia precibus Irima ititus mcntio fi rea Tu si quid amittas , inquit , disere Mnas e famis canonibus , id demonstra , mini e refragabimur. X. Eadem habet Nilus an lib. de Primatu : Cum , inquit, duo circa Palam consideranda sint , quia o Roma Episcopus sis , O mi

rea quod si j primus alio m Elistoporum , ni siliud is Peto .aecepit, quod scilicae sit Roma Epia fictus , altarum vero a sanctis Patribus is piis regibus multo post rem re .. intenim Sedi meteris Roma . quod aris talia Imperatrix eget, merito promotus in sitatem extaueriant. Idem iactu b. de dissens. Eccles. Neque xero , inquit sal ud in causa est , quod Latini Urmant nos no-οιε μι tum areogare velle, ct infecundis post m-- principatum Aesti consistera , Amullud ' o P derrectare; neque enim, i Nam s cum Eαἰeμ δε primatu eonvadimus , ne P. Iemnaeo loco nune agitur . Ex his Perspicere

55쪽

44 De Antiqua Ecclesia DUriplina. Primatu Romanae Ecclesiae sententia , S in quibus vera dicant , in quibus a vero a- berrent. '

g. IlI. Sententἰa Vυἰci garum , Lutheranorum , ct Camihi nerum de Ecclestra Romana Primatu refertur. Huic subjicitur opposita Curia Ro- mana Theologorum opinis , ac demum refertur O probatur aliorum Theologorum , ct presertim Gallorum doctrina, inter utramque' . media .

Ut recte de primatu Romanae Ecclesiae , ejusque praerogativis sta tua tur , eXaminan- dae sunt omnium ea de re sententiae , ut ea , quae aequior est, retineatur . Primum urgo He erodoxorum opinationes Percurrendae sunt . II. Joannes Uviclesus referente Thoma Valdensi doctrinalis sidet antiquae tom. I. lib. 2. art. 3. ait profuturum Ecclesiae : Si

Fareret Papa Capitaneo, quo tNnc descenderer ratia in emneὸ homines perpευήiculariter , ut

56쪽

νιι potentia emanavit. IO. nullus sine revelatione assereret. M. o, quod esset caput particularis: Melesia sancta , nec Remanus Pontifex est caput Nymana Ecclesia. 27. non est scintilla apparen-xie , quod oporteat unum esse caput in spirituali bus regens Ecclesiam , q od semper cum ipsa E .

elsa militante conservetur . . ..., 3 e

VI. Post Hullium , dc Vvicleiam Lutherias Papae Primatum aggressus esse videtur illa Thetibus Lipsiae di sputatis cum Ecchio a uno i

2 I9. . quarum Propositio ι baec est i Ro-manam ricti m esse aliis omnibus operiorem probatur ex inrigidis ii Romanorum muri cum

decretis circa quadringulos annos natis a quibus. adversantur historia, approbata mille ac centum tannorum , textus sit tura divinα si γ . Decretam Meani Concilii omnium sacrati mi. In di-isputatione cum contenderet Ecchius Monaria chiam in Ecclesia esse , respondit Lutherus, ejus caput esse Christum , non hominem : 'deinde propositiones Ηussit , & Uviclefi in Synodo Constantiensi damnatas probavit, &in disputationis aestu omnem primatum , tum , Petro , tum Romanae Ecclesiae eripuit d. Iivi fine tamen primatum honoris concedit P itro, sed nunquam Romanis Pontificibus: ath, tamen in resolutionibus propositionum Lypsae disputatarum numero I s. primatum i*jus Iadmittit humano jure : . Si Romana Ereti et inquit, es prima propteν primum Apostolum Pe ,

' - , eadem nec usitate consitabuntuν Compost. lanam esse Iscundam propteν Amisiam sanctum,. Iucobum , ct Ephesinam tertiam propter Aposto- Ium tortium Iomnem, is sic perlordinem An Rogorum . Ast ordo se nunquid ser tur λ q io Iurae erm Drus Pa/rus facit primam Ecelsam a humano I Et ibidem et Nec Papa E scopis, raec . Viscetur ess Presburis superior jure divivo . .

si a Unde

57쪽

Mica , testatur quassioneram fuisse , ureum jure dia Uinσ' probari poset ore umenaei Muri Hic auctoria V s . & postea , Lutherus Oecumenici Ponti is aucto rearens' vene tur , ar tuetur,' de jure ἀλλην disputari voluit, VII.. Idem. Lutherus. im Epistola ad Emserum propius. ad nos accedens. Volo ct inquid , Romanum Ponti'som esse , primum omnium; verum esse Romanum 'mur rem jure di vino supδHoνem nullan ratione credan At postquam damnatus, est a Leone X. anno I sa . nullum jama servavit moiuum,

sed PontiMem Ipassim Antichristum appellavit VIII. Tuingliu ς in Commentia ad Colossi. negat Papam dici posse caput Ecclefiae . imo impossibile esse ait visibilem hominem esse capud Ecclesiae cum. ipsa sit: invisi hilis.

Tuinglium: secutus est lib. 4- Instit. C. s. sii. r. negat primatum, aut ex Christi: in

stituto, aud ex EccIesiae veteris usu sumtaxfisse originem, & g. 3. Pontificem negatefieri caput non: solum principale, sed & ministeriale ,- cap. 7. q. r.- Primatus, Romana Eeeltah exordium Synodi Nicaeaae Decreto tribuit . In aliis quoque operibus ut ina libia de vera Ecclesiae retirmatione, & in Harm. Evangelica ad' caput assi Matthaeir negat ex primatu Petri. Romana: Ecdlesiae primatum

X. Eadem Socene GIviniani , Sc Luth rani , qui, si quem Pontifici Romano primatum tribuunt , illum quantum possunt extenuant, & referunt tantum an humanas constitutiones

58쪽

D sartatio m. Cap. II. β. III. 4 XI. Huic oppositum plane callem insistunt Theologi Romanae Curiae placitis nimium ad. dilii, dum enim Pontificis primatum defendunt, ita eum extollunt , ut invidiam ipsi

maximam constent .

XII. Primo igitur aiunt Pontificem Romanum esse absolutum Ecclesiae Monarcham,& ita jure divino constitutum esse, Monarchiam autem hanc Ecclesiae nulla Aristocra.

tia, aut Democratia temperatam esse . .

XIII. Secundo, dicunt Romanum Pontificem habere claves, & jurisdictionem immestiate a Deo; ceteros autem Episcopos hanc a Romano Pontifice accipere. εν' XIV. Tertio, aiunt eum esse controve sarum omnium de religione judicem supremum , appelIationes universae Ecclestae Ipsi jure divino competere . . π .XV. Quarto , eum leges de novo Conindere Pota , quae univerram Ecclesiam obisIigent. o. ἡ ..

XVI. Quinto , eum non modoridebere praeesse Conciliis omnibus , sed etiam supra omnia Concilia esse, & a neminem iudieari

Posse. t

XVII. Sexto , ii dein tribuunt Pontificibus ius ordinandorum ubique non mo Patria charum , & Metropolitanorum , sea etiam

Episcoporum.

XVIII. Septimo, Romanum Pontificem saltem ex cathedra loquentem infallibilem essera judiciis suis de fide perhibent in lXIX. Octavo, ipsum esse Dominum totius mundi , dominio temporali , & habe. re Potestatem deponendorum Regum , &fidelium a sacramento fidelitatis absolven

dorum . ' .

59쪽

48 De Autiqua Eret a Disciplina. Praerogativas Romanae Ecclesiis ejusque Epia scopo deserunt Turrecremata , Sanderus,

Beliarminus, Baronius, Lupus, & alii Curiae Romanae pIus aequo adolesti. , XXI. At ceteri Theologi praesertim v

xo Galli, ilIi magni Leonis dicto obseque,

tes: manet Petri priviae um, ubicumque ex ip .sius rariuν aquilaea rudisium e de primatu manas Eecleta seeundum hanc, Matem judicant , nec eam extenuant cum haereticis , nec nimium extollunt cum praedictis Theo

XXu.. 'Imo itaque statuunt in Ecclesia, Jure divino esse quandam Monarchiam, hoci est, in ea primum esse Romanum Pontificem . Attamen ajunt Christum immediate , ac per sese claves toti Ecclesiae collectit sumptae dedisse, & subjectum, ut loquuntur, Smmediatum potestatis Ecclesiasticae non esse Papam , aut Praelatos , sed totam Ecclesiam ἔ m tamen ut per Praelatos ius cia. --felleremtur, non per solam Pontificem, Iicet primus sit inter eos , qui jus iliud ha-

heat. Hine a ni statum Ecclesiae Monar-ehicum eae , regimen Aristocraticum , sein Ecelesiam monarchiam esse Aristocratico x gimine temperatam .

X uiamo aa hunc primatum Pontifi cis Romani, ajunt illum esse de jure divino, quiaescilicet Petrus a Christo Collegit

Apostolici primus est institutus, eo consilior ut assi duras. rei exemplum semper Ecclesia Primum aliquem agnosceret Episcopum Cum ergo constet Romanum Pontificem omnium primum semper habitum Bisse , haud, distim est, quin ad eum ille primatus Petri pervenerit. Hoc ipsum tradit Bellarmianus, ubi sic rariocinatur, Iita vis de Roma-

60쪽

DIsertatis In Cap. II. - TU Ayno Pontifice cap. Oportuis, inquit, a P -- succedere in primatu Ecclesia , imis bis primarum bunc es Iropter Eccle ιam .

tus , sed debit, ac perseverare quandiu manet Ecelesta: atqui, inquit, quod spe sera mensior sit Romanus Pontifex, facile probetrι po rest, nulus enim es, nec fuit unquam , qtars Petri succe em ullo modo inruerit, vii priniali hasitus sis prgier Roman m. l ,

XXIV. Unum habent, quod opponant m uicitani, talem successionem non e ste ex Clu sti institutor sic Amesius relatis his Bel Dr-mini verbis . Fundatur, inquit, se primatus non in jure, sed in facto. Secundo, in fa,cto , quod in scr0Πιris non narratur. Tertia , Da tali facto , quod non constituis .ius divinum , sed humanum. Euarto, in tali facto, quod notam detur υἰm habere comm Uicandi auris i us ,

ut docti mi Pontificiorum negarat i , nam . 4 6 stin . dist. 24. Cordubensis lib. q. q. r. -- ranus de Primatu Papae, Tannes iu 2. quaest.

I. art. IO. contendunt per accidens tan sum Pn

j ιngi spiscopatum urbis is orbi , non jure disino , cum hiscopus Romanus nousti syccessor Petri , Ised posit eligi in succorem Petru Episcos s Rrrisiensis , aut quilibet alius

AXU. Ut huic respondeas duo san sunguenda cum Bellar minoi successio Romani Pontificis, & xattio succei Iipi a suecessita est ex Christi instituto, ratio successitatis noti

item, quia scilicet ex institWxo Christi caesiquem esse primum in Ecclesia ae Rosiaticae urbis Episcopum essu primum , non eae ex institnρο Cbi isti se ex Disto Petri dc Ecclesae consensone, licut Episcopas esse iariclesia est ex iure divino, & inlbtuto Christii verian licet non sit de jure .divino R ' C s '

SEARCH

MENU NAVIGATION