장음표시 사용
61쪽
so De Antiqua Getis,e DUc'nus. manum Pontificem , quia Romanus est, esse
primum , de jure divino est eum esse primum, quatenus succedit Petro; ut enim dicatur jure divino primus, lassicit ut habeatur successor Petri , cum ipsae succestio imprimatu Divi Petri cuicumque tandem Episcopo competat sit de iure divino utpote cum in Ecclesia debeat semper aliquis ordo servari, ut a Christo institutum est ruitur dato quod Romanus Pontifex sit innet fueritque semper habitus, ut successor Petri in Primatu, nemo uegare debet dici posse ipsum jure divino primatum habere , D licet negaretur Romanum Pontificem Petro in Episcopatu succedere, negari tamen non posset eum succedere in primatu , ut antea pro hatum est . Porro si quaeras , cur potissimuri Romana Ecclesiae sit electa , quae, Primaturnobtinexet, responderi potest id factum, quia
Romanae urbs erat prima, nec alia congruentioc ratio videtur reddi posse. XXVI. Veram ut majolem his. Iucem ata
seramus , distinguenda iunt plura in Romano Pontifice. Primo, quod sit primus Epi- sporumia secundo, quod sit Metropolita nus , & Parriarcha. Tertio, Quos aliqua habeat praerogativas , esiqua jura sibi pecu-iparitet concessa . Quarto , quod habeat Potestatem temPoralem in patrimonium sancti Petri - Primam habet , ut jam diximus , praesertim ex instituto Christi. Secundum ,& terisum habet ex conssietudine, & Cano
us ob μrbis , & Eccleste dignitatem . Quartum partim ex donatione Pipini , &Catoli Magni, partim rure gentium, & pSς-
scriptionis more aliorum Principum Politi fiorum. Itae optime Ualentinianus in Nove Ia, quam obtinuit. S. Leo potestatem Epi-
62쪽
DOrtatis IT. Cap. Π β. m. s seopi Romani a triplici capite repetit , a Petri merito , a dignitate Sed is Romans ,& a Synodorum auctoritate. Sic etiam conciliantur invicem dicta Patrum, & Pontificum, quorum alii Primatum suum, bc praerogativas repetunt a Christi instituto, alii a constitutionibus, & decretis Sunodorum, alii ab usu, & consuetudine. Conciliari item potest per ea, quae tradidimus, Graecorum sententia cum nostra. Denique istis ritρ explicatis, ac perpensis, facilior reddetur Heterodoxorum reditus ad Ecclesiam.
XXVII. Ex hoc primatu Romaui Pontificis fluunt multae prεrogativς , quae ipsi non fecus ac Primatui jure divino com-
XXVIII. Prima eaque potissima est curam
habere , ut per universum orbem Canones observentvir, utque fides illibata custodiatur.
Atque ob id potestatem habere uti Pin iis Ecclesiasticis per ipsos Canones statutis, refragantes ad id compellere . Hqc autem privilegium habet Romanus Ponti sex jure Primatus sui. Nam qii primus est in aliqua societate, is lege naturati tenetur invigilare , ut leges societatis observentur; atque ut id procuret, necessaria auctoritate debet esse instruetus. Hinc summi Pontifices suis pallim Canonum executores esse perhibent , & si qui ubique terrarum fidem ., aut disciplinam Ecclesiasticam Canonibus lancitam violassent, statim adversas eos primi insurgebant , & malum in ipso exordio agnctoritate sedis Apostolicae, si fieri posset, com
Primebant. At si pertinacius esset malum snec tantae Sedis judicio posset omnino extingui ob contumaciam Haereticorum, vel Schis malicorum, sum necesse sit hoc in casu CO
63쪽
sa De Antiqua Ee lesia Dῖν'tina .eilium generale universam Ecclesiam repraesentans congregari , nemo dubitare potest.
quin secundo loco Romanus Pontifex vi Pri matus sui potuerit, adi hujusmodi Concilium Episcopos convocarct, ut infallibili ejus a ictoritaω, controversia terminaretur. Uerum
equidem est prima Conciliae generalia ab. Imperatoribus esse eonvocata , sed saepe saevius Imperatores id secerunt ad preces Romanorum Pontificum, qui eo recurrebant, ud Scilius ac promptius Episcopi congregarentur sed dubium esse- non potest , qtun ubi. fidei , veh disciplinae periculum immidet nec jam unius Romani Pontificis auctoritas ad comprimendiu Ecclesiae dii iidia . lassicit , dubium, inquam, non est quin hoc in casu Romanus Ponti sis classicum canere possit ,& vi Primatus sui cunctos Episcopos ad. Synodum generalem voeare, atque in eos , si legitime vocati adesse renuerint , velut in Ecclesiae desertores excommunicationis larrinsententiam.
XXIX. Tertio Iiret Romani, Pontifici definitiones doe fide, & moribus non. sint omnino infallibiles , sunt tamen magni aput omnes momenti , & universam spectant Ec-Hesiam. Atqu& hine singulae privatim Ecclesiae magnam ejus definitionibus reverentiam praestare debent , nec possimi pro Iibito eas
XXX. Quarto , licen Romanus Pontifex non fit solus omnium controversiarum judex , sint tamen ejus praecipue in judicando par tes, nec quidquam in Ecclesia magni momensi definiri par est , quod non ad ipsum minseratur , vel de quo non consulatur. Innumera Iunt ejusmodi relationum , & consiliationum, ut ita loquar, exempla, quae aliaes
64쪽
2 Fert Bio m. IL. IIT alias retulimus , nec hic repeterct necesi te est.
XXXI. Quinto , Theologi nomi censene
Romanum Pontificem a legibus ae Conciliix etiam generalibus latis tapienter dispensare Posse eo in casta, quo Concilium ipsuin dis-vens arer, nec non agnoscunt ipsum leges. Generales posse eondere , bc toti Eccleste observandas proponere , sea quae vim noa habeant , nisi sint promulgatae, Si receptae communi omnium consensu a XXAII. Sexto, ajunt ita Conciliis ipsi quidem ex convenientia deberi, sed no ex necellitate , quandoquidem tribas primis Conciliis generalibus non priefuit 2 n acti porro tuum. e sie supra Coucilia , auu Z R mine judicar, posse , qinita imo contrarium diserte affirmam Sc probatat ex inserum Pontificum exemplis XXXIII. Septimo , probavimus is di sespa ione parecedenti jus ordinationum Pontificenis non habuisse extra mariarchatus sui dimites,
XXXIV. octavo , mntificem, infallibiles esse negant , & da facto plures errasse com
XXXV. Nono se contendunt ipsum oecil-menicis Conciliis inferiorem. esse & ab ipsis judicari, ac deponi Posi . . . ' i ' . XXXV b. Decimo, execrantur issorum prientiam , qui asserunt Pontificem jus habere deponendorum Regum , dc subjectorum λsacramento Mei absξlvenrertim Tremorum
que aut transferendorum, aut cuiliber occ panti tradendorum.
XXXVII. Sunt di alia, quaedam privile da , quae sibi arrogant Romani PDntifices , quae ex istis fluunt , quae illi Parixer non adi
65쪽
sa. De Antiua me A DUcἰplina. gnoscunt : ut quod solus Papa pollit depo-nere Episcopos quod falsissimum est, & in numeris exemplis refellitur: quod necesse siit Concilia ab ipso confirmari , ut robur habeant; quod pariter salsum esse docent prima Concilia , quae a Pontificibus confirmata minime sunt. Item quod solus jus habeat ea convocandi quod adeo falsum est , ut octo priora Coucilia ab Imperatoribus convocatas esse constet '9. Haec sunt, quae nostri praesertim Theologi ad Primatum Pontificis Romani pertinere negant: vide de his Gersonem in tractatu de potestate Eccles. de Auferibilitate Papae , de statibus Eccles. de pace , & in articulis contra Petrum de Luna , Petrum de Alliaco in trach. de Eoclesiae auctoritate , Iacobum Almainum trach. de Dominio naturali, civili , & Ecclesiasti- ω , de auctoritate Ecclesiae , de potestate Ecclesiastica , & laica , Joannem majorem disput. de auctoritate Concilii supra Pontificem , & in . dist. χε. & post hos Richetium tradi. de Eccles. & politica potestate in A polog. pro Gersonio, & in historia octo Conciliorum generalium nuper edira , Sim nem Vigorium in responsione Synodali , &in libro gallice edito , cui titulus De ι' es atis Duuernement de ι' 'lise, Joannem Laun jum in Epistolis, variisque tractatibus , Petrum de Marca in libro de concordia , aD
Ex sacto, quod Imperatores aliquando Concilia generalia oriental ia convocaverint, haud heditur ius, ruod in R. Pontifice modo ipsemet Auctor agnovit :ei licet Vi Primaius fui eanctos Episeopos ad Gnodum
generalem vocat e. Tum alibi Imperatores ex sen-rentia Sacerdotam Synodos generales aliquando con- vocasse tradit.
66쪽
D Fere aeso IV. Cap. II. ILL yy fertiones Parisiensium Theologorum, Se ces11uram eorumdem in Uernantium cum ejuS assertione , Iibrum de antiquiS , & majori - .hus Episcoporum causis , librum Gerhasii Doctoris Parisiensis de eodem argumento , .l: atiosis XXXVIII. Eadem nos post tot graves, ac summos Theologos de Primatu , & praerogativis summi Pontificis asserere non dubitamus, & jam ex iis nonnulla probavimus , cetera tuis deinceps Probabuntur.
67쪽
in qua probatur Romani Ponti iris rudisium nomesse irreformabile .
Um ea communis si omnium ho minum conditioe, ut mutiis ac va viis erroribus sint obnoxii , nul-- π, L lum pristantius mortali cuiqua irramunus a Deo concedi potest , quam tu aliquibus in rebus falli non pota , Praueritin verossis iis , Mudrum cognitio, licet necessaria , rationis tamen viribus haberi non potest. Hinc nullum majus Romanis Pontificibus privi Iegium tribui potuit, quam certum , & infallibile in rebus fidei definiendis judicium; sed quo majus , & eScellentius est istud donum , eo diligentius ca-Vendum est, ne illud temere ac sine fundamento ipsis adscribamus : nam praeterquam quod indignum est alicui auctoritatem eam, quae ipsi non competit, tribuere, niihil magis periculosum , quam eum , qui possit e raret infallibilem credere: si enim contingu
68쪽
' Dissonario V. Prauq siano F eim de facto errare , necessario in errorem ducuntur , qui eum deficere minime posse arbitrantur , cum ei ductoritati , quae Puta intur infallibiIis , adhaerendum omnino sit . Igitur Romani Pontificis infallibilitatem credere nemo debet , nisi tam perspicue demonstretis , ut nullus dubitationi supersit locus. Nam nisi omnino certum si eum esse antillibilem, qui potest eius judicium pxo certo & infallibili haberi ὸ Quippe s pr habile tantum est Pontificem esse infallibilam , potest id etiam esse falsum . quod si fessum ia esse potest , potest in particulari judicium quodlibet Papae esse fiasum. in modo ergo dicetur infallibile judicium, quoa potest esse falsumi Itaque qui Pinui ficis defendunt infaIlibilitatem , tenentur apertissime demonstrare istud privilegium ei a Deo
concessum esse et hoc autem iliter probare non possunt , qaam ex scrimina , & traditione: quare si ex neutra capite palam , &aperte id ostendant , actum est de illa i saIIibilitate Pontificia. II. Porra , qui Pontificis Romani infalliabilitatem prepugnandi , non id sibi volunt Romanos Pontifices prorsus , & quocumque in casa esse infallibiles : imo fateatur eox
non secus ae ceteros mortales sepe errareae decipi ; sed tunc eos errare non Posiae Porhihent , etiam ex CaMedra loquuntur , quae vox antiquis omnibus Theologis hoc in ne-.gotio ignota a, recentioribus est excogitata ianIia At quamvis omnes infassibilitatis Pon tificiae assertores de ea co veniant , in eluviamen sensu assignando multum a. se invicem discrepant: quibusdam loqui ex Cathedra , idem est is cum Coucilio loqui; sta isti non tam videntur infalli biIitatem Ponti ,
69쪽
38 m Aut qua Messa Dise plina. fici tribuere , quam Concilio. Aliis ex m. thedra loqui, idem sonat ac secundum scripturam , & traditionem loqui; quae quidem expositio nihil magis tribuit Pontifici, quam cuilibet alii ; certum enim est eum non errare , qui secundum scripturam , & traditionem loquitur. Sed illud quaeritur quomodo , & an certo sciri possit Pontificem secundum scripturam , & traditionem loqui λquod si cuilibet examinare liceat, ruit pro
secto infallibilitas illa Pontificia. Alii sic explicant, illud ex Cathedra loqui, ut idemst ac loqui re mature, & diligenter examinata. Vulgatissima expositio verborum ist Tum, quam Cajetanus, Bellarminus, Duva
Iius, & alii subministrant, haec est, Pontifi-eem loqui ex Cathedra , cum circa fidem , aut bonos mores Ecclesiam docet : sed nec sta nodum plane solvit; ulterius enim quae
Titur unde cognoscatur , utrum Ecclesiam doceat universiam , an vero ut privatuS I quatur. Hic eis aqua haeret; quidam dicunt Pontificem tunc censeri Ecclesiam docere , cum decretalem condit , alii cum consultus
respondet ; nonnulli cum Bulla ejus certo tempore ad valvas S. Petri assixa est , quo nihil ineptius dici potest. Ceterum inde cotiligitur quanta sit eorum , qui Pontificem Romanum infallibilem esse docent, in sua
opinione tuenda anxietas, & inconstantia ex qua de ejus Distate praejudicari quodammodo potest. Enimvero ut certi esse Possimus de infallibilitate judicii alicuius a Romano Pontifice lati , debemus habere cervam regulam , per quam manifeste cognoscamus hoe illorum de numero esse , quae
necessario infallibilia sunt ; at nondum de ejusmodi regula convenit inter eos ipsos squi
70쪽
I pontificem infallibilem esse' praedicant ἔsed hi quidem unam V alii vero aliam conditionem aae certi tuainem, aIicujus judicii Pontifici, requisitam esse coatendunt , a proinde neceue est judicium iIIud isi aubium ab aliquibus revocari , quod ab aliis procerio, & infallibili habebituro IV. Quomodo ergo quisquam potest esse certus hoc vel illud iudicium denumero i fallibilium esse , cum secundum aliquoς ita dubium revocarὲ possit , secundum aIios de eo dubitare sit nefas : ergo hic .' -- oportet, & neutrum Iudicium pro infalli Ii habere. Sed hi praemisin, Romanos pontifices, aut solos, aut cum sua Romana Sy nodo, etiam cum ex Cathedra loqui perhi-hentur , in judicando falli posse ostenda
V. Ad hoc autem sussiceret adversae op nionis argumenta refellere , quia ipsorum est cur observavirmis probare ex scriptura , di traditione Pontificem Romanum inerran- etiae privisegio gaudere; quapropter satis nobis esset , argumenta, quibus id suadere conantur, inania demonstrare, nec opus foret Tationibus , & exemplis. docere Pontifices ita definiendo erram posse , &. de facto err