장음표시 사용
81쪽
De An qua EeeDM DUHplina. haverit Pontifex , attamen eJus de peccato originati dubitationem procul dubio appro-havit; ita Austo lib- Σ- ad Bonif- cissam eandem, inquit di querela venerandἀ ---ria Papa Z i, qua interlocupio reperitur, uti Iureperis x eredi oportere sne ullo visis pereari originalis hominem nasci , nusquam prorsus hoc dixit, nusquam omnino eo crist ν sed eum hoe
Calestius in suo libello posuisset inter illa dumta. xat , de quibus se dubitare , , in i velle em fessus est in homine aceνrimi ingenii , qui profecto se corrigeretur , plurimis profuisset, volutatas emendationis ν non fastas dogmatis approbata est. ct propterea libellus Mus Catholicus dictus est m uia is hic Catiatica mentis est, si sua forta
aliter sapit , quam veritas exigit , non cer si me definire , sed detecta ac demonstrata respuere. Ita primum Augustinus excusare conatuW
factum ZoEimi probantis libellum Cassiestii
qui dubitationem de peccato originali prae terebat ia Deinde vero huic responsioni pa-xum fidens haec addit. Sed se , quod absit sextinc fuisset de Crisio vel Pelagio in Romana Ecelsa jussitatum V ut illo eorum dogmatσω qua in usis ct eum isset Pap ranocentius damnaverat , approbanda , ct reneno pronuntiarentur, ex Loe potius est pravarieationis norin Clericis Romanis Aurenda. Haec Augustini responsio nota
dum pIane solvit, necnon Pontificem , Se Ecclesiam V quae Romae est , a fide majorum deficere posse supponit .. VIL Sextus est Honorius V qui a Sergio Patriarcha consultus Monothesitarum errorem decretaIi Epistola definivit,. & propterea a Synodo sexta oecumenicar nota semeIanathemate percussus est di nec tantum damn tur, ut fautor haereseos, sed ut illius reus..ic ex Epistola convinctus sic actio damin
82쪽
. dissertatis R. Cap. I. g. III. 'rnatur ejus Epistola, ut contraria re tie fidei
ει haereticorum doctrinae consentanea P. 9ψ . his verbis: Raetractantes Dogmaticas Epistolas , qua rauquam a Sergio scripta sunt tam ad Cyrum , quam ad Honorium quondam Papam auria
effug Roma. Similiter , ct Epipolam ab illo, i Aes Honoris , rescriptam ad eundem Sergium , Busque invenientes alienas existere ab Apostolieis Dogmatibus, ct a definitionibus sanctorum Co eiHorum, is eundiorum probabilium Patνum, se quἱ vero falsas doctrinas hereticorum, eas omni
modo abjicimus: Si quis ab haeresi excusare telit Epistolam Honorii , is pariter Episto. Ias Sergii potest excusare, deinde de Honoxii Epistola non secus ac Sergii dicitur ,
quod alima existat ab Apostolicis Dogmatibus , . a definitionibus Conciliorum , cumrorum probabilium Patrum , quod sequatur doctrinas haraeieorum . Nec est quod dicat Garnerius
hic mentionem nullam esse de una Christi voluntate, sed tantum generatim de falsis doctrinis; agebatur enim in illa Synodo tantum de Μonethelitarum dogmate: cum ergo Epistola Honorii jungitur Epistolae Sergii , S ambae damnantur quasi abhqrrentes ab mpostolicis Dogmatibus, de alio Dogmate id non potest intelligi, quam de una .Christi voluntate . Nam quod addit Garnerius, ab horrere Epistolam Honorii a doctrina Apostolorum , non in fide sicut Epistolam Se gii , sed in constantia , & sortitudine , amente verbisque Synodi prorsus abhorret , nec quisquam cordatus huic unquam assentietur expositioni, eamque refellit id, quod 1equitur in eodem loco, ubi Patres ita loquuntur . Cum his vero simul projici a multu Ura Ecclesia Catholica , simulque anathematinari Yavidimus, ct Honorium , qui fuerat Papa a .
83쪽
Dr Aran a virlesia ανίμοις - 20ua Roma eo quod invenimus per scripta s. qua ab sto facta semi ad Sergium di quia is omnibus mentem Argia secutus est, is impia dogmata con
ae in Concilio Non secus ac ceterἀ charta s. littera haneticorum igni addicuntur, eo quod , taquiunt Pa res , cygnovimus in unam ipsam , oandemque impietatem tendere , cum scriptis M-νerisorum, Acst. 8. pag. ZO24. ait Synodus ,
daemonem per organa suae, id. est , Theodo-mm, Sergium , Pirrhum ,- Paulum, Honorium xis Cyrum , atque, Maraianum , ct Stephanum. Ecelesia confinenter erroris scandala excitare ae nius volumi,.s , ct operationis in duabus natu
ras Christi haeresim in populum spargendo. III. In Pro1phonetico ad Imperatorem eadem actione pago roset. anathematizatur Honorius cum ceteris haereticis: . Utpore, inquit Synodu&, qui eos in emnibus securus est ἀ- Mitto alia loca innumera, in. quibus Hono
rius una cum ceteris Haereticis anathematae Percutitur, nullae facta, mentione cur damn tur , quod vel unum sufficeret. ad Probandum eum fuisse haereticum.
IX. Quantum vero istud argumentum a d. versarios premat , eX eo videre est , quod Baronius, vir acerrimi. judicii. non illa ratio,
ne sese ab eo expedire posse judicavit Mquam scribendo actae Concilii esse adidier
ta: Sed hujus opinionem nunc omnes rident ,
Sc actorum his in locis nullus nota agnoscii : Quapropter alii eo confugiunt, ud dicant Honorium fuisse damnatum non udhaereticum; sed, tantum eo quod haeresim nascentem negligendo, aci connivendo fovexit . Verum si hac fuisset Concilii mens, cur num. quam Honorium a. ceteris haereticis. distin-
Milet , euv ubique eodem anathemate iisdemi
84쪽
DUOrtatio H Cap. L - UL . 73 . uerbis, tum illius Personam, tum egus Epistolas confixisset λ durum id , & odiosum , diversis longe criminibus eandem Poenam inflioere. Quid quod verba Concilii hunc lensum habere non possunt : quis enim patiatur Ze eo, qui haeresi non consenserit, lea tantum NIIam non ea qua par est diligentia compresserit, illa dici, quae de Honorio lexi a Synodus habet, quod ejus ephiola sit contra .ria Apostolicis dogmatibus, quod sequatur doc3rinas haereticorum , qaos pes scripta. in Uentatur mentem hareticorum in omuibus seqii , ct impia dogmata confirmare, is in unam eandemque impietatem tendere , unius voluntatis, is unius operar on s haresim in vulgus spargere , & alia n-
milia , quae dici non possunt , nisi de eo , qui hanesi plane consentit . Maneat ergo persuasum fuisse sextae Synodo Honorium in suis Epistolis haeresim Sergii aperte dc
X. Ipsie vero Epistolae si legantur, haereum Monothelitarum omnino sapiunt uam in iis Honorius unam profitetur Christi voluntatem , & de duplici Christi operatione , aut voluntate sileri vult, & quod Monoth
Iitarum Praecipuum erat dogma , totiusque haereseos principium , dicit Jesum operatu esse divina, media humanitate , m humana plο- ne a 4.υinitate ; Nam Monothelitae aiebant humanam in Christo naturam esse divini verbi instrumentum, quod tantum ageretur. Excusatur equidem Honorius eo quod rationem reddens cur unam dicat voluntatem, ex-CIudere tantuna videatur eam , quae e 'riginis vitio in nobis est. Uerum hac etiam ratione utebantur Monothelitae , statuentes Omnem UMantatem humanam ex Peccat
85쪽
74 De Antiqua Declesia DMespiana ae non mirum si Honorius ut probaret luntatem humanam in Christo nullam esse hanc rationem reddit , ista a disinitate a sumpta est nostra natura , non culpa . Et Iicen Ioannes , ac Maximus aliter ejus verba interpretentur , sic tameta iIla intellexit totus: Oriens , imo & ipsa Ecclesiae Romana , quae in veteri Breviario, in festo Leonis II haec ad tertiana quartamque lectionem leg hat .. Vc suscepit sanctam sextam onodum , quo
nuper per Dei providentiam in regia urbe celebrata est L . ia .. in qua Synodo condemnaei fune Cyrus , Sergius , nonorius , Pyrrhus , Paulur, Petruy, necnon Macartas cum discipulo suo Stephano , sed ct Polychronius , novus Simon , qui
BD Chrso, dixerunt, vel praedicaverunt , nec vero pugna P cum istius. Breviarii testimonio Leonis ipsius secundi auctoritas.. Queminonnulli putant Honorium eo tantum nomi ne accusare , quod negligentia sua errorem Non helitarum foverit: Utrumque enim ita Honorio reprehendi merito potuit , & quod alios deviantes non correxit , Utrumque dr-cit Leo II. Epistola ad Imperatorem Constantium necnon , inquit , Honorium' Ana-xhematreamus , qui hanc ApostoIicam Ecel Na non Apostolicae traditionis. doctrinae ita Iustravit , sed prophana traditione immac latam maculari permisit . Itae etiam Con-nantius ita Edicto Anathematizamur gur novorum mimarum auctores , , fautores sunt , Theodorum, Sergiam , ctc. atque etiam Ho ortam horum fautorem , acutorem , ct confirmatorem
hareses, ct alias ad hac Honoriar hujusmodi ha reseos confirmator , qui etiam sebi ipse pugnat , ore. Ita non tantum Honorius haeresim -- nothesitarum nastentem comptimere negle xit a
86쪽
DἰOrtarti V. Cap. I. g. IV. 7sxit, non tantum Sergii , & aliorum haereti- .corum personis favit sed & ipsius haereseos fautor, & confirmAtor fuit ex mente Leonis, & Constantini , quam perperam alio trahunt plerique , non distinguentes inter facitorem haereticorum , & haereseos . Qui versonae tantum haereticorum fautor est, potest non esse hqreticus , at qui fautor , &confirmator est hqreseos , qualis fuit Honorius, is non potest non esse haereticus: ruit ergo vana illa distinctio , qua sola potest Honorius ab haereseos crimine cum nonnullo colore vindicari . XI. Porro exemplum istud Honorii , de alia , quae superius adduximus, probant Romanos Pontifices etiam ut Pontifices atque
ut ajunt ex Cachedra loquentes erroribus obnoxios esse posse : nam in eXemplis propostis cernere est eos consultos universiam Ecclesiam docentes litteris, & scriptis publicis animo definiendi emisis a veritate , & fide deviasie .XII. Denique Ioannis XXII. exemplum in medium mtest adduci , qui Pontifex , tum praedicationibus publicis , tum etiam licteris, & scriptis, & legationibus conatus est suum de medio animarum post mortem
statu errorem in Ecelesiam universam inducere , & contrarium sentientes a Ra opinione demovere. Rem sic narrat Continuatormngii ad annum I 333. Hoc anno I 333. cum prεdicatio, qua dictus Dominus Joannes PAED , ira qua publice , tit fera fur , dixerat , quoa n ms decedentium in gratia non vident Deum per essentiam , me fune perfecte beata usque possresurrectio em eorporum quod dictum multos θ - tit, verae 2 parebatur publiea tamen apud AM Mooema bi Papa tune rosidebar, istud dicit
87쪽
m. De Ani Raa Ecclesya mPoaenaria pluribus ab aliquibus , ct maximae a quibusdammCardinatibus ob favorem ab aliis propter timorem, pradicti Pontimis . Nam quemdam fratrem Pradicatorem , qui contra sud dictum μυω erro remi sum. praedicavarat in carcerem focit poni Parisiis autem. υt a magistris; Ο tota Theolo A. Iosa cultatW approbaretur missi sunt a latardii in Papa duo Magistri in Theologia. , . qui stabi in opinione sua consentiebant . . ut Mail pros Parisienses ad opinionem suam adducerent, 1 cira Dei gratia non contigit. Narrat deinde quemadmodum haec opinio ab illis propositae fuerit Facultati , & repetit dein quomodo, soram Rege a decem Magistris iuerit damnata ; denique vocatos ait a Rege omnes Magistros ita Vincennas, missamque iub eo a . Papam Epistolam , qua mandiutur,. ut sentemtiam Magistrariam, Parisiensium, teneat, qui melius.
sciret , quid deleret teneri, is credi in Ade , quam Iurissa aut alii Curici iaXlIL Tum per litteras. petiit Pontifex uti Iiceret Baccalariis utramque, opinionem de findere: his acceptis tribus vic bus congre' gatae Facultas opinionem Joannis. improbavit, & vetuit eam defendi . Eadem: habet Petrus Alliacus Cameracensis horum fere Ogulatus testis ann. I4-. in oratione ad Regem : Suand l' on traita l' erreur Ioannis. PapA: XXII, de ri ne beata, Rex Francia. , qui estola au Bois de Vincennes, stuvosta par devers la F culte de rasologia, non. mie par devers r Un veste, is tu' -υosta a Vincennas la Faculte vive-neus mitras , ct i' appotalement qu iis
88쪽
cum sono. Euccinarum. vel tubarum caram Reg
P. Ioannes XXV. postquam senex effectus est, δε- spuist pnadicans animas separatas non videre eo sentiam divinam ante diem judicii, contra quem Thomas Usaueis de Ordine misceatorum se exponens preicias propter fidem Catholicam publicae Fradica tatu itaquae propter hoc Papa misit eum imcarcerem, is ibidem fame cruciatus s. Papa amno 2Q. Ludosita in exfremis consiturus ad instantia n quorumdam amicorum suorum praedicta m
XV b. . Longius. in Monatario Cisterciensis
Chronici Thomas do Calas pracdicavit Avenione eontra, Papam Ioanneo propter errorem ejus da caritate animarum. Dinnes antequam migra-xet e. vita, T Oc it errorem: verbλ revocationi; sunt: Et si forsan in pradictis serm ibus,, collationibus Hiqua. diximus qua scriptura sacrae. quo uomodo essent, rael viderentin Avia , ea re
XVII. Ex his , & aIiis , quae huc asseri s
posient testimoniis constat Joannena XXII . nota tantum in eo ervore fuisse animas fauctorum beatitudine non frui ante judici, diem , sed etiam nihil non molitum esse di. ut errorem istum tota Ecclesia. , ac praci- piae Gallicana amplecteretur atque ob eam rem Legatos a latere cum Iitteris in. GaIliam misisse. , & forte multos Gallos i eam sententiam traxisset , nisi Facultatis nostrς auctoritas obstitiiset Habemus ergo imaeo Pontifice exemplum , quo manifeste pro batur Papam Romanum, etiam cum Ecclesiam docere intendit , errorem posse talla
euam fidei dogma proponere , ac Proinda
89쪽
De Ani qua Me, a Din; ina. ruit Romani Pontificis ex Cathedra loquentis , hoc est , Ecclesiam docentis infallibilitas ou. IV. Ex recentiorum pontificum pugnauribus inter se definitionibus rejicitur infallibilitas. Veritas cum una sit nunquam potest secum invicem pugnare , nec potest aliquo tempore falsum esse, puod aliquando verum fuit. Ubi ergo occurrunt Pontificum pugnantes inter se definitiones, necesse est ex iis alteram a vero esse alienam. Hoc autem Pontificibus recentioribus usu Rpe venisse , ut contraria definirent , haud ignorant qui in jure Canonico paulum versati sunt . Duo hujus rei exempla paulo vetustiora referuntur ab Almaino in tractatu de auctoritate
Ecclesiae his verbis: Seeundo, inquit, Innocen-rius III. ct Calestinus determinaverunt contra ιa super ista pyopositione r uno conjugum ad hae resimrranseunte , alter , qui remanet in fide , potes ad feeunda vota transire: deter natio Innocentii III. quod non potest , ponitur in capite quarto de divortiis, determinatio Calestini, ut dicis Glossa En eodem capite, olim ponebatur in Decretalibus de conversione conjugatorum in fine. Tertio, Pergit idem , aliqui Pontifices flatuerunt contra Evangelium, ut Polagius, qui fecit constitutionem quos omnes Subdiaconi Sicilia a suis uxoribus abstinerent, quas in minoribus ordinibus duxerane aut ab officio cessarent quam quia erat iniqua νσ contra Evangelium, retractavit Gregorius priamus ejus successor , ut patet 3I. distinct. e. anterretennium in textu , or Gusta'. si enim potuerit judicialiter statuere contra Evangelium , ita is is ire.
II. Innocentius IV. in caput Presbter de
90쪽
Saeramentis non iteraudis, ait formas Sacr- montorum post Apostolos esse inventas , , auι -- cssa redinatas . De risu , inquiu, Gostilico inus itur in Episto ad Timotisum , quod marium impone ne ordinandis , ct onationem fundebant , aliam aurem formam non legimus ab eia servaram et unde cred us , quod os essεnt forma posse a Minventa , susceret ordisatori dicere et sis Sacerdos , vel alia aquipolsentia verba sed subsequentibus temporibus formas , qua servamur Ecelsa ordinavit: Haec Pontificis hujus sente tia adversa tuu Eugenii IV- definitioni, &vu ais scholasti coxam opinioni III. Si liter Stephanus Iris consuItus r spondens , & Decretalem condens, ac proinde ex Cathedra Ioquens de Baptismo in vino collato, sic statuit c II. Epist. Si in viano quis, proptereat quod aquam non invensebat, om-αλσ peristisantem inis num bapttaavit , nalia es extinde a critatur culpa - Γnfantes A per meant
ει ipso baptismo: nam si aqua ad uis praesens ,
ED, Presb er excommunicetur , or pinnitentis su Neiatur L Haeci definitio, adversia tuc contrariae
Eugenii IV- in responsis ad Consulta BuID-rorum sanctioni , & Ecclesie universie disciplinae IU Aliud hujusmossi contradictionum ita
Romanis: Pontificibuς exemplam admodum facetum, nobis subministrat Frinciscanorum de paupertate contentio, que Pontifices quo que latet se commisit di quippθ cum Franci-1canis quibusdam venissed in mentem , --nem omnino rerum ad usium pertinentium ProPrietatem abjicerct curaerunt itae Franci-ici Regulam a Gregorio IX. anno G3ine plicari ut nulIae omninoe proprietas, ipsis. ω
sive in communi, sivae ita speciali competerae deberet. Dicimus , inquit iste PontifeN,. viaia