장음표시 사용
91쪽
De Anaiqua Ecclesia Dincipians. neque in commuri , ncque ιο speriali debene pro Irietatem habe e , sed urensilium, oe librorum ,
eorum mobilium , quo luet halere , eorum Uum habeant . . . . vendi debent mobilia , vel extra ordinem commutari , aut alienari quoquomodo , nisi Ecclesis Romana Cardinalis , qui fuerit ordinis Gubernator , Generali , seu Proυimeiat bus Ministris auctoritatem super hoc prebuerit , vel assensum. V. Post hςc Innocentius IV. rerum quarum usus minoribus conceditur, proprietatem alSedem Apostolicam specialiter pertinere deis claravit anno I 241. Itemque Alexander IV. anno 32sq. decrevit loca Fratrum ad Po tificem , & Sedem Apoitolicam speciaIiter Pertinere: cum vero hujusmodi proprietaetis abdicationem quidam irriderent , Nicolaus III. in Decretali exiit , eos velut errantes damnavit, & excommunicatione perculit . Disimus , inquit, quod abdicatio proprietatis --jusmodi omnium νerum non tam in speciali quam etiam in communi merisoria es , oe sancta , quam ct mrisias viam perfectionis ostendens verbo do ruit , exemplo firmavis , quamque primi fumdatores militantis Ecelsa , prout ab ipso fonte Bauserunt, volentes perfecte vivere per doctrina , ct HUta exempla , in eos derivarunt. Aliter fen-rrcntes excommunicarianis sententia , quam nunc
in ipsos proferimus , se noverint subjacere, a q*Gper neminem nisi per Romanum Pontificem possint absolυῖ. Ita occasionc contentionis Francisc norum, Innocentius dogma condit de abdicatione proprietatis omnium rerum, eosque
qui illam meritoriam aut sanctam esse negarent, proscribit, idque tam disertis verbis adhibita etiam sacrarum litterarum auπctoritate decernis , ut facile intelliga tureum habuisse in animo universam Eccle sitam
92쪽
ε Disereatio V. Cap. I. m. 8 Isam docere , ac rem edi Cathedra definire. Hujus successos Martinus IV. in Bulla data ro. Kal. Februarii anno I 282.
pariter statuit ad Ecclesiam Romanam omnium
rerum mobilium , se immobilium , quibas semrres uti possunt , J- , proprietatem , , domianium nrullo modo spectare . Idem decernit Nic Ιaus IV. anno Ia 98. ac demum Clemens V. in Concilio Viennensi circa ann. I 3II. eadem, quae antecessores sui declaraverant, εο firmat constitutione fatis. pxolixa, quae inter Gementinas legitur, eujusque principium est Exietis , Ita septem Romani Pontifices non modo approbarunt eos Franciscanos, qui il- Iarum , quibus utebantur , rerum. Proprietarem abdicabant, eamque Pontifici ultro largiebantur , sed & eos, qui istud improbarent ,
VI. At e contra Ioannes XXII. qui Gementi successit , Minores quosdam, qui is tres de paumre vita, nec non Bisocchi , ac Beguini dicebantur, seque D. Francisti ro. gulam ad litteram servare pro irebantur , damnavit, & abolevit, constitutione, cujus
initium sancta Romana Meusia , necnon altera Directorio Inquisitorum, inserta , quae incipit gloriosam Ecclesiain , utraque anno ipsius 2. data, tunc ait Emericus quatuoς
fratres hujusmodi velet haeretici apud Massi-
Iiam anno 13I8. per Inquisitorem haereticae pravitatis, velut heretiei condemnati sunt ,& flammis addicti , qui ab eorum collegis.
tanquam Maa tyres honorati sunt is Porro prPcipua causa , quae Joannem XXII ita istos eSacerbaverat, hqc erat quod Nicolai. Us
de Proprietato bonorum, quibus utebratur ssententiam mordicus retinerent . Hinc γω IL APrilis anno Iaxx. constitutionem q ia
93쪽
ta Da An hua Meles a MD;plina . nonnumquam promulgavit , qua suspendit excommunicationis sententiam a Nicolao latam in eos , qui decretalem suam Exiit , aliter quam littera ipsa sonat exponerent , aut aliquid in ea declaratum in dubium re . carent. At ex alia parte Michael Csse. nas Generalis Minorum, Gulielmus Provincialis , & alii Constitutionem Nicolai III.
tueri coeperunt, & contrariam sententiam velut lia reticam oppugnare: tum Ioannes ut eos proscriberet , constitutionem Cum inter . emisit, in qua fundamentum opinionis Nicolai velut haereticum, & erroneum proscribit declarans erroneum, is hareticum esse p.rtinaciter viserere, quod Christus , ejusque Apostoli, nee in speciali , nee in communi aliqua , nee hae ipsa vendendi , vel donandi ius habuerint . Deinde in alia Extravaganti ad eanditorem declarat e translato , & recepto per Nicolaum III. in Romanam Ecclesiam , rerumquς Minoribus conferentur dominio, servato tamen ab iis usu, nihil commodi Romanis Pontificibus accedere, nec Propterea fratres fieri pauperiores. Cum, inquit, nec inis rentio reservantis , nec fratrum ipsorum fuerit , uod ad quemcumquo alium , quam ad fratres di
ctarum rerum perveniret compendium . Cum vero fratres Minores a Nicolai sententia minime propter haec discederent, iterum Ioannes novam edidit sanctionem quid quorumdam anno 1324. promulgatam, ubi manifeste iIIam Nicolai III. de expoliatione Christi, &Apostolorum doctrinam pestiferam, erroneam , mnaram doctrinam , is haresim , ac blasphemiam catholica fidei in Dam pronuntiat , omnes , is singulos, qui eam docuerint verbo , vel
scripto , vel in posterum docturi , is defensuris Ma bseseos damnat, aetanquam hεreticos com
94쪽
' Dissor at A Q. Cap. R. f. m. 83rumaees, Romanaque Ecclesia rebelles ab omnibur
Haberi mandato Hinc Nicolaus Eumericus is Hispania Tarraconensi Inquisitor creaetus νzo. circiter amis post obitum Ioannis XXII. Fratrum Minorum Ioanni advertantium , quo Daticellos , seu fratres de paupere vita appellat, errores recensens , os rector. μΣ. q.. s r. Primur, inquit V error, 9 6ersi es , quod Dominus yesus Christus in quantum suis fomo , ct ejus Apostolῆ nihil habuerunt is proprω ν nec in communi , quia fuerunt perfecta pauperes in muniuo is Secundo, quod disunt hane esse par fecta, Evangelisam paupertatem, videlicet, nihil habere is proprio , nae is communi . Item Antonius, qui Emerico paulo recentior est, eorumdem fratricelIorum mentionem faciens, ait Summς Theolog. p. q. tit. Ir. c. 7. Ny- λ Extra gantibus Dannis XXII. determia natur pro Farnesi habenda opinio eorum , qui diacuntur fratri reis, seu fratres de opinione iacem ritim Christum nihIl babuisse cum Apostolis proprium a nec is D ticulari, nec is comm i, rLamr rerum mobuium: sed solum nudum usum facti eorum , quibus rutebatur sibi contassis peretiem nam , vel alium modum , cum rameu'angus In dicatur , quod diseipuli eIus iv mne In Muitatem ad emendum essum ν σyoanaeis rara. quia Fudas habebat oculos , θα-Iti pertinaces in dura opinisne fuerunt com- ἐεί VII. Ex his autem, ut ad propositum n strum revertamur, abunde Iiquet Romanos Pontifices etiam solemniter aliquid definie tes errori obnoxios esse cum enim Nic laus, & Ioannex contrarium plane definiant, atque huic videatur haereticum, quod ab illo determinatum est, necesse est alterutrum e
95쪽
8 De Ani ua Ecclesia Dista ina. rum non modo in errore versari, sed & e rorem solemniter definivisse . VIII. Et certe Ioannes ultro agnovit stare non posse suam definitionem cum infal- Iibilitate Pontificiar cum enim Michael Gmneralis Minornm cum asseclis suis Ioanni objiceret, quod in his , qua periinent ad fidem,
o mores , deferminarum semel per suum Pontilicem non potes per alium revocari, respondit
pro Ioanne Cardinalis, qui postea Pontilex est creatus , dictusque Benedictus XII. id falsum esse, cum exemplis pluribus constet, quod illud, quod circa fidem, & mores male determinatum es per unum Papam, vel Co cilium , potest per alium perspecta melius verit te corrigi , emendari, ct ideo non esse mirum,
si dominus Joames diligenti deliberatione eum multis peritis in Theologia, ct in utroque Jure
habita revocavit, qua male dixerat D. Nicolaus
de Christ, ct Apostolorum paupertate. Haec re fert Eymericus DireeL p. a. q. 17. Itaque frustra Bellarminus Pontificem utrumque comciliare conatur lib. 4. c. I . de Romana Pontifice, cum ultro Joannes agnosceret se Nicolai III. sententis adversari : nec est quod dieat MIIarminus Ioannem non negare Christum aliquando nihil habuisse proprii, nec in speciali, nec in communi, sed
negasse quod semper talem vitam egerit . Non est , inquam, quod Bellarminus hoc pacto velit contradictionem inter Nicolaum ,& Ioannem aut tollere, aut saltem lenire rnam Primo Joannes XXII. exappropriatiOnem , seu abdicationem dominii in rebus , quς usu consumuntur, impossibilem esse putavit: Cum, inquit, in ipso actu res consum turbs jusmodi ae iv isus rei exerceatur substantia a
96쪽
Nicolaus eam possibilem esse arbitrabatur a decundo, Ioannes XXlI. hujusmodi abdica tionem inutilem esse san it , quippe ex qua nihil commodi accederet Romane E cIesae , nihil incommodi fratribus mino xibus , qui nec Promerea fuerint paupe
IX. At e contra Nitolaus II. eam sanctam, & meritoriam esse sanxit , in eaque peris hionem paupertatis consistere definita vix , & contrarium lentientes Prolcripsit . Tertio Ioannes haereticum, & blasphemum esse ait dicere Christum, & Apostolos non habuisse proprietatem aliquarum rerum, sive in communi, sive in particulari . At Nic Iaus d scit Christum, & Apostolos verbo, &exemplo huiusmodi abdicationem docuisse . Quarto Ioannes non solum damnat , ut hae-xeticos, sed & igni addici jubet eos fratres, qui abdicationem hujusmodi pertinaciter profiterentur: Nicolaus vero cum sex aliis Pon tificibus hoc institutum commendat , laudat
X. Aliud exemplum nobis praebet dissuctum inter Clementem U. & Bonifacium VIII. Hic enim Extravaganti unam sanctam, veluti fidei articulum definivit, Reges suae sedi in temporalibus subesse; ille vero eam constitutionem revocavit in capite Meruit, de priri egiis. Sed de hoc dissidio agemus disifertatione ultima , qua constabit Bonifacii sententiam cum recta, & fana fide manifeste pugnare. m. Denique, ut alia plura ejusmodi exemia pla omittam, quae Decretales, & Bullas Poniat:ficum legentibus passim occurrent, sic secum invicem Pugnant Sixtus V. & Clemens
97쪽
16 TM Ani qua FockM Disopia . VIII. circa Bibliorum corresctionem : Sixtus enim in bulla editiovi Bibliorum prassi Xa , hanc suam vulgam editionem emendatissimam esse es pristinae puritati restitutam fan- ait : nihilominus tamen Clemens VIII. cum multos in illa editione errores relictos d prehendisset, illam simul cum bulla iam promulgata suppressit, 3c novae editioni emen datiori conficiendae operam posuit , quae innumeris pene in locis a Sixtina dissidet: e go vel hic de novo Biblia corrigendo , vel ille suam editionem emendatissimam, & pristinae puritati restitutam esse pronuntiando , in negotio maximi ad religionem momenti ,
a veritate deviavit. U. Ex Romanorum Pontificum confessione probatur eos non habere indeficientis judicii priHI
Si Romani Pontifices indeficientis judicii
Privilegio fruerentur, nulli essent, qui de eo securi magis estent quam ipsimet Pontifices, quippe qui illius essent conscii; at si conssi tantur, tantum abest ut istud non errandi privilegium in seipsis agnoscant , ut e coniatra ultro suam ipsi confiteantur infirmitatem , seque non secuS ac ceteros Episcopos a fide posse deviare fateantur. E multis , qui id sponte Agnoscant Paucos, tantum se- Iegimus, quos hic testes laudaremus atque
ut a recentioribuS ordiamur, fatetur id Pau- Ius IV. in concessu quodam frequenti propter quandam consultationem congregato anno I 13 . ut statueretur, num ille posset solvere matrimonium, quod per verba de p-
senti inter Franciscum Montmorancium , de Joaanain Halluyriam Paeanςam contractum
98쪽
DAsertatis R. Cap. I. g. N. 3 fuerat , qua occasione sic locutus est . - ,
quas, vos teneant decusorum meorum facta, e, exempla, qua eatenus sequi volo , quatenus seria Rura auctoritas' , ct Theologorum rationes vos ad - illud agendum inducent . . . . Non dubito
quin ego, is prεdecessores mei errare aliquando potuerimus; non solum in hoc , sed etiam in pluribus aliis rerum generibus , is tamen condem---ἡ plane non sumus : nam Deus suam ira regis Feclesiam , ut illi certum ad tempus atascondat multa , qua tum inde patefacie . Hecrefert Joannes Haga Parisiensis Theologus , qui in ido consessu aderat , ut resertur in Michaelis de Calstenau tom. a. mm ment. & in lib. 6. additionis ad illos commentarios , qui anno I 639. Lutetiae prodierunt is
II. Fatetur Hadrianus VII. qui in A. art. s. de ministro confirmationis ait , ad Deia isum principale de facto Gregorii pr mi , dieo quod si per Romanam Ecclesiam inteligatur ea. put tutus , puta , Pontifex , certum est , quod possit errare , etiam in iis , qua tangunt fidem ,
haresim per suam determinationem, aut decreta lem docendo i plures enim fuerunt Pons ces Minmani haeretici, item is novus e fertur deIoam ne ora. qui publica docuit , declaravir , , ab omnibus reneri mandavit. Haec ille scripsi cum esset adhuc Lovaniensis Theologus, quae Pontifex factus non retractavit, ac rursum edi voluit in nova editione Commentariorum suorum an quatuor sentent. libros, quam Romanus Pontifex adornari curavit.
III. Fatetur idem Eugenius IV. qui in tertia bulla adversus Concilium Basiliense , licet se supra Concilium generale esterret , ait in quaestionibus, quo au fidem respiciunt x
99쪽
mel satum universalis Ecclesia , potius atteMendam esse Concilii , quam Papα Icntentiam . . IV. Fatetur Gregorius XI. in testamento suo : Item , inquit, volumus , dicimus , is profestamur , lex nostra certa scientia, quod sis Consistorio, .n Concilio, vel in sermonibus , vel collationibus publicis, etes privatis , ex lapsu li
sua , aut allias ex aliqua rurbatione , vel etiam is titia inordinata, a st prasentia magnatum ad
Oorum forsitan complacentiem , seu ex aliquo di semperantia , vel inadυertentia , aut super ira re aliqua dix8rimus erronea contra Catholica fidem , coram Deo, hominibus , ut i Me r , . ceteris profitemur, colimus , is eoi re cupimus; sed forsitan adhaerendo opinionibus ιontrariis fidei Catholica scienter , quod non credimus , vel etiam ignoranter , aut dando faυ ram aliquibus contra Catholicam Religionem obloquentibus , icta expresse , ct specialiter revoca mus , detestamur, c ' habere volumus pro non diavistis . Haec Pontifex ille tom. 6. Spicilegii
Dacheriani. U. Innocentius tertius se in errorem , &
haeresim labi posse fatetur , & ab Ecclesia
Propter eam judicari, serm. 3. de Consecrata Pontificis in tantum mihi fides, inquit,
necessaria est, ut. eum in ceteris peccatis Deum
iudicem bubeam, propter pereatum, in fide committitur ρ sim, ab Ecclesia iudicari . VI. Fatetur idem Hadrianus secundus in Epistola , quae Synodi seXtae aft. 7. lectae ,& approbata est : Lirit , inquit , Honoris ab orientalibus post mortem anathema ser dictum,sriendum tamen est, quila bare si fuerbe a curatus, propter quam solum licitum est minoribus,maiorum sacrorum moribus resistere , mi prμ- τοι fensus sisere respuere. ι
100쪽
DUertario V. Cap. I. g. V. . 89 VII. Fatetur Leo secundus in Epist. ad Const. in qua confirmat Synodum sextam , ubi de Honorio ait, ipsum Romanam Apostri eam Ecclesiam non Apostolica traditionis doctrina lustrasse , sed prophana traditione immaculatum fidei maculari permisisse, & in Epist. ad Ervigium, accusat eum , qMod immaculata Apostoli-εε traditionis regulam , quam a prodecessioribus acceperat, macula ἰ consenserit.
VIII. Denique huc afferri possent ii omnes Mntifices, qui nonnulla praedecesibrum suorum statuta infirmarunt ό sed unus sit pro omnibus Clemens IV. qui ad Abbatem Ca-1ce-I scribens, ait, cernere se decessores suos Monasterais dedisse privilegia juri divino contra .rra , qua rationabilitὀr annullare se pom dicis , adjiciens , O quamvis nostris pradres oribus ,
prout necessisas exstis, geramus honorem , multasamen eorum aliquibus placuerunt, qua nobis imparis meriti , ct scientia nulla possiene ratione placere. EX his patet non esse audiendos eos, qui anuitas, & reclamantibus summis Ponti-ncibus ipsis indeficientis judicii priviIesium alc cinere conantur . UL RUisitur isfallibilitas Pontificis ex
rejiciendam Romani Pontificis infallibilitatem, nihiI clarius, nihil apertius est quam Consilia Basileensis sanctio, quae sic se
. M M a errare possis, eum cretum II Popam errare posse; tune , is Papa , ct re- 'ρ ς pore errantibus , tota erraret Ecet