장음표시 사용
161쪽
Iso caput Ixs diversuin est ab i sto, medii in sentiunt '; si idem,
oportet ab eis rationes meas convelli. Quod si non praestiterint snam illorum editiones habere non potui non est sane, cur abeam a sententia; praesertim cum ab ea sit minus timendum veritat
Cum quis auctor de te ipso testimonium dicit . eui nulla Ji Uit causa suspicionis, uel mendacii. quoe pos illum traduntur, nec hilum valent in illo toto argumento sue scriptorum sine geso
Ratio est evidens ; quis enim , cujus sit scriptum, norit melius ipsemet auctore Exempla. Thomasilaus Parte I. Libro 3. cam 3. ex Augustino ipso conficit, eum ante, quam esset ad gradum Episcopi evectus, camobitam non fuisse. Adquid ergo tot clamores , et testimonia posteriorum, qui hac pro re velut aris ac focis suis ultra ducentos annos dimicarunt 3 An solus nescivit Augustinus , quis fuerit: eratve idonea causa, cur premeret, Vel inficias iret Sed de factis non agitur id loci. Aliud est, quod volo. Hoc enim testimonium evertit scripta, in quibus pro monacho se gerit; et si suspicionem falsitatis aliam
Omne di sirimen in fio est. quod debent diteris valde torruptum . quod ego plane suppositum dixi. Diuitiam by Corale
162쪽
Cognitio operum vveribus suppositorum, I
Liber de septem dormientibus apud S. GREGOR tu MTu RONENSEM esse ejus non potest; quia in Epilogo Historiae, ubi omnes suas lucubrationes, et quidem biennio ante obitum , recenset, menti O- onem hujus aliquam minime reperimus. Magis extat illud, quod lego apud GENNADIuM MASKILIENSEM Libro de Dogmatibus Feci fasticis ad Gelasium Papam, ad calcem operum Ar gusini, Tomo VIII. Maurino de necessate divini auxilii, industriam hominis semper et ubique prae cedentis : Manet itaque ad quaerendam salutem arbitrii . Iibertas, ides rationalis voluntas ; sed admonente prius Deo , et invitante ad Ialutem, ut vel eligat, ves segre tur , vel agat oceastione salutis, hoe es inspiratione Dei. t autem consequatur quod eligit, vel quod sequitur, uri quod occasione agit, Deo esse libere confitemur. Inia . tium ergo salutis nostrae Deo miserante habemur. Ut acquiescamus salutifera inspirationi, nosra potestatis es; tit adipiscamur, quod acquiescenda admonitioni cupimus, divini est muneris: ut non Iabamur ab indepto salutis munere, sollicitudinis nostra est et coelestis pariter adjutorii: ut labamur, potesatis nostra es , et ignaviae.' Quis eorum, qui maxime insensi sunt Semipelagi Ono errori, posset evidentius mentem explicare His verbis, si quid video , eVertitur ille peniritus , imo jugulatur. Tamen identidem recurrunt, qui cum Jan senio Iprensi Gennadium ex asse Semipelagianum clament. Atque hoc illi fatum
plerisque ejus aetatis Arelatensis, Viennensis, Lug- Κ' 4 dunen
163쪽
dunensis provinciae Episcopis. Quod pereipere
non possem, illos facere inanibus conjecturis; Misi scirem , GOTHRS CALCUm , atque aliOS , tot testimoniis oppressos, contentione summa ab eis defendi; nulla habita existimatione virtutis, qua illi superiores in Ecclesia semper fuerunt. Ut enim ceteros mittam, Hadrianus Papa , saeculo abinde secundo , honorifice de Gennadio loquitur Epistola 3. ad Carolum magnum; imo ut scriptorem orthodoxum cum praefatione sanctitatis allegat Pro veneratione, quae Sanctorum exuviis deber tur. Habent ergo causas consilii sui, quas facile sit hos omnes odorari, qui non sunt naribus Γbesis. Sed quid saeiam testimoniis tot, ae tantis de ORIGEME; cujus Commentario in Matthaum I9. ΙΣ. pag. 369. editionis metii diserta insunt verba: Nos, qui Chrsum Dei verbum secundum carnem . et
secundum litteram olim novimus, nunc autem non amplius noscentes, eorum interpretationem non probamus,
qui coelesis regni obtinendi eaasa easrationem sibi intulerunt p Non video locum effugii, nisi postquam se exsecuerat, istud scripsit. Atque sie factum esse, sunt multa, quae persuadent. Sed non est meum omnia adscribere in gratiam exceptionis, quae huic legi certissimae nullatenus possit fraudi esse.
164쪽
Cognitio operum veteribus suppositorum. Is 3
Si in quadam scriptionι habenturi voces, quae sint inferioris aetatis, manifesum si, auctori, cu- tu. jus nomin gerit, supposita esse.
Nee enim fructus ante florem , nec liberi ante parentes sunt in rerum natura. Exempla.
Exemplo sit vita S gyannis discipulo ΡRocMo Roteibuta. Nam in hac reperias Voces Τριαδος , et ὁμοκσδε, quae certissime sunt seculi quarti. Has ipsas voces habet Commentarins in Pobum Latinus, quem olim ferebant ORIGENIs esse. Idem dicas de Constitutionibus Aposolicis: de operibus Dionyso Areopagita tributis: de Decretaliabus Disolis Romanorum Pontiscum usque ad Syriacium; nam in omnibus his sunt vocabula, de quiabus primi Christiani nec per somnium cogitarunt.
Cum priore conserta ita habet: Ubicunque incidimus mistis dasn res vel peryonas, qua Iunt recentiores ou νὸν ah a ctore, licet centies praeferant hujus nomen, manifesso indicio D uatis convincisur veI to. tus liber, vel certe part libri, in qua haec Oc- .
Ratio est eadem, quae in Regula superiore. Exempla. In Pseudo - DIONYsio allegatur Ignatius Ma tyr, quem dimidio iaculo Areopagita praecessit.
165쪽
, In quorsionibus 4 quas volebant S. IUSTI MIMartyris, laudantur Irenaeus, et Origenes, longe i juniores hoc Martyre. In Iibro de Theolotia, et Incarnatione , qui nomen HIPPOLYTι praeseri, varia legas, quae sunt qua
S. CYPRIANO tribuerunt quaedam, ubi loci sacrarum litterarum ex interpretatione Hieronymi allegantur. In Commentario TiTI BOSTRENS is lego nomina Gregorii Nazianzeni, Gregorii Nyssent, Chrysostomi, Isidori Pelusiotae, Cyrilli Alexandrini , quos palam est omnes Bostrensi esse post
In libro de Spiritu, et Anima, qui olim AUGINSTINI ferebatur, occurrit nomen Severini Boethii, et placita Philosophiae Aristotelicae plura explicantur , illi aetati plane incognita. Necesse est ergo, saeculis multis prodiisse post Augustinum.
S. RRMi Gio RΗΚΜΚNs I adscriptus est commemtarius in omnes S. Pauli Epipolas. in quo non solum Benedictus, Beda , Gregorius magnus laudantur, sed etiam fit mentio iterata SaraZenorum. Mitto Consitutiones Apostolicas, et Epistolas DecretaIes, ubi non tot quin plura sunt de templis, aris, consecrationibus , exorcismis, dignit tibus, ossiciis, vestibus, ceremoniis, quae dicat nemo fuiste aetatis ejus. '
In Decretalibtis Bion delius osten lit sententias ox auctoribus poliarioribus ad vel bum exscriptas a Patre . Pontifice. Conin. eilio
166쪽
Cognitis operum veteribus suppositorum. L s
Porro regula habet frequentem usum in Haeresibus. . Nam hae ante, quam essent natae, non, poterant referri, minus incusari in libro antiquiore. Aliud est, si quaedam assinia docet: et auctor haereticis cognitus Viam munivit ad aberrandum. Nam apud Gementem Alexandrinum , et Origenem sunt multa semina posteriorum erroru-
Stilus nexusque sermonis. qui abit longius a ra- Sit tione scribendi, qua es auctor in opere sincero u's. argumentum clarum proebet suppo-
Antiquissima hac lege non Photius, non Gen Badius tantum , sed etiam Hieronymus, et Eus hius Caesariensis falsa multa a veris secreverunt Equidem qui sunt dicendi peritiores, possunt alterius dictionem imitari; sed vellit fato quodam accidit imposioribus, ut se prodant alicubi, ae impingant. Quod omnes dabunt, quotquot judicare de stilo noverunt. E millibus vix unum reperias, qui dedita omni opera essicere possit, ut in dispositione , nexu, usu particularum, proprietate familiarium vocum, elocutioniς tota forma Vestigium fraudis non relinquat. Quod toties Critici
cilio, euiu praeserunt nomen. Etsi enim auctores posterio res potuissent eadem ex Decretalibus sumere , tamen Ddiu sumpsissent, quin cut in ceteris fecerunt 'nominasseuteum, cujus testimenta allegabant. Dein illae sententiae cum bis , quae praeeedunt, et sequuntur . ita consertae sunt pud eum, ex quo hausit fallarius, ut videas clarissime, non hie loqui alium, sed eundem. i
167쪽
tici ostenderunt, er lectores in auctoribus versati monente nullo per se animadvertunt. Quoties ego loco Ρatris exscripto, cum essem oblitus sive nomen addere, sive librum , primoque aspectu putarem actum de his reponendis; quam primum apud me verba expendi, stilumque regustavi, sensi extemplo , neque hujus posse esse, neque illius ; accedere vero ad istius dictionem : atque ita negotio nullo ex saliva, cujus essent, deprehendi. Exempla.'sola SEN RcR ad Pat Ium nec umbram habent di elionis, Ρhilosopho Romano usitatae. Ν que dicas, si hae non habent, germanae perierunt. Id enim neutiquam constat: et Senecam Evangelii notitia nulla imbutum clamant 8mnia opera, ut Lactantius , qui et perdita ejus legerat, probe agnovit. Idem de Augustino dicas. Vide IEGIDII STRA Ucilii Exercitationem de eoUM Seneca Chrissianbmo. De ipsis Epistolis agunt JOANNEsALBERTUS et BRRNARDUS ELAINGI Us. Sed neque Libri M. de Sacramentis possunt AmBROS1i esse; quia stilo ejus plane indigni.
Si contra voeantur in dubium, quae praeferunt notas omnes stili, habentque eandem rationem
explicandi sui, quae es in auctore, debet viacissim satui, talem librum injuria ipsi abjudia
168쪽
Cognitio operum veteribus suppositorum. I 7 prostat hic velut lydius lapis: et se ut vix est
homo, qui non Vultum, Vocem, gestum, morem,
genium proprium habet; sic nullum dabis, cui non sint singulares rationes scribendi, quibus nullo
negotio dignoscatur a rerum harum aestimatoriis bus. In eundem modum artifices de artifice certo
pronuntiant: pictor pictorem, sculptor sculptorem agnoscit, ac sepe in unica linea legit auctoris manum. Verum fuse de hoc egi in Praefatio- κε Libri II. de Eloquentia mirum; quam qui Volvet, de veritate utriusque canonis, superioris et hujus, tam parum dubitabit, ut conced.it, nec fratrum aegemellorum similitudinem obstare, quo minus notissimam faciem quis internoscat ex assuetudine contemplandi. Unum video posse obiici, auctorem eundem nonnulla aliter scribere. Id quod verum est; sed in loco, ac tempore; Videlicet cum vult de in dustria latere, vel argumentum est nactus disiimile prorsus : Vel etiam cum dudum mutavit aetatem. Tum enim facilius largiar, stili similitudinem non posse requiri ab aequo judice ' Sed verba Six TI SRNENSIS adscribo, quae sunt bella Omnino, et huc maxime faciunt. Ait autem Libro IV. m. bliotheca sancta ad suem: Nee sum nesciuI, esse qui diversum sentiant, asserentes , in deprehendendis titi Iorum imposuris nullum indicium sila fallacius ; quo niam non idem semper si eidem dicendi modus; sed pro argumenti ratione vel retatis mutatione . -ι studii profectu, uri a sectaum diverstate: et sape duorum auctro .
169쪽
rum charaner fit omnino per ilis. Quod nee ipsa prorsus inflator. Aliter enim in epistolis suis sepibuHeronymus, aliter in decertationibus adversus Rufin. num , et Vigilantium loquitur, et aliter in Commentariis Prophetarum. Alio modo disebat, eum esset admodum juvenis, at adtac Rhetorum exercitatione calens : atque alis modo senex , cum graviora ac solidiora sectaretur; sed ita tame a semper scribit ae Ioquitur, ut ubique eum agnoseas esse Hieronymum. Quemadmodum et familiaris tibi amici faciem nune iratam, nune mitem , nunc tripem, nunc alacrem, ejusdem semper esse hominis coguoseas. Fateor etiam inter aIiquos
es id rari simum st) tantam eontingere posse silismiIitudinem, ut eos non facile fit discernere; tamen iηduprius pili artifex smilitudinem a smilitudine disi guet non aliter, quam adamantes magnitudine pares, et splendora non dissimiles internoscunt gemmarii saga.
ExempIum. S. Augusinus, cum diceretur, Epistolas CYPRIANI contra Baptismum hara eticorum conficias .ine, Disola Q. ad Vincentium germanas respon-..dit esse, eoquod silas ejus haberet quamdam propriam faciem, qaa posset agnosci.
D. .:: - , ut ex non argumentum s I realitio. asiersus controUersam scriptionem, prope*αρ' eum ejus auctoris nulla habetur, quae possit eum isa eonferri. Tum ergo debet ratio haberi
170쪽
Cognitio verum veteribus supposito U. IS9Hri aliorum, qui scripserunt eadem tempestate: et si phroses deprehenduntur, a genio se uti
diversa, habetur idonea causa auctoris repudiandi. INempe est quaedam conditio personarum , et saeculorum,' quae salis constanter suum solenne
Εκ empla. Prima movit m ebium Caesariensem, ut Libra III. Historia Ecclesiasticae car. 23. non dubitaret anserere , APOSTOLORUΜ esse haud posse, quae propter credulitatem eorum temporum his tribuebantur. Desiderabat enim illam Apostolicam rationem , gravitati divinorum hominum propriam ;quae, licet non eadem, tamen similis esset in omnibus : et ad se tam prope accederet, ut scriptis una alteri velut responderet. Certe moribus ae dignitati congruunt perfecte: ac alter alterius. velut imaginem praefert in studio divini honoris, gravissima simplicitate , sapientia , ardore caritatis : quaeque alia sunt primorum Nuntiorum Or-
Altera Garnario idonea visa, ut MARII MERMCATouis ante nemini visos libellos, quoruni stilum cum scripto priore ejusdem auctoris non li-euit illi contendere , sincera statueret. Quod iacit sere ,omnibus suffragantibus Nam singula hic
redolent mores, personas, negotia, controversias, dictionem aetatis, qua scripsisse, se is indicat, Augustini scilicet; nam ob copiam monu