Josephi Antonii Weissenbach ... De arte critica ac maxime illa, quæ doctrinam, traditionem, disciplinam, historiam Ecclesiæ retractat, liber unus. In usum ecclesiasticorum, qui in foro suo nolint obiter versari. Cum tabulis duabus

발행: 1794년

분량: 400페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

nem peculiarem, quae Valde recedat a ceteris, coninfugiendum ad Lexica Critica, quae hic utramque paginam faciunt: ac suo loco curate a nobis inadieabuntur.

III. Diligenter notat mutationes, quae occu=runt, , pasm in saeculis superioribus. Mutationes autem diso in disciplina, ratione explicandi, usu mUeriorum , , adminifranda potestate. Navi in is doctrina non fuisse hoη magis patebit, quo quis Iongius erit progressus in IEgendo.

Usus et Accomodaticu

t ἔ- ἰηρὸν sic olim Baptismus non nisi festis diebus Epia phaniae, Paschatis, Pentecostes collatus. mutatiρης Confrmatio recentibus a Baptismo data. 'ρ Hau sis speeie utraque: et quod magi. mi'tere, jam insantibus distributa. Poenitentia facies Ionge alia, et quidem in pluribus capitibus.' Extrema Gaio non tantum praemissa viatico, 'verum etiam intra eundem morbum repetita. In Matrimonio noVata quam plurima, tam quod 'spectat solennitatem, quam impedimenta ejus. Hic vero lector, solitus prista suspicere, si

eausas expendat, non ideo repudiabit, damnabitque usus praesentes, quomodocunque conVersos, ac Variatos; verum habebit ob oculos ROBRRTI PAULULi sapientissimam hortationem : Non perolevitatem esse introductas novas praXes, Veteres-j,antiquatas. Patres suo tempore fecisse, ordinas.

42쪽

, Cognitio cautionum, quas Ars critica ete. 3I, seque, quod e bono Fidelium fuerat; Ecelestinis ,,autem, mutatis etiam rebus, ae littera, spiritum i ,,tamen Canonum antiquorum conservasse; cum nec commode fieri possit, ac sepe nec expediat. ,,revocare priorem patrum disciplina nova aboli , , ta: firmiterque credendum sit de illis, quibus ecelesiasticae disciplinae cura incumbit, antiquae rationem sic habituros, ut nec hodiernam eon- ,,temnant. Libro II. de Sacramentis cap. Ia. Inter opera Hugonis Victorini.

IV. Quando ejusmori est mutatis, ut habeat di estatem , illa obIata. etiam extra ordinem consulie oequalium scripta, quae Uundani lucem. Nam sape nec opinantem ab his tricis expedient.

Hac in re vehementer est aberratum ab supe- Harum ueriori aetate. Plerique , cum stadium Theologiae οῦδε usu, essent emensi, sat habebant tenere speciosas ratio. ρομ nes, quibus ingenia perspicacium hominum deis elinant potius, quam tollunt objecta. Nam mulista sunt hujus generis, quae scholasticam subtilit tem sic torserunt, ut praesidio familiarium disiustionum in quaestione implexa exitum alium nore reperirent. Atque hoc egregii scriptores, ac praecipue illustris GoDovius in sua Historia ecclesiastea

notaVit.

Exemplum obvium praebet canon Galasi Π sina. a. apud Gratistium de Consecrat. ' qui haberhune

' Inter opuseula Galalti vocatur Duretum contra mulcbaox. .

43쪽

ga Caput III.

hune in modum : Comperimus , quod quidam δε--pta tantummodo corporis sacri portione a calice Doriaruoris absineant', qui procul dubio, quoniam nescio qua supersitione docentur obfringi, auι integra saer menta percipiant, aut ab integris arceantur; quia diviso unius, ejusdemque mysterii fine grandi sacrilegio non potes provenire. Hic deprehensi doctores scholarum , quando earent notitia antiquitatis, idemque ad argutias delapsi, ne deberent usum calicis, quem Vocant , sacrae mensae convivis omnibus coiadere., non habent, quo confugiant, quam epulas ipsius sacerdotia. Nec enim quid amplius exturidi ex his verbis illorum praecipui responderunt. verum periti Historiar, et cognitotes aetatis ejusi

inierunt aliam viam , quae accederet propius ad veritatem. Nam Canonem, qui aures eatholicas vehementer percellit, sic declarant. Illa tenipestate, quando una in templo ara stabat, unumque de die fiebat saerum, sub quo omnes eum Episeopo Leerdotes divinam rem faciebant haud secus ac hodie feriis ordinationum tandem omnes et Ieriel et Laui, qui aderant, partem sub oecis utraque panis et Vini simul capiebant. Ita diserte Critiei ex documentis antiquis referunt. Atque hac minime lacata animadversione, quidquid fa .eessebat negotium , eontinuo sublatum est. Una mirari licet summorum Pontificum ad id aetatis insignem solertiam , qui hoc indicio latentes in urbe Manichaeos detectum ibant. Nam isti magnopere horrebant vinum, et phrasi domestica θι

44쪽

Cognitio cautionum, quas Ara critica etc. 33

principis tenebrarum vocabant. En superstitionem a Gelasio notatam i cui certissimum addit fusti gium Sermo S. LEONIS quartas de Quadragesma: auctorque Libri Pontiscatis, de ipse Gelasio memorantis , cum hic sacris praeesset, Manichaeos repe tos Romae, quos jussisset in exilium deportari. Ita qui haec objiciunt, non nostris, verum suistebus incommodant, atque una Tolerantia, quam clamant, vulnus gravissimini instigant. Quod dictuin est de Manichaeis, illustrat GuILIELMUS CAvE ad annum 44C. Hisoria Litteraria cle suorum Scriptorum. Ait enim: Anno 443,

quamplures Mannhaei a Vandalis ex Africa fugata Roma latebras quaerebant i et quo tutius Iaterent, CathoIiis corum mysteriis se immiscuerunt. Hos vero indicis tanquam sorices se prodebant, quod sumpto pane poe-ιum Eucharisticum respuebant. Monuit id plebem mox Leo et quaque nota execrabiles haretiei essent discernendi.

En ipsius verba: Cum ad tegendam infidelitatem suam nostris audent interesse mysteriis , ita in S,

cramentorum communione se temperant, ut interdum , ne penitus latere non possint, ore in-

digno Christi corpus accipiant; sanguinem autem redemptionis nostrae haurire omnino declinant. Quod ideo vestrae notum facimus sanctitati, ut vobis hujusmodi homines et his manifestentur indiciis , et quorum deprehensa fuerit sacrilega simulatio, a sanctorum societate sacerdotali auctoritate pellantur. D quadrag Serm. 4. pag. 2IT. Qui bus subdit: me igitur sempora in Ecclesta Romana

45쪽

34 Caput III.

elis Eucharistiam sub utraque speeie sumere solebant eoi qui aliter facerevi, infami haereseos signo palam n tabantur. Si alia jam sint EecIesiae Romana placita, mores alii, viderint, quorum interes. Ubi doctor Anglus sophismate certissimo utitur ; tum quod nil dieit de sacro, ad eujus finem nullo discrimine codispus Domini jub utraque specie e manu sacerdotis omnes sumebant; tum quod haeresin cum haeresis indic1o aperte confundit. Non enim habebatur ha, reticum , si cui privato vel aegro praeberetur species unica ; sed cum quis speciem vini declinaret,

se prodebat haeresi alia implicitum; videlicet in hac Christum non esse: quique sunt alii Manichaeorum errores, non tot quin plures. Ecclesia,

quae pro comperto habet, nec sine carne sub specie vini. nec sine sanguine bub Jecis panis, Christum esse, quoties e re sua videbitur, jam sub ueraque, jam sub una specie dominicam coenam praebere potest: atque haec ejus placita moresque semperfuerunt, et erunt. Viderint hoc pariter, quorum interest, ut CAvEI verba redhibeantur. Nam interest profecto quamplurimum. Idipsum toties dicas de veteri jure Ecclesiastico. Nam et recentius sine notitia illorum codicum nec explicari satis, nec intelligi potest: et in complexu amborum quae est optima ratio tradendi ejus utramque paginam Historia iacit. Nempe apud majores, quo sunt magis a nobis remoti, sere nulla scriptura jus illud constabat: nec etiam aliunde, quam ab avita observatione arcessebatur. Ita

46쪽

Cognitio contionum, quas Arr eritica ete. 3s Ita diserte S. AUGUSTINUS Libro II. cap. 9. do

Baptismo contra Donatissas: Consuetudinis robora teianebatur orbis terrarum, et hae sola opponebatur ind rere voIentibus novitatem. Quid est autem consuetudo Ecclesiarum , quam ejus temporis rationes propriae 7 Unde vero has petent honi ines saeri Ex Jure hodierno Minime gentium. Raro enim, ae cursim has tradunt interpretes ejus, etiam fusi silismi. Ex tractatibus, et quaestionibus Theologiscis ' Malto etiam minus. Aut quos tu mihi The

logos nominas earundem rerum diribitores 2 Moralis , Dogmaticos, Polami. os, Exegeticos, Scholas meos P Horum quosdam ista ne tangunt quidem; alii,

ut maxime vellent ac possent, per molem et varieritatem materiae, quam Versant, dimittere coguntur. Nonnulli ex principibus, qui se latius existendunt, capita plura suis placitis immiscent; sed

sunt iidem , quos scimus In Historia maxime verissatos, huiusque prae ceteris amantes Itaque ipsi ad fontes nos remittunt, suoque exemplo impense commendant illud studium, illam notitiam saetae antiquitatis , de qua nunc sermonem habemus. Haec sola docet originem institutorum , conditio nem aetatis, et negotiorum in omni sacra disti plina, vel administrationer ac verisiime dicam,

verba dare, nil aliud, qui sive privatim, sive publice haee omnia suppleturos se pollicentur. Nemo ducere alios potest, quod ipse non didicit. Illi vero minime didicerunt, qui ita de se praedicant ; quia, si didivissent, tautopere non Praedi-C a carent.

47쪽

36 Caput III.

earent. Methodus protrita hactenus praecipuum est argumentum , , quod possit incere , quam sit

necessaria lectio Veterum monumentorum.

V. Vehνm nter attensit ad initia sive bonorum, siue malorum , qua fuerunt apud Chrisianos ubicunque gentium, atque terrarum.

Usus et Accomodatio.

Rursum H Qui haec observant, dum legunt Ecclesasticos

-- Gm codices , negotio nullo comperient, hinc omnia M=-'. ἡ . in partem utramque fluxisse, quod profani, et zistitiis sacerdotes Vel desciverint a vetere instituto , vel sutern edom damno suo hoc iterum revocarent.

1 adem opera providentiae mirabilem oecono- miam discunt, inter bona permittentis mala quaedam : et ex malis bona alia eruentis. Quando .id maxime ostendit supremum administratorem, qui modo eodem, quo hominum iniquitas recte fassis suis abuti, se solet divina aequitas male factis ipsorum ad fines alios sibi opportunos uti. Sua s. divina vis, mi mala quoque bona sunt; cum compete ter eis utendo alicujus boni eIisit effemin. ordo enim quidam cuncta complectitur; ut quod ab assignata ordinis ratione discesserit, hoe idem in alium , tamen in ordinem relabatur ; ne quid in providentia regno Isteae emeritati; quemadmodum tam acute, quam eleganter vir summus SEVERINUS BOETHIus animadvertit. Putant Protestantes, se cause suae pa

48쪽

Cognitio emtionum, quas Ars critica ete. 37trocinari, quando dicunt, disciplinam et doctrianam Ecclesia ab excessu Apostolorum, certe se- Ieundo taculo fecisse vitium; sed potisiimum iaculo quarto, et quinto degenerasse. Quo ipso Re-λrmationis , quam vocant, nervos incidunt; mi. 'nime reputantes, se detrahere Christo, in cujus promissis tam parum fidei et constantis agnoscunt. Quanto satius persuaderent sibi providentiam in Ecclesia magis, quam in natura eminere: atque illam a conditore nusquam desertam in necessariis, et praecipuis, tam sanctitatem quam veritatem hunc in diem retinuisse 2 VI. In percurrendo monumenta veterum MI profanae resoria rationem habet. Saepsime enim eum sacra connessitur. Mutuo et aeripiunt

Iucem, et reddunt.

Usus, et Accomodatio.

Ut dei nexibus ceteris, quas quidam Critiei in μα-z 'utraque Historia varios ostendunt, nunc nihil di- νωα pro is Camu ,. principes per fas, et nefas se miscebant ' causis religionis: ac ex studiis horum pax et beLIum Ecclesia pendebat. Quid quod ipsi Ecclesia. stici ut hodie videmus, et sine justissima indignatione vix possumus referre ) aularum assecta' fierent: ibique gratiam consecuti, res Omnes sacras sive suis sive regis assectibus servire cogerent Ita EUSEBius NicoNED1ENsIs , ita URSACIUM et VALENs, ita Tugo PHiLUs ALEXANDRINUS, die UIGILIUS, ita PAULUA CONsTANTINOPOLI-

49쪽

38 Caput III.

TANUs, ita PA TIus, et saeculis omnibus alii

aliique numero ingenti fecerunt. Hunc ergo nexum expendere oportet; quod hic geritur negotium anceps, et res in eonflictu jurium , atque causarum momenti quamplurimum habet. Quamquam hoc onere nos multum levarunt hodierni seriptores Ecclesiasticorum Anna. Iium praesertim GODovIus, DUΜRNILIUS , et qui nuperrime aspexit, lucem, BRRALTUS. Nil enim omittunt eorum , in quibus consociatio est quaedam Historiae nos me cum externa FLORIUM de industria non appellavi, etsi hac in re praestiterit plurimum. Sed ille, cum lis est orta inter im-Perium , et sacerdotium , praesertim in Gall1is, et inter socior, sibi nimis indulget, raroque interutramque partem medius manet. I Equiorem video Luoovicum MA1ΜBURGUM, et ipsum popularem ejus , in Historia de Iassu Romani imperii pos, Carolum magnum, et de Caesarum contentionibus cum summo Pontisce propter eonfrmationes ' et jura I r stra. Cum enim eorum iaculorum monumenta

huc spectantia versarit singulari patientia, quod omnes fatentur, nec quid horum dissimulat, sieetiam tuetur libertatem de controversia judicandi; ut qui legunt eum attentius, jam Gallum in eo, jam Ecclesiasticum requirant sepissime. Sed de studio partium , quae pestis est Historiis tam atrox quam publica, in loco dicetur.

VII.

50쪽

ognitio eaution , quas Ars critica ere. D :VII. AH ouisa sudio veritatis indisserentem se

praebet ad quosvis eUentus: bona et mala yerinde habet, ut moveatur in neutram partem; sed ut δε-pra respectu. nationum a favore ae odio pura, ita hie a servitute libera. in ferendo iudicio tam res, quam personas non stibi, sed potius se illis accom- xmodet, et salva reverentia, quam nunquam

ponit, scapham scapham appellet.

Usus, et Accomodatio.

Non solum Hebraei, sed etiam Graeci ae Romani suos magistros malebant patres , quam doctO- ta. res vocare. Nos scriptores Ecclesiae sic salutamus. tam aetatis causa, quam auctoritatis. Et aetatis quidem, quia jam quarto saeculo S. BAsi LIus plaudentibus omnibus ' scripsit: Veneranda sunt vetusta dogmata quod ob antiquitatem, ceu canitiem quamdam, habeant quiddam reverendum. Et certe in hoc disserunt res religionis ab aliis, quae usu perficiuntur ; ubi necesse est, nova veteribus semper antecellere. Sed etiam propter auctoritatem debetur haec appellatio. Cum enim Christo filios sustulerint quamplurimos, hosque finxerint, ae educarint, posteris quoque sunt propositi. ut eos Venerentur patrum loco ; quia omnibus dati magistri, quemadmodum annis , se Vitae ratione, Apostolis propiores fuerunt. Praecipuos illorum Spia ritus sanctus posuit regere Ecclesiam Dei: in quo munere sunt tam probe versati, tamque dilige

Libra de Spiritu sancto cap. 29.

SEARCH

MENU NAVIGATION