Euripidis Tragoediae recensuit Godofredus Hermannus Orestes

71쪽

πως ταχυ ιιετῆλθόν σε legisse, versuuique hunc collocatum invenisse post v. 409. tenendum est eum quod inter hos versus positum est di. stichon praeterire, ut ostendat qua rations refellat Menelaua Dipstem. Id patet ex alio ad v. 410. scholio, euius eadem senientia est. Recte quidem et apte scriberetur nῶς ταχυ ιιεIῆλθον σε, sed quum et hic alier scholiastes et libri omnes ilις teneant, est illud servandum, sic quidem ut quam significet, verbaque cum quadam ironia pronuntientur, quae admoneat Orestem haud ita tardos esse deos.

Multi eodiees ε in ν κακως, quam interpretationem esse ex ineptis explicationibus scholiastarum colligi potest. Invectum veteris cuiusdam seribae oscitantia errorem recte sustulit Brunckiiis, ἔφυν φίλος reponens. Desendens se Orestes dicit, non perscrutari se caussas, cur tardi vel citi sint dii, sed verum ainteis amicum esse. Sic in Suppl.

867. φίλοις τ' ἀληθὴς ην φίλος παρουσί τε καὶ παρουσιν. Et Sophocles Antig. 98. τουτο δ' ισθ' υτι ἄνους μἐν ερχει, τυις

φίλοις δ' ὀρθως φίλη.

72쪽

partimatam Mose. a. Deinde Ven a. TQ σ'. Scholiastaram unus: τῆς ανωρίσεως του πατρὸς τιμωρων σου λαμβάνοντος τὸ φονευσαι τὴν μητέρα, τίς δυναται σ11ναρασθαί σοι πρὸc τὸ μηδD παθεῖν ως φονέα: ex quibus suspicari quis poterit suisse qui legerent, πατρὸς δἐ δη τὰ σ' ἀσελεῖ τι πιυρ : Alia vero in scholiis haec adnotatio est: τὸ di τίς αμινον βαρυνειν δη τις, quod credo scriptum

suisse τι et τι. Quaerit enim Menelaus, numquid ergo profiterit vindicta patris. 415. Aberravit ab horum verborum sententia is scholiastes, qui Scripsit: η Ουτως' ου προέστη σοι ο Πατηρ ωςτε αποσοβῆσαι τας Τρινυας; Non enim patri tarditatem orestes exprobrat, sed Apollini, respieiens ad ea quae Supra dixerat. Ceterum non hunc versum, ut Maii hiae ait, sed v. 409. Plutarchus de sera numinis vindicta p. 548.

D. affert. 418. Pauci codd. κατα νομον.

I9. Edd. veit. ἐκβαλλομαι et οποι. Codd. ἐκκλείομαι et ὁ Οι. Onοι, nihil referre ratus, servavit Porsonus. Vide quae dixi ad Herc. s. I 236.420. Non mala Flor. 33. τένες πολιτῶν δ'.Diuitiatio by Cooste

73쪽

42I. Non opus erat ut Musgravius τὸ IDotir μισος seribenduvieensereti liuod et libri Oinnes et scholiastae habent go Tροιας ιιισος, Porsonus odium interpretatur quod propier Troiam natum ait: poterat brevius et aptiua Troicum odium. 422. Ald. et eodd. quidam, in quibus Ven. a. b. φόνου, unus φονον, plerique eum scholiasta φονος. 423. Ald. Ουκουν. Aliquot eodd. ου γ Ου. Mira narrat sebo, liastes ad διὰ τριωνα πρωτον τῶν πολιτων, δευτερον του Gιακος.

διὸ ἐπάγει τlς δ' ἔλλoc: vνω nληρωση τους τρεῖς. τινὰ ψασι τριῶν των 'φινιωπι neoελε γυρ ἔδοξ' ἰδειν τρεῖς νυκτὶ προς φερεις κορας. τινὸς δέ φασι τῆς συνεσεως, τῆς λυπης, καὶ τῆς μανίας. ἐν δι τοῖς Καλλιστράτου γέγραπται σειεν ἄν τις πίος διὰ τριῶν εἰργηκει, εἰ μὴ δια το τον πιαιιέ-

μνονα καὶ 'Oδυσσέα καὶ ληι-δη φάναι μετασχειν του φονου Παλαμηδους. Pelus etiam alius: αντὶ του διὰ πολλῶν. Mλλως γαρ-εισθαι - δυναται. Quod dicit Orosies διὰ τριῶν δ' anόλλυμαι, ut sit, quemadmodum Branckio videbatur, idem quod παντελως, metaphora a τριαγμεν ducta, iamen proprie dictum esse ostendii quo se spondet Menelaus. Respieit Orestes triplieis eaedis in se expetentem vindiciam, Palamedis, Clytaemnestrae, Aegisthi. Hie est ille τριαγμος, quo se plane prostratum signiseat. Duiligoo by Corale

74쪽

428. Ex aliquot codd. seribebaturr τί δρωοες, o τι και σαφὰ εις ελειν ἐμοι. Sed Ald. Ven. a. b. et quinque alii e tres: δ τὸ καὶ σαgες εἰπεῖν ἔχεις. Aug. b. o τι δἐ σαφες εχεις εἰπειν μοι. in vulgata aeriptura requiri mihi videtur εχοις. Seholiasies: εἰπέ ιιοι σαφως 3 ἔχεις εἰ uis, τέ δρωοες ovκ ἐῶσί σε αν. ου γάρ ἐστιναὶ ιωδες το ἔτι, ἀλλ' ἄντὶ του τί Ἀττικῶς. Eadem iterat alius. Tum haee legimus: ἐὰν γράφηται ri τί, o στίχος - τως ' τί δρυιν- τες h τί και σαφ ἐς εἰπεῖν ἔχεις. Seripserat ille σαφως. Boisso. nadus dedit: τί δρωντες, ει τι σαφες εχεις εἰπειν ἐει ol. Praeivit εἴ τι ε eod. Leid. Lentinous. Patet non uno modo haec scribi pos. aer aia o τι scriptum videtur, quum και illatum esset in versum. liuo eiecto, ἡ τι reposui. 430. Libri in iisque Ven. b. φευγειν, quod non erat eur Pomsonus in mutaret. Notanda duo h non ad se invicem reIata,euiusmodi exempla attulit Funkhaenelius in uua t. Demost h. pag. b3. aeq. nisi aliud quid seripsit Euripides. Nam valde inutile psi illud h ινὶ θανεῖν, quod si scripsit, intelligendum est, ut scholiastea interpretatur: h θανεῖν, ξ ιιὴ θανεῖν, ωλλ' ἐτέρως κολασθῆναι δηλονότι. 432. Brunctius ex Par. A. ὐπερβαλλων. Mose. a. μεμά- λων. Ceteri libri υπερβαλών. Argute Matthiae probavit υπερβάλλων, quia quis, ut ait, non prius υπερβαλλει γης δρους et deinde Diuiliaso by Corale

75쪽

ἰδὰδ πρὸς ἐχθρῶν, ξ προς Ἀργείας

ψευγει, sed qui φευγει, eodem tempore ὐπερβαλλει οροτοῦ, non gitans, si υπερβαλων legitur, hoc dici: eur non exsulas, superaιra

sinibus 8434. Ald. ei quidam alii libri προς Ἀργείας byoνός. Plerique

codd. χερός. 436. Ald. et pauci, ut videtur, codd. εις τουσκατον. Plerique πρός του λαTOP. 440. Speciosum est, quod ex tribus eodd. dedit Boi onadus ιεόνον. Sic certe Taur. Aug. b. Scholiastes cum ceteris libris ιιονος, quod intρlliget recte se habere, qui cogitaverit in sequentibus hanc latere sententiam: αλλα χαρι υ οἷς σε δεῖ, φιετέχων και πων πυνων. 444. Legebatur: οἱ si i 'πὶ ταισι συι φοριεῖς οντες φίλοι. codd. fere omnes ταις. quare καὶ inserui. Duilirso by Coral

76쪽

450. Multi eodd. τοῖσιν ψιαρτηιιένοις. 457. Seidlserus ad Eleeir. 541. seribenduin putabat μύλω, eontra quem vulgalam defendit Matthiae. 459. Flor. 33. που τῆς θυγατρός. 462. Ald. et tauei eodd. ῆκει. 46b. Libri: ευ πρέσβυ χαῖρε. Pomonus, quod Tyndarus r Diuitirso by Corale

77쪽

τί γάρ; φίλου μοι Πατέγος εστιν εκγονος.

καὶ τῶν νόμων γε μὴ noοτερον εἶναι θελειν.

spondeat ω καὶ συ , seripsit id χαιρε πρέσβυ. Hoc si in libris legersetur, laudarem at quod nunc libri habent reposuis set. Notavi parem Benileii in Τμrentio errorem in Opuse. vol. I l. p. 283. Seqq. 469. Ἀστραπαὶ de fulgore oculorum dictae. Draconelii vocas,qnod serpente quum nascuntur rupto eorpore matrem neceni. 470. Selioliastes aliam lectionem, ἀκάθαρτον κώρα, memorat, quae quod et numeris deterior est, et ambiguitatem habet, quasi nondum expiatum significans, nihil pulanda est nisi interpretis alicuius ad

78쪽

480Προς τονδε σοφίας τις δν ἀγων - οι περις εἰ τὰ καλὰ πασι φανερα καὶ τὰ μη καλά, τουτου τις ἀνδρῶν ἐγενετ' ἀσυνετα ερος, oςτις τὸ μεν δίκαιον οὐκ ἐσκεφατο, oiar ηλθεν ἐπὶ τὴν κοινbν Ἐλλήνων νόμον; - επει γὰρ ἐξεπνευσεν α υμνων βίον, πληγεὶς θυγατρος τῆς ἐuῆς υπαὶ κάρα, Gισχιστον ἔργον, ου γὰρ αἰνεσω που, χργὶμ αυτὸν ἐπιθεῖναι μἐν αλατος δίκην ὁσίαν διωκοντ', ἐκβαλεῖν τε δυηιύτων

4lli μητέρα ' τὸ σωφρόν τ' ἔλαβεν αν τῆς συφνορας, 480. Libri pleriqlier προς τόνδ' ἀγων τίς σοφίας ῆκει πέρι:

486. Vulgo: πληγεὶς θνγατρὸς τῆς ἐμῆς υπερ κάρα. Ven. a. eum multis aliis eodd. τῆς ἐμῆς θυγατρος. Non tam πληγεις cum genitivo, quam υπερ κάρα ossessui est, ad quod defendendum si quis adhibore volu rit illa apud Aesetiylum Clioeph. 424. ἐπασσυτεροτριβη χερος ὀρέγματα ανωθεν ἀνεκαθεν, meminerit velim aliud esso, quum deseribitur factum, aliud quum praetereundo commemoratur. Iline νπαὶ reposui. Polerat etiam seribere: κάρα θυγατρὸς τῆς ἐμῆς πληγεὶς υπO. 489. Ms. Sangerinanense διωκειν e. o. Iulgo: τὸ σωφρόν τ' ἄν τῆς σWHpορῶς. Aug. d. Cant. ἀντι pro ἄν τῆς. in Flor. 2. ἀντὶ in αν τῆς mutatum. M. Disitirco by Corale

79쪽

ἀοὶ της συμφορας. Porsonus, qui et ἀντὶ ei αντι τῆς per se probum iudieavit, τῆς στριφορῶς pro αντι της πτει poρως videtur dictum putasse. Seholiastes: τὸ σῶφρόν τ' ἄν ἰ λαβε. και σωφρονως

καὶ ἐγκρατως διελλε τὰ etῆς - ἐφορῶς τιμωρεῖbθαι. τὶ σῶφρονεῖπε τὸ μέτριον, συμφορὰν di τὴν τιμώρων, ἐλάμβανε ζημιώ-σNς αυτην. μετριωτέρα γὰρ αυτη ἡ τιμωρία του θανατου. 8ie etiam alius scholiastes inirilexit: quod apertum est admilii non po e. Alius autem ad v. 486. καὶ Ουτως ἶν, φησl, του κακου τὸ σωφρον ἐπελέξατο διώκων, καὶ τὴν πρέπουσαν τυιωριαν ἀπιτησενυν ἐκβαλων την μητέρα καὶ νόμha πειθαροῖν ἐφαμετο. Id non magis potest probari. Matibiae parum et manipr coniecit Tu σεὐφρόντ' ciν ἔλαβ' ἀντὶ πνιιτορας. Th. Bergvius in Diurnis antiquariis a.

quorum prius invenustum eat, alterum serri potest, eoque iacilius, quod ἄν in sequente versu est. Scholiastas patet της ut μ' ορας legi se, quod ego quidem, ut Porsonus, idem significare quod utet; της συφετορας puto. Nam hoc τις Gl λιτορας non potest aliud quam hune ipsum miserum statum designare, in quo nunc est Orestes, pro quo ille, si matri non necem intulisset, moderationis laudem εsset ad plus

Ne Homerica illa mem Crem, χρωοὸν 'Aλεξανδροιο δεδεγιιένος, et ηχρυσον φίλου ἀνδρὸς ἐδίζατο τι ινενra, nivis enti venii illud Aeselivli in Agam. 358. πολλων γὰρ ἐσθλων τηνδ' δνησιν ειλ ιην. Ae neseio an huc trahi possit vexatum illud Sophoelis in Trach. 330. μηδε πρὸς κακοῖς τοῖς οἶσι λυπην προς γ' ἐ/ιου λεπης λύβοι.

Nam quum rogasset Iolen Deianira ut diceret quae esset, illamque audisset obstinatam tacere, recte videtur dieere, nolle se ad eaptivitatia mala etiam hoe et aecedere, ut pro dolore, in quo sit propter insoriunium suum, aliunt rapiat dolorem, si edisserat eaussas doloria. Id est enim dolorem eum dolore commutare.

80쪽

502. Vulgo κυρεῖ. N. Flor. 10. 21. Τaur. rin. a. κυροῖ, qilae Vera scriptura videtur. Gravi paralogisvio Schaeserus, infelix fore ubi rationa. Iem philologiam attingebat, cave, inquit, probes: lex enim illa in perpetuum valuit, non tantum quo tempore εγεντο ταυτα πατέρες οἱ παλαι. 503. Vulgo ωσίουν. Κingius restituit oσι Ουν. Deinde pro vulgato ανταποκτεῖναι recte tierique ei optimi codd. αντα no κτει,ειν. 504. Plerique libri εμελλεν ε ξεσθαι. Sed vetus ini orpres et Flor. 18. 21. ἐδαλλ' ἐνίζεσθαι. Pro vulgato sρόνου aulem liber P. Paris. A. Flor. 2. 25. 33. Mosc. a. Iονου, cui in Flor. 33. superseriptum co. Hoc non spernendum recie iudieavit Matthiae. Non esi autem verbum cum genitivo constructum, sed intelligitur δίκη φονου. Fortasse sic legit etiam ille scholiastes qui adnotavit: διολου γαρ ὁ υμερος απέκειτο δε ίζεσθαι, ν γουν ἔνοχος εἶναι του φονευθῆναι. 505. Tauri IIam. Ven. a. b. Aug. d. χερος. 507. Taur. Aug. d. Havn. κα-έκτεινεν, ut videantur quidam te. osse η κατέκτεινεν Ποσιν. 508. Vulgo 'Eλένην δέ. Par. A. Flor. 10. 33. Aug. d. recte Κλίνην τε.514. Viet. ω Σαλαν. 515. Conferri potest Aesehylus in Choeph. 896. Fortasse uter. que poeta h0e ex aliquo cyclico sumpsit. Diuitiam by Corale