장음표시 사용
81쪽
m Quadruplex est. Vel enim euunctationesi Mant quantitate, ut hae omnis homo est justus, aliquis homo est justus; dicuntur sil alter . Velimgnant qualitate cujus generis aliae sunt universalas, ut iis, omnis homo est nustus homo est 1- ι; ε dicuntur contraria r aliae particulareS, uris uis homo es justus, aliquis homo non es usus; cdicuntur sukontraria . Vel pugnant quantitate qualitate simul, ut hae onmis homo est justui, quis homo non scio 1 dc dicia vir inniradictoria. Ad has revocantur singulares , licet sint quantitatis ejusdem , quia pugnant quantum pugnare OG sunt ut hae, Seneca es sapiens , Sem ι-- es se 'ens. En schema q).
Apuleius de hab. doctr. lati contrarias appellat i
82쪽
Contradietoria ita se habent, ut semper una sit vexa, altera fili iraria miliis esse simul
falsae lion tamen simul verae Sisi conirari possunt esse limul verae, non tamen simul taliae. Abinterna
possunt esse simul vetae,in simul falsae s. 6
P. AEquipollentia, quae Graece ἰσοδα eruιοι Latiis.
ne ariano dici potest, est civi enunciationes opposita inter se conciliantur, Mas emulem sig*ficationem ducuntur per particulam non Hecparticula igitur conciliat contrauis oriat, si asterius. subjecto praeponatur conciliat omnimias, si Diti
nis Scriptoribus contradictoria vocantur repugnantes subauterna dicuntur consequentes subcontrariae appellantur eontra- viae 2rsicutires . Ego retinui vulgares formulas , quamvis barbarac ne nostrorun Logicorum aures illis assuetas nimium ostenderem. 4J Vide ne eontradictoria sint nunciationes complexae ut i di eam Nullis equus magis ridet , quam eanis; Ii uti equus magis ι de , quam canis . Ista enim revera non sibi contradicunt quia plura nunciata continent, quae sunt expedienda , ut lingula singulis opponantur e videlicet equi- videre , c.nem riore, equum arris ridere rea remissimis
maee ex Aristotele de Enunciandi rar.eap. 7. 8 8cPorro quae de absolutarum nunciationum oppositione dicta sunt, ea facile ad alias quoque traduci possunt , ut expliacat Aristoteles cap. a & 3. eiusdem ineris
83쪽
ponatur concilia subali as, si praeponatur, c
haec quoque ad exercenduna cingenium adhilsita
P. Est mutatio subjecti in praedicatum, praedicati in subjectum, salva nunciationis qualitate, sed mutat nonniam 'im uvis est λ' Triplex, smplex, per accidens , per contrapos m -- α -- pux est, in qua
Ex gr. Omnis homo est iustus , ita conciliatur eum sua eo dictoria Fraon omnis humo es justui. Cum sua contraria Me modo : Omni h- 63 non ' L. Porro in eo iliandis subal emis interdum duplex particula noti ita concurrit, ut altera alteri adluereat; v. v. si oncilietur luee, tib in b- eurrii, cum adversaria sua . Tunc resolve da est enunciatio in partes explicitas per verbum substantivum est Me serme Misin με - est non cur- 8 aeeire mutatur In aliqua enunciatisne quantitas, ut
etiam facta conversione stet ejus veritas. Ex. gr. cum dico, Omnti viritia es habitus animi , significo habitum aliquem , non omnem In conversione igitur nunciationis universalis alentis mutanda quantitas est nisi forte subjectum cum pra dic/to reciprocetur ut cum dico, Omm binos ratio sis.
84쪽
qira fit simplex conversio praedicati in subjectum quod accidit in nunciatione universali negante, particulari jente. ι -- est, in qua se oa, conversione, hautatur quantitasci quod fit in universali jente, interdua etiam in negante Per contra si ionem est, in qua post conversionem extremorum utrique terminoi ponitur particula Mn quod fit in enunciatione.. particulari negan interdum etiam in unive sali clente Leges istae nimium subtilas ac molesti comprehenduntur disticho aeque frigido. 'E,I,s--- ωα -- . , per iniae A, O per murum Sissi crimis is ruacui Hiis egerimur iis, Amisa Nunc tota fere inanis est olim, cum sophistarum disputationes valerent, percommoda erat reducentibus Syllogismos imperfecto ad Pe
c9 Exemplum eonversimili simplici sir lla maioria est spiraram . . Per aceidens Omnis homo est animia.. quod animal es hom. Per contrapositionem
Omnis homo est vivens. 'Non omne vivens est non homo
85쪽
Atiocinari est res ignotas per notas MA . tefaceres, unum judicium ex alio MLgendo ut cum viis ivno ex ali in domo erumpento, sic disputo, finis esu ergo ignis es rat, que demti potest ratiocinatio Ciceronis verbis Acad. q. cap. 8. Ratio, qua ex rebus per pus M id, quia non recipieba- , - eis Ist.
et ' Quinctiliano lib. s. ap. v. kItur Ratio probaria
86쪽
me distim etiam M Plerumque ita nuncupatur. Cum enim comiunctio praedicati cum subjecto minus clara est, adhibetur medium aliquid, Mo utrivii P perspicue comungatur . Medium hoc 'umo is dicutur; unde est argumentationis nomen. Itaque haec argumentatio dicituri omnis am' i Hes exiens edii invidua. Nam cum mihi. mi constaret, utrum materia omnis dividi posset, 4--α sumsi ab ejus extensione, ter hoc vinculum illos duos terminos allirmate conjunxi a - sin a in*otationis ara JP. TreS antecedens , ex quo aliquid insertur consequens, quod insertur, c sequnu aiost. secutio ipse unius ex alio. .
consiliarius . qui auocinatione traestat, eruncta obri t. ih τω-ni. - igitur est ratio , quae re consenis i ae , vel refutandae adhibetur ali mentatis, est:i-- rariovis ηαμ plicatio melo ti. Attamen umerdum uirium proru
87쪽
uuaenam sunt Ratiocinationis P. 'o Atiocinandi ratio tina est , quae ex notis in progreditur ad aperienda ignota . Sed quia progressit hic vel ei a partibus ad totum, vel a toto ad partes, vel a parte ad partem, vela signis ad res significatas , quatuor in argu- naentationis formae, Inductio , Syllogismus , Exemplum, Enthymema I . . .
. . Est argumentatio, per quai posito toto, liquid esticitur necessario de parte , quae in eo continetur, ita ferme Virtus est habitus bonus Iri dentia est virtus ergo prudentia es habitus bonus. Vis
ejus in eo omnis sita est, quia quod de omni dicitur, etiam de singulis dici debet a).
id Aristoteles quatuor has ratiocinandi formas recenset In lib. I. Poster Analyt. c. I. at idem in lib. 2. Prior. c. s. duas tantum facit, illogismi m inductionem muta sciliceteni mem pertinet ad primam , exemplum ad secundam , ea prorsus ratione, qua imperfecta omnia ad persedi a revocantur . a Proprie syllogismus vocatur, qui necessario oncludit,&scientiam parit . Porro cum dicitur progredi a toto ad partes, nomine totius significatur totum Logiculo. Digitias by Corale
88쪽
ius inductio e R. Est arguiminiatio carens medio, concludens universale per enumerationem singularium, ex quibus constat. Ex gr. Prudentia es abisti h nus, Mitia est habitus bonus, temperanna es abi Asbonus, fortitudo es hasitus -- ergo virius es habi-- bonus. Nititur eo iundamento , quia idem de eodem affirmari debet. miseriale autem non dissert a singularibus simul comprehensis 3 uina se Inducti illa, qua Socratica
dicitur fBh. Inductio Socrasica ad exempli naturam a
cedit, probabiliter dumtaxat concludit . Est: autem argumentatio, quae progreditur ex multissimilibus ad aliquid simile concludendum per i
terrogationes ex gr. Cithara datur ne pulsanda, . bili viro, an perito Citharoedo; erit Citharoedo. vos datior ne Pubernandus nisi viro, in perim Naa Inductio ab Aristotele lib. I. TopIci eap. a. dicItur, μι ιβ εκα - καθόλου φοδ , a singuli ad iis versa progress o. Porro cum a formis ad genus procedit, necessario concludit; dicitur Phil ophieari eum progreditura partibus ad totum, concludit probabiliter is dieitur Dialeis Hiea. Prima exemplum jam attulimus 3 secundae potest disse illud Persia sat s. v. 33. . . V lis μα- ωque est , ne voto vivisti sina ἔ--ibis, his Dasi minars subeeenii Rufusum piper, in palmis grana uminissitur irriguo mavvo -sescere somnos
89쪽
eleres Perito Nauclero madetudo commimium ne emranda nobisi viro, an perito Medico Perim Medio.
Em etia- ad Reipublica retim admisiendi μι, - viri nobiles se regendi periti . Si interrogati
nem tollas, deficit a more Socratico, inductio Rhetorica dicituro quia veteres Dialectici, prae
sertim Socratici, disputabant interrogatulo tores oratione contuma utebantur q). Vin s Exemplπιανὸν Est argumentatio, quae ex parte partem couligit, habetque vim similitudinis, sive in re, sive
in facto aliquo versetur ex gr. Dum equum s aue exerces, facis ad stanum ct Medam paratiorem: g s imum a se contemplatione exerceat, facies ad colemplandum magis idoneum O experitum Milo Crotoniates μαι- gestavis quia ondem, tiain civis esset, gestare coepit, nec diem ullum intermist, quin gestaret ergo u quoque multa c-emplari poteris, s
ca, tum oratoria tendit ad universale. Nam singularia, quae in complexione olliguntur, fissi aliquo genere ominentur; illudque Ipsum genus tacite concluditur ver. gr. in exemplo allato tacite eone luditur , In omni vitae negotio peritiae administiis utendum esse . in suam vim sumit pronunciatum hoc; misit regimen admitu in sum hinim regendi periιι.
90쪽
-us -- - ἐ- Est semies argumentandi minus fima, quae progreditur a signis ad res significatas Argumentatio Rhetorica dicitii . Et quia Rhetores non persequuntur religiose partes omnes, sed ex paucioribus saepe concludunt , hinc N, ut in scholis thymema vocetur syllogisinus decurtatus a verista Hierua habet, et peperit 6 .
'ater has rari mandi formas sum ne alia λTria sunt praeterea argumentationis nonaina, quae vulgo celebrantur, Epichsema, orius, d Dilemma.
mem Forma exempli est , ut progrediarii tamquam pars ad partem , μερ 'rare v. quemadmodun est apud
Aristot lib. I. I et r. Io . Exempli materiam describit itinctilianus in lib. s. e. LI. I ei gesta, an is gesta, titilis ad per madendum . , quod nivnderis , commemoraιio . Vide etiam auctorem ad Herenn. l. q. e. 4 . Ciceronem lib. i. de Inveni. c. go. in Partition Orat. c. II. Aristotelem Rhet. lib. a. r. 496. Nos exempli nomine omnem smilitudinis rationem complectimur , sive sit et , sive facti i ii quo Aristotelem
Enthymema In variis significationes variosque usus solet. Consilis Aristotelem Lo Rhetori tari. IVior Analyt. e. 17. Quinctivanum L i. e. io. Wi . Cim oneri in Top. e. 23. Acroasin meam de Enium-