Leipziger Studien zur classischen Philologie

561쪽

Consolationum a Graecis Romanisque script. historia erit. 167 Callimachus Crantore maior natu 41 sq. item Zenodoto 4b. intra Ol. 112 et 133, 2 uixit 43. Aristophanis pueri magister 4b. epigr. XXVa Crantore laudatum 12b. Carneadis doctrinae per discipulos propagatae b8. Certamen Hesiodi et Homeri 72, 5. Chaeremonia tragici uersus 34, 6. Chori eius Gazaeus 94. 106. Chrysippus 3. 4. eius περὶ παθων libri IV 37. 123. ex l. Iv praeceptum 69, 3. laudatur a Philodemo l42. Cicero quomodo Crantorem adhibuerit 46 sq. 125 sq. Consolatio m. Martio ser. sb. Tusc. disputationum fontes 95 sqq. Tusc. disp. statim post Cons. incohatae 96. In eis Consolatio continetur 100. Catonis pars eonsolatoria l07 sq. ad Titium epist. quando scripta sit 108. Laudatio Porciae 122. Consolatio sup positicia 107, 1. Cleanthes 3. 37. Clemens Alex. Antiphontis sophl-stae imitator 84. de VI eo bido et Bitone fabula bl. Clitomachi fragmenta b8.eonsolatoris consilium quale sit 57. consolandi significationes 123sq. Crantor 330 - 286 fere uixit 41. Plutarchi et Ciceronis consenSurestituitur 39 sq. Ciceronis in Consolatione auctor 48. eius cum Ept- curo consensus 6l sq. Socraticis doctrinis usus est 3 l. passim Homerum et Euripidem laudauit 4. 56 sq. iochum adhibuit 16 sq. Callimachi epigrammata laudauit 40. 125. Crates cynicus Axiochum expressit 16. cum Antiphonte sophista consentit 78 sq. eius, non Platonis epigramma in A. P. IX, 3b9 : 36. Crespontis Euripides dictum 52.b6. 103. Cyrena Iei de malorum praemeditatione 59. De moeritus loci 'de uano insero.

rum metu' auctor T, 5. Dareum coninsolatur 8. χμαλθείας κέρας qualis fuerit 7, 4. libri περὶ εDθυμίας lata. 78, 1. 82. Demosthen lal ἐπιταφιος 9 l. de Demosthene fabula 66. 68. Didymus Hermogenis auctor T3. 88. da Dione fabula 66. 68. Dio Chrysostomus Xenophontis Apologiam expressit 3 l. eius Melaneomas I 3l, 92. II 92. Charidemus si .

Mora usus apud Philodemum 147. Dolaballa Ciceronis consolator 94. de Elysio fabula bet. Empedocles 84, 2. Ennil Iphig. sin. VII R. l00. cui debeatur 102 Sq. ἐπεβάλετο quid sit 42, 2. ἐπιχαίρεσθαι passive prolatum 163.

Epleediorum et threuorum genus 5. Epicharmus 127. Epicurus 4. I, b. Aeschinis imitator 60 sqq. cum Crantore consentit 6l sq. a poetis iuratus est 67. περὶ τῆς 'Hγοσιανάκτος τελεοῆς epistula et σlαναρ 60.

ἐπιταφιος Graecorum T. 20. Romanorum 7, 1. 121.

Eryxias et περὶ αρετῆς dialogi id sq. Eudorus Alexandrinus 6. Euripidis Aeol. Irg. 2b: 30.

Fabii Maximi laudatio filii 12 l.

Fauor Inus 93. Galenus 38. Γνῶθι σαυτον et M γειν αγαν 49 Eq. 104.

562쪽

Carolus Burracho regorii Nagiangent ἐπιτάφιος 94. Hegesiae χποκρατερων a Crantore adhibitus 56. Hesiodi nouum fra 100. 102 sq.

Hieronymus i. e. Cicero 36. epist. LX e Cic. Cons. excerpta 48.107. ueteres scriptores Romanos non

legit 100. Himerii ἐπιτά μος 93 sq. Hipparchi Pythagorei cum Plutarcho consensus et 1.

Homeri 12 72l sqq. 5, 1. Horatii Epist. l. 4, 12 sqq. ad ali-

quem Epicureum spectant 161. graecissans 124. Hyperidis ἐπιταφιος 9 l. Index Hercul&nensis 41, 3. insolabiliter 124. Isocrates pophista audivit 74. ubi hiatum admiserit 70. Εὐογορας 89. Γρυμ si1 ἐγκωμον 90. Isocrates Apolloniates 90. Iut i an i epistula consolatoria Tl. κατακρίνειν 'iudicare' i 63. μυθος γυναικος quid Rit 130. Naeuil ine. com. 106 R. 100. Cic. Consolationi debetur 102. Nascimur ut moriamur 32. Naucrates 90. 9 i. Niobe nimium lugentis exemplumbi. 10 l. Olo rua 9l. o μέν - o M apd Suidam 45. Orphici 4. 80. Palamedes hymnis celebratus 24 q. cum Socrate compositus l54. Panaetius 38. αναλγοσlαν inprobauit 138. πιτραγρας 'finis l64.

I Phalaridi si epistulae consolat. TI. Philis ei consolatio 32. 2. 99. Philodemi περὶ Mixatou liber Iuqualis fuerit 142 sq. in laudando Homero error Ib0. quot uersus in singulis columnis 151, 2. Philostrati fons non PlutarchusJ Lampriae scriptorum Plut. catalogus 4l, b. 64 Sq. Libanii ἐπιταφιος 94. ligare alicui aliquid b, 2. logus 119 sq. Lucceius Ciceronis consolator 94 sq. Lucianus 8.12. de luctu b, 2. περὶ πένθους libri indodes 93. Lucretii de rer. nat. III, 830 1094 ex Epicuri consolationibus pendent 60 sqq. cum Antiphonte sophista comparatur 8l, 3. 83. da Luetu sabnia 57. 68 sq. quo modo uulgata fuerit 70.

I Lysiael ἐπιτα oς 90. Narcia Cremuti Cordi filia li0.

Menander 3. 34, 6. 53. mors nihil pertinet ad nos b4 sq. mortis necessitas exemplis inlust. 63. 73, 3. πιαίνειν pro παραμυθεῖσθαι 124.

Pindari strent sing. 18 sq. 20. de Pindari morte fabula Plutareti

propria 52. Plato Pythagoreorum sectator 80. 81. Antiphontem RhRmn. artis rhetor. praeceptorem dicit 86. uocis λυπη etymologia 3. ἐπιται Ουλογον definitio T. Plutarchus Arati uitam uidetur

scr. 41, 5. quomodo Crantorem Rdhibuerit 46 sq. cons. ad Apoll. Rdulescens seripsit 6b. 67. hiatum ad

Polybius Claudii libertus ii G. ll8.

Posidonius Stoicus 6. 38. non auctor Cic. Tusc. disputationum 53.

563쪽

Consolationum a Graecla Romanisqua script . historia crit. 169positio a poetis Romanis neglecta 13b sq. πολ numquam gubernaculum' ualet 132 8q. Procopli epistula Tl. Prodicus 8sq. 13. 17. de uitae molestiis oratio 8Sq. 30, 1.

Propertit II, 13, 45 sqq. CallimR-chus subest 127. προσένσrximae nouum uerbum 3 162. προσεπεισφορεῖν nouum uerbum 162.

prouidentia diuina 32. η' χαγωγεῖν 124. Pythagorei Orphicorum sectatores

80. de animarum migratione doctrina 81. carmen Rureum 81. puer uocis notio 1l2, 4. 113. quotidie morimur 106. renare et recantare 124. Seneca raro poetas laudat 4. Εnnium contemnit il8. in libris do ira Sotionem sequitur 128 sqq. libride remed. sori. eonspectus 77, 1. epistularum quae sint consolatorias 109. senectus molesta 29. 30. 31. 79.

Servius Sulpicius Ciceronis consolator 94. 99. Sileni sapientia 52. Socratis μεγαλ γορlα 23, 5. 28. σοφιστης quid ali 74. Sophoeli so. C. 123b: 30. Oileus 99. Sotio Peripatetieus 7, 4. Pythagoreus, Senecae praeceptor eiusque in libris de ira auctor 128 sqq.

συνέκπτωμα nouum uerbum 162.

Syne sit epistula consolatoria Tl. σννγνωσις 163. Telamo Ennianus 3 49. Tal es stolcus 37. Augusto aetate aequalis 37.

Terentii Phorm. 241 sqq. 98. Themistii ἐπιτάφιος 93sq. Theodectes 90. Theophrasti de Fortuna sententia

Theophylacti epistula Tl.

Theopompug 90. θρηνων σοφιστος b, 2. Thucydides uide s. v. Antiphosophi Sta. timere verbi memorabilis notio 32, 3. tragici alicuius recentioris uersus 63, 1. tripartita de mortis natura argumentatio 27 sq. Tetet Eae Ioannis epistulae consoIR-toriae II. uerba praepositione con composita

138 sqq. uita captiuitatis 80, conuiuii 62, puncti instar 50. 62. Xenocratis περὶ Hrνάτου 10. 34. Xenocratis λογος χρσινολὶτιχος br. Xenophontis Κύρου παιδεία 2 i. Memor. IV, 8 spurium 23. 27. quae sit ratio cum Apologia 21 sqq. Apologia adpendix Memorabilium 33. multa praebet sola 24. 32. quae insint consolatoria 29 sqq. Spuria epistula Ti. de Xenophontis constantia fabula 49. 100. Xerxes Hellespontum stravit 63. nesse dicitur l06.

564쪽

qui uel emendantur uel explicantur.

Aeschin. Axioch. p. 370 A . 102, 1lPhilod. n. θανατου col. V, 2 144 Schol. Aesch. Cho. 75 . . . t 32 col. XIV, 12 .... 164 Anth. Pal. X. 123 --. XVI. 5 l44 '- . IX, 359 . XVII, 4. 13. l6 . . t 45. . XI, 133 . . . t 28 -- XVIII, 9 .... 163 Arati uit. I, p. 54, 74. . . . 42sq. - XIX, 1-9 . . 145.l 58sq. generis latinus interpres 42,2 - XX. 7 146 Boeth. cons. phil. II, carin. l,8 135 . XXII. 13.

. διι ι . . . I32 . XXXVIII, 20sqq. 28.32 160. αβlωτον l63 . XXXIX, 23 sq. . . t 62 Hieron. epist. LX, e. 14 C . 10l Plui. cons. ad Apoll. p. li 3 F 126 Hipparch. In Stob. Flor. CVIII, Sen. cons. ad Marc. XVII, t ili , 9 Sl p. 48, 26 II 82 Stat. Silu. V, 3, 54 . . . . 5, 2 p. 47,21M 82 . Achiil. I. 348 . . . . l30 p. 46.16 H 84 3 Stob. Flor. XX, bl . . . . t 29 Luci n. de luci. 18 in. . . 93.2 Suet. de rhet. 1 l41 Philod. n. θανατου col. I, 7 sqq. l43 Suidas 74,l col. III, 2l sq. 23 sq. 25 143 Theocr. XV, bl l 28

566쪽

CLASSISCHEN PHILOLOGIE

567쪽

CLASSISCHEN PHILOLOGIE

568쪽

CAROLUS BURESCH, Consolationum a Graecis Romanisque geriptarum historia critim CONRADUS CICHORIUS, De fastis consularibus antiquissimis . . ITIGEORGIUS SCHWEDLER, De rebus Tegeaticis 263 O. RIBBECΚ, Apinae trieaeque 337 Diuitiaco by Cooste

569쪽

SCRIPSIT

CONRADUS CICHORIUS

570쪽

CAPUT PRIMUM De fustis consularibus antiquissimis

Historiae Romanae antiquissimae, quamquam multa de ea narrant scriptores ueteres, incerti88ima egi memoria. Nam paucissima tantum eorum, quae legimus de rebus Romanorum ante bella Samnitica gestis, ad ipsorum temporum illorum redeunt litteras. Inter quae primum obtinent locum sasti consulares, quippe qui ad priorem liberae reipublicae uideantur esse reserendi aetatem. Nam uel pristinis illis temporibus consulum nominibus singulos significatos esse annos, et complura exstant indicia et ex ipsa re sit consentaneum. Cum enim tum quidem non iam uideatur constitutus suisse certus quidam, unde reliquos numerarent, annus - namque urbis conditae annus multo post putandus est esse effectus - suum proprium cuique anno indere debebant nomen. Ac primum quidem in annalibus maximis, antiquissimis Romanarum litterarum monumentis, annos ex consulum nominibus suisse nominatos, Seruius adnotat ad Verg. Aen. I, 373: tabulam dealbatam . . . in qua praescriptis conSulum nominibus'. Tum ea quoque, quae ab auctoribus ueteribus esse desumpta uidentur ex ipsius priscae aetatis titulis aut inscriptionibus, consules exhibent, ut foedus Latinum anni 26l u. c., de quo Cicero spro Balb. 23, 53): 'Cum Latinis omnibus foedus ictum Sp. Cassio Postumo Cominio consulibus quis ignorat γquod quidem nuper in columna aenea meminimus post rostra incisum et perscriptum fuisse ' Liuius inscriptionem ipsam non iam uidit, sed ex antiquiore auctore transtulit quae resert