장음표시 사용
251쪽
ob quam da cum subdit. Potens autem es Deus amnem gratiam cauta elo- abundare facete in vobis , ut in omnibus pusticientiam sino D- Lἷentes, alundetissemper in omne opus bonum. Ac sim' aperte dicat , Eleemosinam semper debetis facere,non ob gratiam vel laudem hominum,qui vel ingrati,vel impotentes, vel mendaces sunt ad remunerandum: sed propter Deum selum, qui solus potens est etiam semper nobis dare copiam eleemolinam faciendi, & remunerare factam. Ipse enim est eleemosin ς & causa finalis & causaeis eiens. Nanque propter ipsum solum &eleemosinam facere possimus: & propter eum selum eam facere dc benius. Ipse enim dat nobis de voluntatem & potestatem,& matcriam & affectum totius boni operis, eu istorum omnium aeternam remunerationem. Propter quod ait, Omnemgratiam id est,cooperantem,Operantem,pe scientem, & remunerantem. Et hoc probat au-
uiri. choritate Psalmistae,subdens: Sicut scriptum est, di-henis, id est dispergendo dedit pauperibus. Non enim uni omnia sunt danda, sed pluribus, iuxta quod possemus:& secundum quod illi indigent,
distribuenda, ut plures apud deum mereamur ii bere aduocatos & interces res. Neque sunt distribuenda no pauperibus ne liberalitas liberalitate pereat. Pars enim sacrilegij est, res pauperum dare non pauperibus. Et quid meruit iustus distribuendo pauperibus ZIi-ιitamus: id est, merces quam per iustitiam meruit manet in culum sicut . . id est,in aeternum. Sed sollicite considerandii est,
i fratres mei quoniam cum dixi flet Psalmista, Dispersit dedit pauperibus, & inde consequenter
252쪽
deberet subiugere, misericordia eleemosinarum. eius manet in seculum seculi: ait, Iustia eius -- net in seculum sicuti. Similiter Dominus in Euangelio cum moneret ad eleemosinam, & apertius posset dicere, Attendite ne eleemosinas vestras Mai , Miaciatis coram hominibus, ut videamini ab eis, noluit: sed ait: Attendite ne iustitia vestra faciatis coram hominibus. Vt quid hocὶ nili quia eleemosina iustitia est. Sicut enim debemus deo rcligionem , parentibus honorem, maioribus reueret tiam. iubditis disciplinam,peccatibus correctionem,ita debemus miseris misericordiam. Sed re
etiam ipsae res in comuni omnium creatae sunt. Deus verb eas abundantius commendat diuitibus, praecipiens eis ut intelligant se non domunos, sed dispensatores earum ad pauperes. Vnde constat, quoniam quando damus eleemosinas pauperibus: non nostraeis damus, sed sua eis res dimus. Quod utiq; ossicium, iustitiae est. Qui emgo pauperibus inopia pereuntibus communium rerum liaper abundantiam retinent apud se,quid
aliud faciunt quam quod pauperibus sua tollusi& eos occiduntZ Tot profectb pauperunt facti
sunt homicidae: quot sustentameta pauperum I tinent apud se Quarto demo strat Apostolus qua fiducia debeamus eleemosinam dare, cum sub dit: qui autem dat semen serent panem ad manducandum praestabit. Et multiplicabit semen vestrum, craugebit incrementa frugium iustitiae vestrae. Ac si aperte dicat, Non sitis timidi vel pusillanimes ad dandam eleemosinam, sicut quidam qui pauperibus eleemosinam postulantibus causantur se
253쪽
haberet parum in arca,& parum annonae in horreo. Nam Dominus qui dat semen serenti,id esumateriam eleemosinet tribuenti,ipse vobis facietibus eleemosinam proculdubio & panem ad 4 manducandum praestabit. Et multiplicabit seme vestrum,id est, propter eleemosinam quam fecistis, multiplicabit vobis materiam, unde maiores eleemosinas facere possitis. Et ita augebit incrementa frugum,id est, pr*miorum iustitiae v strae. Et ita multiplicando, merita augebit &prae- mia.Minimae quippe fidei est, qui ob hoc no vult dare eleemosinam, quia timet sibi necestaria deesse.Nam si Deus dat necessaria non suis, quanto magis suis fidelibus 7 Et si dat necessaria rapientibus aliena,quato magis erogantibus suaὶ Fiducia quoq; seminantis agricolae de quo metaphoram sumit Apostolus debet nos excitare: que quam uis spes messis aliquando fefellerit, tamen non timet iterum quantumcumque potest seminare: sola perparce retinendo necessaria. Sed etiam quandoque ea quae erant sibi necessaria seminat:
quandoque vero cum necessaria non haber,m
tuat etiam aliena quae seminet. Et si fratres mei, cum tanta fiducia dat agricola praesens semen pro spe futurae messis,fortassis inanis: cu quanta fiducia debemus hic eleemosinas dare pro certa spe retributionis sternςὶ Beatus Nicolaus, Beatus I'annes patriarcha, caetersque sancti, vix sibi necessaria retinentes, quaecunque poterant, in manus pauperum seminabant, & Deus eis abundo ministrabat quae tribuere possent. Et quasi certare videbantur: deus illis ministrando:illi pro deo distriu
254쪽
distribuendo. Ipsa etiam necessaria tribuit viduae Sareptanae: quae cum tanta fames esset quod plus panis habens plus viveret: ipsa tamen fidens in
Deo,de pugillo farinae quod solum habebat, ipsa
esuriens prius Ptophetam pascit: unde & temporalis farinae multificationem, aeternamq; retributionem promeruit. Aliena etiam mutuat, cum propria non haberet hospes Helizet,ad exubendum hospitalitatem Propnetis,unde promeruit post mortem suam,&multiplicationem olei ad absoluendum, substentandumque uxorem dc filios,mercedemque sempiternam. Quotidie quoque fratres mei videmus, quoniam quidam semper rapiunt,& semper egent: quidam semper tribuunt, dc semper abundant, Deo propter quem donant eis cuncta ministrante. Propterea disc
mus Christum pascere in esurientibus, potare in sitientibus, vestire in nudis, suscipere in peregrinis,uisitare in infirmis,redimere in captiuis,quatinus mereamur ab illo audire illam dulcissimam voce, Venite benedicti Patris mei, percipite rognum quod vobis paratum est ab origine mulsedi. Esurivi enim,& dedistis mihi manducare: sitseui,& dedistis mihi potum,&c. Ipso pr stante qui
cum Patre & Spiritu sancto vivit & regnat Deus per omnia secula seculorum. Amen. UIT c S NCTI E V SNTII
Marturis per diuum brosium episc. Mediolanen.script . . Non praetereamus sanctum Laurentium, qui A- ῶ-- . Os
255쪽
coepit dion passionem istius sed uam remasionem Itaque his verbis appe are cepit: quo progrederis ne silis pa- teiri sitio sacerdoa fandis sine Diacono properabi Nunquam sacriscium De ministra offerre consueueras. quid in me ergo dis licuit Pterὶ Num degenerem proba Li Experia
re rei te virum ministrum ιdoneum elegeris, cui com
misi ii Dominici sanguinis consecrationem, cuι consummandorum consortiumsacramentorum, huic consertium tuι sanguinis negas 3 Vide ne pericluetur iudicium tuu, dum sertitudo laudatur. Abieritia discipuli, detrimentum est magistri. quid quod illustres Cr praestantes viri discipulorum certaminibus magis qua ιμ vincuntὶ Denique Abraham filium obtulit, Petrus Stephanum praemisit in tu pater insilio ostende virtutem tuam: fer quem erudisi , visecurus iussit, tui comitate nobili praeuenias ad coronam.Tunc Sixtus Non ego testi relinquo ac desero ,sed maiora tibi debentur certamina. Nos qua enes leuioris pugnae cursum recipimus:te quasi ιμ-
uenem manetgloriosior de uranno triumphus. Mox ve-
nisi seire desiste post triduum me sequem. Intersacerdotem C leuitum hic modius numerus decet.Non erat tutis
sub magiatro vincere, Pasi adiutorem quaereres. Puod consortium sonis meae expetiσὶ Totam tibi haereditatem eius dimitto.uuidpraestentiam meam requiruΘIns mi discipuli magistrum praecedant, fortessiquantur: in vincant sine magistro, qui iam n n indigent magisterio. Sic cr Ebus Helisaeum reliquit.Tibi erga commendo no-srae virtutis siuccessionem. lis erat contentio, digna fa- n. de qua certaret sacerdos Cr ministeriquis prior pater tur pro Christi nomine. In fabulis ferunt tragicu excitatas theatri magnos esse plauso, cumpe Pylades Orestem iceret: Orestes At erat Orsense esse asseueraret: ilis ve
256쪽
BEATI LAVRENTI, H 3 pro Oreste necaretur, Orestes ne oladem pro se pateretur necam. ed ιltis non licebat vivere,quod uterque essetparricidii reus : alter qui fecisset, alter qui adiuvisset. Hic Laurentium sanctum ad hoc nustus urgebat, nisi amor 'deuatianis amen Cr ipsi'st triduum,cum illusi uranno impositussuper craticulam exureretur: . um, e , inquit, versa in manduca. Ita amnesi virtu e vincebat
De D. Laurentia ,sic ait Premi ChrysoLPA Iωque μα- 13s beati limus martyr Ostendens quam quiete iaceret in illo in vera hoi ita ferro, ait circunstantibus : Iam me versate, si mil. ei M. una pars caba est vorate. Miramur patientiam , donum Dei miremur abi es non solum non arsit ed o' conso labatur ardentem. quare Mes conseidatur ardentem quia fidelem tenebat promittentem, ut fides non defc ret,ut jes no auerteretur,ut charitas inter paen/ι igneo corporales plus accenderetur,Dei dona redht.fratres mei, nemo arroget potentiae suae quod non dat nisi Deus. -- rito . solus adbquens martyres ut in epsolatius hodie cum legeretur,audistis. Vobis inquit donatum estpra Christo , non solum ut credatis in eum ed etiam ut pseriamim pro eo. Ergo martyrium merita velut Dei dona laudemus,amemus ubinferamus voluntatem nostram: voluntas enim sequitur, non praeuenit. Sed tamen non
deest charisais non desit voluntaιπpsa enim ardens vos
luntas vocatur charitas. quis es qui timeat volentZquis est qui amet nolens'ferueat oratia festum marum celebretur.Sed ut nonsit manu riui celebra imitetur.
257쪽
Iob o chalisum, verba sunt sapientiae: non
mundanae quς inimica est Deo: sed sapientiae quae ex ore altissimi prodiit, scilicet Domini nostri Iesu Christi, in quo & per que Deus
omnia fecit & refecit. Cuius verba omni auiditate,suscipere debemus, scientes quoniam quod loquitur, loquitur nobis eu pro nobis. Dicit autuquatuor. Primo dicit se requiem quaesiuisse & legilse, quod demonstrat cum dicit,In omnibus requiem quaesiiux, in haereditate Domini morabo r. Sed quid est Domine mi Iesu Christe 3 Tu es ipsa requies, & quicunque requiescit, per te requiescit. Vnde etia ipse clamas. Venite ad me omnes qui laboratis & onerati estis, & ego reficiam Vos, id est,requiescere faciam. Quomodo ergo tu ipse cusis requies, requie quaesiuisti Z Sed scio quod nos in his quae nobis concordantia & placentia sunt, requiem habemus : in illis verb, quae nobis contraria & displicentia sunt, requiem habere non
valemus. Tu quoque Domine, cum penes te requiem semper & pacem habeas, apud illos tamequi per immunditiam & iniquitatem tibi dissimiles & displicentes sunt,requiem no habes,nec illi similiter apud te. Apud vero illos,qui per muditiam de iustitiam tibi similes dc placentes sunt, requiem habes, & illi similiter apud te. Vnde dc dixisti,Super quem requiescet spiritus meus,nis1 super
258쪽
saper humilem & mansuetum, & tremente sei- mones meos Z Hic quoque ostendis apud quem requiem eligas,cum subiungis, Et in haereditate do mim m/rabor. Porro haereditas Domini dicuntur
hi quos Deus regni sui haeredes filiique sui cohaeredes elegit, qui contemptis omnibus trasitoriis, solum Deum in haereditatem sibi eligunt, dicet res cum Propheta , Dominus pars haereditatis mea id est,pars& haereditas mea. Hinc est quod beata Sc venerabilis virgo maria,cuius hodie ΑΓ sumptionem celebramus, quia prae cunctis qui ab initio usque in finem fuerunt vel suturi sunt, Dominum in munditia, humilitate, mansuetudine simplicitate, sanctitate, Celeusque virtuti bus magis studuit imitari,dominique fieri haereditas omnibus modis desiderauit:ideo ea Dominus de numero uniuersorum qui sunt vel fuerui, vel futuri sunt, singulariter elegit. In qua non tan tum spiritualiter, sed etiam carnaliter requiesaeret,& secundum assumptam humanitatem habitaret, confoveretur,& cresceret.Sed &in nobis
fratres charissimi, si vias Domini nostri Iesu Christi ero modulo nostro sequuti fuerimus: si mun
di, si humiles,si mansueti si sancti, si iusti scut ip
se iustus est fuerimus, proculdubio in nobis ha-.bitabit,requiescet, & complacebit. Vel certe diuina sapientia dicit se in omnibus requiem quaesiuisse, de tantum in haereditate domini morari, quia homines sapientes omnia mundana studia experiri facit: & non inuenientes in eis requiem,
a facit eos ad haereditatem domini transire & ibi morari. Secunda pars sequitur, in qua sapienti
259쪽
Dei patris ostendit ipsum Patrem mandatum, &consensum sibi in haereditate eius, cu subdit, Tuc
tiam morarer in haereditate eius. Cum pater Mflius sint eiusdem substantiae,essentiae,auctorit tiS,Voluntatis, &potentiae: tamen filius semper respiciens, tum ad hoc quod ipse ex Patre est, cupater ex nullo sit, tum ad hoc quod secundum assumptam humanitatem minoratus est, dicit, quia non veni facere voluntatem meam, sed voluntatem Patris mei qui misit me. Et quia Pater maior me est:Et sicut mandatu dedit mihi pater, sic facio.Consensum vero cum subiungit, Et qui creauit me d est,genuit me,vel certe secudum humanitatem assumptam creauit, requieuit in tabem naculo meo. Cum enim deus pater & ex eo genita
sapientia, fuit semper eiusdem essentiae & volutatis , in quocunque requiescit Dei sapientia, de Deus Pater. de & eadem sapientia in Euan se- Io dicit, Si quis diligit me, sermonem meum seruabit:& pater meus diliget eum, & ad eu venie-Danu. I . mus, & mansionem apud eum faciemus. Porrbtabernaculum suumvocat,vel ipsum assumptum
homine in quo habitat plenitudo diuinitatis corporaliter: vel etiam sacratissimum uterum beatae virginis, in quo Dei sapientia secundum carnem habitauit. Sed & tam deus pater quam eius filius in ea & per essentiam, & per gratiarum plenit dinem requievit. Sed & unusquisque nostru fratres mei, si omnem spurcitiarum labem a nobis eliminamus, si nos virtutibus & bonis operibus Ornamussi per veram charitatem deum in no
260쪽
bis habemus, proculdubio Dei patris eiusque sapientiae tabernaculum & templum sumus,dicente Apostolo,Templum Dei sanctum est,quod estis vos. Et alibi, Nescitis quia membra Vestra te I. Ge. s.
plum sunt spiritus sancti ZSi quis enim violauerit I. cur 3. templum domini,disperdet illum Deus.Teplum Dei violat, qui per turpes de malas cogitationes, 'U' & per reprobam vitam, a se Dei sapientiam prolongat. Scriptum est enim, In malevolam anima non introibit sapientia, nec habitabit in corpor Saphnt.1. re subdito peccatis. Sequitur pars tertia, in qua exponitur in quibus dei sapietia requiescat, cum subiungitur: Et dixit mihi. In Iacob inhabita, & in Israel hqreditare,& in electis meis mitte radices. Voluntas Dei patris est, ut eius sapientia habitet
in Iacob,id est, in luctatoribus contra vicia,hqre ditet in Israel id est,in fortibus contra vicia, mittat radices tantum in electis. Multotiens quippe& luctatores viciis succumbunt, & sortes cadusi& Dei sapientiam, quae videbatur in eis habitare vel haereditare, perdunt.Sed electi soli, in quibus
diuina sapientia misit radices,eam non admittur.
Eisc,inquit in Sion id est, in speculatiuis:Arma sum: qui scilicet optimam partem sibi elegerunt,
quae non aufferetur ab eis. Et in ciuitate, id est, incongregatione Sanctorum sensili casas ιliter requievi. Vbi enim duo vel tres congregati sunt in nomine meo,ego in medio eorum sum .Et in HierusHem potestas mea,id est, in pacificis. Potestas enim diuinae sapientiae, praecipue in pacificis, quislij Dei vocabuntur, apparet; quoniam omnς.