장음표시 사용
401쪽
Apos TOLORUM. VEc exercitationem. Per aduersitate quippe exercetur sanctorum patientia, per infirmitatem hi militas, per cotradictione sapientia,per certa me, fortitudo,per odium beneuolentia,per mortem, ingressus ad requiem aperitur. Nec sola ista fra- . tres mei, cooperantur clectis in bonum, sed etiaipse excellus dc casus,quoniam humiliores resurgunt & doctiores. Econtrario quoque reprobis Esralis, Omnia cooperantur in malum: nec solum mala, sed etiam ipsa bona, dum de eis superbiunt, dum deo ingrati existunt, dum eis abutuntur, dum ea inutiliter occultant, dum non perseuerant. Propterea fratres mei, semper timeamus, & dominususpiriis dominu gemitibus & lachrimis incessanter exoremus, quatinus de numero reproborum nos eripiat,& in numero electo ru suoru nos permisericordiam suam ascribat,& omnia nobis faciat in bonu cooperari. Sequitar pars secunda, in qua demostrat Apostolus quo ordsne deus propositum electionis suae perficiat in Sanctis, cum subdit: Na quas praeseruiolari conformes imaginis sui
siti,visit ipseprimogenitus in multi ratribus: stuos au tempnede innavi hos CT vocavit. Et qDos vocavit, hos
cir iustis cauit. Et quas iustificauit, hos regior cauit Sed quoniam praescire & ad bona & ad mala se habet, determinat ad quantam gloriam eos praesciuit cum subdit disi conformes sui, sevioc.Vt scilicet fiant prius mentis nouitate,& post immor talitate conformes filij sui, qui est imago patris. Vt sicut portauerunt imaginem terreni, portent imaginem coelestis: ita tamen ut sit ipse Christus primogenitus,scilicet primus sine peccato, ce-
402쪽
rtus de natus, & primus resurgens in multis sta tribus, hoc est inter multos fratres. Quos non inco quod unigenitus, sed in eo quod primogenit us est,non confunditur fratres vocare. sit os pra-
destin siit id est ante quam elsent,eis gratiam pr*parauit. Quos aut e praedestinauit, hoc cum iam ciliant: ad illam gratia vocauit,praedicatione, vel alio modo. Quos aut e sic vocavit, hos per illius gratiae collatione iustificauit, ut in aeterna beatitudine ei similes sint. Similiter econtrario dicere possum' de reprobis. Quonia quos Deus praesentit futuros similes diabolo, hos reprobauit: de quos reprobauit, hos quavis ad fide aliquos eoru vocaverit,abiecit. Et quos abiecit, hos in reprobii sensum & in passiones ignominiae tradidit,&quos in hoc tradidit,danauit. Sed differt, quoniadanando reprobauit Deus,quia prςsentit eos faturos malos. Sed electos no ideo praedestinauit, quia praesciuit eos futuros bonos , imo potius ideo futuri erat boni, quia deus prςdestinauit eos. christin is No enim fratres mei, Deus electos propter futura merita eorum praedestinauit, sed potius gratis .is. β' praedestinauit, gratis vocavit, gratis iustificauit, gratis magnificauit: Danatos Vero propter meriata eorum reprobauit,abiecit, & danauit. Quare, quia electi no a se, sed a Deo boni sunt. Mali vero .no ex deo sed ex se mali sunt. Nemine tamen fratres charissimi, deus a sua gratia repelli omnibus eam offert. No repellit, nisi repellente se. Itaque sinis Volumus,&praedestinamur,&saluamur. Volu- repellit. . mus, si bene operamur,quantu possumus. Qixodsi no operam usipatet quia perfecte no volumus.
403쪽
sequitur pars tertia, in qua demonstratur neminem polle electis nocere,cusiabditur,siuiduo dicemus ad his, subaudi nisi quod ex deo nobis omnia3& nemo poterit nobis nocere. Si deus est,inquit pro nobis,non existentes scilicet praedestinat do, aduersos vocando, peccatores iustificando, mortales glorificando:Pu contra nos subaudi poterit valere,ut non omnia nobis Deus cooperetur in bonum Z Nullus prorsus.Sunt quidem mali contra sanctos voluntate, sed non eis cacia,imbpotius dum eis nocere student eis prosunt, & sibi nocent.Iuxta illud, Draco illa quem sormasti ad illudendum ei. Quia etiam, inquit, hoc singu- P . is3. lare dc admirabile beneficium nobis contulit, quod propria filio si a nan pepercit ,sed pro omnibus etiapeccatoribus hostiam sufficientem tradidit itantiu uomodo non etiam cum siti omnia nobis donauit λ Argumentu est a maiori. Qui enim dedit nobis ipsum dominum, dedit nobis res ipsius domini. Roman. s. Vnde idem Paulus, omnia inquit, nostra sunt: si ue paulus,sive Apollo,sive Cephas, siue hic muridus, sive 'ita,siue mors, sue praesentia, siue futu- -- ra. Boni quippe siue homines , sue angeli,nostri
sunt, quia nos iuuant. Mati,si uς homines,siue dP bis r.etrecmones nostri sunt,quoniam nos exercent,Mu rmia lus noster est,ut seruitio cius bene utamur. Vita praesens nostra est, ut per eam bene mereamur. Mors nostra est, ut per eam ad requiem transeamus. Praetentia bona nostra sunt, ut per ea sese iuitio dei consolemur. Futura nostra sunt,ut eorusor licitate in aeternum perfruamur. EMD,inquit,
.ecusabit aduer electos Dei ὶ ita scilicet quod ac
404쪽
cusatio corum noceat electis Dei Z Nullus. Deus
est qui iusti cat: quis es qui condenetZ id e it pro peccato inserat poenai Nullus. Quia deus non vult, alius non potest. Christus,inquit, Iesius qui pro illis saluandis mortuin est,imo quod maius qui Cr resurrexit,qui est ad dexteram patris,et aequalis in honore: qui ctiam inter nos ek deum medius, humanitatis suae repraesentatione interpellat pro nobis, cuius postulatio inessicax esse non potest. Ecce
si fratres fideles sumus, & Christus intei pellat pro nobis,& Deus pater est pro nobis, & omnia
sunt nostra, & omnia nobis cooperantur in bonum. Quis ergo poterit nobis nocereὶ Nullus.S quitur pars quarta,in qua ostenditur quod nulla res potest separare electos Dei a charitate cum subdit,sivus nos siparabit a charitate Dei 3 Ac si aperte dicat,tantu nos diligit, & tata beneficia nobis confert Deus. quis ergo nos separabit a charitate Dei. Scilicet separabit nos,tribulatio corporisὶ man-ygia mentis Z fames,an nuditas, id est penuria victus & vestitus3 n secutis de loco ad locum an periculum mortisZAn gladius, id est ipsa mors. Non utique. Et fiunt ne ista aliquibus ut separetur a charitate Deiὶ fiunt utique,sicut scriptum est, quia propter te martificamur tota die, aestimatisiumuo sicut oves quae nihil valent nisi ad Occidendum. Sed in his intuit,omnibu eramin non ropter nos ,sedpropter eum qui dilexit nos. Ac si dicat, quan uis ea quae se numeraui magis in hoc seculo timeantur, tamen nos propter Deum quem timemus & diligimus super omnia, illa superamus. Certus enim sum
inquit ex promissione scilicet Dei dicentis:
405쪽
N an te deseram, non te derelinquam.quod neque mors,quam scilicet minatur reque vita, quam scilicet promittunt, neqNe angelud , velue principatus, neque virtutes, id cst neque gloria minoris, vel mediocris, vel maioris ordinis promi sta, vel minorum, vel maiorum, Vel maximoru daemonio-1u minae,neque instanti .id est praesentia,nequefutura bona, vel in al a,neque fortitu .,id est alicuius violetia neque altitudo, humanae scilicet potestatis. vel cleuatio Satanae, neque profundum, id est infernus ostensus a diabolo minente praecipitium . vel altitudinem & profundu vocat prosperitatem &aduersitatem. laque creatura, inquit alia quaeliber, vel alia contra naturam facta, ut equus biceps, vel qualia fecerut incantatores Pharaonis, Potentnasseparare a charitate Dei, qua Deus habet ad nos& nos ad eu. quae est, id est apparet, in Christo Iesu: Enumerauit Apostolus tam ea quae magis timentur,quam ea quae magis amatur in hoc seculo,ut ostendat electos,& ea quae magis timentur in hoc seculo, propter Deum squem prae caeteris timent ) non rimere, & eas quae magis hic amantur,propter Deum, quem prae caeteris diligular, contemnere. Qui ergo plus timet aliquid vel diligit quam Deum , in hoc ostendit se non esse denumero electorum. Porro diuitias, honores, S voluptates deo plus diligit, qui eas Deo praeponit, qui propter eas contra Deum facit. De cuiusmodi ipse Dominus dicit, Qui amat patrem aut matrem, aut uxorem, vel aliquid aliud plus' io. quam me,non est me dignus. Itaque fratres sentiamus de nobis, quod Paulus sentiebat de se, de
406쪽
similibus suis.In amore Dei inardescamus, nimia charitatem, quam ipse habuit, erga nos semper
recolamus: mandata eius, sequi contendamus, multis amaritudinibus, multisque voluptatibus a Deo diuellamur, pro eo animas nostras ponere semper parati simus, quatinus ipse faciat omnia nobis cooperari in bonum, de nos ascribat in numero electorum suorum. De vastolis Sermo de Detnne. Ivit Iesus disequia stia. Fgομm vitis v ra, in pater meus agricola est, Crc. Haec lectio sancti Euangelij, fratres charissisimi, tripertita cst. Primo enim Iesus se vitem patrem agricola, homines palmites metaphorice vocat. Secundo ut palmitcs habeant
purgationem & fructificationem demonstrat. Temo quid mali expectet malos palmites , &quid boni manifestet. Primo igitur se vitem vocat,cum dicit, Flasium υitis vera, similitudinis scilicet non generis veritate. Sane enim Dominus Iesus sit Deus & homo secudum quod est Deus, est unus auctor & unus agricola cum patre, non talis qui solum adhibeat ministerium , sed qui etiam praebeat incrementum.Nam neq; qui plantar,neque qui rigat est aliquid, sed qui incrementum dat Deus. Secundum vero quod est homo,se item Vocat: quoniam secundum quod est homo, est nobiscum unius naturae, sicut vitis & palmes sunt unius natur . Sicut autem vitis, cum vile arbusculum videatur, tamen generosium vinugenerat, ita Dominus Iesius Christus cum in hoc
in ivdo despicabilis visus sit, secudum illud pro-
407쪽
phetae, Vidimus eum non habente speciem neq;
decorem, Unde nec reputauimus eum,tamen ge
nerosum doctrinae fructu reddit. Sicut enim vi nu in sui natura est siccum,calidum, laetificans &inebrians: sic doctrina Euangelij Christi de liccat
vitia in nobis per comminationem, corda calefacit per charitatis feruorem, mentes laetificat per coelcstium praemiorum promissionem , inebriat& alienat ab amore mundi ad amorem coelestiuper contemplationem. In hoc musto erant inebriati di sciput i Christi, cum in die Pentecostes
omni timore &amore terreno postposito, loquebantur variis linguis magnalia Dei. Deus vero pater agricola dicitur,quadam similitudine.Sicut enim agricola vitem eligit, in terram figit, rigar, fodit, ct putat, palmites infructuosos amputando,& fructuosos purgando. Ita Deus pater unicum filium suu prςelegit per incarnatione in terra misit,rore spiritus rigauit, ligone tribulationufodit, sirpa discretionis putauit, infructuosos ana
putans ab eo ut Iudam . fructuosos vero ut plus fructificarent, purgans, ut Petru & Andrea. Vnde& ipse filius hic subdit: omne palmite in me non f-rentesmctago et eu.Et qui jert fructu purgabit m, ut fluctumplus afferat. Homines quoque palmites dicuntur, quando ad instar palmitum debent per fidem Christo adhaerere,& bonam operationem fructificare. Verum palmitum tres sunt species: alius enim adhaeret Christo per fidem de charitate,& fructu facit ut bonus Christianus : qui ut magis fructificet ab omnibus vitiis & superfluitatibus est magis magisque purgandus.Alius Vς-
408쪽
sola fide & sacrame toru participatione C ricto adhaeret,& fructum non facit,ut falsiis Chrisstianus,qui more infructuosi palmitis, ne fructificantibus noceat per sententiam vel hic ex communicationis, vel in futuro damnationis, a Christo est separadus Alius aute nec etiam fide Christo adhqret,sed viti alienae,ut Gentilis & Iudςus, caeteriq; infideles. Qui,ut ait Dominus,iam iudicati sunt.Porro vitis aliena est diabolus.Vnde ait Dominus ad Iudaeos,Vinea mea quomodo conuersa es in amaritudine vitis alienaeὶ Et Moyses: de vinea,inquit, Sodomorum vinea eoru , & de suburbanis Gomorrae Vira eorum, uua fellis, &botrus amarissimus fel Draconii vinum eoru, δίvenenu aspidu insanabile. Secudo demo strat Dominus, unde palmites habeant purgatione & fructificatione,cu subdit, Ia vos naudi estis propter verbum quod loquutus sum vobis. Ac si diceret, No estis naudi propter vos, sed propter verbum
meu . In quo demonstrat, e non esse solu vite,sed etia agricola. Mudare quippe vite no vitis, sed Mgricol est officili. Mudi igitur erant discipuli sed tamen adhuc mu dandi. Quis enim in hac vita potest esse sic mu dus,ut non sit magis magisq; mundandus 3 Nisi discipuli naudi essent, ferre fructum non pollent:& nisi & naudandi essent,non dice- rent: Si dixerimus quia peccatum non habemus, nos ipsos seducimus, & veritas in nobis non est. Mundi igitur a criminalibus, in udandi adhuc e-iat a suibus da venialibus.Vnde eis domiti' dixit, Qui lot' est,no indiget, nisi ut pedes lavet. Ia vos inquit, in udi estis,ex magna scilicet parte proprer
409쪽
verbum quod locutus sum vobis, non tantum auditum, sed etiam creditum & executum. Audit icnim infidelis, nec tamen mundus est. Audit &credit diabolus, nec tamen mundus cst: audit de
credit, & exequitur fidelis, de mundus est. Sed quare non ait, in udi estis propter baptismum, de
poenitentiam,& emendationem. Quoniam verbum Dei ad haec omnia nos trahit nos ad poenitentiam compungit, nos vitia deserere, & virtutes sequi facit, jplo Dei verbo no solum exterius sonante, sed etiam interius inspirante & inuisibiliter operate. Hic est enim qui solus baptizat, qui solus absoluit, qui solus mundat & illuminat. Vnde vero palmites habeant fructificationem, ostendit,cum subdit Sicut enim palmes no potestser- refructum a semetipse,nisi manserat in vite , sic nec vas, nisi in me mansieritis. Ac si aperte dicat, Nou cx vobis, sed ex me potestis fructificare. Palmes vero manet in vite,& vitis in palmite, sed alio alioque modo. Palmes quippe manet in vite, nihil viti conferendo, sed potius ex vite vigorem accipie- do: vitis vero manet in palmite nihil a palmite accipiendo,sed potius ei virtutem subministrando. Vtrunq; ergo nihil confert viti, sed tantum palmiti. Sic & nos cum manemus in Christo, nihil utilitatis ei conferimus. Sic cum Chrastus in nobis per gratiam inhabitantem manet nihil inde sibi utilitatis prouenit, ed nobis.Sed cum masio Christi in nobis, sit nobis causa quare maneamus in Christo, quare non prς posuit mansionem
suam,ut diceret, maneo in Vobis, manete in me, 1 --
vi videlicex demostret nobis,nos habere arbitri, urbis',
410쪽
Iibertatem & gratiam suam esse paratam ad manendum in se,nec se unquam relicturum nos,nisi nos eum prius relinquamus. Est ergo, ac si dicat, Perseuerate manere in me: quia ego semper para tus sum perseueranter manere in vobis. Ecce fratres mei, rogat nos qui rogare debuit. Rogat nos ut maneamus in eo, que tempei debemus rog TeJt maneat in nobis. Contuberniales & praecordiales nos habere desiderat creator & redemptor noster, quare eius amicitiam & familiaritatem contemnimusὶ Quare eu totis dc sideriis non amplectimurὶ Quare in eius amore non ardescimus3Si aliquis rex,uel princeps secularis suam amicitiam nobis offera cum magno gaudio eam amplectimur,quare regem coelorum se nobis o Lferentem aspernamur Palmes,inquit,non potest
ferre fructum semetipso. Nec homo potest facere bonum a semetipso. Sicut enim ex vitis humore ascendit vigor,faciens palmitem pullulare, frondere,& fructificare : ita & ex Christo proue nil gratia in nos, ut bene velle, bene loqui,bene agere valeamus. Nec vos,inquit, subaudi pote distis bene operari,nisi in me manseritis. Ergo Iudaei & Gentiles,& quicunque per fidem in Christo non manent,bonum facere non possint. Impossibile est enim sine fide aliquid Deo placere.
Ego sum viti vos palmites. Ac si dicat, facio ego naturam vitis, facite & vos naturam palmitis. Sum vitis,vobis gratiam subministrando: estote &vos palmites in me manendo & fructificando. Nam ii tam vos quam ego faciamus quod ad nos per tinet, multus tunc fractus proueniet. Et hoc est