Clypeus Scoticæ theologiæ contra novos ejus impugnatores, authore p.f. Bartholomæo Durand Antipolensis ... In quinque tomos distributus. Tomus primus quintus Tomus tertius continens tractatus de vitiis & peccatis de gratia de justificatione impii & m

발행: 1709년

분량: 531페이지

출처: archive.org

분류: 철학

131쪽

DE PECCATI S. I 29lem potuisse esse in tali statu ; ita admittere t

nentur,quod neque aliqua culpa venialis Pol rat in eo reperiri. . - Resp. negando majorem : non en Irdeoaeur

Adam non potuit in statu innocentiae jejunare, lacrimari, corpus uagellare; quandoquidem istae poenae .sint utiles &meritoriae, cum Chri

stus & Deipara,in quibus sitit justitia originalis ,

multas in hac vita poenalitates, fravissimosque dolores sustinuerint r unde D. Aug. & D. Thom. lo'uuntur de pinnat mortis cari raruinque miseriarum. Peccato mortali correspondented, ut ait Doctor. Ratio est , quia

lus status gloriae. est persectissimus ; ideo

que beati dumtaxat absque ulla poena existunt, juxta illud ApocaliP. 2I. AH .riet om-

oris, nequo tu s, neque Hamον , neque dolor eriι ultra: ergo non implicat,quod in statu innocentiae quo status gloriae est persectior ) sit aliquid poenale ex libertate hominis proveniens . Hinc patet confirmationem non esse com

. Obj. a. Si homo In statu lanocentiae posset aliquod peccatum veniale committere , V. g. mendacium jocissum proferre, sequeretur,quod ex illo uiuali mendacio aliquoties repetito Posset generari habitus mentiendi : sed nujus modi habitus repugnat cum statu justitae origianalis: ergo Sc. Sequela majoris est Avidens di si enim posite homo in justitia originas aliquod Peccatum veniale semel committere , poterit S ipsum iterum aeque iterum committere; nulla enim ratio disparitatis assignari mest: ex a εibus autem repetitis generatur habitus . Minoe vero suadetur: Habitus vitiosus qualis esset qui . Produeeretur ex actibus vitiosis, eum ex natu ra sua inclinet voluntatem ad malum , & ex consequenti inserat in ea difficultatem aliquam an evitationς Peccathae Prosecutione boni, re

132쪽

ugnat evidenter persectioni&kelicitati status

innocentiae et ergo Scod . . '. e y Ν

Resp. negando majorem:quia providentia impediret generationem habitus vitiosi, ne homo haberet dissicultatem in evitatione peccaei,& in prosecutione boni , ut decebat hominem rectum. Nec v et dicere cum Goneto, , quod si propter dignitatem status illivi, Deus impe-d rei generationem habitus vitiosi , multo ma-. gis impediret productionem actus vitiosi,utpote Pejoris, saltem, in genere moris , quam sit ipse habitus: quia impedire Noductionem actus Vibtiosi, est contra libertatem, cuin. actus vitiosussio liber; at impedire generationem .habituS. , non.est contra libertatem, quia naturaliter goneratur exactibus repetitis: ergo non valet. Adducit praeterea duo argumenta nimium Prolixa,quae omitto, quia I. solutum manet sa-pxa, ubi patet firmitatem status innocentiae non impedire Peccatum veniale s. & aliud in resp.r, jectionis. Omitto etiam aliud argumentum quo probat Angelum non Posse peccare veniat,ter; quia supponit hominem Πon Posse Pecca-.re , & Angelum non posse discurrere , quod est: commissis, puniendis , ut est manifestum: ex- go signuin est, quod tale peccatum fuit impo

bile in statu innocentiae. Respondo negando con sequentiam . Tum quia ex negativis nihil bene . conficitur, tuin docet, Philosophus . Tum qui Deus nullum locum constituiῆ Pro Pςccato fer ali puniendo , quia licet tale peccatum in staftu innocentiae eae t possibilς ,. tamen non urat laturum ; quapropter Deus de facto nullum locum c90stituit, quain vis illum constituere potuisset. Respondeo iterum quod Peccatum. Vevniale cum stlimin statu innscentiae , potuisset puniri in Purga esse, in aqu.locio nψης Punium tur

i objiciunt alii: Deus nullum locum constituit pro peccatis. venialibus, in statu innocentiae

133쪽

:ur peccata venialiae nisil, ab homine justo, si non remissis in hac viti; clim non magis r pugnet, hominem habentem iustitiam- originalem puniri 'in Purga forio pro peccato Veniali , quam, hominem habentem gra iam ha

DIco, peccatum mortale in ratione 'ostem sae non esse gravitatis. simpliciter infinitaen genere moris. Ita Scotusa. dist. 47. qu. r. 'rob. i. Quod est simpliciter&intrinsece ire

initum, sibi realiter identificat omne aliud sedi nalites infinitum in eodem subjecto repertum uia infinitas est ratio identificandi , .ut ait Gn-

ne ostenta, v. g. adulterium, non sibi identisi, at aliud, puta homicidium, in ratione 'osti me ergo Sc. I rob, minoΠ Adulterium in aliuo homine in ratione ostensae non ςst homici tum in ratione ostensae; aljas ille homo. non aberet duo peccata realiter distinqa, quod est illum ergo unum peccatum in rMione ostensae. 6n tibi idem ridicat aliud - a . γγ δ Confirm. Quae sunt dispersa in inferioribusi , iunantur: in luperioribus , ut ait Gonet, loxa ςitato , atqui infinitum simpuciter , ςasu erius : ergo dato, quod adulterium v. g. sit 'ensa Derinfinita, oportet, quod om dia quae in t dispersa in aliis peccatis adulterio inseriori, 'aS,i dunentur & identificentur in adulterio a:l- quod . dulterium' non sit. ostensa superiosi

134쪽

est falsum; nam sacrilegiuin quod est in percussione Claricia & d floratio quae est in vi

latione. xirgini s non sunt in adulterio , nec ecyntravi uia Uiterium in percussione Clerici a i c in ViQiδtione virginia: ergo signum est

quδd nullum peccatum est ostensa Dei simplici ter infiniin, ted tarnium secundam quid & ein

Prob. 2. Si peceatum esset simpliciter & m-trinsece infinitum , proveniret ve, ex Deo oosen', vel ex voluntate hominis; sed ex neutro uapit' : ergo . Pmb. minor quoad i. Act scharitatis ab homine iusto elicitus, tendit in Deum, ut actus moraliter malus: atqui illenqn est intrinsece infinitus ; sed tantum e triliseeὸ & 4bjective r ergo nec isto. Gonet. negat Paritatem, quia bonitas Dei ad actum charitatis comparatur ut objectum 3 Persona autem ostensa comparatur ad injuriam uι illius subjectum morale, id est , in ordine admationem prodentum 4 Sed haec ratio notiva inlee: Nam aetii charitaeis in ratione laboris &operis meritorii, est subjectum morale, & dicit ordinem ad aestimationem Dei & prudentum, sicut Peceatum in ratione ostenta; tame

non est opus simpliciter de intrinsece infinitum , sed tamian obiective ': ergo. nec Pecca' tum . Prob. minor quoad a. Ostensa non potest esse latensive major , quam ostendens coguoscit di intendit, cani cognitio libertas sint principia intrinsece constitosva , α specificativa ostensae 4 sed ostendens non potest efiicaciter velle, nec cognoscere Mensam infinitam,cum intellectus & voluntas sint Potentiae finitae: et

Prob- Simpliciter infinitum iisn potestexeedere aliud i nec alio excedi in genere in quo est infinitum, , eum infinitum sie illud cui nihil potest addit sed datur Peccatum quod in ratione ostensis est inclus alio,

135쪽

illoquin peccata essent aequalia : ergo Mis einde , unum peccatum mortale soluin esset ostensa Dei tanta, quanta esset, si omnia .Pec cata essent simul conjuncta in uno homine .

quia infinito non potest dari majus t ergo si adultorium: sit οὐ a simpliciter infinita,adu, terium & omnia alia peccata simul inon sint 3stensa Dei major, quam adulterium solum Jed hoc est error Ioviniani & Stoicorum: ergo

Resp. Gonet. Gravitatem ostensae non solum

umia pers a laesii, sed etiam ab objecto, abntentione actus &; aliis 'capitibus , ex quibus utatur peccatorum malitia; unde licet gravitas Personalis quae reperitur ita ostensa contra eum commissa, in omnibus peccatis morta libus aequalis sit illa tamen quae ex Objecto ψex circunstantiis, & aliis capitibus suinitur , naequalis est juxta obiectorum & circunsta

sarum inaequalitatem. i 'Conixa r Peccata in ratione ostenta praecisexupposita sela gravitate personae ostensae, MIedlusis obiectis, ei cunstantiis , & aliis, ex Iuibus , Peccatorinn, malitia sumitur , nenaequalia , ergo si ex aliis capitibus sint etiamnaequalia ; signum est, quod non sunt simpliari ter infinita . Prob. antocedens: Qui percute et Regem eum animo ostendenda ipsum ,

flenderer Deum t sed haeo ostensa in ratione stentaedet majori quam ostensa illius qui cum mimo ostindendi, regon, .lis verbis intuli et in eisdem circunsta iis, cum illo magis os .nderet Deum & Regem , quam ista , & ita estimatione prudentum majori pgna puniendus

esset: ergo gravitas personalis quae raperiturn ostensae contra Deum commissa , non estuqualis in omnibus peccaeis mortali s. Alium te, si inaequalidaa peccatorum non Movenire ex natura ostensae, sed ex circunstantida, seq- turi quod peccata essent inaequalia. ab zmium

136쪽

seco dumtaxat,ctim circumstantiae sint extrinse caer sed hoc eit falsii tu , quia peccata non sunt ejusdem speciei et ergo sunι inaequaliaeabseeo&estentialiter. Orii. i. Gonetus: Illa ostenta est simplicite infinita, . per quam Deus citanditur, quantum . ostendibilis est ; sicut visio illa esset. infinita&: comprehensiva , Per quam Deus cognosceretur quantum cognoscibilis est; sed per peccatum mortale Deus sic ostenditur: non enim aliter . ostendi potest, quam auserendo ab illo. quoad astectum rationem ultimi seis, & eam . consti ituendo in cinatura , , quod in quoliber, Peccδto

. Resp. disting. maiorem : Illa ostensa est simpliciter infinita, , t Per. . qu3m Deus ostenditunquantum ostendibilis est in se, concedo majorixem ; quantam ostendibilis est a creatura,nego: .

g. si viderem Deum quantum risibilis est in. se, id est eodem modo quo videri potest in se ,

certo visio mea infinita esset ; at si viderem Deum quantum visibilis est a creatura dumtari Xat, visio meo non esset i pituita , cam modus inrifinitus creaturis non competat. Beaxi v. g. diligunt Reum inquantum diligibilis est, non in se ,.sed a creaturis ; .deoque dilectio beatorum non est infinita , sicut dilectio qua Deus diligit se Similiter distincta minori,nego c0nsequentiamῖ,

quia Per peccatum mortale Deus non osten .ditur inquantum ostendi potest in se, quia li cet peccator. auserat a Deb rationem ut timi finis, hoc est tantuiti ab exerinsecor cuni 1 Iubae in affectu peccuntis Deus deperdat rari' nem ultimi finis, non autem in se, quod requia ritur, ut oliendatur quantum ostendibilis est.

Obji. I. Gravitas cstinis: crescit juxta dignia 'ratem Hersonae cui rrogatur unde injuria irro gata militi minor est illa quae irrogatur equiti γα haec minor est illa quae .i rogMur R Sj

quia,

137쪽

tua Rex equitem, & eques militem indignuate excedit: sed persona offensa per pecca tumnortale, scilicet Deus, est dignitatis infinitae impliciter: ergo peccatum mortale in ratio.

te ostensis, s gravitatis simpliciter infinitae.

imili discurui utitur Salvianus libande prov id. p. I. ad probaudum,.quantum sit virus & ma itia injuriae cujuscumque in Deum

Resp. disting. majorem: Crescit j uxta digni-

oncedo; intrinsece & ssinpliciter , nego . Unde

Oncesta minori, nego consequentiam; quia eccatum iu ratione ostenta , est simpliciter &itrinsece gravitatis finitaei juxta conatum pec- antis , & infinitae extrinscce & connotative axta dignitatem Persinnae quam ostendit Se Iaer 1m connotat k quae est infinita: nam injuria rogata militi potest esse intrinsece major. illa uar irrogatur equiti, ut quando quis ostendit illitem cum majori conatu & malitia, .'uam quitem; sed numquam erit major extrinsecdc connotative, cum eques quem una injuriastendi e&laesum connotat, sic dignior & mas

r milite quem ostendit : ergo argumentum robat, peccatum in ratione ostensae esse sitiis itum extrinsece & connotative, quod concinimus, non vero simpliciter & intrinsece . Ita itelligendus es Salvianus . . cobji. 3. ex Dahom. in z. dist.ΑΣ. q. I. art.y. x qua doctrinaesic arsuit: Causa iniciens cominens inoraliter infinitum effectuin, non P,

est non esse infinita ingeriere moris: sed Pecatum mortale in ratione: ostensae contine Leitaienter moraliter infinitam esiectum , nimirum oenam infinite acerbam .quarumcretur ri ergoecc. Μajor suadetur: Tum quia enectus infinimus non potest physice contineri in causa finital,ys co; ergo nec effectus moraliter infinituruontineri poterit nis1 in causa infinita moras ter T um etiam quia .estectu&nequie.fui causam es

138쪽

13s D E PECCATI S.

sclautam principale excedere in eo genere, in quo est causat excederet autem, si esteotus in Fenere moris infinitus esset , causa vero finitarn eodem genere

. Confiim. Ex eo colligunt Theologi , sati factionem Christi, continere valorem simpliciter infinitum in esse moris, quia gaudet visati factoria sufficiente pro culpis sincategorematice infinitis: ergo ris demeritori apsnarum sincategorematice infinitarum , arguit in peecato mortali infimtatem simplicite in ratione os' sensiae atqui s subsumo,hujusmodi vis in peccato mortiui invenitur, eum Iuxta D. Thom. dignum sie, ut poena infinita puniatur: ergo in xatione ostensae est gravitatis simpliciter in

nitae. negando minorem: nam ex Doctoret'. Psna quam peccatum continet, est i

finita extensive, & in ratione durationis dumtaxat. Ratio est, quia poena damni non est privatio Dei, sed beatitudinis , quae est infinita extensive tantum. Poena sensus , quae etiaruciatus ignis, est etiam quid intensive finitum, & infinitum tantum extensive , scilicetinione durationis aeternae quam Deus ord in vit. Anima est simpliciter hnita, & infinitas eundum quid & extensive, scilieet ratione durationis aeternae: ergo non punitur poena simpliciter infinita, sed tantum secundam quid, ideoque Peccatum in ratione Mensae est causa simplicicer finiea.. Tandem, si argumentum valeret, probaret actum dilectionis Dei super omnia esse simpliciter infinitum in ratione. meriti cuin moraliter efiiciat este tum moraliter in nitum, nimi vitam aeternam, quae Pler Tli mistas est simplieiter ει inerinsece infinita , sed hoc est contra Go tum: ergo poema inserni non est intrinsece infinita. Ad confirm. negoculum Pium, cum meritum Christi non ut valori

fimpliciter infiniti, ut dicemus . Proposit as

139쪽

ue duo argumenta,quae omitto. Primum, quia tolligit inlinitatem peccati ex infinitate ad co ligne satisfaciendum pro illo ; quod negamusn tractat. de incarn. Et z. quia habet eamdem tirtutem ac a. supra selutum Respondeo iterum negandomajorem , suta tontinentia moralis non arguit tantam viri em in causa, quantam hiuet . essectus; cumiriusmodi eontinentia roveniat extrinsee , e ex ordinatione causae superioris instituentis alem essectum ad positionem talis causae, ut PMet in Saeramentis, quae in doctrina Seoti sunt ausae morales gratiae, quae est longὰ persecti asis sacramentis, tam in genere physieo , quam

3 genere morali , ut gratiam: consideranti P ebit, modo ipsius praerogativas unoscat ad ue effectus. A

v quilibet homo in primo instanti usus N

d Ico ,' non teneri puerum amprimitin alutari rationis pervenerit,eonvertere se aiueum. Prob. t. Ut quiS teneatur eonvertere ad um,sub peccato mortali, oportet,quod gnoscae ipsimi,&praeo eum quo obligatur , : eon rersio sie eaeca & involuntaria: nam: ad ,reversio sie viainearia & meritoria , neeest: Nquod perversus tin illos instanti, in quo eo 'rtit se , possit non se eonvereere, si velle ; idem e vomGquod cognoscat, ut elisae: sed lex in r. instanti usus rarionis non cognoscideum , nec μὴ ceptum :ergo, εα. Prob miri

140쪽

rior : Ut Deus cognostatur a puero in Meil. snstanti,debet I . proponi xationi. ejusdem: sed id quod is proponitur rationi. Pueri, non est. Deus: ergo &c. Major est certa. Prob. minor: Deus non potest. Proponi rationis usui, nec cognosci , nisi per eaquae facta sunt, ut monet Aprist.& aposteriori: urgo id quod 1. Proponi Imr puero, Sc ab ipso cognostiti r , noreest Deu sed creatura , ex cujus..exissentia duint XanDeuS. cognoscitur, &ήonsequenter in instan fili usus rati. onis non teneriar con vertere se aiuDeum; sed tantum n illo signo, in. quo cog oristit seipsum depericlentem a Deo creatore,quod, certonon potest esse T. instans.. νοῦ , . . M. Cosirm. Neirioi tenetur ad legem occultam

eum nulla 'blitam ante massust sionem α Prommulgationeat; at lex qua homo leuetur se con Vertere ad Deum, non potest manifestari, nec intimari , nisivisum rationis habemibus 1. Perdictamen synderesis, & lumen naturale ratio,

SEARCH

MENU NAVIGATION