장음표시 사용
191쪽
gratia ea observare queat , qualia sunt ista ,rion occides , Quod tibi sieri non νιs , alteri ne si Osrass ergo homo moraliter potest absque gratia, aliqua naturae praecepta observare . Dixi, moraliter , quia Don loquimur de potentia Physica, sed de morali, quam explicui supra q. ι. in notabili . . . . Obj. i. Is Vae q. Deus ah, Omnem tanta rem meam camplebrs. Μatth. I9. Christus ait, M. vis ad vitam ingredi ,serva manda a. Deut.s. Mandatum quod ego priccipia tibi hodie , non esssupra te . Ad Rom. 2. Gentes quae legem non habent, naturaliter ea quae legis sunt faciunt: Qui verba explicans D. Chrysost. homil. s. est , Gentiles observasse omnia ικυ ρηαcepta z ergo i mo naturae viribus Potest observare omnia legis
Resp. primam, secundam , & tertiam authoinritatem debere intelligi de homine corroborato divinae gratiae auxilio, quodDeus dat omnibus hominibus, dum tenentur observare Praecepta naturae, vel duin ea violare possint. Unde mandata naturae non sunt supra hominet a gratia consortatum , ut suadet Ap. dicens, Omnia νῆφεm in eo quime eonfortat , sed sunt supra hominen nussim, de in nura Matura confidera- tum. Ad. A. Dico,quod gentesquae legem non habent, irat aliter eλquae legis sunt faciunt , dis,uinise, 6K Pro aliquo te mi interuaulo,ubi non adsum tentatio . , aut occasi nesa mandatorum observatioqe hominen, re--Υentes A non vero .col lective & in omni occasione , & sic e dicandus est D. Chrysin
: O . a. Praecepta leglanaturae sunt proportionetua viribus naturae . Tum quia sunt natua alia. Tum quia homo tenetur ea observare: emo homo non indiget gratia ,. ue obser et naturae praecepta . Resp, distinguendo ante , Ma Sunx Proporti Ma udibus natini' sanα
192쪽
& integrae, concedo; corruptae , nego. Vel sitne Proporrionata viribus naturae phylico consid ratis , concedo; voluntas enim humana habet
vim physicam sufficientem ad prosequenda Seiugienda, quae intellectu ei prνonio observandaret vitanda: Μoraliter consideratis, nego squia homo in statu naturae lapsis, innumeris
fatigatur tentationibus,quas sine gratia superare non potest ; ideoque non valet omnia praecepta naturae observare, licet sint naturalia, ut suadet prima probatio. Unde ad secundam , dicis, . quod homo tenetur ea observare , mediantegratia, quam Deus praestat , dum necessitas observandi praeceptum urget, ut colligitur ex Trid. sesi. 6. can. II. ubi habetur: Deus impossiabilia nonjub.t, sid jubensi monet O facere quod possis, O petere quod non possis , or adjuvat us
Obji. Homo potest sine auxili0 gratiar observare aliqua praecepta legis naturae r ergo p rest observare omnia ; cum non sit major ratio de uno, quam de alio, & voluntas tam sit potens quantum ad unum, quam quantum ad aliud. . ' ' . ' Resis negando consequentiam ; quia licE: non sit major ratio de uno quam de alio,& voluntas sit tam potens physice ad unum quam ad
aliud; tamen non eri tam potens moraliter evalet enim repetiri tentatio in una occasione , quae non erit in altera. Deinde, requiritur major virtus ad observantiam omnium praeeeptorurn collective . unde cum natura sit innrma per peccatum, non potest omniaPraecepta observare, licet valeat adimplere aliqua.
Dico α.quod ad totius ieeis naturae observantiam necessiiria est in homine lapso gratia ha bitualis, non ex parte principii & ex natura rei,
sed ex divina ordinatione dumtaxat. Ηareco clusio est contra Gonet. quantum ad 2. partem, cara, conveniamus gratiam esse necenariam .
193쪽
Tum quia definitum est in Concilio Milevit no . Tum quia nusquam homo in peccato exiet stens, totam naturae legem implevit. Tum quia sine gratia h*ituali , humana voluntas est i stabilis, &in statu inimicitiae. Prob 2. ParS, nempe illam gratiam non esse absolute necest xiam.sed ex divina ordinatione tantum: Ideo homonyn potest adimplere totam legem nat vae , quia intellectus Per peccatum est debilis ,& voluntas infirma :. sed gratia actualis illum nae intellectum, & corr orae voluntatem: ergo gratia actualis sufficie ad observantiam princeptorum naturae ideoque habitualis requirutur ex divinae disp'sitioneia 2. homo in stata Purae naturae mediante speciali auxilio. gratiat
potuisset observare totam legem naturae, nutulum tamen habuisset habitum gratin sanctificantis: ergo signum est , quod gratiantia non esti necessaria ex Parte Principiit & ex n luxa rei, ut vult Gonet. sed ex divina ordinatione sic sta, tuente .. --.Peccatum non . est incompatibile cum observantia limandatorum naturae , alias nullus Peccatox posset observare legem naturae quin prius ellet i ustificatus :.. ergo gratia simcti' sicana quae expellit peccatum, non est hecessoxia ex nataura rej ad opservantiam mandatorum snec ex part principii , sed ex diuinae dinati R . 4 gratiasarindicans, eae Goneto , Tubsecta tur ita anima, non v*bin Poxentiis. seu pri piis rergin talem gratiam non exigunt Potentiae x
ctificans n on an clincat physice ex natura .r id. e non potest requir,ex natura rei & ex pari: exmeisei ad observantiam inandatorum naturae, ted ex divina ordinatione .. Tandem gratia actu is sol a suificie ex natura praecePte Obieret Vandi, ut Patet ex a. r. i 1 ubi legitur Paulum
maiie Domini; n, ux stimulus carnix ab ipso.
194쪽
responsum dedisse Apostolo , Su is tibἰ g- a mea quod debet intelligi de gratia actu di, datur contra stimulum carnis et emo gratia actualis sufficit seclusa ordinatione divina. Ex dictis colliges, hominem non posse obse vare totam legem naturae absque gratia habituali , de lege ordinaria; & absoluto absque gratiae auxilio: Christus enim postulavit a P tre auxilium Pro justis dicens, Pater servacosta nomine meo , id est , ait Chrysest. tuo. Et Da August. lib.de nata & grat. caP. 26 est ,
n Aug. praeter gratiam sanctificantem, requiritur gratia a Us. Nec valet dicere ex Con eil. Carthc gra; iam qua. iustificamur, valere' etiam ad adiutorium , quia non conii rabat gratiam sanciuicantem solum , sed simul cuin omnibus diniis& beneuciis quae eam sequuntur,
di quae sunt,spendia; iustorum, inter quae nu-
meratur gratia actualM. . objicit Gonet. contra a, Paroem conclusio-
ni , Homo inimicus di insensus Deo, non est aptum convςniens subjectui Deuet α'nserat tantum beneficium quvi est auxi . liorum cumulus , quae ad totius legis nati'. ratis observantiam requiruntur: at nisi. graviae habi ualis oriustitiems in. subjecto praecedat, homo est in statu inimicitiae r emo necessa, ria est hUiritalis gratia antecedenter ex Pars ire subjecti , ut eonstituens illud . in statu c-gruo, ad hoc quod Deus impertiatur ei gratias, auxiliantes, ad xotius legis obse vantiam ne
Confirm. Homo per culpam duas infirmi, ' ..tes cin trariit, alteram in mente , Per averso
195쪽
Mordinata a subjectione ad rationem remania rincongruum autem videtur, quod pars inferior
ver a ilia actualia parti superiori subjiciatur, nisi prius ista per gratiam habitualem fuerit sanata, & Deo ut ultimo fini per charitatem
Resp. distinguendo majorem: Homo inimiscus, non est aptum & conveniens subjecium, justitia , & debito condigno , concedo 3. ex miserie dia , & debito necessitatis , n go : unde concessa minori , nego cons 'ue tiam . Ratio est , quia licet homo inimicus non mereatur tantum beneficium , nec ipsi je-heatur cumulus auxiliorum ad totius legis naturae observantiam requisitorum ; tamen indiget tanto beneficior ergo Deus cui proprium est misereri, & dare gratias indisentibus , potest dare Peccatori auxilium ad totius legis. naturalis observantiam requisitum , quin in ipso praecedaegratia justificans & status amieitiae, ut fiat amicus, seu ut disponatur ad gratiam sanctificam tem; idesrco illa gratia non requiritur ex parte prineipii , sed ex divina ordinatione. Ad confirm. Nego incongruum esse, quod pars inferior per auxilia actualia parti superiori subjiciatur, nisi prius ista fuerit lanata per gratiam nabitualem , & Deo ui ultimo fini per charitatem sub jecta : Tum quia pars inferior per peccatum est tantum infirma ; ergo non indiget resurgere , sed corroborari, ad quod auxiliaDei sufficiunt: Tum quia auxilia Dei ordinantur & ciantur ad operandum, & gratia habitu is datur per m dum naturae: ergo auxilia Dei possunt, absque
Hic obiter observandum: est gratiam actu tem suificςre de lege r traordinaria : nam de lege ordinaria dc communi , p ter gratiam .habitualem, necessarium est etiam auxilium actuale Dei ad strvatam totam. legem D tu ralom.
196쪽
ralem; cum certum sit ex variis sacrae seriptu .rae locis, justos saepe in peccatum labi, dum Deus illis auxilium actuale denegat, & praese tim ex illo Davidis Psalm. 29. vers.8. Domine in voluntate tua prastitistidecora meo virantem, avereti ii faciem ruam a me, es' sectus sum conturbatus. Idem constat ex Arausican, can. ro. ubi legitur: Adiutorium Dei etiam renaris ac sanctissemper .e i implorandum , ut ad finem bonum pervenires HAMOno ροβiar opere per raro: ergo de lege ex traordinaria sussicit gratia actualis . Nec valet objicere ex cap. placuit. Quod est 3 4. dist. 4. de consecrat. in quo definitur, gratiam valere non solum ad remissionem peccatorum, sed etiam ad adjutorium: quia haec authoritas in
telligenda est, de gratia. habituali in ordine in operationes justificati, in quo sensu ad ipsam
grat iam , quae se habet per modum naturae, se Φquitur gratia actualis 3 1icut ad esse , sequitur operari; non vero in ordine ad observantiam Praeceptorum naturalium .
non peccare mortaliter contra praecepta naturalia
Gonetus existimat, Doctorem sibillem d
cuille hominent in statu naturae lapsae posse diu vitare viribus naturae omnia Peccata mortalia, ex eo, quod putat quaestionem princedentem esse contra Scotum; quod est salsunt ut evidenter constat . Dico igitur r: quo hoino in statu naturae lapsae non potest, ex viribus naturae, diu vitare omnia peccata mortalia, quae sunt contra le-sem naturalem. Ita Scotus in a. dist. 28. F. ad
197쪽
quaestionem , ubi sic loquitur: Dico , quod liberum
. arbirrium non 'ore' ex se cavere omne peccatum
Mortate pro statui isto , quia anima sine gratia ali Po peccato maculatur vel Originali , vel actuali ,ἀ quo non libereatur u per gratiam: ergo ex Sc' to, Peccator seu homo lapsus non potest, sine gratia , dia non peccare contra PraecePta natu ratia . Prob.. Ut homo possit mortaliter non Peccare, oporteta quod vincat & superet re, bellionem appetitus, tentationem daemonum , corruptionem morum , & quod sit in continua attentione. mentis, quod PerPetuo caveat, ne cadat, quia haec omnia provocant ad Pecc in dum; sed non potest tanta impedimenta rare viribus naturae. Tum quia definitum est in Concilio Mausicano can. s. ubi dicitur: Divini muneris ἡβ, cum vecte cogitamus i Et ex D. Ambr. in Psium. 3. dicente: vis o tam fortimur nequaquam in tentationem moveatur, nisi Dominus
ei adjutre assistarc ςrgo ex Concit. & O. Ambrosio, homo non potest sine gratia tentat pones s perare; ideoque neque diu vitare peccata mota tali . Tum quia haec omnia impedimenta eqc dunt virtutem humanae voluntatis infirmae lapse : ergo,& - , mees: Homo lapsiis potςst propriis viribuanaturae observare aliqua praecepta naturalia , ut Patet in quaestione Praecedenti: crgo Potest observare praeceptum de non ccando ; homotenim tenetur non peccare , rat colligi ut ex illo, I. Ioan. 2. Haec strino robis ., ut. non peccetis πPsalm. 36. Declina .ἀ malo 1 fg bonum , . &Eeclec is. timetuent' acter bong, qui continens est initiae , lappreMnde illam , -- Resp.Koncesso 3nt Odente, nega'do consequemiam silicet detur, PraecePtum de uOR Pe cando . l. quia hoc praeceptum est virpualiter multiplex, ςum. caetera comine pa quit enim Mulv non peccare, vulti observare omnia, prae
cretat unde cu- homo nequeat absque Sratia.
198쪽
observare omnia praecepta naturae,nequIt etiari observate istud de non peccando per tot in viatam. r. quia licet possit adimplere aliqua princepta, tamen non valet inferre illud de non pe c*ndo esse unum ex illis, cum sit exteris dissicialius ratione impedimentorum supra memorato
Dieo a. quod ut homo in statu naturae lapsae. di ii vitet omnia peceata mortalia quae sunt comtra legem naturae, praeter auxilium supernat rate transiens,requiritur etiam gratia justificans; ' unde homo in mortali existens , peccata di ii vitare non potest. Hare conclusio probata manet in q. praecedenti. Prob. iterum: August. lib. de catechi Eandis rudibus . cap.ultimo ait, Eum non implere inem, nisi qui divinum acceperit Spιri,
rum fom m , id est charitatem per Spiritum sensum distulam . Et D. Greg. lib. 22. moram
ergo ex sanctis Patribus, Peccator , aut hom in statu naturae lapsiae, non potes diu permandire in obseryantiamandatorum, seu non peccare absque gratia sanctificante. Tandem, homo Gne gratia sanctificante , est aversus a Deo , ut ipsemet Deus nos Umonet dicens Deress-rum me fontem aquae viva oe. Ideoque naust gio expositus en veluti navis, 'malo i ventui,& gubernaeulo dest i tuta:ergo indiget gratia sanctificante,ipsum ad Deum convertente, ut .diii
vitet omnia Peccata mortalia. Dieas: Si nomo in statu naturae dapsae non possee diu vitare omnia peccata mortali; quae sunt contra legem naturae , sine gratia sancti, cante , sequeretur, quM quilibet in mortali exissens, teneretur statim confiteri vel conteri de peccatis, quoniam si statim' i ii poeniteret: Qexponeret se 'Periculo Peccandi , quod quili, bet vitare tenetur.Resp. negando sequelamqixa
illa occasio peccandi non essetyroxima, sed re.
199쪽
motis quia licet peccator nequeat omnia Ratir rae praecepta adimplere , potest pro aliquo temporis intervallo,cum auxilio atiuali , aliquod servare ideoque periculum aut occasio non est proxima, cum non siiccumbat semper tenta rioni, nec omnia praecepta violet ; sed rem , quam homo non tenetur vitare , ut docent plures Casuistar . .
Dico 3. Ut homo justus diu abstineat se a
Peccatis moralibus, Praeter gratiam jiistificantem, indiget speciali Dei auxilio. Ita colligitur ex Psalm. I 26. Tus Dominus custodierit ei id est justum) frustra vivitur,quiensi dis eam: ergo justus custodiri non potest A sevi diu vitare peccata , -sine auxilio Dei. Et i
os mihi id est,quoniam adjuvat me) ne eomis meam id est , ne peecem : ergo iustus indiget etiam speciali gratiar auxilio , ut se abstineat a
. Dices: -Ideo homo lapis Indiget speciali gratiae auxilio ad diu observandam legem & non Peccandum , quia non es sanus ι sed per gratiam habitualem & sanctificantem san ur: er go dum habet hane gratiam , non indiget alio
auxilio. Resp. distinguo minorem: Per gratiam habitualem est sinus adaequate , tam secundum esse, quam secundum operari, nego minorem: Inadaequate, concςdo ninorem, δέ nego com sequentiam. Nam gratia sanctificans sanat per modum naturae, &secundia messes gratia vero actualis, per modum auxilii & comprincipit; ideoque gratia actualis etiam requiritur ad non
. Deniqμe : Iustum diu abstinere se a peccatis mortalibus, idem est, ae diu vincere graves tentationes , quibus inimicus. mimae inducit eum . ad peccatum ; sed nullus potest . abG, que gratia actuali ..vincere hujusmodi tem:
200쪽
rationes: Tum qui in Conhilio Diqspolitano can, I 2. apud Lauream eeir. canonum , Verbo ienratio, definitur . tentationes vinci cum Dei adjutorio , S non cum sola voluntate humana . Tum quia sic sentiunt communiter sancti P - tres . Tum quia spiritus ero rus est , caro . autem infirma, ut ait Christus ; ideoque indiget Dei adjutorio, ut vincat graves tentationes; nullus igitur etiam justus potest sine gratia diu abstinere se a peccatis mortalibus. Dixi graves quia nedum homo justus, sed etiam lapsus p test absque ullo gratiae auxilio vincere leves temtationes, ut tolligunt Theologi ex ΤΠω r. ad Corinth. ro. Fidelis Devi, qui non patitur Nos. trairari ultra id quod poteris.
ad numquam peccandum venialiter, reqruratur speriale trivilegium , ct cm
. fuerit conccssum . DIco r. quod homo justus non potest ominimia peccata venialia per totam vitam, 'el ser longum tempus vitare, absque specialr privia egio , seu specialissimo auxilio. Ita Concilium Trident. sess. 6. can. Σ3 . Si quis dixeriν minenis meιjustificatum , t e in ora ita omnia
pree favitare .liam 'enialia , nisi ex speetali ρν- νileere,' Anatheni sit Deinde, nullus est homo quantumcumque sit justus & sanctus, qui non. Peccet . 'Tum quia colligitur ex Paralip.6. Tum quia ex Ioan. i. Si dixerimus, quoniam peccatum
non habemus , ipsi nos seducimus, in 'eritas in bis non e i. Nec valet dicere illud Ioan. 3.
omnis qui nams est' ex Deσ,. peccatum non fatis: 'Quia debet intelligi de peccato mortali: sed jussus habet auxilia ordinaria gratiae, quibus