장음표시 사용
201쪽
non obstantibus peccat venialiter, clim septies in die cadat, ut testatur Proyerb. 24. ergo signum 4 quod ad non peccandum veniali- 'ter, requiritur speciale privilegium, aut auxilium particulare. Tandem, ut homo iustus numquam peccet Venialiter, oportet, quod fomes peccati, δὲ rebellio appetitus extingua tur, cum semite peccati homo ad peccandum.
impellatur ; sed semes peccati non potest exqtingui. , nec rebellio appetitus penitus subiici sine speciali gratia, seu ex speciali privilegio; alias justi quibus Deus dat gratias ordinarias, peccati semitis essent expertes , quod est sal- sum: ergo , ut homo jussust per totam vitam vitet peccata venialia , indiget *eciali pris,
Dues: Si nullus jussus posset vitare peccata venialia absque speciali privilegio, .non podri
ea vitare, dum peccat, & consequenter non, Peccaret, cum adampossibile nemo teneatur: ergo Sc. Respondeo, quod licet nullus justus . Possit vita e .mnia peccata venialia collective 'sumpta per totam vitam, tamen non valet di- 'cere, quod non P eccet, dum committit unum Peccatum veniale, quia habet auxilium suffciens ad vitanda omnia peccata divisive & seorsim: idcirco tenetur non Peccare., . dum peccat, SP potest non peccare: unde clim peccata non se osterant vitanda omnia simul& col-. lective, homo non excusatur a peccato veniali.
dum committit illud, licet nullius specialis privilegii sit compoS. . Dico z. Quod per parvum temporis spatium potest homo justus, cum auxilio , quod secundum legem ordinariam datur , esse sine.
Peccato Veniali: nam appetitus sensitivus non :prorumpit cominuo. in actus. deordinatos alioquin justus continuo peccaret enialiter s. quod est salsum , ut patet ex responsione
D. Augustin. lib. α, de peccatorum meritis
202쪽
remissione , eap. 6. ubi ait: Si quaeratur a snt νum hono fine peccato possit esse in hae vita , ωnfitebor posse per Dei gratiam o, liberum arbirrium quod non potest intelligi per totana vitam , ut patet ex dictis: ergo justus potest per parvum temporis spatium esse sine Peccato. Patet co sequentia, quia heccata venialia proveniunt ex appetitus sensitivi deordinatione. Deinde , homo per sacramentum Poenitentiae, & ardentissimuin charitatis actum, potest consequi remis
sionem omnium peccatorum tam mortalium
uim venialium, & aliquo tempore in hocatu permanere , scilicet studendo, aut Oxando S recitando preces , cum non semper occia rant tentationes , aut distractiones in oratione,
Dico Privilegium vitandi omnia venialia Gllective, beatissimae Virrini Mariae fuisse comcesiuin , non vero alicui alteri sancto.licet aliqui speciale privilegium habuerint vitandi
omnia Peccata venialia collective in aliqua certa & determinata materia: multi enim pie credunt beatum P. N. Franciscum habuisse privilegium non peccandi venialiter in materiaraupertatis, Talieni ab eo tempore quo ordi- nem instituit, & Ioannem Euangelistam in mo teria castitatis. oncilium Trid. sest. 5. can. Prob. primam partem his verbis: dixeris Ecet se a circ. ergo sola Virgo hoc privilegium habuit. Deinde, sola Virgo suit absiue omniseccato veniali & originali: ergo ipsi dumtaxat Deus concessit privilegium. Prob. antecedens ex illa regula generali Ecclesiae; pon esi homo i non peccet. Et ex illo Jόan. i. S dixerimus quia peccatum sid est venialia , ut interpretan
wr expostores non babeo ras , ipse rios seducimur .
hec valet dicer beatum Ioannem Bapostam, l
privilegio, quemadmodun de beata Virgine renes quo
203쪽
quo maior nullus surrexit inter natos muli rum, & inpostolos numquam peccasse ; quia hoe debet intelligi de peccato mortali , de quo non loquimur, vel de remato veniali in aliqua certa & determinata materia ; non vero de omni peccato venias, & in omni materia.
Ahi ad inaliter per erandum requiratur donum.Egratia: ct auxiliis eam. concomitantibus d -- , ct in quo
o Z. Quod ad actu perseverandum in i
lirtia usque ad mortem, praeter gratiam habitualem & auxilia communia ei annexa quiritur aliud donum seu auxilium speciale dia Mincium Prob. I. Pars: Concilium Trid. ses. o. cap. I 3. ait loquendo de perseverantiae mu- ,--de haberi non solest nisi ab eo qu3 poten3 si eumqui stat statuere , ut perseveranter stet, eum qui eadit restituere : ergo. Perseverantiae donum requiritur ad perseve randum in Iusti a,praeter gratiam habitualem&bdona communia ei annexa : nam per eum qui intelligitur justus actuali gratia adjutus, Fatuera intelligitur actus divinar volu tatiSI. quo Deus vuli, quod justus Perseveran
ter uet , id est, sit justus usque ad mortem rogo praeter gratiam habitualem & auxilia aliud.donum, quod dic ri justus perseveret iniustitia. Praeterea mori in justilla, est summa
lalicitas viatorum seu in via: ergo exigit ma
gnum Dei donum: sed gratia habitualis , & --
204쪽
malus 4 cum Perseverantia sit quid majus ergo ut homo perseveret usque ad mortem in vittit asrequiHtur donum Perseverantiae, quod Concit. Trident. ean. i s. appellat moxn--. Et M Concilium Arausicanum e n. I' ait sporium Dei eva monarisi O sanctis semper est ij plorandum, ni ad finem bonum pervensre, τοιο=is possint opereperdurare: ergo ad persevera dum usue ad mortem in justitia, necessarium
est aliquod donum supematur e .
Prob. 2. PMS, nempe quod sit distincium . Plures recipiunt gratiam, & auxilia cum FlaCommuniter connexa, ad bene ;& tamen non perseve ditore &aliis reprobis: ergo oriuod praeter gratiam sanctificantem & auxilia annexa, requiritur aliud donum,ma usque ad mortem. I. quod illud donum est
Dises: Donum perseverantiae consistit Iiter in conjunctione gratiae cum morte, ut dicemus instat: sed gratia habitualis connexa auxiliis, est continuatio gratiae cum mort2 in iuxta Apostolum sit vita aeterna, qua vivunt nisi post mortem: ergo nullum aliud do. nuin distinctum requiritur ad actu PerseVeran dum in justitia usque ad mortem . t Resp. negando minorem , quia Patia non est vita aeterna sermaliter, liter & virtualiter a vocatur enim semen Vin
eternae: nec est continuatio cum morte, nisi ut Guod, non autem ut quo: ergo gratia comidinuatur cum morte ratione alιcujus doni speciae,
li, a gratia distincti- . . a --λDico a. Quod requiritur speciale donumad perseverandum in gratia. usque ad mortem , etiam in adultis qui post acceptam gratiam cito moriuntur, re in parvulis baptizatis de Metsibus ante usum rationis. Ratio est , qui:20
205쪽
num perseverantiae duo ii ortat, scilicet collationem auxilii essicacis in sanctis & justificatis qui perseverant, quae est interior; & exteriorem Dei protectionem , & misericordiam singularem in iis qui cito moriuntur , ut ait Hassen: ergo mors eorum 'ui post acceptam gratiam in sacramento Poenitentiae , vel in I vacro baptistat, moriuntur , est donum pers verantiae , qtua moriuntur in tali statu, ex si gularii protectione & misericordia Dei , qui disponit eorum mortem Pro tempore quo sunt justε , & non sinit eos diutius in hac vita, quae ut ait Iob, est militia μνεν terram , ne in hoc praelio viam salutis dimittant ; ut colligitur ex illo Matth. x . breviati fuissent dies illi ,
non fieret salva Mnnis caro ; sed propter etecta breviabuntur dies illi. minae, mori in gratia
sanctificante, est estectus praedestinationis , quem nemo propriis viribus habere potest, juxta illud Trident. seC6. can. 22. Si quis dixeris j iiDatum vel sine auxilio speciali Dei in aecep-sa justitia perseverare misee, vel eum eo non posses anathεma sit 3 sed est ectus praedestinationis , este'ctus providentiae specialis: ergo tam recipiunt speciale donum illi qui post acceptam gratiam cito moriuntur, quam illi qui diutius
D ees: Ut quis persereret in justitia usque ad mortem,solum requiritur, quod non Peccet 3 sed qui moritur eqst receptam gratiam, ut non Pecce non renutritur donum supernaturale ii gratia habituali& aliis donis ei connexis dii imctum: ergo . Resp. imando minorem: inita ibee vasa sussiciae libero arbitrio *d non pe e Mi di mortidirer, trinen ad non pecca' ad mortem , & ad habendi mitatum immobilem in gratia, & ad gloriam obtinendam, requiritur praeterea aliud donum s pernarurale puta donum perseverantiae 4 quod est speetate , eum non detur ex gens
206쪽
. . D a D R, T IA . . tali providentia , sed ex particulari, iuxta illud
Dico 3. Quod homo in diatu innocentiae , praeter auxilia debita connaturaliter integripti naturae, gratiae habitu 1li, & virtutibus insulis, a quibus habebat,quod posset perieverare, alio speciali auxilio ' at perseverandum isallibiliteriisque in finem status viae indigebat: nam.donum. Perseverantiae insallibilli usque in finem eu distinctum ab aliis donis supernaturalibus &4 3ustitia originali. Tum quia patet ex dictis. Tum quia Adamus habuitbustitiam originalem , frite aque gratiae benencia, &. non habuit ilIuci - perseverantiae doninii; alias in gratia juvinorb.
te &iustitia originali infallibiliter permansi
ergo in statu innocentiae, praeter auxilia debita integritati haturae, homo in linebat speciali auxilio ad perseverandum infallibiliter usque in nem status viae , sicuti indiguit Matia sancta et ante,ut esset sanctus &jus uS. . Confirm. noni Angeli non sunt infirmiores homine in statu innocentiae consideratra , cum
Angelus sit homine persectinr ω sed boni Amuέgueruns il lo speciali auxilio ad insallibilitee
Perse verandum in gratia & in bono , iit colligitur ex Concilio Trid. sest. 6. cap. i 3. ubi ait de 'perseverantiaemunere , Alitinis Laberi non po- est nisi ab eo qui potens est eum qui fiat statuere,ut perseveranter stet. Et ut Probat D. Aug.cone. a. Psalm. 3 e. ubi loquens de bonis Angriis ait, P ec Ui fir- itatem sibi propriam praestiterunt: erSoin statu innocentiae indigebat dono IFrsevera tiae praeter auxilia conruituraliter debita integris
. Uco 4. Donum perseverantiae finalis conli-- flere so aliter in conjunctiόne gratiae cum morte . Ratio est, inquit Gonet.Quia debet con- . sistere in eo quo perseverantes a non perseveran
tib us distinguuntur;sed non distinguuntur in alio
207쪽
ahtecedenter ad assecuti onem gloriae x quam meo quod talis ea divinae proficentiae dispositio clicaipsos, ut debeant mori in gratiae: go do nuin perseverantiae linat consistit in eo judictione status gratiae cum morte, , . Colliges ,d6num perseverantis Dalis.distinigia a confirmati j* in gratia quia d*num perseverantiae finalis est comnaune ornαibus pr*destinatis, & confirmatio in gratia ea donum particulare, quod Deus concessit Dei Parae , Apostolis & aliis paucis. Deinde donum confirmationis 'in gratia, est exςellenti
dono per erantiae . Tum quia confirm4tio iagratia includit perseverantiam, & Perseverantia non includit confirminionem' in 'gratia' a alias confirmatio non esset donum specialiΩsimum , sed commune omnibus. praedestin iis . Tum quia confirmationis donum in gratia addit copiam auxiliorum , & ligat potentiam peccandi mortaliter & venialiter: eryo persev xantia finaliis distinguitur a dono confirmationis
, Quςres,an Deus sis enatus conserre omnibus tale donum 3 Resp. amrinative,uquintate antecedente & generali: QMTr volantas dandi donum
finalis perseverantiar, includitur in voluntate salvandi, cum imponibilla sirvelle falatem , &non velle conjunctionem gratiar cum morte ;sed Deus vult voluntate antecedente & generali salutem omnium: ergo Paratus est & vult ea dem voluntate conferre omnibus donum persevexantiar, & dat illud aliquibus voluntate consequenti βι essicaci, scilicet praedestinatis , sicut vult. eadem volantate saltatem praedesti
Ex Tridentino habetur eadem assertio sels..
verit usque in sinem , hic salvus erit; quod qui . dem aliunde haberi mnpρis, nisi ab eoqiii pis r . I 3 1 eni
208쪽
1ens est, eum qui stat inaruere ut perse emore in eum qui cadit , re tituere : nemo sibi eer. ii aliquid absoluta ereritudine polliceat- ,tametsi - Dei 'niissimam spem milie re in v ponere omnes debent : quae verba probant Deutra e paratum conferre omnibus tale donum . eam omnes debeant sperare illud: oportet ergo ut unusquisque nostrum fidelis sit usque ad mortem, & habebit coronam vitae quam repris
DISPUTATIO ILDe essentia gratia.
Examinata grariae nec late, inodo explicanda est ejus essentia antequam ad proprietatum &etactuum notitiam perveniamuas unde sit
An gratia sit aeiquid intrinsecum
DIco,quod gratia graim laesens est donum
aliquod homini intrinsecum , seu in nobis existens, non vero solum extrinsecus Dei favor, vel amor. Ita docent omnes Theologi contra Calvinum & alios haereticos . Prob.
Quod a parte rei & intrinsece distinguit unum ab alio, est quid in illo intrinsecum & existens, cum principium distinctivum nequeat disti fuere aliquod subjectum,quin in ipso existat ,
209쪽
aiat eonstituat, aut inhaereat; ed grati habi- tuuis de qua lociuimur, intrinsece & a parte rei distinguit justum a peccatore, de sanctum ab impio, ut colligitur ex illo ad Rom. 8. I se spiritus id est gratia ). restimonium reddis tui nostνα, quoὸ sumus Fili Der . Et o Ephen .
go gratia est quid intrinsece permanens & extu sens in nobis. Major P ter . Prob. iterum m 'nor: Iustus non potest distingui a Peccatore, mis per illud quod expellit peccatum , cam co 'trariorum eadem sit ratio ; sed gratia expellit Ieccatum, ut ait D. Chryinst. I. M. Corinthis omit. Q. Rubigiam ecca οπε- ιοum ani splendentem op e . nu- reddit. Et D. Aug. lib. de spiritu, & liti. cap.3 ait, Gratνa , εχ serioris hom nispulibritudo humanae mensis eandor: ergo gratia constituit & distingui e j
stum ; ideoque est quid intrinsecum&existens in nobis. a. Similitudo unius ad aliud debet essemuid intrinsecum S realiter exi stens in subjeon; sed gratia reddit animam similem Deo , ut ais
Nazianz. orati in S. Lavacrum 2. Petri I . Dei de , constituit hominem Filium Dei, ut comMx ex illo I. Da. 3. V dete qualem chari temdedit nobis Pate , t Filii Dei nominemur Osimus:
ergo gratia constituit hominem Filium Dei , ideoque similem Deo ; idcirco est quid rese i rei reum existens in homine . Tandem, quod per cautim realem causatur & recipitur est re, te positivum, de intrinsece existit in subjecto in quo recipitur; sed gratia a Deo datur, & ini anima recipitur: ergo est quidreale intrinsee existens in nobis . . . Dices . I. Unus homo diligitur ab alio, δε eonstituitur Filius ejus adoptivus , absque se ma reali intrinsece existente in objecto,sed per
favorem extrinsecum, aut amorem quo dicitur amatus ab alio: ergo etiam sic am tur a Deo
210쪽
Et Filius ejus adoptivus constitaritur. Resp. negando consequentiam.&paritatem: ratio est , quia amor hominis supponit bonitatem in objecto, quod amat; ideoque amar, quia objectam
amatum 'formam realem & intrinsecam ab
amante recipiat; Iat amor Dei eausat bonit tem in objecto, ideoque oportet,quod Prod eatur aliqua serma realis, quae intrinsece ex L
stat in objecto. . Drees 2. . Predestinatio,sive ad gratiam, sive
gloriam, est actus divini amoris , &. includit adoptionem aeternam; sed in praedestinato nulla existit forma intrinseca, sed per selam denom senationem,aut favorem extrinsecum diciturniam: 'destinatus; cam praedestinatio sit ab aeterno,&praedestinatus in tempore solum valeat recipere formam aliquam realem: ergo Deus diligit limminem, quin tribuat ipsi sermam realem intrim secam, sed per solum favorem extrinsecum , Resp. praedestinationem includere aeternam ψoptionem de consequenti, Mn vero de tormν is ciam actus praedestinationis, non si dishmassinter adoptio, sed tantum causa ejus: Deus enim dat gratiam 'adoptionis illis dumtaxat quoSPraedestinavit ad gratiam; unde licet homo dit praedestinatus per solam denonainationem e trinsecam , tamen non est filius adoptivus , &justus sine rorma extrinseea existente in homine; quia praedestinatio non est so aliter amor
quo homo diligitur a Deo , sicut gratia: ergo homo non potest esse justus sine gratia seu justiotia inhaerente, & potest esse praedestinatus Peractum existentem in Deo praedestinante, & te iminatum ad hominem exardestinatum . . Dises 3. Gratia habitualis est quid inereω tum: ergo non potest esse donum aliquod hom, ni intrinsecum, seu in nobis existens . Consediquentia est certa, quia increatum non potest iis haerere nec existere in homine; probatur igitur antecedens: Omne creatum Potest intellio ooa