장음표시 사용
241쪽
Dei adoptivum , nisi eo modo quo est forma adoptionis nostrae: sed est forma adoptionis ex fisore Dei, qui ad talem estinum praestandumentitatem gratiae, potius quam aliam,statuere voluit: ergo gratia non constituit adaequate hominem titum Dei adoptivum, securia quocum
que favore. . Gonet. resp. Naturae proportionatae ad altiquem finem, debetur connaturaliter affecutio
illius: sed gratia habitualis est natura propor tionata cum visione Hara. Der, quae est haer ditas illius : ergo Dei haereditu illi debetur eonnaturaliter , dc 'secluso extrinseco Dei s
-. Confirm. Gratia habitualis raclone entita tis intrinsecae constituit hominem: Deo gratum,& obiectum congruum divit dilectionis simpliciter: ergo illum reddit dignum, cui Deus velit bonum simpliciter tale , quod est visio elum ipsius, & eonsequenter datius connaturali ter adhaereditatem Dei.C-miamplius: L men gloriar per modum princim proximi daejus connaturaliter ast visionem beatificam: emgo gratia habitualis, a qua lumen gloriae emam me tamquam proprietas,dabit idemius com turaliter per modum radicis, & principii rem
N Resp. distinguendo minorem : Gratia habrumalis est natura proportionata cum clara Pervisione, si aceipiatur physice, in periere qua itataeis & ex natura sita , nego;fi accipiat- Pnere gratiae , avd moris. & prout lubstac ordi nationi es vi me , eoneedo minorem dc negocos sequentiam : Quia gratia hoc ultimo modo eo siderata, ineΚdit favorem Dei. Ad I. coss-ω nego an cedens :Tum quia constat ex dictis τTum quia nullum accMens potest ratione entitatis suae intrii eeae & naturalis neeessitam Deum ast hominem diligendum , quoniam Deus amaret necessario, & non Ilibere honum
242쪽
nem gratiam habentem quod est fusum. Ada. nego Paritat : Quia lumen gilaris eX.n tura sua&in ratione qualitatis en principium videμi Deum elarὰ & initutivἡ.; at habitus grati, ex natura sua & in ratione qualitatis es principium dilectionis Dei in vita tantam: erro oportet, quod gratia sit principium dilectionis, sicut lumea gloria: est principium visionis, ut Paritas Valeat; non Uero , . quod sit principium juris ad visionem, quia lumen gloriae non ema nat a gratia tamquam proprietas , ut sepe dixi
a Obj. contra δ. conclusionem LAd filiationem adoptivam Dei essentialiter exigitur convenierimela saltem analaga curi Deo in naturae sub comeeptu natum; sed implicat creaturam convenire analogice eum Deoin natura sub concertu naturae , sine gratia habitualit ergo implicat comradictionem,dari sine ii a filiationem adoptivam Dei. Minor prob.Essentia gratiae habitu .is insistit inhoc quod est vile participatio nem sexinalem naturae Dei sub conceptu nat rae: ergo implicae creaturam sine illa eonvenirdianalogi ed' cum Deo in stra sita concepta
- Confirm. Implieat homInem esse fili inn Dei adoptivum , nisi sit spiritualῖtera Deo genitus, cum filiatio adoptiva in spirituali generatione fundetur e sed repugnat illum esse spiritualiter genitum a Deo sine gratia habituati: ergo i xli- eae sine illa e fisum.Dei adoptivum. Minor
Prob. Esse gelu tu spiriritaliter, est procedere vivens vitae spirituali a Deo vivente in sinanti tu dinem naturae , ast quod neeest iunx est vivere. radices iter vita spiritu:di 8t divina r sed: impii, eae vivere vita spirituali & divina radices iter ssine gratia habituali , .camilla sit radix opera tionum. vitalium' ordinis supernaruralis, nemve a scharitatis& visionis intuitivae Dei-Mio---lae ad uim supernaturalium: ergo,implicat
243쪽
homἰnem esse spiritualiter genitum a Deo , sine gratia habituali. Resp. distinguendo majorem: Ad filiationem
Dei adoptivam essentialiter exigitur convenientia physica & realis cum Deo , nego majorem; talis siquidem convenientia supernaturalis, est impossibilis, veluti substantis iiipernaturalis: Exigitur convenientia moralis , qtiae consistit in aceeptatione extrinseca Dei , concedo majo-
-i : Quia impinibile est , quod Deus aliquid
acceptet, quin conveniat&pletineat; ide que cum possit de rege extraordinaria accepi
Te aliquid,quin gratiae habitum insunda potest
etiam adoptare seu aliquem assisnere in aete nam haereditatem,absque insusione gratiar his, tualis . Unde neganda est consequentia , S pyret salsitas anteeedentis; cum essentia gratiae in ratione qualitatis consideratas 1 non consistat in hoc, quod est esse parti cipati onem sermalem naturae divinae, ut diximus quaest. praecedentes. Ad confirm. nego minorem, quia spiritualis&moralis generatio fieri potest absque ulla mut tione intrinseca, sed persolum consensiam voluntatis , & amoris estinum, ut probat q.Praecedens . Ad Prob. dico maiorem esse veram de seneratione physica se ali,non vero de mora ii &inectiva; vel concessa majori, nego min rem cum falsum sit gratiam habitualem esse r dicem physicam, & ex natura sua operationum vitalium ordinis supernaturalis,ut Gonetus supponie; est enim radix per lavorem Dei extrins eum, seu quia Deus statuit & decrevit dare ii bitus supernaturales habenti gratiam: ergo destinare potuit aliam qualitatain.
244쪽
gratia habitualis . realiter distingu tur a charitate 3
Dico igitur i. gratiam non distingui re
liter a charitate. Ita omnes Scotistae cum Doctore in z. dist. 27.. R Patet ex origine vocabuli: nam ςharitas originatu ex nomine Graeco,quod est charis 4 ut advertit n'ster Rada a. Parte 3 controvema I . sed hoc nomen ebaris
apud Graecos, idem est quod gratia apud Lati, nos: nam homo acharis idem est ac homo une gratia, α homo eucharis , idem est ac homo gratiosus, & Euchari stia idem est ac bona gra, tia: ergo charitas est idem nomen ac gratia , idem lignificat, & est eadem natura &entitas :unde sacra Scriptura, SS. Parres, & Concilia
attribuunt gratiae , ea quae tribuunt cliaritati stiam gratia constituit hominem nlium Dei ad .ptivum, hoc tribuitur etiam charitati, r. Dan. a. se dete qualem Obaνitarem 4edit nobis P aior
ut Filii Dei nominemur, ct simus. Gratia faeie hominem Deo gratum & dilectum, hoc etiam praestat charitas, Ioan. i s. seu diligit me, dii getur ἀ iremeo. Gratia transfert de morte ad vitam , hoc iacit etiam charitas, I. Ioan. Translati sumus 4e morte ad vis m, quia diligiamur fratres . Tandem. gratia justificat & s ctifieat , charitas hoc facit,Luc.7. Remutuntur ei ρρeeata multa , ratio formalis est , renis dilexit multum. Gratia anima fit sponsa Christi, hoc tribuitur charitati a D. Bem rdo in Serni 8. dicente, Per inaritatem anima nostra mar ratur Deo. Denique . Trident. Viennense , &alia Concilia indiscriminatim charitatem Pro Fratia usurpantremo gratia & charitas sunt idem
245쪽
aliter, quia ea a quibus idem estectus oritur,
sunt unum & idem re liter ' . A. Resp. Gonet. multipliciter, I. Eosdem enectus gratiae & charitati tribui , non solum quod
snt unus & idem habitus , sed quia sunt i n sepat iliter inter se connexae , qua de causa APost. I. ad Corinth. 3. effectus benignitatis N patiemtiae, tribuit charitati; non quod sint anus aeidem habitus, ut satis constat, sed quia insepara biliter charitatem ipsam concomitantur. Contra: Plura inseparabiliter sunt connexa , tanten quod tribuitur urit, non tribuitur alteri: vam albedo dc stiriditas connectum insepar biliter in nive ; tamen quae tribuuntur albedini, non tribuuntur stigiditati . Fides & spes in separabiliter conisectuntur icter se & cum Fr tia, tamen quod tribuitur spei ,3 non tribuitur
fidei ; nec quod tribuitur fidei, tribuitur gratis:
ergo signum est, suod non identiscantur cum gratia, sicut charitas 3 alias licet non tribuer
tur illis omne, suod de gratia dieitur, sicut tri-hnitur charitati , saltem aliquid tribueretur,sed nihil; S esset aliquid, quod de gratia dicitur ,
cruod non tribueretur charitati, sed omne . Ad illud Apost. dico,quod non valet, quia non tribuit charitati essectus benignitatis & patientiae, sed habenti eliaritatem: loquitur enim in comereto dicens 1 Charitas ben gna est , patiensν omnia su fini non verὁ in abstracto ,seu Jaνι- fas est benignitas , est patientia , quia locutiosormarum in abstracto non est de uno abstracto
A conereto: nam ista os fritida , est in concreto, & albedo est frigiditas
stracto; unde cum Apost. non dicat , charitas est pali nita , sed maritas pariens est e e. sequitur,qudd loquitur de charitate m 'concreto, .ac si dixisset,-habes eharitalem, est patiens circ. non vero in abstracto , scut Scriptura, Patres,
de Concilia loquuntur de gratia & charitate: ergo non valet Paritas.
246쪽
Resp. 2. Quod licet multi gratiae essestus tribuanturetiam charitati, propter connexionem& mutuam concomitantiam utriusque: tamen aliter tribuuntur gratiae, & aliteranaritati; scis licet gratiae ut primae radici , charitati vero ut. fructui illius . Praeterquam quod aliqua est grR--tiae excellentia,quae non tribuitur , scilicet dare primum esse supernaturale, atque adeo. esse maturam ordinis supernaturalis, &originem ac primam radicem omnium motuum supernat ratium. Contra I. Nullus estectus tribuitur gratiae ,
qui non tribuatur charitati; unde . ille quem Gonetus assignat, scilicet dare primum esses pernaturale, est falsum; . quia tribuitur etiam . charitati Tum quia eonstabit ex dicendis insequenti probatione. Tum quia colligi potest ex
illo Ioan. q. manet r=i charisaie,manet in Deo, ratio est, quia Deus chararas est squar verba indicant, quod charitas est . totum esse supernaturale, & quod est participatio Dei qui est charitas; & ex illo Apost. Sicharitatem non habuero , nihil Ium,' quod dicit etiam de gratia his verbis , Gratia Dei sum id quorsum in. Aliae virtutes infusae, sunt fiuctus gratiar in se tentia Thomistaru sicut charitas; tamen quod dicitur de gratia, non dicitur de fide , nec despe: ergo lignum est, quod charitas non est seu-ctus gratiae sicut alia dona supernaturalia , sed ipsemet gratia. 3. Sacra Scriptura , SS. Patre ,& Concilia, dum agitur de doctrina tradenda
rerum credendarum, non confundunt causam cum eroprietatibus, nee radicem cum seuou:
ergo lignum est,qubd non intelligunt gratiam esse radicem, &charitatem ejus tructum; sed gratiam esse chmitatem. Resp. i. inod quando in Seriptura effectus
gratiar tribuuntur cnaritati, non accipitur charitas, ut solum est habitus quo Deum diligimusν sed etiam prout est vinculum amicitiae inter
247쪽
nos & Deum quo & ipsum diligimus & vieisi
sim ab eo diligimur; in quo sensi charitas co tinet stubse habitum gratiae, quae est estectus di- lectionis qua Deus nos diligit ; eodemque modo usurpant charitatem SS. Patres, Clim eam a gratia habituali non distinguant. Contra 1.Nam si charitas prout est vinculum inter nos & Deum continet habitum gratiar, se-. quitur,quod gratia & charitas sunt unus & idem reaIiter habitus, quia continens & contentum' apud Thom istas non distinguuntur realiter. 2. Charitas non potest aliter accipi nisi prout est vinculum amicitiae inter nos & Deum, quo δέ ipsum diligimus & vicissim ab em diligimur: e go a SS. Patribus charitas accipitur pro habitu gratiae , & habitus gratiae pro habitu charitatis 3.Verba Scripturς & Patrum significant statum, Permanentiam, & generationem, ut habetur Ioan. 4. omnis qui estigit, ex Deo natus e 1ὶ ergo charitas accipitur a Patribus ut habitus; Prob. 2. destruendo praecipuum fundamem tum Goneti:Si gratia non distingueretur realitera charitate, maxime quia principium. quod dat
esse simpliciter, distinguitur realiter a principio. quod dat tantum esse operativum: essentia qui p- P ait Goneri natura a qua dependet este, distinguitur realiter a suis potentiis quae sunt prin- cipium immediatum operandi:sed hςc ratio non valet in naturalibus, nec in supernaturalibus:e go licet gratia sit principium essendi , & charitas operandi,non sequitur tamen charitatem distingui realiter a gratia. Hob. minor: Eadem an, ima dat corpori esse & operare in ipsa enim vivimus, movemur, & sumus. Tum quia substa tia apud Philosin=hos nostros est immediate perativa.Tum quia potentiae identificantur re liter cum anima. Forma substantialis ignis,cqmpositum est 3gnis& principium Ignefactionis . C lor dat esse accidentale imi , α est immedi rum principium agendi. Fides est etiam P iiD
248쪽
elpium essendi & operandi, cum continuat hominem fidelem, & sit principium actus fidei reino non implicat, quod gratia sit principium essendi & operandi; ideoque praecieua ratio,qua Gonetus probat gratiam esse habitum realiter distinctum a charitate , est invalida . λ Prob. 3. Gratia infunditur ad tollenda pecea ta, ad constituendum hominem gratum Deo , dilectu ni&amieum; sed charitas non potest infundi propter alia motiva ergo sueerfluum elidistinguere realiter gratiam a charitate. minor I. Charitas tollit peccata, juxta rima Dan. t. sivi non diligit a maner in in Orx s iet est in peceato: Et Petrus . charν as operis mul situdinen, peeeatovum , id est remittit, aut delet peccata, constituit hominem gratum Deo
Rallectum, juxta illud Ioan. vis μι-gis me. diligetur a Patre meo.
iungit nominem Deo conjunctione persecillimma, ut eonstat ex Trident. sess.6.re,quod fides non imit persecte cum Christo,n-s eharitas accedat; unde dato, quod gratia di singuatur a charitate , oporte quod grata a ut superflua, vel charitas; cum diversa motiva infusionis non cognoscamus: diximire erum
dem insundi ut credere, & spem ut sperare valeamus, & charitatem ut diligamus, gratiam vero ad quid φ ut diligamus:ergo ch ritas est superflua : si ut simus dilecti & grati, est etiam
superflua, quia qui dilig*m , diligunt I
ta illud Provem. 8. Ego . dii genres me a lago ν ocillud Proverbium,Visan 'se ama. Deindes qui diligit est gratus . Tum quia est amicus, luXta iblud. Ioan. i9. amici mei estι priseipis vobis , quod praeceptum est dilectio . Tum quia Dens aceeptat & praemiat amorem s
Deus diligentibus se : ergo nulla est necessitas distinguendi gratiam a charitate, o parte mo
249쪽
D ees: In Cone. Viennensi habetur, mum
eonferre pueris in Baytihmo gratiam o virtutes :
sed gratia non est virtus, y charitas est virtus Theologica: ereo licet ignoren ius motivum,ta men constat de insinone & distinctione , nam Per Din virtutes Concilium intelligit fidem . spem & charitatem: ergo distinguit gratiam acharitate. stem. negando minorem, quia gramtia est virtus Theologica sicut fides; unde Co cilium pex in vinule, intelligit tantum speni fidem , .& per gratiam charitalem. . Instabis: Concilium dixisse gratiam & alias virtutes, si gratia esset virtus. Resp. Quod Co cilium noluit appellare gratiam nomine viri eis,liere sit virtus. huia est regina omnium vim tutum ; quemadmodum enim Christus loque do de discipidis , inter quos Petrus erat, sem
per risminavit insum proprio nomine, non vero
nomine discipuli, ut constat ex illo, Dirite diFeipulis in Petra . Ratio est i quia Petrus erat ca put discipulorum . Patet etiam in exercitu cujus dux non appellaturnqmine militis, licet siemiles; sed nomine proprio , quia est effur :unde sicut non valet inferre Petrum non eti dis cipulum Christi, nec ducem non esse militem ,
ita nec gratiam non esse virtutem: ergo opqrtes
quod gratia sit realiter indistincta ab una millis,put a charitate, cum ex Apost. sint tarn m tres
. Dico 2. Gratiam non distingui a charitate . . distinctione formali ex natura rei, sed tantum
per diversa condotata . Haec iconcluso est communior apii scutitas . Prob. I. Pars: Ea quae
inter se distinguuntvidistinctione formasiex natura rei ,.unum habet aliquod munus physicum di reale, aliquo modo distinctum a munere Phrisico &reali alterius, .ut patet in. intellectu qui intellectionem pro cit, &'in voluntate quae
est cause volitionis ab intelle lyne distinctae sed illa entitas quae dicitur chisit/. a gravia a
250쪽
quatenus dicitur gratia, nullum munus physicum & reale praestat distinctum a munere physico charitatis, quia constituere filium Dei adoptivum , justum , sanctum & haeredem vitae arternae, iunt munera moralia, ut diximus supra eum omnibus Scotistis:ergo in iligentitate cn ritatis & gratiae, charitas non est una formalitas intrinseca & ex natura rei, nec gratia alia: e odistinguunturper diversa connotata extrinseca , quia illa entitas connotat Demn diligentem, dc sic nominatur gratia: & hominem diligentem, Deum,& sic dicitur charitas. Deinge, ratio aut conceptus gratiae , , est quid extrinsecum Proveniens a divina voluntate statuente acceptare &amare hominem habentem habitum charitatis , qui ex natura sua est principium; diligendi Deum: ergo gratia non est formalitas intrinseca,
ex se alia dc djstincta a charitate o . . I ' . Dices : Conceptus charitatis reperitur in Deoqi i ehaeitas est: sed conceptus gratiae non repe- Titur in Deo: ergo sunt duo conceptus sormaliter ex natura rei distincti . Res . Quod conceptus gratiae, qui do habitu charitatis enuntiatum est ekt inlecus&proveniens adisina oluntate,
non vero ex natura entitatis; alioquin sanctim
caret physice, ex natura rei, & esset cipatio physica sermalis naturae Dei, quod est contra omnes Scotistas: ergo non sunt duo om ceptus formaliter distincti, sed unus conceptus realis, habens duo connotata, diligentis scili
Obl. i. Gonetus ex Scriptura , eia N charitato, ut de duobus into se distinctis loquitur : nam ad Cor. l r . dicitur, Gratia
ad Timoth. to perabundavit. Domini m-ν γ Iesu Chriri, eum fide ct dilectisna . inibus Verbis gratiam a charitate, sieuta fide,distingui insinuatur: set gratia realiter a fide distinguituri cuna fides remaneat in peccatoribus, . in quibus