Clypeus Scoticæ theologiæ contra novos ejus impugnatores, authore p.f. Bartholomæo Durand Antipolensis ... In quinque tomos distributus. Tomus primus quintus Tomus tertius continens tractatus de vitiis & peccatis de gratia de justificatione impii & m

발행: 1709년

분량: 531페이지

출처: archive.org

분류: 철학

421쪽

Id apertὰ docet Scotus in A. dist. II. q. 3. s. ad argum reta liti. B. ubi ad supremam Dei ver citatem revocat testimonium Ecclesiae in eredendis & proponendis rebus fidei; ibi enim ait: Supponendum est, quod Ecclesia catholica eo Spiritu exposuit quo tradita est nobis fides , Spiritu scilicet meritatis ad pra , ideo hune aut eurum eligis,quia verus est ei non enim in mtestate Melsae fuit Deere istud verum vel non verum , sed Dia Uiluontis: sed intellectum a Deo traditum Is etesia explieavit disecta in hoo,utereditur,visAru veritatis ergo ex Doctore , fidei assensiis elicitur propter testimonium Dei , & in ipsius voracitatem aut veritatem resolvitur. Unde D. Hilar us ait, Sol, Deo de se erodendum est , qui solus e novir , id est ides in Deum re luenda est cum sit prima & infallibilis veritas revelans E clesiae mysteria: nam Christus alloquens Petrum Matth. vers. I7. qui eum Dei filium consessus fuerat versu praecedenti, dixit ei, BG-

velavit tibi, sed Pater meus qui in eo lis esit αApostolus I. ad Thessalonicenses cap. 2. versi

sed sient est vere ferbum De qns ηρ atur Asvobis qui eredidistis r Igitur id, propter quod credimus, aut in quod ultimo resolvitur fides quoad assensum , non est Ecclesiae testim nium , sed veritas Dei in cognoscendo didu

422쪽

ii D E VIRTUTIBUS.

An revelationes privatae ad objO 'ctum furi pertineant

DIco r. .aod si Deus, es ani ut author suis

Pernaturalis, revelaret alicui aliquid temporale sub ratione temporali, quod proinde ad communem Ecclesiae instructionem & utilit tem non pertineret, neque in Deum inserr tur, talis revelatio non spectaret ad fidem inissam , sepernaturalem & Theologicam, sed ad donum prophetiae, vel ad aliud lumen s Pernaturale , Psr modum transeuntis commmmnicatum. Ratio primae partis est , quia nihil potest pertinere ad fidem supernaturalem & i fusam, quin contineatur in ejus objecto serm li; cum omnia quae ad aliquam potentiam aut habitum pertinent, reducantur ad ejus obiectum formale, ut patet in Physica , ad quam nihil jpectat,quod ian reducatur ad corpus na turale: sed nullum temporale sub ratione temporali, & nullatenus pertinens ad Ecclesae utilitatem, potest reduci ad objςctum formale fidei infusae, nempe ad Deum sub ratione veritatis increatae, ut est manifestum e ergo &c. Major est certa, prob. minor: Quod reducitur ad objectum formale fidei, debet esse obsecurum , & excedere humanae mentis aciem rsed nullum temporale sub ratione temporali,

nullatenus pertinens ad Ecclesiae utilitatem aut instructionem, nullumque ordinem dicens ad Deum, potest revelari sine evidentia', nec e cedere numanae mentis aciem, cum ille cui revelaretur, illud cognosceret, sicuti Prophetae cognoverunt res futuras hujus generis: ergo nullum temporale sub ratione temporali &c.

potest reduci *d objectum Theologiae .

423쪽

DE VIRTUTIBUS . . I 3.

- Diees : Incarnatio Verbi divini pertinet adsidem,&ad ejus objectum formale reducitur,. licet sit temporalis, & revelata sub ratione tem-, Parali; & illam de iide crederet ille cui esset revelata privative, supposito etiam quod nota. esset pro utilitate Ecclesiae : ergo etiam illud. temporale quod Deus revelaret mihi v. g. debet reduci ad objectum fidei divinae. R P. negando. consequentiam & paritatem; quia incarnatio: Verbi divini a. non re velatur sub ratione temporali, sed aeterna & divina, & cum desumat denominationem a Verbo divino. Tum quia est nedum ad utilitatem & instructionem comm nem Ecclesiae, sea etiam essentia & substantia Ecclesiae, cum Christus sit author & caput ejus. Tum denique quia incarnatio Verbi reserxur ad

Deum specialiters ut Patet . . . Prob.. 2. ParS, licet ex dictiS constet: nam.

si ad fidem non pertineat, oporςer, quod spectet ad prophetiam , vel ad aliquod lumen supe

natui ale: illa eniim revelatio ei et certa, &4n fallibilis, & evidens , cum res revelata ellet Proportionata intellectui humano: ergo pertineret

ad prophetiam, Vel ad aliquod lumen supernaturale,Per modum transeuntis communi catum. Prob.. consequentia : Non posset pertinere ad Sidem quae est obscura: ergo &c- .

Dico I. Quod si Deus alicui. in particulari rem velaret aliqua quae ad Christianam religionem. Pertinerenz, S ad Deum uta*thorem supern turalem rec cerentur, talis revelatio, quamvis esset Privata ex parte per nae c. seret, perti, neret ad fidem ut est Virtus Theologita, non vero ut Catholica est seu universalis. Prob. r Pars: . Illa yeyelatio rei ad Christianam religio-oem pertinentis, reiiceret Primam veritatem , nemPe Deum, mysteria&secreta revelantem, φ reduceretur.ad Deum ut authorem supernaturalem, istilicet gratiae , fidei. &c. ergo Perti ueret ad fidem Theologicam.

5 3 Prob. '

424쪽

t Prob. 2. pars : Fides Catholica spectat ad totam Ecclesiam per totum orbem distissam. Praeterea , quod pertinet ad sidem Catholicam , omnibus fidelibus ab Ecclesia revelatur; sed revelatio unius rei facta alicui personae privatardumtaxat, non eiset universalis, nec res re V lata crederetur ab omnibus , suta nemo tenetur

eredere, quod non est ipsi directe vel in ecte revelatum: ergo non pertineret ad fidem Catholieam. Tandem, statuendum est aliquod discrimen inter revelationes privatas, Sc communes: sed non potest stabiliri aliud: ergo&c. unc est,quod si Deus revelaret alicui Personae privatae aliquam veritatem ad Religionem Chri stianam pertinentem, illa persona particularis deberet hanc vςritatem credere fide infusa &Τheologicar credimus enim ea tuae revelat no bis sancta Mater Ecclesia. Quapropter D. Augustinius lib. 7. Consess. cap. Io. ait: Facitius dubitarem vivere me, quam esse vera quae audivi ,

seu quae Ecclesia revelavit mihi: ergo ille eui

Deus revelaret aliquam veritatem aeternam ad

Religionem Catholicam pertinentem , deberet illam eredere, cum veritas infallibilis Ecclesiae , cujus dictis assentimur , a prima veritate quae era Deus,proveniat reapse Alii quibux illa persona

privata revelaret aut manifestaret eamdem verutatem , non tenerentur fide insua eam credere , qu a nemo Privatas revelationes tenetur credere, nisi illae a tota Ecclesia ut credendae Propo nantur. 1ta insinuat D.Thomas I. P. q. I. art. 84 ubi ait, Fides nostra innititur revelationi, Aposto

lis o Prophetis factae, qui canonicos Libros siν-- ferum, non autem revelationi, si qua fuit aliis Doctoribus facta. Ratio disparitatis est, quia dum Deus intus lucet, & intus ita movet & coruscat, ut Deum adesse loquentem perspicuum sit pri Vatae Personae, ut erat perspicuum Apostolis &Prophetis,ipsa pessona privata non eget eXterna

prosositione Ecclesiae ι sed alii, quibus eamdem

425쪽

D E VIRTUTIBUS; ir

veritatem revelare vellet, dubitare postenca revelatio huic personae facta, estet salia . an ellet 4 Deo vel a Sathana sicque indigerent Ecclesiae Catholicae testimonio.

An obienum fidei sit nece rio veru - , ita ut fidei falsum subesse nonpossit λ

DIco I. Deum etiam de potentia a*soluta, nec per se , nec Per alium , mentiri Polle subandeque nec ex Deo dicente . fidei talium subesse. Prob. i. Deus est incapax imper sectionis, sed mentiri ea impersectio: ergo α. Deus non potest peccare; sed mentiri est peccare : ergo . S. Mendacium est species .quaedam odii circa veritateni cognitam : Mentis enim nihil aliud est, quain conιra mentem, tetiveritatem cobnitam Hesed Deus veritatem

odio habere non potest , 'n est enim Pe i qmsi

ut mentiatur: ergo nec mentiri. q. Tan

dem , Deus est infinite verax , sicut est infinite bonus: ergo nullum mendacium dicere potest , nec per se, nec Per alium. Tum quia , qui Peialium mentitur, per se mentiri videtur ; sicutiqWi per alium facit , per se sacere videtur. Tum quia siDeus per alium mentiri posset, fides n

lira non ex e certa φ insallibilis; quilibet nihi

delis dubitare posset, an Deus qui.Per Prophe Las nobislocutus est, mentitus suisset λ sed hoc est salsum: ergo. ς D ces I. Deus Pyluit in natura assumpta pati& mori, lixet sit vita per edentiam. : ergo Potest - -etiam in alio mentiri, licet sit essentialis veritas. a. in natura alibi Ia,amphibologia & aequivo' catione usμε esterso potest uti mena cio ii s quia

426쪽

quia amphibologia est speetes mendacii. ResP. ad i. negando paritatem. I. Quia mori&p . ti non est peccare , sicut mentiri. a. Dolor ει mors possunt a Deo aeceptari & praemiari , bonum enim fuit, Deum in natura assumpta. Pati & mori pro hominum salute ; mendacium autem est lex se punitione dignum : e no non potest attribui Deo ratione naturaesumptae , sicut pati &mori. Ad a. nego consequentiam: quia Christus dum loquebatur amphibologice S aequivoce, loquebatur eum intentione Iagnificandi verum senium , & eundem quem auditores concipere poterant. Deinde , dum dicebat Apostolis , De die illo vel hora, nemo scis, neque Angeli in caelo, mee Filius hominis , Apostoli concipere poterant ex variis circumstanti is verum sensum, absque majori elatitate verborum. Unde Ch istus proprie non loquebatur amphibologice,sed tantum

obseurὸ : ergo non mentiebatur, euri mentiri sit contra mentem ire. mees 2. Ex saera Scriptura eolligitur Deum indueere homi nes in errorem & mendacium, ut habetur. Reg. 2I. Nune igitur excedeo D i minus spiritum mendacii in ore omnium Propheta rum tuorum , quihMe sunt ,-Domirius loeutus es lcontra re malunt. Et Ierem. 2o. Seduxistime D- smine , O seductu)s sum a fortior me fuisti , O in

valuistit ergo Deus mentitur per alium.

Resp. distinguendo antecedens: Deus inducit hominem in morem & mendacium positive, id est, praeeipiendo & volendo mendacium , ne- . lgo antecedens; Negativὰ, heu non impediendo

errorem aut mendacium , concedo 3 & nego consequentiam, quia sic indueere , non est mentiri , nec causare mendacium 2 Et sic exponenda sunt haee & similia verba Seripturae . ' lD-Wat 3. Deus approbavit mendacium , ut patet in sacra Scriptura: nam Genes. χα Abraham

427쪽

DE VIRTUTIBUS ir

xit Patri, Ego sum trimetemtus tuus Esau es Deus potest mentiri per alium, cum non fit m jor imperfectio. R esp. negando antecedens,ςum Deus nequeat approbare malum. Ad I. Script xae dico,quod Sara erat uxor Abrahae, & soror ejus, ut ipse Abraham te fatur Geneia 22. Sorori mea eli; unde Abraham dicens uxori , Die quod oror mea es, non dicit mendacium , sed tantum non dicit totam veritatem .

. .: Ad a. dico,quod Iacob erat primogenitus de jure, quia primogenitura ei debebatur, & Esau repraesentatione externa, ut loqui solent, qui in thea vis personam aliquam repraesentant: ergo dicere potuit patri absque mendacios 'σ

Dico 2. Fidei non posse subest e salsum , etiani

per accidens,sive ex Parte credentis. Prob.Actus

fid6 divinae, est supernaturali si & provenit a divinae gratiae beneficio . Tum quia habitus fidei

est supernaturalis. Tum quia inclinat de elevat intellectum a , cognitionem rerum supernatura liunti Tum quia nemo credere potest sicut oportet sine gratia: sed falsum, cum sit naturale, non potest credi per actum supernaturalem, nec aa ipsum cognoscendum intellectus poteu elevari per habitum infusum, nec a divina gratia excit

xi : ergo. Prob. minor I. Supernaturale non Portest credi, nec attingi per actum naturalem, uec Perse, nec Per accistens; cum Vires naturae ne queat disinitus attingere ordinem supernatu, lem: ergo nec naturale per actum supernaturale

attingi potest. Ratio est , qui a supernaturale auxilium tendit in atrum,non vero in inserius,qua te est naturale. 2. Gratia non movet intelles uni ad credendum paturale & falsum. Tum quia es- set superflua, cum intellςctus viribus propriis i lud attingere valeat. Tum quia cognoscere sal sum Pro vςro, est imperfectio, & gratia tendit ad ersectionem: ereo non excitat intellectu ad sal

428쪽

Non implicat, quod actus aliarua virtutum supernaturalium Versentur per accidens circa 'riectum alienum imo sc proprio oppositum 3 Potest enim aliquis, sperarerem fictam & apparentem , & diligere hominem peccatorem , quem existimat sanctum rctgo non implicat , quod actus fidei per accidens vertentur circa salsum. ResP. negando co sequentiam&paritatem, Ratio est, quia alia virtute, supernaturales & morales sunt involuntate, quae cum dependeat ab intellectu , non implicat, qudd intellectu dirigente ipsam cirex objectum oppositum, 'irtutes mi accidens ve sentur etiam circa illud, quod volunciati ab in tellectu proponitur. At sides est in intellectu

qui cam ex natura sua versetur circa verum ,

impossibile est, quod fides versetur circa fauesum, etiam per accidens.

Dios ad Fides divina est de rebus non apparentibus di ergo non implicat, quod' aliquando versetur etrea fallam, vi g. si dicerem alicui, meht Iria est eo ecrata; at si non esset consecrata,

proculdubio eam adoraret , ideoque fidei sebes set falsum. Resp. negando consequeΠtiam, quoniam ille non adoraret hostiam fide divina , sed humana: nam ut intellectus credat aliquid fide divina, oportet, quod per fidem supernaturalem elevetur ad assensum Praebendum ; sed ille non elevaretur per fidem divinam , quia adorare hostiam non consecratam, est vitium & desectus , re consequenter fides divina non potest elevare intellectum ad hujusmodi adorationem falsam & Etalpabilem . - 'Dires 3. Fides concurrere Potest pes accidens ad conelusionem salsana ut v.g.qui diceret, mi est una natura , ibi est una perfna , sed in Deo est ona uatura: istam conelusionem falsam eli-eerer : erro in Deo est una persona tantum , ad quod concurreret paetialiter hic articulus εὐμι, In Deo est rotum uisa naturi r ergo a se

tiori s

429쪽

fidei potest subesse filium. ResP. negam

do antecedens &Prob. cum absolute loquendo, haec propositi Q, Ubi est uns natura, ibant una oersona, .sse falsa. Tum quia in Deo est tantum una natura,& fiunt tres personae . Tum quia ubi est una persona, sunt duae naturae, ut patet in Christo, & coiissequent*r Pollunt esse tres pers' rnae, ubi est una natura ; sicque cum fides divina improbet majorem,constat,quod fides non concurrit ad propositionem fallam. .

causare in intellectu creato aqum erroneu: nam intellectus ille, in quo Deus pruduceret actum .erroriSs certo:erraret s non o se , sed a Deo, a quo immediate haber*t actum erroneum; v. φ4 11 fides nostra esset salsa, falsitas aut deςeptio nostra essex at Deo, a quo accepimus fidem , ait: assim t Richδr. I de . Trinit cV. 2. dirGem Domine, es errat, a te decrρ ε sinus. ζaiam tantis linis consirmata sunt nonum

per te fieri posterii : *d Deus non potest este causa specialis erroris, nec salsitatis, qui est summa veritas quae non potest inducere in exserorem, sicut non potest in .peccatum nec mamaum inducere,quia est summa bonita : nrgo non Potest Producere .actum e oris in intellecta creato, ita ud volit, ut ipsis intellectus erret Ndecipiatur; desipere enim est falsum dicere , &ideo. ii Deus icausaret Ruum erroris in intel

lectu ex se solo, falsuim i dicpret, eam dicete ei nihil aliud sit,qu m alteri notitiam imprismere; alioquin non mise lusu finge, ,.yes

animae separatae, quod implicat Deo in quo fortissimuin habemus solatium, quia impossibile est mentiri Deum,ut inquit Apostolus ad Hebraeos 6. vers. I 8. seu inducere in errorem.

Adversarii xesi ondent,qubd Deus tue in Pryductione hujusinodi actus non loqueretur, quia Per illum errorem productum non significaret - . IIT S 6 sie

430쪽

D E VIRTUTIBUS

se idem judicare , nec inanisellarer se hoe, Vel illud linei,e, ut ad divinam locutionem re

quiritur. contri: Deus non potest imprimere actuin erroris, quin cognoscae illum ut oppositum veritati , εc d to, quod non loqueretur snee signifiearet se idem judicare , tamen verum est, quod deciperet intellectum creatum; quia deeipere est significare alteri rem aliter ae est in se, ut in nostro castu contingeret , cum revera intellectus esset deceptus & existim xee verum quod ramen esset falsum , essetque dissitus a veritate per lam divinam causalita rem, quae cum non Po tendere ad malum Prout malum , quin faciat illud , nec tendere ad falsitatem & errorem, quin falsum dieae, e roremque Proser i , producendo erroris

actum. .

Misos: Ex communi seotistarum sententia, potest produci a solo Deo sine ullo concursia pottentiae actus vitalis: ergo potest etiam produci astus erroris. R λο eo , nmando conseque Ham, quia actus erroris ει Usitatis repuFnat,psi, sieut actus malitiae ; eam sie prima veritas, ut Lmma bonitas: . ae actus vitales , ut v. g. visio, amor & alii similes, de quibus agunt Se thyae D nullam repugnantiam nullamque impe se, nem arguunt in Deo. Idcirco non valet paritas , nisi actus erroris sumatuo materialiter& quoad entiratem tantam, ncm vero forma liter . seu quatenus est expressissessi erronei aut cicit deformitatem ad primaui veritatem ,

ut de inibiis desectuofis ac peccamiis.sis di

rum est rem narem'. ' i

SEARCH

MENU NAVIGATION