장음표시 사용
241쪽
Argumentum XXVIIL aicere poteli est finitum. Deinde urgeo; homines pom . biles sunt finiti, supponamuS eos
esse centum millenaria, producat Deus centum millenaria hominum ; producere ne potest alios pnegab s , quia iam produxit omneS per te , ergo repugnat alius homo praeter positos in actu, asia signa repugnantiam; quare non
esi dabilis alius homo λ quare hic
unus repugnat, non repugnantia
hus aliis quae praedicata diceret hic alius , per quae repugnaret sersitan , quia si producereturalius homo , produceretur infinitum, quod per te implicat at iam petis principium, quinimo vitio. se circulas,pret*rquam quod non video quomodo ex aditione unius hominis , multitudo finita euadeo ret infinita. His argumentis , qu sique respot dira poterit adducendo aliquam im- ριicantiam , iuxιa sua propria principia ; ego nullam inuenio , qua non
242쪽
2t 6 Argumentum XXVIIL militet etiam contra infinitum si
Contra ditantes substantiism masHvraιem non habere exfe partes independenter d quant
OMnis distinctio, est intrinis
seca,& essentialis extremis distinctis , ergo subitantia materialis habet ex se partes indeperudenter a quantitate. Antecedens est euidens, quia distinctio , non est forma media distincta ab extremis , extrema' siquidem ex seipsis, non perali quid aduentilium distinguntur, ergo disti rustio, cum identificetur cum ipsis extremis , est ipsis inti inseca , & essentialis. Prob. igitur Conseq. omnis distin-
243쪽
Argumentum XXIX. a r distinctio est intrinseca, & essen. . tialis extremis distinetis, sed de tacto substantia Capitis distinguitur a substatia pedis: ergo haec distilictio est intrinseca essetialis his extremis, scilicet, substantiae capitis , & substantiae pedis , ergo est independensa quantitate. Probuiaec ultima Cons. quia si ipsis duce substantiae Capitis , de Pedis , distinguerentur de facto dependenter a quantitate, seque. retur, quod huiusmodi distinctio esset quidem intrinseca , utpote proueniens a quantitate recepta in illislubstantijs , tamen non es set essentialis illis , quia quantitas non est essentialis substantiae , sed haec distinctio esset effectus quan titatis , ergolion esset essentialis illis substantijs cui enim accidit causa accidit etiam effectus illius
Neque dicas , me supponeres quod ei probandiana, scilicet sub κἄ itantiam Capitis , esse disti iactam Κ a sub
244쪽
Argumentum XXIX. a substantia pedis; Nam hoc non est probandum, sed necessario sup ponendum, quaestio enim est, an substantia materialis IIabeat ex se partes distinctas , vel eas habeat per quantitatem, igitur de facto dantur istae partes distinctae, sed cadit in dubium, unde proueniat haec distinctio. Loquor igitur de facto , &dico de homine Caput non est pes, ergo distinguntur istae parte S, ergo ex se ipsis, quia si distinguerentur per quantitatem, haec distinctio e L set e rictus alicuius accidentis, ac proinde esset accidentalis Capiti,
S pedi, sed omnis distinctio est
essentialis ex tremis distinctis, ergo, Scis Vrgeo magis,quando dico Cainput non est pes, vel propositio tantum sonat,quod quantitas Capitis, non sit quantitas pedis, vel etiam sonat, quod non solum quantitas capitis , verum quod
substantia Capitis, non sit se
245쪽
Auumentum XXIX. II 'santia pedis; si hoc sec durru Prosequor argumentum substantia capitis . non est substantia pedis undecumque hoc proueniat, pro nunc praescindo )-in ea- rite , & pede sunt duae substantiae distinctae eisentialiter non dico diuersat essentialiter, sed disti via: ergo dii inctae ex se ipsis,quia si distinguerentur per aliquid aliud , distinguerentur accident ister, unde haec distinctio non euset identificata cum extremis,mam id , quod alicui accidit, non
si primum, ergo solum quam: titates Capitis, & pedis disti
suntur, non vero substantiae , e
so substantia , quae est in capiti est eadem numero cum lubstanis ilia , quae est in pede, ergo infero contra Thom. idem mi, cium est astectum a duplici qua titate solo numero distincta quod est contra eorum principia, acci dentia siquidem, per ipsos indi-Κ a ui.
246쪽
aeto Argumentum XXIX. uiduantur a subiecto, proindeq; non possunt in uno sublacto esse plura accidentia solo numero diis itineta. Praeterquam quod , haec sub stantia licet materialis, esset in loco Capitis, S in loco pedis, vel per replicationem,& hoc qu modo line miraculo λ vel per hoc quod existeret in illis definitive,
di hoc quomodo si materialis λ. Igitur concedendae sunt duae substantiae, non minus, ac duae quantitates in Capite, & pede, de tunc experietur vis argumenti . Soluitur.
per Thon . est Materia prima signata quantitate saltem haec signatio quantitatis per multos requiritur ita tamen, ut in diuiduatio materiae defamatur aquantitate, & indiuiduatio qirantitatis a materia, iudiuiduatio ve-
247쪽
Argumentum T X. , , tro rei a materia quantitatissimul; ex quo prouenit substan tias materiales non posse esse di. stinctas, nisi dependenter a qua nutjtate, quo posito, infringitur arus umentum , nam quando dicitur quod distinctio sit essentialis exintremis distinctis , hoc est verum formaliter, falsum tamen origi. natiue , seu causaliter; me expliaco. Si propositio illa facit hunc sensum, quod distinctio sit forisma essentialis seu identifica. ta cum extremis , quae Vistingunatur, hoc est verum, si vero facie hunc alium sensum, quod scilicet origo , seu Causa, ex qua prouenit talis distinctio, sit quid eia sentiale, & identificatum cumis ipsis extremis, quae distinguntur, hoc est falsum; nam sicuti potest esse, quod alicui, principium sit essentiale,&effectus sit accidentalis, ut patet in homine cui principium discurretidi est essentiale, actualis discursus est acci-- Κden,
248쪽
dentalis ; ita potest esse, quos
aliquod principium sit alicui accidentale , & eflaetus sit essentia. lis; hoc modo dicere posset Tho mista, quod licet quantitas sit ac .cidens realiter dissinetum, sitque proinde quid accidentale substan. tiae materiali, distinocti0 tamen qnumerica, quae est effectus, quantitatis , sit essςntialis, idest ide tificata cum ipsis partibus subis stantiae,e' sere modo quo licet Culter nou sit essentialis ligno , tamen diuisio, quae cultro fit ei, essentiatis partibus lignr, quae sime divisie, quod exemplum licet crassum, nihilominus ad hastius sententiae perceptionem prodesse potest; nam sicuti ego dico quod diuisio est essentialis parti bus ligni , quis sime diuita, non vero quod sit essentialis partibus ligni ab Iule, ita Arguens satur. quod distinctio est essentialis paristibus distinctis,non vero partibus absolute, ergo in hoc stat paritas.
249쪽
Argumentum XXIM, An vero, ablata quantitate a Corpore humano v. g. substantia Capitis fieret una numero curet subliantia pedis , vel remaneret ab ea distincta numero, sicuti de facto est , multifariam opinantur Fautores huius sententiat, aliqui enim volunt, quod tota substantia reduceretur in indivisibi , quod affirmant etiam si Deus destrueret tota quantitatem Oceani, Oceanum enim restringere,
tui in una indivisibili gutta. quam
Cul ex haurire posset , totum oceanum assorbendo; Alij vero tuentur quod remanerent partes
distincte sicuti nunc de facto sunt, nam inquiunt licet distinctio
proueniata quantitate, tamen sperseuerantia distinctionis, est in dependens ab i psa, qui Authores
tenentur etiam fateri hanc distinctionem, non prouenire 1 qilan titate in generae causae forma. lis, alioquin perseueraret effectus formalis sine forma, quod non
250쪽
a Argumentum XXIX. est dicendum, sed eam potiuS pro' lienire ab ordine quem substantia materialis dicit ad quantitatem, tanqua ad principium suae indiui duationis;qui ordo semper perseueraret, etiam ablata quantitate.
per sensum deuenimus in coisgnitionem certam de distinctione inter homogenea sensibilia, per nullam potentiam potest falsita cari ; sed principium proprium, ex quo per sensum deuenimus incognitionem certam distinctioinnis inter res homogeneas sensibiales, est quod habeat diuersas ubi.