Argumenta selecta ad studentium commodissimum vsum concinnata circa primarias philosophiae quaestiones reu. P. magistri Scipionis Ricciardi Neapolitani Carmelitae sac. theol. regentis eminentiss. ac reuerendiss. domino D. Fabritio Spada S.R.E. card.

발행: 1685년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 철학

281쪽

A mentum XXXIV. ass

. Urgeo magis. In tantum nunc Leo v.g producit istum sormam,& non materiam Leonis,in qua eum ipse aliam potentiam nor habet nisi generativam , quae non inspicit materiam intra latitudinem sui termini adequati, quod si materia esset generabilis, non daretur ratio, quare Leo in pro ductione Leonis attingeret soromam, & non materiam ipsius; eodem modo discurro de potentia creativa, quae inspicit omno Icreobile , ergo si aliqua Creai ura hac potetia frueretur,& per eam posset creare formam , cur nos sposset etiam creare materiam Si posset creare formani etiam materialem, quae petit de se generari . cur nonposset creare mainteriam , quae de se petit creari ergo posset utrumque, unde eius effectus non deberet magis suum. esse Causae primae, quam Causae secundae.

282쪽

multum ingeniosum extollitur. Quanta sit eius vis videamus , evinus Creaturae Creantis non deis heret magis suum esse Deo quam huic Creaturae, a qua simul cum . Deo Crearetur Nego seqllelam. Nihil esset in hoc effectu, quod non esset . vel non posset esse proinductiim etiam a tali Creatura creante. Concedo. Ergo aequaliter deberet suum esse Deo, ac huic Creaturae. Nego Consequentiam. Per quid e go magis deberet suum esse Deo, quam huic Creatureλ quia taliter,

ad eum producendum concurreret Deus quod sine concursu Dei, nullatenus posset poni in actu, unde a Deo penderet essentiali.

ter; taliter vero ad eam pro .cendam concurreret haec Cre tura

283쪽

ArgusMntum XXXIV. tura Creans , ut etiam sine ipsa, posset a solo Deo produci , ergo

ab hac Creatura effeci us pende ret accident liter . Sed maior est dependentia essentialis, quam ac cidentalis , ergo hic esse 'us hv.

ius creaturae creantis, magis t

neretur Deo, quam Causae se

cundae .

Exemplifico . De facto sorma Ignis producitur a Deo , & ab igne,&nihil est in hae formata ignis , quod productum sit a solo

Deo , quia non loquor de toto composito Ignis, in quo datur materia a solo Deo producta, sed de sola sorma tamen non pee hoc inseret De Quiros formam ignis non debere magis suum esse Deo, quam igni, quare quia, concursus Dei est essentialiter reo quisitus, non vero concursus Hoterius ignis; hac eadem doctrinavior in solutione argumeti, quod attuli non roboris, sed nouitatis causa. AR,

284쪽

Dεus non potest derogam 'suo perfectissimodo-mo, sed si prelauxisset mundum in aeterno derogasset suo persecti iafimo dominio,ergo cum hoc non possit, non potuit producero a

nee unam creaturam abaeterno.

Prob. mi. persectissimum docminium exigit, ut Deus possit in quolibet in inti destruere erea turam , sed si Deus produxisset

creaturam aliquam ab aeterno, non potuisset per totam aeternitatem eam destritere, ergo det

gasset sim persectissimo Domi

Prota mi. mernitas est uniis eum indiuisibile instans, ergo si

Deus l

285쪽

Deus produxisset creaturam ab aeterno non potuisset eam per to tam Hiernitatem destruere . Prob.Cons. in unico,& eodem

indivisibili instanti non potestres produen&destrin, quia simul esset,&non esset sed io hoc in- stati indivisibili 'ternitati screa. tura productas isset, ergo in eodem instanti non potuisset destrui ,& sie Deus non sui liet D minus suae creaturet eam destrue cli , nisi post decursum tistius emitatis, scilicet in tempore, at in il to ait inem dest uere non potu

Neque diei potest, quod Deus

produxisset aliquam creaturam

in uno instanti JEternitatis,& in alio eam destruisset; Quia hoe aliud instans destructionis , esset posterilis instanti productionis, ergo non esset instans Aternit ei. , in qua non est assignabito prius ,& posterius, sed esset i stans temporis,proindeque Claus

286쪽

oon destrueret Creaturam nisi post totam IEternitatem ela. psam, unde iam Creatura illa durasset per AEternitatem, in qua Deus eam destruere nequisset,

quod est derogare persectissimo Dominio Dei.

Hoc argumentum si probata

ret intentum , probaret Deum non potuisse Creaturam in tempore producere, quia i seodem instanti temporis non pol test Creatura produci , de destruirergo tenetur Deus, fle non potest non conseruare pro aliquo te minpore Creaturam, quam in tempore produxit, unde non est Do ,

minus destruendi pro quonbet instanti suam Creaturam , & sic etiam productio Creaturae ire tempore derogaret persectissi mo Domini. Dei. Directe dico , non esse absurdum

287쪽

Arramentum XXXV. ast dum Creaturam ab aeterno pro ductam debere in aeternum dura re, nam hoc debitum, seu haenecessitas , est ex supposition O . quod producta sit ab aeterno, uno de non derogatur Dominio Dei, qui non esset absolute, & simplificiter impotens destruere Creat ram, sed tantum ex suppositione, quod decreuerit eam in aeternita. ec producere . Dices Deus decreuit tantum

creaturam ab aeterno producere, non vero eam conseruare per aeternitatem, ergo necessitas haec conseruandi creaturam per aeter

nitatem, non esset ex suppositi ne decreti, sed absoluta , proindeq; derogans persectissimo Dormio Dei.

Respondeo, quod Deum de-

eernere productionem Creaturae ab aeterno , essentialiter imporineat, Deum decernere conserua conem eiusdem in aeternitato .

quia quod in aeternitate, produuritull

288쪽

s6x Argumentum XXXV. estut , in ea existit, sed existere

in aeternitate, est durare per aeternitatem, ergo produci in aeternitate , est per aeternitatem durare , ει conseruari, nam in aeternitate, idem est instans pro . duetionis, & conseruationis , er

quod producitur ab aetern in aeternitate conseruatur , & peexternitatem durat , alioquin in uno instanti produceretur , de in alio conseruaretur , & instans productionis necessario anteeeoderet instans coseruationis, quod alternitati repugnat. Vnde a primo ad ultimum, creatura haec de- heret conseruari per aeternita, tena, ex suppositione quod Deus decreuerit eam ab aeterno conmder .

289쪽

EA quae non distinguntur DP

sce, nullo modo realiter di- tinguntur; sed in homine v. g. ratio substantiae , ratio corporisydi caeterae formalitates non dictinguntur realiter , ac proinde si distinguntur , vel haec distinctio

erit virtualis, vel rationis .

Prob. ma. In qua est tota vis rea quae non distinguntur physice , physice identificantur ; ergo fieealiter distinguerentur, maxime distinguerentur realiter meta. physice; sed distinctionem esse Tealem metaphysicam implicat in terminis r ergo ea quae physice identificantur non possunt re liter distingui. Prob.

290쪽

Mummium XXXVI.

Prob. mi. Huius syllogismi r quia tunc res dicitur metaphycessimpta quando non sumitur ii est a parte rei, scilicet cum

omnibus illis praedicatis,cum quia bus a parte rei identificaturi ergo tunc res metaphysice sumitur, quando praescinditur ab Intelloctu ab illis praedictis cum quibus identificatur a parte res: ergo idem est status metaphysicus, ac status praecisionis; sed status praecisionis non est status realis et ergo neque status metaphysicus , ac proinde a primo ad ultimum, si formalitates metaphysice distinguntur, distinguntur per praeci siouem Intellectus, scilicet distin,

.ctione rationis .

. Confirmatur, nam quando diseit Scotista, sormalitates hominis realiter distingui, vel sumis has formalitates in abstracto, ve lin concreto, scilicet, vel dicit, quod in homine animal distinguitur a rationali, vel quod anis malitas

SEARCH

MENU NAVIGATION