장음표시 사용
111쪽
Commentarius Theologico. Moraliae
rum, aut quatuor es. Quid, quod ipsi Probabilistae molli,
res, qui quantitatem amplificant ad sex vel octo uncias , advertunt, Christianos bene moratos non excedere tres , aut quatuor uncias. Ita testatur vel ipse P. Leander q. 11. referens testimonium Molfesii in sum. tract. Io. cap. g. n. T. Largior concessio a sex unciis infra eorumdem ciborum , quiburoesi licet in si dragesima. Viri tamen timorati non excedunt tres, vel quatuor uni T. Quid, quod celebriores Medici se. verius loquuntur. Paulus Zacchias lib. s. tit. X. q. v. n. IS.s antitas cibi in jentaculo assumendi, ne jejunium frangatur , tam respectu sitii, quam somni, ct consuetudinis, restringenaea essad modicum quid, quod UNCIAS DUAS, aut TRES ad summum non pertranseat. Zacchias, Condronchius, Hecquet Clarissimi Mediei sibilis excipiunt opiniones laxas sex aut octo unciarum, deridentque Calaistas, qui tantam quantit tem se permittere aiunt ob naturae debilitatem , dc , ut prostratis viribus remedium conferant. Mos innumerabilium fidelium, & Religiosorum conscientiae rectae, meticulosae ,
qui definitam quantitatem non excedunt falsitatis evincunt Praetextus allegatos . Haec omnia in citato nostro opere p. I. cap. s. s. q. explicui. Et tamen, ut dixi, non defuere
qui nos nimiae austeritatis incusaverint. Sed grates Deo h tandae, quod Supremus Ecclesiae Hierarcha hanc regulam confirmaverit. Prudentissime limites unciarum ipse non do. finivit, quia materia haec individuos limites non excipit . Medium quoddam praestituitur, seu meta, ad quam Plus , minusve Mni fideIes suam conformare refectiunculam debent . Si bona fides vigeret, cuiusque . conscientiae res haec permitteretur . . verum quia homines impotenter ad laxa semper feruntur , idcirco limites aliqui figuntur, ultra quos
praetergredi plus minusve non liceat. Quantitas a nobis praefinita trium, aut quatuor circiter unciarum recedit tum ab ea tremo Iaxitatis Mo aut decem unciarum , tum ab OPPosito extremo unius, aut alterius unciae. Et tandem haec
est quantitas, quam testibus Probabilistis, oiri timorati non D cauni. Porro Pontifex Summus praescribit, nos opus ba
112쪽
I, Rescript. Pontis ad Archiepis composiel si
bere eo cibo, eaque uti portione, quibus utuntur homines de uis nantes rectae meticulosae conscientiae. Advertas velim quanta prudentia adiectae sint hae duae voces rectae meticulose conis scientiae, ut excludantur a regula imitanda conscientiae non
rectae, sed ad superstitionem meticulosae, seu scrupulis, umbris, spectrisve agitatae aut laxae. Recti ergo consilii , reprudenter moratae conscientiae homines ieiunantes imitari deuhemus . Eiusmodi autem sunt, quales nos descripsimus. XXXIII. Cum haec adeo perspicua sint, & Pontificia etiam auctoritate firmata; quid causae est, quod hanc ipsam
sententiam nostram tanta moderatione, cautioneque circumscriptam plures nimii rigoris postulent Respondeo, libros
recentissimos quorumdam Calaistarum tantorum esse mal rum causam . Docti piique Authores optimo fine alIevan.
di Iugum Christi & faciliorem reddendi Paradisi viam, Iegem laxarunt. Et quamvis .ab integro, & amplius saecuIo declamatum sit adversus hanc laxitatem fuco benignitatis delibutam ; nihil ecius Theologi Recentiores, qui hac nostra tempestate post damnatas a Summis Pontificibus centenas &lius propositiones, opera Moralia edunt, laxiorum Proba. bilistarum pronunciata transcribunt, & in compendium redacta imperitis lectoribus pia, ut dixi, intentione porrigunt . Unum Recentissimum nomino P. Dominicum viva. Nunus dubito, quin futuri sint, qui me invidentiae, odii, pravique animi detrahendi Clarissimi viri famae accusabunt . D. rum qui me iudicat Deus est. Ille scit, solo fine retegendae veritatis, ct Christianos aeternae salutis periculo subducendi, me haec scribere. Non adversus in sum, piumque P. viva, quem colo, suscipioque sed adversus illius laxam doctrinam saepe . calamum aeuo. Si fallor, & illius doctrina laxitatis expers sit, ostendatur, & in antecessum, quae seribo, retracto. Interim Textum P. viva transeribo , in quo quidquid laxitatis scripserunt hactenus hoc de argumento antiquiores , benignioresque Probabilistae , ille collegit . Haec quippe scribit in suo. V. Theolog. ram. I. p. q. Io.3, is verum Bonacim de ieiun. q. ult. punct. i. Caieta-
113쪽
is mis, Sol. aliique apud Dian. part. A tract. 6. Res . e. ,, cum Tamburino Probubiliter putant, pota sumi insto uis A eias ex pane, & piscibus sale coctis, nec non ex pulti. A bus, seu minestris. Immo permittunt etiam aliquid ea. ,, sei, cui permittunt lacticinia . Excludunt autem ova , is ut te magnae substantiae, & nutritionis , ct ex diam ,, reo opposita ieiunio. Contra vero, quia non e st certumo consuetudinem sumendi tentaculum introductam esse sub,, hac stricta necessitate, ut non possit nisi panis cum se H Etibus, aut herbis comedi; ideo etiam pisces sale cocti , , , ta minestrae permitti possunt, dummodo cum pane debi.
D tam quantitatem non excedant. Certum enim in , irata.,, culum sumi posse. Dubium vera , an bi cibi subsantialeae, , sint exclus p Igitur praeolet libertar iura sumendi. Sie Q.
A scurrit Tamburinui et cuius sententiam non amplecterer, nu,, si putarem consuetudinem iam introductam, ut etiam rabo, parte piscis maioris, ut loquitur Bonacina loe. cinnonis tamen ovis in refectiuncula cum pane vesci possimus in ., debita quantitate octo unciarum, quam si quis parum exisi, cederet addendo unam , MI alteram unciam ex Filii io , ,, Leandro, & aliis apud Dianam sic. cit. resol. I S. nonnisi is yenialiter peccaret, propter parvitatem materia superaddi.,, tae, dummodo alias eodem die parvitatem materiae non sumpserit,,
XXXIV. Ambo & quantitatis de qualitatis Ioa extrema in hoc suo textu perstringit P. Viva. Si quantitatem spectes, docet quidquid laxius hae enus dictum est , nempe decem esse posse vespertini ientaculi uncias . octo absque peccato veni oli, & decem eum veniali nom. P. Pasqualigus, cuius opus
hoc de argumento damnatus propter nimiam lacitatem est . de octo unciis scribens me. st. m. s inquit. Ab date amrem, qui nulla habita ratione eomplexionis fumerer R- eius , nom damnarem fallem peccati mortalit ; quia ad sum m- partim excederet debitam mensuram , si illa esset tantum sex unciarum a P. Viva, ut etiam in hoe puncto patefac ret , quantum sit. io benignitate propensus, ultimos benigni
114쪽
alis terminos compIexus est, quos fixerunt Leander , de Filii uetus. Quia vero Leander, re Filii ius reiiciunt a veis spertina collatione pisces, laeticinia, ova, caseum die. eos deserit veluti Rigoris as, & ad suum se recipit Tamburbnum, qui opinionem docet iuxta P. Dianam improbabilem, falsam, temerariam, di scandali plenam , videlicet licere in serotino ientaculo sumere pisces sale coctos , dc etiam
partem piscis maioris ex Bonacina caseum,. pulmenta , seu minestras. Hanc opinionem, ut improbabilem reiiciunt omisnes, non modo antiqui, sed etiam Probabilis ae recentes, pauocissimis excipiis . P. Tua autem, ut hanc laxam opinionem propagarer, suco probabilitatis eam depingit. Cum Tamburim Probabiliter putant et unde habes hanc opinionem Probabilem
esse Ab authoritate 3 Non. Quoniam ex Diana , di Leam dro transcripsimus textus benigniorum Probabilistarum e Ab ipsa natura ieiunii Peius . Intuere ieiunii tui instructam mensam. Appono duas uncias sive panis , sive leguminis
Pro pulte seu minesra. Duas alias panis uncias ad mandiscandum cum obsonio. Duas unius acipenseris eligati , dc duas alias uncias trutae assae . Si latior venter fuerit, addam absque gravi ieiunii laesione duas alias bellariorum, sive
fructuum uncias . Merum autem ad satietatem, quia liquuda non frangunt. Hoc est ieiunium tuum. Nae .isthaec nativa Quadragesimalis ieiunii gulam cohibentis, carnem macerantis imago p Unde ergo habes, Tamburini opinionem
esse Probabilem p Numquid heiae 3 Si liber sit alicuiu
nioris , ct Moderis, debet vivio censeri Probabilis, dum non consiet rejectam a Sede A fouea tamquam improbabilem. Aa haec opinio ab Alexandro VII. damnata est . Numquid ex altera 3 Generatim dum probabilitate fime intrinseca, sive e
trinseca, quantumvir renui, modo is Probabilitatis finitur non exeatur, confisi aliquid agimuae, semper prudenter agimus . vehrum & haec damnata est ab Innocentio XI. quamque Tam burinus conceptis verbis docet lib. I in Decal. c. I. s. t.', 3. Tenuissimae ergo ad summum probabilitatis esset prae
ista opinio atque adeo proscripm . Unde tandem colligis
115쪽
ss Commentarius Theolas o. Moraliae probabilem esse Tamburini opinionem 3 Ex consuetudine pMilieet. Cuius (inquit P. Riva sententium non amplecterer
nisi putarem consuetudinem jam introductam, ut etiam exigua parte piscis majoris . . . cum pane vesci possimus in delitae quantitate OCTO unciarum , quam si quis parum excederet addendo unam, vel alteram unciam, nonnisi venialiter pecea. ret. Consuetudo haec appellatur F Turpis est corruptela , non consuetudo. Quaenam consuetudinis prerogativae necessariae Ut non adversetur bono communi, seu fini proximo Iegis. Ut Superioris auctoritate approbetur. Ut Populi, non praevaricantis, sed recte morati praxi firmetur. Hae omnes
conditiones desunt collationi, quam obtrudit P. Viva. Ad. versatur fini proximo, seu intimo, immo naturae ipsius ieiunii. Christiani omnes rectae conscientiae eidem repugnant.
Eam omnes & antiqui , ct moderni Probabilistae, paucis
exceptis, detestantur , ut allatis illorum verbia ostensum est. Ergo non consuetudo, sed immanis corruptela est. Ra-eiuncula, quam ex Tamburino transcribit totidem verbis P.
Viva, ineptum sophisma est. Certum es ientaculum sumi posse. Verum habet. Dubium vero an hi cibi subsantialit sint exelusi. Quid inde 3 Ergo Abertas praevalet clos risumendi . Consequentia falsa, ct erronea. Dubium est, an hi cibi sub stantiales ieiunium violent Ieiunii lex certissima est: ergo
Iex certa adversus consuetudinem dubiam , non consuetudo
dubia adversus legem praevalere debet, omnibus Probabilistis consentientibus. Consuetudo, quam opponit P. viva, est coraruptela plurium Christianorum, qui absque ulla vera necessitate dispensationem edendarum carnium impetrant, qui quidquid aliud cogitant quam gulae contradicere, quam appetitiones cohibere, & corpus abstinentiae severitate macerare . Actum de omnibus sanctioribus di legibus esset, si plurimorum fidelium praxis consuetudinis legem abrogantis vim haberet.
Illud tandem, quod displicet iii P. viva, ct quod Lectoribu recordor, est, quod passim Authoribus Dominicanis errores impingit. Caietanus pro Iaxa sententia octo unciarum & piscium citatur, cum exploratum sit, Caietanum
116쪽
I, Rescript. Pontis ad Arabiepi . Composel si disputare solum de licito panis, vel fructuum usu, ut Laris
manus, Leander, ct caeteri .dverterunt . Nec lectio apud Dianam sustragatur , quia in re gravi, di quando de primo , & gravissimo aut hore alicuius ' sententiae disputatur, fons adiri debet. Sed passim P. viva, ut sibi caveat, authores allegae apud Dianam , apud Tamburinum , apud Sane heg . Sed hoc non est. authoris, inquiunt Cardenas, Navarrus, & alii, sed collectoris , meri summistae , ct Iibrarii. Haee recogitent qui nobis imponunt per summam . 'calumniam textuum alterationem, quin unquam id evinceis re potuerint. Tandem ultimo loco laxam opinionem refelis
Io auctoritate Pontificii Responsi Eam Pontifex Summus qualitatem, & quantitatem cibi . approbat, quo uti solent
eiunanter rectae meticulosae conscientiae. Ergo non approbat, sed improbat qualitatem, & quantitatem, quam ieiunam res laxioris conscientiae adhibent. Hi enim in vespertino ientaculo sumunt portionem piscis etiam maioris, caseum, pultes, minorat , usque ad octo, aut decem uncias, ut docet. P. t viva . Hoc est autem ultimum laxitatis extrimum a quo sane distant ieiunantes rectin meticuisse eo scientiae. Ergo opinio P. Viva utriusque generis & quali. tatis , & quantitatis extremam laxitatem comprehendit i
atque adeo undequaque improbabilis, ta lalsa est.
117쪽
An qui ieiunii tempore vesci carnibiis permittuntur, &' vntea eomestione uti debent, horam ieiunantibus '. '' is praescriptam servare opus habeant
, LRationes, quae praefatae quaestioni viam aperire fortasse poeureunt. ET Xeitatae quaestionis causam revera ignoro . Admisit La quippe praecepto unicae comi sthrae servandae , etiam ab iis, qui carnibus vescuntur. consectarium necessarium est hora ieiunantibus praescripta ' s.lvendum jejunium esse . Si coniecturis indolpetidum, id fortasse in causa fuit, ques Recentiorum Probabilistarum plures negant aliquod reperiri praeceptum , aut consuetudinem , quae sub gravi culpa horam sumendae comellionis piaestituat. Hanc opinionem intrepid di propugnant P. Thomas Taniburinus se, . - Decari cssy S s . n. a. his verbis. si Aio primo, non esse de esseris,, tia ieiunii Ecclesiastici , nee de praecepto horam come-,, dendi meridiimam. Non de essentia .... quia ieiunii es,, sentia est solum unica comestio canimadvertant Authoro,, Diatribae , Dissertation , Defensi inis cum abstinentia an cerro genere ciborum .... Non de praecepto vel consue- tudine obligante, quia quamvis non nemo illam quaerereri sat agat, nunquam invenit tamen Aso insuper, consequenta ter non esse mortale horam praedictam anticipare, etiamsin comedatur summo mane si . Laudat pro hac opinione 1. yman, Filii tum, Bonacinam, Toletum. II. P. Domini eus viva raro a benignitate P. Tamburan
recedit, quin passim illius placitis subscribit. Praefatam eluco dem
118쪽
I, Resces . Pontis ad Arabivis Composel sydem opinionem dc paucioribus verbis , .ci decretorie di
vendit in Curs ne . tom. t. p. a. q. 1 o. a. a. his verbis. Fa sim etiam es dari aut praeceptum , aut consuetudinem grais inter obligantem ad ma anticipandam comestionem ante meis ridiem..i III. Fatendum tamen praeter recentiores Probabilis as an liquorum aliquos ,hanc eamdem propugnasse opinionem a ut
Alexander alensis , Gabriel, Ametus, aliique . Plurimos eae Recentioribus laudat Leander, qui sua versatili probabili.tate in utramque partem rem probabiliter disputat.
Edicimus observandam iis esse. rivi a soloevdi jejunu Eerlesiastici es praeter pro tr
IV. D ontificium ergo Rescriptum edicit observandam esse, iis, qui carnibus vescuntur, horam ieiunantibus praescriptam. inare nec ambigendum amplius videtur hinram hanc sub praecepto cadere. Quaenam haec sit, indieam dum . Paucis rem universam perstringam. Primis Ecclesiae saeculis circiter vesperas ieiunium selvebatur, quae consumtudo alibi usque ad octavum, alibi usque ad decimum, tamplius saeculum obtinuit , etiam in Ecclesia oecidentali. Intervallum vesperarum tum tribus eonstabat horis Solis occasui proximioribus. Tres aliae , quae meridiem consequumtur, Nonae spatium constituebant. Tempore S. Thomae, nempe saeculo XIII. hora nona ieiunantes reficiebantur, Paulatim mos immigravit in meridiem, qui nunc viget. v. Nullum urgere praeceptum , nullamque consuetudinem, quae sub gravi culpa differre ad hanc circiter horam Vandium obliget ; ideoque ostendere: conantur Recentiores,
119쪽
Eoo Commentarim movi co Murali quod hora sumendae refectionis ad essentiam, seu substantiam ieiunii non pertineat et est enim illius conditio tantum. EDD, hora negle sta, natura consistit ieiunii . Nulla futilior argutatio in morum controversiis, quae a libera legislatoris vinluntate pendent. Nec illorum delectus iuxta veram sentenotiam ingreditur ieiunii essentiam, sed appendia est eidem Imbera voluntate addita. Horae istius observantiam fatemur comiditionem esse ieiunio adicistam. Quid inde Propterea ne prae scribi sub gravi culpa ab Ecclesia non potuit . VI. Eo ergo quaestio recidit, ut evincamus consuetudinem obtinere, quae horae istius observantiam sub gravi culpa imis ponat. Porro quod semper, quod ubique , quod ab omnibus in Ecclesia observatum est, sub gravi onere praescriptum esse, iuxta monitum Lirinensis conveniit penes omnes. Levis quippe obligatio his praerogativis nunquam insignita fuit. Cuiusque autem neculi, di cuiuslibet Christianae nationis Scriptores clamant , ieiunantes protraxisse semper aut ad vespertinam, . Rur ad nonam , aut ad meridianam horam refecti
nem solitam . Quid , quod istius horae designatio adeo est, fuitque semper ieiunio intima, ut & in veteri lege, & penes ipsos Ethnicos , Turcasque semper viguerit , vigeatque iridies. Si plura cupis, lege doetissimum, unaque piissimum Cadidi lam: Bona de Divin. Psalmodo p. . VII. Alterum rationis momentum, quod prius confirmat, habeto Usque ad saeculum XIII. nec in displuationem vocata unquam fuit gravis istius consuetudinis obligatio . Post, Theologi ci doctrina celebriores, & numero superiores consuetudinem hanc graviter obligare semper propugnarunt. S.
Thomas R. a. q. I p. a. p. ad i. Ad jejunium requiritur hora .d terminata, non secundum subtilem examinationem. Durandusi
i S. ID. n. . inquα : grai jejunii lege esse solator, quianorum pessunt horam servare jejunii, Aquisse. s. n. i. scribit : tempuae comedendi die jejunii esse e rea horam sextam . Pallidanus in m. doli q. a. q. inquit et jejunium frangitur notabili borae 'ticipatisne sine causa, et in Hadragesima oportet expectaretion vesperam diei, sed incit. Ricardus de Media villa M .
120쪽
In Rescript. Hatis ad Arabie f. Composel.
F. et a. g. q. T. Unde sub determinationem praecepti me si nci de jejunio. mn eadit nisi semel comedere in die naturali, hora determinata es absinentia ab esu carnium , ct ab ovis .ci easto in quadragesimali jejunio . Hic collige , quanta diligentia, quam ostentat Leander in allegandis Authoribus, eum Ricardum hunc cum Scholiaste Angeli pro laxa contraria opinione citet. Cardinalis Turrecremata in captit solent decenseo. dis. r. Ab. a. luculenter scribit, horam ieiunii praestitu.
tam ab Ecclesia c'. S. Antoninus x. p. tit. 6. cap. 2.s Io. Iuratio , inquit , --jejunium ex horae nimia anticipatione. Hoc idem docet. Carthusianus in . di t. I s. q. 6. Maior pariter in . a. rs q. s. haec serabit . ramen hora duodecima , quam
do AI medium' caelum conscendit, est consuetudo Christianorum
comedere. i Cardinalis Caietanus t. t. q. I p. a. p. haec scribit Ex hoc, quod omnes hominer. communiter judicant non jejunare tuo , . qui tam notabiliter ante consuetam horam, qua jejunan tes solent prandere, comedunt, evidenter patet, quod hora consueta comedendi pro ieiunio, quaecumque iura sit illa, est de neri
cessitate jejunii .... Tenetur ergo . quilibet ad consuetam horam
prandii in jejunio , sicut tenetur ad jejunium ipsum. Idem do.
cet Sylvester verb. jejunium n. s. Astensis in Summa lib. 6. GL. 8. a. s. Ioannes de Iabia terb jejun. Rosella vers. ieiun. Iora. nes Medina in Cod. de jejun. q. i. ct 6. diri. Martinus Nava rus in Ium. c. ai. Panormitanus in Rubr. de observat. jejun. n. a. . Ex Recentioribus vero AZorius, Grassius, Covarruvias ,
Angles , vega, FagundeZ, SancheE, Lamas, Ghetius, La-vorius, Homob iis, Ioannes a Cruce, Ledesma, Reginal-dus, Barbosa, ct ne tempus inutiliter teram , communiter omnes Antiprobabilistae. Vm. Tertium rationis momentum eiusmodi est. Ipsi Anti probabilistae compertissimam saeti veritatem fatentur, neu pe semper, di ubique horae set vendi ieiunii consuetudinem viguisse in Ecclesia. Accedit, quod Patres omnes de hac hora loquentes; iis utuntur formulis, quae perspicue gravem pro dunt obligationem. Eccur ergo pauci Probabilistae oppositum asserunt Quia haec hora non attinet ad Formam substantia