장음표시 사용
341쪽
tur legatarius, quam emptorem damno assici, & ideo res emptori non esse auferendas, hac ratione addita, quia bonae fidei possessor est , & dominium habet qui auctore iudice comparauit . Ex qua ratione tracta est haec nostra regula, quae dictat eum qui auctore iudice comparauit, bonae fidei possesib rem esse, Ut etiam inscriptio utriusque capitis admonet. Quemadmodum di 'autem in seperiora specie res emptori auferri non debet, ita &cum ob cau- iam iudicati pignora capta sunt ex eius auctoritate cui praecipiendi ius fuit, 'frustra ea qui ea mercatus est ab ea quae condemnata fuit, vel quae in eius to tarn sum successit eorum refertur quaestio Nam bonae fidei possessor est qui domnium habet,&ita, id est auctore iudice comparauit, quandoquidem in vicem iustae obligationis ex causa contractus succedit auctoritas iubentis ut An tuus Imp. est . Iudicem autem in hoc proposito accipimus pro magistratu vel populi Romani, ut praetore, vel municipali,ut puta duumviro , nec enim et iudici pedaneo id munus datum legimus ut sumptum ad funus decernat ac - ω proinde ut iubeat eo nomine rem legatam distrahi. Nec nouum est ut magi stratus appelletur iudex, ita enim & alibi Taepe nominatur. Ait lex, Co M p λ
εν iv. i. Vst praetore non comparauerit quidem, sex noxae deditum licet alienum esse sciret acceperit a bonae fidei posses re aut Et rcum ab hoc non defenderetur, ille seruum iussi a praetoris duxeiit: nam 'isto et ὀquoque casu iussis praetoris ductus in bonis fit eius qui duxit, qui & bonae fidei ' ν possessor est, cum iustam possidedi causam habeat'. Quamobrem si serui ius upraetoris abducti possessionem amiserit,ei publiciana ctio competet , qtia tamen alius nerhoititur quam qui iustam traditionis causam habet ut ex insi, τ'
edicti praetoris Verbis assaret' Iustam autem in specie proposita possid Di zzis s
causam habet, quia iuste possidet qui auctore praetore possidet, vi Paulu, lili v- , cs.ad edictum tradit , laribens ad edictum de interdicto uti possidetis. In quo muidem eodemvibro ait nihil referre iusta an iniusta sit aduersus caeteros possessio I m ivi nam & vitiosam possessionem aduersus extraneos prodesse solere . Si vero ab Iaduersario suo quis vi clam precario possideat, non debere eum propter hoc C si quod ab eo possidet vincere, na has possessiones quae iustae non sum n5 debere hoc casu proficere . A contrario igitur si iuste ab aduersirio possidear, vi quia pritore auctore missus puta in possessionem non miseruandae causa nam hoc
uerius extraneos,sed & aduersus eum in hoc interdicto uti possidetis notior si,
turus est, denique quia iuste possidet, quia bonae fidei posses test, usue, peie
clam potest'. Ait lex, BONAE FIDEI PossEsso R Es T. Non enim videtur in
cise doli qui iussu iudicis possessionem adeptus est,na qui iussit iudicis aliquid facit, non videtur dolo malo facere cum parere necesse habear,ut explicabimus . i. - δε in L non Videtur 9.qui iussi. i. hoc tit. Sed nec videtur culpa secisse libet homo προ ' de ideo Aquilia non tenetur qui iussit eiuscui ius imperandi adsuit, ut puta magistratus damnum iniuria dederit. Sic etiam qui auctore iudice vendidit, bo. 2 ' nae fidei venditor intelligitur. Denique iussis iudicis rei iudicatae pitnu se aptum: ''
342쪽
recte per ossicium eius qui ita decreuit, id est per apparitores praetoris extra ordinem sententiam exequentes,non per eum qui iudicatum fieri postulauit di- Vrioisma itiabitur adeo ut non modo non os scium, sed neque creditor euictionis de Z'br e , quia non promisit nomine, ut ad restituendum pretium ab emptore conue- - ,δει niti possi, nisi quid dolo fixerit . Atqui sine auctore iudice bona iudicati auiactoritate sua distraxit, malae fidei venditor est, adeo ut non tantum emptori exempto,sed & iudicato furti,vel vi bonorum raptorum actione teneatur '. Nara H. e - et sit creditor pignora debitoris non distraxerit quidem, sed citra iudicantis au -e': --. istoritatem abduxerit, eum Paulus ait ' Violentiae crimen admittere, non enim pum n.M. est, ut recte Paulus existimat, concedendum singulis quod per magistratum , : . publice possit fieri, ne occasio sit maioris tumultus faciendi Adde,quod eos iis . ad arma & rixam procedere praetor pati no debet quos potest sua iurisdietione ' componere, quamobrem putabat Iulianus cum inter duos fructuarios esset .sis ' controuersia, aequissimum esse vel quasi communi diuidundo iudicium dati, vi sessiη- vel stipulatione inter se eos cauere qualiter fruantur '
2, 1 ' ' Paulus libro vicesimo septimo ad edictum. FU Omnis hereditas, quamuis postea adeatur, tamen cum tempore
relidi s sty sumptib unerum. De bre leuia, traiectitia pe-eunia istipulationibus oe pactionibus seruorum bere itanorum, eritia quaedam huis
Ibro xx vii. ad edictum tractans de actione seneraria Paulus.& explicans edictium praetoris de religiosis & sumptibus funerum,ait,omnem hereditatem quamuis postea adeatur, tamen cum tempore mortis continuari,hac nostra regula Ex qua ori
tur altera Celsi sententia, ut omnia sere iura neredum perinde si continuo sub tempus mortis heredes extitissent'. Itaque quod medio tempore post mortem testatoris ante aditam hereditatem gestum erit, eius nomine in heredem & heredi actio competit, denique sic edictum de negotiis gestis praetor concepit, Vt promittat se si quis negotia, quae cuius cum is moreretur suerint, gesserit, iudicium heredi & in heredem eo nomine datum. Quibus verbis Vlp. ait significari tempus illud,quo quis post mortem alicuius neootia gesserit,de quo fuit necessarium, inquit,edicere, quoniam neque testatoris iam delanchi, neque heredis qui nondum adiit hereditatem, i otium pessisse videretur . Dati ob hereditaria negotia gesta iudicit exempla extant in idebitor meus. l. nam & Seruius.3. qui negotia f.deneg gest. Vbi traditur, eum' qui negotia hereditaria gerat, quodammodo sibi hereditatem seque ei obli- st stare Item in l.qui aliena , . libertosa.quae utiliter.5. vlt.eod. tit. Sed S cum funeris causa sumptus factus fuerit,eius recuperandi nomine quod quis propter 'si, =- senus impenderit, quamuis cum defuncto non cum herede vel sut nos le- in gimus ) MEx Eni TATE contraxissὸ intelligatur, in eum ad quem ea res per-μπρο- μη inet iudicium datur. Dat enim, au ctore Vlpino & Paulo in supradictolin
343쪽
AD TIT DE DIVER. REG. IVR. AN T. 3os
x x v ii. ad edictum, actionan senerariam praetor, aduersus eos ad quos senus pertinet, ut puta patrem, tumue ad quem dotis nomine aliquid peruenit Itemque aduersus heredem bonorumve possessorem,caeterbsque successsores :nec refert statimne,an mubo post mortem testatoris adeatur hereditas, quip P - h 'pe quod ea cum tempore mortis continuari soleat, ut eodem lib. xxvii. ad
edictum hac regula nostra Paulus definit,& heres, ut Florentinus ait,quandoq; hereditatem adeundo iam tunc a morte successisse destincto intest alui ty Cuius sententi compluresessinus reperiri possunt. Vnus est,ut legis Faleidiae beneficium heres etiam poli longum tempus mortis testatoris implorare non prohibeatur . quandocunq, lex Falcidia admissa si ex die mortis quadran- b L isDLtis fructus apud heredem relinqui oporteat'. Alter, ut si traiectitiae pecuniae poena,vti soles, promisa si quamuis eo die qui primus soluendae pecuniae fue rint nemo vixerit qui pecuniam eam deberet, utpote ante diem ad quem sub M'poena pecunia promissa suerat mortuo promissiore, licet non sit hereditas eius ita, tamen perinde committatur poena ac si suisset heres debitoris ,dum ta- x-men aliquis post eum diem pro herede gerat, aut promisibris hereditatem adeat. Item, ut quamuis cum illud quaestum esset an heredi futuro seruus he reditarius posset stipulari, Proculus negauerit, quia futurus hereseo tempore, id est ante aditam hereditatem extraneus adhuc est, Cassiij tamen opinio probata suerit alentis posse,atque hanc serui stipulationem ipsi heredi acquiri haeratione manifestum esse, quia qui postea heres extiterit videatur ex mortist /si
tempore defiincto successisse , quae ratio illo argumento commendatur quod det, I
heredis familia,vi& M.Tullius lib. a.delegi b. tradit,ex tempore mortis funesta
iacta intelligatur, licet non statim, sed post aliquod tempus heres extiterit . Proculi opinio tunc vera est, cum nominatim post adituro heredi pactio vel . sis. καnipulatio facta est ita, Titio heredi, aut Titio domino meo, nam Paulus lib. ' MI v. regularum tradit, seruum hereditarium futuro heredi nominatim dari sti ρT . et apulatum ideo nihil agere, quia stipulationis tempore heres dominus eius non tsuit'. Quod &ineo seruatur qui domino destincto stipulatus est,cum iam do minus esse desierit Idem alibi tradit in pactis hoc ipsum obseruari,& seruum heredi post adituro nominatim pacisti non posse, quod nondum dominus is sit,s tamen in rem pactum conuentum factum sit, heredi adquiri posse': me- τι i. de ιλrito autem adiicit pactum in rem simpliciter, impersonaliter factum heredi adquiri: merito etiam ipse addo idem in pacto quod sibi seruus secerit obseruari,cum idem in stipulatione obtineat', Paulus autem lib. regularum des M'P s et
niat placere per quos adquiri nobis stipulationibus possit, per eosdem pactis
conuentis meliorem conditionem nostram seri posse'. Ait lex, cura τελε-
po RE MORTIs CONTINvATu R. Quamobrem non tantum ea testatoris pos
sessio heredibus procedit quae morti fuit iniuncta, verum ea quoque quae un-- quam testatoris fuit . Ideoque nondum aditae hereditatis tempus ad usucapio - π nem heredi procedit . Sane in quibus partibus iuris hereditas pro domino non habetur, verum est iura heredum perinde non haberi atque s continuo sub tempus mortis heredes extitissent,ut puta in quibu s fictum personae, ope. 'g. T.
Guesus stantia desideratur. Ideo adire seruus hereditarius heres institutus non i potest,quamuis recte scribatur heres,vsumfructum qui sine persona non con- ραι. Ur M.
344쪽
, L-ὸ iis stituitur per stipulationem aliove modo adquireri non potest ', quanquam eiis πι- δε lee. iri possit, & ita legatus ad heredem adita hereditate transeat Veniamus
f.Nunquam crescit ex post facto praeteriri delicti aestimatio.
De furti actione. It Paulus ex postfacto nunquam prateriti delicti aestimationem crescere, quod eo pertinet ut intelligamus, quemadmodum initio, id est faciendi furti tempore constituere visum est, manifestus nec nequissur esset, quamuis contrectandosaepe surtum fieret , ita vi sum est constituere quatenus actione surti teneretur. Denique Pomponius ait: ei qui futti actionem habeat, assidua suris contrectatione non magis furtia. 'tri 'M' ctionem posse nasci, ne in id quidem in quod postma subrepta res creuerit . Quae sententia vulgo non recte,ut opinor,accipitur,ego sic intelligendam puto, non ut eius quod adcreuit aestimatio in furti actionem non veniat, quid enim, ut cum Celso loquar, tam ridiculum est quam meliorem furis condit in lai . tionem esse propter continuationem furti existimare qua de repostea di- eemus, sed ut quemadmodum si fur pertulerit qud destinauit, ram eis depre- hendatur cum resurtiua non tamen est manifes iussur', ita is qui rei nec ma- op i nisestus est, eius quod postea accreuerit manifestus esse non possit, non enim 'ses praeteriti delicti aestimatio augeri potest. Eadem ratione si seruiis suri surreptus suerit, ac rursus a sum altero eum recuperauerit, etiamsi duo serta fecerit, non. ta 'simi amplius tamen quam semel cum eo serti agi poterit .Dicet aliquis ideo augeri aestimationem praeteriti delicti, quod si subreptus infans apud serem eius cura μυ- &sumptibus adoleverit, adolescentis non infantis fiat aestimatio, itemque cae--- ώ laturae, si ex auro surrepto fur poculum secerit, ut ibidem traditur'. Verum
huic dubitationi se satisfacio, rei pretiosioris factae ideo duplum quanti tuncat . 1 is fuerit cum pretiosior est facta aestimari, ideo crescere aestimationem ut de re--M. ' rum amotarum iudicio dicitur ,quia&tunc, auctore Ulpiano furtum factum G μ ι eiugeει verius sit'. Itaque in hac specie non praeteriti, sed eius quod iam com L . a. mittitur furti sit aestimatio,nam praeteriti delicti ex post facto crescere non po-1 test. Qua ratione si seruus vulneratus fuerit non mortifere, tum negligentia domini vel medici perierit, de vulnerato tantum ille, non etiam de occiso te-I ιη μω nebitur'. Non obstant quae hic ab Accurso in contrarium adseruntur: in iis e- ἐυA, .. nim exemplis non praeteriti delicti crescit,sed noui fit aestimatio.
Caius libro ad Edictum praetoris urbani. Omnes actiones quae morte, aut tempore pereunt, semel inclusae
iudicio saluae permanent. Non videtur perfecte cuiusque id esse, quod
E initio hui is legis diximus ad i. 8c. non solet deterior. s. De s. r. quam ad quaestionem eum proprie referri posse putaremus dictum est ad i. xm. non videtur cepisse. s. itaque id solum annotabo quod
hic dicitur, non videri perfecte cuiusque id esse cum auferri possit, Iustinia
345쪽
AD TIT DE DIVER. REG. IVR. AN T. su
Iustinianum ita extulisse,ut rem pure vel sub conditione legatam heres in suis bonis pure non videaturpossidere, ideoque nec alienare nec pignori obligare possit adipsum trahi potest ad seruum ab hostibus redemptu & ad rem sub aridiem addictione comparatam, ut emptoris interiin perfecte dominium non 'ς esse videatur, quod ei ex casu auferri possit: sic enim lego, vi Flo. quamuis alij libri habeant Ex c Avs A, eodem errore quo&in Pand .Flodeprehendimus ita perperam legi in l. a. s. si primus. s. de bon. posis sec. tab. cu Mansu AM
sv M &α praesertim cum in eodem libro sic loquatur iurisconsultus , & vice ι t si taversa in t ex facto.s.de neg gest.pro, C A s V EI v s, recte Flor.legitur C A v s A Ei v Caeterum iure ciuili etiamsi non videatur persecte cuiusque id esse, quod ex casu auserti potest, attamen plerunque fit ut id proinde in eo statu sit, atque si non esset eius conditionis ut abire posset, adeo ut eius vindicatio, & alienatio nobis competat,qua de re copiosius tractabitur in Iplerunque. ro1δ. hoc tit.
Vlpianus libro quinquasesimosexto ad Edictum. Absentia eius qui Reipula Causa abest, neque ei meque alij damnosa esse debet. qui Reipu causa dieantur alesse.
Aec lex non video quamobrem adscribatur libro Vlpiani uec. ad ediebam, in quo is edicta haec praetoris interpretatus est, de vi bonis raptis, de incendio, ruina & naufragio, & de iniuriis. Malisin adictibi lib. α. ad edictum, in quo libro Vlpianus edictum ex quib.causis malo in integrirest. exposuit, eo edicto ideauctor est, laesum ius per id tempus quo quis Rei p. operam dabat, corrigi, nee non &aduersus eum succurri, ne vel obsit, vel prosit quod euenit '. Nam ut a sitanis. hac regula nostra continetur,absentia eius qui Reip.causa abest, neque ei, neq; alij dam noli esse debet. Ait lex, RE ipvstic AE, populi scilicet Romani, non e -'tiam unius ciuitatis. Etenim legatis municipiorum succurritur non edicta, sed ex principum constitutione quos,licet Reip. causa non absint, saepissimὰ con- ιstitutum est adiuuari debere,fue habuerint procuratorem, siue non, ut eodem re quo. υ. lib. xij. ad edictum Vlpianus ait'. Caeterum reip causa solos eos abesse intellia
mus qui non sui commodi causa,sed coacti absunt', qui enumerantur in I 'ν 2 . abesse l.qui mittuntur. l. sicut in prouincia. eod. tit. ex quib. cau. malo. Abesse fuero intelliguntur non modo cum ibi sunt ubi reipub. gratia aliquid admini. VIIIJ strant,ubi aliquod ossicium gem utputa prouinciales magistratus, veluti proconsules quamdiu sunt in prouincia: sed etsi nondum prouinciam accesserint statim atque ab urbe Roma prosecti sunt,& perfuncti administratione, licet
prouinciam excesserint reuersuti, donec urbem ingressi fuerint, Exemplo militum qui dum eunt in castra vel redeunt reipub. causa absunt, quod & eun-εdu sit in eastra militaturis & redeundum, quos etiam modo absint cum commeatu dum domu vadunt, aut redeunt reipub.causa abesse Proculus respondit,ut ex Viuiano Paulus memorat apud quem ea quae de militibus dixi videre fest , quae vero de prouincialibus magistratibus, apud Modestinum in illo a loco is
346쪽
loco, quem qui acorruptus est subiiciam ut emendetur. Abesse res p. causa intelligitur & is qui ab urbe profectus est,licet nondum prouincia excessierit Flo. . . i. prouinciam excesserit. Restituo leui mutatione facta, prouinciam accesseritae Sequitur,sed is qui excessit donec in urbem reuertatur ubi legedii, sed & is qui. - Ad legem nostram redeamus. Ait lex As Esτ, sine dolo malo stilicet, id enim edicti verbis nominatim expressum est, qua de re agitur a Callistrato in l. itemgH.eod. it.& ab Vlpiano lib. xij. ad edictum ', ubi elim adiicit eos qui Romae operam dant, ut puta magistratus reip. cauta non abesse, milites tamenb ι misit , qui Romet militent pro rei p.causa absentibus haberi ,nam &Scaeuola liba. re- gui definit, milites omnes siue vigiles, sue, urbanicianos qui in castris urbanis . militant, cum sine periculo a signis discedere non possint, rei p. causea Gmi ιδ tellisti'. Ait lex, NE Qv x xi, exemplum sumatur ex l. si qua militi. eod. tit. Car-r ι .h. ML terum adeo ei damnosa esse non debet absentia, ut&aduecus eum etiam qui pariter absit Reip .causa restituendus sit, si aliquid damni iuste quaeratur . Ait μο- a lex,NEQUE ALii, exemplum sumatur ex eodem Vlpiani libro . Ait lex nλM p tiras. Nos A EssΕ DE 3 ET, & generaliter ossicium publicum nemini.vel damno, vel rufisis compendio esse debet, auctore Africano'
Ziis. Paulus libro quinquagesimo quarto ad Edictum. Quod contra rationem iuris receptum est, non est producendum ad consequentia. Vni duo pro solido heredes esse non possunt. Te iure singulari e sucapionis in repeculiari, l tr Aulus toto lib. 14. ad edictum de adquirenda possessione, & devAl capione disseruit. Ex eo libro cum haec nostra quae iisdem omnino verbis posita fuerat in l. xiij a. de legib. desumpta sti dosere ita definiat,quod contra rationem iuris receptum sit, non esse producendum ad consequenti recte hoc ei exemplum, opinor,applicabimus,ut quamuis utilitatis causa iure singulari receptum sit,auctore Papiniano, ut ex peculi j eausa per seruum ignorantibus possessio quaeratur, ne cogantur domini per i H momenta species & causas peculiorum inquirere', non tamen id produci ad consequentia debeat, ut in aliis quam peculiaribus causis animo serui possiessionem adquiramus ignorantes. Ita enim auctore Paulo nostro in eodem libros . ad edictum Celsus definit, si semus meus peculiari nomine adii scatur pocsessionem,id etiam ignorantem me possidere&usucapere, quod si non pecu sis in .EN. liari noni inc, non nisi scientem me M. Quinimo non ideo minus verum erit c ι -- - quod dicitur, nullam possessionem adquiri nisi animo dccorpore posse , cum&insuperiore specie quandam veluti scientiam , animum adquirendi habere videamur, quia seruus & filius qui in potestate est per quos earum rerum quas peeuliariter tenent possessionem etiam ignorantes adquirimus, nostra
VI his voluntate intelligantur possidere, quod eis peculium habere perarii serimus, vi .Paului noster eodem lib. ue . ad edictam scribiti , imo potius corundem &a nimo & eorpore nos possidere videamur, quomodo idem auctor eodem libro expressit 8, adeo ut etiamsi postes insurorem inciderimus, rite coeptam usuca
347쪽
pionem per eos impleri idem significet: & Papinianus eam sic ibat inchoati spolie,etiam ii ex pecuuj causariam possidere ac tenere filius aut seruus incepe rint, cum iam apud hostes dominus aut pater ageret, quippe quorum scientia TET non fuerit in ciuitate necessaria Sed an idcirco idem esse in alia quam pecu liari causa dicemus Minime vero. Nec enim ius singulare, id est quod eotiira iuris dominorum & patrum scientiam exigentis rationcm receptui est ad consequentia produci debeti Itaque si non ex ausa peculi1 quid comparetur in siletiore specie, hoc usu non capi respondebimus, nee iure postliminii quae situm intelligi, cum nec possessum fuissὸ videatur, prius veto sit ut possesi mi ante intelligatur quam usucaptum dici possi,ut idem Papinianus resert Si - ἡ militer hereditatem in quibusdam vice personae fungi receptum est aut in re Paulo, ideoque insuccessoribus locum habet usucapio'. Cozutum enim est, ut coepta usucapio a defuncto,possit&ante aditam nereditatem impleti Imo h ita tempus hereditatis nondum aditae usucapioni datum est, ut non tantum si stat
certe plurimum facti habet, si semus hereditatius aliquid post mortem do mini ex peculiari causa comparauerit,& peculii nomine tenere coeperit, in te. tim procedat usucapio. Haec enim singulari iure, ut Papinianus ait, recepta sunt , contra iuris tenorem & regulam,quam in iis quae contra rationem iuri, Σ. Vconstituta fiunt sequi non possumus', & nihilominus tamen decutus idem au ctor alio in loco videtur 'os etiam in causa non peculiari poisus quam 12 singulare ius,quod ad sequentia producendum non est, obseruare debebimus. η ι enim. Quae enim ut alio in loco Paulus noster ait,propter necessitatem recepta sunt non debent in argumentum trahi , vel ut in hac regula idem extulit ad conse o ιμβε. ν.quentia, id est ad similes qui videntur casus produci, & porrigi non debent Quamobrem non ideo magis dicemus curatorem distrahendis bonis immuni a fieri, quod ex magna necessitate & Imperatoris arbitrio interdum proredat vi si etiam inuitus creetur',non ideo vendi aut locari posse usum, quod interdum lim iudicio communi diuidundo arbiter usum uni adiudicauerit, praetoris in. M struentu ita res emendatur,ut is quoque videatur uti qui mercedem acceperitinam hoc fit utilitatis causa, propter necesiitatem ', propter quam quae ro- cepta sunt in argumentum non trahuntur.Sed & Papinianus optime postea '' ἶquam significaui tetiam fideicommissariam libertatem datam a filio post certam artatem,ab herede filij, si ad eam puer non peruenit, reddi quod & vetus ue placitum esse Impp. reserunt' subiicit haec verba, Quam sententiam iure sin
pulari hoc est contra tenorem rationis auctoritate constituentium propter aliquam utilitatem introducto ) recepta, ad caetera quam libertatis fideleom. - missa relicta porrigi non placuit',quem Papin .locu ab interpretibus omisimiuisse miror. Idemq; in scripturis etiam directis obtinet,ut scilicet libertas legata post lepus valeat, pecuniariu legatu evanescat. Utrumq; Iulia. io specie luculenter ita expressit. In testimeto ita quis legauerat, c
348쪽
Iuli nus ait Sticho libertatem die veniente competeresed legatum non debe ri: cum enim fauore libertatis atque adeo singulari iure contra regulam di te norem rationis receptum sit, ut mortuo Titio tempus, quo impleto contin-t,ere libertas possit superesse videatur: non immeritu circa legatum videri eoni Uritast i ditionem defecisse', quae omnia iisdem sere.verbis & ab Vlpiano reseruit
tur' Ait lex nostra, NON EST PRODUCENDvM AD CONSEQπ ENTIA,
id est in argumentum trahi non debet. Sic enim Harmenopulus libro c. Ha νη ι.si sedi νόμω ME G, ru mae. Malim autem legere a ticorus QvεNTi A s, addita una litemmam & Iuristonsul. producere adeon
sequentias dixit. saepe per consequentias aliquid fieri dicunt tutis auctores. - - GElliu ,- autem per sequelas quasdam necessarias..ῖ . . d. De postrema huius legis sententia diximus ad finem notarum,quas scripsi. D ..u. mus ad l .itis nostrum .7.s. AD L. CXLII. paulu, libro quinquagesimo sexto ad Edictum. itaret,non utitur fatetur, sed tamen verum est eum non negare. De hac lege diximus ad i. 3.eius est nolle. 7.
AD L. CXLVI. Vlpianus libro sexagesimo secundo ad Edictum. Guod ipsis qui contraxerunt obstat,&successoribus eorii obstabit Hanc legem exposuimus in notis ad i.s .nemo plus iuris. et i . AD L. CXLIV. iPaulus libro sexagesimo secundo ad Edictum. Non omne quod licet, honestum est. virtno nuptiis, bonestum a besto plerumque ructores feremem at ' η Aulus Iuti seonsultus est hoc loco, Non omne honestum esse quod licet Paulus Apostol. ah, παῶ -ου ταν' ὀι- WJ Inde Modestinus libro singulari de ritu nuptiarii' do. reti mpet in coniuriistionibus non solum quid liceat consido
i mus in contrahendis matrimoniis naturale ius & pudorem inspiciendum est e. Quamobrem cum sit contra pudorem filiam suam uxorem ducere, pater naturalis non modo non legitimam,sed ne vulgo quidem quaesitam poterit Quet omnia Paulus noster exponit in t .adoptiuus., .nec Vulgo. s. de ritu nupt. Nam, ut elestanter Scaevola in libris Regularum definit,quod attinet ad nuptias propter Amationem prohibitas nihil interest ex iustis nuptiis illa descendat, an .i --, Verd non ideo vetari quem ne viilgδquaesitam sororem uxore ducat:. Quin im' ne eoneubina quidem patris matrimonio mihi copulari potest, quia mi
nus religiosam & ptobabilem rem facere videor, in tantum ut & stii pruin ι ς eo mimittam . Praeterea in matrimoniis adeo spectamus id quod honestum est, ut sit senatoris filia , neptis, proneptis, libertino etiam utra ingenuita- In Voptivi patris familia consscuto , vel ei qui artem ludicram exet
349쪽
exercuerit, cuiusve pater mater id fecerit, nupserit, nuptiae iure ciuili oon sint, vi Modestinus eodem libro singulari docet', propter legem Iuliam de . maritandis ordinibus , quamuis naturale ius eas non prohibeat. Uerum ait lex nostra, non omne quod licet honestum est e. Vnde in hunc modum argumen-T . 1. tali libet,ut cum id quod honestum non sit non oporteat, multa elle quae ut li- in ceant, attamen ea fieri non oporteat. a dς re M. Tullius in Otacilio L. Cis Ilnelio Balbo disputans ait, Nunc vero.quid dicitur, Quid ait accusator secipuPompeium quod ei facere non licuerit, quod grauius est quam sitad se uni ab eo diceret qu*d non oporruisici. Est enim. aliquid quod non oportea etiamsi licet:quicquid verὸ non licet, certo don oportet. Quicquid enim non litat honestum non est,ideoquς non oporici, at non quicquid licet, id etiam hone. stum est, imo yero plerunque non oportς Amnaianus Marcellinus ubi de Valentiniani vitiis loquitur fi, CrudelitaΠ cypiditatem opes,nimias congerendi a se καmiscebat,disiimulans seire quod sun taliqua quae seri non oportet,etiam si licet. Seneca etiam in Octauia ita facere,ti insitius est quod decet, non quod li- hee M.quoque Tullius pro Rabirio Postumo, Hic iam, inquit, iudices, vestri ' 'consili j res est, vestrae sapientiae: quid de at vos,non quantum liceat vobis, spe- ctare debetis: sienim quod liceat quaeritis, potestis tollere e ciuitate quem vultis &e. Vbi est igitur sapientia iudicis in hoc ut non solum quid possit , sed etiam quid debeat ponderet: nec quantum sibi permissum meminerit solum, sed etiam quatenus commissum sit. Idem pro Marcello. Multi dubitabant quid optimum esset, multi quid sibi expediret, multi quid deceret, nonnulli etiam quid liceret. Claudianus quoquς Honorium admonet, ut non quod liceat,sed id quod deceat, in vitae atque imperij ratione instituenda spectet. Eius enim haec sunt quae subiiciam sed comprime motuMI i. Nee tibi puά sic sed 'infecisse iscebit et i. ii Occurrat, mentemi Amra restectis bonem.
In stipulationibus id tempus spectatur quo contrahimus.
De hoe L diximus ad i.quae legata. xvi M. p. AD L. CXLV. iii Vlpianus libro sexagesimo sexto ad Edictum. Nemo videtur fraudare eos qui sciunt,& consenti LDe hac l. seripsimus ad iseneraliter 78.et.
AD L. CXLV LPaulus libro sexagesimo secundo ad Edictum. Quod quis dum seruus est,egit, proficere libero facto non potest.
E hac lege diximus ad i.quae legata. x v ii i. s. Verum quia Paulus ait, proficere libero facto non debere quod ab eodem set-uo gestum sit, quaeritur ab interpretibus an etiam nocere, cuius rei tractatio & prolixior est, & ad alium locum pertinet, id est ad titulum C. an seruus ex suo facto post manumissio-
350쪽
Caius libro vicesimo quarto ad Edictum prouinciale. . inmur γέ Semper specialia generalibus insunt.' Il l . ne bonis auctor te i dicum post dis. Qui cuiatorum qui parentum nomise
T in toto partes,ita & in genere species continentur,&'inpeneralibus iesunt specialia idq; Catii, sod lodo scilitam id edictu de rebas auctoritate iudicum pos idtassisai quod raritasse ligmate poterit referri ad speciem huiusmodi. Pupillus' alicui heres extitit, ec defenditur cotra hereditarios credito m. Id verdita costare potest euocatis primum tutoribus,deinde cognatis,assinibus. 5e ne- cessariis, postremo libertis Abi libertorum appellatione paternos pupilli liber tos intelligimus nam idem Calui eodem lib.docet, Quamuis libebotu n6ἰν.κ- d sem strorum libertos non rectὸ libertos nostros dicamus,atonae paternos libertes recte videmur dicere nostros libertos . Rursum hereditarios creditores aces .Q. mus etiam eos quibus defunctusconueniri non potuit mam &l Caius illi,d- ι ἰ σε - ipsum edictum exponens docet hereditarium aes alienum intelligi,etiam id de
. t.' ''. quo cum desuncto agi non potuit, veluti quod is cum moreretur daturum se ς promisisset. Item quod is qui pro desunctosdeiusssit post mortem elux soluit ia. Accidit postea ut ni hereditarij creditores in possessionem rei serti;ndae caularissi mitterentur, puberis facti s secundum id quod traditur in t .s minor zde boliis aucLiud. possi) & adhuc indesens bona distrahi iussit magistratus ibi ubi ea vj nire oportuit, id est ubi defendi debuit minor, ut quia ibi domicilium habuit, aut quia ibi soluendum fuit aes alienum heredita tu, quo modo idem edictimidai. σπιχ explicans Caius tradit '. Constitutus deinde suit curator adito magistratu ex -- consensu maioris partis creditorum, per quem quae acta facta gestaque essent rata usque adeo haberentur,ut ei ahiones & in eum utiles competerent' Cire ιLLῶ ca quae illud notandum est,quod idem Caius eodem lib. 24. ad idem edictum ' μ' seribit licet inter gesta&facta videatur quaedam esse subtilis disserentia, attas ι. lieri is- men obrio; κως inter gestum &factum nihil interesse . Igitur in hae specie v - edm bona v neunt debitoris,quod dicimus in extranei,5 eius qui creditor coi T. δε ρ ῶ gnatiisve si comparatione, illi hos praeferri, quemadmodum idem eodem li- ', ἴ : a fro docet, ' cognatorum generali appellatione comprehendamus eos qui ., a. d. sunt superioris ordinis,parentes,inserioris, liberoS, ex transuerso sue a latere fratres & sorores libe osque eorum . Rursum ut quomodo idem eandem quaestionem tractans explicat, appEllatione parentis non tantum patrem, ct ad η. sed etiam auum,3 proauum,& deinceps omnes superiores, sed & matrem, a- , . Marii. uiam, proauiam cutineri statuamus cum specialia semper generalibus in sint,r,ri. ut hic traditur, nisi quado generalibus derogant,qua de re diximus ad l .in toto. LxxxX Ait lex,Specialia inesse generalibus Aristot. ρωας inquit --. . ' ψ ολ HGδος ἰνγε,4.quaobrem ut idem auctor scribit' .Q H, GH υ σχιανα ι ι ' καῖον ἐτῶν . No idem e cotrario: nam sequitur pudus sum Aristotel. 'RS A ' is supra. γυι-Η ta G GM υπο χ ν. Quod aure hic traditur, fortasse fa sum videbitur in hac specie. Parare etenim genus est, emere species. In parato igitur emptu cotineatur necesse est. In empto paratum non magis quam in