장음표시 사용
131쪽
rosin miseria prima datur appetitus tranatus adtanny substanti ius. Probatur ex Philas pho I. Phystc. text. SI. ubi ait e marmam appetere formam, sicut turpe parchum, Osaemina vitam. Quod sit Scoti pater Exi cis sipra citatis q6s & Io. mrobatur: Omnet turpe appetit naturaliter pulchrum,' omne incompletum complari, & omne impersectum poetici; sed materia prima in ora dine Physico est turpis, & potentia incompleta, & imperfecta, ut ex silpra dici is putri: Ergo naturaliter appetit appetitu innato tarmae pulchritudinem, complemen-rum, & persectionem. Quoad sennas accidentales etiam patet ex. dictis num.. qSI ..
y3. DRimo arguitur contra nostram, primam conclusioncm ex
aetet res Meo, quod duplex est appetum in voluntate, scilicet virata, ct liber , natu-ia ratem s.cim dico potentiam volamatis a soli re, sed non aliqvid superaratum rotantati: Emo ex mente Scoti appetitus naturalis m-natias non est alisaid juperadditum mat riae sed sublute ipsa potentiae uiateriae. Respondeo , quod Scotus ait, non est alia quid reale iustinctum realiter sepeliadi-nim , non vero quod non sit superadditum se aliter, ut ex verbis citatis ipsius Sc ti patet, - qu . Secundo arguitur contra tam chim nostram. conclusionem et privatio est causa appetitus et Ergo respectit illius S ra b. dema. non datur in malefia privatio,i
sive quam habet mattaa , non datur in bis
appetitos. Patet consequentia ; quia ubi non datur ea , non datur Cilectim
pondeo distinguiata Mecedens r. primtio est causa appetitus naevialis innatigor eliciti, iterum subta in or este influens in appetitum smo L quia privatio cum sit quid negativum, & vpetitus elicitus quid poli iram , negativum nequit habere influxum. in positivum et est causa preaccidens, siveoccanonative, omitto. Vide
qui . Tertio a tur r materia prima non potest appeteremmam se quam liabet hnec serinam , quam non habet: Emnitia lam. Antecedens probo quoad primam. partem et nemo appetit , nec desiderat quod habet, sed quod non habet; rei enim liabitae complacentiam habonus, de non titum, sive desiderium. Unde Avicermagis Metaph. . ultum, aet: scias, qu5dd lectatio cubiubet vimitis plena est aequitatio sine persectionis. Nec sermam, quam lutare, cum haec sit tamve praetexistenti in materia, incomposibilis se appeteret suam destructionem: Ergo nullam. a. e v s. Respinuleonmando ante clam & ad ejus probationem distinguo antecedens qmae primam partem et nemo appetit , quod habet appetitu elicito, qui est, qui complacet rei possessione, concedo resare 'ritu innato, nego. Vide & ISO. cujus enim in Mutare dere possessa, ejus est non desiderare rumpetitu cIicito , caeterum. non appetitu innato. Ad authoritatem Avi nae dico quod loquitur de delin tione elicita, non vero de innata, ut paret ex bcino uti supta. Quoad secundam pa
132쪽
tem antecedetatis nego, quod appetat in teria fonmin, quam habet, laeet sit incompossibilis tarinae praemisteti, quia hoc est
per accidens , BC praeter intentum naturae,
& sie ex hoc capite sequitur corruptio serinae praemistentis , hoc praeter intentum naturae appetentis est, videlicet materiae. y . Quarto a turr quando mat ria est sub tarma perviatori, nequit appintere minus persectam: Ergo non omnes appetit formas . Antecedem probatur:
quod habre maius bonum in aliquo ordine, non appetit minus bonum ejusdrin ordinis; sed tarma persectior majus bonum est in o dine Physico tarma iinpersectiori et E materia prima quando liabet tamam magis persectam, qtiae majus bonum est, non appetit impersectiorent. y8. Respond' dupliciter, primo negando antecedem, & ad ejus probationem distinguo majorem quod habet majus bonum in aliquo ordine, non appetit appetituesicito, & ordinato minus bonum, com dor appetitu innato, qui rationis particeps non est, negor quia talis appetitus totum, quod sibi bonum est, est ejus objectum. S eundo negando adtecedens, & distingue do majorem: quod habet maius bonum, non appetit minus bonum, si illud majus bonum continet in se minus bonum , &inamissibiliter habetur , concedo: si non continet in se minus bonum, &amissibili- er possidetur, cuiusnodi est sorina magis perfecta, negor ex quo nihil contra nos. Ita Scotvi in I. dis . I. q. I. s. ad ultimum. sub xum. c.
o TELIS LIBRO S. Id ARTICULUS SECUNDUS,
In vesco, rei mastiplici appetita materia ad omnes formas iactinetur p
mum 'quod materia prima tot liabet appetitus ad tormas, quot sorinae sunt in ipsis ceptibiles; verba sunt Scotir dico (ait Sci tus quod non quaecumque forma satiat appe
titum materia totaliter extensire , tot G
nim sunt appetitus materiae ad sermas, quot sunt serinae receptibiles in materia; sed ta maerereceptibiles in matella sunt plures et Ergo & appetitus materiae sui es sunt.
resatio transtendentalis termutata ad bonum ipsius materiae, stilicet sema: Ergo multiplicata Anna, multiplicatur appetiatus. Probatur consequentia: multiplicato hiemino multiplicatur relatio; sed tennini, resationis appetitus est tantia r Ergo hac multiplicata multiplicari appetitus necesse est..Argumenta, quae contra hanc conclu- 'sionem possunt objicere contrarium opim onantes, ex ditas facile tavetis, quia omnia intendunt probare, quod appetitus ii natus nec tam iter distinguatur a re app terite, cujus oppositum demente Scoti a ticulo praecedenti ostendi.
Utrum materia prima aequaliter appetat omnes formas sor.T Ostquam statuimus materiam pri- A nom appetere omnes serinas, &hoc appetitu distincto, vel multiplici prino a Fer
133쪽
IOS pter multiplicitatem sorinarum, restat nunc amiliare, an materia prima aequaluer appetat omnes formas persectiores, ac impc
sectiores,vel magis appetat nobiliorem mana, quam minus nobilem p Circa quam dissicilitatem prima sententia est Patris Furnita in I. Physic. q. 2. distic. 3.art.'. qui assumat omnes aequali propensione respic re',& fiindamentum est, quia inclinatio, sive appetitus materiae nihil aliud est, quam rius
capacitas receptiva forinarunt, & cum c
pacitas haec si respecta omnium formarum aequalis quia non magis capax est materia unius, quam terius forinae, inde fit, quod aequaliter omnes appetat. Fuentes sequum Vir quam plures Scotistae in suis manuscriptis, de quod magis est in via Scoti. Sor. Nos vero, qui ex mente Scoti de m stravimus talem appetitum non esse ip-tan capaestatem substantium, & absol tani materiae , sed quemdaen transcendent lan respectum in ipsa fundatum , nec ejus daenento essentire valemus, nec doctrianae ejus non distentire.Sit ergo nostra unicam Ennititi defensanda conclusio e materia prima appetitu naturali liniato inaequali appetit innas, ita ut sorinam persectiortan poetaetior impera, & conatu, ac propensione ametat, quam formam impersectiorem, de quo matris, vel minus hierit tama persecta,m persectiori, vel minus perfecto appetitu t tur a matrea Sos. Haec conclusio expresse habetur a Scoto in I. dist. I. TI. f. ad ultimum sub num. 6. ubi postquam statuit tot esse in in tetria appetitus, quot seruiae sinit in ipsa re- ptibiles , aere nulla igitur mi a fornia potest per se sitare omnes appetitis materia ad formas, sed una satiatperfectissme scilicetfirmet
persect imas haec verba attente considerate illia tamen non fati omnes petum materiae, nisi in illa una forma omnes forma includamur.3o . Ex quibus sic rino discursum: semina persectissima persectis E satiat appetitum materiae: Erget appetitus materiae ad talem seriarum portamus satiatur: Ergo est talis appetitus persectior.Probo consequentiam et appetitus specificatur ab appetibili tanquam relatio a suo tenninoin actus a suo objecto: Ergo perfectius appetibile peri ctiorem specillicat appetitum. Probatur antecedens: ideo appetitus ad beatiuidinem est persectior omnibus aliis, quia appetibile, ad quod tenninatur,scilicet beatitudo, aliis ona
nibus quid persectius est: Ergo pari passu ille erit per mor appetitus , qui ad pers
ctiorem tamam,sive appetibile terminatur. sos. Probatur secundo ex aliis Scoti ve
bis ex q. dist. s. q. IO. nam. s. s. Ze illo appetitu naturali patet, quod voluntas necessario,
ct perpetuo , di summe appetit beatitudinem, ct hac in particulari ; O quod summi appetat, probo, Dia summa inclinatio narura est ad summam perscctionem ; sic enim arguit I bilo sophus I. Metaph s omnes hombus natura sciare de erant: Ergo maximam scientiam maxime de eram; sed summa perfectio voluntatis est beatitudo: Ergo. Et q. Reporti ead dist. q. s. sub num. s. s. quod suntne , aitet. F ergo natura appetit suam perfectionem: 1 s sumine appetit summam perfectionem. Sos. Item in s. ds. q. q. I s. sub num. I s. s. ad tertium. dico, quod illud est=mplici ter Holemum, quod opponitur sim rater naturali, metu violentum , quod opponitur persectiori naturali, O milius, quod minus na-
134쪽
turali. Item SemisTheoremate I 8.kl.3 3. num. T. F. p. g. ait: similiter asiluo modo ex parte ordinis mareris ad .mam, nam mat ria ad talem maxime naturaliter inclinatur, ad alias minus naturaliternita quod naturasus
quiescit sub hac, cum privatione aliarum, qua sunt minus min, quam sub aliis, ad quas m/Mus inclinatur, ct cum qiubus est priratio hujusmodi, quae est majus malum. IIac Scotus.so T. Exquibiis evidenter ostendo incam
. conclusiotaeum ideo probat Scotus volunt tem creatana appetitu naturali summo apphtere beatitudinetn , quia beatitudo est suin-ma perseetio naturaeintelle basis: Ergo quo malus, sive perfectius fuerit appeti ille, lavcres,quae appetitur, eo perseetior tat appetitus natur , quo appetitur. Sog. Et confirmatur ideo ait Philosopho I.Metaph. in prooemio, quod maxima scientias sc. Metaphysica, quam inaximam vocat maxisne desideratur ab homine, quia homo naturalites ire desiderat desiderio naturali: Ergo a simili bene valet,materia naturaliter siderat se armErgo maximam serinam, sive per Aiorem maxime, sive persectiori desideri ive appetitu desiderat. Sos. Probatur tertio ex Scoto in s. dist.
tia constat, quod quando imminet percisionis Friculum, homo amens, vel para
ius rationis expeta naturaliter movet manum , exponetas illanxia periculum ad salvandum caput et signum ergo est, quod homo magis appetit caput naturali pronens ne,quis manumsed hoc non est nin imp tu naturali natiuae, quo magis appetit, quod magis appetibile est, scilicet pars magia n bilis,scilicet caput, ad tu dimi caput; ergo
roys io. Qimo probatur a piutate rationis; sicut se habet appetitus elicitus ordinatu'ad bonum, sive appetit Iesibi conveniens , sic se habet proportione servata appinitus inla tus ad bonum sibi conveniens ; sed qui an titu elicito v. g. desiderat, sive appetit pecunia inagis appetit majores. cunias, sive divitias, quam minores; & sic qui viritit mulierem pulchram, eo magis appriit, quinsuerit pulchrior, sive venustior: Ergo asi mili, qui appetitu innato appetit propriam per elionein, majorem 'flectionem magis appetet; sed major persectio materiae est se a persectior: Ergo&c..
Anostratura Fuentes contra hanc
nostram solidam conclusionem,& ab illum sequentibus mechanico fundamento , quod tale est is materia prima pertastiori appetitu appeteret semam pers ctiomn, sequorem , quod efferstib son minus persecta violenter; sed ex Scoto sub nulla sorina matrita violanter qui cite E go quia omnes appetit ae lusiten. Probatur iasemper materia esset nugis propcnsain illam sennam perlaetiorem, quam quieta sub forma,quam habet mnus perse ni Ergo sub illa esset violentcta 3ir. Respondeo negando niviorem, PMetiamsi manus exponitur ad evitandii capitis periculum, quia plus diligit immo caput,
quam mammaturalit nihil inus naturaliter exponitur,& non est violenter exposita in periculo:& ctiamsi lapis naturaliter magis appetat centium terrae, quam medium, sive superficiem, nihilominus nev irmitata re rae, nT; in superii ae manet violenta xita
135쪽
sui liter etiamsi materia magis appetat pedistinomia formam, quam minus persectam, ex eo quod etiamsi minus peltastaen appetat, non manet sub illa violenter, licet concedamus , quod sub tarma pissectiori perse istiori modo quiescit, quia illa perfectius satiat aprit,um, ut ait Scotus, una sati, er-
magis, & minus in eadem linea non variant speciem, & ita magis perfectus, vel minus persectus appetitus intra eandem lineam appetitus naturalis manent, sine eo quod conitituant in altero extremo violentiam. Alia, quae contra hanc conclusionem possunt o
sici,ex dictis sicile habebunt solutioncin.
I trum materia siliem per dirimim potensiam absolutam pilut existere sine omni fornia substantisti, reί accidentati ; absoluta, relre pectira s. 'stenso iam achii cntitativo materiae, quem esse existentiam statuimus mim. I o. & sequentibus, & materiam existentia forinae non posthexistere dc monstrato, ut videre est num. 3y6. usque
ad grs. facilis extat praesentis difficultatis solutio, M. x enim hic desiderari contigefit, ibi indicantur, quapropter sit
Ubi materiam fine omni formapose existere ex mente Scoti demonstratur.3 t . Missa sententia D. Thomae, qui I. p. q. 66. art. I.&quodlibet.3.
an. affirmat materiam sine senna substan tiali esse in rerum natura contradictionein involvere: quen equitur Caietanus cap. S. de rate, det estentia q. S. & aliorum ipsusnsequenti uin et Dico prinum conclusionem emate i iam esse de potentia abhluta sine omni tanna substantiali, vel accidentali abs
luta nullam involvit contradic onem. Haec conclusio expresse habetur a Scoto I. Physic. q. Iy. 2 o. & 2 q. & q. T. ex 2. Philae.& in E. dist. I a. q. r. nulla. s. s. respondeo
ad quaestioneni, & aliis in locis, quenas
quuntur omnes Scotistae, & cx contrariis omnes, quos supra in hac dist. q. I. art. t. p. r. inim. J A retulimus proprium actuinretitat ivtun materiae concederet sis. Probatur conclusio fundamentali ratione, qua eam probat Scotus in E. dist. Ir. q. 2. num. s. s. re pondeo, ubi ait: dico,qi ad non est contradictio materiam esse fixe ferina quacumque substantiali, vel accidentali. dod probo : omne absolutum distinctum, O prius alio absoluto potest esse sine comtradictione fisie illo; materia est epis absolutum , di inclum, O prius forma quacumque subst intiali stilicet, O accidentali: igitur po
test essestine alio absoluto, Fre potest esse sine
forma substantiali, res accidentali absoluta. Major patet, quia nullum absolutum prius liabet intrinsecam connexionem cum suo posteriori, etiam a luto, neque ab illo dependet essentialiter. Minor, quod mat ria videlicet sit quid ab*lutum, probatur et constitutum per materiam, stilicet compositum in quid ablaturum: Ergo materia, quae est pars illud componens, quid abhii tum est, crita abhlutum compositum non nisi absolutis partibus compone atibus commponitur. Disilippo by COOste
136쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. ira
pon tur. Quoad secundaen, quod scilicetiit prius materia forma , patet, quia receptivum cujuscumque semiae est fundame tum ejus et Ergo est priui et Ergo &c. &roboratur et quia aliqua prioritate creatur . prius materia quam fori ira August. I . consta
316. Secundo probatur et quidquid
Deus a latum facit in creaturis mediante causa secunda , quae non est de essentia cat
sati, potest ficere per se ipsiun; sed media
semia, quae non est de essentia materiae, inquantum materia est , Deus dat esse materiae, & illam conservat: Ergo Deus sine semia potest creare, & conservaret matEriam. Major probatur: omnis virtus caus riva, quae reperitur in creatura de genere efficientis , di En is, cpiae sunt causae extrinsecae causato , reperitur oeninentiori modo in Deo, patet, quia omnis talis vi
tus est participara a Deo et Ergo inus per talon virtutem valet selus causam quidquid causat mediaecausa secunda. Minor videlicet, quod serma non sit de essentia m teriae, patet; si esset stam de citcntia materiae: Elgo adveniente alia sorma in m teria, est et materiae alia , & alia essentia: Ergo &
si T. Tertio probatur et quidquid Deus
immediate creat , immediate conservat, vel potest conservare sinc indigetasa creati adiuvaminis; d Deus immediate ereat in teriam et Ergo immediate potest illam mi stavare sine forma. Probo majorem: omne absolutum prius ilio absolato , quod a Deo creatur, potest a Deo sine illo alio ab Gluto , sine quo creatur, conservari m
teriapriuia est quid absolutum, quod cre tur a Deo sine tarma et Ergo potest a Deo conservari sine illa. Patet; quia inus potest conservare a lutum sine illo , quod non est de eius essentia ; serma non est de cilcntia materiae et Ergo sine se a potest Deus
St. Quarto probatur: non magis dependet materia a sema , immo minus , quam accidens absolutum a subjecto, etiam
in opinione D. Thomae ; sed Deus potest conservare accidens sine stibiecto et Ergo potiori jure materiam sine forina. Quod i iis dependentia materiae a tarina se minor , quam dependentia accidentis a subjecto, probo ex eorum fundam iis r ex tam Thoma accidens existit existentia subiecti, de individuatur a sebiecto: Ergo etiamsi materia existerer existentia tamiae, ex eo quod non individuctura forma, minus ab illa depcndet, qitain accidens a subiecto Probatur consequentia et quia illa in major dependentia, quae est secredum magis in trinina dependentis; sed ratio individuali cmagis intrinseca est individuo, quam existetitia: Elgo magis dependet accidens 1 subjecto , quod dependet secundum individuationem eius, & existentiam, quam materia , quae selum ut ipsi Hunti dependet a tarma quoad existentiam: & nihilominus
Deus potest conservare accidens sine subi ut patet de accidentibus eiiclitasticis et Ergo potiori jure potest conservare iriata arim,sinc serinae sis. Dico secundam concluso em et murriam esse sine omni tanna accidentali absoluta nullam dicit tinplicati mem. Haec concluso rationibus praeco lentibus potest probari, hac unica ratione nihiloin in QVP
137쪽
ios reditur: Deus potest quidquid non im- fri. Quod non unplicet contradita, plicat contradictionem de potentia absol ineti materiam esse sine tali forma relativa, ra; materiam esse sine omni stana acciden- probatur e materia prima estiundamentuni tali absoluta nullam implicat contradicti talis resationis et Ergo non implicat, quod nem: Ergo &c. Minor probatur: non limisit materia prima, etiam posito tennino sine plicat, quod Deus faciat accidentia sine se Itali resatione. Irobo consequentiam et non
jecto: Ergo neque sibjectum sine aecidem implicat . quod prius sit sinc suo posteriori stibus. Patet consequentia; quia magis de- quod non de ejus essentia, sed nuteria, pendet accidens a sim subjecto, quam se tui tantamentum, est prior resatione, quae ieetum ab accidinati; sed primum Deus s lin ipso fiuidatur, & Mario non est de ejuscere potes et Ergo & secundiun. cntiae Ergo potia esse sine illa.
Eo. Dico tertiam conclusionei ne ma- 322. Et roboratur, quia Deus potest teriainessem rerum natura fine accidentalia per sabstractionem concursu impedirer bus formis resativis, quae immediate in ipsa- sultantiam relationis, etiam posito sund sori materia fundantur, ut sine relatione i-rmento. Sterminor Ergopotes Dein comdentitatis, sive convertientiae cum alia mate- servare materiam, quae est fundamentum,
ria,& sine relatione diverstatis, si ve dissimi& smiliter tenninum sine tali Matione e ionis ab aliis, quae non sinat materia, non Probo antecedens et quia imma non posset dicere, vel dicere contradictionein proia limpedire talem resultantiam per subis anatice ostendo et pro parte negativa fr-- ctionem concursus , esset maxime, quiatur: quia rclatio talis naturae est, quod po- Deus non concurrit ad talem resultantiam; sto scindamento , & tennino necessariolsed hoc est sellam et Ergo &c. Probo naia consurgit, ita quod ex eo quod duo alba siminorem et quia impossibile es , quod detur in rerum natura sine aliqua nova actione,ialiquod ens in rerum natura, quod non de s quia ad resationein tertii praedican iri, ut pendeat a Deo in fieri, de conservari inun ait Scotus, non datur per se actio) neceta diate; sed si Deus non concurrit ad resiliario confugit similitudinis relatior Ergo tantiam relationis, daretur aliquod ens, sciaposita materia in rerum natura, necestarib licet relatio, quae in ficti, & conservari abaest alteri materiae idem per relationem i-lipso non dependeret: Ergo&c. . dentitatis, & tonnae dissimilis per resati nem divcrsitatis ; sed cite unam maec iam ' argumenta contra dicta aeteri materiae idem, & sennae diversam, . xx eo quod extrema sint, non est in potesta- s ri. Rimo arguitur contra nostram pri- te Dci , quia talis idetituatis, ves diversitatis 1 mam conclusonem argimento,
. relatio non exspectat actionem divinam: quod facit contra se Scotium E. tat. num. I.
Ergo implicat citam de absoluto posic esse Quanto aliqua sunt magis unum, tanto inimniatoriam in rcrinia natura sinc tali rela- nus sint separabilia; sed materit est magis rimet unum cum forma, quam passio propria cum
138쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. Irr
biector Ergo minus est separabilis iliat Ea a forma, quam p. 1sito a suo subjecto: secliinpossibile est pallioneia. separari a subj cto: Ergo imposlibile est potiori jure mat riam separari a forma. Major est manifesta,
minor probatur: materia facit iniunt per se ei liuitialiter cuin semia , passio non facit unum per se essentialiter cum subiecto: E go magis unum est materia cum foram,
quam passio ciuia subi sto. Antecedetas patet, quia passio convenit cum subjecto in s cundo modo dicendi per se: Ergo non secit
unum essentialiter cum illo: Ergo&c. st . Respondeo ex eodem Scoto ibidemnum.6s. ad argumenta, lis inguendo maj rem: quanto aliqua sunt magis unum unitate
identitatis, hoc est, quanto magis sunt idem
realiter, tanto minus sunt separabilia, concedo majorem: quanto aliqua sunt magis num unitate unionis in aliquo tertio, sunt
minus separabili nego: sed serina est magis
unum cum materia, quam passio cum subj isto, distinguor sunt magis unum unitate unionis in conlposito, concedo minorem: unitate identitatis,nego: Ergo sunt minus f parabiles materia, & forma, quam passio a jubjecto, nego consequentiam. Itaque duplex est unitas, & unitas id alitatis, qua ratione omnia, quae sunt realiter idetia, unum dicuntur; & unitas unionis, qua ratione ea, quae uniuntur, cum sint realiter distincta ad constituendum unum tertium, unum dicuntur. Illa, quae sunt unum per identitatem,
sunt inseparabilia, quia imbicat, quod sint
idem, & separari valeant; quae sunt unum per unionem maxime separabilia sunt, &hoc secundo modo unitatis materia, & sorma dicuntur unum, quia sunt unitae, non
quia sunt idem, & sic sunt separabiles, quia
diu nulla unione separatae manent. set S. Secundo arguitur, & est argumentum , quod immediate militat contra primam rationem sectam a Scoto in probati ne nostrae conclusionis: etiandi seritia, &mater' unitae sint priores naturaliter ipso composito substantisi , utpote causa illius,& ab illo realiter distinctae, & quid absolutum, nihilominus nec de potentia absoluta possunt dari materia, & senna unitae sine composito : Ergo etiamsi materia sit quid absolutum realiter distinctum a serina, &prius naturaliter illa,non inde bene arguitur poste dari materiam sine tama. Probatur antecedens quoad secundam partem, nam
quoad primam videlicet quod sint quid a
silutum, inde patet,quod sent causae intrinsecae ratis absoluti , videlicet compositi; quod sint priores, patet, quia sunt causa, de omnis causa est prior suo effectu; quod simire iter distinctae, evidens Q in via Scoti,
ut infra patebit; quod non possint dari sine illo, probariu , quia impossibile est, quod
detur forma unita materiae, quae est subj ictum capax , quin illi tribuat suum ess ctum simulem inta attonis iae actuati nis, & quin materia tribuat cffectum mat risi rationis et sed ubi datur actus, & potentia actualiter causantes, datur comptiuinim:
Ergo impossibile est, quod dentur mat ria, & stantia unitae, quin detur compos tm: Ergo etiam impossibile est dati materiam , quin detur serina.3r6. Respondeo primo negando antecedens , quod sol a , & materia unitae non possint per divinam potentiam manere suis composito , cujus sunt causae
139쪽
here concurseni non ii uendo ad informa tionem , & receptionem, sive materialia tionein, & fic illas conservare unitas sine
composito; sicut potest Deus ignem con servat cupitiin, sive approxiinatum ligno, quin illud cremet , per substractioncit concursus ad cremationem. Et ad Pjus consi mationem nego majorem, videlicet quod non possit inus mire tarmam materiae,
quin illi Mimae tribuat effectum tannalemum A , sive uitarinandi; quia cum sit e semis ad extra, potest Deus pro libito sitae
voluntatis , vel ad illum influere, vel non influere, & impcdire; alias daretur aliquis iacetiis realis creatus, qui non estet in potestate divina, cum ad illum non daretur Dci influxus.set T. Secundo respondeo, & sorte moelius conredendo, quod Deus non potest i cere , quod materia, & senna sint unitae, &quod non resilitet compositum, negando tamen quod Deus non possit conservare materiam sine serina; & ratio est, non quia entitas abseluta est Mnna, & materia unitae, & priorcs &c. ideo non possunt e sine compolim a se realiterdivincto, i mori hoc capite benepoterant esse sine illo,sed quia se a unita nateriae per modum in Ninationis est sema causam compositum, de
materia unita formae, permod timueri lip ationis seniliter in causa causam, Aes
implicatio, quod sit eausa causuis aliquoiuinoctum aretaliter, quin sequatur neces rio eius , tanquam terminus illius causationis , sicut in impossibile, quod ignis sit actualiter cremans, & qu ia non sequatur ejus cstectus ; at vero materia prout distincta, & separata a serina non est causa causam tarmam, nec habens in illam insu
xum, & ita maleba potest esse, & conserva ri a Deo sine forma ; non vero materia, & rana unitae possimi esse sine coinposito, ex eo quod prout unitae sint causae causantes coenpostvin. Utraque solutio in via Scotipotest si ineri, cligite, quam malueritis.
Alia argumenta, quae contra nostras alias
conclusiones possunt fieri , minoris sunt ponderis, &sic illa omittimus, quia ex diactis habent solutionet a. 318. Tertio arguitur, & est tantamcntum Patrum Carmelitarum et si materia prima possit dari in rerum natura sine omni
rina substantiali , sequeretur, quod ossis sub genere determinato, & quod nullium in speciei, quae substantiali genere contineretur; sed lioc implicat, quia omne an
mal v. g. quod datur in rerum natura, n
creario in hujus, vel illius specissi indivia duum i Ergo & illud, ex quo taluitur. Pr bo majorem et esset materia sib genere se stantiae, & tamen millius species, vel sub nulla specie earum, quae sub substantia continentur, esset et Ergo&c. Patet antec
densi, mia non contineretur materia sub
specie ignis, ligni, terrae, aeris, & sic des sis: Ergo sub nulla
32s. Respondeo negandos uesam, de ad ejus probationem e cedo,quod materia non continermi specie aliqua ex asVgnatis; sed iub specie propria materiae, quae
incompleta est,sicut anima rationalis separata, neque est sub specie hominis, quia anima non in homo ' nequesub specie aliqua Angesica completa est, sed sub specio nimae, quae ae species alia incompleta.sso. Mar-
140쪽
33o. Quarto arguitur: sicut habet figura ad corpus, ita serina respectu imi
riae; sed Deus non potest facere corpus sine figura , quia jain cita infinitum in actu,
cum nulla figura terminaretur: Ergo nec materiam sine forma. Respondi' com dendo majorem , dc nTando minorem,
quia bene potest Deus ficere corpus sine figura , & non propter hoc esset i nitum in
actu,quia lices in tali hypothesi corpus illud
sine figura non terminaretur termino ii trinseco, tenninaretur tamen termino extrinseco extensionis, quod susscit. Ssi. Quinto arguitur: plus dependet materia a larina quam serina quaecunque amateria; sed tamae naturales corporeae via ventis v. g. non possunt a materia separari, quia essent spirituales: Ergo nec materia aio a. Respondeo omittendo maiorem,& negando minorem, quia sicut Deus p test separare materiam a semia, ita serenam quamcumque a materia. Ita Scotus ubi si-Pranum. Io. & tamen non esset forma illa
spiritualis, quia sicut quantitas ex eo quod separetur, non efficitur spiritualis, sed eius.
dem naturae manet, ita illa serina ejusd naturae maneret. Et etiam potest negari, quod tanna minus dependeat a materia, resia materia a serina, etiamsi minus perinateria sit, quam forma 33r. Sed interrogabis pro complenae to quaestionis , Utrum Deus in tali casu, quod materiam a serina separatani conse varet, indigeret majori concursu ad conservandana illam sine crina, quam modo praembri ad conservandalia illam simul cum so nia 3 Respondeo cum Scoto in eodem r. sub num. F.si recto, quod in tali casu idemmet
eoncursus praestaretur ex parte Dei ad conservandana naateriana, ac modo prestat, sedimiraculuna solii in staret in hoc, quod Deus suspenderet concursum ad introductionein soritiae, sive non concurreret ad serinam in troductardam in materia, de in tali suspensione toncursus, alio quocumque circumscripto salvaretur miraculum pennanendi
materiam sine senna, sicut in suspensone
concutius stetit miraculum de non crematione puerorum in fornace Babylonica exi stentium, nam ex eo quod Deus cohibuit concursum ad concurrendum cum igne, ignis non valuit pueros concremare.
3ss. Et si dicas, quod plus requisetur
ex parte Dei ad miraculum, quam ad aeti
nem naturalem conservandi materiam in
do naturali sub fonna, requiritur concursus, qui modo datur: Ergo ad conservandaruillam sine serina plus requiritur ex parie Des de concursu. Respondeo nygando Inhjorem ; ad miraculum non requiritur nec plus, nec minus, quia talum salvatur essentia actionis mirmilosae in hoc, quod fiat extra totam sphaeram, & leges ordinarias a Deo sancitas; & cum in tali casu dispensaret Deus legra naturae, non concurrendo
ad introductionem tantur,cum ex vi legum naturalitur teneretur concurrere, in tali suspensione salvaretur essentia miraculi.
33 t. Secundo interrogabis, Ubi esset
illa materia sine forma Dico cum Scotonum. s. quod scut Angelus, qui non est quantus, est in loco aliquo dcfinitive, hoe est,in loco taliter determinat quod est hic,& non est ibi, non circumscriptive supposto, quod sit in universo; si tamen fieret cxtra univcrsum, ubi locus non es non esset in