장음표시 사용
151쪽
de serina , qua m materia; tum quia a per-l sim furit in potentia agentis, qualia sunt ere,
M toti virtute emanat et & ita licet sema ta ; quadam in potentia agentis, O materiae, contineatur in virtute agentis , & materiae, antequam producatur, plus continetur , &modo persectiori in agmte, quam in materia , quia virtus hujus minima, & Hus influxus minimus, & illius persectior.
ARTICULUS SECUNDUS, Ubi ad quasitum in quasione si satis.
38o. Ico primam conclusionem: om- L nis tarma substantialis corporea educitur de potentia materiae, sive quod i- doen est,fit dependenter a materia,tanquam a causa in sorinam Physice influente; ita ut materia non merc passive se habeat ad fieri formae,sed illi praestet influxum, & efficientiam. Haec concluso habetur expresse a Sco. ro in s. dist. I. q. I. num. 33. si ad aliud de amnihilare et Dico quod solius Dei est annihilareerc. ficut qualibet creatura requirit causam cancausantem inferi, scilicet principium potentiale. Et lib. I. Metaph. q. 12. subnim. T. s. ad primum argumentum, apponens discimen inter generationetn, & creationem,
ait: proprie aκtem potest dici creatio, quod creatio est fic de nihilo, non ut ex termino, sed vi ex subjecto. Quod nullum subjectum habeat
in productione illa aliquam rationem causalitatis, ita quod nullum subjectum concauset causatum cum esciaente, cujus oppostumsemper accidit res et tu natura.38 i. Item lib. de rerum principio q. 6.art. I. num. F. terti. c arguitur, assignans rationetn, quare agens creatum non possit creare , divinum vero sic, ait: quae
producaequi de non esse ad esse, quadam so-utgenerata: qua autem sunt in potentia materiae ct agentis, non 'ocedunt ab agente, tanquam a tota causa; omne igitur,qia crea
tur , procedit a creatore, tanquam a tota cai
A. Idem sere habet Scotus in et . dist. I 8. q.
3gr. Probatur nostra concluso e semmam educi de potentia materiae, nil aliud est, quam serinam in fieA , &conservari depcndere a materia tanquam a causa paditiali , & materiali, sed omnis Erma substantialis corporea dependet in fieri , de conservari a materia tan a causa mat riali , & partiali: Ergo omnis se a se stantialis corporea educitur de potentia in teriae. Et confirmaturet quia in hoc distim itur creatio a seneratione, quia Ennae quae creantur, fiunt ex nullo praesepposito subjecto ad fieri illius, quod creatur, comcurrente; at vero Ennae , quae genera
tur, necessario supponunt subjectum, quod ad fieri sermae Prisce influat , & a quo se a in fieri , & conservari dependrat Minor probatur: nulla tarma sum anti lacorporea datur, quae possit nec fieri natur liter, nec conservari absque subjector Em omnis serma dependet in fieri, de conferavari ab illo tanquam a causa materiali, quia . si talis serina daretur, esset sema compi ta , & subsistens, & non sernia Physica paratisis, sive pars compositi, de bia hic loqui-miis , & et Gens naturale, quod naturaliter posset ipsam sermam secundum se to
383. Dico secundam conclusonem e formae se antiales etiam coelorum, & ele
152쪽
mcntorum suerunt in mundi constitutione eductae de potentia materiae. Pro hac conclusione citatur Scotus In Theoremne 2 E. Oin . dist. i. q. i. ct in Re N. st. 18. q. I. sub s. igitum. In eodem q.-qy.
q. s. Sed legi, & perimi textum Scoti, de
tale non inveni, vellem certe, cum Scotiunadducunt patronum, quod referrent origian iter verba, citarent s.&numerum, sed forte illum nunquam viderunt, qui contra seciunt. Haec concluso habetur expresse a Scoto lib. de rerum principio q. 8. sub num. 2 T. s. item, in fine ait: et hoc sit necesse, ut omnia entia determinata, ut elementa, caeli sim gant, ct ortantur, ex uno indeterminato (scilicet materia. Et num. 28. item certum est, videtur, quod Deus in constitutione mundi hanc ordinem serrarerit, ut de uno indeterminato , quod est materia immediate subjecto, omnem multitudinem rerum fecerit, ct quia saltem ordine natura procedat de imperfecIoad perfectum. 38 . Probatur conclusio authoritate
D. Augustini, qua eam probat Scotus ibidem , qui in principio de mirabilibus Sacrae 3 8 3. Haec concluso est contra D. Tho
mam, & eius sequaces. Probatin I. ratione silpra facta num. 383. de formis in communi , quia ibi dicta de qualibet in particulari
possunt applicari. Secundo probatur ratione, qua eam probat Scotus loco citator
ex Saci, Scriptura constat, quod Deus inconstitutione mundi procedit de impers isto ad persectum, instar artificis, qui paul tim perficit artificiatum: ait enim Scriptura.
quod terra erat inams , ct vacua et donec tertio dixit Deus : germinet terra herba nvirentem. GCnes. I. quod tenebra erant super faciem absit, donec Deus dixit: Fiat lux, O facta est lux, divisitque lucem a tenebris. Coelum similiter , quod prima die
creavit, quarta exornavit Sole, Luna, etistellis. Aquis similiter, quae operiebant tet ram , & perinixtae erant, tertia die imp ravit, dicens et congregentur aqua, qua sub caelo sunt, in locum unum et Ergo similiter Deus eundem servavit ordinem, prius producendo informem, & impcriticitam mat
riam, & postea illam exornando formis se stantialibus coeli, & terrae, quae in fieri, &Scripturae cap. I. ait et Omnipotens Deus exlconservari ab illa dependent ; nam licet informi materia, quam ipse prius ex nihilii Dcus posset per se solum tales forinas crea condidit cunctarum rerum vij bilium, O inri- re, & postea in materia eas inducere, nun- sibilium, hoc est sensibilium, O insensibilium,iquam tamen Deus ordinem naturae subve intellectirarum, O intellectu carentum spe- tit, & cum tales serinae ex sua natura petantcies multiformes iuvisit. Et lib. I s. conflas. t fieri in materia, & cx illa dependenter, tali cap. 3 3. de nihilo non a te, non de resecta sunt i modo petito ex natura sormarum, creditur omnia, sed de concreata, id est,simul a te crea-s Deus eas fecisse; nam ut ait Augustinus, Fcta materia. Et paulo in i et mundi autem Deus res, quas condidit, administrat, ut suos speciem sid est tam 3 de informi materia:scursus agere finat. Ergo prius Deus creavit ex nihilo mate- 386. Et roborature ordo naturalis cre riam, & postea serinas omnium de poten-lturariun perfectissimus est, utpote inditus alia materiae eduxit , fecit, det semavit. j ino minore natui ae ; sed ordo naturae is sest, D sitiam by Coos
153쪽
in, vitaraper procedat de imperfecto ad persectum, ut patet in generatione naturali, in qua de semine procedit ad sorinam sanguinis , de sorma sanguinis ad embryonem,
de embryone ad corpus organicum, de corpore organico ad animam , de idem dico de artificialibus: Ergo eundem ordinetv servavit author naturae, ut de uno indeterini nato,& impersecto, qualis est materia, omnem multitudinem rerum, S: Ermarum secerit; nam non est credibile, quod author naturae in prima naturae sorinatione, ipsam vi lentaret naturam non se illius legibus ac- continodando. 38 T. Dico tertiam conclusionemr omnes formae accidentales naturales s& loquor deserina naturali prout a tanna anificialid stinguitur, non prout a neutra, vel vi
lenta iecernitur i educuntur de potentia subsecti, in quo subiectantur: & dico notanter de subjecto, in quo subjectantur, nec
controvertamus modo, an in materia immediatc , vel in composito substantiali su Pistoeitur 3 Probatur: quia omnes tales se mae in fieri, Si conservari dependent a se jecto et Ergo de ejus potentia educuntur. Quod dependeant in conservari, inde phtet, quod naturaliter nequit stare accidens sine subjecto ; quod dependeant etiam inferi, probo, quia si posset agens naturale e ficere accidens independenter a subiecto, post et sine illo conservare, quia illa actio, quae se sola est sufficiens dare esse, suis ciens est colaservare tale esse se sola: Ergo S c. 3 88. Dico quartam conclusionein: M ma artificialis quomodocumque fiat, vel per
compositionem patrium, ut domus, vcl navis; vel per submaetionem partium, util-
la, quae sculpuntur, ut imago stylo serreo
sculpta in aere, sive metallo, vel per trans. positionem materiae, ut quando cera muta tur de una figura in aliam, cum senna iiii
proprie sit, etiam improprie dicitur a potentia subjecti, quod artificiatum denominatur, educi: patri, quia talis tama artificialis fit dependenter a subjecto, in quo fit rErgo &c. Argumenta contra dicta ponuntur, O sulpuntur.3Sy.T Rimo arguitur contra nostram
1 primam conclusionein: illud,quod magis perfectum est, nequit dependere in fieri ab illo, quod minoris perfectionis est et sed latina quaecumque substantialis magis perseeta, quam materia est: Ergo nulla tamina substantialis potest dependere in fieri a
materia: Ergo neque educi a materia. Major probatur: nam ideo ait Scotus, quod accidens nequit producere substantiam, iaaccidens imperfectius est substantia : Ergo &c.sso. Respondeo distinguendo malo rem et illud, quod magis persectum est, ne quit dependere ab illo, quod majoris pertactionis est, tanquam a causa totali, & adHquata, concedo et tanquam a causa partiali
inadaequata, nego: quia ad lim quod aliquae causae partialiter possint causare aliquem e sectum, non est necesse, quod quaelibet causa partialis sit aequalis persectionis cum victu, sed solum, quod omnes causae concurrentes ad fieri illius inectus sint aequalis pcrsee ionis collective , ae effectus, &cum materia simul cum agente naturali essiciant unam causam totalem respectu Hrmae,
154쪽
iiiiciens est, quod tarina , quae educitur de potentia materiae, sit aeqiralis per Ctionis,
ae sunt causae dantra esse. . sy I. Secundo arguiture ad hoc ut aliqua forma educatur de potentia materiae, necesse est, quod contineatur virtualiter saltem & partialiter in materia i sed datur aliqua forma substantialis , quae nec. partialiter virtualiter possit contineri in materia: Ergo datur aliqua tanna substantialis, quae non potest educi de potentia materiae. Major ex dictis num. 3po. & r. hujus patet, minor probatur: Hrina Libstantialis viventis sensitiva, quae reperitur in equo v.g. non potest contineri in ma-reria, quia omne,quod vivens est, persectius quid sun icitcr est quocumque non vivem ter unde Augustinus T. de trinitater jure
viventia non viventibus aut onmus. Et E
cIesiastes Provetb. I p. melior est canis viris leone mortuor Ergo Grina viventis in nimuria, quae vivens non est, contineri non valet nec pardialiter: tum quia non vivens n quit influere vitam in ali quia cum non ha-
.eat vitam, nequit illam alteri dare:tum quia ideo dicimus tanquam de fide, quod anima
rationalis non educitur de potentia materiae, quia anima rationalis spiritualis est, di in eoeia corporcet: Ergo licui corpus, eo quod
inserioris ordinis nequit habere influxum in spiritum , ita materia, eo quod non vivens , & inserioris ordinis, re est tarma viventis, nequit in illam nec partialitcr influere.'ssa. Respondeo primo concellcndo maiorem , & negando minorem, & ad ejus
probationem concedo antecedetis, delicet
quod semia viventis simpliciter persectior
sit , quam materia , & mgo consequentiain, videlicet, quod nec partialiter possit contineri in materia saltem quoad etae substantiale corporeuin , quamvis nori quoad tali viventis. Pro cujus intelligentia nota, quod forina viventis duplicitor potae onsiderari, & prout se a substa tialis corporea est, & ex hoc capite P test fieri dependoater a uincria ob rati nos supra fictas et A: prout viventis ma est , & ex hoc capite repugnat in
materia contineri , cum cita in non vivente contineri non valeat ; & sufficit. quod contineatur quoad esse corpor una
substantiale, liket non quoad esse viventi ut ex illa quoad illud partialiter de materiae potentia educatur: quod patet de in tellectione , quae secundum quod vitalis prodiicitur ab intellectu, & non secundum quod repraesentativum, & secundum esse repraesentativum producitur ab obiecto, & non secundum esse vitale ; & in vis et Matifica, quae secundum quod vitalis est. procodit ab intellectu, &secundum quod si maturalis est , producitur a lumine gloriae , ita seniliter in nostro casu ; ratio vero quare anima rationalis non potest dependere a materia in fieri, est, quia omnis actio, quae procedit a virtute corpor . necessario corporea est, & corpus non potest agere in spiritum, Ac cum anima rati
natis spiritus sit, nequit produci neque l
agente corporeo, neque a materia, noli
vero quia majoris, vel minoris persecti nis sit. sys. Secundo respondeo, quod continentia tarinae in inaleba est impersectissi-im, sicut & ent tu materiae imperfectissima
155쪽
est,cltra: non atten litur nisi penta lim, quod
tarma, quae in virtute materiae continetur, petat fieri deperidenter a materia, cum extra illam nec fieri, nec cons. Tvari valeat,
, sic non requiritur quod persee e conti-ndiatur in materia, sed impersecte, & hoc secundo modo bene potest sema ventis imper et in matcria contineri. Ad illud, quod non vivens nequit alteri vitam dare, veriuri est det causa cilicienti, in qua requiritur , quod et lactias periecte contineatur , & quote sectus non excedat virtutetn causta; non vero de causa materiali, qualis est materia cum liarc ex natura sua petat tale in Horis Urdinis, & persectionis, ac in fornaa, quae de ejus potentia educitur. Ad confirmationem de anima rationali jam est
sensibilis non talum exsuperat virtutem materiae , sed etiam agentis errati: Ergo ab Gente creato nequit talis semia educi de potentia materiae. Antecedens probatur: quia agetas vivens, videlicet sensibile, dum v. g. non agit nisi medio semine, ita ut g nerante jam mortuo ex semine in matrice
sit animaliis generatio; sed semen impertactius est illo, quod generatur ex i pse, cum
semen non sit vivens, & equus v. g. qui geneiatur vivens sit, & alias strinen in gen rationis instanti jam corruptum sit et D ab agente creato nequit talis tarma viventis educi de potentia materiae: Ergo nec datur in materia potentia passiva naturalis ad talam Hrmam, quia omitipotentiae passivae naturali correspondet alia naturalis activa; sed non datur potenti, activa creata, quae
possit illam sermo educere : Ergo nec
potentia .passiva naturalis, a qtia possit duci. sys. Respondeo concedendo totum argumentum usque ad ultimum antimcdent de potentia passiva naturali, & activa, quia quamvis dinnus, quod Oinnipotentiae M sivae naturali debet correspondere potentia naturalis activa, nego tamen, quod talis naturalis activa debeat esse creata, sed suisita, quod si increata, & divina taedia qua D S.
ut author naturae iacit , quod natura non valet, sapplendo vicein illius, itaque in omni generatione viventium Deus est , quitarinas vivoles de potentia materiae educit , cum agens creatum , quod medio tamine operatur, non valet ipsu produceri vi& sic semper recurrenduin in ad D in rIta Scotus in dist. q3. q. 2. timn. ZI. ct ira r dist. I S. q. num. S. Od. quia ex hoc argumento non sequitur, quod Mnna viventis non educatur de Potentia materi sed quod non educatur agente clepto. quoa venim est. 26. Tertio arguitur contra secundam nostram conclusionem , in qua asserimus semias coelorum, & eletnenlotuna eductotasse de potentia materiae , & non creatas a Deo in mundi constitutione et coelum, retCrram esse creata, est veritas de fide: E go eorum tamas non esse creatas, sed edita stas de potentia materiae est contra fidem. Probatur antecedens ex sacra pagina G nae i. ubi ait Spiritus Sanctus: in incipio creavit Dem caeli ni, O terram : Ergoo' positum hujus asserere haereticum est &contra fidem.
3μ . Respondeo, quod verbum illud creari non sumitur ibi in se roso sensu sed
156쪽
Idem est , ac fi diceret, in principio secit Deus coelum, & terram; & quod in hoc scilla sit intelligendum, re non de rigorosa creatione, patet ex symboli sidet, ubi dicimus , credo in unum Deum factorem caeli, O terrae: ubi Deum sectorein nominainus, S non creatorem, quia verbum creavit muli tiri in sacra pagina suinitur non rigorose,
sed pro rei prodiustione, At sciam uno, iam
altero utitur Scriptura verbo, ut patri in ipso r. Genesi num. q. ubi ait: ista suntllenera ones caeli, O terra et ubi productionem coeli, & terrae generationes vocat, Z non creationcs ; & prosequetur, quando creatae sunt in die, quo fecit Dem caelum, O terram. Et I. Genesi num. 2 T. ait Scriptura et Oaereavit Deus hombiemad imaginem, O similitudinem suam, ad imaginem Dei ree.irit illum. Cum de fide sit certum, quod non fuit hominis productio creatio, quia non hominem ex nihilo socii, sed de limo terrae: ait enim Scriptura Cencs. r. formarit eutur Dominus Deus hominem de limo terrae,
' sy8. Quarto arguitur contra conclusionem et illaeserinae proprie educuntur de potentia materiae, quarum privationes linam
re praecedunt in materia et sed privatio
tonnae coeli, & terrae non praecedit tempore in materia in mundi constitutione et Ergo tarmae coeli , & terrae non fuerunt eductae de potentia materiae. Probatur antecedens et illa forina educitur de materia , quae antea non erat in materia :Ergo illa forma educitur, cujus privatio praesuit in materia aliquo tempore. Et confirmatur , quia ad hoc quod materia influat in formam , necesse est ,
quod materia sit prior Ema r Ergo in illo priori materia cra; sab privatione pro
sys. Respondeo negando m. 'ormaa elassicit enim, quod pro aliquo signo naturae inici ligatur materia sine forma, ut in s cundisigno naturae possit educi sentia de
materia et prioritas enim materiae ad formam non in major, quam prioritas causae ad offectiim et sed cauta ad cis Lim prioritas solum petit esse naturae, dc non temporis : Ergo Z c. Ut patet de Sole, a quo lux procedit; in eodem enim temporis instat iri, in quo est Sol, etiam est lux.etiamsi aliqua prioritate natura Sol prior luce sit. Idem dico de materia, quae prior natura est sine sotiari, de in secundo tigno naturae est subsorina, ita tamen, ut in eo dem temporis instanti male la sit, de cum forma sit, & in illo instanti, in quo inat ria nata est esse sub sorma , s non ponatur si forina, ponitur ob privatione forinae ;& cum materia coeli, quae in primo signo creata est, in secundo suit insormata, iam praefuit privatio, quia in ptimo signo, in
quo materia erat , neque erat sub sorma ,
neque sub privatione serinae, quia sicut Enna supponit in eliquo priori mat fiam , ita privatio in .siquo priori sui ponit materiam , in qua sit , & hoc maxim8 nota.coo. Quinto arguitur contra tertiam nos iam conclusionem , in qua asserimus sonitas omnes accide tales naturales prout ab artificialibus distinctae, & a stipem naturalibus educi de potentia subjecti: d
tur aliqua tarina accidentalis naturalis , hoc est, non se maturalis, nec artificia-
157쪽
I E BLASIUS a is, quae non educatur de potentia subjecti; sitimio quot sibi repuin t iaci otio: Ergo inon omnis forma accia alis naturalis edu-
citur de potentia subjecti. Probo ant deIS: calor v. g. qui producitur in aqua, & somnis serina, quae is subjecto violenta, implicat, quod educatur de potenti quae:
Ergo &c. Probo ant cedras et a Pa nec
sormaliter , nec virtus ter cst calida, sed frigida ex natura sua : Erigon Pit continet- re in sua virtute calorem, quia calor, A frigiditas sint contraria, & nullum continet in virtute sua, quod est destructivum suae virtutis, sed calor in aquae dos,ictivinia, &violentum: Ergo nequit in aqua continetri, neque ab illa educi. 6oi. Falcor vim, & dissicultatem hi bis argumenti, quod sere consulio omnes omittunt, quia non audent responium illi adhibetre. Ressu,ndoo igitur negando primum antocedens, & si inititor consequentiam, S ad ejus prohationem linii liter in go antccedens, & nego similiter, quid aqua virtualiter saltem non sit calida virtualiter potentialiter remote, quia etiamsi aqua sit vimQI ter frigida, potest nihilominus esse virtuas ter calida, quia frigiditas,
calor virtualis non apponuntur , sicut non opponuntur rationale, S: irration e
in omni poetartia divina, in quae virtualiter conti nentur, &sunt idcin non Eluin realiter, sed forinaliter inter se, decumo'n 'tratia div a, quia esse his virtualiteryn causa non in aliud , quam ipsa virtus absoluta cause, & similiter spirituale, A corporale. Idein dico du calore, & uiditate contentis in aqua, quae non sint aliud , Suum lictus , & iubstruitia aquae
valens esse causa caloris , Sigiditatis et hoc tamen disclimine, quod est causa adaequata non taliam passiva, sed activa frigiditatis, &sic inagis continetur frigiditas
in aqua, quam calor; & causa inadaequata, & materialis talum respcita caloris, quatenus potest mat aliter concurrere cum agente naturali , igne videlicet, ait
producendum in se calorem, qui quidem calor, postquam productiis est, jam apponitur aquae, & in i Ili violentus. Ex quibus apparet, quo d ad hoc ut aliqua sorma educatur de potentia subjecti, noli necesse , quod sibjectum sit in potovia
naturali receptiva res iactus Vinae, quae diicitur, ut male astant Scotistae aliqui, sed selum requiritur, quod talis se a fiat d cndentei a subjecto , vel sit vi lenta, vel naturalis , vel neutra respectu hibjecti. 6or. Sexto arguitur: gratia, fides, charitas, & spes sunt accidentia,quae in seri, de confirmari dependent ab anima, & nihil minui non educuntur de potcntia animae, sedcrcantur, ut ait Scotus in q. dist. I. q. I. N in s. dist. et T. q. unica, & est receptum lix omni Schola Scotica et Ergo plorequiritura I eductionem sermarum accidentalium , quam fieri,& conservari de identer a se jecto. Probo antecedens: illa tanna sit de- . pendenter a se ecto, sine quo non valet se i,nisi adhibeatur major concursus ex pa te producentis; sed gratia,fides 3 c.,non v lent fieri a Deo extra animam, nisi adhibeatur major concursus ex parte Dei, quam modo exhibetur: Elgo fiunt dependeriter a seriecto. Major probatur: major virtus requiritur ad fieri,& conseriari accidens extra iub- Di siligod by COps e
158쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. rei
subie 'tun , a quo essentialiter omne accidens dependet, quam ad fieri, de coiiservari in subjecto; patet, quia hoc ab agetate nati tali potest fieri, Ac modo niturali ; illud non nisi ab agente divino supplente vicetia sed , ut patet in accidentibus cucharisticis, quod Ese sine subjecto omnes praedicant miraculum: Ergo&c. cos. Hujus etiam argumenti vim est Mgientes terga vertunt Scotistae, At illud silentio commendant. Respondeo igitur nivando majorem, videlicet quod talia acci tia summaturalia nec in fieri, nec in conservari Physice dependent a subjecto , sed a solo Deo , a quo creantur; & ad ejus probationem concedo majorem, & imo minorein, dc ad ejus probationem distin o majorem e major virtus requiritur ad con servandum accidens naturale, quod in fieri,& conservase dependet a subjecito extra su tectum, quam seri, de conservari in subj, cto, concedo , ut patet in eucharisticis accidentibus et ad fieri , & conservari accide tia su maturalia, qtig a subiecto nullum participant influxum, sed I selo Deo producuntur , monservantur,nego. Ita Uiodsi Deus crearet gratiam extra animam , sive
subjectum, & ibi illam conservaret, non im digeret majori concursu, quam modo exhibet creando illamin conservando in anima, quia anima mere passive se habri, & imn coadjuvat ad Physicam gratiae producti nem, sed solum staret miraculum in tali casu in hoc, quod cum Deus statuisset gratiam
nunquam nisi in anima creare, & consera re, dis inseret in tali decreto, & lcge , eonservando,& creando gratiam extra animam; sicut si Deus crearet aspiam rationalem, &illam non infunderet in corpus, nonasti , ret majortari concursum , quam modopi aebet, quando illam creat in corpore, scd solum staret miraculum in dispensatione legis de non creanda anima extra corpus, cuius est actus. Idem dicito ad argumentum. Et di a sint satis, qui plus desideraverit, a thores consulat. Argumenta, quae contra quartam conclusionem postlint efformari , nullius sunt roboris, & sic illaeomittimus.
Utrum per divinam potentiam absolui im posui pluresforma substantiales completa , ct non subordinatae eandem
vel una forma plures numero materiis distine I.is,ct i dem dico de formis accidentauibus P
Ubi aliqua ad intellecntiam quaesui necessaria premituntur,co AIrimo est notandum, quod quaestio
a non procedit naturaliter, hoc est, non quae it, utrum naturaliter sit possibile plures semos substantiales non subordinatas esse in materia simul quia cum sufficientet sit materia uilica forma insennara , & d terminata, naturaliter nequit plures liab
re, & cum alias saepissurae se a dis inidistinctas , Ac sorte oppositas dispositiones petat, ac petit alia, inde fit, quod hoe naturaliter non possit evenire. Nec si militer quaerit de formis substantialibus partialibus, & in ordine ad aliud ordin iis , quia evidens est , quod caput v. D
159쪽
habre sonitam distinistam partialem, ac habet manus, & manus ac oculus, & oculus ac
auditus, cum quaelibet dictarum distinctum aramus, & opetrationciri sbrtiatur: nec de illis, quiae subordinantur petr modum actus, di potentiae, quia certum in in nostra schola, quod se a corporcitatis est inllamine subordinata ad tarinam rationalem, Z tanquam animae susceptivum. 6os. Secrando in notandum , quod
quaestio procedit de tannis substantialibus completis, hoc est de illis stannis, quanim
tu ibet nata est complete constituere si- iniit cum malefia compositum coinpletum,
ut serina lapidis, ligni, ignis, &aquae, utrum possit Deus candem numero materiam intaniare sumit senim ignis, & aquae, vel ligni, & ignis, vel duplicem simul Qrmam ignis ponere in materia, vel duplicem
animam rationalem , vel animam irrati nalem, de animam equi, vel leonis.
Vbi ad qt,situm per conclusiones fit v. cos. Ico primam conciliuionem: In I teriam primam candem depotentia ab luta simul insennari serina ignis, di aquae v. g. ves quibuscumque aliis tannis substantialibus, quae immediate in materia subjeetantur, vel sint tarinae oblatan, vesalterius rationis, etiamsi tarinae coinpictae sint , nullam dicit implicationem. Haec conclusio est contra D. Thomam pari. I. q. T6. ari. 3. & q. Nodiscuto 3 3. de quod- lib. I. art. c. rius sequaces, nec non de contra Fuentes i. Physic. q. q. distic. s. art. i. nui q. & contra alios modernos Scotitias in suis nianuscriptis.
Coi. Haec concluso expresse habetur a Scoto in dist. 8. q. I. hic dicitur. V. respondeo num. I. ubi ait: respondeo , quod
cum in Istbjecto sitit pli tres potentia ad plures formas ejus tem speraci, F hiducatur alia
quis actio, continens omnes actus, qid possunt
isti perfectibili inesse, non terminatur rota potentia Uinis susceptiri, ct ideo non est contradictio, quod aliqua alia forma similis infit. Et in fine s. quia subjectum habenspotentialitatem ad plures formas est illimitatum ad illas. Et licet Scotus in praedictis verbis loquatur, ut patet intextu, de tangis accidentalibus Gusdem rationis, tamen ratio, sive fundamentum, quod assumit Scotus ibi adprobandum de istis senius , de omnibus concludit, nam ipse Scotus s. sequenti, sive verticulo num. 8. ad: haec ratio dicta procodit de pluribus absolutis in eodem perfectibili.6o S. Probatur concluso ratione dedi cta ex verbis Scoti: quotiescumque aliquod sede mim habet potentiam, sitae capacitatem ad plures semias, non satiatur, noc te minatur subjectum ror unicam forinam i tali erextensire, nisi talis serra si ita di secta, quod onmes alias contineat; sed in materia pri a datur capacitas ad omnestarinas, immo tot potentiae , sive appos
tus , quot sunt formae in materia rec tibiles, ut num. Ego. diximus et Ergo non seriatur materia totaliter extensive, nec eius capacitas tenninatur per aliquam creatam
sennam: Ergo est in potentia, de ad recipiendas alias et Emo potest Deus illas in
materia ponere absque ulla iniplicatione. cos. Et consiliatur et ex parte niateriae datur capaci as ad omnes tamas, quia cum capacitas recomvarum seu malum sit idem
160쪽
quos materia, ut patet ex num. S O s. pur uirum serinam non au itur a materia capacitas ad recipiendas alias et Ergo ex partu inam Vteriae nulla datur implicatio , neque ex parte tionalis, & sensitiva bruti ( utrum auloen e-s,mat,quia substatutae nihil est contrarium, tiam an una vegetativa plantae sub dubior rs scit. Dico secundam conclusionemr ij lae tarmae, quae petunt ex parte su ceti di
positionem organicam, ut sunt anima raredi nulla substantia in alteri incompossibilis
nisi ratione tamarum accidentali tun ; ne que ex parte Dei, in quo datur virtus uafra: Ergo ex nullo capite repugnat, neque cx parte Grinariam, neque materiar, n uet
Dei. Nec valet dicetc, quod quando in teria est sibunatarina nequit aliam Ea re, neque est in potentia ad illam: quare cor ira insurgo: materia, quae est sub serina ligni v. g. capax est recipiendi tannam ignis Sc. si iuidum se et Ergo etiam prout insennata tarma ligni. Probo: quia capacitas est intrinseca, de essentialis materiae et Ergo ver quod est materia, est capacitas: E
go etiam sub tarma ligni est capax serinae ignis: Ergo potest a Deo introduci in tali
materia.6 Io. Et roboratur: per hoc quod locus habeat aliquod locatum vas v. g. per hoc, quod sit Hira plenum, non a itit capacita tem recipiendi aliam aquai vel colorem eiusdem quantitatis, dc potest a Deo introduci in vas per suspensionem expulsionis unius corporis ab alio, sive per penetrari min: Ergo similiter Deus potest conservare unam serinam in materia, & introducere aliam, sine quod expellantur, q aexpulsio unius tarinae per aliam cst effectus
quasi secundarius tarmae ; sed incetiis secundarius potest substrahi a Deo et Ergo
potest Deus utramque tatinam conservare in eadem materia, sine eo quod una expellat aliam. linquo: licet possit Deus intro dixere duas aniliam ejusdem rationis in subieeto c. Taci, in corpore v. g. humano duas animaes rati nesci, S in equino duas equinas, & sic de iis, tu plane rationes supra factae; non tamen potest Dcus introducere in bonibus
corpore v. g. animam rationalem, & equisnam , vel e contra in organico equino animam rationalem , vel animam equinam in corpore organico leonis , contra, evsic de aliis. Probatia: illae formiae , quae et sentialiter petunt organa specifice distincta. sive corpus organteum distinctum, non pose sunt in eodem organico introduci; sed hujusmodi sunt anima rationalis, & bruti, vel anima equi , & leonis et Ergo non possunt introduci in eodem organico subjecto. Pr bo majorem: subjectum talium semianimimmediatinia non est materia prima,sed co pus organicum et Ergo ubi datur distinctum corpus organicum, non possimi sermae introduci , quae estentialiter distinctant org
6ar. Et confirmatur et distinctum esset tialiter susceptivum distinctii in sidceptui nexpostulat elentialiter, & distine imi sectibile distinctum perscistivum essentiale, sed corpus organicum, humanum e g. distinctuin essentialiter est ab organico equi: Ergo distinctain nam essent liter 'est unum, ac petit aliud et Ergo serinae, quae sunt est nati iter perfectivae hujus, & illi se non possunt initio luci in uni QTobora