장음표시 사용
171쪽
neque recipiendi; nego tamen, quod unio non sit necessa ia ad hoc quod forma inseramet inate iam , & materia recipiat serinam, non sicut ratio Grinalis inserinandi , sive rectriendi, sed tanquain conditio sine qua
praevia; non enim valet, approximatio non
est ratio hi malis agendi in agente' Ergo
non est necessariar non valet, quia multa sunt rosuista, quae non sunt rationes tam males. Idein dico de unione nio non est ratio tarmalis informandi,& tamen in nece sario praevia ad hoc quod senna in men& materia recipiat. Alia argumenta min fis momenti omitto apud authores vidcnda.
Utram in coinposito substantiali dentur
dua uniones, uno ex parte materia,
altera ex parte forma vel una solum uniens, ct denominans utramque. materiam ridelicet O formam fcrum . A B hac dissicultate facillimo nego-ZAcio me expediam hac unica conclusione: tot sunt uniones in composito, quot sunt partes intrinsecae, quae uniuntur; unde quia in composio datur materia prima & forma, totidem uniones repreuntur. Haec conclusio est communis inter Scotustas,& sic a quodam Scotista moderno probaturi distinctae denominationes essenti les non post intab eadetnsernia provenire; sed inserinatio tarniae, & receptio materiae sunt denominationes , & esse mis somnales estentialiter diversae: Ergo non possunt provetaim ab eadem unione, & conseque ter necessaria est duplex unio, a qua provinniant tales detio nationcs diversae
6 8. Sed liceat mihi aliquantulam ri- dere, non enim 'illum abstineri a risu , v dens consenders rationes Ennales inser- mandi , & unicii si , intarmatio enim effectus tamalis est serinaeo non unionis, quiae unio supponitur tanquam conditio ad insor mationem, & receptio effretines forni is materiae, quia neque unio materiae reci it neque sormae informat. Unde ergo pr at , quod informatio sit denominatio ab unione proveniens , & similiter receptio . quod neque probabit , nec mniabit pro bare. Destruit igitur iste Scotista omnon veritatem, & Elsum imponit Scoto, dicens esse de ejus mente , quapropter in hac pa te anathcinasEantarius verba, &a doctrina Scoti releganda.6 v. Proso ergo conclusionem rati ne tarmalistina Scoti; esse tarmam unitaminatoriae se aliter distincta denominatio est, ac Se materiam se aliter unitam tammae: Ergo necessario est ponenda in se ma aliqua ratio Hrm is a qua habeat talem denominationem , & in materia similiter
est ponenda distincta ratio tandidis, a qua
habeat denominationem unitae ad formam. Probo antecedens et esse sermam unitam materiae tam issime est fonnam reserri ad materiam reserentia tali; sed tarmam rese H ad materiam non est serinalissime mal Ham reserri adserinam di Elgo tamam esse unitam materiae distincta omina io est, . ac esse malefiam unitam serinae. Major, dictis constat, minor probatur: Ese unum,iclativum ad aliud v. g. Patrem ad filium, non est tam iter filium reserti ad Patrem et
Ergo sicut in filio ponenda est alia relatio filiationis videlicet, quae sit ratio lannalis
172쪽
reserendi filium ad Patrem, ita in materia ad hoc ut refriatur ad semiam , & illi dicatur unita, nec e resationein unionis distinctam ab illa, media qua tarma refertur ad nute iam, de dicitur mat ae i Dita: Ergo duplex unio debet poni in composio, alia, qua forma dicatur materiae unita, & alia, qua materia dicatur unita sermae. 3 o. Et confirmaturr unio ut dictis com stat est accidens relativum r Ergo nequitaeque primum denominare duplex adaequatum sub elaim, materiam videlicet, & se
inam. Probo consequeluiam: nullum accidens potest habere duplex adaequatum subjectilin et Ergo nullum aceidem potia denominare duplex aeque primo subjee tam adaequatum. Patri consequentia; quia accidens non denominat primo, & per se, nisi subiretium, in quo est; sed non potest hab re duo subjectar Ergo nequc illa denomi
6s r. Quod si dicas , ut Thomistae Dii int, quod non sunt materia, & forma duo subjecta, adaequata respectu unionis , sed
mum adaequatum, & totale, quod ex mat ria, & sema conserit, contra, depono exemplum in homine , de infero hanc illationem et Ergo anima , & corpus cssiciunt vinum subjectum adaequatum unionis, In dia qua uniuntur , concedent cons uentiam; tunc ultra et unio non potest esse cora
rea, quia nihil corporeum subjectatur in subjecto spirituali, quale est anima, neque potest esse spiritualis, quia accidens pirituale non potest recipi in sibiccto corporeo: Ergo non erit illa unio spiritualis, neque corporea: sed inter corpus, & spirituita non datur medium , quid ergo crit illa unio t
Ergo ut has angustias evadant, necesse ponete unionem spiritu em subjectatam in
anima, media qua anima uniatur corpori, & iam unionem ex parte corporis, media qua corpus uniatur animae.
6s r. Ex his sequitur, quod in homine. sicut ii quolibet alio vivente sensibili danatur non solum duae, immo quatuor uni nes ; una media qua materia unitur tamiae corporcitatis, quae in doctrina Scoti ponitur in omni vivente, salton sensibili distincta a tarma viventis, alia media qua tantia corporcitatis unitur materiae primae ; tertia media qua corpus organicum unitur animae; quarta media qua anima unitur corpori o ganico, quae uniones rationibus supra facti a
possunt probari.cis. Ex quo apparet, quod salsum ait ille supra citatus Scotista, aliique, qui eandem sequuntatae doctfinam, dum ait, in omni composito substantiali dari duplicem unionem praecise , quod sic evidenter ostendor mortuo homine destruitur unio animae ad corpus, se corpus ad animam, dc tamen manet materia prima. unita sennae corporeitatis, de se a corporeitatis unita materiae primae: Ergo in homine non duae uni nes dantur, sed plures, siquidem destructaetin , aliae perseverant. Argumenta contra dicta.PRimo arguitur: partes continui unico
termino communi copulantur , de uniuntur: Ergo materia, & lamna aliqua il-nione communi copulantur. Antecedens
patet ex Philosepho capite de quantitate, qui ait: centixuum est,cujus partes aliquo term
173쪽
mitis rem iram: Ergo sicut susticit unus te minus co.... i Nais, seu indivisibile continuatiuuin, ad hoc Pod duae parim continui continuentur , & copulentur , ita sufficit nica unio ad hoc quod materia , &-rma uniantur et Ergo duplo unio non est po
6s s Respondeo distinguendo antec
dens et partes continui copulantur, & unium Vir aliquo termino communi, qui sit ratio forinalis uniendi ipsas, nego et copulantur
aliquo, id est alictu termino communi,quod est indivisibile , media duplici unione resaretiva , una se tenente ex inia parte continui ,& altera ex alia , concedo. Unde nino consequentiain.. Ad minoritatem Philos,
phi respondeo, quod ly termino comminition deis construi in ablativo , sed in dativo, ita ut sit sensis, partes continui termino alicui conuiuini uniuntur mediis unionibus, sed non quod uniuntur medio ipso termino, quia tenninus ratio est terminandi partem, uon vero ipsiuit uniendi: unde nego Lippinsitum consesimatis, quod panta continui non uniantur duplici unione illi termino. 636 Secundo arguitur: unio est nexus, dia vinculum duorum : Ergo sicut sistici: uus nexus, & vinculum ad vinculandum duo, ita lassicit una unio. Respondeo distinguendo antecedens: est nexus, & vinculum duorum, uprumque iliciens intrinsiae, nego di est nexus afficiens unum, in quo est, vi-dclices intrinsece,& connotans aliud e trinsece, concedo. Itaque unio materiae aLEcit intrinsece materiam, & illam ordinataci formam, & unio serinae afficit intrinsece formam, S; illam ordinat ad materiam, &sic iaccesse sint duae uniones csy Tertio argutar: ex parte nae urae assumptae a Vesto datur unica unio, &ex parte Verbi nulla unici datur et Ergo susticit una unio ad hoc quod duo extrema dicantur istinathcr unita. Respondeo concedendo antecedens , & distinguendo consequens a iudicit una unio, qua denominat unum extremum, in quo est videlicet tam iter inbtum , & aliud terminative realiter , & non
formaliter , concedo e ut utrimque extremum tam iter unitum dicatur nego.. Raretio enim quare non datur unio ex parteo
M alnaturam est, quia Utabinnae incapax
sermarum accidentvillam, &cum matriis.& formae sint capaces , in utraque datur
638. Sed pm complemento tam dia
sta, is nota, quod licet ponamus dum uniones Liuiam ex parte materiae, & alteram ex parte sennae , vim est ut ue sit simpliciter necessana,quod si una aedemtulo.& maneret alia per impossibile , nonrri compositum ; via sicut in naturalamin. na datur unio solum ex parte naturae , dc non ex parte Verbi, & nihilominus Uerubuin valet terminare naturam lammam in natione sitia indi; itas vim daretur inter materiam, deserinam nisi unica uori, maeteria reciperet, & forma inserinaret,. sed ratio in , quia cum sint relativaemum, nerisse est, quodpo r unio ex partem teriae , ut formaliter denominetur sonnae unita, de alia unio ex parte sermae , ut se ma dicat se arier unita maueriae, cum utraque si capax unionis, &rum sit major rario, vare una Poriatur, quain alia.
174쪽
IN OCTO ARISTOTELIS LIBRO S. 3 'DISTINCTIO SEXTA, EGimus in praecedentius de principiis
taenin communi, Tram tirparticulari corporis, sive compositi substantialis, nec non & de unione partiuin ipsum componentium; restat de ipso composito agere,
vapropter sit E S T I o PRIMA, sevit sit corpus naturali substantiale, ct an generationi. Aviantialis si te
Ubi afflua praemittuntur ad intellige tiamquHL p. mimo est notandum, quod corpus x in sua conlinunissum ratione prout distinguitur a spiritu, & sub se comprehendit corpus Physicum , & Mathematicum completum, & incompletum, & quid aesi vocum ad sita quas inhiora , quia linea v. g. & pars sebstantiae, quatum quaelibet est corpus , & idem dico de puncto, sive indivisibili quantitatis, talum conveniunt in quadam aries etia, & primit exquivoca, cum nullus objectivus conceptus invid de illis praedicabilis includatur essemtialiter in illisper aliquas deserentiastae
licti non quidditatiud, potest saltem quoad 'ad nomitus,vel secundum quid ta definis,secundumquod a spiritu dis guttur,quae talis est corpora definitio di corpus ut sc
tensionem partium in ordine ad se, vel ab ente talem extensionem habente essentialiter dependens. Et dico vel a tali ente esurialiter dependens, ut in tali definitione includatur punctum, sive indivisibile quantitatis, quod licet ex eo quod indivisi te careat latitudia ne partum, dependet tamen a quantitate tales paries hab te essentialiter, ita ut ab illa non valeat separari , nisi dependentia absoluta. Ens est ratio generica, qua comvenit cum spiritu, & reliquae pariteulae
sunt disserentiales , per quas a biritu dia
stinguuntur. Ita communitet onuari tam
Sc stae, quam Thomistae ex modernis , nam antiqui non attigerunt alifila de hoc
Vbi adquisfitumper pres conch es
respondetur, aut . mlio primam conclusionem r eo
I pua naturale sebstantialc est quoddam ens per se substantiis Phocum
complatiun habens extensionem partiumper se per modi m Mais, dipotentiae. Prima partici
la scilicet ens per se substantiale est ratio quasi
genetica, per quam convenit cum Deo; quiens per se substantiale est , & cum Angelis materia, & serma. Secunda Gmpletum ponitur ad disserentiam sermae, &materiae, quae licct entia per se sint, non tamen Physce completa, sed incompleta, Et per tertiam particulam scilicet habens extemsionem dic. , differt corpus naturale a Deo ,& ab Angelis y etiam per particulam primam , dc per est sinam differe compos sive corpus substantiale a toto accidentalis
175쪽
stuc per aecidens, via constat ex rebus ad diversa praedicamenta spectantibus et sed haec definitio iionesi Metapitysica rigorosa, sed secundum ciuid, & sic dicitur Phyllea definitio, quia per partes Physicas componentes datur. Circa hoc nulla tae est controversia.661. Dico secundam conclusialein terminus qui, quod, res ad quem generationis substantialis est corpus natur e compi tum, quod in prima conclusione de mirum maret. Probatur : ille est terminus qui,
quod, vel ad quem alicujus actionis, qui primo, & per se intenditur a tali actione, etiainsi in mecutione posterior sit; sed quod primo, & per se latenditur a Perante est
commiluin substantiale &c: Ligo corpus naturale substantiale completum &e. Ma- rarae per se nota, minor probatur: quia quod primo, & per se intVidiuir ab homine in generatione est alium hominem gen rare , quod si primo, quod consequitur non est homo, sed aliqua tarma, ves aliquae dispositioncs praeviae , hoc est per accidens adsutiat intentum. Et confirmatur: quia quod est prius in intentione, est posterius in executione ; sed compositum est posterius in executi ei Ergo prius est m intentione Et
roboratur et omne agens natur c intendit
generare sibi sinta; sed quod sibi simile est,
est compositum: Ergo compositum est te minus , sinis , & scopus per se intentus a generuite. Deinder illud est tenninus ad quem in quo invenitur terminus a quo; sed in compotito invenitur terminus a quo et E go &c. 663. Dico tertiam conclusonem: te
minus quo generatims substantialis est seru
ina substantialis. Probatur e lite est term nus qui, vel ad quem; sed forma substantialis est, qua minpositivn, qaod est te minus ad quem generationis, constituitur Ergo forma substantialis est terminus quo generationis substanti sis. Et confirmatur: tenninus quo est forina, quae invenitur intermino ves ad quem; sed forma, quae invertitur in composito, est tama sabsta tisis: Ergo &c. Et roboratur; quia te minus suo est quo generans assimilatur g esto,d forma est, qua genetans assimi tur genitor Ergo&c.
Utrum corpus naturali, siue composeum
ss . Q Arara, de quidditate compositi,
sive corporis naturalis explicata, restat nunc ventilare, utrum tale compositum sit quid a sitis 'restitis componentibus simul sumptis, de unitis distini m3 Vel potius partes unitae sint idem, quod compositinii 3 ccloberrima quidem in praesens difficultas, & intra Scotistas, & Thomistas plurimum controversa, quam majori claritate possibili, etiamsi ipsa res in sepe- ne imperceptibilis sit, explicabo pro meis viribus sauciate numine metata
Vbistatus contraresa adaperitur, O aliqua norabilia pro majori imelis gentia quasti premittuntur. est notandum, quod Iicee A quaestio , ut in titulo patri, non
176쪽
procedat de toto Metaphysico res mi partium Metaphysicamin, de homine v. g. an ab animali , & rationali, quae sint partes Metaphysicae hominis , di tingi latur, nihilominus , ut nil intae tam remaneat, de illo agemus ad majorem intestigentiam dicti rum; & etiam de toto per accidens an a suis distinguatur partibus p66s. Secund5 est notandum,quod cum paries totius Physici aliae sint ess,itiales, illae videlicet , quarum una sublata destruitur quidditativus conceptus compositi, qualessent materia, & forma Physicas vide quaenum. Is s. primae distine imis diximust the integrales, quae ad intuitatem compositi deserviunt, ut manus v. g. in homine,
s&c. Qumio de primis partibus,
talibus videlicet, procedit, licet etiam de partibus integralibus ventilabitur.
66 . Tertio est notandum, quod quaestio non procedit de partibus divisve sumptis, quia evidens est, quod compositum
praeter materian, includit formam , quae realiter a materia distincta est, ratione cuius a materia realiter compositum distinguiatur, & alias cideamus, quod materia permultum tempus praefuit ante compostum , quod denovo generatur; & sinuliter cum
compositum claudat materiam, certum est
quod per illam realiter distinguitur a tarma,
nec de partibus simul sumptis, non unifis, quia videmus, quod mortuo homine manet corpus, & manet anima separata, & non manet homo et Ergo ab eis re iter distinguitur homo, & sic circa hoc nullus est controvertendi locus
668. Quarto est notandum, quod fit Ius petit, an unita malefia v. g. corpori o Isrganico , taliter inchant, & constituant ho minem, quod homo non sit aliud, quam
corpus unitium animae, S anima unita cor
pori Et idem dico de aliis compos is sit stantialibus, an ignis v. g. nihil aliud sit,
quam serina ignis materiae unita, & mat
ita uia sa formae ignis, an potius sit aliquid realiter distinctum abistis partibus collectiave sumptis, & unitis. 66y. Circa hanc dissicultatem duplex versatur opposita sententia et prima est Divi
Thoinae prima secinadae q. IJ.art. I.& q- contra gentes cap. 8 I. quem statuuntiit sere omnes it mistae, qui affrinant totum nullatenus a suis partibus simul sumptis, & unitis distingui , & s aliqua distinctio datur, est
distinctio rationis ratiocinantis, nullo fundamento se tenente ex parte rei, & oppostatum addunt Thomistae esse chymericum, de absq; ullosundamento.Secunda sententia est
Dinoris nostri se ilis, ut iam videbimus , quapropter se
Vbi totum Phocum a suis partibvi Ph sicissimul Pumptu, ct unitu realiter dissetis de mente Scoti, drrhi sphi prebatur, is o. I CO primam conclusonem et
totum Physiciana se sve compoliatum substanti ccx maleda , & tama realiter io a re dis incisione includentis ab inci
so distinguitur a suis partibus simul sumptis,& unitis. Haec conclusio expresse ba, a Scoto in s. dist. 2. q. r. s. quantum ad primum num. T. & 8. Metaph-lq- xtotam, & licet oppin itum. vidcatur diacru
177쪽
in I. Pitysc. q. s. & pro hac parte videatur Pitigianus in suis commentariis ibidem, nihilominus pro parte affinnviva ilia raeconclusionis, utpote magis de ejus mei te est standum, quia in I. Phylia. vel non procedit fundando suam sententiam, sed inateriam praebendo argumentandi vel si loquatur ex propria mente, ut Augustinus alius retractavit sententiam in s. cit. Sc tum sequuntur omnes veri Scotistae uuo , vel altero dempto. 6II. Probatur authofitate ipsius Se ti ex s. cit. ubi ait et ostendo, quod totum sit em aliud ab omnibus partibus conjunctim ,
ct divisim (probo ait Scotus 3 quia alias non esset diserentia totius, quod est per se unum ad
totum, quod es unum aggregatione, ut cumulus, vel acerrus e & prosequitur Sc tiis probando conclusionem per sex media.
Primum declaro sic : in hoc distinguitur
cumulus lapidum, & acervus tritici a toto Physico substantiali , quia primum
totum, cumulus videlicet, vel acervus ex
S. Metaph. Philosephi Est suae partecaggregatae , & unum de per accidens , &lecundum quid , & totum Physicum est unum per se substantiater Ergo hoc non suae partes Physicae , sed aliud a suis partibus. Patet consequentia et quia si e jet suae partes, non distingueretur ab illo. Nec v et dicere, quod totum Physi cum, ideo dicitur totum per se substantiale, quia ejus partes sunt substantiales,
quia etiam partes, quibus acervus tritici, vel cumulus lapidum componitur , si stantiae sunt , & non dicitur totum Phys eum substantiale, sed totum per accidens. Secundo probatur ex Scoto et terminus ad qutan generationis substantialis
est aliquid habens citctat via propriam per se, quae de novo generatur; sed composituni substantialc est primus terminus ad quem g enerationis substantialis , & non suae partes: Ergo compositum aliud realiter est a se s pam s. Maior in per se nota , minor probatur: quod de novo generatur, non sunt panes,quia si corpus v. g. & animaestent separata, posset de illis generari h
mo , & tamen de novo non producerentur nec anima, nec corpus, quia jam supponiatur producta esse: Ergo illud, quod de novo
generatur, non est anima, nec corpus, sed homo: Ergo homo aliud est a corpore, &anima. Et roboratur contra Thomistas, quias ierunt animam informare immediate in te iam pHidiam: in generatione hominis non generatur irrateria, quia haec supponitur per creationem producta, neque anima, quia haec etiam creatur, & non generatur, & t men vere, & realiter generatur homo: EGgo homo aliud est a corpore, si a materia prima, & anima simul sumptis, & unitis. sp s. Nec valet dicere, quod verum est, quod supponitur materia creata, & anima ,& tamen ex illis dicitur generari homo,quia generatio producit unionem animae ad cor pus, sive materiam. Quod sic ostendo: haec unio ae relatio,& quid accidentale, ut iupra probatum mancte Ergo si quod de novo producitur est unio, quod de novo produciatur est accidens; sed generatio est actio su stantialis et Ergo nus terminus productus nequit e te accidens, sed substantia, & non materia, neque forma: Ergo compositum. Probatur consequentia ; quia in hoc distinguitur generatio substantialis ab accidentaligera
178쪽
senemo , qui, haec acculentis es pro- ostendor materia, S forma prout separati e C T' O non caulant compositum actualiter: Ergo adductiva, illa vero scibstanti:e r Ergo Bre. Neque initan vales,quod talis unio
sit modus substanti is, a ideo ueneratio dicitur substantialis; quia lire adinista sic
insurgo contra i Ergo terminus, qui gen ratur, est modus, de non homo: Ergo quod corrumpitur est etiam talis modus, de non homo: tunc sic ille est tenninus admem hoc quod actualiter causinat, aliquid aliud requiritur; sed hoc aliud, quod irequiritur, non est nisi imio, de approximatio in agenter Ergo unio es conditio praevia ad hoc quod materia, dc tarma caussent: Ergo tiam materiae, Bc semiae prout unitae sinit causae compositi, de non coni positum: ED generationis qui terminus a gamor-lgo maliter distinguuntur a compolito.ptionis ita quic rumpitur, est verc, dc 6II. Quarto probaturi passo compositi, actualitor homo, sue substantia sempleta, de ejus o ratio non convenit materiae, no& non modalis: Ergo quodUmmitur est j quc tamar,nequc unioni,ncque divilivo,n vera substantia per se conlpleta, & non sib-t quc collectivc: Ergo necesic est conccdcrestantia in alis, sed vera substantia entis per se existentis, de subsistentis, hominis vides ieci . Ergo haec substantia, quae gen
ratur, la corrumpitur, alia est realiter a seis panibus simul sumptis , de unitis. -6TS . . Tertio 'batur: omnis causa Physicride realis,Di partialis, vel adaequata re liter distingui diu a suo estectu; sed materia,& forma prout unitae sint causae compositi
partiales, de cx utraquc efiicitur una totalis rtago materia,i de forma linitae realiter distinguuntur a composito et Ergo compositum, quod est esterius, maliter distinguitura matcria,ec forma unitis, quae sunt ejus cauta Physicae, de reales. Et roboraturr omnis ectus Physicus malis realiter dependri a
sua causi re iter, & Physico in ipsiuini fluento; sed idem a seipso nequit realiter H 3 sice dependere e Ergo necessario e&ctus realis realiter distinguitur a sua causa. - 6 6. Nec muri dicere, ut aliqui I homistae in vit, quod materia, de tama prout leparatae sinetam e positi,de pmut uni cae simi redam, xcviri positian. Quod sic stud ab istis, quod iit passionis principiuin,& propriae operationis. Probo et risibilitas
v. g. non veri ficatur de materia, neque de anima, nequc de unitanc, dc idem dico de sensatione, qcia anima neque ridet, ncque sentit,n qtic materia, neque unice Ergo noe
colle Q, quod detur aliquid esuid videsiere
coinpositum hiimanum,cui primit, 3 per se possint haec omnia adaptari. Confirmatur autem cile praedictam sentcntiam demente
Philosopla, nam T. Metaph. cap. Iq. texr.
alte bis tria non sunt sex, sex enimsemel sunt
sem Et T. Metaph. text. IT. ait: ollaba B.ι non es RS A. Quae verba sunt exeinplificativa ad denotandum, qliod compostum ex materia, de sorma non est suae partes, sed aliud tertium ab eis resultans, de ab illis caii
s 8. Dico secundana conclusionem: t tum etaphysicum homo v. g. non distin guttiir realiter, nix forines ter a suis Moea-
physicis partibus constitutivis,ab animali vi delicet , de irrationesi: & idem dico de si is Metaphysi is compositis. Pmbatur: essentia v ad
179쪽
adaequata rei non Astinguitur nectarinali- lbus rationibus , quibus nostram primam ter ab ipsa re; hujus modi sunt partes Met conchisionein probavimus. Qui phira de phusicae constiti itivae hominis v. g. Ergo non Altingi nitatur ab ipso homine, quamvis homo sonia iter distinguatur a qualibet parte divisi in per inclusionen alterius. 6 co tertiam conclusionem: pa tes Physicae , quae non se habetiat petr in diuia actus, & potentiae , sed stat pae tes integrales, ut pars manus in limitine, pars capitis , & pedis de c., non distinguuntur collective, & conjunctim a toto lategrali, sed tintin integrale idon est ac suae partes integrales colleitisve sumptae, quamvis aqualibet parte seorsim realiter distinguamur
per alias partes. Probatur, quia tales partes non sunt causae causantes petr verum, &Phys cum influxum compositum integrale, sed per unioncm: Ergo &c. Idem dicito de toto per aggregationem, quod non est nisi omnes panta simul sumptae, & aggregatae 68o. Dico quartam conclusionem: t
tum per accidens ex subjecto, & tarma accidentali consurgens realiter distinguitur a suis partibus simul sculapiis & unitis. Est senteiitia expressa Scoti in ubi supra, qui
ait: Unum per accidens est ni mis, quam unum aggregatione minus unum, quam totum murm per se, ct tamen unum per accidens non
orsua partis: illa, quae se habent per in dum actiis, & potentiae ad causandum aliud realiter distinguuntur ab illo alio, quod causant ; sed subjecitan, & sema accidentalis se habetiit petr modum actus, de potentiae ad causandum torinn per accidens, album v. g. Erae realiter distinguuntur a toto preaccidens. Potestque probari sere oumbhae distinctione desideraverit , author
consulat. ' . Argumenta contradicta.681. DI lino arguitur a Thomistis ex a Philompli 3 1. demuna cap. I.&s. Metraph. text. 3I. & q. Physic. text. 3 I. Vbi ait, totum nil alitia esse praeter partes unitas. Et ex Augustino T. de T rinitate cap. q. Vbi: .homo non es corpus solum, sedalirma, ct corpus. Et ex symbolo fidei Athanasii dicentis: sicut aninia rationalis, de
caro unus est immor ita Deus , de homo u-ntis est Christus; sed Christus nihil studia, quam humanitas unita verbo divino di Ergo compostum non est aliud praeter H mam unitam materiae et Em non distinguitur realiter compositum a suis partibus , c. 681. Ad has , & similes authoritates respondeo, quod nec Philosephus, nec A gustinus,neque symbolum affirmant esse t tum suas partes identice, sed quod paries sunt causa adaequata totius, & in hoc sensu sunt intelligendi, & non in alio. Ad rati nem deductam ex authoritate Athanasi r spondeo concedendo antecedens, & nega do consequentiam, quia panicula illa cui non est assimilativa, sed exemplificativa, &ia idem, ac dicero, sicut causae constituetates ut ita dicamus, Christum sunt Deus, &homo, sive liliivinitas, ita causae intrinsecae constituentes hominem sunt anima, & co pus; hoc tamen discrimine, quod corpus,& anhira sunt causae Pla sicc causantcs, &sic realiter distinguuntur a totiquod est ea
180쪽
rem effectus; sol Deus, de humanitas non sunt causae Pitylice causantes Christiun , sed uniti vc se accomodantes ad constituendum Christui n. Quomodo si autem hoc ultimum intelligendum pratucam petit diff-
cultatem ad materiam de incarnatione expectantem.
683. Secundo arguitur: illud, quod est
de essentia alicujus res non distinguitur re liter ab ipsa re: sed mareda, & forina sunt partes essentiales compositi, &de ejus cosentiar Ergo non distinguuntur a compotato. Respondeo distinguendo majorem equod est de essentia Metaphysica res, non distinguitur, concedo: quod est de essentia Physica, nego: quia si argivncntum aliquid probaret, probaret etiam contra Thomistas asserentes quod compositum realiter disti guttur a qualibet parte seorsim, non autem ab omnisus partistis collective: & ratio in clara, quia partes Metaphysicae, animal v, g. & rationale inter sese non distinguuntur realiter ; at vino partes Physicae realiter distinguuntur inter sese, & sic a toto realiter Astingui petunt, quia quaecumque sunt eadem uni tertio, sunt eadem inter se, & sic si essent materia, & sorma realiter cadcin te tio, nempe composito, essent idcm inter se; sed hoc non est itar Elgo neque coinposito idem, sunt realiter. Plaeterquamquod modo potest fieri, quod forma realiter distinguatur a composito, & similiter materia pro eodem instanti realiter distinguarur , de quod materia, & forma non distinguantur simul a composito.68q. Tertio arguitur e totum realiter
distinguitura partisus et Ergo per aliquid, quod sit in toto, & non sit in partibus. Pa
tet consequentia; quia nihil distinguitur ab aliquo nisi per aliquid , quod est in uno, Ac
non in alio r tunc sic ; sed nihil est in toto praeter materiam , & formam: Ergo non distinguitur totum a materia, & forina unitis. Probo antecedens: nihil est in toto nisi partas componentes ipsum essentialiter; sed partes ipsum talentialiter componentes sunt materia, de forma et Ergo nihil est in toto praeter materiam , &sennam: quia si et aliquid in toto praeter partes, inquimram, quid sit illud aliud Z Non pars, quia
nulla alia pars est in composito praeter m teriam , & tarinam, neque totum praecisis,& circumscriptis materia, de forma neque
est , neque intelligi potest et Ergo nihil:
Ergo non distinguitur totum a suis partibus. 68 . Respondo concludendo antecedens , & negando consequentiam; ad probationem respondeo distinguendo antec dens e nihil est in toto per modum partis pHeter materiam, & formam , concedo et quia compositum non habet alias partes praeter materiam, dc serinam: per modum tertiae entitatis ab illis causatae, nigo. Ad constrinationem dico, quod illud, quod est in toto praeter materiam, & for am, in ipsum totum, sive tertia militas a materia,
de tarma causata, quae non potia intelligi, neque esse sine materia, & forma, quia sunt eius partes essentiales, de tamen aliquid aliud realiter est a materia, de senna, cum sit ea-ripia estaris Physicus , &realis ; nam hoc versatur discrimen inter esiectum causae E ficientig, &sorinalis, & materialis, quod effectus causae efficientis potest intelligi, deesse sine sua causa efficienti, cum haec non maneat intra essectum ipsini intonsece