Commentarium de jurepatronatus Caroli Gagliardi 1

발행: 1842년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

Ecclesiam ipsam communi iuro postliminii rovorti inlur, et una eum libertate civium , loviciis hostibus, in pristinum statum restaurantur si . Sane uba paganorum, et inere lorum furor in causa est, qua ualibet praetereant tempora. Dies noupra dieans Getessarum: quae corporalia neScientes arma golum Dominum, et propugnatorem δυνm , quando eι placuerit misereri, patienter eae etant, ait Joannes PP. VIII Paulo Episcopo in Germania, ol Pannonia legato rescribens set . Hispaniarum Reges patronatum Ecclesiarum in Regnis suis obexpulsionem hostium non obtinuisse , nisi praevia carumdem reaedificatione, et dolatione, contestantur Soloretanus s3ὶ,Culli

rea si), ei Vasqueet 5 . tuapropter Alexander IllΙ audito pa licularis Congregalionis cardinalium judicio anno i 69ο ὶ Vonplus Republicae Veneliarum , quod Turcas ab Illyrico extrudisset, patronaliam noluit indulgere super Ecclesias Cathedra-Ios e manibus hostium liberatas, nisi casdem dolassent: reliquas vero inferiores Ecclesias una cum bonosciis omnibus lilaerae collationi Dordinariorum vindiealas voluit . ut refert Pilonius 6j. Quouiam hostem pugnantem nece3sitas luendae religionis , non voluntas belligerandi perimit . ut Divus August, nus fr): D Christus ideo tributa Caeaari monuri reddi, quia priapter bella necessario militi stipendium debetur, idem Samclus ait 8ὶ XLIX. Et generalim quicumque ad Ecclesias fundandas, vel

dolandas necessitate , non voluntate sertur, patronatu dignussere non est. Nam satis non ost benefacero , nisi id ox bono fonte, hoc est ex bona voluntate prosiciscatur, inquam cum D. Ambrosio suin, et justitia ex opero non consummatur , nisi et voluntas adsuerit, nil Chrysostomus syo . Quare quum post sacrilegas laicorum invasionos olim iteratis Conciliorum canonibus uuassiemaligatas plurimi poe mlentia et religione ducti

lrov. illustr. Cap. 22. n.

82쪽

restituore reptilialis Leelesiis deberoni possessiones, decimas, et quidquid juris ecclosiastici impie rapuerant Ecclesias, et Monasteria landaee vel dolare , patronalus adquirendi studio ; aliuisque Monachis et Clericis potius, quam Ecclesiis sapinam, surinluinue perpessis, ea reddere .cxcusando nocessitatem rostitutionis quaestio colore donationis,et liberalitatis Urbanus lI saeculo undecimo sanxit,no quis clericorum vel monachorum incomsulto Episcopo in posterum possessiones,ei res ecclosiasticas ac ciperet, tametsi ad vitandum scandalum ratas quidem habuit praeteritas rerum adquisitiones , quas aliter eo usquo secissoni

monachi, et clerici, prout potuissent si). duod sequenti snoeulo duodecimo. Alexander Ill etiam comprobavit set j ibi: Nullus Laseus decimas, aut Goleasam, aut quidquid reelesiastiei

juris est, δίne eonee38sone aut Pontificis, monaateriis, vel canonicis conferat. Porro Episcopus patronum haud habebit illum. qui res Ecclesino debitas in fundationem , aut dotaliu-nem Ecclesias addicat. L. Hinc etiam intelligimus, cur horodem, qui landalionem,

vol dolationem a testatore demaudatam neglexerit, praecise viri biis praeti irae compulsum ad eam perficiendam , patronatu

indignum habeant Doelotes lauduli apud Card. do Luca 3). uemadmodum qui eompulsu3 adiit hereditatem, ascutio teris commodis caret, ita hoo quoque caδu, ne po3Sit poenitendo thoe ost ultro postmodum adeundοὶ quartam Trebelsiani am resinere. ox traditis per IIermogenianum in L. nam

quor ad jus piablisum 14. qui compulsus D. ad S. C Trebelli an . Siquidem bona dolanuli vi piae dispositionis ad

Ecelesiam ipso jure perlinent, et heres, quem Justinianus mandavit cogi debere ad complendam oratorii constructioqem imira quin lue annos ; Xenodochii autem, eelerorumque locorum piorum intra anuum s Nov. I 3I cap. IO) ob Spretam testatu- loris voluntatem, dilatumque legali pii implementum poena potius , quam beneficio patronatus allicienuus est , ol damnum sentire debot amissi patronalias ob injuriosam inficiationem legali pii. Niaeta enim est aetio e ira eoδ, qui relicis Sacro

nolis Golesiis, vel aliis xenerabilibus locis, legati, ne D

83쪽

d. Dommissi nomine, dare disrulerint. usque adeo ut etiam injurietum mearentur e tune enim et ipSam rem, vel metirmum. yriae relicta est. dare compelluntur: et aliud tantum Pro poenra, et ideo in duplum P condemnatio, o jure Iiisl, ii ianam ij. duonam igitur jure heres logalam landalionem, vel dolationem insicians, ac disserens secundum logos ab Eccle- , sia honorem, illi litatemque patronatus oblinebit, qui Ecclesiae injuriam, et damnum intulit, poenamque promeruit inficialionia Quodnam ab isto herede patrocinium Ecclesia expectabit, quem experta fuerit acerrimum adversari uis Clericus contra Ecet Sinin p0Slulare praesumens tanquam ingratus bonoscio in pajam oblento expoliatur juxta decretalem Gregorii lX et): quo magis igitur quaerendo patronalus jure privabitur heres isto cum Ecclesia contendens in judicio 2 Nihilominus alii malunt patronatum indulgere illi ollam, qui boneficii im coactus land veril 3 : dummodo expensas lilis , et damna Ecclesiae illata

roseial. Utrum vero ad patronatum ex fundatione,et dolatione ad lubrendum necresaria sil expressa reservatio, et adsensus Episcopi, opportunius Δ δeg. cap. mo1 discutietur,

I. Ssne auetoritale Episeopi eoelegiam. I eappellam a di eare vetitum. II. Qui tamen cum adseram Episeopi eam consistiaeerit, eo Oao patronua effieitur. III. Dummodo non deelaraveris nullum patronatum asii

84쪽

luaro, altae non competunt. Quam iuri commvns

85쪽

HII. Nee alteri, quam Episeopo jus instituendi re-

Servare. . P .

XXIX. Me naturam rei profanae setieissis e legi lose

ntarieare, aut conServare. . .

XXX. Nee Abbatis praesentatisnem in eo iram eonventuati. XXXI. Neo aetatem minorare ad elemisatum Sumeudum Praeseript jure concordatorem. XII. Neo turpes , impossibiles , naturam benesen d 8 mentes condissoney. XXXIII. Conditiones istissmodiillegitimae pro non Gn astis habentur. XIXIV. Quas Doeopue moderari, et resecere poteSt, aedebet, ix V. D tibi re iselantur, atque Drstentur. dispositis fundatoris simul ptisatur, quoties ea conditionalis Derat,a eva si modalis. XXAVI. Dubitatur Iamen, an restandi taleat modalis H-sposito. XXXVII. Re sntegra ante eonstruesionem eccles e hinc de hen unda sonis legos conatimi cum adsen3u Discopi. XXXVIII. Quamvis stin asionem praecedere , et δubSequι po33a adsensus epigeopalis. X au. Penor adsensus Diseopi magis, quam fundusionis attendenduy. XL. Arionatis enim, et eroetionis Gerelum forma und tioni tribuit, et naturam eoniraetu3 inuominati. XLI. In quo sane eontraetu abest simonitae labe3. XLII. Condietas fundationis teges nee Eptae rara, ne fum for potegi, alterutro abnuente, violare. XLIII. Diamsi Diseopus generatim adsengum auum prae aliterit jundationi, quae condisiones Gorbitantes comtinebsit. XLIV. In favorem tamen eeelesiae fundator Diseops comae nitente legem fundationis recte abrvat. XLV. Et quolses Ius auetii quaesitum non tollat, fere V ι fundatori ante adsenaum episeopalam 8uam variare H- apositionem. XLVI. Quemadmodum et patronatum eaeerostro liberum arseotilis fundationis. X IVLI. D in ambiguis toluntatem guam deelararε.

86쪽

XLVIII. AE aueee ιιes patroni violare nequaqmm poὀ-atiui fundationis tessem - . . .

XLIX. Quao omnino servanda egi tu oloris, eontraraia non obstante ObSerrantiss. . t I a L. Per observantiam tamen probatur amrSSa Iunaalto, μα-bsequo deelaratur. LI. Remque adsensus ordinarit per observantiam Pr Su-

bas cum territorio geparato. LIV. Non autem Pr latus sine ferritorro Semrato.

LV. Nee Carrinalis titularis in Melesia rnfra Urbem LVI. Noo In arsus Doeopi sine speciali man Io.

L I. Itemque Visarius Aposto e S.I. Fundationi, ac dolationi Ecclesiae, vel Cappellae, et cujuslibet occlesiastici beneficii omnino debet accedere Ucundum

canones, ne leges auctoritas Episcopi, seu Di cerunt, ut patronalus exinde possit oriri. Quam irrequisito, spretove Episcopo quivis nitentaverit erectionem altaris , nut Ecclesine, Pamomni tompore illicitam, atque a primis usque saeculis unIVersaliter volitam suiuo sub poena depositionis auod ad ecclesiasticos, et excommunicationis quod ad laicos . liquot ex ean. xxx. iso Apostolorum. Undo promanavit in Callicanam Ecclesiam sexto saeculo canon Aurelianensis aedificationes Ecclesiarum prohibens antequam Dioscesanus Episcopus eas prohaSSot rileque praefinivisset Iὶ: qui perperam a scri lientibus laudatur ad universalem hujusce articuli ostendendam disciplinam. Tum in Dioscosos orientales prodiverunt consentaneae a linianIsanctiones 23, alque in occidentales Capitularia Caroli M. fo). ut nullus praelor voluntalem Episcopi fabricaret monasterii oeclosiae , aut cujuslibet oratorii domum. Qui vero Ecclesiam. o can. nemo Ecclesia 9. de cons. dist. I. - a cap. I. ct CXXXI. cap. 7 in Lib. V. cap. 228. et lib. VII.

cap. Id.

87쪽

capoliamve nuctoritato propria confirmerii, otiamsi reempnis sit, eam Episcopus ui liberam sibi vindicabii: Innocentius nim III. rescripsit in jus Colubrionsis Ecclesisto uno episcop, Iis erat, revocandas ecclesias n monasterio S. Crucis nuclOri- lato propria laudatast, nec monasterium praescriptione, aliavo defensiono legitima cas sibi relinoro posso si). Vel eandem L semet Episcopus demolietur, tametsi aedificator Episcopo n enlo domolitionem adgredi nequeat sa). E contrario at quia elegiam rem adsensu moee ani construaest, eae eo jus patronatus adquiris s3ὶ. Il) uibus ex verbis Doctores unanimi consensione concludunis unda lorem, ubi semel ab Ein scopo li-epntiam aedificandae Ecclesiae obtinuerit , ipso juro, ipsoqiuolacio patronatum justi lino adipisci post porsectam constructionem,nc dolationem cliam si illum sibi expresso non reservaveril III.), dummodo palam liaud renunci avorii oundem , ocelesiam quoliboram vello minime declaraverit s4M. Ih dubio hine praesumptio iuris urgoi contra Ecclesiae liberinlom. Quum sith Inloros Εeelesino S. Nicolai Sabinensis Dioecesis liberam eam esse V Ionios nihil jnris in ca rolinoro dixissent, oi rector illius mon

mentum nil suturam rei memoriam expostulasset, Innocen-lius III pria donlissimo roscripsit judiei Sabinensi , ut monilislandaloribus, rerum vo heredibus lesios desuper audiret, ipsorumqtie dicta in publicam instrumenti scripturam rodigeret 5J. Ob eam puta rationem, ne procedente tempore ad patronatum vindicandum, exercendum lite insurgeret, quom in limine sumdationis haud romissum, sibiquo ob id incile resorvatum asserero possent, probatione in contrarium deficionie. Profecto canones,ol leges nulli bi si lor patronalias roservatione, Ssed super Ecclesias constructione, ac dedicatione lanium nuctoritatem Episcopi Oxposcunt: niquo landalores jugiter ut patronos lignoscunt: IV.ὶ utpote quibus Episcopus aura patronalus milli modo queat donegare, postquam iis lacullatem sempi accomodaverit nod, seandi, ne dolandi. seu in Episcopo ronuenio standalion om oblatam ad millere, nul patronatum reservare, las ost ad Metrop

Iib. I. par. T. qu. u. art. I S. et Vivia II. Parl. I. lib. m. Cap. I. II.

88쪽

Al discrimen observandum est inter primigeniae landalionis, nc dolationis litulum, stulumqus novae constructionis, ei aug- monti dolis IV.) In hoc onim posteriori lanium casu necesSilas UaXime evidens Ecclesiae, vel bonoficii, vel dignitalis concurrere debet coram Episcopo liquidanda, ut patronatus reaedificam ii, dolemve augenti possit logi limo constitui iuxta decretum Tridentini prolatum in superiori eap. num. XXX: et XXXV.

Ideoque necessaria hoc in casu videtur expressa patronalus re Servatio cum adsensu Episcopi post contractum , ei ultro ciuinque obligatodiim, ad ovilandas dubietales utriusque partis, et Ontroveratas, quae multifariase suboriuntur nedum inter Episcopos Ecclesiarum, Verum etiam inter fundalorum heredes, celerosque interesse habentes super pertinentia, vel quasi possessione patronatus. Duo proinde debent copulative concurrere, ut reaedificalor patronatum adauirat: primum scilicet expressis

animi, quod reaedificationem Laciat ob snem adipiscendi patronatus, tilias id charitati potius , animoquo bonefaciendi tribueretur: et secundum, quod Ecclesia landitus eversa ne res, talem patiatur largiendi patronalum reaedilleatori, benefactori

VI. Pui enim omissis conventionibus, legibusque landalionis nulli modo exprossis per constructions in Ecclesiae perseelam vadit patronus, contentus erit iis tantummodo praerogali vis, quae jus commune indulget, longe minoros aliis, quas potuis- sol in limino sundationis sibimet resorvare. Ex intervallo post completam landalion om nonnisi conditio nos juri consonas posse a fundalore apponi, speciali in asseruit Vivimus ', Card. do

89쪽

Luca a , Rota et . Puemadmodum post liberam rei traditionem

amplius non licet donatori conditionem, modii nave invito Prao- sortim superadderet quia perfecta donatis conditiones postea nou capit s3y. prosecto quac a juri communi exorbitant. ne lun- quam nil consequentiam sunt iraonda, inquies cum Bonifacio VllI M. Si iam sin fundalor in limino landalionis assentiento Ordinario facultatem sibi relinitorii disponendi de patronatus

juribus, et praerogativis in testamento; pomo adhuc Oxtra limensundationis condition os practeriboro a communi iure dissentaneas

ipso laudationis limine quivissent. 'VII. Limon sundationis dieitur actus. in iliumque dolandi. et fundaudi Ecclesiam . illudqito temporis spatium, quo Vnluni

tem construendi. et dolandi Ecclesiam aut instrumento publico, aut les lamento aliquis declaret . vel Dioecesanum requirat adl iam ejusmodi voluntatem probandam, suumque decrotum Pr

etionis inlorpo nondum, prout in tractatu de bene sis evrIII. Spositum est. Sic porro beneficium e lesiasticum oriri, illudque de non osse ad osso roduci aiunt Pragmatici. In ipso inquam limino landalionis laudator Ioges sibi placitas potest praescribere, quas praeterire. vel contemnere, vel abrogare nefas 7'. Non aliter quam lmem , quam rebus suis donan dixisti, sise δίψulatione tibi prosperisti, eae stipulam, gine nonpra 'εeriplis verbis hane impleri oportet S). Eliamsi eaedem conditiones a iuro communi, et constitutionibus ecclesiasticis exorbitarent . discropnronitive su . duoniam lex generalis haudes inplectitur casus peculiares a lege landalionis aliter Pram

90쪽

9 Iseri plos, ex iuris axiomate sIJ. Aliquid sano prastior communes regulas dobet landaloribus Ecclesiarum indulgori, liberalitatis

eorum provocandae gratia.

VlII. Hinc ex k gr. potest primo landalor patronaliam praeoptare gentililium , et familiarem, exclusis heredibus, licet jus commvno nil heredes illum sero transmillat a), de quo inserius

IX. Porpeluam insuper ilisti lulionom bonogeii polosi sundator temporariam reddere, sic Ilio manualo beneficium landare cum lacullato amovendi boneficiarium ad patroni libitum, otiam sine CauSa, contra communem perpetui talis regulam 3). Cujusmodin movi bili lato non destrui naturam honescii perpetuam censent D0ctores, istamque salvam permanstro habitualitor in eo, quod honesiciarius illud obtineat possidendum ad tempus indosinitum atque inoprium: ideo tuo in perpetuum valeat delinero. nisi amoveatur 4 . Quidquid contra sensorini Nauar. , Slophanus de

lamen variavit, prioremque sententiam amplexus est 9). Qua-ro si velit fundator Clericos do sanguine suo , familiave palrγnorum osse perpetuos ad vitam beneficiarios . illisque non nisi doficientibus, extraneos debero institui amovi biliter , donec aliquis do familia clericalem statum n ssumpserit, id eo magisjndi imgendum: quemadmodum indulsit saera Congregatio Concilii in

una Gonnensi beneficii 29. Aprilis I7I3. ενper art. 2, et 3:npud Pilonium. de controv. patronorum GHN. 54. m . IS. Qui an est . εvpplem. allest. IOO. de controver. Patronortimnum. 3O, et 3Ν, expressim lenet pactum ni novi bili latis inter Episcopum et fundatorem conventum, in Ecclesiis etiam curalis osse validum, ei dummodo ante certioretur Episeopus, quam i) In L. eum in testamento g. sn. D. de heredibus insDI. a) Clement. phrees II. de Iurep. - 3ὶ In Cap. constillationibus X: ut cap. querimoniam LX. de Iurep. salos in Cau. pastoralis VII.

q. I. sub rnare.

SEARCH

MENU NAVIGATION