Examen decretorum Concilii Tridentini. In quo ex Sacrae Scripturae norma, collatis etiam orthodoxis uerae et purioris antiquitatis testimonijs ostenditur, qualia sint illa decreta, & quo artificio sint composita autore Martino Kemnicio autore Martino

1041쪽

secreta uerope pontaneam con ιο nem, cunque factam Tucet quoque etiam sacerdotes,qui

peccato mortali tenentur,fer uirtute

Spiritus sancti in oriunatione coliata, tanquam Chrissi ministros unctionem remitte di peccata exercere: eosstraue sentire, qui in malis sacerdotib. hac potes ate no esse cotentat. Quam-uu aut avolam sacerdotis, aliens benefici fit ili satio tamen nanes holuntau mimsteriu,uel annuciandi Suagellum,uel declarandi remissa esse peccata aginstar actus iudiciatu, quo

ab ipse uelut a iudice sententia pro

nunciatur. . is, ideo non debet paeni

ri,ut etiamsi multa ιῖ κά it cotritis, aut sacerdoti animus serio agessi, inuere ab Ledi defit,putet tamese prρ

1042쪽

rent remisone idam peccatorseraesaret: nec is essetini lautissuae neglia gentis in Pisacerdotem, loco se absoluentem cognseret, non abii serio agentem uis reDireret.

Siquis ixerit,absolutione Sacra, mentasi sacerritis non esse actu tu

cialem, sed nudum ministerium proin nunciandi declarandiremissa es

esse absolutum auisacerdos non serno, sed ioco ab oluat aut Lxeris,non re quiri confessonem paenitetis,ut 2ce ris eu absoluereposit,anathemasti

. Canon Io.

Si quis dixeris,sacerdotes s inpeccato mortali untiorem si ligandi eis l

1043쪽

uens non habere aut non solossacer

dotes esse mini ras absolutionis, sed omnib- singulis christi fidelibuι esse dictum Quaecunfligaueritis super

terram, erunt ligata in coelo quaecunssilueriti super terram, erutsiluta in coelo.': quorum remi-- fritis eccata remittuntur eis, edi quφrum retinueritis, reteta sunt. quorum uerborum uirtute, quilibet abstiuere

possitpeccata: publica quidper com

reptionem duntaxat, si correptus a quieuerit secreta uero,perblontane conse Ionem,anathemasit.

E XAMEN.Duas partes habet hoc capitulum.Priortat demi umo absolutionis, ad que pertineat ordinarium ministerium clauium: ultera uero pars tractat quid sit absolutio. Quod ad priorem partem attinet,res paucis potest expediri. In Exa mine eum io. carmim,de Sucramentis in gene r ω quae hucpertinet,explicita sunt. Licet enim claues

1044쪽

co&cILII I RIDENTINI. ro4setiues tradita sinit ipsi Ecclesiae,sicut ueteres recte

tradunt: nullo modo tamen sentimus,queuu Christianum promisiuesne legitima uocatione, be - re,uel posse usurpare aut exercere ministeriti uerbi Cr Sacramentorum.Sicut uero in casu nec itat , itinueteres dicunt, quemvis chri Eanu laicu posse id sacramentum Baptismi diministrare idem etiani de absolutione dixit Iitherm,in casu nec itatis, ubi non adest sacerdos Cr nihil aliud dixit, quam quod ex ueterum sententia, casu nyce itatis di' eunt,Longobardiri libro dist. et . er Gratia ii nus de poenitentia dist.s.l Antea etium Theopistacti siententiam annotavimus, quod ea quae in correptione Cy reconcilia-

tionestaterna soluuntur uel ligantur, sivit soluta

er ligata in ipso coelo. Nec dubium est per uocem Euangeli' annunciatum , Deum efficacem esse, a, quocunque annuncietur. Quare igitur Tridentinum capitulum, tam multis de hac quaestione tumultuatur s Respondeo: Quia integritatem, ueritatem Cr efficaciam Sacramentorum, noli simi pliciter cr in solidum in uerbis christi conitu - unt,sed ex parte etiam in charactere, quem ' gunt in ordinatione sacerdotibus imprimi. Ita ergo etiam consolationem absolutionis, non tam ex uerbo Euangeli , quam expersona absoluetis pes

1045쪽

Uum priuatae absolutionis, quae uoce Et angeli per ministra uerbi annuciatur, ex Ecclesia pror sustodunt, curn iis nostrae Ecclesiae nihil commune bases. Citaer cocra illos dicuntur nos nopertinent. Verbi etiam Sacran torum escaeciam non pendere ex dignitate aut sanctitate mini oram,modo uerbo er Sacramentis sua consister maneat puritu, is. XIL Camone. ἐς Sήcramentis in genere explicatum est.

Accederim igitur ad alteram huius capituli panem in qua Albutatur de re longe grauissi

m/: quid scilicetiit absolutio, quae sit eius ellica

curque itide consolatio, er quomodo accipiatur: in quo consistit, is quo quasi fundamentonitatur sicacia er consolatio absolutionis. De his grossimis questionibus,traditae sunt a nostris ex uerbo Dei, dilucidae explicήtiones: cum prius xes necessariae . scholasticorum di utationibus obtrui sepultae Cr deprauatae essent: absolutiora scilicet nihil esse aIiud quam ipsem uoce Euigeli,

annunc tem remissionem peccotorum gratis propter christum, in genere omniis qui poeniteati in agunt, Cr credunt Euangelio. Fae uox Euana et spropter firmiorem Cr certiore consolatione per priuatam absolutionem applicatur singulis, eam peientibus: erfide accipienda est, ut singuli soci Euanget hi absolutione credant, Cr certo

ea int,sibis aeris propter christum, a Deo per Minitimini

1046쪽

cON ci LII TRIDEN Τ1NI. xo smuni sterium donari, applicari Cr si ignari re imissionem peccatorum,et bac de uerebe Deo reconciliari ita pauidae er perterresidiae conscienti ex absolutione consolatιone accipiant,ut non

dabitent, ad seprimuim quos pertinere, sibi prinatim a Deo donari Cr applicari beneficia me- diatoris, qllae in genere omnibus credentibus tu Euangelio promittuntum. Eruangelium enim est

potentia Dei, ad salutem Oinni credenti: siue iugenere multis, siue priuatim paucis aut uni an iacietur. .fidem igitur usiu absolutionis confimmar non est dilium. Et licet necesse sit, in illis qui petant absolutionem,adesse contritionem, Crbonum propositum efficacia tume, Cr consolatio absolutionis,non nititur nostru Mel cotritione uel obedientiae offert enm,Cr dmuciat remissionem peccatorum,non ex operibus,nec fecudum opera nostra,fiet gratis propter Christum. Nec fides in absolutione eo deducenda est,ut pro qualitate qualitate contritionis suae,de remissione peccat rum statuatsed ut apprehendat uocem promis ο nis,quae gratis propter chri tu Myrt er exhibet remigionepeccatorsi. Si enim ex operiba haeredi turieηacuata est fides,et abolita promissio: ideo ue

1047쪽

Rec ideo recitaui,ut clarim intestigi possit,quae fit insententis,quam in altera parre Tridentina απρο m damnat, Absolutionem enim non uolguessemini'rium mnunciandi Euangelij: quo scilicetniuatim,uoce Euangcubpeccata pronuncientur deviretur gratis propter christum remi t ei qui uoci angelis hi absolutione credit. Sed fidem quaerentem in absolutione remisionem pee- ea qrui uolunt niti nostra contritione Cr poenitenti ita ut flententia absolutionis pronuncietur, non ex uoce Euangelij ratis propter Christum, sed tanquam a iudice: icilicetpro ratione contriationu,er satisfactionis nostrae. Et hoe est illud quod dicere uolunt. Sed more suo calumniis miscent, qua si hos taceamus,propter solum missi precatomi' corm Deo absoluti elum si nulla adjecontritio, et in si pectator it fine poenitentia, etiamsi tota aclio ludo er iocosiuscipiatur: cum orgnLquid Augustina cons is de poenia leti de corritione, de βδε σι absolistioης doceat. Q vigueros. canon iamnat iras, qui dicunt absolutionm esse sudum ministerium, declarandi remis elyse peccata; iudico addendam esse alia

vim secursatione β. Inter racramentarios enim

1048쪽

cONCILII TRIDENTINI. 3o 'tereud quod solis; Dei est. Ideo distulant, in absolutione cretentes nihil accipere sed rantu esse exterreum declaratione,quid iam ante habeant. Sed

Deus qui solus peccata remitti no facit hoe fine mediosed per mini strum uerbi Cr sacramentorum. Priuata Merozbsolutio annunciat uocens

angelis, per quam non dubium est, Deum espracem esse,π peccata remittere issis qui uoce Euta

gelij ni absolutione fide apprehendunt. In abso latione igitur Deus ipse per ministerium Euangelij remittit peccata, singκlis credentium: cis hoc modo absolutio ministrι testimoniu est diuinae absolutionis, unde conficientia testimonia habet, sibi uere a Dςo remissa esse peccata. Annotantam uero Cr hoc est, quid sibi uelit, iis sine pleniori explicatione nudam ponunt antithesin: absolutionem scilicet non ripe ministerium anniiciandi priuatim uocem Euangelij,ita qui petunt absolutionem: sed esse actum iudicialem.

quo uelut a iudice fiententia proni ncιetur.Sine bio autem hac generalitate, soluerunt complecti

Scholasticorum dilutationes de absolutione. igitur plenim haec antithesis intelligatur, paucis notabo sintentiariorum apophthegmata,quae Tridesinμm cupiti tu in sim actus iudicialis coprehedere uoluit. Scholastici igitur qui ante Scotum fuerunt,sientiunt,per ipsam cotritiqnem, propter dilectionem ex qua oricta deleri Cy remitti pec- Tt s cummi

1049쪽

in s TYAMEN . DECRETORVM catuminis ideo dicunt potestatem clauium, seuissolutionem,non extendere se ad remi lione curupae,aut reatus poenae aeternae,nec ut causim principalem,nec ut eausim sine qua non, nec ut causam instrumentsem. Ne tamen nullus sit absolutio- ω usus,dicunt,sicerdotem cognitis rei delicta,et percobegionem exanimata eius contritione, εunm uoto satisfactionis: iustituta deinde collatione peceati π contritionis, cum iniuncta satisfactione, suo iuruio per absolutionem ostendere, decernersita pronunciare, peccatorem esse solatu: propter suam scilicet contritionem,Crfusceptam saetisfactionem. Atq; ideo quidam dicunt,remigio nem istum hi absolutione, fieri non coram Deo, sed in fucis Ecclesiae. Thomaher post trum clij disturant: quando oontritis fusciens est, tunc remitti peccatum per

contritionem, ἀnte absolutionem: quando ueroo attritio, quae est dispositio infusciens, tuc per ,.Volutionem infundi gratia, hoc est charitatem, per quam attritio formetur,ut sat contritis,qua uirtute charitatis delere positi peccatum. Quidam fentilint, poenam ueternam, uirtute absolutionis mutari in temporalem. Alij disputant, quia postremisse in culpam,quodper contritione feri bentiunt, remanet obligatio ad poen4m tempora quae ob rigorem diuinae iusticia, uiribus no

stis isti proportionabilis σ nostrae cognitioni

1050쪽

co N cILII TRIDENTINI. ro4s ignot pro qua tamen satisfaciendi insit Deo: datum igitur esses acerdotii potestatem, arbitrandi

poenam illam,Cr partem tam uirtiae clauium in

absolutionem remiti reliquam partem persatisfactiones expiari: ut ita ligarest sat citonem ponere: Crsoluere uer sit de poena tempora Ii aliquid remittere. Et hic est alivi ille iudicialis in absolution quem Tridentinum cupitulum m- testigit. EIaec igitin obseruatio clarifime ostendi quid quaerant m agant Pontificij,quando contendunt,absolutionem suam,nou esse ministeriam annunciandi uocem Euangeli, poenitentibus, sed sed esse actum iudicialem. Et ne linor illa generalit4te,quam Tridethium capitulum de industria sectatur,turbetur: uolui hoc declarationem ipsis Scholasticorum uerbis, huic cwituo addere: ut videant,quibus oculis uidendi Deus dedit,quo.

Modo ipsum absolutionis beneficium, . Pontifici s'mensetui ulteretur Cr depraue