Examen decretorum Concilii Tridentini. In quo ex Sacrae Scripturae norma, collatis etiam orthodoxis uerae et purioris antiquitatis testimonijs ostenditur, qualia sint illa decreta, & quo artificio sint composita autore Martino Kemnicio autore Martino

발행: 1573년

분량: 1286페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

EVAMEN DEcRETO Ruranientionem faciat, in tali quidem significatione

et sementia. Quod enim Longobardu4 dicit, eos qui ab Hereticis,ferrato charactere christi,taptietati sunt,non esse rebaptizados intelligit forma uerbbrum Baptismi, a christo traditum. Deinde quod ad rem ipsam attinet addit Grabiel Nee rationem necolariam demonstrare, nec euidentem autoritatem Patrum probare, ponend- esse talem cburacterem,sicut dictum est. Senserias enim quae ex DionUo,Augu lino,Dum sceno er Longobardo,de charactere adducuntur, fere, ergis pertinenter ad mensem autorum, exponi de ipso Biptifimi Sacramento, aut deforma sacramen ali quam de aliquo realiter animae impres- . sosciit de charactere acti. Et declaratis itis Patrum sientent Aconcludit: Patet ergo,quὁd nequeauto itates sacrae Scripturae, nessanitor P trum coniis ponere characterem,ad hunc intel-- lactum,in quo accipitur a recensioribus doctoribus.Rationem etiam dicit nuctam esse nocessuria,

quae demon'ret, esse seu imprimi talem characterem. Omnia enim quae attribuuntur characteri, aeque possunt solui sine charactere,sicut cum cha ractere.Omnia enim operatur sacramentum ipsum sine cbaractere. item illa quae characteritrubuuntur,inueniunt ur in Eucharistis,o in caeteris quae non imprimunt characterem. Et tandem concludit, omnes rationes quae adducuntur, esse

152쪽

persuasiones,non procedentes ex necessari s. Et sub finem inquis Omnia quae de charayere dicuntur,pro muna parte uoluntaria sunt, er modica ratione fulcita. Ita etiarationem, quae praecipue mouit scholasticos ad ponendum characterem, quod scilicet Baptismin non est iterandiu , osten dit Gabriel non e se necessaria. in quit mrin terabilitatis sacramentorum principalis ratio. non est characteris impresio,sed liola dium institutio .Et minus manifestum est,characterem esse,. quam Baptis num non posse iterari. hoc enim, ἡ tempore inlistutionis Bapti' i fuit certum: istud. ver),ne hodie quidem euiderer certum est. dira uero sotam dicit autoritatem esse quae aliquid faciat pro characterer quὸd scilicet extra de vopiss

tius uideatur de imprectione char aeteris in Baptis ms loqui. sed er irim ipsum locum dicit Grabiel posse aliter intelligi,cum quidcinetiam glossa ibi tale nihil dicat de charactere Sed sit sane haec una

prima π sola autoritas, qua opinio characteris, er Scripturae Crueteribin ignota,Ecclesie obtrusa est. autore certe colligi potest, quale sit dogma ille enim innocentius est,qui Decretales edidit:ut correctio principum in =cubribtu,refcrdin' tur ad Pupamrut ille Imperator sit, quem Papa coronari iusserit. Hic est,qui contra Philipp*m Imperatorem, alium curauit creari Othonem: cui

153쪽

re uoluerit, nisi cum Papa contra imperatorem seMiret Et ita exitialia bella in imperio concita Pollea uero ipsum Othonem, etiam fulmine exeommunicetionis ab imperio proturbare moli tus elisic est qui dixit: Aut Pon sex Philippi didiem regium, aut Philippus Pontifici insiqne Apostolicum adimat. Vt Iusto dolore Vrsperge sis exclamet: Habes Roma quodsis isti, decantata iscam: quia per malicium,non religionem ombem uicisti. ID igitur tritist sine ροβ natura

chri tum annis Hoo.autor novicommetide cha ractere . M G' scriptis πιο ueteri Eessiae ignotum hist. Oper rectum uero ego hoc addeire, quomodo Gabriel respondeat ad hane fenientiam quam uidet po*e objci:Theologis nihil de bet ponere euius necessitas 'non apparet ex fide. Ita autem inquit credita quaecus proba mur, aut ex Scriptura aut per determinatione Ecclesiae. Otiamsi istud determinare non habeatur ex scriptura quia non pqtest errare Ecclem: in his quae si dei sum. Q ma uero opinio de charactere nequidem Ecclesiae determinationem certa σ expresism habetirespondet lotur Gabriel: Theologus potest aliquid ponere tanquam probabile, quos est eonsionum scriptarae, determinationi Ecclepe,o in nullo contrarium,licet non positi euiden

154쪽

CON cILII TRIDENTINI. Gun proposito magis uidetur consonare determinationi Mesesiae,ponere characterem, quam eim oppositum,eν ita communiter schola Theologo rum tenet. Et tandem inquit: cuin placet haea solutis,querat aliam. Et haec cum ιta se habeant, lector ex uno hos canone colligat er aestimet,quantum sidet CT autoritatis tribuendum sit Τridentinae congregatis ni Romano Pont sici iuratae: quod de recemi co mento,er scripturae π Antiquitati ignoto,quod

nec autoritate,nee ulla ratione nuitur,non aliter

cernum. Si quis dixerit,m tribin Sacramensis, Bapti mo scilicet, confimatione ex ordine,non imis primi characterem in anima,hoc elioenu e osdam spirituale indelebile unde ea iterari non polluur,anathemasit. Nihil addam. Cum enim unicus hic canon satis ostedaliqvid, quales quantu,conciliabula hocsibi fumat lector admonitus, re tam a d:ligentius secu cosiderabit et perpedet . A recenti uero illa tibia cr incerti opinione,de impresione characterιs, ideo decet ueram Christi Eccliseium alieniorem esserisia labis citat sundamentu dogmat :cum certi io,proptzr coscistularu consolatιone omnino necessaria est. lndoctrii enim .s Baptismus legitime iuxta chria sit is litatione collatus, nolit iteradus,et propter

155쪽

oscilicet futidamento,qua cerutudine, Cy quoprmamen o consiolatio illa nitatur,quodpactum patia, quod in Baptismo Deus nobisc-inis perpetuum sit,quod struare uelit,etiamsiab eo di

cedamus, si modo in uera poenitentia per fidenac , illud redeamus.

Hanc tantam rem,ais adeo necessariam a umra er solida pctra institutionis dimouent, ex suora arenae pve disicam: ut scilicet non sit certior consolatio, quam certum eri talem ,sicua ipsi comm nisicuntur,charactere animα imprιmi per Bapti m Atqui grecens, incertam infirma sit opimo de charactere, ipsis Scholasticoru uerbista ossedinivi sed forsan ideo a fundatissimo cos titionis huin firmamento,qd in Scriptura extat, discesserunt, er aliud lubricu er eomentulusu stituerui: quia faguns,lapsis post Bapti muci,noesse ampum utile er ratum illud 'dusgratiae, in quod per Bapti num recepti fuerant,quia dissolutum ex fructum sit: sedad secunda talula, nostra scicet contritionem er satisfactionem esse confugiendum: ut per illam ex pelago perditionis , ad portum salu:is enatemusscut Decretum de poe- ηθι ntia ostendet. Sed uera Iundamenta doctrinae de no iterado Bapti m n X canone de Baptismo explicanda eruntdilud Aero quod Buptis ini proprium est,ut scilicet non iteretur ea ad confirmati Zo ad uos ordines transtuleruteter de

156쪽

er de illo um praecipue charactere, magu quana de ipse Baptismo,digladiamur er praesumum.'nreliquis uero Sacramentis,disputant de impresi one oriritin cuiusdam,qui similis ferme sit characteri: de quo tamen ornatu inter ipsos nondum couenit.Forsa' autem tam pertinaciter Deus ipsos sinit dimicare,pro inenda opinione characteris. in cofirmatione ex ordimbin,ut manifestum si qui quos sit Cr reperiatur character ille , cuius inusta si memio,vo c. a. 4.3sa 3s er zO. DE NINISTRIs s A cramentorum

Si quis dixeri Christianos omnes

in uerbo omnibus Sacramentis a --

ministrandis habere otestate mi ana mih asit.

EN AMEN Verba quae in hoc canone iam iure, excerpserunt ex Lutheνι libelloide Captiuitate Baisioni ca.sed ex verba mutilarunt,eν sementiam deprauaravi,ut theri doctrinam inuisum redderene

157쪽

My EπAMEN DEc RETORUM humani ordinis in Ecclesia. Sed Lutherus nunquam sensti quemvis christianum promiscue, inslagitima uocatione uel posse,uel debere sibi arrogare uel usurpare ministerium uerbi, er admitti- strationem sacramemorum in Ecclesiaremo Ponisci s uel stertentibus uel ferro taxum G Minima dis aluiuibus, Lutherm contra uarias Anab piolaris sectis,ex uerbo Dei mons,duit, neminem debere, etiamsi sit doctigimus, ministerit

verbi er Sacramentorum in Ecclesia Hurpare, sῖ te peculiari ex legitima uocatione. Et Ecclesiam serio admonuit,ne permutat illos ministerisi uero,i er Sacramentorum exercere, qui non habemtigitime uocationis testononiat quiascriptu est momodo praedicabut,nisi mittantur Rom.

Non mittebam erophetaso ipsi currebant, Ie

Et cum per totum mund theri scripta, μ ora uoce clamstens,illustratam ab ipso esse doctrinam scripturae de legitima uocatione ministrorum uerbi er sacramemorum, mirari aliquis posset, quare in hoc canonomatilata σdepravis Lutheri uerba,dsimulata ipsius semeda, duim nare uoluermi. sed urit ipsos,quod Lutherus in iila dilputatione attingit supercilium,imὸ uerius rannidem,quae in regno Pontificio arrogatur, e mitris Episcoporum, erras ris sacrisiculorum.

158쪽

conem tebunt: imo hoc praetextu, quidan is uerbo Cr sacram viis, quasi pro imperio G potesta e mandes a re, nutabam,addebam, ITc. Et quiderivim opin operatum, hoc est,integritatem,uerseritatem Cr efficaciam sucrumcn ori . ex parte eo timebant ri charactere, quem fingebam v ord natione imprimi cui supra ex Petro de Pallade notulitatu .contra has orannicus per udisne Luthervi ex uerbo Dei docuit, ristin es ues, hoc est, ministerium uerbi π Sacramento. ri ,tradidit e mc mendasse toti Ecclifaemo autem ita ut qui', suo arbitratu, er priuata temeritate sine legitima uocatione , ministerium istud

arriperet usurparet: ed quod postquam des timmediata uocatio mittat Dein ministros uerbim Sacramentor ,per uocationem erelictione

Ecclinis fiat iuxta uerbi suipraescriptum: ita visumma potestas uerbi er Sacramentorti sit penes Deum deinde ministerium fit penes Ecclesiam ut per q*4 Deus mediate uocat,eligit, er mittit ministros:tertio deinde penes illos,quia Deo per Ecclesiam legitime electi er vocati sint, ut penes misistros,quisivi mandata est usurpatio seu admi nistratio ministeris uerbi Cr Sacramentoriam Hac distinctione , quae uera er plana est, Lutherus reprimere uoluit uperciliam suri

159쪽

in uerbo er sacrumiitis,ita ut sacramenta uinorem propter impresum ipsis,nescio quem characterem ordinis. Et ne reliqua Ecclesia uel tacito gemitu dicere auderet, Qgid facitis praetendebat Ecclisiam reliquum nullum plane bisere potest atem in uerbo er sacramentH. Hoc ulcus quia L tbem attigit, er ex virbo Dei sectionem adhibui illud uera es quὸd Pontiscios cum dolore post tot annqs hodie adhuc urit,er male habet.Et haec est evulsu,quare ex illa Luiberi dilutatione.

uerba quaedam mutilata er deprauatuum hoc canone citare er damnare uolu runt.

Oblique uis ὁ,er quasi aliud agentes hoe axioma petunt:2ςemines etiamsi legitime iuxta praescriptum utrbi Dei,ab Ecclesia electus er uoca tus siti,nisi ab Epistopo aliquo matri π ra sis fit,

habere ullam potestatem in uerbi er Sacramentorum administrationcer sacramenta ab illis administrat on esse uera π es cacia. Has insidi- .s lector intelligat, occultatM in hoc canone

mod uero ad ipsam sententium decimi huius eam is, sicut uerbaposita sun attinet , plane CT 'elare retondeo. qui existimavi cui christiano promiscue,sine seculiari π Iegitima uocati ne,permissem Use potestatem usurpanes Cr exercendi minsertuum uerbi er Sacramentorum is Ecclesia eos iuuer merito damna Pugnat enim contra

160쪽

co Nci Lia TRIDENTINI. x πontra regu lam diuinam: momodo praedica but, nisi mi libuerinis ite: currebant, Cr ego no mute aeos item contra regula Paulautomnia ordinao decenter flant i cclesia. casum uero necessitatis Ecclesia semperexcepit: attestatur His rondimus aduersus Luciferi os ,er Augu tinos ad Fortunat .sed quaesiit legitima ex diuina uocatio ad ministeriam Ecdesiae, postea in loco is Ordine explicandum eis. DE a NTENTIONE. Canon. M.

Si quis dixerit, in ministris , dum

Sacramenta conficiunt conserunt, non requiri intentionem se

EXAMEN.Augis canonis examen liquido mons sit, Pomiscios in conciliabula Tridentino congregatos, hoc sibi propositum babisse, non ut in recentioribis Scholasticorum commentis, quae post meliora tempora Patrum, sine Scripturae autor

SEARCH

MENU NAVIGATION