Examen decretorum Concilii Tridentini. In quo ex Sacrae Scripturae norma, collatis etiam orthodoxis uerae et purioris antiquitatis testimonijs ostenditur, qualia sint illa decreta, & quo artificio sint composita autore Martino Kemnicio autore Martino

발행: 1573년

분량: 1286페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

aris,qui in remissionem peccatori ,sanguinem suum fudit Haec enim sunt eim uerba. Iam ob eruet lectoriquae inde argumenta Augustinis texat.Dicit enim cap.34. In hac uita no

mo potest esse iustus,nisi qui ex fide uiuit. Gratia t

enuit usticia, salas, uita aeterna, fide accipienda sunt. Addit autenm Antiqui iusti, qui sacramensis illis intelligebant,uentvraan praenunciari reuela ρionem sidet ex illa licet adhuc operta π abscondita, munere tamen pietatis intellecta, etiam pahivebans. Agnoscit Iector connexionem argu memor .Antiqui ii li acceperans remigionem peccatorum propter christum Mediatorem: reo migio uero peccatorum non ni isde accipitur

des Iero antiquorum,obiectum habui non nudurant- verbum,uer etiam sacramenta illius temporis: er ex illa fis,in Sacramentis munere

pietatis intellecta, iusti uiuebant. IIaee omnia sunt Augustini. inlis igitur iam dicet, fidem antiquorum in sacramentis illius temporis nihil accepisse: c Augu naum affrinet nos fide illa,m Sacramen

tu tintellecta uixisses cap. i6. confert uerbum erSacramenta: si inquit, eadem res aliter enuncias

tur facienda, ut de christo passero, resurrecturo, c.aliter enunciatur justa, ut de christo passo, res incitato Erc quid miruam talos mUerior

92쪽

nimbunt aliud quaeq; corporalia Sacramenta,

si quaedum qu si uerba uisibilissa Ua ctή Haec

Si igitur conceditum, per uerbum promi lionis in ueteri Testamevio oblata er exhibita , se a Deo credetesibiugratiam Cr salutem:quomodo Sacramentis illud adimemus,quae nihil aliud fuit equam uisibilia uerba ut eadem sit ratio, ex idem usu uerbi Cr Sacramentorum. Et cap i . corretitiuafacit,sicut fie er uer bim seu promisionem, ita etiam fidem Cr Sacri menta. quod ergo fides accipit, hoc Deus per verbum Cr sacramenta offert exbihet.' Ver- ba Augustini haec sunt: Tunc ergo occulta erat si domam eadem credebant,eadem sperabant om nes tu sti er sancti etiam temporum ictori Crpromisma erant ista omnia Sacramensa omni ritus ille sacror inunc autem reuelata est fides. Et cap. 6 inquit: Aduersus calumniosum imperitiam Fausti demonstrare sufecerit, quanto errore delirent,qui putant signis sacramen isj mutatis,etiam res ipsus esse diuersas, quas ritus propheticus piraenunciauit promisas,et quas ritu3 Euangelicus ann inclauit impletas: t qui censent,

cim res eaedem sint,non eas alijs sucinamentis am

93쪽

EπAMEN DECRETORVM

huc complente praenunciabantur. Tota igitur res e collatione Sacrameruoram

peteris ex noui Tesidiisent planifima est,sitan adhibeatur ita di la,quam Luiberus tr et De captiustate Baislanicaviquod scilicet dum figurae ueteris Tesitammi latis fuerunt signa signiscatiua,non autem annexum habuerre uerbum promisionis gratis. Deiriasignis hocroco non dili utamus.Fueraue autem etiam in ve teri Testamento signa quaedam, quae ex histitutio Me diuina,annexum babuerunt uerbum premigio gratia:quod uerba Adem exigitique grat, .m accipiat. Et de illis ueterum Sacra ruta illi' inis 'flimum est,quod ex instituti e diuina, eundem habuerimi u in Ermem, quem Sacramenea noui Testamenet. Unum enim G eundem Ch Dpum,in uerbo promisionis,Sacraniemis illis at nexo,credetibιμ proposiveraxeadebui fides,quam in verbo promissonis,m hi Sacramentis qua promi ioni gratiae annesta erant,eata gratisam, rusticiam, remisioneni peccatorum, salutemor uitam eternamqxaesiuit Cr accepit,sicut nuncis nouo Testam o. Et hactenus simi studo seu conuenientia est,er sacramenta ueterre er noui Testamenet. Nur ne aute differentia est nullumne discripten ister Sacramenea ueteris er noui Testamen

94쪽

cONCILII TRIDENTINI rijs m locis demonstrauit. i. in ipsis signissim ritibus externis. cum enim Christu3 M incarnatio ne impleu mea quae vitreum Sacramentis gni scuta pi illa fuerans, mutata Cr abrogata sunt uetera ita Suramenta, ' per institutionem

christi Mediatoris,aliuin ipso, in lac substituta. Alijs enis ritibus, inquit Augustiam contra Faustis labro decimonono, capite decimo extrires annu sciari debuerunt con 'eis , quam his quibus adhuc complendae praenunciabantur. a. Sacramenta ueteru Testamenti uerrent prae nuncialiua uem uiri ciuist novi recro Testamenti,

nunciatius sunt exhibili Christi: sicut Θnqui

ει gustuurus in Psalm. a. st tractatu in Iohan nQm que stem contra Fa ἱ- Isb. iv. cap. 33 Et cap. 4.hinuit:Illa in ueteri Testrametito, sucrune. Pron: ictes rerum complendarim: haec in no,no T lamento,suut indicia completarum. Et i Eomnino discrimen Augustinus constituit, latcruerbum gratis ub u ter: de iis muro, Cr in novo Testamen o, de exb lato christo ratiratu in lo-harinem que. Et contra Fuulfum lib.rs.cap.ras. S cus igitur indutersis uerbis,ita etiam in fanis diversis, non est d versa, ed eadcin fides, inquit Augustinus. Idem ergo alam Chri his,ed ingratia, ad eand in iusticiam, tun cin salutem, O c ' .

95쪽

ri ZM,licet aliter uerbo ex sacramentis in uo' teri Testamento uenturm praenunciatus uerat,et inflerim redemptionis complendion aliter ue . rogerbo.Sacramentis is nouo Te tamento. christus unus icietur exhibitus e ni terια re'. deviptionis impleti uitrἱm tamen incarnationiser redemptionis chris Si eadem est, eadem etiam gratia a salutem necessaria:quam Deus non mi nus tempore ueteris Testamenei proposuit,quant in notiorquam etiam ueterum sides non minus certo, accepit in uerbo Cr sacramensis, quam nunc in nouo accipitur. Haec distin is inter ipsam in carnationem ac redemptionem, π inter uirtute

eius seugrariavi no recte obseruat decepit scho'dilticos quadό enim in Augustino legunt,res quae in ueteri Testamento Ru catae et promissae fuerveti,in nouo redditas er exhibitas esse: hoc istelligura non de ipsa incarnatione, Cr de operedemptionis, sed de gratia Crsalute, quae propter christum donatur exbibeturicam certisimumst exhibinouem collitioneingratiae o salutis propter cbriston, ton minus fuisse tempore uete ris Testamenti, quam is nouo. Quindo igitur Augustinus diicit, in uerbo ersacramentis ueteris Testamenti, fuisse ueritarem promittentem, in nouo exhibentem: in ueteri signiscatione promittentem in nouo res reddit εἰ hoc

inte2ge de incarnatione christheae de opere redemptionis

96쪽

emptiora ition autem de ui tute em, T degra i tia:quam certe ivllis in ueteri Te lamento exhiuit tam esse, nemo negare potest, qui ipsos saluato esse concederit Tertium di crimen Augustum ita describit,

De doctrina sacramentis numero paucifimis, obseruatione facillima, significatione praestant imis,societate noui populi colligauiti

menta cum suo aduentu christus impleuisse abla, tu sunt,er ulla fiunt in lituta:uirtute maiora, utilitate melior nisu faciliora, iumero pauciora. Et o Psal m.Mutata fiunt sacramenta acta fuit faciliora alubrior felicior . Num uer)ideone' 'teris Testamen i Sacramenta, omnino nec salaebria,necfelicia eruns,quia noui Testamenti S cramenta praedicansur salubriora er felici as. Aut quia Sacramentorum noui Testamenti pr. dicatur uirtus maior, π utilitas melior: nuideo pluria nulla erit uirtus,aut nulla omnino utilitas sacramemoram ueteris Testamenti s certὀ quies cundum magis Cy minus comparantur,licetvasta dijerans,in uno tamen er eodem genere conveniunt.Felicitatem igitur,utilitatem,uirtutem et salutem, Augustinus Sacramentis ueteris Test

memi eo ipso tribuit, quod praedicat noui Testamenti Sacramenta festiora, salubriora, uirtisse maior erutilitate meliora. Et hoc libenter δε- ρο s nim

97쪽

Wm cuimodra reuelationis in nouo Testamen. to illustrior est,iux Adei maiorier mensura gra eis uberior:ita etiam per Sacramenta noui Τ flametiaratiam Christi lucule um,plentus,per fectius er uberius di pensari credentibus. Nunc enim consummato redemptionis imiterio, fg ris successit ipsa verιtu, Heb. s.' umbris corpus,co :.Filius Dei enim etiam antefium incarnatione fuit iusticis er salus eredemia Isaiae. 4s. Crisi ipsis inbabitauit,et. cor. 6. Ninc vero postquaincarnatu3 est,Deus Cr homo Ecclesiae suae adest, ex in credentibus habitatJn humana enim carne,

quam filiu3 Dei assumpsiit, habitat iam tota plenitudo diuinitatis:ut ex eivi planitudine, omnes acεcipi musgratiam pro gratiaάοζα Ioban. r. Illud tempore veteris Tettimetui nondum erat factum,sed futurum promittebatur er credebatur.

Quod si igitur promisio, defutura incarnationeer redemptionetotentia Dei fuit ad salutem credentibus ub ueteri Testamento:maior certe, Muberior Cr plenior erit gratia, postquam in nouo trium complementis rerum illarum factum est in christo, qui ut Deci ex homo crederitisus se

communicat.

Hoc igitur modo, noui Τestamenti Sacramenia differunt a ueteribusinon tantam quia ceτemoritae sunt aliae, er alij ritus externi: sed discrimen

98쪽

cONCILII TRIDENTINI Ntificii uero biscedilhrevit' non sunt eonten L

sed simpliciter uoluim, Deum per ueteris Testa. mensi Sacrmenta,etum quae uerbum promi ionis annexum bubuerunt,nust gratiam exhibuisse m conrulisse credensibus. quod manifestefatisma esse,siola circumcisio ostendiL Caussa uero principalis , quare dogma istud Scholassicori , de dijerentia Sacramentorum utriusque Testa memi,t topere urge ι, haec est,quoi opinio inem operis operati , quomodocunque defenderem stabilire conamur.sed de opere operato G cendum erit in examine 8 Gnonis. DE DIFFERENTIA SACRA.mentorum inter se Canon. μ

Si quis dixerit,haec. septem Sacri menta ita esse inter se paria,ut nulla ratisne alia i alio dignius, anat,

Examen. Huius canonis examen paucis absolvemus. caenim alias,omnia et singula fulmina suoru anathe

99쪽

fibrare soleandiab huius certe tertiJ canonis triri Dico I lmine aus Deo eap.ra nostra omnino libera sumata enimfulminant: si quis dixerit,haecseptem sicramenta ita esse inter se pariaAnugaratione aliud sit alio dgmm,anuth a sit. Nos vero nequaquam ij sumus, qui sentimus. uel doceamus, septem illa quae ipsi numerant si erameta,ita esse inter e paria, uisicut Bupti musez.Euchari lia,eodem etiam modo seu pari ratione,reliqua quius quae numerant,uere Cy proprιesiti Sacramevia Hoc ipsim enim est, quod in examine primi cinonis egimus:etiamji de appellatione Sacrum emi non pugnemus, cui Crueteres uaxieea insin: omnino tamen discernedax esse res iras, quae ex instuutione Quina adiunctos ha-

aevi certos externos ritus,ab illis rebus, quae bopent quidem mandatum Dei, sed non certos externos ritu3 uoce diuina mandatos: π ad illis etiaritibus qui habent expr sum mandatum Dei, er exum uoce dimina promissionem gratiae seu benesici 1 redemptionis, sicut est Bapti mu/ er Mocharisti discernendos esse reliquos ritus qui undecuris accepti sunt, certe non habent expressum

mandatum Dei,nec promissione uoce diuina an nexam,de applicatione er obsignatione Iratuitae veconciliationis. ideo contendimu3, risus ititos ab hominibus acceptos,nullo modo eodem isso habendos,aut is parem dignitam gradum sub-

100쪽

eo N cILII TRIDENTINI. 77iestandos esse sicut priores illos,qui uoce er mandato filii Dei instituti sunt Immenso enim inle: uallo distatu, ex in Ecclesia discernenda uni silj

Dram Etuta,ab hominum inuentis. Ab cmm diatur crimine Cr accusatione canon iste nos abso9HLDicit enim anathema illis, qui singunt septena illa quae ipsi numerant sacramenta ta esἶe inter se paria, ut nulla ratione aliud fit alio dignius. Sed haecforsan ioco quis dici arbitretur. Nesenta uerisimile est, Tridentinos patres in tertio hoc canone, tam terribiliter detonare de distari 7 sacramentorum dignitate, ideo quasi no strum sententium probare,er quidem ub uinculo an thematis cosmare uoluerint:nec ideo sane,quo nec alique,nec leuiter,sed anathematis seueritate notare er damnare uoluerist Scholastico dilutationes,qui singunt cui Baptistium ex corna Dominicam,eodem etiam modo,et puri ratio ne,reliqua qums uere Cyproprie esse sacramenta. Quo igitur confisio, er quo sensu fabricatus est teram iste canon Dicam tib Veteres illas contumelius repetere er stabilire uoluerunt, di gnitatem scilicet chrismatis in coormatione, quamuri nec mandatum Dei, nec promisitonem μθ Dei habeat, multo tamen praestantiorem erampliore esse, quam ipsius Baptismi,licet expreμ habeat mundatum Dei, er certifimam pro

SEARCH

MENU NAVIGATION