장음표시 사용
111쪽
que nonnullorum mala consuetudo ius praebebat religiosam discerpendi unitatem a qua iam malorum remedia parabantur. A tamen imperitos vel iamdiu inlirmos animos ceperant reformationis et libertatis vocabula. Huc principes convenerant, qui iampridem non civilibus modo, sed ecclesiasticis legibus imperare conabantur. Huc illi ex utroque clero. qui solemilia vota et sanctissimam ac prudentissimam caelibaturu legem aspernabantur. Huc effrenae libertatis amatores, qui nova quaeFis essutiendi,
docendi vel agendi. dignam homine philosophiam existimabant. Excandescens et tribunitius Luttieri impetus, versuta Calvini s phismata, litterata Melanctonis humanitas, vel nulla vel ad summum mediocri fama inclaruissent. Sed palmam tulit ipsa erroris forma, quae omnia passionum vel haeresum portenta in catholicam legem aut fidem, uno sinu, uno vexillo et agmine complectebatur. Magna tunc horum copia exuberabat, velut stipulae ad comburendum aptae: scintilla tantum expectabatur, non ingenium, non virtus, sed audax manus. Hanc extulit Lutherus,
cuius miserrima illa iactatio: Homo sum, et me stante, orbis immmmaturi XIX. Interea, legitima Tridentinorum reformatione re-norebat Ecclesia: Protestantium vero illegitima, quidquid apud
ipsos boni remanserat, usque ad sinem absumebatur. Absoluti simo enim privatae rationis imperio constituto, omne Dei in rationem ipsam ruebat imperium. Sacra quidem Biblia retenta sunt: sed eorum omnis virtus ac divinitas evanuerat, ex quo volubili singulorum interpretationi subiiciebantur. Biblia omnes ut commune vexillum esserentes, sed suo quisque libitu ea discerpentes, non inde religionem, sed a narchiam, pro divino iure co stituebant: nullumque magis absolutum anarchiae exemplar quam Protestantismus. Cuius assectae Lutherani appellantur, Calvinistae, ZWingliani. Anglicani, Sociniani, Arminiani, Anabaptistae. Episcopales, Puritani, Quakeri, Puseistae, Rongistae etc; ea ratione qua, exortis seditionibus, laetiones a suis ducibus indigi- tantur. Atqui divisio quae sine sine in contraria dividitur, res
humana est, atque ad dissolutionem pertingens. XX. Certe, nihil praeter miserrimae seditionis characterem inveniri in protestantismo, ipsi iam sentiunt Protestantes, simulque inhorrescunt. Sine origine: non enim ultra Lutherum. Calvinum vel Henricum, eorum stirps atque genus; in quos vel oculos attollere, nemo honestus non erub cit. Sine Sacerdotio. sine altari et sacrificio, quo ad Deum accedant: sine ulla fidei mnitate, qua invicem coniungantur; sere sine ulla cultus exteri ris specie, quo assectus tam suaviter in Deum elevantur; sine ullo Sacramento, quo ossenso Numini reconcilientur; quodque maximum est, sine divino magisterio, quo Bibliorum sensa explicentur, vel enascentia dubia non temnenda auctoritate resolvan-
112쪽
tur 9 . Hac perterrefacti solitudine, quibus meus inlegra manet, ad eam revertuntur Ecclesiae petram, a qua eorum patres discesserant. Itque Sunt qui, tota Germania vel Λnglia, maiori sapientiae et morum laude praedicantur, et numero plurimi, hac potissimum aetate, qua religiosa atque historica si uilia a sontibus iterum resumuntur. servent et convalescunt. Τunc autem ne unus quidem bonae fidei cultor Protestantismo relinquetur. quum siliis patrum mendacia et fraudes aperientur. Ex nostris equidem nonnulli ad Protestantium castra secedunt: Sed, qua So, num rentur, eorumque Scientia vel virtutes describantur. Imo lmueissimi sunt, sex eleri vel coenobiorum, quorum tragoedia . ut deprimis aiebat Erasmus, exit in catastrophem comicam, UBI COX-TIGIT EXOR.
XXI. Factum tenemus. et concludimus: Ergo hodie est quod heri. quod olim erat Protestantismus: hominum inventum, mentis et cordis rebellio. Λtqui rebellio opponitur principio cuiuscumque societatis constituti o: ergo XXII. Τertio: Protestatuismus ad nullam religionis vel smeielatis formam est eonstitutus. XXIII. Religio est societas, societatis autem forma constitutiva et substantialis est in summa auctoritate . qua legis et unitatis vinculo membra contineantur. Ergo Protestantismus, spirituali auctoritate libero examine labefactata, ad nullam religi Dis 3 et societatis formam constituitur. XXIV. Hanc enim Christianismo necessariam esse auctoriatatem, talentur maximi inter Protestantes. Grinius et Leibnitius. Grotius haec statuit: 1. Sine suprema Papae auctoritate, impo sibilem fieri controversiarum linum 1 . 2. Fidei dogmala. non seripturis tantum . sed traditione et Ecclesiae auctoritate esse desinienda d. Leibnitius vero, summuq ille vir qui scientias omnes aequo dueebat cursu, postquam Ecclesiae doctrinam de traditione, de sacramentis, de missae sacrificio, de reliquiarum et
tu uine humana sunt praecepta, quae ex Bibliis humana eliciuntura uetoritate: a Nihil habent ponderis ilia praecepta, quia sunt humana, et nuctoritate divina illa carent. Nemo igitur credit, quia tam se hominem putat esse qui audit, quam est ille qui praeeipit u si 1cTANT. , Dirin. Inst. lli, 27. Verte: Qui audit, et qui interpretatur. Unde ipsa Biblia, veluti exanime et mutilatum cadaver, in ipsorum mavibus iacent: qua enim auctoritate eorum divinitas essertur, eadem plane reiicitur. suosum perterritus ruinis, diarius quidam septentrionalis Germaniae. iam Protestantismo addictissimus, nuper exclamabat: a PEnc vus novi vi Ubi Ecclesia Scripturarum sensa sigit atque declarat; ubi ministris edicit Ecclesia quid docendum, sidelibus quid ediscendum; ubi cullus uniformitas custoditur; ubi sibi congruunt affectuum solemnitas et sublimitas adorationum; ubi excelsus sacerdos et pontisex non terrenis potestatibus frontem subiicit . sed Deo soli; ubi fides et disciplina moribus vigent; ubi vero Ecclesia aedificatur super illam petram, in quam portae inseri non prae
113쪽
imaginum cultii, de reclesiastica hierarchia, deque suprema Pontilicis Romani a uetoritate, candide atque erudite tuitus esSet. subiungit: u Quotiescumque definiendi urgeat necessitas, et g nerale Concilium halieri nequeat. admittendum est, primum Piscoporum, seu Politi ficem Maximum, eadem qua universa Ἀ- elegia. pollere auctoritate i).n Haec nempe illis dictaverat notio religionis atque societatis, quae nec nomen nec rem haberent sine summo quodam imperante. XXV. Hinc tria concluduntur: 1. Papae in finiendis contro orsiis auctoritas: 2. Auctoritas Papae et Ecclesiae in iis d siniendis quae Scripturis et Τraditioni divinitus concredita sint: 3. Papam si urgeat necessitas, eadem, qua liniversa riclesia. pollero auctoritate. XXVI. Quum enim nulla singi possit societas, quin supremum in ea pateat tribunal, actu semper existens; quumque ea sit religionis natura ac xis, ut eius decreta, sive in credendis, sive in agendis. BSsensum stirmiter inclinare. ideoque errandi periculum amovere debeant: sequitur quod Grotius et Leibnitius constitu bant, necessario ex divina institutione esse in Ecclesia. eiusque Capite, summum ac permanens tribunal atque imperium. Quo a Protestantibus deleto. factum est ut nullam religiosae societatis coniunctionem vel habere, vel sibi effingere queant. XXVII. Attamen, cum sine regiminis auctoritate vel idea absit societatis. sic titiam auctoritatis imaginem restaurare con3bdntur; sed, amoto capite, cui eam conserant non habent. Non suis, ut aiunt. pastoribus vel ministris: quilibet enim laicus vel muliercula suum habet spiritum, cui soli credere teneatur. Non pastorum comitiis: nam, reiectis universalibus Ecclesiae comitiis. qua fronte sua ipsi comitia suis imponent Sed quum synodi synodis repugnent, nec duae si hi congruant, cuinam credendum Non principi civili: quis enim serat ut, legitimo Petri successore expulSO, rex vel regina in papam vertatur vel papissam' Quid magis ridiculum, quam princeps, vir vel foemina, stans pede in uno. sine labore vel studio, fidem definiens, eamque pastoribus et doctori hus imponens Λlia ne clarior religionis subversio vel derisio Τ Λlia ne unquam imposita servitus insulsior ac praepotentior' Huic tamen Protestantes colla subiiciunt et libertatem iactanti Doctissimorum Ecclesiae pontificum auctoritatem, mitissimumque imperium despiciunt. dum ipsi caelestem fidem ci- ili imperio, armorum nempe regimini subigunt: et se fidei r
sormatores et libertatis auctores gloriantur Hl Sed quis privati
sal Us ius ab anno l8 7 quidam anglicanus minister, nomine Gor-ham, quum est cacem negaret baptismi vim et necessitatem, admitteret v ro episcopus eius dioecesis, obstabat hic ne ille beneficium ingrederetur. Sed Gorham, privati reginae Consilii sententia lord Iolin Busseti agente, contra episcopi iudicium, veluti egregie orthodoxus in beneficium admissus est. Die autem 25 iunii anni l850, episcopus Ex terensis, coacto con-
114쪽
examinis libertatem, eiusque absolutissimam ab omni auctoritate independentiam cum ipsa conciliet auctoritate, quae vel pastoribus, vel Synodis, vel reginis aut regibus conseraturi Hic nempe aeternus riotestantismi nodus, nunquam solvendus. Unde, iure Protestantes ipsi suos compellunt pastores: u Si via auctoritatis est legitima, damnanda est Protestantismi origo, qui ab Ecclesiae auctoritate, tot saeculorum suffragio confirmata, discesserat: contra, si recta est examinis via, damnanda est nova auctoritas, quam in ministerio vel synodis . . Vobis, O pastores, uSur
pastis, vel regibus et principibus contulistis. nXXVIII. Frustra igitur Protestantes aliquam societatis veIregiminis formam restaurare conantur. Imo, sacrorum iure in
singulos semel collato, ipsum civile ius radicitus convellebatur. Nam et ius civile in externa quoque situm est auctoritate, qua Semel avulsa, sicut unusqui que sibi sit sacerdos et pontifex, ita rex et princeps. Unde illud anarchiae genus, quod populare sive liniversoriam imperium est appellatum. Quid enim Protestanti mus, nisi emancipatio rationis ab auctoritate 3 Ergo ratio imperans in divinis atque in humanis. Atqui ubi omnium est imperium, ibi nullum est imperium, nulla consociationis lex, nulla
Societas. Ν unquam, latemur, Omnes extulit vires hoc principium quo repente sopietas excideretur: illud namque repulit naturalis conservationis instinctus. Logice tamen Omnes insurrectiones, quibus duillim laborant imperia, inde inserebantur: est lite ignis in domo. atque ardens vulcanus, quo tellus tota concutitur.
XXIX. Ergo tria haec invictissime patent. 1. Quum in infinitum scindatur Protestantismus, veritas non est, quae una eSt.
constans sibi, et indivisa. Sed neque philosophia dici potest, quae aliquid saltem refert positi,i: ille autem nihil habet nisi negativum: Protestari in Auctoritatem. 2. Nihil habet divini: unde qui nulla religione delectantur, se nunc Protestantes appellari patiuntur. 3. Nullam induit societatis formam, qilinimo singui rum independentia eui innititur, cuiusque est societatis extinctio. Quid ergo est Protestantismus, si non est philosophia, non religio, non societase Relistiosae ait initio, nunc religiosae simul eι politieae insurreetionis instrumentum M veaillum. XXX. Hinc illa explicatur Anglicanismi praesertim cum omnibus sectis religiosa et politica fraternitas: hine illa insum rectionum sitis et quaedam sere necessitas: hinc tam servens in Italiam machinatio, ubi auctoritatis principiunt sua adhuc in se-cilio, Gorhamum damnabat, necnon reginae eiusque Consilii sententiam. Hinc flagrans episcoporum discordia, aliis reginae aliis episcopo Exeterensi laventibus. En quo traxit diseordia fratre si Nulla inter ipsos consen-Sio, nulla auctoritas, nullus iudex nisi laicae potestatis vel reginae iudicium. Liberiatis licentiam deligentes, in probrosam ac durissimam servitutem lapsi sunt.
115쪽
de dominatur φὶ. Lege librum: Delia intro rione dei P t
stantismo in Italia. In diario Mornin'Herald mensis augusti anni 185l, haec habebantur: et Ut Italorum emancipatio a ture imperantium) pro votis contingat. in antipapalem insure et ionem est convertenda .n Protestantismo igitur ius gentium est insurreelis' Sed Itala gens, sed Roma. Orbis catholici mater et civitas princeps, tantam ne abiiciet coronam 3 Imo confidimus, non longe abesse tempora, quibus errantes filii, patrum resumentes fidem. ad matris amplexum revertantur. Interim vero, utrum in Catholicismo an in Protestantismo. divinum ius quod naturae eminet, sit constituendum, liquet ex dicit'.
sal Primi, tu Italiae sinibus, Protestantium templi landamenta iacie-liantur Augustae Taurinorum, die 23 octobris anni l85l. Seribe in eius Donte: io μου Deo. Si inscriptionis rationem postulas, praeter Bossuetum, Histoire des oriations. lege opus elaboratissimum, In Symbolique. 'aruoERLEa, necnon aliud, vere eruditionis emporium. M Reforme contreta Reforme. par HOENi Acilius. Videbis, Protestantes nescire iamdudum quid velint. quid dicans. quid adorent. Miunt tamen quid agant. Quum politiees instrumentum suerit nova Besormatio sere ab ineunabulis, iam ab anno 1, 27 in illam Italiae oram irrepere conabalur, ut universam inde l- taliam et Romam subigeret: quod enixe tunc vetuerunt prinei pes Sabaudi, paucis qui aderant Valdensibus in montium vallibus conclusis iFide Ο-r6ines des Vaudois, nar Monseign. CnaavAt . Laudanda illa lacta, quae ab italia averterant belIa civilia, quibus Germania et Gallia deinde exarserant. Nec reviviscent illa arma: quis enim, pro extincta fide, digitum moveat3 Quocumque lamen Prolestantismus pedem intulit, iides catholicaa politica auctoritate graviter divexatur: quae subdola persecutio, metuenda est potius quam altera. Sed nee religiosae disceptationes amplius reviviscent: nam, qui inter Protestantes acumine et eruditione praecellunt, ad catholicam fidem se iterum recipiunt; reliqui vero, quum positivi Christianismi nec punctum retineant, nec punctum quoque habent quod tu ea tur. Tota eorum musa, vel inepta diariorum garrulitate, vel furtivis soliculis peragitur. Templum tamon requirebatur, quo conveniant, qui in omnem protestantur Catholicae Fidei reritatem.
116쪽
ALCTORlTAS, NATURAE RATIONALlS FUNDAMENTGMET PERFECTIO. l. Omctoriam basis, auctoritas. I l. Nihil ipsa rationabilius. li I. ipsa
familiae et societatis iundamentum. lv. ipsa primum, vita universa regitur et continetur. V. Rationabilior fides, qua Deo credimus, et religiosam cum eo societatem ingredimur. Vl. Civitatis exsors, civili non parens auctoritati. VI l. Negatio auctoritatis. scepticismus universalis. Vili. Mepticismus politicus et religiosus. IX. Non dissimilis a philosophico: causa communis. X. Fidos adhibenda in ordine naturali, religioso et sociali. XI Triplex anarchiae genus. XII. Auctoritatis elementa: rationabilitas, imperium. Xlli. Dei imperium imminet homini in familiari et in politici so. cietate. xlv. Honorabile obsequium, propter originem auctoritatis. et in titum. XV. Sive publicae, sive privatae, obsequamur auctoritati. XVI. Sed excelsior cum Deo societas excelsiorem iniungit obedientiam et fidem. XVll. Fides haec inter iitra recensenda, naturam dirigeus ac perficiens. XVlli. Unum ius publicum fiat, sicut unum ius naturale et divinum. XlX. Haec ultima persectio in terris adipiscenda. XX. Auctoritate ei obsequio moralis ordo absolvitur.
I. Rationalium creaturarum ordinem, earumque relationes hactenus expendentes. iam extrema tenemus: hinc homo, illinc Deus. Deus, Summa ratio, et summa lex, creatas ubique rati nes ad sui imaginem effingens, sibique atque ipsas invicem amore et iuribus rex incens. Divina quum sint iura omnia, ex uno Deo prolata, proprie tamen ius nasurale appellavimus, quod rationi insitum a natura extulimus: divinum autem, quod ab ipsa Dei ratione, per verbum revelationis, et divinitus constitutum magisterium, excepimus. Ne naturam, eiusque iura discerperemus, utrumque coniunximus. Utroque Butem, ossiciorum series, pyr mi datum veluti aedificium, extenditur, evolvitur, perscitur. B sis vero . cui universa compages superstruitur: Au ORITAS. Η
ius duplex elementum: rationabilitas, imperium. Illi ratio, isti voluntas nectitur obsequio. II. Auctoritatis vim nemo effugiet, tamque late patet quam hominum vita: neque irrationabilis. vel homine indigna. quum potius rationabilibus momentis semper sit innixa. Λuctoritate enim, ratio minis credu maiori. Quid autem rationabilius, quam debiliorem rationem maiori inniti ac sulciri7 Hinc omni soci tas constituitur: secus, vel constituta, ruet ac dissol etur. III. Λ familia si incipias. viro subest mulier, parentibus silii, quia rationale est minores rationes a maioribus duci. Nam, si prima rationis iura ideo tenemus quia propriae rationi illa in docenti credimus, nobiliori quoque rationi erit sides adhibenda. Quod pariter in communi, et civili, et religiosa societate comtingit. Imo. a natura ita constituti sumus, ut sine side, eiusque
auctoritate, neque nobiscum, neque in societate esse, vel vixere possimus. Disiligoo by Corale
117쪽
Ileriis. Calech. illuminan- reorum, M. 3.
rum . quae non ridentur, coP. 2. n. 4
IV. Parentum dilectio, est familiae initium. nexus et complementum. Sed cur parentes diligimus . nisi quia side eos credimus parentes3 Quomodo ea quae possidemus, veluti nostra tuemur, nisi vi et fide chirographorum3 Et si pacta et commercia inimus, nonne mutua contrahentium fide Si servos et ancillas in familiae unitate adsciscimus, nonne quia sideles et nobis prolaturos credimus Ipsaque matrimonia nonne sponsorum fide innitunturi Quodsi olim litteras legere vel exarare novimus, nonne quia alphabeti litteris, G. gr. a, b, e, eam esse formam et vim crudidimus Si autem pane primum aliisque cibis usi sumus atque a noxiis vel venenosis abstinuimus. nonne quia nutrici fidem adiungebamus3 In scientiis demum si quid profecimus, non ideo factum est. liuia magistris fidem adhibuimus 3 Mite igiturneophytos alloquebatur doctor Hieroso limitanus: a Νeque apud nos tantum qui Christi nomine censemur, magna est sidei commendatio: verum etiam universa quae in mundo sunt, ut ab iis qui alieni sunt ab Ecclesia, per fidem transiguntur 1 . v Εt Augustinus: a Si auferatur haec fides de rebus humanis, quis non attendat quanta rerum perturbatio, et quom horrenda confusio subsequatus 2 . nV. Ex luculentissimis adeo et rationabilibus prinei piis et factis, quibus vita universa continetur, haec suit argumentali O. Si hominum credere auctoritati, naturalium officiorum, et communis deinde vitae et persectionis obtinendae initium est ac sundamentum: quanto rationabilius Deo erit credendum, totius g neris institutori atque parenti Et si humana fide a mortalium cordibus excisa, societatis iura et vincula exciderentur; quae nos urget impietas, ut, abiecta fide divina, societatem qua homines Deo coniungimur, uno ictu exscindamus ' Quemadmodum enim filii parentibus sidem denegantes, corum quoque Societis te, ct more et obedientia exsolventur: ita qui Dei abiiciunt fidem, eius soci tatem. obedientiam et amorem abiicient. VI. Sed et politica adest societas, cuius auctoritati ni privatam rationem et voluntatem subiicias, tibi solus manebis, nec iurium nec amoris ei, item communionem ingredieris. VII. Λuctoritatis itaque re uisio, nos brevi ad philosophicum, religiosum et politicum scepticismum adduceret. Rationi dictanti vel monenti, oculis et sensibus, fidem subtrahe: quid in ordine morali vel physico perspiciess Veritatem, cum Democrito, in puteo latere contendes. Exadverso. si iura omniB. Omnemque auctoritatem, privato examine, in tui ipsius ratione concludas, scepticismum religiosum et politicum, egoismum deinde et materialismum non effugies. Huc autem Protestantismus, imperium nempe in quolibet iure definiendo rationi delatum, mentes
118쪽
VIII. Nam postquam iura laudata sulli ratio ui immanentiueι per sin uos eaeercenda, duo concludebantur: 1. ergo Dei a rioritas nulla, nisi quae humanae subiiciatur rationi: 2. ergo imperantium auctoritas nulla, nisi quae singulorum placuerit iudicio et voluntati. Quae in haec vertebantur: quilibeι sibi reae: qui- Iibet sacerdos. Vel alia ratione: nullus populi imperator, nisi populus: nullus populi sacerdos, nisi populus. Ultimi lii, olim Pr i tantismi, nunc purae dem ratiae termini. omnem auctoritatem evertentis, atque, instar nammae, societatem absumentis. IX. Politicum et religiosum hunc scepticismum, a philos phico nequaquam absimilem inspicimus. Quum enim edoceamur, natura nos conditos es e ad verilalem. ad religionem atque ad societatem, Blterutram negare. eiusdem est erroris et infirmitatis. Causa autem communis: in primo casu, fides rationi et sensibus denegatur: in altero, Dei rationi, seipsam certissime r velanti: in tertio, naturae simul et Deo, nos ad societatem constituenti.
X. Igitur fides adhibenda in triplici ordine, quo vita universa continetur: scilicet in naturali, religioso et sociali. Quod ratio ubique iubet ac suadet. Nam, et Deum. praeter ingenitam rationis legem, positiva edixisse iura per revelationem: et nos S elabiles esse, nullam autem sine eommuni auctoritate fieri posse societatem; haec adeo certa tenemus fide, quam nos intelligere quae intelligimus, et , idere quae videmus.
recentiores, ad aliquam materialisnai formam pervenerunt. Nam, vel spiriti regamur, vel corpore, necesse est. Hinc, per totam sere Europam, novi scepticismi et materialismi coaeva origo. u Ι.e sensualisme, la plus simple, la plus facile, et rou pe ut dire la plus sol te de totales les theories philosophi lues, fit en Angleterre et dans te reste de ly Europe de rapides progres. Humes et Gilibon te traduisirent en histoire, Condit lac thnsegna a la France; mais it ne sui la prole de l'immenso tropeati des espriis legers, it ne de vi ut popula ire que quand is sui revhtu des formes sedulsantes que furent tui donner Helvetius et l'auteur du Θu8me de la Natu-We. Une doctrine ainsi generalisee, ne saurati rester inactive au milieud'un peti pie. L'Angle terre, materialisee dans son enset ement philos phique, te sui bien plus encore dans les sciences d application. Tout suisorine vers la statistique, reconomio sociale, i industrie et la production; sa morale politique et polivernementale sui lout entiere contenue dans cesdeux mois: Tout ce qui produit est bon. Lo prinei pe de rinterἡt materiel devenu dominant dans les idees, se mele parsois aveo une et onautenaIvele aiax idees religieuses elles mὁmes. I.e chlehre Myle, connu par sapiete et in charite, di fuit qu)il et ait bon de precher rgvangite aux sauu ges, parce- ille, diu-on ite leur apprendre qu'autant de christianisme. que it en saut pcur marcher habilles. ce serati inuiours un gran bienu potir les manufactu res anglatses a frattre a S. M. te Mi de Prusse, par Monseign. BENDU evἡque dyAnne cy, ch. VI. Sed, auro pro Numine constituto nonne in eius tandem auctoritate captivamur Ergo nunquam auctoritatis imperium effugiemus. Cum pro philosophico vel religioso scepticismo, nobilissimam rationis et religionis auctoritatem expunxerimus, tuue materiae vilissimi maueipit coustituimur.
119쪽
XI. Pro triplici hoc rerum ordine ad quem conditi sumus, triplex anarchiae genus oriebatur. Primum ille erat philosophicus Scepticismus, quo rationis et sensuum auctoritas excutiebatur, prout instrumenta sunt cognitionum humanarum. Nos rid mus iam corporum existentiam pernegantes, et in domesticam Sensuum auctoritatem insurgentes. Sed levior ne secunda et te tia anarchiae species, civilem simul et divinam auctoritatem detrectantes Anarchiae itaque et scepticismi circulus in eo totus Pervolvitur, ut nos vel a rationis et sensuum, vel a civili, vel a religiosa auctoritate subtrahamus: delentes, quantum in nobis est, hominem in primo casu, societatem in altero, et Deum in tertio. XII. Hactenum rationabilem inspeximus auctoritatem: nunc illam videamus imperantem. Nam, quemadmodum rationes h manae ex aeterna Dei ratione illuminantur: ita ex summo illo Iml,erante cuncta suunt imperia. Primum homini insonat per intimam sui ipsius rationem, ut non quae placita sed quae iussa sunt. libenti exequatur voluntate: non in rationis tantum, sed
in Numinis obsequium, cuius vim et praesentiam sentit homo in cordis arce constitutam. HXlIl. Sed socialis homo, primum in familia, deinde in civitate: ibi et illic. numquam ex Dei imperio evasurus. Ergo lius imperans in familia et in civitate, qui domesticam et politicam exerceat auctoritatem. Si hic naturae et Dei imperantis tenet ossicia, ut illius obsequamur auctoritati, essicit eiusdem ο-
lat Errores qui nune philosophiam evertunt. moralem deinde, civilem et politieam iurisprudentiam impossibilem emciunt, ad hoc unum revocantur: auctoritas rationis esclusim. a Dichiaraia da Kant la regioneautonoma, cloe legulatrice a se me sima. e claue proprie sue leni fricliyendente. te scuole ledesche entrarono in questa rota . uuludi Fichte non considera it douere, se non come una Dage Me ibo impone a se ue-so, e questa lene consiste nes rimetiare is diruto aurui. Per neget lamoresita 8 vn armonia deti vomo colla natura. e is volansα δ in m rate sne a se Messa. o luge di moralita. uuanto a Schelling, egii dicache se Dis esiste, esiste subito per eonsessumza un mOndo morate: masregii inge inela viri a d uno stato nes quale Panima si conforma non alia leoste muci Dori di iri. - bensi come da una necessuis inter delta navium sim. . Quibus positis, eoncludit rectissimi ingenii vir Emilianus comes Delia Motta,Taurinensis: a Tntia la moralita e la legge non potranno esser altro che lo suiluppo non eon digio nato deli 'io. Ne questo Potra aver superiori. perche secondo questi filosos, it Dio vero e personifieato h l aomo, e non ce nye altro Che se la coesistenta dei lyio mio proprio con altri individui pud suggerire la formola: Rispelta ι'ro. o ii diruto est lagiudice assoluto di tui te te cose essendo queli'io solo che sta in me, tutia la morallia Diene α eonsistere nes stiuilia io che ne portiamomi me sim L come pretende nousseau nella Prosessione det vicario Savolardo. . iSasgis inlomo vi Socialismo. pag 807-809; Torino l85l Huc precipites nos agit obsequium rationi propter rationem exclusive delatum: in intellectualem scilicet, moralem, et civilem anarchiam, omnium que absolutissimam, qua hominum societas non modo angitur, sed pene
120쪽
rigo auctoritatis quae eae Deo est, et imminens Dei imperium: propter Deum. Qui haec neget universalissima naturae dictamina et iudicia, rationem negat, familiam et societatem, rationabilium creaturarum ordinem evertet, iurium autem cognationem, gerarchiam et compagem dissolvet. Videat enim ipse, aliamque si suppetat, homine dignam, familiae, societatis, atque ossici ram moralem constitutionem proserat. XIV. Quod natura praeceperat, Evangelii lex iterum edicit et firmat. Gentium enim Apostolus. humanas potestates ad communem auctoritatis Originem conserens, argumentabatur: a Gmnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit, non est enim potestas nisi a Deo: quae autem sunt, a Deo ordinata sunt. It que qui resistit potestati. Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt. ipsi sibi damnationem acquirunt 1 .n Princeps vero Apostolorum, in obedientiae motivum vel rationem intendens: a S biecti estote omni humanae creaturae propter Deum: sive regi quasi praecellenti, sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malefactorum, laudem vero bonorum: quia sis esι voluntas Dei, ut benefacientes, obmutescere faciatis imprudentium hominum ignorantiam: quasi liberi, et non quasi velamen habentes malitiae libertatem, sed sicut serti Dei. Omnes honorate, is ternitatem diligite: Deum timete, regem honorificate R. nXV. Quot in illis verba, tot iuris publici landamenta: quod iiis, hominum arrogantia vel ambagibus solutum, dum vertitur in humanis, ad Deum erigitur. Eodemque iundamento privatali ira reficiebantur: u Filii, obedite parentibus vestris in domino. . . Servi, Obedite dominis carnalibus cum bona voluntate se vientes, sicut Domino, et non hominibus: scientes quoniam unu quisque, quodcumque secerit bonum, hoc recipiet a Domino, si e servus, sive liber R. n Ubique Dei auctoritas, hominibus per homines praecipiens; ubique obedientia, non in hominibus sistens, sed ad Dei maiestatem assurgens; ubique homo, Dei imperio sussultus. Iiber sub ipsa lege, non captivus; servus Dei li-i,er ab hominibus. XVI. Dum haec obedientiae dignitas, et auctoritatis iura hominibus evulgabantur, excelsior alia societas eum Deo. per religionem, erat ineunda. Excelsior propterea auctoritas. obedientia et fides. Hic nempe illa fides quae . Dei auctoritate innixa, credit ea quae non videt. Sed quum motiva credendi, idest signa supernaturalia, uti prophetiae et miracula, sint perspecti sima. rationabilis quoque erit ipsa fides divina; quum vero, rationem superans non illi repugnans . in supernaturalium ordine versetur illa fides, si pia voluntatis motio accesserit, obedientiae et meriti culmen attinget. Ad quam praesertim illa reseruntur: ο Νuinquid vult Dominus holocausta et victimas, et non potius ut obediatur voci Domini3 Melior est enim obedientia quam vietimae M. ni Roin ., illi