장음표시 사용
141쪽
aliquid ab aliquo fiat vel toleretur, appareat; v. ad Ciris us. 245. Queritur hoc loco Culox, quod sibi fuit litigrandum etianx Per Eloesios campos. Eleitim praesens manet non ita est intelligendum, ι'asi nondum in El)sio fuerit sed postea demum eo progredi debeat; imo haoc quoque loca iam adiserat Cul x, unde enim, nixi adiisset, omnia quase sequuntur scire potuisset et praesens est historicum, quo declaratur, Culicem iam Et sium ingressum esse et postea etiam illud ingredi debere, nisi pastoriumulum ei conditurus esseti Contra adieCtivi instar sumitur, i. e. manus Horoum quae in parte campis lugentium contraria, exadversus sita Oommoratur. ecliuer. Hellen. p. 227. sq l. Iacob. ad Lucii. Aetn. 139. p. 122. Has igitur lectionos partim e codd. partim e coniectura rostitutaΑ in textum recopi; recipere nolui quae in us. 292. veriora mihi videbantur, quia lectio Bombina, etiamsi fortasse rectius interpolatio dicatur, bonum certe sensum landit et mihi ipsi de veritate emendationis meae ex omni parto nondum est persuasum. Equidem hoc ut certum Pono, meminisse ab ipso uctore manasse, unde ex nossent restituendum censeo NDII t. Reliquum est gratum, quae lectio omnium puto codd. corrupta in tantum l. e. tantillum, tam parium v. ad Ciris us. 17.), mutanda videtur, ut locus ita sit scribendus: Dignus amor Cenia , tantum gi Tartara nollentPeeeatum meminisse. in nos, graue, sede piorum
nos manet Heroum contra manus.
In verbis autem, quae sequuntur Ille et uterque cave copulam ad priora reseras. Pertinet potius ad us. 299. ubi quum poeta et repetere deberet, per ana Iuthon omisit, qualos errores tum poti8simum orti sunt, quum longius intervallum enunciationes a se dissecat J295. Peleusque tina et T. Heius. coni. Saltem mal m sine copular Peleus una et T. nam hi sunt Aeacidae. ' thalama virtus Heliust.J296. Vett. edd. loeantvr , et lotitantur. A qua lectione discessum exse videtur, quod transpositas esse voces non videbant viri docti: peritiatria secura Iocantur n. Sed intus locus sic procedebat: Πie et uterque Aeacides, PeIetis nempe et T. virtus , Per patris secura locantur numina. Ut sit: namque hic locantur, collo iti sunt, etsi satis tenue hoe est utorque Aeacides. patris numina ad Iovem, patrem Aeaei, avum Pelei et Telamonis, erunt reserenda. Scaliger emendavit et munia, id est, pra secturam Aeaci, quam obtinet ille apud inferos. munera in Aldina expressum video. Tamen vel sic secura Parum Placet; erunt z Perpetua, aeterna. Saltem praestabat scriberer Peleus - virtus Laetatur secura, patrιs per numina. t ' In Hesmst. Iumina. Verba intacta reliqui, quae ita ut intextu leguntur, etiam iii codd. exstant. Patris numina unice de Aeaeothitelligenda, qui immortalitate donatus numen recte diei potest. Id iam Vossius in versione expressit, qui vero in reliquis verbis fortasse aliam lectionem est secutus. Quod enim dedit r non sith in riιhiger IVonne graehenkι uom ritatenden Vater, in vulgata scriptura non inest. Equidem duriusculam interpretationem ad-
142쪽
mittens pereros Iallem Virg. Aen. H. 715. hue traho, ut sensus hie esse videatur: Peleus et Telamon per Iudicium Aeaci patris securi facti sunt, omnium, quae in terra pertulerant, obliti. Pro luetantur dicere etiam potuit mantur; elegit vero verbum praegnans, cuius propria vis est in iis quae de sedibus piorum narrantur. J297. C. genus et v. Io. Schrader. emendat, vere arbitror. I ' Connubiis Coib. I. Conubiis Coib. II. Thuan. I. Ilelmst. Illud recepi, quum le3nius edidisset Connubti. Prosodia huius vocis anceps est; v. Idan l. ad Stat. Silv. I. 2, 194. p. 294. Nunckerus contra in dissert. de aevo Hygini u seinper Producendum ratus synizesin ubique statuit; Ramshor-nius denique grammat. Lat. p. 723. b. prosodiam secundum significationsi avariari ait, gententiam suam magis corroborans in Ephem. liter. I nons. 1826. nr. 132. p. 94. - enerem vero suo loco ne deturbes. Elegantor enim ipsa Dea Gmite Virtute Peleo et Telamoni seminas adduxisse sumutur, quasi pronuba. Uterque enim coiiiugem non soli Amori sive Veneri, sed simul etiam suae virtuti debuit, quum Telamon Hesionen in expugnatione Troiae ut praemium reportaret, Peleus vero Thecidi varias easque cruculentas formas induenti non cederet. J298. Hunc ropuit feritas: vetus erat lectio; manifeste corrupta. Douuptiis Pelei et Telamonis agitur; alteri Virtus, Hieri Venus, eas adstruxerat; illo Thetidem duxerat, hic Glauceii, Periboeam, et Hesionen: quam Troia capta ab Hercule accepit et abduxit. Potuit adeo illo ipso dici rapuisse Hesionent me rapit Hesionen; at alterum amat doa. Atrnune rapuit seruar ast; Hembina ieetio, digna utique quam amplectamur: quidni enim Hesione bello capta minus serua dici potuit, quam Tecmessa Aiacis' et bene oppositae sunt Nereis et serva: diversa ut sit Telamonis et Pelei fortuna. Maluit tamen Scaliger retrahere pristinum: In r. feritas, ut sit virtus, ῆνορέη Homerica. II. r. ferrum ms. Heimst. Petav. et Voss. ferit. ast. Hune rapit malane substituit Helns. Pari iuro sul, sinuas: Imne equi Periboea; illum .X.; et hoc substituit quoque Io. Schrader. Emendati. p. 24 mne rapuit Periboea; estque illud propius ad litterarum ductum in eodd. ' ferit ast etiam Coib. I. II. Diuan. I. Lectionem tamen Bembinam mutare nolui, in qua defendenda plura conveniunt. Etenim tam docta est, ut librario vix deberi vidoatur; deinde. quod Honius iam observavit, bene Aihi opponuntur aerea et Greis. Id vero Hunius non attendit, poetam in ipsis verbis serva rapuit lusum aliquem sibi indulsisse. Serva autem est Hesione, Apollod. II. 6, 4. J299. Aiacem memorari manifestum est. Aestilles non sequitur nisi v. 319. A. ae t. vett. edd. . Aldina quoque, et meιat te morιa sortis. ot Ascens. ae s. sociatae gloria sortis; quod Scaliger probavit, ut esset: Assidet hae iuvenis, a latae gloria sortis, Alter, ut sit, Puto, sors εο- elata, consessus heroum in Elrsiis modo memoratus. Ita tam n melius procederet sententia, si leg returi Assiilat his iuvenum foetatae gloria sortiar Alter, M. Aiax, h. nssidet par iuvenum aequali fama; ut sic: glaria iuuenum, iuvenes gloriosi, gloria eumulati. Barthius XXI, 20 male-
143쪽
bati Assidet ni iiivenis, poeιat quem gloria sorti. soeiat quem Petav. quoquo. et sortis iidem eum Guan. Heins. emei id. Assidet hvue ivvenis foetatae gloria sortis. Ita tamen metata sors enam Peleo ot Telamon vix esse potest. Γ' IIae Coib. I. II. Tliuan. I. hec Helmst. meiat quem gloria, sortis Helmst. εοeiat de gloria gortia Coib. I. II. Thuan. I.JMO. 301. inexeusinis etiam e Bombino codice; acEpio, ut sit imperto ritus, qui mentis statu non excutitur. Vett. edd. Altim in excessum. Alclitiar in raeelaum, et Scaligeri duae membranao: Alter in exeis stim lioe etiam in Petav. et Voss.) et in excidium, quod et in nis. Heimst. erat runde illo serit: in σοιrsu r. Heins. coni. inexustis navibus. referens repulsos est pro repellens incendia a Troianis illata classi. Iliad. μ. sqq. Phrygios- repulsus edd. Fabric. P. turba fremitante r. ms. Heimst.. interpolate. turba feritate refulsos Petav. et Voss. ' Alter in Coib. I. H. Thu . I. Heimst. quae vox eum acer sappo confunditur; Hetres. ad Ovid. Remed. 651. - inexcussus livum aliunde probari non possit, recepi cum I. H. Vossio in exeidium e codice Heliust. In Coib. I. u. Thuan. ineri sum. Quod sequitur verbum referens quum 1 e nitis cum repulsos coniungeret, Vossius in versione verbi sensum felicius indagavit dum per narraria interpretatur, quod unice ue m esse ostendit va. Me. ignis
Coth. I. Thuan. I. turba Coib. I. II. Thuan. I. seruate Coib. I. II. Thuan. I. repulsos Coib. II. Helitisti refulsos Coib. I. Thuan. I.J302. O quisnam ms. Ηelmst. tali deoortia bellis Petav. et Voss. ' quia non Coth. I. II. Thuan. In seqq. vulpatum agnoscit uelmst. At in Gib. I. tali desertia bella, Gib. II. taIi devortia bellis, Thuan. I. tali denoreia belιs, Coib. III. talibus divortia bellis. J3M. Troiae viri: saltem Troes, aut potius: Quae Troes Didere, virioidereque Graii. Sic Graιi viri apud Ovidium. Heins. Troes seri vel
3ω. magno -- sanguine; non dubito fuisse, mulio. Est enim haee perpetua mutatio ex prinus statim Tibulli versibus nota. Vidit quoquo Io. Schrador. et lato illustrat Emendati. pag. 21. ' riseria Coib. I. Magno sanguine defenditur iis quae de Iabulli loco disputat Santenius ad Balb. p. 1829. ap. Huschk. T. I. P. . m. l305. Sigea, non Sigaea. Est etὁ Σθει . Propter malobat Heliis. et Io. Schrader. Emendati. p. 27. Interpunctionem mutavi; cum ea esset ra. liquor, Sigeaque praeter Littorar cum. ' xantiquo Helmst. I uetique Viectit. Ηeynius interpunxerat: -- Xanthique liquor; Sigeaque praeter
utiquo contra grammaticam, quIa tum propter verba antecedontia seribendum fuit I iderent, coli. eum tellus manaret. Ine ego denuo litora Sigea ad praecedentia retuli, ut praeter non sit praepositio sed adve bium adiectivi locum sustinens, ut e tra s. 294., quo facto eum Per laeto indieativi iunctum indicat tempus, quo poli imum tellus sanguineinanarit. Ipsa litora cireumiecta vident caedem.I
144쪽
306. 307. eum Troes saevi vos metoris ira Bembina erat lectio, ut sit: eum uidere scit. homines vos, o Troes: paratos inferre etc., quo lingratum est. Vett. edd. eum Troas saevi vos Meetoris ira I iderit, et nis. Heimst. Vidit, et oss. et Petav. autem Vidi in eL e Neutrum satis commode. Licet Troas tenere et suspicari in vos latere actos: Sigeaque propter Littora cum Troas saevi aetos Imetoris ira Videre; ut ipsa littora viderint. Alioqui debebat videret sequir excidit sorte hoc ad finem Nersus, v. e. hunc in modum: cum Troas saevi nectoris ira Oideret Fortiter in elasses- inferre paratos, aut, quod nas. Heimst. habet, parantes. Πeetoris ira, μένος ' Εκτορος, pro Hectore. Sed Scaligerum hoc eo ducebat, ut tus Meetoris mallet, et reliqua accommodaret: cum Troas saevii uis neetoris ire Viderit in el. In ed. Ven. 1484. uox Imetoris erat vitium. Ecce tamen protulit Io. Schrader. Emcndati. p. 27 e cod. Vossiano, quod totam litem tollat; esse enim in eo diserte scriptum t Troas saevi ducis metoris ira. Verum adeo esse non potest, quod apud Fris mannum est, in Voss. et Petav. legi saevi dos. At Troas iam in edd.
vetti et in Petav. visitur. Pelasgas vid. ad Aen. I, 624 Fot. ' Cum Iretione Heyniana in plerisque consentiunt codd. nostri, ubi dissentiunt, errores tantum librariorum manifestos exhibentes. Nam pro ducis, quod Coib. I. II. praebent, in Thuan. I. Helmst. legitur duos, in Vietat. sexiduos ς deinde in seqq. pro neees, ignes, quod est in Helmst., exstat in Coib. I. Viectit. neee signas, in Thuan. I. neem signas, In Coib. II. ne te signas. Una est dubitatio de voce videre, pro qua in Gib. I. II. Thuan. I. Viecliti scribitur Vidi in , in Helmst. I idit et in. Debetur ea Bembo, unde mox in Aldinam 1517. transiit; et quum sane ita sit comparata, ut ab ipso auctore eam prosectam credere possimus, ab lectione hucusque recepta facilemque sensum praebente recedere nolui. Liceat tamen hic suspicionem qualemcunque attexere, nemini nisi sorte chartae noeentem, quum doctis hominibus iudicium liberum reliquerim. Oleta ea est mihi scripturam codicum consideranti. Ut paucis complectar dicam quid sentiam. Librarium codicis Hetasti veram Scripturam nobis servasse ratus nihil praeterea muto, nisi ut pro ira scribam iram, locumque ita refingam: - cum Troas saevi dueis metoris iram Vidit et in elasses inimica mente Pelasgas Vulnera, tela, neera, ignes inferre paratos. Troas est nominat. singui. pro Troia dictum V. Gesner. thes. r eo tempore quo Troas vidit iram Hectoris. Copula et omisso pronomine eum , ut saepe explicationi inservit; v. ad us. 79. J309 - 313. Quatuor hi versus, sorte etiam sequentes, a deterioris notae versificatore inserti ridentur. 309. Ipsa magis edd. vin. θεα ωagis Ald. Cum Petav. et Voss. In fine et ipso ed. Ven. 310. Ida faees Ald. cum ms. Κoeler. Datque faeci edd. Vett. Daque f. Petav. Unde Scaliger refingebat: Ipsa magis namque L p. f. et ipsa Acta vel Dieta Dees. Dieta ita, Λίκτη, mons erit; aeta, ἀκτη,
145쪽
ut Aen. V, 613. Mire autem et insolenter dictum: Ida potens feritatis, pro, ferarum potens, ut μητερα alii dixere. Scaliger etiam
multo durius ferarum arborum altricem exponit. Itellis. non emendat,
sod substituit: Ipsa iugis namque Ida parens vel patens, quod Petav. et Voss. habent vernantibus vel, frondentibus) ipsa Ida Deo altrix e. p. a. se Neurs. Exerc. Crit. P. II, p. 103 Ata parens: nam Ata collis, in quo sita Troia. Apollod. III et Lycophr., ubi idem Nours. videndus. Malo vero Noursius. Nam Ates eolus est: vid. Apollod. p. 245 et Not. p. 743 τῆς A ς λόφος. Verum totum versum non sanandum, sed piiciendum arbitror tamquam insititium t et legendum in proximor Ida faces H-triae eup. p. alumnis, h. Troianis suis. Et Voss. cum Petav. Daque feces a. mpidus f. ' Legebatur rIpsa ivos namque Ida potens feritatis, et ipsa Aequa faces altrix cupidis praebebat alumnis, quibus in verbis Coth. I. II. Thuan. I. Viectit. exhibent Ipsa vastis, Helmst. natis, Coib. I. II. I huan. I. Daque faces, Heliust. Datque, Coib.
II. Thuan. I. cupidus - alumnus; in Viecht. hic versus deest. Recepi autem emendationem Helnslatiam, quae multo minus a codicum scripturareeedat, quam primo obtutu videatur. Nam patens est in Potav. Voss.,
Ida faces in Κοeler., et remanet unum frondentitas, quod facillime inferitatis et corrumpi potitisse, omnes latebuntur, qui codices manibus suis tractarunt. Potens feritatis nihil erat.J311. ' Omnes Helmst. in omittit Coib. II. ethei Tliuan. I. rethei Helmst. rhoei ViechLJ312. samma laerimante ut codd., sic vetti edd. ante Bembum, etiam Aldina, et membranae Scalig., quod hic praeseri; ut sit δ ιρυόεσσα φλδξ, πολεμος δ ρυοεις ' sed hoc Virgilius reddebat: Iaerimabile belltim, et sic
malim Iaerimabilem summam , non lacrimant . Heli S. coni. populante vel ererntante. ' lacrimante Coib. I. II. Thuan. I. Heimst. Viecti. quod Vossius ita expressit in tris Inder Flamme. Mihi tamen audacius dictum videbatur, et retinui superante. An sorte laeerante latet - darentur Helmst. J313. Opp. eonis coni. Io. Schrader. ex Homero. ' appositus Mecht. thelamonius Nelmsti teleamonis Thuan. I. aeros Recht.J
315. summum Troiae deeva Ald. 316. 317. Ergo erit: acer uterque velut tonitru, hic super ignibus totisque. Laborat in his τὁ mper. Forte, furens. Tum Helas. 4γribus hic taedisque. Vett. edd. Fulminibus eaelo veluti fragor editur ense. Tegminibus telisque super Sigeaque praeter Eriperet reditus; quo et Ri- ludunt ms. Κoeler. Voss. et Petav., nisi quod in hoc Fluminibus, et editus in se. Aldina: Fulminibus veluti fragor sonat in Ald. 1534 mutatum in ilitonat) aetheris in se Tegminibvs telisque super Sigeaque praeter Eriperet reditus. In his corrupta haud dubie et elicienda illa: Sigeaque praeter ex πη. 305 huc retracta, et tenendum est, quod habemus: si
146쪽
eIaaribus Argos Eripiat reditus: est hoe, quod Scaliger quoque monet, Hontericum, ατειχετο νοστιμον ημαρ. ηι eripiat pro ut, uti Aen. VI. 78 magnum si p. At priora e vetere lectione non male procedanti Fulminibus caelo veluti, fragor editur ense Tegminibus telisque super. Comparatio illa Vrgilio quoliue frequentata. tegmina sunt clipei; malis quidem e Terminibus galeisque stiper; sed serendum est ulterum. Scaligor tentat: Fulminis ut eaelo Tolitat fragor, vel, Fulmineus Uioc et Heliis. eoni. eaelo Deluti fragor: ut super edιtur Eit, εα uterque, quam dura
haec et invital f ' Legebatur:
316. Iminibus mela Deluti fragor edittis alto planibus his telisque pauper, si elassibus Argos Eripiat reditus Magna in bis xerbis est auctoritas codicis Bembini, quae in pleris lue est tenenda, quamquam in aliis ut ab eo recedamus, reliquorum librorum consensus suadeti Et primum quidom in us. 316. Coll,. I. III. Holuist. praebent Fulminibus, Coib. II. Thuail. I. Mochi. Fluminibus, iidem codd. omnes omittunt torio, quod errore librarii evanuisse videtur, qui similitudine literarum vocis veluti seducobatur; tum in Coib. I. Thuan. I. est edιbus, in Coib. II. aedibus, in Coib. III. et edibus, in Helmst. et tedibus; denique pro aIto in omnibus latis libris logitur in se, undo restituitngens, quam vocem Virgilius saepo fragori addit Aen. VIII. 527. XII.
724. . In vs. se l. codd. vulgati magnas turba faciunt, qui primum miro consensu rxhibent Tegminibus telisq11e, quorum verborum prius in hunc locum n utiquam quadrat. Secutus igitur sum codicem Hembinum pariter atque in extremis verbis, ubi non minor intorpolatio grassatur. Etenim in Coib. I. I l. Heimst. Vieelit. legitur Sigeaque praeter, in Thuan. I. Sigea que praetexit. Remanet unica vox super, a Wakefieldo per Aen. VII. 462. non vindicata, pro qua Hunianam coniecturam recepi furens. Bothius quidem, quod et mihi in mentem venerat, corrigebat pubit; at male ita legeretur, quia in Vs. se l. ex omnibus meis emi d. scribendum fuit Eriperet. Furendi verbum significatione praegnanti usurpatur, eaque coniectum etiam literarum duriun satis sequitur. Singulis igitur verbis ita constitutis, in univer sum Pa Contemplari licet. Quaeritur vero Primum, unde tinperfectum eriperet pondeat. Omni loco ae ruratius inspecto dubitare non Possumus, quin erat Vs. 315. huc resoratur, quo facto vorba acer - 13rgois parenthelice sunt Rumenda et tum oratio a vs. 315. denuo resumitur Per pronomen his, quod ad aliquam rem clarius indicandam apodosi saepe inseri constat. J318. 319. Eriperes ante Bemb. Eriperet codd. et vett. edd. alter I tile. ante Benib., et proiectus et instat; sic et codd. sorte: ille at - protret ιsmroιbtis instat. In edd. Ge. Fabricii emendatum video: proterita navibus. Flammarum autem ineendia dixit Vulcania vulnera, quae Aiax avertit. Len. IX, 109 Cum Turni iniuria matrem Admonuit ratιbus sociis depel- Icre taedas. Heius. coni. alter I uleama tergo Sulphura Protectiis: ut sit
147쪽
tergum pro elipeo; et svUur pro igni. ' Legebatur ille ut - tristet;
male hoc quidem. Primum enim non videmus unde pendeat ut, nisi quidem oppositus erat huc trahere velimus; tum vero omnis loci natura requirit instaret. Hac de causa Rcripsi ex omnibus meis codd. alto instat. Πie - alter sibi opponuntur; Corti ad Lucan. III. 672.J320. 321. 322. Etiam hi tres versus acumen interpolatoris sapiunt. Malim tamesi eos e lectione Bembina sic legere, ut sunt. In veti. edd. et eodd. Hoe e. A. vultu l. honore vel honores , et Vs. 322 metora lustravit Dietor de corpore Troia. Aldina utrumque versum Paullo aliter expressit: Hoc erat A. multum l. h., idque non male teneas; quod et letns. facit; et Hectore lustrarit victor de e. Troiam. Ms. Heimst. et Κοeler. Hector lustrauit vietor de e. T. Imetora lustravit Dictor de e. Voss. et Petav. Scaliger audacter satis ita refinxit, ut ad unum Achil- Iem omnes tres versus spectente nic erat Acucides, Dulius elatus honore, Alter Dardanio fusis quod san ine eampis neclares victor Iustravit eorpore Troiam. At Neins. emend. Dardaniisque alte sum quod sanpiane. Etiam Io. Schrader. coni. alte. ' Legebatur: Aeacides alter laetatus, ubi iungendum fuit erat Iaetatus, quod inepte tantum est sactum, quod Alaec apud inferos non laetatus erat sed semper laetabatur. Culex enim narrat, quae ipse orauis suis viderit. Hinc nullus dubitavi recipere lectionem Coib. I. II. Guan. I. Heimst. Viecht. vultu, ut iungatur: me erat Aea rides vultu, scilicet, quae vivus ante Troiam secerat, ea etiamnunc animum eius implebant, ita ut quae sentiret vultu exprimerentur. In eodem versu pro honore ex iisdem codd. restitui honores, cum pari iure dicatur laetari re et rem; V. Cori. et Kriis. ad Sall. Cat. 51. nr. 29. - In vs.seq. Heimst. ita habet: aliter svo - eampus a m. sec. eampos . Ad
alter ex superioribus intelligendum est laetatus estς de copula que suo loco non posita v. ad Ciris us. 323. Quod denique legebatur Hectoreo Dietor lustrauit eorpore Troiam, Benibus non ineleganter quidem intulit, magna tamen et violenta usus transpositione. Etenim in Gib. I. II. Thuan. I. legitur Hectora lustravit victor de corpore Troiam, quibuscum Viectit. consentit, nisi quod oeetor exhibet; in Coib. III. inveni Imetore
eivstravit vietor de eorpore Troiam. Ego Vero secutus auctoritatem codicis Holmst. et Κoelor. scripsi Hector Iustravit devicto corpore Troiam, hoc scilicet sensu: Achilles apud inferos laetatur, quod ipse Hectorem occidit eiusque corpus circa Troiae moenia pone se traxit. Hoc ad ipsum Hectorem transfertur, ita ut non amplius Hectori accidisse, sed ipse illud iniusse narretur. Lustrat vero Hector eorpore suo Troiam, ut apud Virgil. Aen. IX. Turnus huc turbidus atque huc Lustrat equo muros. J322. Inter hunc et v. 323 inseruit Scaligor ins. versus 335 et 336.323. fremit veti. edd. aeerba, Pro acorbe. latat, Iaetat veti. edd., i odein sensu, ut sit letat vel Iethat; leto dare, πέφνειν ' corruptius alii
taedat. Ms. Κoeler. fremunt pars huic pars destinat illi. Ad rem vid. Aen. VI, 56 sq l. Sed uterque versus subdititius. I ' delectat Helmst.
148쪽
neeat et ullus , ieehi. humus Coib. II. Paris hune quod Ietat Gib. I. H. Thu . I. Cont.J324. mma a Benabo venit; vett. edd. Arma cum Petav. et VOS1 ., vel Altar hoe haud dubie praestat et Scasi ro quoque probatum. hu M, M. Aiacis: et ad armoruni iudicium respicitur. Ms. Κoelor. virtusque e. ira. s' Arma Coth. I. II. Heliust. Vieriit. Alma Thuan. l. et edd. vul- tae , cui voci quum h. l. nullus sit sensus, scripsi Alta. Elonini Arma margini ad explicandum versum fuerat adscriptum, quod postoa in textum receptum quum intelligi nequiret, librarii inde alma secerunt. - ωιrtus quoque ιneidιt Helmst.J325. Ulysses ex ndverso Aiaci, sod averso propter arma Achillis intercPpta vultu, sodere et voterum suctorum recordatione delociari fingitur. Sed voti. edd. etiam Alditia. I ine gerit ei resos P. L. etimus: tit poeta adhue in emblemate descripti belli ad I rotam subsistat. Ita eurrus Ithesi intelligendi sunt, undo solutos pquos abigit apud Homerum Ulysses Iliad. κ. 498 sqq. Sed potuit hoc variare poeta. Scaliger coniicit aue sos, ut abegerit ipsum currum: ut testatur auctor tragoedias Rhosi. Nisi eurrus dixit Homerico more pro equis, quos abegit; vid. Aen. I, 472. Heliis. coni. Hinc remi aversos P. L. currus. cons. Io. Schraderi Emendati. p. 18 et 17l. Petav. virtus. ' Hine Helmst. Reliqui e d. huie; tum in omnibus libris euersos, nisi quod in Vietat. est eremus. I ullus in Gib. I. II. Ηelmst. Viechia vultos Tliuan. I. unde in omnibus Benibuni sequor. Ab Aiace avertitur Ul)ss a cur avertatur, docet versus Proxime antecedens.J327. Palludia tariatiιν ODana Ald. et M. Fabric. ' tremescit Coib. I. II. Thuan. I. Heimst. Viecht.J328. Corrupte edd. votti Pamoleon asiamque h. L. atrox, vel atros. Aldinae: Iam Cleomes: iamque horret atrox Diestrigone'. Pro hoe in fine versus citros vulgo lectum; aeres M. Fabric. emiixit; sod tenendum atrox. oss. lectior Iam cie. iamque horret atrox Laestrygonas ipse, praesertura Io. Schradero in Emendati . pag. 28, quia tamque dicendum erat, non iamiamque. cons. sup. 253. 254. Recte hoc. Reposuissem et ipse hoc, nisi finem versus in ipse claudicare viderem; id quod et Aldina lectio docet. Quod habemus, sic refinxit Scaliger. I 'Bemhiis et Scaliger dederant Ium Ciconas, iam iamque horret Laestrigonas atros, quod et Heγnius recepit, nisi quod scripsit atrox. Sod in Coib. I. II. est Iam Cleonas iam quae horret atrox Iestrigone, in Helmst. Iam Geoncs iamque horret atrox Iestrigonea et, in , lectit. Iam olbini ianique horret atrox Iestrigone. Quod ego reposui, totidem literis inveni in Thu . I. nisi quod et in hoc Iestrι ne, maluique lacunae signum apponere, quam laedum librarii alicuius glossema recipere. Fortasse tamen excogitari potest, quid poeta scripserit; et in memoriam revocans quae Scholiastes ad Hom. Od. κ. St. narravit: απδ του βασιλευσαντος Λαιστρυγονος Λάμου του Ποσειδωνος παι - δός. o νομα Λαιστρυγονος, haec ita luam roputans vix dubito liuili re-Ponendum sero sit Mestrygone natos, quia tota gens ab eo nata et uomuit tulisse credebatur.J
149쪽
329. ' Molosis Coth. I. II. Ηclinat. Illam idem a m. pr.JMO. metuenda Charybdis. oss. corrupte ranolea, unde Io. Schrader. Emendati p. 26 eruit Zanelaea, docte, ut np. ovid. Fast. IV, 499. t ' Mnelaea recepi cum I. H. Vorinio pro vulgato metuenda. l331. ' Pallantesque Coth. I. II. hic a m. sec. Thuan. I. vile Helint. Quid in Viecti. vere lectum suefii, non assequor. squaIta Helmst. st m. pr.J332. Vett. edd. Nie et Tantaleae gener Aeaeus amplus Atridae vel Atrida. Sic et Petav. ac VoM., sed omisso Aeaeus. Non male Ars ensius Tantaleus Iogit ita esset: TantaIetis generi Aeaeus: ampIus Atrida et de Amphione, Niobes marito, accipit. Nec tamen is in hoc de Troianis temporibus loco sedem recto suam tueretur. Alia corruptela in ms. Κoeleri gemmatae prolis Atridae. NA. Heimst. est Tantaleum genus iam Plistenatrides. An Plisthenes, Agamemnonis pater, suit memoratus Hie et TantaIei stirps Plisthenis, ampliis Atrides. In codd. magna hic regnat corruptela. Etenim in Gib. I. II. Thuan. I. Mecht. legitur: Ihritaleae generamplis, deinde in Coib. I. Atridae. in Coib. II. Thuan. I. Viecht. Atridae. Scaligero iubente seripsi Atrida, antiqua nominativisorma; v. Schii ideri Ge. Lat. P. II. p. 29. m. Pamm etiam ablati,tiuin corrigerem Tantaleae gentis. J333. tegente veti. edd., sed quo regente est, quo moderante, imporante: οὐ στρατηγουντος, ut bene Gubmann. Ag memnonis ductu eversa Troia. quod Vietat. regentem Helmst.J334. oris E. male veri. edd. flamma Doris, Dorica, Achivorum. Ausus idem Maro lib. H. Aen. 27, ubi vid. Νot Erichthonias areest de Ilio vid. Iliad. v, 219 sqq. ' errethonta Coib. I. erlatonias Helmst.J335. Drenti erat in veti. edd. Sed ruenti praestat. Est autem ver-linrum ordo ae sensus: O Troia reddιdit tibi menti poenas gravius, pro poenas graviores, scit. Agamemnon; domum redux a coniuge inter intus. Quae sequuntur, iterum interpolatoris manus fiunt, meo iudicio. In Agamemnonem profecto hoe non convenit, quod in I pllesponto obierit. Itaque Scaliger, qui primum corrigebat: neu reditus Graium p., moX tran Ponit versus supra ante v. 323 Hvraus a. ut ad Achillem retrahantur, quem nil Sigeum, adeoque ad Hellesponti ostia, sepultum esse constat. Barthius XXI. m reponore iubebat va. 336 obituria, quam obituri. Dure t ut sere omnia huius viri. In AId scriptum: Reddidit heu Graius Imenua tibi, Troia, furenti ut soro Voss. et Potav., nisi quod maris . Ita de isto Achivorum exercitu accipiendum. Nec tamen is in Helles ponto sed ad Euboeam naufrastium laesi. Hei . Graιia adoptabat; non video quo sensur tum versu altero inbiturus, vel luiturus et Euboicis. Sed pannus hic est ab alio versificatore assutus, qui iterum de Achille cogitabat. Se ilientes quatuor vorsus sunt nimis oxilos. I' Pro obιtumaria esielit. didit tibιtiirus, . simul atque ponto egressus xit in terram, i domum ven rit. - Logehatur gravius. quod etiam exstat in Coib. l. II. Heluisti Viectit. Sed ex vestigiis codd. Voss. Potav. Thu . I. in
150쪽
quibus omnibus exstat gravis, restitui Graius, praeeunte I. H. Vossio, quuiu Nellespontiacae undae us. aeq. commemoratae huic coniecturae non refragenturi v. ad Ciris us. 412. - furenti in Coib. I. II. Thuan. Ι. Helinst.
337. eopia pro multitudine hominum, pro copiis. Ita Virgilius vix est loquutus. Etsi pedestrium scriptorum exempla non desunt. vid. Barui. XXI, 2O. ' vires Heliust. De eopia pro eviis v. Virg. Aen. II. 564.J338. 339. propria vel prono em. Heins. Scaliger ex membrana vet. excerptorum sic legit: Cur aliquis propriae fortunae munere dives Tendit inevectus caesum super 2 Iterum hic inevectus pro evectus. Male veti. edd. in aeternum, et edd. Ge. Fabric. in evectos. inevectus etiam Petav. Holns. iterum humo evectus, ut v. 160. Lenius Io. Schrader. ne-f. m. sidens Tenderet evectus e. s. Mox haud dubie distinguere praestat: omne Propinquo F. i. t. deeus; non ut anto erat super omne; pr. Aldina: te-
ιος deus ibat. Iterum nova interpolatio, a loco aliena, sed docti hominis, hinc orditurr Ibat in a. f' ne quis propriae Coib. I. Thuan. I. A e quo Coib. II. A que Viectit. mee etenim Helmst. Iortunate Viectit. Bothius coni. Iuerit evectus. J340. ' deus Coib. I. II. Viecti. alto Thum. I.J341. Vis Argoa petens a Bembo est. Ita vero Argiva legendum: nam Argoa ab navi Argo esset ductum. Aldina dederat: Viae Argo repetens P. Vis Argo r. Petav. cum Voss. Ms. Heimst. Vix agros r. Edd. vett. Bis ergo repetens vel Bis repetens Argo, Vel Vis r. Argo; undo Scaliger coni. Vis repetens Argos patrium. Sed nimis durum, ut Vis absolute pro copia ac classe dicta sit. Vis argea, χργεῖοι, vel Argisa Holiis. et Io. Schrader. Emendati. p. 23. ' Vis Argo repetens Coib. I. II. Thuan. I. Viecht. dotataque Viectit. praedam Thuaia. I.J342. comes aura ς πομπιμος ουρος, ut Scaliger illustrat. Arus Vieelit. Artis eristoniae Helinst. erecthoniae Coib. I.J343. 344. Scabri et hiulci versus ex margine profecti. Forte fuit reomes huic erat aura secunda; Per placidum cursus pelagus sc. fuit , Aereides undis Innabant nam alterum barbarum aut corruptum est . Pars inglexis super aeta earinis: designat currus, quibus insident, belluis iunctis Sealiger emendat: Nereides undis Signa dabant: et mox pars scit. Nereidum t. subit aeta earinis; subit adeo navi pars Nereidum, ut propellat; sed quid aeta esse dicemus Barth. XXI, 20 Grma turba Ioue bat, et de delpi sinibus accipiebat; esse enim in vet. edit. Nereia fundit. Videtur barbarus et illepidus interpolator iunxisse: pars cursus per pelagus superata erat, h. consecta erat a classe. in Xae earinae; ornat epitheton; ut curvae piandae. Ms. Κοeler. Per pl. curaus pelagus venientis - superata earinis. Ileii . coni. Aereides udae Signa dabant vel Adnabant; et: pars inseras circum acta carinas. Nodeli. Not. crit. p. 81 eoni. turre inseris subiecta carinis. ' pelagos Thuan. I. abundans Viectit. Signabat Helmst. sui3eriecta Coib. I. subaeta Hesmst. superitia