Pvblivs Virgilivs Maro

발행: 1832년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 시학

171쪽

152 CUL EX

Tristis ab eventu cecinit eonvicia mortis. En, quid, ait, merit , aut quo delatus, acerbas Cogor adire vices tua dum mihi carior ipsa 2 10 Vita fuit vita, rapior per inania Averni.

Tu lentus refoves iucunda membra quiete, Ereptus tetris e cladibus: at mea Manes Viscera Lethaeas ereunt transnare Per undas. Praeda Charontis agor; Mideo ut sagmauia taedia 2l 5 mina ' collucem infestis omnia taedis '. GDM Tisiphone, serpe milias undique Cirupta,ra Fammas ei εaesea quatit mihi Merbera Poena. Cerbertis et diris FGgras latratibus Ora, si sitia hinc a qua hisis horrem cui DOEG repexis, 220Sanguineumqua micans ardorem luminis Orbes.

quid M ossicio digressa est gnatis, cum te Res imi superis leti iam limina ab ipAo Iovemia ubi pietatis p tibi pietasia Aonores psi Mana3 abiere Mices; et rure recessit 225L Iitia, et Prior tua Tiaea. Instantia Didi Auerim, ελε respectu mea θω relinque r. pariles agor ei vitia; Iu poena merenti; I oena si existam; - sit iliam pia Voluntas, Existat par officium. Temr aMia camens, 230 Aoia Cimmerios inter distaritia tacO8; Quae circa, tristes demen Iur in omnia Poenae. Jam Mincius sedet immanis aerpentibus Glos, Deianctum moesma procia adspiciens 'hiclisen; nati cum ελι quondam rescinifere senilum: 235 Et Tibos, Latona, Diae memor anxiuA DGE, Implacalidis ira nimis l) iacet alitis esca. Testeor ah, tantia inristere terreor umoris Ad Stygias re calus aquas: Vix tiliamus amni Ab versu Indo 215 variorem hominum ingenia et conatus ornamenta nova luserendi et lacinias alias super aliis assuendi cognoscere in promineat. Ita a v. 222 alieno loco sente sae Interpositae sunt, quaa Macriptae fuerant ad V. 209 - 214. Ins ras res persequuti sunt plures, qui bus pessimus versificator alia inte

texuit, ut V. 231. 232. 238. 239.

172쪽

PROBABILITER RESTITUTUS 153

Extat, nectareas dipum qui prodidit escas, 240GMIure M arenti rex Oltitia suminis uridis. Quid, saxum Procul adpereo qui monte rex Dis, Numina conlemaiMe dolor quem Miricis acerbus,olia quaerentem se tria assis quii e puellas, Dira quibus laedas accendit pronuba Trinus, 245 Si ι Nymen pria aga dedis connubia mortis; A qua alias alio demel super agmine turmas p pietate fera Mecon lem Colchida matrem Anx ia sollicitia meditanum Uulnera ncilia p, n Pandionias miserandas prole puellas p 250Qurarum Mox cis Il)n et I n, quo Bistonius rex

An discor nua Cadmeo semirae fratres Iam truciam a ferum inferiaque Iumiria corpus Auer in esuritia; iamque aνersariar uterque, 255 Impia germani manat quod aianguine dextra. Heus heus msandus nunquam labori Auferor ultra In Horesa. Magia dia fici limiria cerno; Laeta loca' Lissiamque Magor delatus ad umbram. Oboia Perseprione comises heroi a ur et 260-Mensas perferre Mices. Alcestis ab Omni Dioliata Macat cura, quod εαeMa mariti Ipsa suis fatia Admeli fata morata est. Ithaci coniux Laenia a Icariotia Temineum incorruueta decuas manet et procia iura 265 Turba ferox ira enum telis conma mariti. Quia misera Eurydices laciso moenore rece is,

I neque revectantem et nunc manet OrPhea gemum.

Audax ille quidem, qui milem Cerheron unquiam Credidit, aut ulli Ditis placasiti numen; 270 Nec rimis Phlegethonta fontem ardentissius undis

Nec moesta obtutu dira eι ferrugine re GDUOM que domos ac Tartara nocte tre-n Meira de Orpheo inde a v. 269 M., etsi alieno loco interpositus, est tamen ex felicioribus.

173쪽

154CUL EX

Obsim, nec facitis Ditia sine iudice sedes, Iudice, post mortem pιi Misae Mindicat acta. Sed fori a fiat ens audacem fecerat Orphea;

LMentes biiuges etiam per ridem Gnal messis equos; et tu, current , me reuia MDUO, Audiatim stram te isti nocte relecta. IIaec eadem potuit, otia, te Min ere, Coniux, o dicenque Miro Uticendam reddere. Non fas, Non errat, inritam. Di me exorasiti num n Illa quidem, nimium Manes evenia ae 'eros, Praeceptum signabat iter: nec reludia in ua, Lumina, nec cis e corrupit m era linguia. Sed tu, crudelis, crudelia tu magis, GPheu, Oscula cara petens rupisti iviam deorum :Dignus amor Menia, graIiam si Tartara nossem Peccamin ignos isse. Sed el Mos aede I iarum, y Os manet, Aenoes, Contra nem . Idic es Murque Aeacides, Peletis ne s et Telumonia Miritia, Per patris aecum locamur m ια; quorum Connubri Venua et Virtus Altinxit honorem: utino cepit aer , αει Mum Nereia a Dit.

Assidet his A nia, sociat quem gloria; finis, Acer, inex Iis referens a nai Atia ignes Argolicis Phra mos, toma ferisate reFunos. o quia non repetas talia illi Ortia belia, Quiae Thoes sinuere, Miri Miuereque Graiis

o Simois Tantatque liquor; Sigeaque, Pr Pte Lisum ciam Troas, sae 'i ducia uectoris ira, . 282. 283. 284. 287. 294 sqq. 303 sqq. a docto poeta

visas manus experti sunt. At os. sunt.

275 280285 290295300305

Profecti

174쪽

PROBABILITER RESTITUTUS 155

Vidine tu classes inimica mense Pelasas Aera, tela, neces, igno, M. Te Parta OS. sa iugia namque Ida parena Memansigua , Φεα Ida faces altrix cuiuis praebebat altinuata, Omnia ut in cinerea IVOeIei iamris oraciassibus amotisfia Famma Suemme recur. Iow erat opposima confra Telamonitia Aeros, Obιecmque dabat clipeo certamina; et i ino

uerior eras, Troiae gummum decua: acer Merque,

Tiamini a coelo Meluti fragor editus citio; Ignibus hic caedisque furens, si Naassius Ab s ipias ressi us; iati ae Vulcania ferro

Vulnera proteolia GPeliare nax Atia λεω .nio erat Aeacides aller , Iactatus honore, Darilanaia alle fuas quod sanguine ca iaHectoreo Dic Or lustrat is corpore 2 iam.

Rursus acerba fremiam , Paris hunc quod letat , et Avitis' Alma dolis II vii Missus concidit icta. Huic geris apersos proles Laertia Mutitia, Et iram es monia Rhesi Mictorque Dolonis,

Aetnaeua Cyclops iatam , Zanclaea Chiar Llis,

Pallenusque lacua et 'Maliis Tartara ferem .

nio et Tantalei generis decus, amplua Acritaea, Assulet, Argi 'iam lumeus quo samma re me Doris Erichthonias prostrapis fundistia arcea. Reddidit hera Graim poenas litu , Traia , menti f Helia pontiacis Obimma redintaia undia. Illa Mices hominum testia eAt cuia quondam, Ne quisquam nimium friunae numere indens

Di emoriam sorio ingeniorum co- manu 324 et 325, et iterum 336. natus sunt versus 314 sqq., utiquo 337. Praeelarus locus sequitur indevss. 321 sqq., interpositis a mala di v. 3 1.

175쪽

156 CUI EX

Trangitur mi ullae telo decus. Ibal in allum Vis Argeia Petem patriam cisala ιe Praeda Ari is Erichthoniae; comes huic erat iamra Securum; Per Placulum cursus pelagus; Nereides undis Innabant, Pars in sexas cimum acta carinas: 345 Cum seu coelesti fato , seu sisteris ortu Uni que mulatu coeli nitor; Omnia Mentis, Omnia Iurbinssus sunt concisa; iam maris uni Sideribus certat conam re , i DP E SMPems Corripere et εODS el εidem cuncta minatur; 350 Al ruere in terras coeli fragor. His , modo laeta, Copia nunc miseria circunulatur anxia fatis, moritur ιe super sucis et gaxa Capherei, Euboicas et per Caurea Aegaeaque DIEI IIOra: sum Phrygiae passim Maga praeda peremtiae 355FIuomat Ouinis in aequoreo nai fraga suom. o alii sidunt pariles Mirfruia honore Nemes mediisque siti sunt sedibus omnes; omnes Roma decus mami quos suspis is orbis, Nio Fabii Deciiqne; hic est et Moralia Miri ruis et fama Metus sellum peritum Per aeViam Curtiua , in mediis quondam quem εὐAus uaesis

' Legitime, cessit cui fracta polentia regia. 'nis Curius , clarae socius Minutis et ilia Tabricius , cessis cui fracta Potentia regis. Irtre igistir Iales sedes pietatis honorat. Illic Scipiadaeque cuces , Goota triti his Moenia quos rapidis Ta cae Carthaginis horrens. Illi laude aura Mimant: ego Ditis Uacos O r adire lacus , Midualos lumine Phoebi , Et Maatum Phlege honiae citro quo sumine Minos Consceles ala pia discernit limina sede. Pessima interpolatio vss. 358. 365. 368. 377 sq.

360 365

176쪽

PROBABILITER RESTITUTUS

iam caussam mortis, iam dicera Miaue, H Herssua saetis coruu a iudica Poenae rCum mihi tu ais eati a mali, nec conscitia Maia; Sed tolerabiti a cistis haec immemor atiina; Haec, Manci ul, rapidis inmitima, EOmnia Mentia. Digredior, nunquam rediturus. Tu cole sontes Et virides nemorum silvas et pascua laetus.

Et mea dissusas rapiantur dicta per auras. Dixit, et extrema tristis eum voce recessit. Hunc ubi sollicitum dimisit inertia somni: Ingemuit graviter, mentem aeger; nec tulit ultra Sensibus insusum Culicis de morte dolorem. Quantunicunque sibi vires tribuere seniles, Quia tamen inforum Pugnans δεν erat Rostem, Bivum Propter aquae, viridi sub frondo Iatentem Conformare locum parat impiger; hunc et in orbem Destinat, ac ferri capulum repeli 'il in Maum, Gramineam ut viridi soderet de cespite terram. Iam memor inceptum Peragens alli cura talorem Aggestam cumulavit humum; iamque aggere multo Telluris tumulus formatum crevit in orbem. Qtiem circum lapidum Mepi δε marmore fremaria

Congerit, assiduae curae memor: his et a vi ara pom pQFures crescit rubicurida colore, Et riviliae genua cimne hic est; SFarfanaque myrtus

isque Dacui Mus; et hie Citiei cmeus Mima antro; Latima tum Phoebi gurgens decua; his rhod amne

Liriaqua et roria non arici eum marini,

Herbaque furis opea priscia imiama Salinis, Chusansiesque, ederaequa nidor pestima inro , Ea Boce a Li regia memor; his ama arima Buphratam usque Misens, G semper sorida pisina; Non ivine Narcissus abest: cui gratia formiae 388 ieiuni vini fieatoria eo tua, et 392 sq. et 396. 397.

Poeta manum admoviti

375380385 390395

Iade doctua

177쪽

158 CUI EX PROBABIL. RESTITUTUS

178쪽

UT VULGO FERTUR

179쪽

Carmen hoc, etsi inter Virgiliana opuscula Vulgo

referri solet, an Virgilium tamen auctorem habeat, fides nos satis certa deficit. Sunt quidem multa, quae probabile hoc faciant: nec dubitationis tamen caussae desunt ex Parte altera; itaque aegre serendum non est, si in diversas opiniones disce sisse viros doctos videas. Scilicet de rationibus, quibus contenderunt inter se, videndum erat; inter eas autem multas esse leves ac futiles negari nequit. Ea tamen Omnia, quae de his dicta sunt,

180쪽

ut iterum recocta apponam necesse, Puto, non est; ut potiora Summatim pro more meo eXPΟ-nam, iudicio meo qualicunque interposito, hoc

sorte est, quod lector a me exSpectet.

Qui Hrgilio carmen vindicant, argumentis fere utuntur iis, quibus carmen hoc politissimum praestantis ingenii poeta, ipsoque Μarone, non indignum declarenti Ita vero non evictum eSt, habendum quoque esse Virgiliani ingenii fetum, si

quod carmen est, quod eum non dedeceat. Vetus aliqua eaque idonea auctoritas allata in medium non est. Nam, quod ex Seneca vulgo laudatur Ep. 92 vi Gιι Irgilius noster in Scylla, non Viderunt

viri docti ad Aen. III, 426 sq. spectare, et in Scylla esse in loco de Scylla. Quid p quod nec a PseudO-

donato, qui reliqua carmina Virgilio tributa recen Set, Nec, quantum memini, ab alio vetere Grammatico, in simili instituto, Ciris mentio siti Indocti enim monachi, Servianis in Aeneidem commentiariis in fronte adsutus, pannus, in quo Cirina Scribitur , memorari adversus me vix potest. Quod autem poematii praestantiam Verbis quoque ornant, ut Scaliger id nulli Latinorum neque nitore, neque elegantia cedere dicat, Barthius vero luculentissimum inter Omnia antiqua poematia appellet, in eo studium virorum doctorum video, iudicii subtilitatem desidero. Non enim Salis circUm- scribunt praedicationem suam, eoque, dum ultra terminOS evagantur, ne id quidem obtinent, quod in medio positum erat, quodque recte se habebat.

') Ita etiam in nas. IIelinstad. exaratum erat Decuuin , non, Ciris.

SEARCH

MENU NAVIGATION