장음표시 사용
151쪽
Viecti. Uterque autem versus hucusque ita et legebatur et interiiungebatur r- comes huic erat aura secunda
Per placidum cursu pelams; lvereis ad undas Signa dabat , pars inseris etc. Ibi primum quaeritur, cuius rei Nereides signa dederint. Vossius enim, quem maxinia ex parte in h. l. intelligendo sequor, nimis libere haec verba reddidit, ut infra videbimus. Hinc post secunda interpunxi, et procurati ex cod. Κoeler. scripsi evrsus, qui geniti ais Pendet a signa. Nulla Praeterea mutatione opus, ut iam Vossius versione sua indicavit: - Neressehe An raun inen die Bahn, thesis Iahrend in muscheI migen II agm. Nereis pro Nereides usu poetis frequenti, quem egregie illustravit Ruddim. I. p. 160. Verba Vero quae sequuntur pars iriseris etc. ita sunt capienda, quasi dixerit poeta: Nereidum pars ad undas, pars acta super inflexis carinis signa dabat. Insexae earinae illustrantur per Oipli. Itymn. 24,4. Πιτωνων ἐπ' Οχοισιν ἀγὐλομεται Nηρηῖδες ). Ut currus apud Catuli. LXIV. 9. pro navi, ita earina h. l. pro curru dicitur. De anastropha praepositionis super v. ad Ciris us. 55.J345. Cum ceu coelestis f. s. s. Orto PetaV. 347. anxia parum dixit continode. Heius. com. concita.
348. Sideribus, ad sidera. 349. Corruere et Sol iis et sidera. Parum Propitia Musa procusus versus: ex Bembina lectione. Corripere et Sol et vel et Sol iam veti. edd. An fuit: iamque superne maris unda Corripere et solem et iam sidera
cuncta minatur. Giganteum hoc; sed Versificatore, quem saepe in cammen hoc grassari vidimus, non indignum. M8. uterque et soles et. Nec longe abit Aldina lectior iamque superne Corripere es soleis et sidera cuncta minantur. Ae rvere in terras e. fragor. Petav. supernae Corripere et solis et s. uelas. coni. iamque superne Corripere , vel Opprimere , et solea Ct s. c. minantur. Ac ruere in terras caesi fragor: ut Ρhaedr. LXXIV,
ubi Ieg. Canes eonfusi , subitus quod ruerat fragor. ' Legebatur r
Corruere et Sol iis et sidera cuncta minantur, languida prorsus oratione. In Coib. I. III. Thuan. I. Heliust. Vi clit. legitur Corripere et solis et sidera, quibus in consentit Coib. II. nisi quod Corripuere habet. Nihil autem in hac omnium librorum Iectione mutandum censeo, nisi ut soles scribatur, quo laeto soles pro εοις Virg. Georg. I. 66. et ubique et sidera nominat. corripere minantur cuneta aecusnt. . Poetica est descriptio undarum immane quantum assurgentium, ita ut undae ab ipso coelo attrahi videantur. Bothius coni. undae - eertant - MI his, akesieldus edidit: μι ipse ei.J35O. Ac vero in t. Petav. et Vo . Ac veniι melius alii. Ac mercin terras Aldd., ut modo vidimus. eaelo coni. Io. Schrader. Hic modo laetum,
152쪽
pro laetorum, Benibus dederat. mne m. laeta vett. edd. Hic modo laeta alii. Hic modo Iethum ms. Κoeler., cum ms. Voss. PetaV., in quibus
taetum. Mox Copia iterum pro copiis, classe. I ' In priore huius versus hemistichio legebatur:
, o Benit in terras coeli Dagor, quae verba nisi cum antecedentibus comungantur, nemo intelligit, cur addita suerint. In Coib. I. II. III. Thuan. I. Viecht. legitur Ac vere, in Helinst. At ruere, unde scripsi cum Aldina Ac ruere infinitivo historico, deleto puncto post minantur. - in terris Coib. III. - In seqq. Coib. I. II. III. Thum. I. Viectit. hic modo letum, Helmst. hic modo laetus. Scripsi hic i. e. tum, pro eo quod hucusque legebatur hoe, cui lectioni iam refragatur prosodia vocis modo, et ex vett. edd. retinui laeta. Bothius coni. minantur, Ut - fragor; ac modo laeta ete.J352. Cons. Aen. XI, 259. 26s, unde Capherei refingendum. ' λ-
moritvr om. que Helmst. super omittit Coib. I. eapherei Coib. I. II. eapharea Viechi. gaza pherei Helmst. feret Thuan. I. J353. E. en per e. vel at per Heins. malebat. Heraeaque - littora iam Scaliger monuit in Euboea nulla memorari, et egregie emendavit Gyraea. Γυραῖαι πέτρω et ειραὶ, Homero Odyss. δ , 500. 507, ad quas Aias Oiloi interiit. In veti. edd. et membr. Caeleaque legiturr Ai , pergebat ille, in membranis scriptum fuit Aeeea pro Aegea 2 Nam Aegea littora legendum esse, etiam Euripides docet in Ione - πέτραις Καφηρείαις αἰγειτε. Probat emendationem Io. Schrader. Emendati. p. 29; accedere enim V s. Mea. At debebat docere vir doctus, qua nam sint Aegea littora. Leg. Aegaea littora, seu maris Aegaeir seu, quod praesero. ab Aegis, Euboeae urbe maritima aut insula in ipso littore; a qua etiam nomen ductum putatur maris Aegaei; v. Hesrch. in Atria,
et Strabo VIII, p. 592 B. C. Et locus, quem Scaliger respexit, non est Ionis, sed ex Helena 1140 πέτραις Εας χρίσιν ἐμβαλων, Αἰγαίως τ' ἐνάλοις ἀκταις. Aegeaque e ms. Κoeler. quoque notatum video. Alius vir doctus in ed. Aldina emendavit: E. aut per cautes Oeteaque, minus feliciter. Nam Oetam in Euboea non novimus. Etiam alienum Cenaeaque: nam illud promontorium in diversa Euboeae parte. E. aut per eautes Aereaque Petav. et Voss. apud Frisemannum; quod de Vossiano recte pronuntiatum
non est. ' et Heliust. aut Coib. I. II. Thuan. I. Viochi. Tum legebatur Heraeaque, quod et exstat in Thuan. I. Viectit. Sed in Coib. I. II. est ereaque, in Helmst. phereaque. Ego recepi Scaligeri Schraderique emendationem, quam etiam Hernius iteratis curis probaverat.J354. tum P. malebat Heins. Praeda peracta vett. edd., quod Scaliger retrahere iubet, ut sit penitus aversa et convectata, ut sidus per actum , consectum. Quae non Satiου capio: dicam saltem praedam per agere e o dictum pro agere. vaga praeda perempta Aldina dedit; nec
aliter Voss. et Petav., qui et, eum Phrygia. ' Litore Coib. II. peremptae Helmst. perempta Coib. I. II. Thum. I. Viecht.J
153쪽
355. F. aequoreo omnis tam edd. Vett., Vel m. aeq. nunc omnis, et
in fine suetur quod et Scaliger legit; in Contii ms., ut et in ms. Κο
leri, erat lvetu. In eodem et Voss. nc PetaV. M. Omnia in aequoris nati-yragia, unde Scaliger coni. navifraga. Sed praestat vel sic Bembina lectio. navifraga tractum Petav. svetu et ipse probat Helias. et coni. maIenaufraga. ' Omnis svetvat Viectit. aequoreo Coib. I. II. Thuan. I. Viecliti aequore Helmst. iam omittunt omnes mei codd. naufraga Helmst. naufragi Coib. I. naufragia Coib. II. Thuan. I. Viectit. Iuctu omnes mei codd. Quibus ex vestigiis librorum scripsi navifraga cum Scaligero , parum etiam abfuit quin cum eodem Scaligero et edd. vett. reponerem suetu, quia aequorei suetus etiam ap. Orid. Net. XV. 605. l guntur et etiam alibi substantivis adduntur opitheta eiusdem significati nis, quod illustrarit Κootentus ad Epit. Iliad. Homer. 862. p. 254. Gaetum tamen ut doctius e Petav. praetuli; v. Virg. Ecl. IV. 51.J356. Bine alii sidunt Aldina. IDo alii assidunt, vel se dant coni. Heins. ' IIte omittit Thuan. I. spatio tamen vacuo relicto. - sidunt Coib. I. Heimst. sident Coib. V. Thuan. I. Viecht.J357. mroes- omnes. Totus versus Iudus est hominis, qui superiorem versum aliis verbis reddebat. m. insistunt s. Heins. coni. vel incedunt. ' Nerore Thum. I.J358. Sensus: Quos omnes Roma suseipit, Vel pro suscepit, quorum parens fuit Roma, vel pro tenet, habet. Alii accipiunt, suscipit in numerum principum virorum suorum. Nec praestat legere et suspicit, miratur. Hoc tamen coni. Heius. et FHSem. Post hunc versum Scaliger us.
368 Iure igitvr t. retrahit. Γ' quod Viectit. Recte Heynius defendit
suseipit; multo enim magis est, Romam eos Viros genuisse, quam eos admirari. Praeterea tanta erat Romanis admiratio maiorum suorum, ut non omnis Romα, sed totus orbis eos venerari cogitaretur. Quam exilis contra esset versus, si suspieit legeretur, quod tamen tacite Ialinius re-
359. Graechia Voss. apud Io. Schrader. ' oratio Coib. I. Thuan. I. Vieelit. oraeio Coib. II. In Helmst. om. et, tum Scribitur Oro a m. Pr., Dratia a m. sec. Antea decusque Coib. II.J360. n. m. pcramum veti. edd., etiam Aldina; unde patet, Camillum interpolatoris manu irrepsisse. NA. Heimst. n. m. Metelli legebat, et hunc versum superiori praemittebat. Voss. et PetaV. mota Melli. Itaque, quod Scaliger iam serit, iungendar Ime et fama vetvs mιIlum nam sic leg. pro Nunquam moritura per aevum, Curtius: ut ipse Curtius sit κλεος, fama vetus, nota elegantia: καὶ μυθος πο λαιος ὁ Κουρτιος. Helias. tamen emend. Hie fama et veteris. 'nunquam mora melli Coib. I. II. Thuan. I. mora belli Viectit. Camilli nomen recto restitutum puto a Bembo sive ingenio sive e libro ms., neque Causam video cur ipsum hoc nomen interpolatori alicui imputemus J361. e mediis Aldina; sicque emendat Scaligor. Equidem desidero iii
154쪽
me ἰis. ' medius Coib. I. II. Thuan. I. meeius Heli isti Illud restitui, quum antea legeretur etiam in Viecliti ut videtur mediis. J362. Benthina loctio est. Volt. pdd. g rura es in unda; VOM. autem grems in unda. Scaliger hinc emia tr g times inundans. De Curtio narratio fuit valde divorsa, quod Scaliger iam monuit. In pugna cum Sabinῖs facta suli Romulo narratur illo traiecto lacu in modio soro salius e asisse. v. Dioii s. lib. II, 42. Varro triplicem historiam asseri do LI.. IV, p. 36 ed. Dordr. Potuit itaque et alia esse, qua Curtius in eo laeuperiisse serebatur. Fit tamen manifestum, bellis esse eorruptum; sorte tetri e. νιrgitis. Ceterum devotum puta insoris Manibus. t ' Devotum bellis corrigere noluI, quum fortasse poeta dicere voluerit, Curtium illum ut Livii VII. 6. verbis utar, iuvenem bello egreg uum suisse. Negare tamen nolo, audacius illud dictum esse, et quum Livius i. t. narret, Curtium priusquam cum quo in voraeinem desiliret manus modo ad coelummodo ad Deos manes porrexisse, Divia vel tale quid reponendum videtur.
Tum legebatur gurgitis haustus; sed quum in Coib. I. II. III. I tuis. I. Vipelit. Heimst. scriptum sit gurges in unda, Sees eri emendation recepi. Et orgitem quidem poeta noster illum locum dicere eo maiori eum iure potu i , quod vulgo laetis Curtius dicebatur; v. Bum. See. ad Propert. p. 599. sq. qui hanc etiam Heinsii coniecturam de his verbis asserer Devotum inferni remsumsit gurgitis haustus, Wilesieldus edidit Deuotum tellus eonsumsit gurgitis haustu, pereleganter. J363. 364. Versus In seqq. suspicor esse plures in margine adseriptos ab iis, qui nova exempla cumulare vellent. prudens, sciens ne volens. Sed quid us. 364 velit non satis capio. Scaliger dedit r Legitimi - R gis r ut Porsenna sit, cum Scaevola antea scribam salso pro rege habui set. Parum placet acumen. Malim Legitime ad passus adii tere: ut sorte cavere voluerit poetaster, ne ob maleficium perpessus ignem putar tur. Etiam Bumanno in Anthol. Tom. I, pag. Ita parum placere video Regem legit ιmum; coniicit ille Finitimi, quod et Heinsio in mentem v est. Cur tamen non placuit Clusini, Etrusci, Tyrrheni 365. mia C. Hei . em. , bene; et mox illi. Iungendar metua virtutis et ille: si versus sequens deletur. 366. sammis edd. vett. Hunc Flaminium, qui flammae se dederit nemo facile ex historia vetere eruat. Sin est auctor cladis ab Annihalo acceptae, devovisse ille dici posset Corpora Romanorum rogo; ita vero vix inter heroes erat numerandus. Netaphorim accipi de bello, adeoque de Flaminio Cos., qui eum Annibalo conflixit, Scaligere nimis argute. Satis prodit vel inopia allitteratio i Flaminius summis, ab indocto homino pro sum versum esse, qui veteri poetae excidere non potuit. Aecomm
datior historiae est Iae. Nie. Mensis Epiph u. IX, 2 emendatior Caeralitis, devota dedit qui lumina summis, ut sit notus ille Metellus, luminibus orbatus, quod Palladium ex incendio aedis Vestae rapuerati Enimvero
155쪽
Curii memoratio vix alium quam Fabrisium postulat vel admittit. Forte librarius turbas fecit. m esset exaratumr Mucius es, prudens ardorem eorpore passus. Die Curius, clarae pocius virtutia et ille Fabriai , eessit eui Iraeta potentia Iam adscriptum repererat ille In margine adv. 363 devota dedit qui eorpora sammae. Nec longe ab hoc aberat Io. Selirader. L' In quatuor hisce versibus 363 - 366. aliquid esse litteri, o- latum nemo sere negabit, qui locum Rccuratius inspexit. Etenim qumlin plerisque interpolationem prodit, simplicitas quaedam orationis et ridicula abundantia, hoe etiam in loco adsunt. Omnia ita sunt comparata, ut ab eo qui nihil nisi verba spectat, seria quodammodo possint; quodsi vero versus inter se comparamus, panni assus conspiciuntur. In universum Ηeynius verum vidisse videtur, quum verba devota dedit qui eoum rasummae adscripta putaret versui 363. quibus receptus fictus quo iue est Miaminius quispiam in historia plane ignotus. In omnibus igitur He nio assentio, nisi quod ad codices etiam magis accedens ita scribendum putor Ameius et prudens ardorem eorPOre Passus. Nie Curius clarae sotius virtutis, et ilIe, Aeacidae cessιι eua Iraeta potentia Regis. Rea Aeaeides est Pyrrhus; docte vero intelligitur, non nominatur Fabricius. Est hoc ex usu poetae nostri, qui nomina heroum reticet, facta eorum celebrans. cis. 239. 241. 299. 321. Ceterum non sine acumine Boillius coni. Luemonis; Viecti. habet cur cessit facta. τη. 365. elare Coib. I. Thuan. I. vs. 366. Bothius et ante eum Maxeneidus coni. eorpora famae. I367. talis pro taIes accipiendum: Iure igitur sedes pietatis, piae s dea, honorat tales. Versus Parum assabre pro sus. Vett. edd. eum Pe-tav. et Vo . honores. Heins. coni. Iure triumphali, nescio quo fructu. ' In omnibus meis codd. est honores, quod quum Benibus non intelligeret, honorat scripsit. Recepi illud, quod est Praesens coniunctivi vertii honorandι, et utitur poeta ex more suo apostropha satis audaci, ipsam
scilicet sedem pietatis adhortans, ut tales heroes iusto honore assistat. Simul punctum quod vulgo post honorat ponebatur delevi, quia vestigiae d. docent Scipiadasque legendum esse, non Seipiadaeque, ut proinde accusativus pendeat a verbo honores. In hoc mihi iani praeivit I. H. Vossius. Bothius hunc versum ut spurium damnat. J368. tithia vett. edd. Istarum piadasque duera quae vox triumphet Petav. Scipiadasque duces quorum d. tr. Scipiadae rapidi, qui et Virgilior duo fulmina besti. Aldinar Scipiadasque. ' Legebatur: Ilie Seipiadaeque duces. In codd. Omnia sunt luxata et eomipta; et in Colb. H. III. Thuan. I. Viectit. legitur Istaraim piadasque duees quorum devota triumphis, quibuscum consentit Coib. I. nisi quod legitur pia ad asque, et Helmst. a m. pr. in quo levi nonnisi errore est pliadasque; idem
156쪽
a m. see. habet Istic Scipiadasque, quam scripturam, omisso tamen pronomine quorum foeda interpolatione intruso, ego nunc recepi. J369. Moenia Romanis ms. XOeIer. et Voss., parum commode. Amenia
rapidis L. ms. Heimst. M. quos rapidis Petav., melius. ' Ιn Coib. II. hic versus excidit. In Coib. I. Thuan. I. Reimst. Viochi. deest quos, et tum legitur rapidis, pro quo Helmst. levi errore habet lapidis. Hae librorum in utroque versu lectiones iaciunt ut etiam h. l. Hembum magis ingenio quam Codd. obtemperasse putem, meani lue ipsius opinionem de toto loco scribendo apponam, qui tum sere in omnibus ita legitur, ut codd. eum exhibent. Verebar tamen textum ad meam sententiam resingere, quia do fido Bembina nondum adeo mihi constat, ut eam omnino reiicere Possim. Sic igitur poetam scripsisse existimo: Iure laretur tales, sedes pietatist honores Scipiadasque duees, quorum deuota triumphis Moenia laurigeris Libyeae Carthaginis horrent. Omisi primum istis, quod exsculptum ex Istarum ad omnem locum minime quadrat. Quum vox Scipiadaaque semel esset corrupta, librarii pro arbitrio plura sibi indulserunt, ut certe versus qualiscunque essingeretur. Triumphi laurigeri etiam apud Martiat. III. 66. Claudian. Cons. Honori
III. 12. leguntur; et structura horum verborum haec est: quorum triumphis laurigeris moenia Carthaginis tum etiam stantia) devota Scipiadis
horrent.J371. locos corr. Io. Schrader. viduos a lumine P. ηυοστερεις ex
Sophocle appellat Scaliger. Malis tamen vidvatos Iumine. Et sic Heins. quoque coni., vel viduos ah ι. 372. 373. Scaligero commodius videbatur legi posset Cognita disce nit scelerata piacula seder ut sensus ait: Minoem discernere maxima piacula scelerata cognita, h. diiudicata; sede h. sedibus pro ratione criminum assignatis. Equidem haec non minus scabra erae sentio quam vulgatarquo, aut potius qua, qua parte, ubi et sic edd. Ge. Fabricii), Minos
diseernit maxima vincula mmeelerata h. Tartarum, unde nullus reditus; qui etiam Naroni est, Sedes seelerata) pia sede, h. a sede pia. Barth. Advers. XXI, 20 primum se iactat loci sententiam perspexisse; vis Iaesse Corpus, conscelerata, contaminatum a scelerata anima. Nihil vidi contortius. Io. Schrader. diseernit saecula. Iacobs coni. ingeniose: quo proxima M. - discernit limina sede. Fodeli. Cum Io. Schradere coni. quo, maxime Minos, Conscelerata pia discernis vincula sede.
372. ' phlegeton Coib. H. maximinos Coib. I. Vin Ia ego etiam pro moenibus dictum puto; coli. Neptunia vineuia ap. Catuli. LXIV. 367. Wakesieldus edidit marime - discernis singula.J374. A Bombo est lectio, in qua vinetae expeditu dissi este. einetaeem. Oudis. Misc. Obss. crit. nov. Tom. TV, P. 313. Ferrem, si angues
157쪽
vel serpentes adiecti essent. Nisi verbera pro satellia dicta esse pute
cum Proportius sagellis incinctas Furias dixerit. Praestaret tamen me vinetum. Vett. edd. et Aldus: Ergo quam caussam mortis, quam d. tae; quam lectionem reduxit Scaligeret Iri quam ego non magis expedio; saltem malini sic constituere: Ergo iam eaussam mortis. tam dieere vliae, scit. cogunt. Et adspirat PetaV. Ergo quam c. m. iam discere vitae. ' Legebatur Ergo iam eausam mortis me dicere τι nctae sine ullo sensu. In Coib. II. Thuan. I. Viectit. scribitur Ergo quam eausam mortis iam diseere vitae , quibuscum et Consensunt Coib. I. Helinst.. nisi quod in illo exstat qua, in hoc omittitur causam. Vossius Scaligori lectionem versione sua expresgit; omnis tamen interrogatio ab hoc loco aliena videtur, in quo Hernium veritati proxime accessisse puto, cuius coniecturam ego nune recepi. Minois commemoratio antea saeta Culicem admonet, sibi quoque eius iudicium subeundum esse, non vero libenti sed a Poenis eo adacto. Bousius Coiu. dιcere iunetae.J375. gaevae veti. edd., ut gaerae Poenae sint Furiae, idque moliust etiam codd. Tum Scaligor cum Heinsio semendat, cogunt sub ivdiee. Forte poeta nitidiee sie dixit, ut site ad iussum iudicis. Pro vulg. saero ex Coib. II. Thuan. I. scripsi saevae. In Coth. I. saeve, in Helmst. seaevae. - ubivdiee Soligeri est emendatio. Vulgo ab , Helmst. a; de eonfusis istis praepositionibus v. Ovid. Heroid. IX. 129.J376. malignae eonsciva vett. edd. cum codd. Petis. et Vog . e statis h. l. tamquam advocatus, συνῆγορος. Gυνδικος. e. ausis coni. Hein8. ' cavsam tiIme Viectit. maligne e seius Coth. II. Ηelmst. a m. Primalignae Coib. I. Thum. I. In Viecti. vulgata esse videtur, ut et est in Helmat. st m. e l377. Aee t. Bembina lectio sensum vix habet. Sid tolerabilιbus euris veti. edd. quod merito revocat Scaligeri sunt enim curae tolerabiaes m diocres, modicae. Audis haec, nec multum mpa calam ate tangeris, Pa rum memor beneficii mea morte accepti. Codd. Petav. et Voss. cum Αldinat Sed tolerabilius. ' tolerabilius Guan. I. Heimst. qui etiam hoc exhibet. Reduxi vero lectionem Bembinam Aee pro vulg. Sed, quod in
omnibus codd. oxstat. Novam enim ab hoc versu sententiam oriri neque eum prioribus versibus coniungendum esse, docet indicativus audis post eum adsis. Hinc noster versus ad se luentia est trahendus, ubi tamen clare apodosin indicati Quacunque vero demum ratione versus 378. scri-hatur, hoc saltem certum est, Culicem queri verba fiua, quae pastor dor nitens audiverit, negligi et ut vana gomnia ventis tradi. At, inquiuntinee sensu careti Audio, si cum tolerabΠιbus iungitur; iungendum vero est cum immemor, ut sensus sit: Haec quae iam dixi tu audis non inim mor tam mei lacti quam orationis curis tolerabilibus, i. e. Curae tuae adeo sunt tolerabiles, ut te non impediant quominus mei recorderis. B inius coni. αδειε non tolerabilibus eurisd
158쪽
378. Est Bembina scriptura. Vetus veror Et timen in vania dimittes Aldina somnia ventis, quam Scaliger sic ornat et cum versu 381 continuat: Tu tamen in vanos dimittes somnia ventos Et mea di fas rapientur dista per auras. Sin alterum nee admiseris, prius tamen erit refingendum: Imre tamen, ut vanis dιmattes somnia nentis' somnia Heins. quoque m., vel propius ad vulgata: Quae tamen haud vanis permittens omnia ventis. Sed totus versus miseri interpolatoris esti Debuerat saltem cum mp. iung rer Ut vana haec rapidis dimittens somnis .entis. Porro autem Scaliger post hos quos dixi versus: Tu tamen Et mea inseri volebat versus 256 - 258 Meti m. - In diversa EIsaiam. Tum subiici novissimos uss. 379. 380. 382 Dimedior ete. ' Legebatur: Quae tamen, ut vanis dimittens omnia ventis, Digredior. Sed in Coib. II. Heliust. legitur Et tamen ut vadis dimitte somnia rentis, Thuan. I. Et tamen ut vadis dimites omnia, Viecti. Et tamen ut vadis dimittes omnia xentur, Coib. I. Erramus ut vada dimittes omnia ventis, Coib. III. Et tamen ut nudas dimitte somnia ventis. Quibus ex codicum lectionibus primum re pi Et tamen, tum somnia, deinde dimitiates, et remanent voces ut eadis, unde restitui usque vagis, i. e. semper vagis , quamquam inficiari nolo, ab alio critim seliciore meliorem sortasse lectionem exsculpi posse. Plene autem post ventis Interpunxi. Bothius coni. Et tanquam uani i. e. mendacis culicio dimittes e. o.J379. D. n. moriturus voss. s' frontes Com. I.J38o. ' nemorum pilosa, v. Relas. ad Oviae Fast. I. 512. assos Mecht. Menas coni. Wakefieldus coli. Aen. I. 164.J381. At mea sorte. rapiuntur Ald. Cum Peto. I elas. En mea rapiuntur. Verum est et hic versus interpolatoris. ' rapiuntur se ipsi ex omnibus meis codd. pro vulgato rapiantur. Ceterum hic versus sino dubio post 378. collocandus; causa perturbationis fuit initium trium ve suum ab eadem voce ei.J383. inertia Pitae quid hie sit, non dicam. Legor inertia somni, h. somnus , ubi pastorem dimisit, reliquit. visa coni. I eius. I ' snertia Ditae non tentandum, sed cum Marklando ad Stati Silv. I. 4, 55. p. 2M. M. Dr. de ipso somno explicandum. Ceterum ineonestine dixit poeta mine; pastor enim quum sit intelligendus, hic tamen tertio demum et quarto versu abhinc commemoratur, ita ut ex grammaticae legibus potius ad Culicem pronomen pertineret. Ceterum haud cunctabundus egregiam recepi Boihil eoni. Sollieitae pro ou. Sollieitum, coli. Horati Sat. IL λ 61. nune somno et inertibus horis Dueere sollicitae iveunda oblivia vitae. I384. aegret Soliger emendat, nee male. Potest tamen oratio continuari r aeger nee tulit pro, non t , ut laci, sublata distinctiono post aeger. Aliam lectionem, quam etiam ms. Heimst. cum Petam et V s. habet, profert Scaliger et probat: Interius omιter regementem ita enim scribendum, non rege mentem. Iacobs noster em. Ingemit et O. Malim
159쪽
Ingemvit graviter , mentem aeger , n. ' Legebatur Interius grauiter
mentem aeger nee, quam vocem pro non dici frustra contendit Hernius. Pro mentem aeger in Coib. I. II. Thum. I. Viecht. legitur rege mentem, quod Scaliger, sequente I. H. Vossio, ex regementem ortum esse bene vidit. Ipsum vero verbum regemere V. apud Stal. Theb. V. 389. Tum vero eiusdem Scaligeri auctoritatem secutus interpunctionem post M. 385.
delevi, ut protasis usque ad us. 387. extendatur, apodosi inde a Vs. 388. sequente. Pro graviter Wakefieldus edidit graditur. J385. AL inelusum mg. Koeleri ' Cullas Coib. II. domorte Helmsti Pro infusum Iacobsius ex scriptura eodicis Κoeler. elicuit Ineussum.J387. Queis, Quis, viribus. pugnas Vetti edd. male. hostem int. hydram 388. Uti distinximus, v. a. fronde latentem Deum iunximus. Alii Rivum latentem iunxerant, vel hostem latentem. ' propter Coib. II. Viecti. praeter Thuan. I. Heimst. propterea viridis Coib. I. fronte Helmst. am. pr. labentem Metat. Ego latentem denuo ad rιvum retuli, qui muscosus fuit. J390. hae ferri cupidum veti. edd. , male. ' Distinat Coib. II. Thum. I. Mecht. hae Gib. I. seri Heliust. eumulum Coib. II.J391. abest in veti. edd. vir tum Aldina eum edd. Ge. Fabrie. Oiridi fodiens de. capulum in usum repetere mire dictum est. Heins. coni. aeserri e. r. acuti, quod non satis faciti s ' ut deest in Coib. I. II. Heimst. Viecti. Graminea .iridi Thuan. I. fodiens Helmst. unde locum ita, uti nunc est, scripsi, quum vulgo legeretur Gramineam tit - foderet. Mire
vero dicitur terram gramineam de viridi empite fodere, neque intelligo quod Vossius vertit: daas er die gras e Erd' avfunihil' avs grunendem Nasen. Hinc iungendum puto terram de eespite viridi gramineam, ubi de originem et eausam indieat, ut de gente; v. Markland. ad Stat. Silv. V. 3, 126. p. 388. M. Dr. J392. In hoc et seqq. plura plurium versificatorum tentamina. Hic
saltem versus delendus. 393. Aggestum e. Ηelas. em. et utque a. m. Forte suit: Aggestam cumulavit humum.
394. ' Ianus Douga ap. Lindenbrochium suspicatur cumulus.J395. Scaliger coni. Quem cireum Iapidum laevi de marmore formas
Conserit: ut sint Crustae marmorum, emblematar nimis eleganter et Opi-Pare pro Pastore. d. m. ervans Helas. coni. , et lapidis et Congerit. Valer. Fl. VI supremos puero sie fatus honores Congerit. Lapidem tamen et marmor quomodo iungam non video. An lapide et Iami de marmore. Pessime vero interpolator marmor memorat, eum saltem maceria aut θριπιος aggestam humum circumdare deberet. Γ' Iungendum est: circum quem orbem conserit lapidem, formans laevi de marmore, qua ratione
omnes difficultates sublatae videntur. J
160쪽
396. assiduae Grae memor; iners repetitio est ex v. 3' cum do-herent sequi gramina, herbae, flores, quibus conserit tumulum. Saltem iung. Quem eo erit i ita lapidem formans de monumento intellige. Gn- gerit coni. Heins. aeanthos Ald. ' Puto scripsisse poetam assidue evrae memorem , i. e. lapidem qui euram tumulo erigendo impensam assidue memorat, praetereuntihus ob oculos ponit. achantos Com. I. II. Thum. I. Heimst. acanthos Viecti. qui et Grae omittitit 397. crescens ms. Κoeler. purpureum eresest rubieunda tenorem ms. Heli t. purpureum ereserat ri r rorem Petav. pudibunda rubore V s.
eleganter; idque recte probat Wakef. ad Lucret. II, 416. ' Logebatur rubicunda eolore, quo eiecto praetuli scripturam eodicis Vossiani. Pu pureum est in Coib. I. II. Thum. I. Vietat. errarent Coib. I. II. Thuan. I. Viecti. terorem Coib. I. terrorem Thuan. I. eolarem Coib. II. rubi-eundata Mecht.J398. Et violae omne genus, hic est Tulin. Spartim myrtus merito suspecta iam Scaligero: qui vine tentat: Astartiea, ab Astarte, Venere, vel Parthiea; est enim myrti genus, Philadelphum, quod apud Parthos inveniri Athonaeus tradit, tandem agrum Sparti in Achaiae ex Theophrasto narrat Dalechamp. ad Plin. XV, 29. Veneria aliquod nomen latere videtur isorte etiam regionis. Aegyptia myrtus olim praestitisse eeteris narratur Athenaeus XV, p. 576 D. . Coniiciat aliquis Memphisa, mutues. Myrina ad Eurotam Catullus memorat 63, 89. Verum a Sparta non fit Spartieus. Heing. coni. Epirotisa, quod miror. Io. Schrader. Cythereia. ' Legebatur genus omne. Ego scripsi omne genua ex Coib. I. ΙΙ. in quo praeterea legitur Sunt riolae III. Thuan. I. Heimst. Viechti Athenaei locus a Scaligero laudatus XV. p. 682. C. hic est: Ἀπολλόδωρος δ' ἐν τετάρτωανθος τι ἀναγραφει καλουμενον φιώδελφον κατὰ τὴν Παρ- χωραν, περὶ Ου τάδε φησὶ is καὶ μυρσίr ς γενη ποικίλα μiλάξ τε καὶ το καλουμενον φιλάδε1φον. Neque tamen Spartim reieci, partim quia Apollodori locus non talis est, ut ex eo myrtua Parthisa plane d se atur, partim quia in adiectivis gentilibus Graecorum varia invisiu tur, quae contra Vulgarem usum pugnant; V. Buum. Gr. Gr. ampl. T. II. p. 331. 339. sq.ὶ 399. Cilleo edd. vesti Scaliger archaismum inesse putabati Sed cur Cilix arvum non seramus Est tamen aliud vitium, quod hic latet: si de croco agunt poetae, non memorant artrum sed antrum Cooeium Cili-eiae. Hoc videtur h. L reponendum; et iam repositum nunc video in Aldina, et hinc in Od. Ge. Fabric. additus malebat Heing. Idem anter et hine C. s' erosus Coib. I. II. Thum. L eraeus Helvisti Vieelit. Gliei Vietati auro Heliusti In voce hyaeinthus consueti inveniuntur eris rores librariorum.J400. L. item deeus, exurgens rh. vett. edd., sed laurus Phoebi de s rectae. Laurus item Phoebea ingens d. coni. Hei M., tum M. Ge. --