장음표시 사용
301쪽
tempora late. Glim operam perdere in supposititiis. A vetere poeta fuisse apparet tantum haec: Responsum- deorum: Nam roseus medio 1. Non video, qui verba sorebant tempora tauro, quae demum ornatum regium I dieant, viros doctos adeo ossendere potuerint, ut vel corruptelam vel I terpolationem atatuerent. Durior quidem est parenthesia; sed quis conte dere velit, non et alias elua generis inveniri Oratio est vere Latina et poetica. Sic Virg. Aen. IV. 202. .ariis forentia limina aeriis. In B.
Heimst. est eaesarie, A. caesar is Doridebant. J121. At Ald. 1534. Vulgor M. D ebat. Scaliger ex Vetti edd. purgebat; quod et ms. Hetasti habebat cum Basil. ' in retinui, quamquam in R. A. Hetasti M. Pr. Ald. 1517. et legitur. - surgebat, R. Hetast. Ed. m. quod recepi quum vulgo scriberetur fulminat. Nostrum poeta ex imitatione Virg. Aen. X. 187. hausisse videturi Ciatia olerinaeeurgunt de vertiee pennae.
122. ' Est etiam notanda orationis inversio in quam diu - tam omisso altero diu, quae ellipsis et Invenitur Cie. Bruti 1. g. 4. et GI. g. 236. Purpureus vero Nisi cincinnus postea in proverbium abiit; v. Lu-Han. sacris. 15. T. III. p. 79. M. Bip., et Inter omnes Constat, quanto
honore tam apud Graeeos Pausan. I. 37, 2. quam apud alios populos mosaries sit habita Bauer hebralache M thol. u. p. 86. Exegetisch. Ηa buch II. 181. , unde superstitio, quae etiam in hac ipsa Nisi historis v let , orta suerat, ex capillo vitam hominis pendere. CD. G. A. Becher in Ersch u. Grebus Encyclop. Secti II. Vol. I. p. 19. J123. nisi re, Helmst. lineola tamen per pronomen traducta. A. habet laeolumem in se regnumque. De Paresa fata canentibus ex Catullo et Tibullo omnia nota.J124. Versus in Ecl. IV, 47. Irmarunt r debebat esse smarant ' numina , Helmst. - Perfectum smarunt ab IIunii suspicione d fenditur exemplis quae collegit Ramshorn. Gr. Lat. p. 40L c. Spectat certum tempus, illud quidem quo Nisus natus est. J125. eam. Ita Aldina 1517. Edd. vett. cum Basil. ma. eano. ' eano, R. A. Heimst. M. Pr. - Cura residet in eapillo dicitur, quatenna cives cum ipso rege unice curabant, ut erinis iste servaretur, ut nos dicim ratio thro Sorgo beschrankte sich au das theure Haar. Verborum structura illustratur per Ciceron. Fam. XII. 3. etiamnune residet spes in Oirtute
tua, quamquam ibi significatio verbi paullo est alia, cum h. l. non tam restandi quam quiescendi sensus praevaleat. J126. mmtum quem editum a Taubmarino, ex Ald. ter 1534 , ut ensem emendasse video l. e. ' eo tua, mimst. quem tam in Ald. 1517. Iegitur, eamqne lectionem uiam veram recepi, quum hucusque seriaberetur quoque, ortum sine dubio ex interpolato pronomine J127. ritu GraeIIae veti. edd., vel Cormetae r unde Maliger refingebat Cecropiae, cum olim Cypsellae et Tortilis et t. legere volissaeti Sed emendatum Mopsopio Iam animadverto in ed. Ald. 1517.; et sic Parrhas. ad Claudian. R. P. p. 2. h. legere iusserati Μοψοπω dicta Attica ab
302쪽
aliquo Mopsopor Strab. IX extr. FHiesus tamen ex vetere scriptura veram lectionem eruisse arbitror Mensem Epipliyll. VIII, 25 Crobylus et tereti. Nota res vel ex Thucyd. 1 pr. Cmbyliae coniecerat alius vir doctus in schedis Wolf., minus probe. teretis - e. malebat Hei . eor-psesae R. cormelle Helmst. corseue A. Ed. Pr. At in edd. vett. et recenti. legebatur Mopsopio , quo reiecto veram Mensis emendationem recepi. Et quod primum ad structuram attinet, haec est: quem eapillum ritu solemni eo tum stata aurea et crovlvs de copula et nomini suo postposita v. ad Vs. 78. terest dente cieadae nectebant. Quum autem vulgo neetebat legeretur, e R. Heimst. nectebant scripsi, qui numerus pluralis pariter veritatem coniecturae receptae comprobat. Crobylus nectit capillum hac ratione, ut κρωβυλος non ipsa caesaries dicatur, sed modus erines colligandi, ut ipse Thuc dides loco notissimo I. 6. κρωβυλον ἀναδουμενοι τῶν ἐν τη κε τὶν τριχων ) testatur; scholiastae quoque
uno ore consentiunt, κρωβυλον esse εἶδος πλέγματος των τρι2ων.
Nectitur vero ille crinis per croritum, quod huic crobγIo ita inseritur, ut ei sit implicitus, neque facile e capite demi possiti J128. vobis r ut ad Megarenses conversa sit oratio. Scaliger legit uotis. ms. Basil. nobis. Immo vero scriptum suit urbis. Nee Mero haee urbis stodia vana fuisset. Etiam Belns. sic emendati Ego recepi hanc Heinsit Huniiquo emendationem. Ridicule enim hic poeta subito sese ad cives Megarenses convertereti J129. Nee fuerat. Quid hoc loci habeat post Nee fuisset , equidem
non assequor; nee minus iacet oratio, si subintelligas ante; nee suerat vana ad id tempus. Nisi doctius urbis epitheton fraudem laesit Me verohaee urbis custodia vana fuisset Nisaeae. Saltem poetae Infelix nisi Sesta, et pluribus aliis modis scribere poterati Heins. eoni. Debuerat psi. Voluit defuerat. Sic quoque Io. Sohrader. Defuerat si S. novo conrepta furore. Frustra defendit hoc Barthius. Obvium est poetam scripsisse correpta. Nunc hoc idem exhibere video Aldinam 1517. et Pith. Minus placet novos eoncepta furores; et si sic in Culice quoque 265. Sc liger e libb. refinxit: Femineis eoneepta decus. Γ' Me pro quo Helmsti Nee fuerat cum Hei chio in Biblioth. Gotting. liter. et art. vet. X. p. 46. intactum reliqui. Non semel enim scriptores accuratiores temporum notationes omittunt, ut apud Virgil. Aen. V. 372. legitur IIetorem Buten immani eorpore - perculit, qui Butes dicitur vietor, quatenus an Oa vicerati Sic et apud Horat. Od. III. 27, 28. palluit audax sc. antea Europa. Eadem obseriatione Fussius in epistola ad Lγcocriticum p. 48. lectionem vulgarem Catulli LXVI. 77. egregie vindicavit, quae iam ita est sumenda: Quicum ego, omnibus θα nunc in coelo posita pera tinguentis, dum virgo quondam fuit, tina millia multa bibi. Vult igitur poeta
noster dicere, vim huius crinis salutiferam secundo quoque eventu comprobatam fuisse. In seqq. pro nisi legitur in B. in , in Helmst. ni, quod recipere non dubitavi, quamquam bene gnarus eorum, qnae Viri Docti nunc recte de correptionis usu in talibus saltabis praecipiunt; v. Schnei-
303쪽
der. Gr. Lat. P. I. Vol. II. p. 694 -710., Lennep. ad Terenti Maurip. 412 - 416. quorum uterque nostrum locum non neglexit, et Iahnius ad Virg. Aen. XI. 309. Coneepta quum in codd. et edd. anu. praeter Aldinam legatur, immutare non sum ausus, quod ipse poeta noster dicit us.163. Iurorem eoncepit coli. Aen. IV. 501. Ovid. Mel. II. 640. Sil. ItaL
13O. Male in fine versus plena interpunctio ponebatur in edd. De toto versu dubito an ab alia manu veneriti infensa vel infesta coni. Heins., nescio quo fructu. I ' sepulcrum legitur ut saepe alia abstracta pro concretis; v. ruina ap. Ovid. Ieroid. XII. 32. Cori. ad Cic. Fam. VIII. 4, 5. Ramshorn. Gr. Lat. p. 655. De Graecis v. Matthiae Gr. Gr. g. 429, 1-
131. Praeclar Heins. Minoem e. si vel Minoa heu. Sublegerat ei hoc iam Toll. ad Auson. p. 148. Ita vero nisi - si non se excipiunt. Unde Io. Schrader. Emendati. p. 58 malebat: O nimium cupidis Minoi inhiasset Oeellis. t ' Minoem cum Helii sio scripsi, quum vulgo inepte i geretur O nimium. Inhiare cum accusativo pro vehementer cupere legiatur Virg. Georg. II. 463. et similiter ait Plautus Trucul. II. 3, 18. Illum inhiant omnes. De ni - si non v. ad Vs. 12. J132. ' malus puer Amor eleganter dicitur; v. Bumannus Sec. ad Prop. p. 106. qui insuper p. 33. alia similia huius Dei epitheta collegit. J133. Γ' Η et sane, ut Heγnius in Notis recte dicit, omnis hie locus quo offendat. Multo tamen magis lacunas in eo quam interpolationes suspicer; nam certe post us. 156. tam durus sive potius nullus est transtatus, ut, nisi quaedam per librariorum socordiam excidisse sumas, poeta, cuius ingenium in aliis locis iuste admireris, ut inepte brevis tibi sit a guendus. Ibi etiam sine dubio periurium illud expositum et exhortationes Iunonis ad Amorem prolatae fuerant. Interpolationis etiam suspicionem removent multa graviter et ornate dicta, velut us. 132 - 137. 141 - 144. - Potuit aoristice intelligendum; v. Malch. ad Taciti Agri l. p. 104. M.J134. Quae sequuntur ad v. 137 ab interpolatoribus inserta suspicor. ' etiam ille Hetast. De sententia versus v. Galli eleg. 29. aeer Amor deus est; fetas domat ilIe leaenas, ubi Wernsdors. poeti Lat. min. ΙIL p. 189. Poenas vel saevas suspicatur. I135. .ires m. tigris; Scaliger maluit ex Vett. edd. victas m. tigres, quod et in Basil. Sed durum id post validas. Etsi hoc validas vix ipsum sanum est, latere enim videtur sollenne tigrium epitheton, rabidas Ηein-sius in notis ineditis apud Burmann. ad Anthol. T. I, p. 19 emendabatrEt rabidae do it vires mitraeere tigris. I' ωιetas A. M. Pr. Pro validas Ile nius cum rabidas reponere Vellet, non meminerat puto, quoties
Dires vialidae apud Virgilium legerentur; Aen. IL M. V. 500. VI. 833. et apposite huc facit Properti I. 14, 17. Illa Venus) potest magnas heroum
infringere vires. Ceterum locus noster e Graeco sermone illustrandus est,
cum tigris sit genitivus, ut σθενος 'Hρακλέους; v. quos lauda: Vectuinis
304쪽
Hellenia. p. 516 - 523. cum annotati. et Muncker. ad Fulgenti Π. 5. p. 73. a. J136. dio . homines, ut He Interpungitur, deos et homines mansu seere docuit Amor. Alii hinctim dιuos homines exhibent, h. e. deorum filios, heroes. Sed eum priore ratione melius convenit quod aequitur: aeddicere magnum est; ut quasi praefiscini dictum esse velitr ne temerarium quid et quod Nemesis ulciscatur, dixisse videatur. es Barth. Advers. XXIII, 9. Ille etiam divos omnes coni. Hei ius apud Burmanu. l. ατ ut postea versus ex erit, cui subiungaturi aed direre m. est. Sed tot versus Scholasticum, qui nova exempla adscribere voluit, redolet. I' Post homines aposiopesis inbelligenda est. J137. Distinxeram plene ad finem versus a ut diceret primum de sup ria universe, quod mox de sola Iunone Ioeum habet: et mox iungebam i Iaxonis magnae violaverat aedem. At mne mutavi. ima Iaraumis acuit Amor. Porro Iegebatur: Idem tum euperis. Imina. Coni. mper his, ἐκ -- peris, e inperia. Idem eum reperia edd. Vetti, vel girum. At Aldinar Idem tum tristes a. p. iras Iunonia m. Sicque ma. misisti et Isi M-hinua legerati Et Me esse veriua arbitror. ' eum superis A. M. Pr. Restitui autem in fine huius versus plenam illam interpunctionem, quam Hunitis quo ipse dixit modo mutaverati Tum vero omnia verborum aeries prorsus est perturbatis et elumbis, et praeterea versus infra sequentes v. potissimum 153. sqq. clare ostendunt, SQ llam auctore Iunone ab Amore suisse utiliteratam. Hi ne in aeqq. verba Iunonia magnae pendent a violaeerat ἐnaeis aedem. Irae sunt intelligendae ipsius Amoris; v. infrava. 158. et Virg. Aen. Xα 59o. apes magnis aeuunt stridoribus iras. Quodsi enim He nium aecuti locum interpungere velim is, sententia mira sit implicitat tum scilicet Amor nescio qua causa motus Sullae irascitur, et, cum ipse suae ultioni optime respondere posset, Iunonem etiam, quam Smila exacerbaverat et ipsam, ningis acuit. At tum ipsius Iunonia Commemoraclo prorsus est inutilia, quae nihil, ut Sullam puniat, saei omnia pinus Amori permittens, qui solus his omnibus sufficere potuit, quIppe qui ipse causam et facultatem puniendae Sullae habeat. QuarisImpliciter contra et sabulis Graecorum convenienter res singitur, at Amor Imperio superioris alienius Des Deaeve parena eius iussa exsequitur. Amor recto iras Iunonis aeuisse diceretur, si haee et suas agendi partes hab ret, sed Inepte aeni , cui Iunonis aliquo auxillo non opus esset. 138-1Q. eii a periuria disse - Νon viri liaeat. Sensum idoneum
nemo saviis ex his versibus extundati et, si recte iudico, assutus est pa nus ex grammatici, experientis vires ingenii in compingendo versu, nugis in margine adserima. Mes er maere M torsit, ut hine pro erret hunc ensum: cuius puellae periuria, o Musae, nemini fas meminisse. Sed ita remiasia aententia rie sese expedit r Idem turn tristes neviebat paruulua .rua lunonis mugnaee .iolaverat inacia aedem. 138. per aura Dianae M. Fabrie. Hel . tentati mi a per Itidiem divae t vel fera ivrgia.
305쪽
139. ae meminere edd. voti., etiam Ald. cum cod. Basil., et per tu-ra- tum nonnulli. Heins. tentatr O nolim meminisser ut Ovid. Fast. Ah nolim vietas hoe meminisse deaar vel me nolim m., vel Nolim te me minisse tui; et porro iurare vel temerare puellae Non ulli liceat. Poenutet acuminis in tam pravis versibus. Non nulli veti. edd. Iutam ms. Ba sit., unde Helias. coni. Iisitum. I' In toto loco ubi hucusque se meminissa
legebatur, nulla est varietas lectionis . nisi quod Vs. 138. magnae in Ed. Ρr. deest, vs. 139. in R. Heimst. Ed. Pr. Ald. 1517. meminere , et Vs.140. in R. Heimst. M. Pr. Ald. 1517. Non nulli scribitur, pro liceat autem in M. Pr. lietam. Sententiam loci quadamtenus certe perspexit Hernius, non idem eam persecutus. Quum autem subsidia nostra optimo meminere Praeberent, statim vidi pro inepto illo ae reponendum esse sit. q. etiamsi v. Cie. Quinto R. 25. Et me heretile, ei Roseius nihil diaeeret. taesto ipso ostieis quemvis eommoveret, add. Horat. Turaeli. p. 783. Cori. ad Sall. Iug. 85.J, ut ad verbum Ileeat ex perfecto meminere repetamus meminisse quales repetitiones απὸ κοινου haud raro inveniuntur; V. Virg. Aen. L 729. Implevit a mero pateram . quam Besus et Omnes Imis soliti se. implere, Horati Od. III. 27, 13. Sis licet felix tibistingue mavis M. esse. Adde Ramshom. Gr. Lat. g. 205, 3. p. 683. . Periuria qua ratione sint intelligenda, infra explicabo ad us. 154; hie monuisse funiciat cuius Deae sumendum esse sensu obiectivo pro periuriis in nomine Iunonis commissis, ut ιegatorum iniuriae apud Livium I. 14. his apiseomparari possint θ. Ruhnhen. ad Vell. II. IO6. II cthe ad Tibuli. Vol. II. p. 703. : pluralis autem numerus verbi meminere ossendere neminem debet, quia non ulli collectiva est vox, de cuius vi etiam in numero singulari egit Melcherius in optati erit. p. 75., et omnino in sententiis gen ratibus numerus variatur v. Cori. ad Cic. Fam. V. 14, 4. p. 237. Da is. ad Cic. N. D. I. 19. Heindi. ad Plat. Gorg. g. 75. et Protag. g. 28. Insignia autem exempla pronominis relativi num. plurali positi post substa uva num. sing. collegit Schaserus ad Theocr. 25, 121. coli. Ind. Homerio. a. v. Huralis. . Omnibus igitur suppletis verba ita se excipiunt: si
etiamsi olim quando, V. Horati Turaeli. p. 535. pueIlae periuria huius
divae meminere , nuui tamen pueIIae diu ea periura fuisse meminisse ι Gair wenn Helleielit einmal Madehen Heh eines an dieser Gottin b gangenen Meineides Erinnern, go durite sich doch mohl keine eriimem, dass Jenor Neineid lange gemahri habe, lango un atrast geHieben W1re. Vix dubitari potest, quin poeta Iovia o lis memor eandem vim in Iunonem transferre volueriti Lusus autem in periuria periura illustrari potestiis quae de simili re eontulit Iambus ad Lucii. Aetn. 118 et 379. J142. eaterva edd. vetti et Aldd. eatervam inde a Iuntinat hoc verius. ' Procidit - maerem - eaterna R. Caterua etiam in Ed. Pr. Ald. 1517. Cur autem poeta maxime Iunonis sacra elegerit, explicare sortasse possumus comparantea quae collegit Weicherius in poetarum Latinorum fragm.
306쪽
145. F. Nondum iam. Tum agitauerat ortum ex agitante NIP. e mi; Hei . coni. ades erat. Sano gustaverat emendabat Loenais l. c.
p. 26 ex Aldd., quod et ni a. Hel lad. legebat. Accipi hoe potest rignia nondum gumuerat honores. h. victimam. castros R. et eustos uel mat. Dmnde pro agitauerat scripsi e R. Helint. Ald. 1527. gustar rat. Sentensa iam Mara v. Ovid. Met. VIII. 741. et nullos arta adoleret honores , Se ilao illlud in reuesuin ante ipsum sacrum accidisse. J147. Pallentia. M. Pithoes Pallantia an Palladiae 2 inquit He s.; sed s. Albentis. Quorsum tamen haeet cum ipse Virgilius Pallentem es eam dixerit: vid. ML V, 16. Pallentia epitheton poeta olivae tribuit ex Virg. Eclog. V. 16. eis. Passo. ad Persium I. p. 214. Quaeri autem potest, cur in sacrifieso Iunonia oleaginas coronas sacerdotes portent. Et quum omnino sacra tacturi tali Orona cingi solerent Virg. Georg. Iu 21. Aen. V. 774. tum Iunoni potissimum oliva saera mae Potuit, Pua casta fuit arbor Barth. ad Stal. Theh. II. 737. . Apud Virgilium quoque hare Aen. VIL 419. legunturi induit alboa Cum vitta erines, tum rami innectit Minae; Fu Calybe Iunonia anua templique meerdos. Ceterum in
IM. relapsae vel relaxae vesti edd. Sed recte eumque relapsa, scit. pila procurrit virgo. At mi . m. cumque relapsa est. ' lapse maniabus, R. A. Heimst. Tum est relapsa iam in Iunt. 1520. Ald. 1527. relapse R. M. Pr. relapsae Helmati Ald. 1517. relaxe A. Recte εxplieuit Ieynhis. Pila autem hic commemorata, iis adstruetur quae attulit Bottse
gerus in Amalth. I. p. v. m. J149. ' quod titi ne R. Hesmin Ald. 1517. 1527. Do titi ne A. Ed.
Pr. perdita A. Vulgo, ex Iuntina 1520. ut videtur, scribitur quo utinam, quo spreto lectionem codicum recepi quae usit quodam linguae Latinae niatitur. Ut enim quodsi pro simplies εἰ legitur, ita etiam Invenitur quod nisi Cie. Misson. 6. g. 15. Quod nisi vidiset, posse absolui eum, Taciti Agrie. 26. Quod nisi paludes et siluae fugiemus texissent, dehinatum illamiatoria foret , et puod utinam Cic. Fam. XIV. 4. Quod utinam minus vitae mundi fuissemus, ubi Corsua, quem etiam v. ad Sali. Caul. 18., laudat Sall. Iug. 14. . Ut vero pro utinam et in aliis locis invenitur; v. Horati Turseu. p. 950. 7. Adde omnino va. 227. ex Schraderi eme
datione. J150. Aurea tum sorte legendum. iam veru edd. et pallam; etiam Aldinae. eorpore pallam ms. Hetasti Cum es. Iamba. suspicor fuisse scripturar Auratam graesit soluiiset eorpore pallam. Helas. coni. Aurea tam parili misisses eo more pallam Greenet Ast titinam ne - . uratam aeui aoluisses eorpore milam Reeepi eme ditionem Iacobsit, cum antea scriberetur taurea tam parili solvisset eorpora palla.
Sed in R. A. Hesmsti M. H. Ald. 1517. legitur iam, In R. A. Hel minEd. Pr. eorpore, in R. Heimst. Ald. 1527. pallam, unde lectionem, quam
307쪽
recepi, fere non amplius esse coniecturam sed eodicum scripturam apparet. Ipse Iacobsius apte hos de palla aurata locos apposuit: Virg. Aen. V. 250. m. 167. Georg. II. 464. Corpora rarius pro numero singulari; v. Lucilii Iunioris Aetna 98. ed. Iac. utque animantis Per tota errantes pocurrunt corpora uenae. In Greensi suspicionem de huius versus lecti ne incidit etiam Schraderus apud Frimemannum. J151 sq. Interpunctione ac distinctione locum inepte interpolatum ita eo uiuisso arbitror, ut aliqua saltem exeat sententia, etsi poeta venuasiore vix digna. Vellem o haberes habuisses treum tua omnia de v alimentis intelligendum ex V. 150. , quae retinere gradum cur umque m rari possent ne discincta procurrere auderet e Ita non piasses nequisquam iureiurarado ita lego , o infelix, saeraria diuae non unquam violata manu tua esse; ut penetrale ingressa illa, quod adire nefas erat, frustra
postea iurarit, se manu res sacras non contrectasse. Hare videtur nou
positum, Pro purgare se, amovere culpam a se. Sequentia vas. 155. 156. assuta arbitror ab alio, quam qui superiora male inferserat. Voluit is urbanus viderit posse sorte aliquem suspicari puellam peierasse, eaque eulpa sibi Iunonis iram conscivisse; sed salsum hoc esset caussam Piam suisse, h. e. Iunonem, benevolentia in puellam permotam, cavere voluisse,
ne, si illa intraret in deae penetrale, Iovis in conspectum veniret; sacile enim illum deum adduci potuisse, ut insidias saceret puellae pudori. Haec aut similia videtur voluisse is, qui haec intexuit, ineptus forte clericus, vix digna, ut in iis haereas. Quod Scaliger suggerit, nimis acutum est rmaluit te hoc modo punire Iuno, quam Iovi te excruciandum tradere, qui solus periuria ulciscitur. ' cursusque scripsi E R. Heimst. Ed. Pr. Ald. 1517. 1527. eum vulgo legatur eursumque , quod iam exstat in Iunt. 152 J152. ' te m - tua usitata poetis Latinis oratione. Sic Virg. Aen. IX.
M. Val. Flace. II. 242. Val. Caton. Lydia 26 127 et 34 137 . Addo
nunc Cic. Phil. H. 8. ex eod. Vat. Attamen inficiari nolo, hoc ipso loco hanc verborum iuncturam minus placere; praetulerim ego tecum - tu. J153. Non v. v. mantis r agnoscit idem et Iul. Sabin. Γ' mantis etiam in R. sacraria haberes autem in A. Manu violatum sacrarium Iunonis dicit poeta respiciens ad us. 148. J154. F. Iurando iure. Heins. Infelix ne quid iurando iure masses IConiicias meliust Iuranda - ivra piasses. Nam piatur periurium. Hoc et Io. Schraderum maluisse video. Tum vero scribamr Iuranda infelix aut unquam iura piasses I ' Legebatur hucusque Iuramώ - iura pias-ges , in quibus verbis explicandis VR DD. misere se torserunt, neque
etiam aliquid profecit, qui de hoc ipso loco egit, Bumannus See. ad Pr perti p. 15. 666. Quodsi ab iis verbis incipimus, quae primo statim o
tutu aptam sententiam continent, non unquam violata manu sorinaria diavae piasses , quisque videt, haec ita dies, ut neminem ossendere possint. Nam viislatum Iunonis templum expiandum erat, ipsa Sulla hoe fatente. At qua rasione Scylla templum violatum piare debuit Sacrificio instituto.-Nisi tu, infelixi corpus tuum nudasses et pila manibus prolapsa tem-
308쪽
isplum Iunorus polluisses, Illud ipsum templum a te non piandum erat. Iam vero reliqua verba, quod maxime ex voce nequidquam colligo, indicabant ipsam Sertiam lacinoris sui bene gnaram illud expiare et Iunonis
iram placare voluisse. Frustra autem hoc conata est; Iuno Poenam sumsit et Scyllam Amori puniendam tradidit. Ut iam qualiscumque ille sensus
oriatur, pro rura restituo tura I. e. thura , quae vox simulatque ab librariorum aliquo corrupta fuerat, fieri non poterat, quin etiam versus ab initio mutilaretur. Nam quum partim supra partim insta periuria commemorentur, docti scilicet librarii iusiurandum etiam abesse non posse putabant. Hinc pro iurando scripsi urendo l. e. offerendo, reddendo. Ut enim dicitur apud ipsim Ciceronem Vere. IV. 35. g. 77. incendere thura et odores, eadem ratione iam hoc in loco legitur urendo thura, quam d ni ine coniecturam mirifice confirmat Tibullus II. 2, 3. Urantur pia thura foris, urantur odores. Nunc etiam quo iure saeraria piare hic potissimum dicatur, apparet. Thua enim constanti usu pium dicitur v. Ruperti ad Iuvenal. XIII. 116. , et eleganter poeta illo ipso verbo luditi Coniunctio autem duarum sententiarum proprie diversarum in eadem periodo, qua hie ita est instituta ut dicatur, nisi tu manu tua templum violasses, illud ipsum templum non thure oblato piasses, sed frustra piasti, illa litur, inquam, coniunctio optimis scriptoribus est consueta. Ita Tacitus Hist. II. 76. Λε Othonem quidem Duris arte aut exerestus vi sed praepropera ipsius desperatione vietum, iam desiderabilem et magnum Principem feeit,
ubi cis. Ernesti J155. ' noetiisset ibi, R. Hetast. J156. Sontuea caussa est em. vir doctus in schedis Wols. Non video qua metri cura. ' vino R. In interpretandis istis verbis unice Scaligero adstipulor, quem acu rem tetigisse, ostendunt Verba Causa pia est, quae, si Heynii sententiam praeserre velimus , ineptissimum produnt sensum.
Ubi enim tum est pietas Iunonis Neque in Iovem, neque in Sullam pia
fuisset, et certa scriptorum veterum testimonia asserenda suerunt, quibus
gelotypiae tribuitur poetas. Periurium illud sine dubio dixit poeta, quod
Scγlla promissis non steterat, rite et decore templum intrare. Quidni, ut coniecturae aliquis locus detur, Putare possumus, illas sacerdotes saeramento obstrictas fuisse Minus apte autem Scaliger huc vocavit locum Properi. III. 8, 47 - 54. ed. Iacob. in quo de talibus modo puellis sermo
est, quae amorem non servarunt. Ostendere vero hic est sumendum δεικτικως r quodsi enim Iuno Iovi Sullam e coelo ostendebat, ipse Iupiter poenam a puella sumsit per Furias sive Diras. Ut autem omnia locus recte intelligatur, accentus non in periuria sed in noeuisse est ponendus; Iuno enim maiorem etiam a Sulla expetere poenam potuit. J157. cui s. adoleseentum veti. edd. ante Aldinam 1517. Iterum impetiginem suam affricuit sequentibus Scholasticus aliquis; et sorte ab inruso totus locus his versibus solis constabat: At lavis ille deus, depromens tela pharetra, Virginis in tenera de it mente stantiam. Nam quae in dem haec oratior ex omni dicto quaeri imuriam verborum I Ceterum pro
309쪽
his, quae adsuta sunt, extadisse videntur alia, quibus Minoem puellae conspectum narraret poeta. ' a irae dum R. adoleae sum Heliust. A.
16O. 161. Manifesto corrupti versus nec alae libro sanandi. G. 16O. Heu nimium - .isti omnino insititius est. In ms. Hetasti neu n. terret. In edd. vetti pro tereti, terra, et pro visu, nisu vel tuam inoe et in B ail. ma.) legitur; unde Scaliger refingebat: mu nimium Terei, nimium Tirynthia rimi tela non puerilia, sed Herculea et qualia Tereus in Prome expertua erati Nox eo damnato tentabat: mu nimium teleri, nimium torrentia nisu. Barthlua rirynthia in Gortynia mutabati nimium certo nimium ferientia nisu vel missu vir doctus ap. Io. Sehrader , qui tent bati nimium relera, nimium torrentia nisu. Helas. nimium penerrantia nisu, vel, eertia nimium penetrantia iussis. Io. Schrader. parentia substituit. ' Iingebaturi Heti nimium tereti, nimium Tirynthia visu, ad quem locum quae VV. DD. attulerunt, vana sunt omnia . cum sensua in ita verbis vix allua inesse possit, quami illa tela nisus bene esse runt ea quae Iuno et Amor voluerunti Codicum vero lectiones hae sunt r R. Heu nimium te ret n. tiricia visu, I elmati re n. teret n. thisistis visu, A. Heu n. t. n. thisinthia itiasti, Ed. Pr. n. n. t. n. tirynthia tuam, quibus ex monstria lectionum ut lolarabilem eerte sensum Procuderem, scripsi quo cod. R. potissimum me duxit Heu nimium mentem et nimium irritantia risu, l. o. tela quae nimia et nimia mentem Sullae vim L e. adspectu, ope oeul rum irritabant. De nimium et nimium v. Virg. Aen. XI. 841. Π, nimium, virgo, nimium erudele luisti mpplietum et Tibuli. III. 6, 21. Namoenit Datua nimium nimiumque emeris, ubi v. Husehkius. Similem usum in magis se magis illustravi in Episti criti de Catullo p. 48. add. Vechneri Helle l. p. 587. Heusing. ad Cic. Oss. I. 24, 11. p. 203. Ut autem n. l. irritare sic in persimili re impellera usurpatur a VaL Haec. m. 265. quo accedit, irritare propriam esse telorum vocem, T. Virg. Aen. X. 644.J161. interea vett. edd. ante Aldinam. interea Mens. I. e. emendabat rapud eundem Virgineo acribitur. omnia se. tela. defixit Mumina coni. Hei . s' interea R. A. Hetasti Sed iam In M. Pr. legitur in tenera, indo in M. Ald. 1517. 1527. migravae Ossendit me autem in hoc versu languidum illud omnia, pro quo poetam a Pisae putaverim horrida rutraque vox confusa etiam alibi legitur, v. Mamand. ad Stat. Silv. IV.
162. ' sitientes Geuntur Scyllae venae, quia Resent Igne amoris. J164. Cleonum malamis in oris. Est Aldina lectio. Cum alii Bιμονίδα feribant aeriptores, solua est Apollonius I, 34 Πιερίη ΒιστωνMι, mi auctoritate producta h. l. media in Bistonia syllaba defendi possiti Ae est Stephant 'g. in Βιστωνία auctoritas, qua Benuesus quoque ad Horati I Carm. 25, 11 vulgatam h. l. tuitus eati Si tamen vetti edd. conseras, et vitium ex iis et medela in promtu est. Nam ut rus. Hesmat. taceam r elidi Sidonum in via honoris, ma. Mail. Sidonum Biston honores; in
310쪽
Ven. 1484 gelidi cidonum Bistonis honoris; in Νo Imb. Sindonum; in
Iunt. et aliis gelidi Sithonum Bistonis ore. Quis non in male irrepsisse. eoque sublato, gelidis Edonum Bistonia oris , 'Mώνων νιποεντα κατ' Ουρεα Βιστονὶς, facile agnoscat' et sic Scaliger quoque emendavit, si que Heins in schedis. Bistones et Edones vel Edoni Thraciae circa os Hebri et Ismarum montem saepe occurrunt apud poetas. cons. Aen. XII, 365. Bens. ad Horat. III, 25, 9. Brouklius. ad Propere. I, 3, 5 et alios. Ceterum simili modo Sithones se habente in poeta est Sithoniasque nrves, et Aedonides αι τ' ἐνὶ βήσση Σιθονίον κουρω ἐπὶ μυριον αἰάγουσιν apud Parthen. c. 11. Et sunt tamen Steph. ΒΥΣ. Σιθωνιοι. vid. ad Eel. X, M. I ' R. et M. Pr. habent gelidi Udonum bistonis honores, A. gelidi sitonum bistonis ore, Helmst. gelidi sidonum bistonis honoris , unde Scaligeri lectionem recepi, quum vulgo ex Ald. 1517. legeretur gelidis Cleonum Biastonis in oris. In R. autem praeterea legitur scaeva. J165. Iactaue ed. Seot. Fabric. F. tactaue Ileins. ' Ictaque R. --tista Hetast. a m. pr. antistita idem a m. sec. antistiea R. antistia Ed. Pr. Antistita simpliciter de Maenade aliqua intelligendum esse, recte iam vidit Heynius. Ipsius enim 'belae sacra quum non seminae sed viri curarent, utriusque tamen numinis cultus tam arcte inter se coniunctus fuit, ut haec eonfusio non nimis offendere nos debeat V. Eurip. Bacchae m. sqq. ubi chorus Baccharum haec canit: ἁ μακαρ, οστις - - τα τε μα τρὸς μεγάλας οργια Κυβέλας θεμτευων, ανα θυρσον τε τινάσσων, κάτα κισσω στεφανωθείς, Aιονυσον θεραπευει. . Huc accedit, quod quae vehementiori aliquo assectu concitatae dicantur, sere Maenadibus comparantur, qua de re v. Iacobs. Vir Eximius ad Philostrat. Imagg. p. 456. add. Aeschyl. Sept. adv. Geb. 480. Well. et inprimis Properi. IV. 7, 14. ed. Iac. Quae sequitur medias, Maenas ut tela, vias, ubi V. Burm. p. 553. Aliam ab Amaetone comparationem instituit idem Propere. V. IV. 4, 69. sqq. Wakefieldus coni. Actave. J167. Et, aut, perperam alii; et vulgo Horace , ut seriore aevo scribebant. picta capillos non intelligo; f. uncta; et fragrantes eapillos haud dubie, non flagrantes; ut in vetti edd. Video quoque laudari e veti. vinctos perfusa capillas. Heins. uneta, Vel tacta , vel lauta tentabat; tincta Io. Schrader. et Iacobs. storaeae R. storace A. Ed. Pr. Non stο-raee Helmst. R m. pr. Stemmate non idem a m. μα De ipsa herba mSalmas. ad Solin. p. 383. b. ed. II. Retinui vero literam υ. - Idaeo Ed. Pr. ideo Helmst. A. ideae R. - fragrantes A. sagrantes R. Heimst. Ed. Pr. tincta recepi ex coniectura Iacobsit et M akefieldi, cum vulgo esset
picta. J168. Simonis primum apparere video in Aldinar restituerat iam Leo- pardus in EmendatL I, 11, cum in veti. edd. esset sie omnis. Sicyonii calcei noti sunt. cons. Taubm. τὰ Σικυώνια, scit. υποδημαα. ΜΗΘ Ggnita ad superiora retrahunt vulta. edd.; nam sunt Sicyonia cogruiα, ut alias nota, quibus illa utitur; epitheton ornans. Scaliger post Ascensium, ut video, refingebat Condita , quibus conduntur pedes, et Leopard.