장음표시 사용
331쪽
in R. Heimst. legi Dobis, et in R. eaque genis ιbus. Carme queritur, ere pia sibi filia et alumna non esse cur vivere cupiat, seque ipsam finientem dicit, uuod Britomarti mortua vitam produxerit. Quodsi iam priora vemba versus 292. inspicimus, sententiam eorum hanc esse videmus, ut Camme doleat, se nunc omnibus privatam esse, quae aliis genibus solatio esse soleant, i. e. liberis r nunc ne ea quidem mihi sunt concessa, quae aliis senibus conceduntur. Nee idem quod ne - quidem ἔ v. Raminorn. Gr. Lat. p. 528, 2. Iix seqq. se ipsi ullum avere uti eupιam vitae genus i. e. nihil iam est, quod mihi cupiditatem ulterius vivendi moveat, amorem vitae iniiciat. Vestigia codicum presse secutus sum, et sententia ita comparata, ut tam grammatice quam rhetorice neminem ossendere possit; cis. infra us. 313. Γιtam eluere legitur etiam apud Cic. Verr. II. 47. S. 118. quo tutiorem vitam sese meo praesidio victuros esse urbatrarentur, Rdd. leusing. ad , echia. Hellenol. p. 319. - Quod deinde sequitur Ut quid non barbarum sod vere Latinum est; elliptica est oratio, ut quid mihi fiat, eontingat ' Ita Cicero ad Att. VII. 7. Depugna, inquis, potius quum servi r ut quid' ia vietus eris, prosernarer Vide Gmnov. Obss. eccl. 13. p. 139. ad Liv. XL. 13. ubi recte comparavit Graecum α xl, de quo v. Herm. ad I iger. p. 849. Matthiae Gr. Gr. S. 62O. Separavi vero ut quid a sequentibus, quae iam novam constituunt sententiam, qua Camme sibi irata atque indignabunda se increpat. Bothius coni. Iam, iam nune nobis ahi quae vel e vae genioribus ullum ete l294. In edd. anti et nis. Basil. Te erepto britomarte est spes Mana epulcri. Sed, ut nunc legitur, est emendatum in Aldina; at in Iuntinat Te erepta , Britomartis, apes est uana sepuleri. Soliger idem in aliis repertum probabat: mei spes una amateri. Mensia l. c. ver est uua εepuleri. nis. Hel mala mei spes una sepulari. Ita saltem legam: Te erepta, o Britoniarii, mihi spes una se Ieri est: te prepta nihil amplius est, quod in votis habeam aut sperare possim, quam sepulcrum. meae spes una fie- nectae non male coni. Heinrich. I ' Legebatuet Te erepta, o Britomarii, meae spes una salutis, quibus in verbis sensum frustra quaeras. In R. legitur: Te erepto britho mortem ei ver u. f., M. Pr. Te erepto Brito marte est spes vana se Iehia, Helmst. Te erepto brito marte mei spes una sepulchri, unde quam lectionem protulit Hunius, ea neque propter sis cturam neque propter verborum sensum serri potest. Quodsi enim est inserimus, aut versus sequens omni nexu cum prioribus destituitur, aut verba, de quibus nos nunc agimus, Parenthesin satis frigidam et languidam emciunt. Quidni enim dudum mortua est Carme Iis potius post nitos inton,retes restitutis, quae necessario restituenda erant erepta oBritomarti, seriptura codicis Helmstad., quae insuper reliquis duobus su sidiis eriticis firmatur, unice probanda est, no literula quidem immutata. Carme enim recto Britomartin filiam suam unam sepulchri sui spem dicit; etenim mater infelicissima neque maritum neque alios liberos habuit, unde nemo propinquus ipsius, quum aliquando moritura erat, funus curabat.
Quodsi filia superfuisset, haec pio illi ossicio satisfecisset; hac mortua, a
332쪽
nemine illud exspectare potuit. Quantopere autem veteres hoc optaverint, praeter alios docet inprimis egregius locus Tibull. I. 3. 5 - 10. Coll. Ovid. Amor. III. 9, 49. sqq. Pro meae Ald. 1517. mene. Helarichius in Biblioth. Gotting. liter. et art. vett. X. 46. ad coniecturam suam stabiliendam laudat va. 315. Virg. Aen. IX. 481. XII. 57.J295. Te Britomarte veti. edd. Brithe morte R. Te brito marto marte diem Hetast. Te Brito Marte, M. Pr.J296. Legebatur Cereri; cur Cereri 2 quodnam eius studium vel contubernium esse poterat, cui puella se addiceret Ferrem, si Palladem memoraret. In promtu est, eeleri legere; sicque in Aldina et inde in ed.
de Tortia expressum et ex ms. Heimst. notatum video, ut suisse arbitrerratque utinam releri ne tantum grata Dianae etc., utinam ne esses SeCtMRvenatus, Dianae celeri tantum grata. Ita ' Heins. ap. Bum. ad Ovid. Met. IV. 304. et J Io. Schrader. Emendati. p. 61. nisi quod non tantum. Parrhasium in Quaesitis per epistol. M p. 50 Steph. Veneri legisse video et ita Venatus Birorum nimis lepide subiiciuntur. Video tamen et Hei sium hoc amplecti. ' Eadem qua Heynius hunc versum constituit ratione, legitur is in R. Hetast. Ed. Pr. Ald. 1517. nisi quod in omnibus his libris et scriptis et impressis pro ne exaratum invenitur nec, in Ald. 1527.
297. Venatus -visorum e esse ergo debent, quibus viri studere solent. Immo Ieg. Venatus virgo sectata ferarum. Hoc et Io. Schraderi I. c. Porro M. Ven. 1484. sacrata. ' Imo omnia in h. v. recta se habent. Etenim sensus hic estr utinam ne tu Britomartis quasi altera Atalanta venatus st viris institutos tam cupide sectata, imitata fuissest Vena-
tua non semper de seria dicitur, quas quis persequitur, sed etiam de eo, qui persequitur, ut Virg. Aen. IX. 407. ei qua dona ipse meis oenatibus auri. J298. Gnosia n phario eadem vetus editior ne arto ms. Hel infit. ne Paetis Vet. ed. apud Mensem l. c., et Iunti naupaetor idque Domitius interpretatur cum Ascensio. nauphraeo eornu Iul. Sabinus Iogerat. neu
Partho emendatum iam in Aldina. I ' Legebatur hucusque r
ossis neu Partho contendens micula eornu Dietaeas ageres ad gramina nota evellas rquorum Versuum prior ita primum exhibetur in Ald. 1517. quum in eodd.
alia legantur. Nam B. habet Mosaia naupharis, Helmst. Gnosia nar arto, M. Pr. Gnosia Mupharis. Quamquam vero coniectura illa ab editora Ald. 1517. proposita laestitate sua se commendat, tamen, iam HeFnio recte iudicante, ex uexu singulorum versuum permiro vel potius nullo dimficultates oriuntur, quas nemo ita solvat, uι cuique satisfactum esse videatur. Nam agerea tempus est omnium ineptissimum, quum praecedat seelata esses, sequatur isses. Deinde neu plane ab h. I. abhorret, ubi dicendum erat nee. Tum maxime versus 299. mirum quantum versui 297. contradicit, quae omnia Hernium perpulerunt, ut transpositionem Verauum
333쪽
auderet, qua sane via paullo violentiori rei non inepte occurritur. Sed Hernius Illud verbum minus attendit, quod in omni hoe loco unicum est eorruptum, navpharis , vel ut aliter est legendum. Ponamus, verum illud esse quod protulit Iulius Sabinus navphraeo, atque per hanc voeem locum aliquem significari, unde arcus dictus fuerit, nonne tum sententia optime sic procedat:
Venatus esses virgo sectata virorum Cnosia Muphram eontendens spicula cornu Dictaeas agerea est.
Quominus vero hanc scripturam In textum reciperem, duo me impedi runt argumenta, unum quod de urbe aliqua Navphra vel certe similis nominis nullum est apud veteres scriptores vestigium eamque potius Sabinus ad inventum suum sulciendum finxisse videtur, alterum quod Partho utique aperta Virgilii Eclog. X. 59 imitatione defenditur. Hinc reposui heu Partho. Quod ad hiatum attinet, is invenitur in thesi etiam ap. Ovid. Metam. V. 625. Et bis, Io Arethusa , D Arethusa, voeauit , Pers. III. 66. Discite, o miseri, et eausas eo oseite remim. Adde Schneideri Gr. Lat. Pari. I. Vol. I. p. 151. sq. Delectatur autem poeta noster interi ctionibus mediae orationi Interpositis; vid. vs. 52. m. 81. 152. 161. 184. 189. Cornu pro ipso arcu ut Virg. Ecl. X. 59. dici potest, ut aurum, argentum de vasis aureis, argenteis. PuelIas pro capellas habet etiam singulari harum vocum confusione R. Sed veram scripturam exhibet tam Helmst. quam M. Pr.J299. puellas in fine habet Aldina perperam, etsi de puellarum choreis velis accipere. Etenim Iaborat totus locus luxatione, unde nec membra sibi respondent; estque is adeo, nisi versus 298 omnino a mesa manu illatus est, sic restituendus ratque utinam releri ne tantum grata Dianae,
Cnossia neu Partho contendens spicula eornu, Venatus esses virgo sectata ferarum metaeas ageres ad gramina nota evellast Nunquam est.
Si pascendis gregibus illa vacasset, non in conspectum Minois venantis ventura fuisset. 3 . fugeres cum Basil. ms. vett. edd. ante Aldinam; eaedem Minoos.s' fugeres o Minos Ed. Ρr.J301. Vett. omnese aeriis spe la de montibus, nisi quod in ed. de Tortia specula non comparet, et in Vet. ed. apud Loensem Me specula aeriis praereps M. Forte ape la substitutum, cum olim montis nomensuissete aeriis metae de montibus, Callimachi exemplo, in Dian. 198 sq., ubi vid. Spanhem., etsi is a Strabone propterea reprehensus suit lib. X, p. 733. 734. Scaliger, probante Heinsio, corrigebat: aerii ope is de
334쪽
montιs abisses r ut Eel. VIII, 59 Praeeeps aerii specula de montis in altum Deferar ς alia emendatio suppeteret ex Carmine, quod noster poeta perpetuo ante oculos habere Rolet, Catuli. LXIV, 244 Praecipitem sese seopulo m e vertree terit. I ' Legebatur: Praeceps aereis .e Ia de montibus isses, unde nemo bonum sensum extricire possiti Scaliger a veritate proxime abfuit. Sed praeeipitem abire, licet alibi inveniatur, tamen a nostro loco, ubi de saltu sermo est, nimis abhorret. Et quum ex us.
aeret ut etiam R. habet montis obisses. Discrimen literaraim inter MoΝΤiBUSISSES ot MONTISOBISSES pa ne nullum est. Aer amons, v. Iluschh. ad Tibull. I. 7. 15. Praeema de ape Ia illustratur per Virgil. Aen. V. 175. In mare praeeipitem puppi deturbat ab alta, et Catuli. LXVIII. 59. Qui quum de prona praeceps est valle volutus.J302. 303. Si sequentia ab ipso poeta prosecta sunt: alieno utique t eo sunt interposita. In lamentis matria quis talia expecteti Legebatur rei numina Phoeae Virginis affla iant. Sic Aldina dederati Vetti edd. Horae, Photae. Mirum morae nomen relictum, eum manifesta sit co ruptela et a viris doctis Paullo Leopardo Emendatu X, 24 et iam ante eum, ut video, a Iano Parrhasio, Quaesiti per Epist. 3O dudum depi
hensa et emendata. Delatam in mare Bittomartin, Apinetae narrabant, piscatorum retia casu excepisse, sicque eam servatam in insulam Aeginam deportatam, ubi sub deae Aphaeae nomine culta esti Nomen et ipsum cum fabula consentit, ἀπὸ του ἀφιεναι. cons Pausan. II, 30 et ad T. 219, et est numina Apherie in nis. Basil. Sed cetora verba incertae sunt lectionis. Leopardus i. c. legite et numen Aphaeae ironis Aeginae esti Sealiger et nomen Aphaeae Virginia assignant. Non video cur non retineamus, quod proximum est: et numina Aphaeae Virginis assignant Nam saeta illa dea. vid. Pausan. L c. ' et omittit R. spatio tamen vacuo relicto. - phoee R. Ed. Pr. phoeae, Helmsti a m. pr. phele idem a
307. Hyreanos inter comites. Canea esse olunt, satis notos ex auctoribus venaticae roi, sed quis canes eomites dixerit' Lego eum Sehr dero ap. Fries.J Hyreanos interque caries agmenque ferarum. Hein . 'reanas eum Basil. nas. amplectitur, scit. N mphas. At illas quis tamdem in Creta quaerati s ' Quamvis elegans sit Hedinii coniectura, eam tamen vix noeessariam habeo. Primum enim 'reani sImpliciter de eant-bus Hyreanis intelligi possunt, ut alia canum genera nude ex origine P triti dicuntur v. Lucan. IV. MO. Venator tenet ora lenis elamosa Molossi,
335쪽
Spartanoa, Cretasque ligat . Tum vero canes gressum herilem mmitari dicuntur ap. Virgil. Aen. VIII. 462. ut proinde verba, quae nunc tractamus , ita sint explicandat later eanes Hyreanos ipsi comates i. e. ipsam comitantos, et vox eomites non tam substantivum sit quam appositio.J3M. 310. 3li. Non bene sententia procedit. Videtur ea esse debere: Verum haec, etsi per se gravia et indigna, tolerabilia tamen visa sunt tum , cum te alumnam nacta sum, nec dum haec quae modo audivi, ex te audiveram. Ita verba esse deberente I erum haec tum nobis gravia, at toleranda , fuerunt, tum, mea alumna, cum. Coniectent alii suo qui que more ae lubitu alia. Bene perspexit Reynius omnis loci sententiam, qui vero, quum in enmibus codd. et edd. nobis legoretur, explicari nullo modo potuit. Quid enim aliud dicere potuit poeta, nisi hoe: Haec tamen calamitas mihi minus gravis suit tum, quum de te etiam sperare liceret. sine pro NOBIS coniectura seripsi NON SIC, sta quam nunc, quod poetice circumseribitur 6s. 312. sqq. Particula vero tum explicatur per ve sum parenthetiee interpositum 310. Quod igitur post vocem maneret vulgo appingebatur semieolon, delevi, et series orationis statim a vs. 3O9. usque ad us. 311. procedit, quod insuper temporum ratio suadet, qua prorsus impedit, quominus versum 311. a versu 310. pendere putemus. on ale eadem ratione legitur ap. Virgil. Aen. II. 496. Similiter est ap. Tacit. Ηἰst. II. M. Longe alia proseiarentia ex urbe Germaniaι exeretiva species, sc. quam intrantia. Adde Horat. Epp. I. 1, 4. - R.J3IO. mea Iunia ed. Iuni., eorrupte. manebat malit Hei . t 'Tibi R.J311. Versus aliunde interpositua. ' Dee R. I elmst. - nundum,
hoc poetae memorandum suisseti Carmen etiam dormire voluisse Sed quia adspectu Scyllae dormientis gaudebat, mortem sibi non eo civiti Ad- quidquam vero adiicitur, quod illa ipsa deleetatio nihil ei prosuerat; nune enim spes Carmae de nuptiis SDllae est decepta, et nequidquam gaudio illo assecta est, quod Carmen st morte voluntaria retinuit. Mahesieldus
es. gonore, L. e. lingua, loquela.J315. Cum premeret mora dura vel Cum premerent iam fata coni. Io Sehrader. 316. flamina eoni. Hel . ' Carteio R. mireto Hel L a m. pr.eorteio idem a m. see. Vulgatum iam legitur in Ed. Pr. - Glomerare praegnanti sensu est capiendum. Nam lana glomeratur, unde tum fila ducuntur et textura conficitur. Glomerare lanam primum est in arte toxendi. Ovid. Mel. VI. 19. J317. fata reseruant in. Hel L ad quae me n. 1. coni. vir doctus Ιοrtin Nise. Obss. Vol. IV, p. 326, perperam; quis deus et quo, h. ad quae sata, servat me Heliis. heu quae me. At Io. Schrader. Quo nune
336쪽
te L aut quae te n. ' Fata reservant scripsi e R. Heimst. quum vulm legeretur numina servant, coli. Virg. Aen. VIII. 575. Pro quae in R. perperam legitur quo. De infelix non assentio Scaligero et Heynio, r serens potius ad Scγllam, quae quare ita compelletur, apparet ex Vss. seqq. J
319. Ddita ms. Basil., et praetexit. Addita Heins. et h. l. ' pr texerat R. - In fine versus Ed. Pr. habet erines aperta interpolatione. Cani simpliciter de capillo senis dicuntur, ut ap. Tibull. I. 10, M. Sic ego stim, Eeeatque eaput eandeseere eania, qui locus etiam canos candentes satis adsimiit; coli. Wernsdors. Poet. Lat. Μin. III. p. 187.J320. Quae t. p. spes. Aldina est lectio. Scaliger malitr Quam tenui p. s. Heius. Quam tenuis cum cod. Basil., sed is sensus alienus foret ab h. l. In Vett. edd. Quae tenues, Vel tenui, patris Pressit a. e. Heins. quoque tentate Qvanta tui patrio. Hucusque legebaturr Quae tenvi patriae spes sit ruspensa eapillo Sed alia leguntur in eodd. Et in Helmst. Ed. m. tenuis patris pressit, in R. tenvis patrio praesit, unde scripsi, quod tam in textu legitur, hac scilicet structura et sententiar An neseis, quae i. e. qualis, quanti momenti; Ramshorn. Gr. Ι at. p. 366. sit suspensa tentiis Oimpliciter pro ea, ut saepe adiectiva aliquam virtutem vel vitium rei antea dictae indicantia pro pronomine demonstrativo dicuntur prae patrio evilis de anastrophe praepositionis vid. ad s. 55. .J322. ' seelus mea tentanda neptandum R. seelus est puncto sub litera e posito eantanda Helmst. Vera scriptura iam prostat in Ed. Pr.J323. per me, mea. Scaliger mavult: te per mea G. Saltem debebat scriberer per te, mea a., ex more obtestationum. Alius vir doctus in Misc. Obss. Vol. IV. p. 327 corrigite Per, te, meum, alumna, tuumque. 325. Per me et sacra preeor per sumina Ilithyiae. Deficit nos in hoc versu antiqua manus. Vett. edd. Perdere saeva preeor per sumina inera Ilithyiae, vel EIythiae, ut et eod. Basil. Mutatum primum in Aldina sec. Per te saera preeor per sumina Ilithyiae. Etiam Iulius Sabinus similem depravationem interpretatur: sitimeo, ne caussa mea velis persedere tuum amorem expertum in multis rebus. Elathia Elatio civitas ,,est cum numine eiusdem nominis in Phocide celeberrima. Scaliger I tr Per te sacra preeor; ut siti te per a. Hoc iam in Aldina expressum modo monui. Pergit corrigere Scaligere per lumina I. να ταν φωσφορον, ut Ilithria, Lucina, Diana, Luna, sit eadem dea, per cuius lumen mulier obtestatur. Altera eius coniectura deteriori Per te mera precor per luminis Ilithyiae, nova voce procusa. Flumina Ilithyiae Taubmisnus laedo acumine exponit. Ferrem gestem, si lavationem infantis recens natae Commemorasset. Heins. varie tentati per sumina Itissear quia ad Ilissum sacra Cereris celebratar vid. Periegetes, Avienus et Priscianus; vel per numina Itonea aut aliud Palladis epitheton; vel per te saeua ' eor per sumina saneta Cytherae. Salmas. ad Solin. p. 121 C. per sv--
337쪽
na Lethaeea emendat, a fluvio Cretae Lethaeor quod praeseram ceteria hariolationibus. Sed totum omnino versum augmentum esse scholastici, sententiam variantis, suspicor. Saltem numιna Ilithiae legendum. I Seribebatur t- - per me, mea alumna, tuumque Expertum muItis miserae mihi retrisa amorem,
Per me, et mera preeor per sumina Ilithyiae quibus de verbis primum audiamus Gronovium ad Liv. XXIX. 18. S. s. T. VII. p. 187. M. Drak.r . Vulgo per me mea alumna. Quod sciebatisScaliger Latinum non esse: itaque reponit te per mea alumna. Sed, eur non secutus est ipse, quod ait ibidem esse notissimum Dein vulgo iisPer me et starea. Vetustiores Perdere gaera. Ipse per te paera. D senique editur per flumina Ilithyiae. Recte Soliger, sed non integro,isper Iuminat nam etsi, cum displiceret hiatus, perluminis malebat. Idem istamen mox reprobat. Sed contextus orationis satis indicat, copulativam exes--disae. Nam ita concipiuntur premar per, te preeor, mea alumna, et morem tuum, et per sacra, perque lumina Ilithyiae. Si unam ex posteri viribus coniunctionibus demas, non tam versus, quam sensus indecore hiat. εIam sequantur lectiones eodd. quae ita se habent. In R. legituri quod me tuo permetuo per me tu aIumna - Perdere Maeaea preeor - elythiae, in Heluisti per me tua alumna - Perdere saeua preeor - esithiae, in
Ed. Pr. versus 323. 24. plane leguntur, ut hucusque in edd. prostabant; sed 325. Itar Perdere saeua preeor per flumina aurea mythie. Cum Gr novio scripsi per te mea alumna, haud veritus ne quis in ensitica que ossenderet, quae et in aliis et in hoe loco secundae demum voci additur, ut per tuumque dicatur pro perque tuum Breukhus. ad T bull. III. 6. 48. Benti. ad Horati m. II. 19, 32. Heindors. ad Horat. Sat. I. 6, 43. Ηο---Peerlkamp. in Biblioth. Crit. Nova IV. p. 29o. m. De Gra in v. Herm. ad Eurip. Hecub. p. 82. sq. . Minus mihi probavit summus G novius suum per te sacra. Quaenam enim sunt ista sacra, per quae Carale adeo nude Sc llam obtestatur Ad alia potius codicea nos ducere videntur, unde saeva recepi, dictum de Solla, quae sane hoc nomine propter facinus quod parabat compellari potuit. cons. vs. 129. Expulsa sunt igitur iam inera illa, et obtestatio priua triplex iam facta est duplex. Scribo enim Per te saevia et in seqq. per tumina et Ilithyiae, ubi lumina debeo Soligeri acumini, qui tuaiurandum per φωσφορον ex Aristophano apta comparavit. Et addidi de meo, ut sibi respondeant que - et v. ad va. 78. , per vero bis sit positum quamquam ad eandem vocem resere dum, quae tamen geminatio oratione valde eo ista, qua Came utitur, satia excusat ir, eoque magis, quod nonnulla verba sunt interposita. L cus igitur qualicunque ratione et ab aliis et a mo ipso restitutus ita est explieanduar preeor te mea alumna perque tuum amorem mihi miserae multis rebus expertum et te saeva per ιumina Ilithyiae J326. Neo veti. edd. into Ald., et: tam molli incitis; hoc praesert
338쪽
Scaliger, et recte puto; etiam Heing. e ms. Basli., etsi tam nulla mente et ipsum habet, quo defendas r ut sit stulta, amens. Pro sequaria Pra
staret feraris; quod et Heinsio in mentem venit. I' Nee R. HelmAt. tam nulla scripsi ex R. HeImst. pro vulgato molli. Heinrichius in Biblioth. Gotting. liter. et art. vett. X. p. 47. legit Multa. In ultima vero Voce nihil mutaverim, quamvis aliquid mutandum esset, si cum interpretibus reliquis a poeta sequi in aliquam rem dictum suisse putaremus. Sed iungendum potius videtur insequi , ut praepositio per tmesin sit a verbo suo disiuncta v. Ranishom. Gr. Lat. p. 701. 757. istud lue Verbum ex Gra ea lingua sit explicandum. Nisi enim salior, poeta significationem verbi ἐφέπω, ἐφέπομπι, qua dicitur pro De patum esse in aliqua re, tractare v. Passov. lex. Gr. s. h. v. in linguam Latinam transtulit.J327. 328. Non ego te iseepto , seri quod non pote, eonor Meetere, amor r scabrities et his verbia inest. Non amorem, sed puellam, alloquitur anus; hanc non conatur sectere, deflectere, avertere, revocare ab in-ropto. An fuit: ineepto sectere amore; nee est cum dis e. n. Saltem distinguam - eonor Meetere Amori neque sit cum dia eontendere nostrum . Sensit eandem mecum verborum molestiam vir doctus in Misc.
Obss. Vol. IV, p. 327, qui, amor, accipiebat, pro mi amor amata puellat quod alius vir doctus Latine fieri non posse monuit. Sed video nunc illud, quod conieceram, legi in ms. Basil. et iam extare in Ald. 1534, ade uino recepi. Γ' amore nee sit Helmst. qui lectioni vulgatae iam in ed. Ald. 1527. prostanti proxime accedit. In R. amor: Nec sit cum, Ed. Pr. amor neque ait, Ald. 1517. amore neque sit. Bothius coni. Nune ergo, inferium seri quod non pote, eonor Meetere: ama, neque. J329. ' denubere B. Heimst. a m. pr. Vulgo te nubere, quod unde pendeat, nemo adhuc docuit neque unquam docebit. Codicum vero lectione illa recepta infinitivus a velis recte pendet, quod iam duplici constructione utitur v. Ruhnken. od Rutil. Lup. p. 95. m. .JMO. Utque emendabat Loensis Epiphγll. VIII, 27. Tum alius vir
doctus Misc. Obss. Vol. IV, p. 327 Melim malebat; nee aliter sententia rite procedit: Sed velim te nubere ineolumi patris regno, Atque aliquos tamen esse tibi Penates, h. aliquos saltem; non nullos. I' Permire dixit poeta aliqvos penates. Nam si SQ lla ineolumi regno alicui iuveni nupsit, non aliqui tantum erant penates; quod enim dixit Ilonius aliquos poni pro non nullos, argutius est quam verius. Huc accedit particula tamen, quae perquam ineptum sensum huic loco assundit: atque velis tibi esse Penates, quamquam exiles, at tamen aliquos. Hinc de vitio loci cogitavi, et crediderim, poetam scripsisse aliquid. Sunt mihi aliquid penates, i. e. penates mihi aliquid valent, similibus locis excusatur. Ita Cic. Fam. VI. 19. ego quoque aliqvid sum, Att. IV. 2. et si unquam in dicendo fuimus
aliquid; adde Geel. in Biblioth. Crit. Nova III. p. 284. Ita etiam Graeci dicunt oυδεν Πναι, Aeschyl. Suppl. 9O1. Aristoph. Eccles. 144.J331. exilio coni. viri docti Misc. Obss. ibidem; quod unice verum. Nam Carme ipsa exulabat a patria.
339쪽
332. Non aliqua vel tilla D. Schrader. Emendati. p. 62. ' Schr
deri coniectura tantum abest ut sit necessaria, ut loeum reddat languidi rem. Non alia enim ratione est explicandum ex us. 336. et sensus loci hic est: quodsi patrem causis variis v. infra vss. 354. sqq. flectere i. e. Commovere non poteris ad pacem eum luinoe ineundam, tum coma ab- Acissa efficias, ut amori tuo cedat et foedere eum hostibus icto nuptias confirmet. Hortatur igitur Carme Sullam, ut, priusquam ad ultimum Progrediatur, potius omnia alia conetur variasque vias ingrediatur, quibus eam patris perseverantiam in urbe defendenda sectere posse sperabat. l
334. ista vir doctus Nise. Ob . l. e. bene corrigebat. tuo eum iure legebat Loensis l. e. Heins. quoque t Mne potius hic et 336, et dum iure Iicebit, Dum s. potius R. - Tamen nostro in loco, ut in aliis multis, preeantis est et obtestantis. Ovid. Met. I. 512., ipsa autem pendet a referto. In Helmst. est: ipsa tamen - tura, sed Correctum e.J335. faeti eavssam scit. negatis tibi precibus. fracti - doloris bene Helias. vel tanti. 336. ineerta ms. Basil. et veti. edd., etiam Aldd., at 1534 ineepta. I ' ineepta Ed. Pr. inereta R. Heimst. Referre pro repetere haud niamis frequenter legitur, cuius tamen significationis Gesnerus in Thes. L. L. attulit haec exempla, Cic. Orat. III. 20, 75. Terent. Henr. Prol. 7.
Ovid. Fast. III. 476. J337. ' deos om. que R. scruros R. - Bothius: eomites, o alumna. J338. quod extat in o. Ed. Ven. 1484, aliae r quod terat in ordine rsic et ms. Basil. Quod nunc Iegitur dedit Aldina. vid. Not. ' texuit R. Heimst. texat in Ed. H. Nescio an ex illa eodicum lectione fingi possit texitur , praesertim quum ordine statim sequatur. Sensum loci r ete exposuit Heynius, nisi quod minus de natura cogitaverim, quam de hominibus aliquid suscipientibus. J339. Ilio tibi, et, relevaverit veti. edd. me tibi - velaverat ms. Basil. ' me R. Hetasiti; sed propter vocibus pronomine demonstrativo
carere non possumus. me tibi Ed. Pr. - solicitos R. sollieitus Helmst. M. Pr. - reuelauerat Helint. a m. pr. resaverterat idem a m. See. --
lauerat M. Pr.JMO. viseerat M. Ven. 1484. vinxerat Aldinae pr. et sec. vieerat Iunti luserat Aldina teri. spem elauserat ms. Basil. , quod eo alludit. Duerat coni. Domiti. et Io. Schrader. ' spe om. Hetasti spem M. Pr. - viserat Helmst. ivsserat R. elauserat Ed. Pr.J
342. et plaeidam tenebris eaptare quietem. Hoc facit puella, ut captet quietem, capiat somnum; at nunc mus puellam ori obducta veste ad somnum componit. An aptare hic latet Sed eaptare estor arcessere, Parare, Per tenebras, quas obducit, extincta lucerna, Olim invergo, ut obruatur oleo assum ellychnium: proprie vas invertitur. Ad superstitio-
340쪽
nem trahit rem Scaliger, nimira subtiliter. plaeitam coni. Heins. ' ω-ptare ad anum tantum reserri Potest, M. virgini, Se llae. Mahel. eoni membris coeptare. J343. restringena vett. edd. ante Aldinam et Ascens. , ex more. Inverso esse ab invergendo patet. ' restringens R. Heimst.J344. Vinculum in his versibus orationi deesse unusquisque videat. Soliger vett. edd. Incipit et habere ait et hinc refingit: Dei tr et erebros insani pectoris ictus Ferre manu r ut ferre manu sit sustinere, ανέχειν χειρί. Non placet acumen. Malo distinguerer Paullatim tremebunda - Incipit: ad crebros insani pectoria latus Fertque manum, assiduis mulcena praeeordia palmis. Manu mammae imposita subsultus p ctoris observat. Ut verba hucusque legebantur, ut una periodo comprehenderentur a verbis Patillatim tremebunda usque ad praecordia palmis, sane neque grammatice potuerunt explicari neque omnino iustam se tentiam admittebant, unde o. DD. necessario ad coniecturas delabi opo tebat. Sed interpunctione mutata, ut scilicet post Οιivo pro commate ponerem punctum, difficultatibus illis occurrisse mihi videor; obdueere enim et eaptare sunt infinitivi historici, et incipit novam orditur sententiam. Paululum quidem dubitavi, annon praestaret, post quietem interpungere, mutata tamen dein sententia, quum versum 343. ad explicandam vocem tenebria appositum esse mihi persuaderetur. Bothius coni. Incipit , haud crebrasque insani pectoris ictus Fert anus, assiduis.J345. muleam Pricaeus ad Apulei. Pag. 221, perperam. 346. morientis, defendi forte potest. Heins. tamen tentat varier rorantis , moerentis , mareentis. Nox cubitis ms. Basil. ' morientis bene
defendit Burmannus Sec. ad Properi. P. 108.J347. ' eubitos Hel L cubitis Ed. Pr. Cis. Bum. See. ad Pr Pert. p. 41. J348. Corrupti, et interpolati misere versus. Ad verba Postera Iustibi laeta diem mortalibus almum deest vox Extulit vel Extulerat. Heina. ni. Iux elata , oblata; saltem deb. eureta - Ut g. 349. veniente mane male veti. edd. eum in. Basil. Et gelida ueniente mihi Ald. Egelido esse legendum Soliger monuit: ut sit verborum iunctura haec: ubi postera lux laeta, veniena mane egelido ab Oeta quatiebat diem almum. Tenue tamen et vix poeta dignum Egelido mane vel mani. Gmnov. ad Sen. Herc. sur. 132 E pelago veniens summa g. At Heliis. Melida veniens iamiam q., aut Oecadtio M. Io. Schrader. Et
gelido Eotia veniens q. Bene se habet sol veniens ab Oeta; de qua Oeta, et ortu ex ea vid. ad Ecl. VIII, 30, in Culic. 202. Heius. laudat Tu neb. Adv. XXVIII, 21. Sen. Here. sur. 132. 133. et Silii Vixdum elara dies summa lustrabat ab Oeta nereulei monumenta rogi lib. VI, 452 . At quatere diem quomodo dictum sit, non satis capio. Si de Solis equis ageretur, ii possent cursu quati, ut Ge. III, 132, et Cul. 209 Iam quatit - equos Nox; et Auson. Ep. IV Iam pueeedentes quatiebat Dina iu- ωmeos. Videtur dictum pro simplici, movere, proferre. Qui argutari vult,