장음표시 사용
321쪽
postea ipsa ules tur. Malam omnitis sortem destinaverat Sollae Nemesis Amnum. Marcell. XIV. 11. p. 34. ed. m. mee Νemesis, ut reginae 3arurn et arbitra rerum ae diseeptatris, urnam inretium temperat . Pro quod te - fauor cum Schradero scripsi quod ut o - fallar, quae emenda io lectionibus codicum quamvis corruptis firmatur, et locus ita est capienduar non lavis amor hune pallorem efficeres, neque enim sisere possest rubent te Nemesis; haud ego fatuor, quamquam utinam potius fallar. De quod tit v. ad va. 149. et verba malo ordine iuncta similibus locis defenduntur, qualis est Val. Flace. V. 247. Haec tibi, fatorum genitor tutela meorum omnituens, quae verba ita sunt struendat genitor . Ommtuens, tutela meorum fatorum. De hae uncta si adde Rams m. Gr. t. p. 701, 5. Core. ad Luean. VIII. 343. Maalamsi vero coniectura subedit pro subegit inde nata est, quod in ea, quam manibus tenebat, editione fariem pro faceret invenerat. Soligeranam denique coniecturam tribus verbia refutavit Mineideres in Grammat. Lat. P. I. Vol. II. p. 754.J
229. Γ' grauidus Hetasti ecteris R. A. J230. Qua eatissa Aldd. quae ia al. ' Quae eausa, Ita aeripsi e R. ubi que Helmst. M. H. cum vulM leoretur qua. Intellior guae causa tibi est' Nominativus infinitivi pro genitivo et in aliis locis legitur.
CD. MMil. III. 2, M. desor hiae et evra Neaerae, eo uum ereptae, ea a perire fuit. Adde Ramahorn. Gr. Lat. p. 423, 1. Vechneri Heli nol. p. 265. m. In M. R. mis inuigilare.J231. Ergo pectora requiereunt, iaciunt quiescere, curas fessast eum ipsa sint Iessa. Alioqui sessae mortalia pectora eurae coniiceremt ipsae curae fessae pretus quieti se dare concedunt- ' WAes. eonL res ara curis , eon. Lucan. IV. 24. De utroque versu nuper egit Fridis. Iacob ad Properti p. 164. H. cia tamen de sensu verbi reqviescere assentire nequeo. Auctor Uria Virgilii locum paullo audacius est imitatus. Pro rapidos in Hesmati legitur rapidos. J233. nune tandem malebat Iacobs. ' Miseram recte se dicit Carino, mi cura demandata eat Myllae, quae si eum sortima adversa conflictatur, nutrix quoque felix esse non potesti maere A. saltemque saepe Hetasti quid mepe edidit Mahctesdus. J234. ' nihil esse explicandum est ex locutione illa aliquid esse, e Mas Muten habmi. Vid. Insea ad va. 330. - parenti A. J235. morerere. Ita etiam Alae mori de vehementia amoris aestu aetabe non ignoramus, sed ab h. l. alienum esti Edd. Iunti de Tortia et aliae remorere. Mensis l. e. emendat remorare, sed tota sententia lab rati Pro eum leo eur et aio totus Iocua constituendus: Die age nune altem miserae, quod inem petenti Iurabas nihil esse mihir ων moesta parentia Formoa cireum uirgo remorare capillos 7 h. e. Nunc saltem inibi die, cur inrea parentis comam haereas id quod quoties adhue ex toaudire volui, tu mihi iurabas, nihil esse. Sumtum hoc ex vulgari sermone. Formosos evillos dixit pro uno aureo crine. Sed multa in hoc carmina
322쪽
vht eum delectu posita. Ita mox furor evit Mesros. Γ' morere Heliust. m. pr. remore A. Mori tareum eapinos ex Grae αποθνηοσκειν ἀμ- vel περί τι sumtum videtur, l-m moriendi signifieationem iam Her nius perspexerat; de praepositione Areum v. Horat. Turaeli. p. 142, 4. M. Schwam. J236 I' Heu inieri A. Sed v. Benti. ad Horati Epod. XI. 7. II esseis ad Dibuli. U. 6, 28. - tuus A.J237. I' Arabae R. arabee Helmst. Vulgo Arabis. Sed v. Virgil. Aen. VII. 605. Sive Getis inferre manu lactimabile bellum Hyreanisse Arabisne parant. adde Helns. ad Ovid. Heroid. XV. 76. mirrae R. mirea Heltasti mirrhe A. eoepit R. J238. sinit, siverit, ait Scaliger, ut edit apud Horat. pro edat. sirit antiquum, ut apud Plautum et Catonem occurrit, detortum sere in sim Kh. l. metro repugnat, omninoque malim sinati hoe etiam Mensia protulit Eseph ll. VIII, 26. Et Gramiua emendaverat cum Io. Schradero. Confiteor haee verba quod nee sinit Adrastea mirum quantum languere. Nam quum nee h. I. nihil aliud signiscare possit, nisi ne - quidem inuodsionim pro simplici et non dictum putare vellemus, scribendum fuisset nee quo sensus inde oritur, ceteros Deos hoc scelus non laturos esse, et ne Nemesin quidem, quasi haec alias tale scelus patiatur. Notum vero est, Nemesin punire scelera hominum, unde etiam apud Graecos νέροσις saepe simpliciter pro .indicia diritur. Maxime vero hemisticliton illud posterius riget pest vocem lassandus. Nam quod infandum est, Nemesis etiam serre nequit. Hinc adducor ad suspicionem, aliquid eorruptelae In his verbis latere , sive illa omnino sint interpolata sive per librariorum culpam corrupta. Et ut illi magis quam huic opinioni accedam, permovet me auctoritas codicis R. in quo verba ginit Adrastea vere absunt, ut inde interiapolationem aliquam sumere possimus. Ceterum scripsi Adrastea ex Helmst. in quo sinita tristea A. M. Pr. , quum apud Heynium fortasse errore tantum typographico scriberetur Adrastia. CD. VV. DD. ap. Bum. ad Properti 361. et Essendi. ad Cic. Brut. 4. S. 15. p. 19. sq.J239. Ludere malit scaligeri non ego. Incesto huic amori et adult rio gravius verbum quaeritur. una A. imo Helmat. Ceterum in h. v. Maliger pariter atque Hunius errarunt, ille Myrrhae parentes, hic Nisum et Carmen intelligendo. Uterque parem vere interpretandum est da Νuo eiusque uxore cuius nomen nobis ignotum SDllae matre; utrumque vero Sulla laesit, quamquam mater iam mortua suit, adulterio quod eum patre inscio eoru uere volvitii 240. animum melius legi unusquisque facile intelligat. animos eoni. Io. Schraderi Soliger malebat nimio laetaria amore. Barthi usi quodHanimo quouis alio laetaria amore. Hei . Nise. Obss. Vol. IV, p. 223 animos vel amens. Hunius recte perspexit Quodsi et si per epan lepsin esse explicandum 3 v. supra ad va. 12. - quouis alio R. Leg. Lur vero hucusque hic versus ita t
323쪽
Quodsi alio quovis animo laetoris amore ubi vero R. Hellarati animis amorem. In n. in ea seriptura acquie-riint, quae iam in Ed. Pr. A. et Ald. 1517. stabiliis varias tamen dissimutates praebet. Primum enim illa utriusque praestantissimi e Iris scriptura dissestior est et obscurior, quam ut eam sine ulteriore disquisitione vel errorem vel interpolationem librarii habere possimus, et tum duplex
ille ablativus ammo - amore ab elegantia poetae nostri nimis re dit. Amorem vero ea de causa ab interpolatoribus obliteratum esse videtur, quod, si iste ablativus scriberetur, noetebant, quo reserendum esset His ovis, et animis fortasse propter ingratum, ut putabant, homoeoteleut rum concursum in ummo mutarunt. Aio autem, lectionem codicis R. Heimst. utique esse revocandam, hae scilicet a me proposita explicatione. Alio quocis non sunt ablativi sed adverbia loci, in alium quem Mue i Cum; quovis legitur etiam ap. Terent. Heautont. V. I, 55. et eadem significatione Dovam ap. Lueret. IV. 505. ubi Forbigeras insuper laudavit I. 429. Adverbium alio autem cum assis adverbiis loes non Isimis raro coniungitur; ita ap. Horati Sat. II. 1, 32 usquam de rema alio, Cic. Att. IX. 17. ex illius sermone atatuam, Arpinumne mihi eundum sit, an quo alio. Significatio vero huius Ipsius adverbii, quae nostro in loco valet, eadem plane est p. Norat. Epod. 15, 23. meu translatos alio moerebis amores, et ut In Ioco lato Horatiuno aIio pendet ab translatos, ita in nostro earmine adverbium pendet a iactatos, quod accusativum loci, quo quia iactatur, requirit. Iam. EM. V. M. Aen. VII. 527. Addendum iam vero a poeta nostro suit, quae ista res esset, qua in alium quempiam hominem laetaretur, eaque de causa amorem adiecit, qui vere est accusamus a solui , --- habena iactutum in alium quempiam, ut nunc illam constructionem fere interpretantur. Animia denique, non amo poeta scripsit haud sine consilio, quia animi sero sunt generosae index indolis V. Maaland. ad Stati Silv. II. 6, 13. p. 243. b. M. Dre . , et concursus ullabae is ter repetitus hodie neminem amplius ossendet. Cis. quae eoilegi in Iahmi Annal. Philol. Vol. IX. p. 28. ad Viaer. Cat. Dir. 28.J241. Amathuntia lanti et aliaet quod praesert Scaliger, etsi utrumque usitatum poetis. nostri vin. edd. cum Aldina agnoscunt i quod aeripiendum: Venua non tam ignara mei, a me non tam aliena erit h. ego amoria non tam rudia sum. Consueverat enim illa cum Iove ex eoque Britomartis pepererat; sed lanti nostra dedit, idque Maliger probati non ita aversa mea Venere de amore ludicor ovr οντως ε*a ἀπειρα-qχρόδιτος. Capio. Durius tamen hoor mea Venus non est tam rudis, h. e. ego in amore non tam rudia fium. I ' nec te R. amalaisis R. Heli Lumaturia A. nostram A. J243. eo eratia veru edd. eum Aldina tuentur; eon Mus M. Iunt. et
alia i quod arripit Scaliger, ut sit amor, qui in consesso est, et quidem, ut recte Gubmann. explicat, abiecto omni pudore. Id per se bene dici nemo dubiteti Petron. 127 meo quales fudit de vertiee Ilom Terra parem , eum re eonfesso iuruit amori Iupiter. Enimvero non inhonesto amori
324쪽
operam et studium suum pollicetur nutrix r sed honesto et licito. Induxit viros doctos in fraudem τδ sine quod h. l. vulgo legebatur. At requiritur, quod in Aldd. habetur, eonerastis, quod interpretatur illud superius ratio quovis amorer scit . excepto illo incesto patris. Etiam Barthius Scaligerum refellit Advers. IV, 23. I' Sin A. M. H. eonerastis R. Heimst. Ed. Pr. eonfessus, si ex A. reciperetur, primum, ut iam alii viderunt, passive esset sumendum, deinde vero eo sensu, quem saepe participia Praeter. pass. induunt, ut indicent, quod fieri possit, et Amor confessus diceretur is, quem quia confiteri potest, quem confiteri neminem pudeat. V. Walch. ad Tae. Ame. p. 352. Notus sc. mihi ignis. Ipsa enim Camme morem experta suerat. igni Helmst. V. Schneideri Gr. Lati P. II.
Vol. I. p. 229. J244. ' Dietynnae omittit R. numine Helmst. vino idem a m. pr. sed
ἰuro a m. sec. sura A. De structura vero verborum ex perpetuo linguae
Latinae et Graecae usu perturbata v. Vechneri Helle l. p. 574. sqq. eum noti Heusing. VV. DD. ap. orellium ad Cic. Planc. 42. p. 237. De Gra ris adde Matthiae S. 465 , 3. p. 863. M. II. Valchen. ad Eurip. Hippol. 604. Reifig. ad Soph. O . Col. 241. Praesens numen dicit utpote indicatura ab illo suum iusiurandum auditum iri. J245. Vett. edd., etiam Aldd., eum in. Basil P. d. quae dulce mihi te donas ai., hine Iunt. P. d. duleem mihi quae te Q, de Tortis r P. d. quaedulae mihi te d. la promtu est: Prima dema quae diaee mihi te d. a. Videtur et Helas. sic coniecisse; sicque Io. Schrader. Quod nunc vulgo legitur, videtur a Pithoeo prosectum. quae, prima deum, h. quae dea magna, potens inter ceteras deas, donat pro donavit. Aen. IX, 266 o tera antiquum quem dat Sidonia Dido. ' Legebatur: quae te mihi dHeem. Sed quia in R. Heimst. M. Pr. scribitur pine divice mihi te, hoe ipsum recepi. Dulce i. e. in meum gaudium, de quo adiectivorum usu non ignoto v. Hei . ad Ovid. Amor. I. 6, 1. Adde Stat. Silv. I. 2, 74. ubi optimus cod. Vratisi. lectionem Aldi confirmat. Prima non simpliciter pro potens dictum est, sed Carme innuit, auctoritate Dictynnae suae quondam filiae Scyllam sibi alumnam in suum solatium datam suisse. J246. digna atque indigna laturam veti. edd. cum ms. Basilis eo rupte. Emendatum dedit iam Aldina, ut dicat, se potius omnia millia laborum esse visuram, experturam Properti in tibi eurarum millia quanta dabit f) es ius. 520, digna atque indigna cf. Aen. IX, 595 , quam ut
eam misero amore contabescere sinat. ' Pro laborum in A. Ed. H. I gitur laturam, quod quum ab librario aliquo ad interpretationem vocis visuram adscriptum esset, postea in textum irrepsit et genuinam vocem expulit; v. supra ad us. 93. 217. Digna atque indigna pariter legitur ap. Vsi Flacc. H. 117. J247. ' Visuram recte interpretatus est Hunius per experturam. Cis. Maricla . ad Propert. p. 11. M. Bum. Pro istia Bothius coni. isse. J248. Moria patiar tabeseere tali. Recta Scaliger negat Virilium sor-
325쪽
dida verba ex plebis sece hue insinisse. mina. Ingenioser te tam a aegram Sordibus et eum. Idem tentabat: Filia, laturam, vel γε rami nam in Basil. ms milio laturum. Certo seoria, de metalli sordibus proprio dicta, an do morbi vel luctus squalore ab aliis dicta sit, ignoramus. Tum Moria ex σκωρέα vel σκωρεία primam haberet longam. Possit quidem huic vitio ita oecurri, ut diasyllaba vox aeoria fiat; sed ipsa vox serioris grammatici et sorte monachi, qui de scoria ambiri, qua vex batur, cogitabat, manum redolet. Multo foedius vocabulum substituebat Reinesius Epist. ad Daumium Append. p. 332 forisa, h. latrina. Barthi eam, Soliger legebat: aeabre tabeseere talar a se res, antiquata voce. Sed, at antiquata inserenda sunt, possit alius squale eoniicere, a squales, h. e. qualor. De veritate tamen scripturae ita non magia constat. Vetua editi apud Mensem l. e. habebat cilia, in. Heltasti et Monia, quod ad Moriam alludit. Nee tamen eo deveniendum erat poetae, ut casca tali v ce uteretur; poterat enim scriberer tali tabeseere peste, tali liqueseere tabe. Vir doctus Nise. Ob . IV, p. 323 tentabat eum Vel sterio; eum quoque Helas. et Io. Schrader. Ex his vero eorruptela ista enasci vix potuiti Verum omnino totus locus inde a 240 a seriore manu venitis' Quum hucusque vulgo legeretur reoria, pro quo Helmst. habet geonia, restitui ego e R. morbo. Sordes de luctu etiam ap. Ciceron. Fam. XIV. 2.3a re in Memmia et sordibus. I249. Vir doctus in Mise. Obis. Vol. IV, p. 323 lentabat: ut se eo Ianit, vel molli ut ae develantur nam nutrieem detractum suis humeris tegmen puellae iniecisse. Recte. Annon vero si e nutrix ipsa erat velata Ergor ut illa erat veste amicta, puellam cireumdat ea. Si quid mutandum, legam saltem vesarat. Sed Mesauit defendi potest, quod praesensi tempore utitur, cireumdat. Si Hreumdabat suisset, necessario vela ratrequirebatur. Neo loquitur Hesmst. oelat A. Particula ut non de tempore sed de statu est expileandat eadem ratione qua Carme se elavit, Scyllam etiam incumdati JEo. intacta veste Ascens. legerat. 251. Quae prius in tenvi steterat metaneta eorona. EMIdem totum ersum sublatum velim tamquam assutum inepti hominis interpretame tum. Gmmam ex στεφανη pro atrophio dictam esse posse putabat Soli-ger; mox cincta in strophio, non satis launum esse videns, eroeriam e ingenio substituit. Est sane ea muliebria vestia, sed palla pretiosa et opi-Para, qua in publico, quouea prodirent, usae sunt puellae, vix in thalamo, cum e lecto surgerenti Manet deinde vel sie illa se meat an tenvi puerineta ero ea; etai iungi posse video: stabat in tenui ero is, aueri eta. sendit tamen Scaligeri acumen Ruhisen. ad Vellei. p. 347. Contaren. Var. Leet. 8. distinguitr Quae prius in temui teterat, merinetaeorona, h. strophio, in tenui veste. Sed parum hoe rem expedit. priuaut edd. vett. ante Aldinam. ut tentii A. M. Pe. Praepositionis signifieatio illa illustratur, quae collegi ad va. 109. nequa a vero nimia recedere ideor, putana poetam nostrum apud Graecum, quem imitabatur, poetam
326쪽
lnvenisse Iam ἐν κροκω Pind. Isth. 6, 53. eoll. Matth. Gr. Gr. p. 114O. . R et quem hic laudat, Hemsterh. ad Aristoph. Plui. p. 479. . Nam
Maligerum secutus scripsi eroeota quum antea legeretur eorona quod nemo facile interpretari possit. Et ero tam quidem de qua in universum Ferrarius R. Vestiar. III. m. p. 241. sq. Emesti Clav. Cic. s. h. V. eg runt, quibus addi potest Plautus in fragmento Aululariae us. 11. sero Pretiosiorem vestem fuisse constat, neque tamen inde ΗeFnius iustam eius reiiciendae causam habnisse videtur. Nam SQ llam filiam regiam talea rates decebant, et omnino seminae ero ta vel in vita quotidiana non ab tinuisse videntur, quo seris ducit Aristophanes Eecies. 353. τῆς γυναικος τὸ κροκωτίδιον ἀμπιπομενος, ουνδυσαι. J252. ' Dein Helmst. rotantibus A. Ingens R. Cum hoc vero ve su in media pagina abrumpitur textus huius carminis in cod. A.J253. Prosequitur Aldina. Alterum hemistichium, eatissas exquirere talia, iterum inquinatumr rivo erum eatissas tales, seu Cum Barthio mis me testa iungas, utrumque inficetum est. Haud dubie fuit tabist et sic video virum doctum in Μisc. Obss. Vol. IV, p. 325 dudum coniecisse; sicque Hei . Repetitur tamen tabis nimis ex propinquo us. 248. Nox Marmoreum pedem cs. Ge. IV, 523. I' Prosequitur R. persequimur Helmst. Talis R. tales M. Pr. sed tabis Helmst. quod etiam praesert Narklandus ad Stat. Silv. V. 3, 258. p. 400. b. M. Dr. Pedes marmorei
do homine amato.J260. ' odisse se ditat Scylla amicos et patrem, partim quia Minoem hostem amat, partim quod patrem crine purpureo privare meditatur. J262. In quo. Melius Nil repetereturr Nil, quo falsa tamen. I ' Ἀ-men recte intellexit Hunius, et saepe eadem ratione positam hane pari culam invenimus. Corti ad Cic. Fam. VII. 31. Lucan. I. 378. Heusing. ad Cic. Oss. I. 12, 4. Rutak. ad Rutil. Lup. p. 50. sq. Pietatis imago . Aen. VI. 405.J263. mediasque R. Vulgo mediis, missi. medius, qui idem liber semes tantum heu exhibeti Que, ut saepe, ulteriori explicationi inse vidi Drahe . ad Liv. XXI. 55. Goere . ad Cic. Lem. II. 4. pr.J264. ' Legebatur: quoue ipsa malum hoe, ut et M. Pe. exhibet Sed R. hane offert scripturam Quid dieam 7 quidve agam 7 malum Me, Helmsti quove agam, unde vera lectio restitui posse videtur. Nam
QUOVEAGAMMALUM leviter eorruptum puto ex QUOVEAUSA i. e.
et quo ore ego hoe malum exordiri audeam, vel exordiar, quum ego e
ordiri illud ausa sum I265. quoniam quid tu tibi dicere, nutrix, non sinis. Non intelligo
327쪽
quid sibi velit. Nescio an alii intellexerint. M. Iunt. quid me. Edd.
vetti cum ms. Basil. quid non. An fuit et Dicam equidem: gvanquam, o, quid me non diaere, nutrix, non sinis ἰ ut non dieere sit, silere, silentio tegere: eaque adeo iterum, quae orsa est dicere, interrumpat. ' Recte Heynius dixerat, neque se intellexisse sensum huius versus, qualis in edd. vulg* legebatur, neque alios intellecturos fuisse, et tum sententiam aliquam proponit, quae etiamsi a Vero paullum recedere videtur, tamen i dicat, optime eum rem perspexisse. Videamus primum varias lectiones; scribitur in R. quoniam tu non disere , Hetasti quoniam tune non disere,
Ed. Pr. quoniam quid non tibi disere, quae scriptura a me recepta hac quidem ratione explicanda videtur: Dicam equidem, quoniam - hic est abrupta sententia, quia pudibunda et perturbata amorem suum confiteri non audet; suppleri fere potest ex sqq. ita sagitas, coli. 136. Catuli. X. v - 30. ex emendatione Handii. Cic. Mil. 12. g. 33. Od. Oreli. Turic.
De nostrum enim omnium - non audeo totum dieere , M. vita actum s
retr) quid i. e. cur o nutrix non sinis non permittis me tibi rem non di-eere , i. e. eur o nutrix adeo mihi Instas ut tibi amorem meum confitear. Infra τα 269 - 271. S lla denuo orationem suam adeo interrumpit, unde Hernit meaque sententia de nostro loco non parum confirmatur. Ceterum
Bothius coni. quoniam fetum me dicere , Maheseidus quonam , quod issedeur dicam id, quod tu non audies patienter. J266. extremum hoc muniis morientis habeto petitum ex Ecl. VIII, 60ot fidem lacit utrumque versum 265 et 266 Scholaglici commentum esse
267. ' assistet Helmst. a m. pr. J269. Gi P. et tribuunt nvito quo vuln. Vett. edd. ante Aldinam, et ius. Basil., nisi quod pro quo est quod. Nox in eadem deest est. De
sensu vid. Not. Sed versus vix st primo carminis auctore prosectus.
' paree et tribuunt nialo quod Ed. Pr. laeda interpolatione ob verba neo ullo non intellecta. Ibi vero ut sexcentia aliis in locis nee dissolvendum est in et non, ut sensus sit hic: Et eui Pareae tribuerunt nulla ouInere laedi. Sic ap. Properti III. 26, 6. M. Iac. nee proba Pasiphae i. e. et improba. Cis. Corti ad Lucan. I. M. Maruland. ad Stat. Silv. I. 2, 82. P. 168. R. ed. m. Ruhnken. ad Veli. u. 88.Jvo. est omittunt R. Ed. Pr. Sed retinet Helmst. - circumvehor perperam interpretatur Salmasius ad Solin. P. G. h. C. is est περιηγεῖσθαι, dicendo circumvehi et singula enarrare, ut illi solent, qui, ut omnia
curiose contemplentur, per singula eunt. Imo maxime diverso sensu est capiendum: cunctatur proloqui sensa sua Virgo, et verbis rem ipsam claro demonstrare non vult, sed tantum innuere. At fruatra hoc conatur, quod
adverbium Salmasium statim ad meliorem sententiam ducere debebati Ducendum est Igitur elare, nihil enim proficio verbis eligendis, quibus virum a me amatum indicare possim. Metaphora sumpta esse ab eo videtur, qui aditum loci alicuius petit, sed non invenit, et, nisi fallor, eo tari etiam potest de fraudis notione, quam in verbo circumire inesse constat I
328쪽
271. ' Cur praeeordia potissimum hic commemorentur, docere nos potest Cic. Tusc. I. 10. g. 20. Plato - iram in pectore, cupiditatem in ter praeeordia toeavit. J272. Quod per te divum elegantius. Monuit quoque vir doctus Misc. Obss. Vol. IV, p. 325. ' Quod singularem usum habet in orandi sormulis. Benti. ad Terent. Ande. I. 5, 54. Horati Turseil. p. 713. Cum annot Schwaretii, et Theod. Schmidius ad Horat. Epp. I. 7, 94. - per te scripsi
e cod. R. quum antea ederetur te per. v. ad Vs. 244. Non tamen hane emendationem recepissem, nisi e ex optimus eam suaderet; nam notatusans dignum est, in omnibus sere, ubi haec particula ita invenitur, locis quod te per neque inverso ordine scribi. - testamur, scripsi e eod. R. Vulgo obtestor. Testari pro obtestari Interdum ponitur, ut comprobant lota a Marklando ad Stat. Silv. p. XI. M. Dr. alia mente collecti. J273. memori mihi alumnae cum hiatu legendum esse, iam Scaliger monuit. Licebat tamen scriberer mustum perque tuum memori mihi. Quod Helasius comparat ex Ovid. Ep. V, 45 Et festi et Matros Didisti sentia oeellos, diversum est. Possum enim bene dicerer mei sentis oculos. Idem in schedia coni. in teneris h. Mox nee perdere nas. Bagit., et Nee 276 ' Scribebatur hucusque memoria haustum mihi metus alumnae, quibus in verbis recte haeserimi intpp. Nunquam enim dici potest mihi memoris alumnae, quum structurae, qualis est illa mea unius opera, huc minime quadrent inuhnken. ad Rutil. Lup. p. 25. Garati ad Cic. Hanc. 10. p. 64. . or. . Quodsi vero iungere velis metus tuum memoris alumnae, quod sane dici potest, novae oboriuntur difficultates. Ac primum quidem alu
mna sic esset Carme nutrix, quum alumna nunquam nutrirem sed sem
per infantem nutritum indicet v. ad us. 440. . Sed ut hoc ponamus, vocem alumna miro linguae abusu hoc uno in loco contrariam sibi significationem induere posse, omnia ista nutricis et memoriae eius compellatio prorsus inepta est. De se tantum et de sua memoria Scylla loquitur, ut eo gravius Carmen ad miserationem perducat et spem proponat, lare ut aiae in conamine suo adiuvet, ipsa magnum inde lucrum auferat. Huc a cedit, quod metus haurire de insante vix umquam invenitur neque inveniri potest, quum potius haurire me tora ferro Ovid. Met. VIII. 439.
Ionge alio sensu legatur. Et quod in eodd. R. Heimst. pro haustum 1
gitur auctum, ex MEMORISAUCTUM seia MEMORISANCTU I, quod
ulteriore explicatione non eget. Ge. Phil. II. 24, 60. Tanta est enim ea-ritas patriae, ut vestris etiam legionibus sanctus essem, quod eam a me servatam esse meminissent.J274. ' M .ereare petes Helint. M versa repetes R. si vereare potes M. Pri nee scripsi, eum vulgo legeretur ne, ut et insta us. 276. Omnia enim pendent a testamur us. 272., et utroque loco R. Heimst. Ed. Prieam, quam nos recepimus, lectionem exhibent.J275. ' inrisa, V. D. in Obss. Misceli. Novis I. p. 121. do hoc huius vocia usu laudat Claudian. Beli. Get. 266. Devon. belL Troian. VI.234. Curi. IX. 1. Cic. Phil. XII. 3. Tae. Hist. V. 22.J
329쪽
276. ' insideas M. Pr. invideris R. invidens Helmst. J277. Nam nisi bene; at vett., etiam Aldinae, Nam M ut Ed. Pr.J. 278. Ante expectatum legi malit Scaliger, ut Ge. III, 348, aut Ante
hunc conspectum eo sensu accipi r quod non necesse est; nam: Ante hunc conspeetum . Dbtutum, ante oculos meos, h. mihi obtulisset, meis oculis
obiecisset. Drahen rch. ad Silium II, 31 non magis Soligeri acumen probat, idem tamen maliti Ante in eo pectum; idque praestat haud dubie. easusve deusve; vid. ad Cul. 192. ' Ante hune conspectum nequo cum Scaligero mutaverim, neque Heynii interpretationem sumpserim. Significant verbar priusquam hune patrem indicat δεικτικως, cubiculum in quo dormiebat digito monstrans eonspexissem. Sic ap. Tacit. Hist. I.
76. et Meupaverat animos prior auditus, ubi auditus non est substanti ram sed participium, sc. ut prior auditus. - Casus et deus semper sibi opponuntur. Cic. Fam. XVI. 12. Virg. Aen. XII. 321. Curi. IV. 7, 13.J279. ' Auferri r Me eapiti ferro quod Ed. Pr. operit B. J280. Heii . patris p cf. sup. 183. ' demessum eoniicit Wakefieldus,sc. Peperissem, coss. Virg. Aen. XI. 68. 25. Eclog. III. 68.J281. ' mihi om. M. Pr.J282. tristis ms. Basil. Ed. Ven. 1484. Eadem Vs. seqv. multo deturpat vulnere. multo turpavit pulvere ms. Basil. ' tristi retinui Ox Ald. 1517. quamquam in R. Heimst. M. Pr. legitur tristis. De elade vid. s. 88. J283. Intonaos erines. Vix recte de vetula. Ineomtos melius Hei . ' turpavit Ed. Pr. - Ritum hoc versu memoratum multis illustrat Marklandus ad Stati Silv. V. 1, 219. Insontes coniicit Walcefieldus coli. Η rat. Od. I. 17, 28. Iuvenal. X. 60.J285. Scaliger iungebat r erudelia reddite, o mihi nunc iterum essecte erudelis. Mox non verum putabat hoc, et emendabat: mihi nime iterum erudeliter addita Minoar ut sit dictum ad illud exemplum: Teueris addita Iuno Aen. VI, D, ubi vid. Noti Verum in ea notione vocis adverbium apponi vix solet. Turbavit viros doctos malo instituta verborum struetura. Debebant iungeret O erudelis Minoa , nune iterum mihi reddite. Interpunctionem etiam in sqq. 287. 288 emendavi. Nam: Et propter eundem te semper aut oIim nata, aut nunc amor insanae alumnae, luetum
portauit mihi, h. apportavit, attulit. Miro modo Interpolat haee Maliger:
Semper et ante olim natae te propter eundem, Ah amor insanae luctum portabat alumnae. Idem portare luetum comparat eum Graeco κῆδος προξενειν. In veti. edd. ante Iuntinam natae o te vel, ut Aldina, natae te p., quod non deterius sed multo comitus dixerim; ut sensus siti Et semper amor portavit luctum propter te eundem aut olim natae aut nune alumnae, παιδί. Lenius quoque esset: Sempeτ enim. Ιo. Schrader. coni. Semper ut aut olim natae - portaret alumnae. Nec hoc male.
' Sealigeri priorem huius versus interpretationem unice probandam esse credo, et quae ipse postea protulit, ut et HeFniana opinio simpliciori illi postponenda. Redditus enim nostro loco sensu reciproco mmmdum
330쪽
est, unde haee verba ita sunt intelligendar qui te iterum mihi crudelem reddidisti. Ita se reddere legitur ap. Virgil. Aen. VIII. 170. lux quum primum terris ae erastina reddet , IX. 121. virgineae - Reddunt se totiadem faeies pontoque feruntur. J286. O nimium nostrae mg. Basil., recte. Nimium Ed. Pr. Sed
iterum cum R. Heimst. retinui, ut lectio Editionis Pr. glossema sit habendum verae scripturae, quam librarius vel editor parum recte intellexerat. Queritur Carme iterum Minoem sibi inimicum esse, et nunc quidem mulieri vetulae; etenim nostrae seneetae ditatur pro mihi geni, ita ut tempus indicetur, quo sibi iam sit denuo inimica. ma senecta v. infra us.
287. ' Legebatur: Semper et, aut olim nata, O te Propter, quod Ed. Pr. retinet. Sed R. Heimst. exhibente semper aut olim natae R. nato te propter, et quum Hunius cum Schradero sensum loci recte iam
Perspexisset, equidem nunc vestigia codicum pressius sequens scripsi semper ut aut, quam particulam iam Schraderes felici coniectura restituerat, minus tamen feliciter in seqq. portaret mutans. Ut nostro loco,
ut saepe, indignantis est inelns. ad Val. Flaee. II. 181. Horat. Turaeli. p. 943, 13. et verborum straictura ita procedit: ut semper propter te
eundem amor aut olim notae aut insanae alumnae luctum portauit I Destructura paululum perturbata v. ad us. 226. et omissio adverbii nune ante insanae alumnae excusari iis poterit, quae collegi ad Vs. 129. Bothius coni. Sem ne avt-portabit.J
291. M sistam: ut sinis tandem sit calamitatum, quas ex te experiuntur meae et filia et nutritia. Emendatio hare est, a Pithoeo prosecta, sed bona. Scaliger ex veri. edd. lectione, quae erat obsistam ut et nis. Basil. r alimibi etiam, absistam, exsculpsit qui obses tam; magis ingeniose Heins. inde elieitr o alae exitium. ' obsistam R. Hetast. M. Pr.J292. 293. Versus mali commatis, quibus liberandum carmen rati Iam iam nee nobis ea, quae senioribus, ullum Copia .ivendi genus. Lectio haee nobis primum in Iuntina visar probata eadem Scaligero, etsi satis Impeditar ut tamen sententia saltem aliqua erui possur Iam nobis ne ea quidem, quae tamen senibus esse, contingere, solet, Copia est visendi genus vitae, si non quod volumus, tamen ullum. Scaliger bener πας βίος ἀβίωτος et μιν. Elad. vesti eum ms. Basil. Visendi eo am vivit genus pinde Aldinae Visendi eupiam Diuit genus. Heina. tentat Iamiam nes N
bis aeui vel aeno senioribus tiuum VIoendi optatur, diui I genus. Nox Ut quid ego; leo in vel Ah, vel Eeqvid; nam Ut quid pro quare, ba
barum puto. In marg. M. Scol. Aut. ' Vulgo legebaturr - tilium C pia vivendi vitae genus, quae oratio sane scabra editoribus vetti debetur. Nam in R. Heimst. M. Pr. legitur: Viuendi eoΝam .iuit genus, Ald. 1517. Vivendi cupiam visit genua; praeterea notandum, pro nobis