장음표시 사용
351쪽
Cic. Fam. XIII. 28. ut sie dicent: iamiam scelus a te commissum omnia licet scelestissima egreditur. Pro facturum in Hesmst. legitur faetorum,
in R. fatorum. J428. nee mirum. Hei . s. nimirum.
429. Ex Ecl. VIII, 41 temere, ut puto, huc illatus.
forma, uel sidere fallor: vel specie vel salo. Putida oratior sorte forma, proh siderat fallor. In Misc. Obss. Vol. IV, p. 33O virum doetum tentasse videor formae vel sidere fallit ut formae sidus forma siderea sit. Ms. Heimst. forma Mel sidera falle. ' sidera fallet Helmst.
n m. pr. Vulgata vero scriptura non tentanda videtur; nam sidere ex-Plicandum puto ex us. 174. cum adnot. nostra. Dicit igitur Scrila se deceptam suisse vel pulchritudine viri, ut qua tantam perfidiam non celari posse ipsa credidisset, vel laustis indiciis, quae sibi sidera praestitissent. Festor vero pro falsa sum dicitur, comparato speravi ἔ v. Cori. ad Lucan. II. 328. De Graecis v. Matthiae Gr. Gr. g. 504. I. p. 956. M. sec.J432. ' Me non R. Heimst. Vulgo Aon me. - deliciis Helmst. δε-
laetis R. Sed deliciis , quod tam in Ed. Pr. prostat, bene se habet; v. Catuli. LXIX. 4. avt pellueiduIi deliciis Iapidis. Nostro in loco per epexe
gesin deliciae illae accuratius describuntur. J433. Coratio fragili ae electro lacrimostor ita refinxit versum Scaliger nee indocte, modo atque maluisset , cum in Aldina esset ei. Nec aliter ms. Hetast. Versus procusus eo modo, quo Aen. VIII, 402. quod fieri ferro liquidove potest electro. Etsi nunc electrum succinum est, olim in summo pretio habitum. Vulgg. et Iaerimoso mouit electro , ex interpolatione, et tamen eum vitio versus. Nec aliter nas. Basil. In Plantin. et aliis versus sie constitutus est: Non me - dives , Dives eoratio fragilι et lacrimoso electro. Loensis sic refingebat: C. et fragili aut monuit lacrimoso eleetro. cons. Voss. de Analogia III, 36. ' Curalis tacite r scripsit Iabnius pro vulgato Coralis, Heliis. ad Ovid. Met. IV. 749. G--IIo R. Helmat. - In sqq. legitur in R. Heimst. Ald. 1517. 1527. et la-erim o electro, in Ed. Pr. Iunt. 1520. et t. movit electro, quarum lecti num priorem a Scaligero primum mutatam ego veriorem puto, ita ut sane aliquid exeiderit; et nisi me omnia fallunt, sic sere scripserat poeta: Curatio eplendens fragili et Iaerimoso elerim, vel Regis eur. D. et lacrim. ei. Ut nunc tamen se res habet, transpositionem Scaligeranam retinui, eum Ηoynio et Ialinio scribens atque pro ac vel ei. Sed quisque, me licet non monente, perspiciet, talem transpositionem minima omnium probari
posse, in qua praeter Verba transposita aliud etiam quidpiam iinmutari do-bet. Cis. Hermania opusc. III. p. 109. sq. J434. Non me s. melius vet. edit. apud Mensem. t ' Vox Xympha ex usu Graeco est illustranda, quo quamque virginem nubilem significat;
435. ' ineendens R. Heimst. a m. pr. incedens idem n m. See.J436. Omnia vineit amor. Sic sup. Ecl. X, 69. Hic vero dandum erat: Omnia visit amor, et hoc ipsum e ms. Hetast. notatum video. Pro
352쪽
cedit enim sententia ster Nihil abduxit ac deterruit me a scelerer non paterna domus deliciis et puellis comitibus affluens, non deorum metus.
437. 'on mihi iam ms. Basil. vett. edd. et ipsa Aldina, melius quam trie audabunt. Sane Ge. II, 118 Quid tibi odorato referam sudantia ligno Balsamaque et b. et alibi: sed alio sensu. In simili loco cum Tibullo nostro lib. III, 4, 283 praeseram stillarer nec mihi iam pingui stillabunt tempora myrrha. ' Quamvis sit verisimilis Heynii coniectura, tamen eam recipere dubitavi. Nam ea breviloquentia utitur poeta, ut quod myrrhae tantum eonvenit, hic ad tempora Sullae transferat. Μyrrha scilicet sudatur arboribus adde Tac. Germ. 5. , et simili audacia dixit Tacitus Germ. 5. Germania est petorum fecunda, sed plerumque improcera, ubi v. PaSUV. p. 92. J438. spinus Leopardus malebat apud Loensem Epiph ll. VIII, 27, Linani a mine. odores iam Ven. 1484. Norimb. et aliae; at Aldina protulit honores, quod et Helns. praeseri. Nihil vulgatius hac varietate inlibb. cons. Burmann. Anthol. pag. 37. Elegans autem versus de taedis, quae novae nuptae praeseruntur. ' dascos R. accendit R. Heimst. honores R. pro vulg. odores; illud recepi, coli. Vs. 145. et Virg. Aen. III. 547. Ivnoni Argivae ivssos adolemus honores. I
440. Vana queror coni. Heins. nec et illa quidem inde ab Aldinalegitur. Antiquiores: nee tit illa quidem. Excidit puto me: magna queror: me ne illa quidem communis- tumulabit, h. e. quod vero maximum est, de quo queri possim: me no tellus quidem tumulabit, illa communia alumnis omnibus; aut ita legendum cum Scaligero, aut nee me illa quidem communis alumnam tellus tumuIabit; quod malim, quodque I et . quoque amplectitur, et ad G nov. ad Tacit. ablegat; nondum enim idonea auctoritas ulla allata est, qua alumnum active pro altoro et nutritore dictum esse constet. Longa est ea de re disputatio in Thes. Gesner. Quod omnium eodicum auctoritas in h. l. alumna tueri dicitur, perperam pronuntiant viri docti. Quot enim habemus codices Ciris Male etiam Barth. provocat ad sup. 273 havstum mihi peettia alumnae. Est enim: mihi alumnae. In Basil. ms. erat ne ut illa quidem. Unde Heins. tentati mene
voluit me no illa quidem - alumnam. ' ne ut illa Hetast. Ed. Ρr. Vulgo nec et sine sensu et nexu grammatico; recepi quidem Hunianum
me, sed ita ut scriberem nee me. De nee - quidem V. PassoV. et Hess. ad Tae. Germ. 7. - In seqq. omnes C d. Exhibente communis alumna,
qui quidem unus est locus, in quo alumna activa significatione sine ulla dubitatione sumendum esse VV. DD. pronunciant. Et quum prioribus seculis satis amplam locorum copiam interpretes invenisse sibi visi essent, ubi alumnus de nutriente dici putabant, plerosque nuper ganius explicu runt v. potissimum Gesner. in Thes. L. L. s. h. v. , et remanent modo hiloeir Sil. Ital. IX. 532. ubi Minerva alte sed lumen alumnae Hannibalem I byae pelli sorentibus annis , ita, atque exstingvi primordia tanta ne -
353쪽
bam. Neque tamen hic locus aliquid comprobat, quum lisnerea ipsam
Africam a se nutritam dicat eadem ratione qua alumnam a nutrice. Vis huius loci clarius perspicitur, si Venerem Italiae Deum tutelarem eossitamus. Alter locus est Martiani Capellae I. p. 11. Vector eius cygnus impatiens oneris atque etiam sub Iandi, alumna stagna petierat, quam VirisDD. pro illa significatione pugnantibus libentissime relinquo, reputans ascriptore Madaurensi seculi quinti puritatem aevi Augustet requiri non posse. Quasi quis Appuleium ad sermonem Ciceronianum revocare veliti Serioribus temporibus cum multis aliis etiam hoc innovari potuisse, quia negaverit' unde huc maxime reserendus videtur Isidorus Orita. X. 1. Et qui alit et qui alitur, alumnus diei potest, id est, et qui nutrit, et qui nutritur; sed melius tamen, qui nutritur. Fortasse etiam, ut librum Mamtiani Capellae corruptissimum esse constat, verba illa depravata sunt, qua de re tamen nunc nihil decernere ausim. Tertius locus est is, de quo nos iam acturi sumus. Eius ex vulgari lectione haec est structura: me ne i mutabit quidem tellus communis omnibus alumna arena inlaeta, quae quum verba iustam et absolutam sententiam contineant, aliquid inveniendum est, quod nulla sensus mutatione rei grammaticae succurrit. Et hoc Invenisse mihi videor legendo eommuniter alma, quae quidem adverbii cum adiectivo Coniunctio exemplis non eget. Tellus autem quo iure alma dicatur, docet Serv. ad Iirg. Aen. X. 252. et dativus omnibus non a solo alma verum a communiter alma simul pendet. J
442. inter comites. Sic vett. quoque edd. At Ald. et inde Veneta
de Tortis: inter matres, minus tamen accommodate. inter matres anetlIarique marinas ms. Heimst.
443. Maenalias veti. edd. et codd., etiam Basil. constanter, ut etiam Scaliger eo devenerit, ut ita legendum putaret: nam et Arcadiam, inquit, et reliquam Peloponnesum bello vicerat. Hoc unde habeat, nescio r illud tamen video, fraudem secisse obscuriorem ductum librarii IVenalias pro Μen' alias r quod recte inde ab Ald. see. legitur, modo interpungatur, ut serimus. Poeta tamen bono digniora suggerit Heliasius: Men' viles inter; vel Mene eolos inter. Porror famulari vel famulatus munere. ' matres
R. Heimst. Vulgo comites. - ancillarique R. Vulgo ancillarum gue. maritas R. marinas Helmst. Vulgo eatervas. Ut locus hucusque Ira
batur, a nemine intelligi potuit. Quinam erant illi comites adeo nude dicti quaenam aliae catervae ancillarum, nisi sorte ipsa eatervam essecit quale discrimen inter comites et ancillas Omnes vero istae difficultates
sublatae esse videntur recepta codd. lectione matres - maritas, et ex coniectura restituto ancillarisque i. e. ancillaresque. Singula iam videamus.
Et quod primum in quoque loco vel vindicando vel emendando est notandum, sensus, no8tro loco hic est: Nonne, ait Scylla, licuit, me inter alias ancil- Iarea matres et maritas munere famularum iungi Matres ob dignitatem appellat, oppositura eas sibi puellae, qua significatione hanc vocem interdum legi docet Vrgil. Aen. VIII. 665. eastae dueebant sacra per urbem
354쪽
Pilentia matres in moIlibus. De enclitica que non suo loco posita proprie enim dicendum erat maritasque ancillares v. Tibull. I. 3, 56. 4, 2. 1, 51. Maritae pro uxores apud omnes poetas inveniuntur. Restat iam uniunillud alias ubi R. Maenalias, Helmst. Ed. Pr. Menalias), quod eo ossendere possit, quod Scylla neque mater neque marita fuit. Ne vero quis eam ob causam vitium aliquod sub oretur, mittimus talem ad Passovium ad Tae. Germ. 4. p. m. qui inprimis post Walchium emend. Liv. p. 58. seqq. hanc vocis aliua redundantiam demonstravit. WAefieldus coni. M
444. quaecunque erit illa beata edd. Vett. ante Aldinam. Sicque Iulius Sabinus legerat, idque praeseram, cum Heinsio. ' beata etiam Ed. Pr. male. Nota est attractio. J447. fesso de corpore haud dubier e Catullo I. c. 189 Nee prius a fesso secedunt corpore vires. Et sic quoque Io. Schraderi Emendati. p. 64. Catullum ita dixisse, nemo negabit; at Ciris auctorem, ut hic legitur, scribere potuisse, pariter certum. Est enim inversio adiectivorum nota, de qua v. Walch. ad Tae. Agric. p. 138. Aut quidni fessae genitivum sing. habere possis, pendentem a eorpore ZJ448. 449. Potest et interpungi r Et caput-eerulae reeumbit marmorear ut Scaliger ma ruit. Quod autem sequitur: adducetia labaseunt braehia nodis, in versus legem peccabat r itaque inserui que, quod iam Se liger facere monuerat, et iam lactum video in ed. Iunt. At Ald. et aliae veti. edd. labes nir hoc metro caveret, a labor: sed auctoritate desti
sio emendabat livescunt, eleganter: nescio tamen an Vere, et ex poetae mente. Nam de deficiente puella sermo est. Praestat tabescunt cum Io. Schradero legere. Γ' service recubit R. tabes ni pro Uu. tabascunt scripsi cum Schradero, cuius emendationem confirmant codd. R. Hetast. in quibus labescunt. Praeterea pro vulg. adductisque ex iisdem codd. scripsi adduetis. Doederlinio Lat. SInon. I. p. 132. sq. in h. versu tractando assentire nequeo. J450. Aequoreae pestes. Ita statim priscae edd. exhibuerer et ex iis reponi iussit Maliger. Aequores pisces Aldina intulit interpretamentum. In promtu est Videre neutrum Verum esse, sed esse legendum t Aequorei pristes, belluae marinae, ut toties alibi. Sicque Helns., et, immania eorpora Phocae. 'Aequorei R. pristes Hel ius et Helmst. a m. sec. Vulgo pestes, R. pisera. Fortasse rectius reponatur Aequorei pristes , quo tum et scriptura cod. R. pressius ser abitur; V. Grono . obgs. I. 17. p. 142. Veritatem lectionis pristes pro Vulg. pisera imprimis mihi persuasit Virg. Aen. m. 427. postrema immani eorpore pistrix. - minantis R.J452. Verbera caudarum veti. edd., etiam Aldina, eum ms. Basil. ἔita et hiatum vel hiatus pariter debebant exhibere. ' Verbera R. Heimst. M. Pr. et Iunt. 1520. Sed retinui lectionem, quam, licet IIunius eo trarium dicat, Ald. 1517. et 1527. primae dederunt. Pari iure dicitur minari aliquam rem et aliqua re, eo tamen, nisi fallor, discrimine ut
355쪽
minari aliquid tum tantum dici possit, ubi aliquis se aliquam rem lacturum esse quasi pollicetur vel spondet ita exitium , arma, bellum , at minari aliquo , ubi illud, quo quis minatur, instrumentum modo est, quo
aliquam rem perpetrare conatur. Hac de causa ablativum mutare nolui.J453. ' Videtur poeta his verbis veritatem illius celebratae sententiae inculcare voluisse, quemque eorum, quae sibi ipsi accidere possent, memorem esse debere, unde commoveatur ut adversarios suos lenius, quam antea voluerat, tractet. Quis non meminerit Sesostridos curru regio
Vecti J454. Sit satis , o Heing., bene. Idem subiisse malorum. Heinrich. ' in Biblioth. Gott. liter. et M t. vet. X. p. 47.J ex solam eliciebat a lem. haerebam et ipse; verum non optat sibi soli hoc contingere; sed indignitatem auget hoc, quod nemini alii tale supplicium illatum siti ut in nota exposui. ' sola R. Hetast. Bothius autem: Sit satis o tantum miseram vidisse malorum. Wakefieldus vicisse setot malis superesse. M J456. Non dubito casti ineerto esse cum Scaligero legendum. Sic saepe fatum et eastis iunguntur. Adstipulatur Heins. ' i eris scripsi cum Maligero pro vulg. incepto. Cis. Culex 160. J457. ' Quam huius loci explicationem dedit Hunius in Notis, rec dit ea cum ab omnis antiquitatis ratione de talibus rebus sententia, tum ab hoc ipso loco. Illud quidem, quod de antiquitatis sensu in universum dixi, probabunt celte si qui sciunt, quantum sit discrimen opinionum apud veteres et recentiores de rebus ad amorem pertinentibus, quod omnium optime aperuit Gothius vates divino vere numine assatus in Helena nuper edita, quae philologis pariter atque poetis mirifice arrideat necesse est. Ηeyniana opinio Vere est aevi recentioris. Quod porro ad ipsum nostrum locum attinet, hic quoque Heynio refragatur. Quatuor enim erant, quibus Sol causam infortunii sui imputare potuit: lato, casui, culpae quod patriam tradiderat, iniuriae alicui, qua ipsum Minoem fortasse laeserati Quod vero ultimum dicit, statim etiam reiicit; nam tantopere de Minoe sese meritam esse sciebat, ut de Minois iniuria cogitare non liceret v. vs. 420. sqq. . Qua de causa tria modo priora restant, et omnia putare iam sua significatione dicitur v. ad us. 426. . Illis vero omnibus a me disputatis hoc etiam accedit, explicatione IIuniana constructionem Verborum Vere putidam fieri. Quis unquam dixeriti Nam potius putabo omnia me) la sisse, quam te Pro ιaesisse R. Hetasti exhibent legisse , et pro nam
458. resoluta leg. cum Heinsio et Io. Schradero Emendati. p. 64. ' resoluta seripsi eum his duumviris pro vula. revoluta. - a litore R.J459. lintea. littora Ascens. Iunti, male. ' linthea moro R.J461. incursu Helas. legit; quod non inpio. Vox dicitur haerere,
questus mori in cursu verborum.
462. Amon R. idmon Helmst. J463. Cypselidae magni sorentia regna Corinthi. Neminem in versu hoc haesisse videor habet tamen quod offendat. Cγpselum Bacchidis de-
356쪽
iectis Corinthi tyrannidem oecupasse, Ol. XXX, 2, ncta res est. Sucee ait ei Periander, cuius silio Psammeticho mortuo libertatem recepero C rinthii. Quaeri iam potest, quis ex his sit magnus Cypselides 7 Periander, arbitror, qui et inter septem Graeciae sapientis habitus est. Vixit ille quidem multo post Minoem tempore, sed poeta haec narrat, non Minos. De Corintho, quem nonnulli urbis auctorem ediderunt, seu Iovis seu Marathonia filio vid. Pausan. II, 1 , agi hie nequit. Non enim urbem appellare potuit Cypselidae et magni forentia regna Corinthi. Inter haee impedita est oratio, nisi legas: Cypselidae et magni forentia regna, Corinthum. s' CypseMe R. Ceterum in interpretatione huius versus saeto eum Noynio, minus in emendatione. Corinthi enim est genitivus Ioeativus, qui cum altero genitivo coniunctus neutiquam ossendere potest, quum haud raro duo genitivi inveniantur, qui ab uno nomine pendent; v. Cori. ad Cie Fam. I. 7, 22. Heusing. ad Cic. Oss. I. 37, 2. Schradems ap. Frismann. Cypselidae et magni - Corinthi.J464. abruptas repatis arees coni. Io. Schrader. Γ' amistas R. Ch ronis R. Heimsti Ed. Pr. Protinus cum Schradero 'non tentaverim; v. Hor. Tursei l. p. 639. J 65. Infestumque suis disae Testudinis exit Spelaeum. Loeus a Sc ligero et Barthio tentatus, sed perperam. Fuit enim sabula de testudine natante, quoties a Scirone praecipitarentur hospites, eorumque corpora devoranter vid. Pausan. I, 44. 12. ' ubi v. Siebella.J Diodor. IV, 59. es Schol. Eurip ad Hippol. 979, qui Callimachum Scironia, sorte cum ipsa
testudine, meminisse ait. Scironis immanitas, et Petrae Seironides in N earensium finibus, res sunt pervulgatae r vide vel Plutarch. Thes. 10. aut Ovid. in Metam. VII, 447. Eae petrae sunt h. l. ai-ptae Scironis arces, quibus subiacet Uema eaedem multo eruentae hospite cautes va. seq. Specua hoe Testudinis, ut Diodor. l. c. indicare videtur. Ipsum quoque Chelones nomine tandem venisse debet, nam praecipitati hospites κατὰ την ονομαζομένην πιλών. . Infestum suis, ex persona Sullae accipiendum; h. Mogarensibus, civibus suis. Noluit itaque poeta dicere quod commodius videri poterati Infestum et miseria dirae. Porro Ven. de Tortia die testudinis, operarum puto vitio. Scaliger de Crommyonia sue eitabat, et refingebat: Infestumque mis dirae exeidis exit Spesaeum. Barthius autem: Infestumque Sinia dirae, quod tamen ipso deseruit in Comment. ad Claudian. p. 116o, ubi aliter refingit et Infestumque suis, dirae et testudinis. At I pinsius iterum Sinin retraxit, sed alium in habilum refingens: Insessumque Sini d. t. Spelaeum. Nam Sinis antrum in Isthmo. AStatius Thob. VII, 743 Mors trepidis ignava oenit, dubiumque, tuenti Presserit inaessos onus inpuleritque iugales. Ita vetustua eodex, sinon insertos, ut vulgati; lib. XII, 235 Per fluuioa seeura vadi somnos- seque ferarum Fertur et horrendis insessa eubilia monstris. Sic totus ille, locus eastigandus. pecura vadi rescripsimus, quod in scriptis plerisque, adit legatur. Vulgo secura ruit. Pro praeter, sive, ut in scriptis com- , pluribus, Praeterit vel Fertur ei. Insessa denique etibilia, non inserta,
357쪽
Codex non unus a me inspectus. EM. lib. XII, MO Paullum et ab in- , essis moestae Pelopeides aris etc. Festus: Insessores, latrones qui circa, vias insidientur sedentes. Recte haec: sed quid fiet nunc verbis dirae
testudinis 2 eruntne de ipsa antri testudine et camera accipienda ' B illius: Insessumpιe feris. J466. ' hovita Helmst. eautas idem a m. pr.J467. Male exeusum in Helias. et Bum. Pireeia. Quis nescit essem otiέα. Et Piraeea iam Aldina et aliae veti. edd. At Iunt. cum aliis male Pyrreum. tutum heno Scaliger ἀχυρον, ἐρυμνιν, interpretatur. Heins. tamen tentatr ista hera longe Pirria, provocans ad Stat. XIITheb. 626. Respexit puto v. 616 et trepidis stabilem Piraeea nautis; quae ipsa emendationem infringunt. ' Pireis R. Hetasti M. Ρr. Cis. Selineider. Gr. Lat. P. II. Vol. I. p. 72. 295.J468. Meum: etsi exponi potest, v. Notam; parum tamen commode positum: nam respectat Athenas o Iis, non animo reputat secum. F. saem,
ut et Helns., qui etiam eeee coni. I ' harenas R. Secum respeetare a Barthio illustrarem eo minori offensioni est, cum memineri8, quam saepe verba praegnanti sensu a poetis ponantur. J469. Iam promi e svetu Minoia respieit arva. Vide, quam faciles et liberales interdum sint Inipp. Cretam intorpretantur Minoia arva. At eam quomodo respirere nunc potuit Solia 3 Ferrem, si Niseia essent arva. Sed respicit esto prospicit; aut corrigamus potius prospieitr Ath nis relictis qui ultra pergit, aliquot, puto, dierum cursum emetiri debet, antequam Cretam prospiciat. Potuisset tamen poeta haud dubie haec su licere, modo non additum esset: Florentesque videt iam Cyeladas hine Strophadasque, Hinc sinus, hinc atatio eontra patet Hermionea. Ergo agitur adhuc de navigation , quae in Sinu Saronico str Inde vero Cr tam vix aliquis prospiciat. Itaque aut versum ex seqq. sorte post 476 r
tractum et perperam h. l. insertum, aut a mala manu, ut Variaret g periorem Versum, in marino appictum, aut Minoia arva Corrupta esse necesse est; etsi varietas nulla occurrit, nisi quod ms. Heimst. Iam pro-evi et suetus alia minos adspicit aruar et, egFuma nis. Basil. Prospici in eo sinu poterat navi inde a Megaris ultra Athenas provectae ante omnes alias terras Aegina et Salamis insulae, haec quidem retro, illa ex adverso posita. Dieas adeo potuisse scribit Iam praetit e sucis Salam nia prospieit arva, aut: e suetu Aeaeideia prospicit arva. Prius ad ii terarum ductum propius aecedit, sed ad navigationis progressum minus est accommodatum ἔ malim que adeo Argolidis littus respici putarer quod pluribus modis declarari potuisset; v. e. Pittheia prospicit arva, h. Tro Zenem. Unum adhuc est, quo Minoia arva tueri aliquis possit, ut ad Minoam insulam, ante portum Megarorum Nisaeam positam, reserat. cons. Strab. IX, MO B. ' Legebatur: e svetu innota respicit arva, et sane erat, quum et ego de promontorio Megarico, ακρα Μίνωα agi credebam, de quo v. Mulieri Doriens. I. p. 229. Reinganum das alto Megaris p. 33. sq. Sed quum navis iam in medio sinu Saronico versetur, regionem illam
358쪽
in intimo sinus recessu Sulla non amplius conspicere potest. Et poetam longe aliud quid scripsisse, evincit eum series itineris, tum codd. script ra. Nam in R. Heimst. logitur liceat mihi ad rem melius declarandam
literis Longobardicis uti FLUCTUSALIANIFOSASPICIT, unde quid
facilius coniici potest, quam suetv SALAMIdOS SUspirit. Verum quidem est, quod iam Ile nius de hae lectione quam ingenii acumine assecutus fuerat monuit, eam ad navigationis progressum minus esse accomm
datam. Sed sequentia etiam de Delo, Cγthno, Paro docent, poetam n strum geographi partes agere noluisse, et vicinia Athenarum versu proxime antecedente memoratarum ei Salaminem quoque in memoriam revocavit. Quodsi vestigia geographica pressius sequi volueris, ex illa lectione paullo audacius procudere possis SmIleia; nam Argolidis promontorium fuit Sulleium. Suspieit egregie dicitur, quia Salamis editis rupibus es gitur, unde SQ llae vere suspiciendum fuit. Neque vero omittendum est Proetit, quo ipse poeta lectores de serie itineris minus observata admonere voluit. Pro e Helmst. habet et, Ed. Pri quae in ceteria lectionem vulgatam retinet, eg os. J47O. Morentes e uidet iam Cyeladas, hine Strophadasque. Scalia geri hine Cyeladas hine Strophadasque. SFllabam mora et caesura productam sexcenties interpolarunt grammatici. Sed in Aldina see. et teri. et hine in Veneta de Tortis mira est Iecsor Cyeladaar hine Venus illi. Hinc sinus; eandem ms. Heimst. habebat, nee aliter legerat Iul. Sabinus, qui de Crineris insula interpretaturr nimis remota ab his plagis. An et hie insulae nomen latet Inter haec mirum est praeteriisse eum alios tum me ipsum: Strophades, quae in Ionio mari sitae inter Cycladas nee poni nec nunc prospici poterant. Cogitavit de hoc acutissimus Io. Schrader. Emendati. p. 66, idemque emendat hine Sporadas et uti Aen. III. 125 Sparsasque per aequor Cyeladas. Legitur quoque illud iam in edd. Basil.
Interea pro sensu meo contendam quovis pignore. duo hos versus 469. 470 Iam pro ι- Florentesque, a mala manu venisse. ' Legebaturr FI
rentesque videt iam Cyeladas, hine Strophadasque quacum lectione Ed. Pr. conspirat, quum R. Heimst. habeant: hine Venus illi, quod quum etiam d. Aldd. exhibeant, hinc aliquid de eorruptela loci suspicari licet. Quodsi iam situm insularum et regionum perpendimus, quas Scylla navi alligata videre potuit, simulque illud addimus, stationem Hermioneam e regione e tra) illius insulae terraeve sitam fuisse, de qua nunc agit, e literarum vestigiis nihil commodius exsculpi posse videtur, nisi ut scribamus: hine Ceus illi. Fuit scilicet illa insula Kεως prope Sunium Atticas promontorium sita, quod in versu proxime sequente Heynius felicitor invenit. eorum situs igitur hanc coniecturam commendare videtur, resutare contra grammatica. Nam quum apud Graeeos nomen insulae in literam Gexeat, h. l. illud necessario corripitur, quam quidem licentiam nondum certis exemplis probatam esse docuit Schneidems in Gr. Lat. P. IL Vol. I. p. 76. Ut tamen eodem Schneidem laudante apud Livium legitur Teum acc. ingui., unde nominativus Teus perquam probabilia fit, ita et C s
359쪽
tamdiu certe serri poMe videtur, donee soli Hori alicui critico felicior eme datio subnata erit. Ru a patet eadem ratione Pendet, qua ap. Valer. Hace. V. 211. Dixerat, atque illi deaetra Mne Bersa magistri Protinus in proram rediit ratis. Cognatum hoc genus dicendi est eum nota illa orationis abundantia in dativia pronominum personalium apud Graecos et L linos, ut vere etiam αντος ita adhibitum Iegitur. V. Matthiae Gr. Gr. g. 389. Od. seC. J 71. IIine sinus, hine statio eontra patet mmιonea. Sustuli foedum Ηeins. et Burm. editionum vitium, Hermiona. Vett. edd Hermiones. At Ald. 1518 Iermionia. Heins. tentat ianua statio - IIemnionavi: non bene.
Sinum Saronicum evectis et Cyeladas petensibus ab altera parte ille ipse sinus, a dextra littus Argolicum, in eoque Hermione prospicitur: Ἐρμιόνη et poetis Ἐρμόνεια, scit. ποχις, vid. Pausan. II, 34, p. 191. Stra VIII. p. 573 A. Intor fragm. Callimachir Est 'Aσίνην υλυκον τε κἀημπολιν ἘριHowia . Est quidem et in hoc ipso littore sinus Hermionius,
quem tamen non puto a poeta significari, cum eontra addati Nine ginus, λι ne eontra. Vicissim equidem de Mnu dubitor et suspicor fuisse seriptum: Sunι- hιne, statio eontra patet Hermionea. I ' Legebatur: Πino sinus, hane Matio eontra patet nermiones, pro quo egregiam Iloynii emendationem recepi Sunion hine, quae multum auctoritatis accipit e R. Heimst. In quibus legitur Summus hine. Ratio geographim, ut iam Hernius oste dit, illam emendationem vere necessariam facit; nam contra Sunion et primas insularum Cyeladum sita fuit Hermione. Nine - Λιne nostro loco non pro hine- illinc dicuntur, quum duo tantum regionum tractus sibi opponantur, Sunium eum Ceo insula et eontra Hermione, sed alterum hine pro simplici copula dicitur, quam saepe Ita evitatam esse videmus,
ut adverbium aliquod vel pronomen v. ad us. 412. repetatur. Tales anaphoras notavit Xapp. ad Tac. Germ. II. Addo Caes. B. G. VI. 13. - Hermonia Hetasti petit hermiona R.J472. 473. Versus adumbrati ex Aen. m, 73. 74, ubi vide. I ' Aegeo
R. egeo Helmst. J 74. Cinthum veti. edd. Citrum Iul. Sabinus. Utimanti gurgite Io. Schrader. coni., et Provisit hine cinctam. ' Hospitat Hetast. a m. pr. prospieit idem a m. see. intinctam, Helmsti Litus spumans desumtum est ex Virg. Aen. V. 125. ll. Catuli. LXIV. 121. Quid vero sibi velint ista verba, quae Schradero partim corrupta videbantur, interpretes non docuerunt. Videtur scilicet poeta indieare voluisse, hane insulam, ut reliquas Cyeladas, non planas in mare procurrere, sed saxis abruptis cingi, unde spuma oritur. Cyntum R. ehintum IlelmsL ehinthvm Ed. Pr.J475. viridemque adlapsa Donysam. Scriptum simili more erat hon. III. 125. nee extat auctor satis gravia, undo tuto scriptura Constitui posset. Nunc tamen non multum absum, quin librorum in Aeneide et apud Plinium Tacitumque lectionemr Donusa pro vero nomine habeam. Nam, si a Dion so ductum esset, οτοσΙα esse debebat: quod etiam iussexum illud
videas apud Steph. Byz. in Aoνουσέα apud Eustath. ad Dion a. Perim.
360쪽
530 μοσία eorrupte legitur: exscripsit autem ille Stephanum ut sit pro ονυσία, quod ineptum est; sed et ipsum argumento esse potest, Veram nomen Boνουσα fuisse tin4 του δονειν, propter terrae sorte motus, ut Vossius coniicit ad Melam II, 7, 1ω. Apud Melam tamen constantem librorum lectionem, Monygia, retinendam arbitror; potuit enim inter tot alias obscuriores Sporadas etiam Dionγsia esse, ut adeo saeile alterius nomen in alterum transireti Marmoremque Helmst. donissam R. donisa Helmst. donysam Ed. Pr.J476. Aestinamque simuι gementi feramque Seriphum. Cum Seriphus a Strabone lib. X, p. 747 A. petrosa fuisse prodatur; Scaliger serpentι- feram emendat, ὀφιόεσσαν. Simpliciter ita poeta insulam asperam et saxosam bens appetistre potuit. Sed Maliger hoc respectu tabulae factum miti Sane Persei cum Medusae capite ad hanc insulam accessus, conversis in saxa incolis, celebratissima est sabula vid. vel Pindar. Pyth. XID; onimvero de anguibus Medusae in hae Insula enatis nihil narratum aec pimus. Potest vero insula esse saxosa, et tamen habere agrum sertilem, adeoque gemensifera diei. Accedit, quod Ovidius Meti VII, 46 planam Seriphon dicit, quae lectio nullo modo est sollicitanda. Quidni enim diversa ratione et respectu eiusdem rei diversa esse possint epitheta Iul Sabinus in suo libro amomiferamque Seriphum legisse videtur, explicatenim amomum h. l., nisi ad v. 511 deturbanda est nota. Ms. Heimst. salutiferamque Seriphum legit: quod quo ducat, non assequor. Sed in priore parte versus interpretes non haesisse miror. Ab Aegina longissime aberat Minois navis, cum Seriphum iam in oeulis habereti Haud dubie verius insulae nomen sub eorruptela latet; sed et vox simul, quae sequitur, otiosa et inutilis. Puto poetam scripsisset Et Iriam et Siphnon, s. Dia, Naxos, In proximo esse debui L GIaros nimis remota est, quam ut ea in Aegina latere possit: viai eo alluderet Ovid. Meti V, 250, ubi Minerva Thebas petitura Seriphum deserit, a dextra Cythno Gyaroque relictis. Alia est insula, obseurior illa quidem . propiore tamen lectionis vestigior Aegila vel Aeolia inter Cretam et Peloponnesum auctore Stephano in Αἰγιλ-r quod enim ibi legitur Αἰγιάλεια, iam emendatum est a viris doctis Αἰγίλεια, seu, quod malim, Astitior, nam dicitur ate Αἴγιλος, seu potius Αἴγιλα. Et sie quoque Dion3s. Periet 499 Αἴγιλά ε' , δὲ θηρα. Male enim Aθυλα ibi scribitur. Etiam Mela II, 7, 90 Atinterius in alto Aegaei maris Melas, Olearos, Aegilia, ubi cs. I ossius,
qui nunc Serimitum seu C theram minorem vocari docet. Plin. IV, s. 19 Aeola hane scripturam e libh. tuetur Harduin. autem XV m. p. a Cythera, eademque a Cretae malastima oppido XX M. P. Suecurrebat ab initio haee Aeolia substituenda Aeginae; mox etiam vidi Aeniam 4nvito metro, ut e Dionysio intelligitur pro vera lectione h. l. venditaria Luca Holstento ad Steph. BIE. pag. 102. Sed, hanc a loeorum situ penitus esse alienam, lacile sui quemque oculi possunt doceret nec facile ea cum Paro ac Seripho iungi potuit. Recitatur tandem alia a Plinio post Euboeam lib. IV, s. 22 Extra eam in Myrtoo multae insulae , sed maxia