장음표시 사용
341쪽
etiam tremulum lumen significari dicat. Oeeurrit quoque Cul. 42 quatiebat lumina Sol. Malim tamen veI sie diem. apargebat ab Oeta. Mahes. nil Lueret. IV, 406. , mo hie maMas turbas movere ait de nihilo . Cl menter veret Velim tameti domisset vir doctuai quam bene dicatur dies quatere luem. Aurora, Phoebus, spargit luem, non quatit. Quatitur fax; at dies non habet farem. Ita vidi sexcenties alto supercilio criti a nostros obiurgare ea, in quibus ipsi misere hallucinabantur. Quanis m liua erat, modeste moneret ' Vulgo leobaturi Et gelido Peniens maniquatiebat ab Oeta, qua in lectione profecto versus proxime praecedens in aere pendet, utpote verbo destitutus. In R. Hetast. logitur gelida e naente missit, M. Pr. gelido veniente mane, deinde in Hesmat. aboeta. Et primum quidem ueniens dudum recte restitutum est, ut hoc reseratur ad postera lux, deinde gelida ε codd. recepi, cultis substantivum est ipsa oeta, et quum et in initio versus perquam inepto legeretur, rescripsi Prae, quod per unam literam P exaratum facillime excidere potuit. Praepositio prae autem per tmesin b. supra ad us. 326. a ueniens est disiuncta, coli. Vir l. EcIog. VIII. 16. I arere praeque diem Dentena age Lurifer almum p et pro mihι, cuius loco in me intrusum fuerat mani de quo iam dubitaverat Selinei dema Gr. Lati P. II. p. 453. , per coniecturam scripsi miseris, coli. Virg. Aen. XI. 182. Aurora interea miseris mortalibus a mam Extulerat lucem. Verbum denique quatere, in quo potissimum Pledinius osseiiderat, egregie defenditur per Ciceronem Nati mor. II. M. 109. Aretophylax, Igo qui dieitur esse Bootes Quod quasi temonea iunctam prae ae quatit Arettim, quae sunt versa ex Arato M. 93. Structura igitur omnium verborum haec est: ubi postera lux laeta praeveniena diem miseria mortalibus almum ab Oeta gelida quatiebat. De Oeta omnia nota; adde Narkland. ad Stat. Silv. II. 2, 45. p. 227. M. Dr. M akefiel-dus pro mani coni. summam, et quatie t recte interpretatur per Cic ronem Arat. fragm. XX. s. p. 522. et vf. 285. p. 532. ed. Orest. JMO. 351. Ornamenta sunt, in quibus poetae iudicium desideror nimi aciniae sunt e margine assutae. De Hespero acute dici poterat, et, si bene memini, dictum est a vetere poeta est is Callimachus Daem. LII αυτον μὲν φιλέουσ', απιον τε πεφρωασι, ut h. l. Quem p. r Quem pavidae alternιa fugiunt optant gue puellaei respectu sponsarum ad sponsum deducendarum r quo Catulli illud spectat: Πespere, qui eoelo iuret e de tior imis p Hune versum sorte adscripserat aliquis, cum oeta iniecissetroeordationem hemistichiar praeedit Vespeν ab Oeta. Aecessit alter ve suae nesperium vitant, optant ardeseere solem. Πesperium sidus pro
Hespero, ritant pro metuunt: ardeseere, L tardeseere. Nam novae nuptae metuunt vesperam ingruontem: non Euroram. I pina. Hesperom evitant,
optant ardeseere Eoum. Alterum hoc idem iam eoniecerat Benuei. ad Caulimacti fragm. laudatumr in quo Εσπέριον χέουσι , ἀταρ σογέουσιν ωον. Enimvero in Callimacho bene se hoe habet do iuvenibus seu spo sis. At h. l. puellas, si in amplexibus sponsorum habentur, quomodo p tabimus optare diem illurescentem Est igitur alienum a loco totum hoe
342쪽
e Callimacho. pavide Ed. Pr. obstantque R. Heimst. Vulgo legebatur Solem , quod Ed. Pr. retinet, quum R. Heimst. hic lacunam habeant. Scripsi vero eum Benueio et Heinsio Eoum, quod tam Callimachi aperta
imitatio, quam Hesperium suasit. Tum vero sensus Perquam bonus prodit, et Hemius, qui, ut interpolationes a se scilicet detectas probet, po tam potius nostrum lacemit, minus quam par suit, ad vocem pavidae a tendit. Sunt hic scilicet Intelligendae virgines recens nuptae, Veneris adhuc experies, quae nocte nuptiali instante Hesperium vitant, optantes sciliret, ut iam Eous adsit. Quodsi enim cuperent Solem tardiorem v nire, non essent pavidae, sed audaces. J354. ' Temptatus propriae R. J355. 356. Laudaritur paeisque bonae bona mg. Basil. inepto Virginia insolatae vest. edd., etiam Aldd.; primus emendavit Pithoeus. Aliso edd. inepte. ' Laudanterque Helmst. multis R. inemptae R. inepto M. Pr. insolitae R. M. Pr. erat R. Hetast. Cis. Huschke ad Tibuli. IV.
357. ' bellis Helmst. a m. pr. dueit idem. J358. Communem deum. vid. Not. Laudat Hesiis. Eleg. ad Messalam Communem belli nee meminisse deum. Ita tamen belli noster omittere non debuit. Greene: α -- deum legit, Iovem scit. Cuius tamen r spectu ita dici possit, non video. - Porro, regis amicis vest. edd. et Aldd. cum ms. Basil. amicos a Pithoeo prosectum: puto ut sit, eos illa timere dicit. Sed totus locus 358. 359. 360 est pannus assutus. 359. Namque ipso verita est orbari moesta parente. MIμησις νικη est Scaligero; mihi videbatur esse monachi ineptus lusus ex ma gine ; una cum sequente versu et Cum Iore communes qui quondam habuere nepotes. Sugillabat, suspicor, lepidum caput Iovem, tamquam qui cum eorum filiabus consuerisset: ita enim communes cum Iove nepotes ex filiabus suscipere poterante hactenus v. 360 Cum Ioue aliunde petitus et insertus esse potuiti Ita adscriptus esse potuit ex alio poeta ad v. 133 pater atque avus idem Iupiter. In Ald. 1517 Namque ipsi verita est rorbum set moesta parentem: nec aliter ms. Heimstad. nisi quod orbumst magis corrupte legitur. Heins. inde refingebat r Namque imo verita est eorum fari ista parente; ingeniose. Putabat idem post hunc desid rari versum. Tam parum Venerat in mentem, haec carmina esse late
polata sexcentis locis. Γ' Legebatur r
Namque ipso verita est orbari moesta parente quorum loco omnia alia apparent In codd. Nam in R. Helmin Ed. Ρr. legitur amicis , deinde in R. Helmin Namque ipsi ueritas est: orbum set moesta parentem, nisi quod Helmst. habet Ν. Hoc quidem est clarum, Poetam omnes artes sermonis enumerasse, quibus Sulla patrem voluit permovere, ut bello abstineret, quod facit a vs. 357. usque ad us. 364. Ostendit primum Carme, fortunam belli esse variam, posse vinci Creten-
343쪽
ses, posse et Megarenses; iam transit ad miries attigulorum, quas scilicet in lections codd. Invenisse mihi videor. Scripsi enim et nune regia timiera, Aune hoc ex coni. ipsi verita est, ubi Mereri alimi signifieat timere, ne eui humani quid accidat, in Sorgen Hegen jemand sein cis. Hemog. ad Caesar. B. G. V. 9. . Dicit igitur se sollicitam esse de vita patris et eius amicorum. Ne quem Vero ostendat mutatio temporum dieit - verita est - Cis. Ruhnken. ad Rutil. Lup. p. 45. Wophens.leetti Tull. III. 7. p. 278. H. Restant iam verba orbum set moesta parentem quaa quidem verba aptisai me ad ipsam virginem reserentur. Κ enim de se quoque anxia est, se ipsam per bellum perielitari, et saei levitae discrimen adire posse. Orbus pater Raepe dicitur, et ut h. l. etiam invenitur ap. Cie. Parad. 5. g. 39. Quem nutum Ioeupletis orbi senis non observat 7 Ex verbis Vero, ut iam sunt, eonstitutis non inelegans prodit gradatio, quae pavidum virginis animum egregie patefacit: primum enim de patria amicis, tum de ipso, deinde de se adeo est sollicita. Sed iam sequitur versus, qui plane est ἀπροσδι- σος. Nam quo tandem reseras qui habuerer ad regis amicos At repugnat nimia distantia et quod omnino tum nullus ex iis sensus extorqueri poterit; ad patrem et seipsam Nemini hoe succurrat. Huc ac dit, quod In R Ilelmst. vox quondam deest et praeterea pro qui Iegitur quin. Quocunque te vertas, non est via, quae tuto incedere possis, ita ut aut Bunio sit h. l. adstia putandum de interpolatione eo tanti, aut lamna sumenda. Ne quem l men versus sic certe ineptissimus Perturbet, uncis eum inclusi. J361. eonseta Aldina eadem dedit. confreta edd. veit., fluo more. conferta Ascens. eonserta Loensis l. c. I ' eonfecta R. Hel M. M. Pr.J363. Νune alia ex alἰis, nee desunt omnia, quaerit aliarum edd. est lectio, quae suas argutias habet. Sed ea, quae subiiciuntur, omina postulant, quae Aldina habet, et Scaliger reduxit. In fine versus Dareunt vetti edd., male, cum ma. Basil. Ilia ex aliis Helmst. omnia αM. Pr. Sed omina Helmst. quaerunt, R. Heimst. a m. Pr. Ed. Pr.J365. 366. Aldina lectio est, quam habemus. Et eum eaesa Vestiat, qui g. M. Vetu. edd. mim ms. Basit. Mox avetoribus extis, ut Aen. X, M satis suetoribus. Γ' At cum R. Heimst. Ed. Ρr. - Esset, sic seripsi ex coniectura partim Propter vers. aeq. partim e vestigiis codd. Nam R. habeti Et sit, Helmst. Et sinet, M. Dr. Ut sint. - estis R. Hesmst. R m. Pr.J367. I ' suaderet R. Heimst. I368. t ' Et nutrix Helmst l369. herbas eontundit olentis ms. Basil., ex Eesog. II. puto. eontundit se ipsi e R. M. Pr , quum vulgo legeretur ineendit. Locum vi gilii hue pertinentem iam I milius laudavit in Commetitit 370. ligant R. Ηelmst. a m. pr. De ipsa re v. Voss. ad Virg. Eclog. VIII. 72. Grolese . in Amalth. I. p. 103. J371. eircum inquit vett. edd. ante Aldinam est. cum ms. Basil. s' et M. Pr. J
344쪽
373. In anti edd. mire interpolatus erat verauat mne magno gen rata Boi frigidula inera. In Ald. ali. et hine in ali lar Inde Dui geminat magno frigidula sacra. Haec in Stygialia inera mutaviι Scaliger, feliciter utiquer ut sint magi eat Aen. IV, 638 A aera Iovi Stygio quae rite ineepta paravi, atque haec eniendatio in vulgarem lectionem transiit, se vata editionis Aldinae lectione in ceteris. Floe ipsum tamen hemistichium aliter refinxerat Scaligeri mne magico venerata Iovi St. saerat dura verborum iunctura, ut venerari sacra dicatur anus. Alt rum tamen tollere et servare malim maneo serit nam magnus Iupiter vix locum habet in his sacris. De sagarum nominibus reconditis, ut ipsiplices, auriplices, simulatrices, fictrices, veratrices vel potius veteratrices dicantur, docte ad hune loeum Scaliger agit. geminat saera , instaurat, iterat. Editio vet. Leopardi apud Mensem l. c. legebat ox correctione utique viri docti Iunoni Stygiae faeit inde neeatria inera. Barth. Advers. XXIII, 21 mo atrum emendationis asserit nise maneo venerata Ioui Phrygia indola -- era. Hei . tentabat fert atridula saera: mox tamen ipse abiicit. Io. Echrader. coni. Inde Iovi ingeminat mameo Stygia edere inera. I ' Inde magno geminat Iovi R. Holmst. unde scripsi Inde Iovi magno geminat, quum vulgo legeretur Inde Iovi gemιnat magno. M. Pr. Imne magno generata Iovi. Et Iupiter quidem simpliciter pro mutone dicitur, ut ap. Valor. Flaee. III. 385. Markland. ad Stat. Silv. I. 4, 94 , ut non nece saria sit Wakesiel di coniectura nigro pro magno reponentis; quod autem Sealiger multo eum acumine finxit StygiaIta pro eo quod in omnibus codd. et edd. Vett. lam contra sensum quam contra metrum legitur frigiduis, retinui paene invitus, quia illa vox nusquam alibi legitur. Noliua tamen nune mihi non succurrit. Bothius coni. Inde Iovi geminam vel avemι- nano maneo furialia saera.J374. Scaligor, omnes, inquit, antiquitus excusi: Idaeis avibus, quod vetus editio apud Loensem, ex nostris antiquia edd. nulla praeterquam Norimberg. agnosciti ceterae, etiam Aldina sec., Idaeis senibus. Multa inde molitur Soliger, ut interpretetur aves has Idaeas; mox lavente Ald. teri. emendatr Idaeis anibus; ut ms. Heimst. quoque legit; ma. BasiLiauibus. Nos a senibus non recedemusr erroris librarii caussa manifesta est. Quos autem Idaeos hos senes dicemus esse Iul. Sabinus Idam Tr adia vel Phrygiae, et hinc sacra Cybeles, infert; Gubmannua Cretenses interpretatur. Ita quomodo Graeci opponi possunt Artes magicas modo Inter Thessalos modo inter Colchos celebratas exhibent poetae; legamus itaque e Mera nee Aeaeis renibus nec eo ita Graiis. Aea et hine Aeaea de Colchido frequens poetis; senes Graii de Thessalia. Nunc iusta comparatio. Heina. eonL Aeaeis annua vel Edonis, tum nec e. Threis.
Thressisl At non do furore Bacestico, sed da saeris magicis hie ag turi Aeaeis scripsi eum Ηεinsio et IIunio pro Vulg. Idaeis , et pariter senibus retinui eum R. Ald. 1517. I L 1520. In Hesmat. est antibus, Ed. Pr. avibus, Ald. 1527. anibus. - Grais R. J375. Pergit ostendere potest, quia nondum dixerat poeta, Carmen
345쪽
hoe iam fecisse. Sed repetitionis notio, quae necessario huic voti est Coniuncta, ex geminat pendet, quod simpliciter est saepius idem incit, recolit. De copula ante pergit omissa v. Ruhnicon. ad Veli. I. 4. H. 20. Scaligeriim de oliva cogitantem satis resutavit Heytilus in notis, eui tamen myrtum intelligenti assentiri nequeo, quia huius in rebus sacrIκ et
maxime expiatoriis usus nusquam commemoratur. De lauro potius explicare suadet locus Virg. Eclog. ab ipso He nio allatus, unde apparet, lauros ad Eurotam fuisse prognatas, quam arborem ab h. l. minime alienam esse, docet Ovid. Fast. IV. 728. Iirgaque roratas Iavrea misit aquas. Eruditq haec illustravit Casaubon. ad Theophr. Char. 16. p. 175. Fisch. Iletast. emielma pergens-talla, R. Perdit amielaos pergens - talo. J376. Iolchiaeis R. Heimst. - de ere, v. Theodor. Schmidius ad Horat. Epp. Vol. I. p. 140, vs. 14. R. Heimst. defugere. J377. stabulis fallacia vett. edd. constanter hahere affirmat idque pra seri Scaligeret quod iterum de nostris verum non est. Una hintina eam lectionem exhibet; et Domitius et Ascensius eam interpretantur; vix tamen eam probandam arbitror. JHeum stabilem bene dixit a sententia animi firma, in qua ille perstabat. Iallaesa, V. Ia . ad Virg. Georg. IV. 443. stabulis Ed. Pr. J379. in patria Heiff., quod alienum. Niso enim est fiducia in suo erine. Iidueia cauendi est forte paullo insolentius dictum, potest tamense r ut putet lacile se sibi cavere posse a malis, quae metuebant aut ominabantur alii. Vir doctus Misc. Obss. Vol. IV, pag. 329 vario sed frustra tentat. Νodeli. p. 82 Tanta est in parvi Idvela stirpe eupilli coniicit. Praestat sorte eaventi Nisor si modo caveat, ne crinis satalis sibi eripiatur. Nisi fuerit: crine; paventi Rursus - puellae. Sed totus versus suspectus mihi est. Pro eavendi Hetast. habet quidem mouendi; sed ab eadem manu nostra lectio est apposita, quae ita explicanda videtur, ut eauere pro euitare dictum putemus, in reliquis Heγnium sequentes. Saepe verba ita commutantur, ut praegnanti significatione ani cedens pro sequenti ponatur. J380. meiae coni. Heins., Vix bene. 381. rursus otiose repetituri saltem ferro.
382. 383. 384. Turbata et luxata sunt omnia. Nec mirum: adlia serant, puto, Versus in margine alicuius codicis a sciolo scholastico male alliti. Scaliger in antiquata verba proclivis sic comprehendebat sententiam: Tum longo quod iam eaptet mecurrere amori , non minus illa tamen.
Ut quod sit pro, quamvis. Lenior sorte medietnae Tam longo quod iam
eaptat auecurrere amori. Versus tamen vel sic enervis, etsi laesie erat
meliorem substituere. In Iuntina edituri Quum longo quoniam. Ferrem, aldaret codex: Qtium, Iongo quanquam eaptat G. cupit M) euccurrere am ri , Non minus illa tamen-Gaudeat; ut iungatur: Quum Gaudeat. 383. Non minus illa tamen reuehi, quod moenia creseant, Gaudeat δfoede corrupta. Pro revehi in vere. edd., etiam Ald., rauei, et ereseat mg. Basil. et Helmst., adscripto ternat. In ereseant nomen Cretae latere
346쪽
facile assequarer Carmo ad Cretam. in qua nata, saltem educata, erat, sibi reditum dari non sine gaudio amomebat. Scaliger refinxit: non mianus iIla tamen reuehi Doque moenia Cretes Gaudet. Sed dura sunt mo nia Cretes. Malim: Aon mitius sita tamen revehi re ad moenia Gnossi Gaudeat. Heing. revehique ad moenia Cretae. Io. Schrader. moenia
384. et eiseri patriae est ineunda repulto. Vett. edd. patriae et, vel eineris patriae est. Vetus edit. apud Loensem I. c. Gaudere et eineiaris patriae laeta esse sepulero, quae interpolationem manifeste produnt Soligeri correctiona ne ipsi quidem monachi Veteres scabriorem proferre potuissenti Gaudetr ut ei tanta est patriae iucunda septivae r ut esset rhuie placet ruina patriae suae. Utrique mussa est, quod gaudeant: illi, quod iterum in Cretam reverti sperate huic vero, quod de casu patriae certa sit. Hoc vero Scylla non gaudebat. Itaque nee Hesiis. bene: et ei-nis est patriae itieunda sepultae. Barthium sensum verum tenuisse video, qui tamen legere maluit: Gaudeati et tineri patria est ineunda EeγιIero, h. anui illi iucundum eat in patria sua cineri suo invenire sepulcrum. Sed veram lectionem invenire in promtu est, eamque mox in Aldina dudum vulgatam vidi: et eineri patria est iurenda sepulto. Ita et ms. Heimst.
legebat. Etiam cineri sepulto patria humus grata est. Si non vivere licet In patria, saltem, in ea humari ut contingat, in votis habemus. ' Vulgo ita leges atur r380. Rursus ad ineeptum foetam se adiungis alumnae, Purpureumque parat rursus tondere eapillum, Cum tango quod iam captat mecurrere amori Non minus illa tamen revehi, quod moenia crescant,
Gaudeati et eineri patria est iucunda sepulto. Apparet primum, versus 377-382. non amplius de Carme verum de ipsa Solla intelligendos esse, quo iam Huniana opinio de voce remus V. 381. concidit. De Sulla vero haee omnia dici, docenι M. 381. parat landere eapillum et 383. Aon minus illa tamen, quae nulla alia est nisi Carme. His iam in universum praemissis, ad singula progrediamur. Sententiae meae repugnat quidem Vs. 38O. alumnae, i. e. ipsi Scyllae, quia de nutrice sumi nequit v. ad us. 440. . Stupor tamen vel interpolatio librariorum , malam hanc significationem ut iam aliis in locis vidimus probantium impedire nos non debet, quominus ex coniectura scribamus alumna, Casu nominat. , quo nomine cur luc potissimum Serilla dicatur, aperietvs. 368. nutrix, a qua igitur ad alumnam transit. Hae autem voce restituta reliqua pars versus omni sensu caret, quae, quamvis alumnae retineretur et de Carme intelligeretur, tamen et sie durius dicta esset rScylla enim tum sese sociam Carmae adiungeret, quum potius sententia sit plane contraria. At codd. et hic viam indigitant, quo eundum nobis sit, exhibentes, ut certe est in R. Ald. 1517., se iungit, unde certissima emendatione scripsi se ringit; eten:m se tangere ad rem non dissert a se
347쪽
aeeingere rei, quod quam saepe laotur, miistat. O . Gesneri Thes. s. h. v. Meiam autem ex mala lata lectione re iungit ortum esse puto, et mutandum in Deirius ex va. 326. In vs. H. nihil iam ossenditi Sed nova dubitatio oritur in va. 382. ubi in Ed. Pr. Ald. 1517. aqq. legitur long', in B. Heimst. a m. pr. longe, In eodem m. Ree. valde. Retinemus, quia adverbio hic nullus locus datur, adiectivum quod Insuper usus commendat v. Catuli. LXXVI. 13. Viro Aen. I. 749. III. 487 Et quia Solla iam nimis diu amori explendo restitisse sibi videbatur, ex coniectura reposui Praelongo. In va seq. nulla est varietas lectionis, nisi quod in R. pro revehi exfitat rauci, in Helmst. a m. pr. re cta, m. seC. --εμι, et in Hesmst. Ed. H. ereseat. De Creta hic agi et desiderio Car- mea In patriam revertendi, intpp. recte perspexerunt, et Schraderus sine dubio rem tetigit quum moenia Cressa proponeret. Cressus enim adiectivum esse, doeent Florat. Od. I. 36, 10. Virg. Georg. III. 345. Properti V. 7, 57. Sensu porro suadente pro Gaudeat et se ipsi Gaudebat , ita ut interpunctione paululum mutata reuehi ab hoc ipso verbo pendeat, et ad verba Aon minus illa tamen ἀπὸ κοινου repetendum sit ge cingit et parat. Partem emendationis a me propolitae Gaudebat oecupavit Bothius, qui praeterea pro quod legit quoque. Sententiam versus 384. bene dilucidavit Hunius. In M. Pr. legitur et patrie estque aurimo sepulchro.J385. Ergo metu eaptis Mylla est inιmaea paterno. Iterum inepti monachi acumen ex margine illatum, sed valde obtusum. Mettia saltem disertius erat exponendus. Barthius non male emendat: Ergo tum eapiti. Puto tamen interpolatorem scripsisset Ergo iterum e. Hoe idem Imina. niicit. Iterum scripsi cum Heinsio et Hunio pro vulg. metu. In R. Iselmst. a m. pr. Ed. Ρr. legitur evitia.J386. Per tres versus diversa narrationis capita ieiune satis per Tum iunguntur. Saltem tertior in suspensa. Omnino hie erat carminis locus. qui disertissime tractari debebat. cis. Ovid. Met. VIII, 81 sq. Pro gueraditur vett. edd. anto Aldinam male pureingitur; in qua et Tune. Tune R. Sydonis R. Heimst. st m. pr. deeeditur R. Ηetast. unde scripsi d ciditur, Cum vulgo esset meriditur. J
389. Niseia uirgo. Sic seribendum: Nισηὶς, Nισηta. non Nereia reons. Ηeins. ad Ep. Sabini I, 33. 390. illam. Hei . coni. Sullam. Mox male vulgatum Thetis. 391. Thetys R. theseis Hesmat. a m. pr. thesis idem a m. secet M. Pr. J393. F. Inlam etiam , scit. Gratur. Sicque mS. Baall. iunctis quae piata a. minibva haud dubio Heinsius et hic emendaret. Et Mee in schedis emendati s ' Illam seripia e R. quum vulgo legeretur Illa. - et R. - quoque R. De piscibus v. Gmnov. Obss. I. 17. p. 142. unde doc mur, a nonnullis quidem scriptoribus de hinoa, hi enim h. l. sunt intel-
348쪽
ligendi, inter pistres sive Miτη relatos fuisse, alios tamen eos simpliciter pisces dixisse. Dicit quidem Gronovius, suspectos sibi esse eo nomine Tibul I. I. 5, 46. Senec. Agam. 445. et Val. Flace. Tyrrheni tergore pi-εeis; at vereor ut ipse, si ad loeorum mutationem progrediendum ei sui set, antiquas lectiones expulerit, et ubique pristes reposuerit. J395. Leveothoe male scriptum perpetuo librariorum lapsu in antiquioribus. Aldina et sequiores edd. Leucothea recte. Cis. Muncker. et Staveri
ad Ηγgin. f. 2, quosque illi laudant. Vitium itaque in ed. Heing. et Bur- mann. relictum correxi. ' De Leti thea adde Bum. See. ad Properta p. 413. Leueothea R. L eotoa Helmst. J396. F. Illam etiam. Et sic iam Hei ., moxque et niveos. aeternas male veti. edd. ante Aldinam. Nota sabula de Dioscuris, summa arte tractata a Pindaro diem. X. cf. supra Aen. VI, 121 Si fratrem Pollux alterna morte redemit. Per prolepsin Dioscuros in hac aetate memorari et, quia navigantibus adsunt, nunc memorari, facile intelligis. ' RIam scripsi cum Ηeinsio et Heynio pro vulgato Illi. Cave vero in seqq. cum eodem Heinsio scribas et niveos. Est enim ana luthon satis usitatum il-Iam - virginis artus , quod a librario non satis intellectum malam lectionem creavit. Quisque etiam me non monente sentit, quam inepta sint et ab h. l. prorsus aliena pronomina illa et illi παθητικως substantivis adiecta. J397. Versus ex Eclog. IV, 49 ab alia manu illatus. L ' aetereas R.
398. ' Tintaridae Hetast. Tyndarides R.J399. ' De adeo ad sententias coniungendas adhibito v. Horat. Tu seli. p. 36. Delectatur vero ea particula auctor Ciris. J401. 402. Ex Aen. II, 405. 406. Iumina tollens. Aldina tendens. ' tendens scripsi e R. Heimst. et loco Virgiliano pro vulg. tollens. Pro ardentia V. D. ap. Schraderum Emendati. p. 38. maluit arentia. J403. turbato Ela . Ven. 1484. turbata o I' Ed. Ρr.J Ald. pr. Iunt. et Norimb. Omninoque haec erat vetus et vera lectio. turbati f. I ' R. etJAldina. turbati o 1. alia vetus editio Barthio laudata. turbatu suminams. Heimst. Venti turbati sunt simpl. turbidi, concitati.
4. 405. Ex Ecl. VIII, 19. 20. ' Testes quomodo Dii h. l. dies
possint, tum apparet, ubi memineris, inter Minoem et Smilam pactum initum fuisse; v. ad Vs. 186. et infra us. 413. Minos igitur quum foedus cum Sc lla saceret, Deos testes fidei suae advocaverat. J I. Vos matutina si qui de gente venitis, ut aves sint, in quas cognatione iunctae Procne et Philomela fuerant mutatae r cons. sup. 198 sqq. Ita legitur ex Scaligeri emendatione. Vulgata lectio erat: Vos Numantinar sic iam Vett. edd. , etiam Ald., at Ven. do Tortis cum aliis r os o Mantinae promtum est in Mantinea hoc mutare, quod et Scaliger arripuit, sed mox iterum dimisit. Sane Arcadum ea urbs ut totam Pel ponnesum designaret, satis esset insolens. Nec tamen altera Scaligeri I etio habet, in quo acquiescere possis. Doctius nomen latere, et quidem
349쪽
stirpis et gentis Philomelae et Procnea, non dubito. Itaque refingor Ioa Pandionis si qui de gente voltis, per aerem volantes occurritis. ' Recepi quidem coniecturam Hernianam, quae per se spectata omnibus stilia est praeserenda. Nondum tamen locum persanatum puto propter nimiam lectionis diserepantiam in codd. Etenim R. Ed. Pr. exhibente Vos o -- mantina, Helmst. I os o nurnontina. Boihina autem Pandionia si quae. Post venitis quum hucusque virgula posita suisset, esto maiorem Res Interpunctionem, quod partim stractura partim sensus sagitatilω8. Spernitis 2 coni. Green. I ' nobis Helmst. J4 . quod o salva vetti edd., etiam Aldina. stalva lisest te disere Iam eadem Aldina dedit r aliae edd. ' ut M. Pr.J Iieest tibi. Seali r restra resnxit: lireat mihi. Versus insititius. ' o R. Heimst. Ed. Pr. Vulgo ah. Ceterum Hunius, quum priorem minusque probam Scaligeri opinionem memorare asserre etiam debuit alteram interpretationem qua lectionem vulgatam ita bene tuetur: μἀφοσιουται autem lacinus Procnes. Hoc enim necesse suit, cum et aves, et inter eas cognatam alloquatur. Etenim te salea est l. q. pace tua. est. Ovid. Met. XV. 109. salua pietate. Proene prae reliquis illis avibus nominanda fuit, quod eam necato filio iram Deorum maxime In se conestasse atque ita mutationis auctorem fuisse par est. Invita igitur Sulla profitetur, Mbi cognatas esse illas aves, quia simul sceleris Procnea nefandi mentionem laesi. Bothiust quod haud sal-
e. Reeepi equidem hanc lectionem, quum nisi fallor in omni ius edd. scri- heretur Qua etimus terras, quod quum ferri posset, alteram tamen meliorem habui. Primum enim elegans repetitio pronominis resativi loco e pulae eam non parum Commendat V. Horati m. I. 3, 19. m. 5, 9. 10. 12. 14. 15. Sat. I. 4, M. etc. . Deinde antithesis temporis prioris et rerentioris poeta nostro quam maxime digna ipsis verbis aperto signifieatur petiit - ampleetituo. Iungi autem oporist eurotis terris; ut enim aeqvora , freta saepe eurva dicuntur Ovid. Meti II. 505. Val. Flaee. I. 615. . ita et Hellespontus h. l. illo cognomine gaudet, cui terris per abundantiam solemnem additur. Notandum vero est. lespontum hie Iasori signifieatione de omni mari GraeHam adluenta dies; similes turbas geographieas notavit Maruland. ad Stati Silv. II. 1, 181.J413. Seylla ego gum ms. Basil. Iutaris Mensis l. e. 414. tamen haee, etsi non aeripis, audis. Igitur aeripere esse debet admittere, probare. Sed usu probatum, ut 3It auribus acespere, audire. Sealiger ex antiqvis edd. reponit audit tamen haee audi, quanquam tibi non placenti Verem et hoc non minus iesunum. Ηώns. etsi non adspieis. audis. Totum versum a mala manu insertum arbitror, vitio priori versui semel illato, ut ma ego sum Mnor legerestri Scriptum festieet suerate Illa ego Minois saerato foedere coniunx Vinctane iam magni tranabo
350쪽
gurgitis undas I ' Data Ed. Pr. Cis. Markland. ad Stat. Silv. III. 1.
82. Heusing. ad tac. Osr. I. 10, 6. Fatendum est haec verba tamen hare- audis cum prioribus et seqq. comparata mirum quantum languere; non tamen inde collegerim, ea spuria esse. Aecipere enim bonam explicati nem admittit, si, quod unice verum puto, non ad Sullam neque eius verba, sed ad foedus refertur; invenitur enim foedus aecipere etiam ap. Sallust. Iug. 14. et praeterea comparari possunt aecipere eonditionem, leges. Sensus igitur verborum non tam sententia quam concinnitate laborantium hic est: foedus ieeum sum pacta, et quamquam foedus non accepisti, tu tamen ea quae in dedecus tuum dim, audis; persidiae tuae eo progrederis, ut foedere neglaeis opprobria quoque mea negligas. Ita puto locus et ab eoniecturis et ab mala interpolationis suspicione defendi
poterit. J415. ' Viet e R. gurgite M. Pr. J416. Vieta vetti edd. ante Aldinam, ex more. assidua etiam Ven. Nortab. 417. Gli refingerer Ron equidem me non possum contendere dignam Supplieis: Non possum contendere, me non dignam esse supplicio; merui vero. Sententia enim sic instructar Non equidem possum contendere, mgnam me alio supplicio, scit. quam hoc; immo vero, fateor, me dignam supplicio hoc: sed hoc ab iis, quos laeseram, non a te, inserri miludebebat. 418. quod He Aldina primum dedit. Aliae quanquam, male. Basil. quam quod. Heius. quia nam. ' quot sis Hetast. quam quod Ed. Ρr.J419. ingrata vel ignava coni. Heing. gnara emendat Scaliger. Sed et alterum habet locumr ignara enim suturi, cum longo aliter acceptum iri a Minoe beneficium putaret. 420. Verum estor Haec, Minoa iam emendatum in eadem Aldina. Aliae veri. Verum est hoc vel Verum est haec cum nis. Basil. Io. Schrader. Emendati. p. 63 Verum isthaeo, Minos, illos seelerata putavi Faetur . non male l f ' Praeclaram Schraderi emendationem pro vulg. esto. Haec recepi, quae etiam subsidiis criticis confirmatur. Nam R. Hetasti Ed. Pr. exhibent eat. mee. - illo R. Heimst. J421. ' aliquid Helmst. a m. pr. adigui idem R m. Sec. nudassent idem. J422. direptae m. urbis em. Helas. ' dereptis Helit.J
424. ' non Hetasti a m. pr. vero idem a m. Sec.J425. Maturata ed. Fabric. ' mihi om. R.J426. Iamiam seelus omnia vincit. Languet το iamiam. Sceleri epitheton addi poterat: sive puellae sive Minois scelus intelligas. Barthius interpretatione sic iuvat sententiam. omnia, etiam fidem datam. Heins. refingit r Iamiam seelera omnia vineis, vel quanquam scelera omnia vici. ' Verba non emendatione sed interpretatione egent. Explicanda enim
videntur ex similitudine locutionum omnia pati, facere, dioere Core. ad