장음표시 사용
381쪽
364 CΟ ΡΛ Vs. 11. 12. Est et vappa, ea do nuper desu Sa picato;
Est crepitans rauco murmure rivus aquae; 11. DIFFUSA 12. STREPITANS
Wernsdors. Ilgen. et potissimum Bottiger. mythol. artis opp. ilia lustr. I. p. 413. sq.J5. Meo quidem iudicio, a quo si quis dissentiat, aequo animo seram, non Copae verba, quod vulgo credi video, sed poetae,
Sunt: ex persona poetae huiusmodi hortatus ad vitam exhilarandam multo plus suavitatis et auctoritatis habent, quam ex ore meretriculae; a cuius persona pleraque aliena sunt; poeta pergit in eo, quod orsus est. aestis o defessum pulpere abe edictum pro: a iiDO Pul ere, labore, delatigatum, viribus Exhaustum Hesidere domi, nec Se conferre in viam ad labernam. Ad exercitationem campestrem revocat unice S aliger. Malima peregrinatione, mercaturae
studio, et similibus petere usum του abesse: sere ut Tibuli. I, 12 e semper longae deditus esse tae, ubi ex h. l. ariolari possis: Nec εemper longa fessus
terpungitur, intelligendum est: Quid λι ι - abesse potitia quam. Nisi placet muti Barinio distinguere : l Quid ανα - a
Accipio de cespite vel gramine
aqua irrigato, ut laetum Virescat. Poterat alio epitheto ornare: ut fragium, tenerum, Si iam
cespitem dictuit alii poetae; Nunc hoc maluit, neC inscite. adesse Tester. Gud. Galbae.
Recte interpretatus est Uerns dorsus Iectionem vulgatam de eo qui itinere aestivo domo a est, peregi inatur. Bigulum torum primus recte explicuit Ilgenius. Agri, prata, horti apud
Latinos dicuntur bilere aquam,
sontes, Pluviam Virg. Georg. N. 32. Tibull. II. 1, 44. Ovid. Pont. I. 8, 59. Virg. EcI. III. 111. .
Torva de gramine, herbis usitatum Virg. Aen. V. 388. Ovid. Fast. I. 402. Metam. X. 556.3,
et quum rivus hortum alluat vs. 12.), torus in horto rivo vicinus, eiusque aqua irriguus dicitur bibiatis. Sic Ovid. Epist. XVII. 139. Iitus appellat biButam, quod Horat. Od. I. 32, 8.u--. Haec Πgenius. De pM-Vinis, qui herbis palustribus impleti fuerint, mira intelligit I. II. Vossius. Ceterum legebatuv
382쪽
Sunt et Corycio iunctae de flore corollae, Sertaque purpurea lutea mixta rOSa.
Quam potius , quod Varia ratione interpretati sunt VV. I D. Simplicissima erat Barthii et Zel
Ili ratio, quam potius dici pro
quanto Potiua es . Attamen vel siC remanebat ingratum illud, quod oratio copae stati in ab initio nimis interrupta et vehemena erat, et laudandum est insigne Ilgenii acumen, quo pro potiuβscribendum esse potum divinavit, quam lectionem egregie confirmat Gud. praestantissimus in quo est Quid potiam Miduo. Antoquam ex Vulgari usu scriptorum Latinorum subintelligendum est magis Vel potius, scoli. Vecliner. ΙIellenol. p. 138. add. quos laudant Passov. et Hoss. ad Tac.
Gema. 6.) quod nostro loco omitti potuit, quia in itiνω n lio verbi praestat inest. Recte enim ad talia verba hanc ellipsin restrinxit Walchius ad Tacit. Agric. 10. p. 188. In hoc tantum Bgenio assentire nequeo,
quod interpunxit Quid p iux al- Iomp quia haec interrogatiolum tantum adhibetur, quando iam aliquid praecessit, ut loquens vel in sua sententia pergat vel ad aliam respondeat, quod ab h. l. alienum est. In Galbac. est quin, Balua. I. quam Potes herbo3O , altera tamen scriptura ut varia Iectione apposita; idem cum Thuaia. II. ProctibuASe,
Thuan. I. Quam potis. J7. Cupae vel Cuppae sunt in cella vinaria vasa maiora. At lectionis varietas viris doctis emendandi facultatem attulit. Scaliger legit: Stimi topia et Ca-θbae: quae calicum genera Sunt. Heinsius autem: Sunt Obba et calices. Cui accuratius haec cognoscere Iibet, ei adeundi sunt Inipp. ad h. l. obbae scripsi cum Heinsio et Iigenio eruditissime hanc lectionem defendente pro cupae quod ΙIeynius receperat et legitur in Balvet. I.
383쪽
366 COP Λ vs. 15. 16. Sunt et virgineo libata Achelois ab amne 15 Lilia quae niveis attulit in calathis.
II. Τeller. calmes, Coib. III. cha-Irbes. Scaligeri caIubae e membr. Cont. et voss. I. ab Ilgellio sunt resutatae, addente: hobba eratispoculum maloiis moduli crateris istoco adhiberi solitum, ver trio HSum, firmiter sedens; cyathisisInis eri Vinum, e calicibus bibiissolebat. In Thuaneo Heinsii est Datibes. - ciati Gud. orali Coib. I. - corde Gud. IIelmst.
8. Trichila vel trichilum. Pergula est ex vitibus aliave arbore pedamentis et iugis firmata, implicitis frondibus concamerata vel arcuata ad umbram lactendam, notiore voce Pampelos dicta. V. Viros doctos ad h. l. et Columell. X, 378. Similem com potationem sub umbraculo do-
scribi in Properi. IV, 8, 35 sqq.
notavit Burmannus. Male in triclinia inciderunt nonnulli; etsi sic quoque PompoII. Sab. cristina pro triclinia. Etiam ius. Helm- stad. triclina umfrosis. Γ' ωλchila, v. Columell. X. 394. qui Iocus Scaligeri sententiam confirmat, do pergula intelligentis. Cis. Ulidonius in Wolf's Muscum der Altero. I. p. 538. sq. Oreli. ad Inscript. Lat. nr. 3539. 2909.
Scribendi rationem confirmat Inscriptio ap. Oreli. nr. 4517., in Gud. est tricita, Petav. Coib. I. ΙΙ. III. IV. Thuan. I. Iniaclia, Teller. trinachia, Bal . I. 0 riamohe, Galbae. triachia, Iarid.
briferis , Gud. Ω-ris, Coib. I. II. III. IV. Galba . Petav. Leid.
arundineis, Leid.J9. 10. Dι et Maenalio alii, et
mum quidem Ilgenius p. 33. lectionem vulgatam a Gudiano confirmatam bene tueti' per Comparationem vis. 6. 11. 12.
384쪽
Sunt et caseoli, quos scirpea fiscina siccat; Sunt autumnalis cerea pruna deae,
17. IUNCEA 18. AUTUMNALI DIE 13. 17. 18. 20. 22.23. Quod vero tum ex manifesto nonnullarum editionum errore praesertin ore pro more, Probare nequeo. Ordinem esse dicit hunc: fAttila in ore pastoria rastica S NanN, Sed neque exemplum huic simile adducere potuit; tum ridiculi nescio quid inest in ipsis
Verbis, et remanet etiamtum dis-scultas, quam ipse Iigenius gensisse Indetur. Nam nemo videt, quomodo Poeta originem syringis ita commemorare potuerit,
quasi illo ipso tempore in Maenalo ganiret, et mera huius originis commemoratio, ita ut cum Versu sequenti nexus aliquis non adsit, nimis rhetorica est et frigida. Locus scilicet ita struendus et intelligendus: Lot et rustica cula pastoris Sonans more fistulae, quae Maenalio sub antro dulce garrit. Vocem garriare docte illustravit IIgenius. In Gud. est graMil. Wakesieldus
eoni. molle pro more, ita ut δεμ ce antro iungatur, coli. Horat.
11. defusa duo codae, Variatione perpetua: V. C. Lucret. N, 88. et id malunt viri docti: nam agitur de vino e cado, maiore vase, in minus defuso; non devino in plura minora vasa diffuso. defusa scripsi ex Coni. Petav. Voss. Coib. I. II. Thuan.
I. II. Balvet. I. Vulgo cib εα, quod et in Coib. III. IV. Gud.
Heimst. Teller. Galbac. Dresd. Sed V. Ilgenius ad h. l. et Bottigerus in ephemer. vesperi. 1819. Iar. 259. 260. Vocem Mappa bene exposuit Igenius: iscopo, qui ,, ruit se facetum haberi, per io-ncum Vinum, quod ossori hospiritibus, illo vulgo recepto dicitisnomine; sed tantum abest, ut ,,eo lateatur, Inle se habere vi-onum, aut vile esse illos velitis edere; nam quod addit, carido nuper des a picato, eo Ca-HVet, ne serio id dixisse videaritur, et Vera intelligatur vap- ripa. In Teller. denuo legitur En et . J12. Et strepisana legendum
Pisana , remidans, mutant viri
docti, iidem hoc in illud mutaturi, si alterum reperissent: huiusmodi correctiones dudum ex re critica sublatae et explosae esse debebant; sunt enim nec magis Ingeniosae quam non stu
385쪽
C astaneaeque nuc PS et suave mi entia mala:
Est hic munda Ceres, est Amor, eSt Bromius. 20
recte. Reliqui libri e . Tum legebatur strepisans, quod et in Coth. I. II. Τhuail. I. Hel inst. Dresd. Ego tigeritum secutus ex Voss. I. II. Coib. IV. Gud. Τhuaia. II. Teller. Bal . I. scri
et Gaibac. trepitans, unde Heit sius, Burmania fi maior et mi Nor, Valchen. ad Αminon. II. 10. p. 122. Praetulerunt trepidans. Pro rauco Ilgenius Coni. parco, V. l . in Seebod. Bibl. Crit. 1822. Vol. I. p. 84. ram. At ratici risei commemorantur etiam ap. Claudian. Cons. Olybr.
13. Sunt et Cecropio itinc aede sore comitae Voss. I. II. Leid. Unde Burmanii. non indocte coniicii: Co wio iunctae de Fore , vel Corycioque croco Miolae
Sunt etiam croceo Mialae tae, quam scripturam etiam exhibent Coib. I. II. IV. Thuaia. I. II. Tel ter. Dresd. Croceae est in Helmst. Alae roseo - Morolli in Gai-bac. Suri hic et in Balvet. I. Nunc recepi emendationem Burinantii, adiutam per Gud. in quo est
mnae , quod et in Voss. I. II. Leid. nisi quod erat iunctae; Ilgenius Iaudaxit Martiat. IX. 39. Stat. Silv. v. 1, 214. ΗOrat. Sat. II. ., 68. Fiedlerus probavit Ce- Ῥω - Fore, de violis Atticis intelligens, Waheseidus idem recipiens laudavit Virg. Ecl. VII. 37. Georg. IV. 270.J14. rosam in auctumno adeoque certi generis, serioris pro-
Teller. Thuan. II. Dresd. Galba . Balvet. I. luctea Gud. ltillea Tel-Ier. trasa Coib. II. mistiare a Thuan. I. miriforosa Coib. I.J15. 16. Suavissimum disti- hon: Cernis nympham calathoasserentem potantibus lilia. Ecl.
II, 46 sqq. i' ubi v. Vossius, JNymphae et Naiades formoso puero fores serunt; sic h. l. Nympha Achelois, 11. sontana, amnicola, ut unam ex Miadibus significet. Acheloum de aqua diei poetis non infrequens. Imata ab amne, humefacta, viola in ripa sorens, quam adeo alluit unda. Miror Heinsit acu
men: litata ab ore Iegentis. Misegiacum amnem suaviter dixit purum, pellucidum. Comparat
fomes ingentios Lucretii I, 231Waheneid. Nec ad Virginem
386쪽
Sunt et mora cruenta, et lentis uVa racemis, Et pendens iunco caeruleus cucumis. 22. EST
aquam, quae Romae fuit, recurram. I Legebatur: D quae
Mirisaeo - lilia Mimineis, quam scrii turain ego mutari. Etenim in Voss. I. II. Leid. Gud. legitur Sunt et Dirgineo et tum in uno Voss. Gud. litici quae nis eis, Leid. litia quae ius enis, quae Scriptura multo est elegantior vulgata. Verba sunt iungenda: Sunt et lilia, qtiae LBata ab
amne virgineo Acheloia autilia in calathis nioeia, et nix'eia calathis illustrandum est ex usu PO tarum pervulgato, quo adiectiva alieno substantivo adduntur.
Ipsi calathi dicuntur nil ei, ut pleni liliis niveis. Cori. ad Lucan. I. 305. Vulgata scriptura in reliquis meis codd. Servatur, nisi quod Gud. praeterea habet Ii te cheloia. Verborum Sensum docto explicuit Ilgenius, qui Achelois pro Nympha, ut Acheloua pro quavis aqua dici ostendit, coli. Macrob. Saturn. V. 18. Fiedlerus addit I. H. Vossium ad Virg. Georg. I. 9. Tum litia a
Mirgineo amne Itham sunt electa ex ingente numero, et ad usum singularem aut curam destinata, coli. Cic. Invent. II. 2. Virgineo
saepe adiectiva ad pleniorema licuius rei descriptionem pro
pronomine eitis adduntur; coli.
17. scirpea Leid. et ed. Iuni., et sirpea fAcma Ald. , doctius utique; ut iuncea pro interpre- tamento siti I ' Legebatur itin-cea. Ego scripsi εοι Pea ex Iaeid. In Gud. est εirpea, Tellcr. Thuan. H. itinc ea, deinde in
18. ' Legebatur autumnali die. Quod ego reposui legitur in Voss. Leid. Gud. hi Coib. II. est autemnali, Coib. IV. Teller.
20. ' Est et Coib. IV. et μο- mitis Gud. Cui hic non in mentem venit Gothii nostri: Hierias Ceres, hier At Bacchus Ga-be, und du brin e den Amor, bes Mnes. J21. I ' mora dicuntur emen apropter Pyramum et Thisben; v. Πgen. DIis Uiuan. I. ten is suspicatur tigenius.J22. D pendens melius alii; et porro ms. IIelmst. D pendet. Tum itineo pendet cucumis, quo
387쪽
CO ΡΛ vs. 23. 24. Est luguri custos, armatus falce saligna, Sed non et vasto est inguine terribilis.
alligatur stipili , Vel Pedatur. I ' Legebatur E I pendens. V Iam lectionem reposui ex Gud. Teller. Md. 1517. In Dresd. Pe-tav. Leid.Coib. I. ΙΙ. III. IV. Thuan. I. II. Balug. I. Iegitur EI ρω- det, in Galbac. A pendens. Τum in Teller. est Minco, Thuari. U.
rum I genius versuum ordinem ita disponit: 21. 22. 19.20. perquam sane probabiliter, quia
moda aptissimo claudit facilemque ad Priapum transitum sa-cit. J23. D mruri etiam li. l. alii melius. Sed totum distichon alienum ab h. I. et aliunde illatum: quod ordo sententiarum et loci ratio satis docet. I ' Tu- curia Galbac. Interpunxi post
custos Cum Ilgenio; antea male versus uno tenore sese excepit l24. Masto non est Coth. IV. iii rasura. Hic non eis Masto IIGnst. deleto tamen Non. Il- genius scribit Masto ex inguine. Minus lamen necessaria haec est coniectura. Sensus enim Verborum hic est: Adstat Priapus, terribilis salce saligna, qua su- res et aves arcet; nemo Veroterretur inguine eius vasto.J25. 26. utio Althida Deni. Silenum interpretabantur: qui lamen a Ioco et re alienus esse Videtur, quando quidem hie in Vera Vita versatur poeta. Axi-nida pro asinivellida ex Pla lo huc inferre voluere Ileins. Scalig. et Gesner. de Silenis Tom. IN. Commentati. p. 45. Turitebi
Adverss. XIII, 22ὶ lectio: Huc
aes tibia Deni, iacilitate se commendat; sed parum ad sensum facit. Cabbilia e codd., quibus Ilelmst. adde, iam probarunt Salmasius, qui videndus ad IIist. Aug. P. 491., et alii, intelligetites Gallum matris deum vel deaeSbmiae sacra Cucumvehentem; hunc eundem esse puta Portam, qui adeo plebeculam praestigiis suis tripudiisque inter cymbal Tum tympanorumque strepituin delectat. cf. Apulei. lib. VII. Occurrunt et hi homines passim in anaglyphis antiquis : V. C. Cayl. Rectioia T. I, tab. 29. Calybe, ναῖσκος, templum Vel sacrarium deae simulacrum recipiens. Substituunt καλυβην deae Κυβέ- λθ viri docti in epigrammate Thyilli Anal. II, p. 277. VI. Porro autem legend. Denis: quod et codex unus osseri. Etiam agyrta huc venit, asello suo insidens. Tum suaviter subiicitur illud: Parce iati etc. nec tamen
388쪽
CΟ ΡΛ vs. 25. 26. 371Huic C)belista venit: sesilassus iam sudat asellus: 25 Parce illi, nostrum delicium est asinus.
25. HUC CALYBITA VENI : FESSUS 26. VESTRUM
eum nimium ad cursum accelerandum sagris incita; contubernale vobis, Galli, Pec St. Vestae delictam, Is. Vossit ologantissimam coniecturam amplectitur quoque Burmann. Cf. Ovid.
Fast. VI. 319sqq. Vestam et Cybelen permutari, in eodem loco obvium est. Nec absurde lamen Gallorum delicium habetur asinus, eum tacita libidinis exprobratione. I audant Inipp.
commodo Phaedr. IlI, 20, 8. Vulgo legebatur hoc distichon:
IIis in verbis explicandia vel emendandis V v. DI . multum otii
et operae consumserunt neque tamen, ut hoc ingenue et sine arrogantiae specie profitear, s liciter profecerunt. Eorum C namina diligenter enumerata diiudicat IIgenius p. 40 - 52. ad
quem varia doctrina resertiunexcursum lector est remittendus.
ext asinus Mestras, a m. sec. ilia Deianum deliciae est asinus. De Gallo sacerdote sermonem esse,
omnes viderunt, eumque in Cia-θbisa potissimum latere putarunt , qua Voce merito reiecta Ilgenius coniecturam proposuitat non comprobavit Idaea. Eius de omni disticho sententia est haec, ut legatur:
389쪽
Nunc cantu crebro rumpunt arbusta cicadae;
Nunc etiam in gelida sede lacerta latet.
Huc Idaea venit: lassus iam audas asellus :Parcit ei: Vestac delicium
hac addita explicatione : ,, Est ,,nobis, inquit copo, custos turigurii, armatus quidem salce, rised non ex inguine terribilis: isnam, Si mater Idaea huc venit, siet asellus iam sudat timore quaSSus, ne Vim Patiatur, Par-iscit ei, Vestam reVerens, Cui oscit eum esse in deliciis. IIociam recte vidit Ilgenius, Menuunice Veriun esse. Nam nulla
erat copae causa invitandi Galli,
quorum sacerdotum genus omitibus suit contemptui, et si imperativus legitur, omnia verba quas iam sequuntur inepte ad hunc Gallum neque ad viatorem quemcunque Pertinent, et in his etiam Vs. 33. quem ineptissime de Gallo dici nemo est qui non videat. Commemoravit igitur tantum Copa, in suam cauponam etiam Gallos deverti, nulla alia de causa, nisi ut plene omnia, quae in caupona seri Solent, describat; et sane Galli in simili loco ap. Iuvenal. VIII. 170. Seqq. non desunt. Scite autem Gallum cum Priapo Coniunxit, ut utriusque non sit simpleX commemoratio, sed et Deus et sacerdos aliquid, quod ad eos invicem pertinet, agant. Gallus
Vero ex sententia mea CybelisIadicitur, quae vox apud Latinos in hoc tantum loco obvia tamen satis auctoritatis habet. Ipsa enim vox suam oliginem a bele, cuius sacerdos Galluserat, Clare demonstrat, et Crati nuS BP. Hesych. S. V. ἀγερσικυβῆλις talem hominem ἀγυρτην καὶ κυβηλιστήν dicit, ubi neminem puto offendit ij pro C, quum pari iure dicatur Ευβέλη, Κυ- et Κυβηβri. Dudum hoc
ego conieceram, quum vidi eandem coniecturam etiam proposuisse Virum D. in Seebo dii Bibl. Crit. l. l. p. 86.; at quum V. D.
non addiderit, quae esset Sua sententia de reliquis verbis, ipsa
autem coniectura ex nexu horum Verborum comparato milii
Sit nata, non potui quin laudis vel vituperii de hac suspicione
partem etiam in me transferrem. Optimos ergo codd. sine ulla immutatione sequens ita scripsi: Huic Cybelista venit: istaSSusiam sudat asellus,
cum prece: asellus quam minime sessus amplius ire nequit.
390쪽
Si sapis, aestivo recubans te Prolue vitro, Seu vis crystallo ferre novos calicos. 30
Coactus sum lia in caupona de- eriere, quod non nisi timidus facio, gnarus tibi Priape asinum omnium invisissimum esse animal
Ovid. Fast. VI. 345. coli. I. 439. Lact. Instit. I, 21 , 25.).
Tu tamen parce asino, quia n strum est delicium, de cuius vocis obscoeno sensu V. Pliaedr.
III. 20. Bottigeri Κunsim liol. I. p. 294. Huic pro ad Umo V. Ruddim. II. p. 154. Cori. ad
I.u aii. IV. 647. Deuι praegnanti sensu dicitur precum notione addita, ut a line. I o terminalio no cybelissa pro obel tes V. Scinaei der. Gr. Iint. T. II. p. 29. Aq. Perfacete uulem copa ipsius Galli verba laudat, quibus audiontibus lepidam de Priapo et
Vesta historiolam in mentem re- Vocat. Tum pergit in adhortatione priore et Vs. 29. Sqq. ipsum viatorem alloquitur.J
28. Nwic Mere, Vel Mero, inlibb., unde Helias. Coni. Nunc Mema in gelida sepe lacerta latit. Burmania. vero A tinc Miria
dis gelida sepe l. l. Immo lege:
nunc Maria in gelida sepe laceria latet. et hoc nunc video diserte exhibere nas. Heimstad.
etiam in gelida relinui eae Gud. quum in Coib. I. II. IV.Τhuan. I. II. Voss. I. II. Petav. Teller. Balvet. I. Galba . Dresd. legatur Nunc Mere in C. Scri- litura codicis IIelmst. ab Hemio laudata nonnisi est a m. fide. Prius legebatur Merearia; in Coib. IV. pro aede legitur κγe, Galba . saepe; in Voss. I. II. Pe-tav. Teller. Bal . I. Dresd. in sine versus sedet. Ilgenius praesert Diridis post Burmannum, apte praeterea de temporis significatione Iaudans Theocr. VII. 22. Virg. Eclog. II. 9. Ceterum iu Coni. male suit: Nunc Mero in gelida sede locus a sedet. J
Propertio petita esse, docuero viri docti, sic hoc, ex lib. IV, 8, 37 Lygdamus aes CFathos, Miatrique aevii a supellex. Mox Seu Dia ferre pro, seu maVIS a Nferre , adhibere, Calices c γεωμlo, e crystallo tactos; vel ut calices sint pro vinis dicti. Nisi ulcus latet: Seu Mis, G Ialm
Sic usitatius crys alti calices.
' te proluo Scaliger ex Coni. cui accedit Coib. III. quum in reliquis meis codd. legatire nun prolue ; de Galbae. iudicare nou