장음표시 사용
141쪽
gloriantur sub spe gloria Dei, cui sit omnis gloria in seculum: Amen.
Argumentum. Psalmus est περ νηπινευπικε t. Dauidis eum esse ex inscriptione patet.videtur autem e contextu,
Rargumento, eo tempore scriptus esse, quo Da vid in summas angustias, coniuratione Abscha lo-mi,coniectus est Argumentum Psalmi, summa eius haec est.Agnoscit David primism, aberrasse se ab instituto silentio,& patientia, seque deinde coria Tigella, precatur Deuna primum igitur hoc Psalmo,cst narratio ad vos.8.deinde, ehprecatio ad 6-nem usque.
Dauidu. Dixeram, obseruabo dias mea meteccem lingua me a seruab circa os meum capistrum, ianiserdum improbin erit coram me. Obmutueram taciturnin lebam etiam a bono,cum dolor meus crudesceret. 4 Incalescente dero animo meo in me, in meditatione mea,exardescente igne o ut tu sum tingua mea,dicens: Fadi texperiar eboua inem meum: namensura dierum meorum, quid est experiar quam durabιlissum. Ecce palmares dissi, ii dies meos, Crtemtu meum ' nihil est coram egroficto,
142쪽
sa o ROLLOCI COM M. omni modo dantia omni homo e ἱ auantum uis constitutus. Sela. Prosecto, per imaginem praeterit am auerprofectose 'vanum perstrepuntreongregat sui 1 iam, sed nescit auis recepturussit ea.
IXERAM. Narrationis tres sunt palles. Primo enim,proponit c6lilium se coepisse vitae patiem ertranligendae, V 2. Deinde, subiicit,4 prout cosilium coeperat, ita Viuere coepi lie,prin-eipio vers. I. Tertio, iiddit se ab incepto defecisse, ab altera parte verse ad veta. usque 8. Vt igitur re de imUS. N irrat primum, eonsilium eccepisse patienter vitae transigend s. In hunc autem sensum primum in genere loquitur , Obseruabo dias meaου. hoc est totam vitam Deinde in specie , ne peccem lingua mea, quo significat,obseruaturum se ne lingua Mermone aberret. In lingua enim ciermone regendo cernitur aliquota pars vitae nostrae. Quo aut melius lingua sua regat, struaturum sed rei circa os capi'um,ad linguiam nimiiu fraenandar sumpta metaphora ab equis serocioribus.
Tum tempus silenti sui sita, inguae
eoercendae, Tantis erdum, inquit, improbus erit coram me, hoc est, quotiescunque Deo videbitur improborti opera me ex cere. Obmutueram taciturnus. Secunda pars
rationu Narrationis, qua Sponit inceptam a te
143쪽
consti eapti executionem. Obmutueram, inquit, taciturnins. Deinde amplificatio est a maiori . q. d.imo ne bonae quidem,& iustet defesionis meae recordabar apud illos, sed missa faciebam omnia, Spatienter, perse- - rebam. huius rei exemplum vide in Datii dis historia Si mei Dauidi ab Ablchalomo fugienti venit ob viam, neque verbis modo, sed lapidibus eum petiuit David aute, mirifica patientia, hominis contumeliam ct iniuriam sustinuit. Cum dolor meus Tertio loco narrat Da
uidis fatetur, aberrasie se ab instituto suo.
Aberrationis autem 1umma est verbis illis qzae sequuntur vers. 4. Loquutus sium lingua mea, hoc est, obmurmuraui Deo. Tres avis te cau aberrationis precedunt. Prima est boc loco,quasi dicat , Cum nullus esset calamitatum finis, dolor meus tanquli vulnus ineruduit. Secunda est principio versus sequentis, Cri meum incaluit intra me.Tertia est in seeunda parte versus sequentis,quas1 dicat, Meditatione frequenti a cogitatione accensus est affectiis,& quasi inflammatus est totus. hanc animi perturbationem, Samsummam demonstrauit David,cum zibaas.L-duenies. herum Mephibo se tum falso accusauit affectati regni. Obserua ex his omnibus primum,Da-
uid consilium coepit patientiae , ne cepit z '
144쪽
H Roa 'OLLO CP ae o MM eaptum consilium exequi ab executione defecit. A gratia Dei est, quod consilium faciendi quod bonum est capimus. A gratia Dei est , quod incipimus persequi id
boni quod decrevimus: i X autem incepimus, cum si deferamus Domino, qtiae estriaturae nostrae infirmitas stitim deficimus Quare , opus est nobis assidua Dei gratia in to a vito, omnibus vitae actionibus radfinem alioqui non poterimus per
De eo Illud obseruandu est, quod Dauid no e V v temere ingressiis sit via hac silent in ac pa-
e Piae, verum coici ho id tecerit. h. e. capto
prius cosilio. Qui i quis igitur vult patienter hac vita transigere,et omnino bene vivere, ad id ficiendu se quod amodo obligare debet, certo animi sui decreto, ac praemi iasa deliberatione. Facit enim illud: mprimis, aduersus subitos istos animo u motus: videas n. non prauos huc diue afectib. suis celeriter abripi. Caussa est, quod nu qua a pud se decreuerint patieter vita tr.msgere Linde euenit, quod si re aliqua vel leuicula moueantur, statim soluatur eorum in aduers sua ad conuitia, de manus armetur ad ne- γρη μη ns aliu uod perpetrandum. Existimant Mi homines vulgo non elle magni anima iuriam perpeti, neque putant se posse viros esse nisi in bellais transformentur. E-
145쪽
I, M.' x x et x. I29 quidem non existimo quenquam istoruin Dati de illo sortio iem esse, Vel animo maiorem, qui tamen apud animum suum de-Ci es t omnes initarias perferre. Ferocia esti ita nostrotum hominum plane belluina, non Agiritudo aliqua animus Obseivanduin ql bd arctus Da-De si a uidis tandem esse: buerit, tandem ipse se tuum locis utus sit ea enm vis est effectuum no otistrorum .utetia A egenitrum homi DCtial homino νι- Derum raptam. Ex quo Videas id huc re generatrili laeas il qu s peccati in ptimo quoque mere, iro . nasi imitam esse per fectam istam Papisitarum g cne tionem. si h omines put' ego nunqUzim restrii tu, inseracta et driae, quid penitus limo Liteat vidisses A oui, inquit Aposto Rom.7.I8 egenitas in me , hoc est, in carnem Pu haoata est onam Sensit ille quidem rho Lium plicati inhaerentis in le-em ill is quain vocas membrorum, re-ellantem l .gmentis: quam qu: de isti
i obis enim in dies, malis Lee edentibus, non rena limiam omnicim dolii tanquam vulnus obora mis: ἰruauit, deinde ineatim cor,terrio, exan Dη
ignis, di tum quidem solina est lingua 'P
146쪽
diice igitur, non absque lucta aliqua e- geniti hominis affectiones erumpere quo quidem differt renatus a non renato : qui faelle deui aliquo motu, ad quiduis atadueitur atque hinc oritur etiam aliud discrimen renati, non renati Renatus quidem mullum ditique perser iniurias ac calamitates. Job patienter tulit a mulionem bonorum tulit etiam patienter a minsionem liberorum sed quum ad ulcera ventum est, non tulit ea tam aequo animo. Commendatur tamen toti posteritati eius hominis mira quaedam patiemia. At non
renatus nihil perfert lubenti animo, si non possit iniurias ulcisci quum vult, retinet tamen apud se ulciscendi animum.
Obleruandum, Dauid exarsit primum n ι. deinde loquutus est. Iacobus in epistola
tingoa sua cap.3. V. s.ling Uam Vocat flammam i-eονais m-dem ait inflammatam a gehenna. En tibi i
male loe loco gehennam illam, quae nihil est a-:liud quam ignis malitiae in corde quas exardei cens, a Satana sufflatus, atque, fotus. Vide igitur , nisi primum sit in eor- de flamina, in lingua no est flamma. Qupcri polluit hominem, ait Dominus , egredituite ex homine dum igitur audis blasphemialc
istas, eo nuitia, putres sermones, ne lata haec imputa linguae petulantiae,quam corrit dis impuritati ex abundantia enim cori diso.
147쪽
IN PS a M. xxx Ix ui dis os loquitur detestamur linguas hominum , sed si impura illa ac foeda hominum
Corda, quae solus Deus intuetur, inspicere semel possemus, quantopere quaeso ab iis, toti abhorreremus' nihil enim est pio cuique magis detestabile,quam est animus cor hommis no regeniti per Spiritum Lanctum. Hactenus prima pars Psalmi. Fac texperiar. Commemorat preca-Pmbi tionem, qua indefectione usus est: cuius quaa rursus duae sunt partes primo, expetit ne mortem deinde petit liberationem a pec-ρ' cato peccati poena. In prima petit lone,
faeilioris do ictrinae gratia, hare distinguenda sunt. r.est ipsa petilio, prima parte vers. imias a. est petitionis ratio, secunda parte e p πω hiusdem versus 3 est amplificatio, tertia parte eiusdem versiculi Tequentis principio. q. est acclamatio quaedam,parte secunda, vers. 6.& vers. 7. Od ad petitionem, fari inquit 'texperiarfnem meum. potuit ho comprehendisse verbo uno, sae ut moriam sed usus est periphrasi propter θος, ad taedium vitae ostendendum:
quasi dicata am diu ego desideraui vitae finem, saetandem Vt eum eXperiar Ratio
leinde addita est, a vitae huius breuitate, Uen sera , inquit , dierum meorum quid
' quasi dicat, nihil est. Tum persiit ensista argumento, ac volens quasi exactius de-
148쪽
nuuidis,3 ROB. ROLLOCI COMMἰ finire tempus vitae suae , piamum,praesitur daturum se operam, Ut videi atqLeco gnoscat quam sit durabilis hinc definit tempus vitae suae, demonstratque quasi Deo ipsius authori mensi iam citae mae.
Ecce, inquit, palmares disso uigii dies meos:
zzz quitur postremo epiphonema, siue aceta '
ria eo , nix. κ ciique hoc pi In una ep matismatum Mem v Secundu est, tu ex ama idia omni , di curas omnis Tom iiij v Te. Profecto , inquit, damia est omnD omo, quatum uis constitutu fi mus in fixus in iracvita, prolatia. Dd sopcr is undique hostibus in celebi 'o tenta gno esse videbatur,cum o ta est a si a coni alio hoc aut epiphonem uis m. vi ruoc petit. Nain euidem s nsis dicit, Profecto per imaginempraeterit quisive hoe et iter speciem 'Cψy 7 quand .im evanidam , in ut dicit Paulus, per σχημα iue figuram , quo verbo signi t Psalm. r. t Urs non res illi qua vana quaedam
,o rei species. Idem iudicium prophetae est
149쪽
Ι PsALM xxx Ix 133 de improbo quocumque quantumuis bene constitutus sio videatur. Idem et imest Apostoli iudicium de toro hoc praesen Cor. . t mundo. Praeterit, inquit, figura huius mιιndi haec quidem de utraque epiphonem itis parte. Profecto in danu perstrepunt. Pronuncii eandem esse annalem studiorum hum morum, quae est ipsorum hominum: quasi dica , labora sit, currunt, su-
dant frustra quod Mipse prior expertus est, qui posteaquam regnum , Opesque
tantis comparauit , tanto cum labore,
vidit Abicit ilomum filium furere,&Mephibolatum eredidit conaturum aliquid V VJ qaduersus regnum , ac proinde incertus
uit trum uecessorem habiturus esset fi νου obuoltum m alium quemquam . m.
Obserua primum : Dauid soluta iam lingua non statim in Abs chalomum, non in Mephibo schetu In non in quemquam
hominum inuectus est , sed ad Deum conuersus, aduersus ipsum obmurmurat. Eo enim sumus ingenio, Mea est natura affe- ctuum nosti oru,ut quam primum soli1untur, tum primum in Deum praecipites ferantur. Id quod satis docent tragoediae illae ab Ethnicis eonscriptae , ubi videtis tot miserorum hominiae blasphemias , tot vociferantiones & exclamationes patheticas monetam in homines, quam in Deos
150쪽
imago quaedam est corrupta omnium ho minu naturae, interim dum extrema quaeque perpetiuntur omne Senim per naturam, mala quae nobis contingunt, materias
nostras Deo imputamus, non nobisipsis, non peccatis nostris. Non est tamen ista Dauidis obmurmuratio, neque illa Iobi impatientia, plane desperata, qualis soleteste hominum profanorum, rivos Deus omnino deserit Spiritu suo. o. h. Obserua deinde petitionis argumen- breuirare tum a breuitate vitae colligit moriendum . . si ' , Ut utile quidem est perpetuo cogitare de Vi π ' μ ta huius breuitate, neque obfirmare ani mum aduersus calamitates, quibus in hae vita voluntate Dei exercemur. Sic Iacob apud Pharaonem, ex sensu miseriar huius Gen. 7. Virae, quaestus est paucos& malos fui si est dies suos verum non inde olligendum est eontinuo, moriendum esse, neque prae impatientia expetenda mors est , id quod Dauid per infirmitatem carnis olim se, Rom. F.3 cit. Paulus autem longe alium usum osten- dit oppressionis:Oppressio quidem efficit, non quidem impatientiam, sed patientiam, patientia expetientiam: experientia spem. Vides igitur ex sensu ealamitatum oportere sequi non impatientiam Vesperationem, sed patientiam: spem Ex