In Selectos Aliquot Psalmos Davidis, Roberti Rolloci Scoti, Ecclesiæ Edimburgensis Ministri, Commentarivs

41쪽

gationes,quabus Deus ex misericordia sua exercet suos in hac vita, ne prorsus earnali ista securitate consopiantur, iereat naeu reliquo mundo. Quod qui de eis versi sit,tamen afflictiones ita pensivero obscurant nobis misericordia illa 4 ritate Dei in Christo , ut piletia metuant sibi dii affliguntur,ne simul ac semel uniuersi Dei ira in ipsos effundatur Existit aute hieme tu S,non tam ex parte animi regenita, si ex carne 'arte animi no regem ta: Nam I. Ioan.4.

charitas foras eiicit metu Ex carne igitur i. suit quod Dauid tantopere sibi metuerit abir.i Dei preces ipsius aliquid carnis&

corruptae naturae admixtu habuer Unt. PIe Praees

ces enim vel sanctissimorti hominu aliquas nigo me parte labem aliqua attrahunt ex reliqua 'μ ω hac naturae iis puritate. Interea tame se couertit ad Deum, iramq, ipsius deprecatur: quod rursus argumeto est apprehedisse euetia tu aliqua partem gratiae illius Dei in pisytim Christo Iesu. Secus enim profecto ad Deu tutMm accederemo fui siet ausus, aut euia Lirnilia res riter compellare,nisi allectus aliquo sensu

illius in Christo misericordiae Piligitur in media illa afflictionum nube, certe aliqde, etsi tape subobscuru illum misericordiae& gratiς dies inpaspectu habent,quo quid Callecti, Desi adeunt, eiusq; misericordiami plorant. Neq, enim possunt,qui non l*-

42쪽

psius, miserie ordia ea implorare Sed te similitudine hac declarabimus. Curriter al- pectum nostrum solem nubes inite ut

media,illa quidem nihil imminuit reipsa il

lius' plendoris, qui natura est in Sole etsi propter interieciam nubem Sol in fulgore suo non conspiciatur a nobis: Ita inter a pectum i strum Solem iliu ciet ac misericordia Dei interiecti afflictionibe , nihil qui de detrahiti eipsa quicquid demum detur nobis dilectioni Dei, quas - , , Deus O in Christo prosequitur, quae, ut

diisti ae Deus ipse immutabilis est, ita in aeter m in remanet eadem sibique temper similis, atque pi cor etiatum maner, cum nos maxime affigit. Nim etiam tum diligit nos in illo suo dilecto, quanquam non ita videtur nobis, propter asdictionem internos ei que faciem interie tam . Rursus autem, ut iniecta nubes, non ita obfuseat nobis Solem, ut prorsus nihil solaris luminis e spiciatur, putemus diem statim in noctem e 1 se conue sun erum, per mediam illam nubis opacitatem, aliquid certe lucis nobis affulget ita neque interiecta illa afflictionis nubes, ita obscurat Solem illi amoris Dei in Christo, quin aliquot eius radi j metes eorda Via nostra irradient. Haec a me ideo dicta sunto: i . paulo prolixius, ut in afflictionum tene-

43쪽

nis plane diuini Christo fauoris radius

ex oculis nostris auferatura velum perpe

tu Otatum luminis illius , quod est in facie

ipsius, a nobis conspiciatur, quantum no his possit monstrare viam ad misericordia&liberatu nem implorandam. Gratiam fac mihi Hactenus semel atq; λιι -- iteru deprecatus est ira nunc gratia mi cat Ur 'sericordia Dei implorat. Iratra1n, inquit, fac mihi Iehoua. Vidit ira dei, Vidit quoq is Agratia. aufugit ab ira, apprehedit giatiam, Dauidis atq; ea apprehensa, clamauit , Gratiamfac mihi Ieboua, erumpens enim in hie verba

absque dubio suaui cum sensu apprehendat gratia. Neq, enim leui aliquo ancchide perfunctori moueri debemus ad inclamada Dei gratia,verum, sim Ut cur voce, quedis ore est, Oportet esse profundum eius in

cordeson sum. Napi fereno citius gratia implorant quam eam impetrant, perfusis cordibus ipsorum sensu eius quam suaui1-simo. Quia tinguidussum Argument uim ploratae gratia subnectit a laguore ' 'bo suo,quasi dicat,Vides, Deus,' Uam gra Uiter morbo crucier, ergo gratia fac mihi. Cura me Inoua Rursus implorat miseri-eordia. Freques ista precatio subindicat eu Vehementer luctatu cum sensu irae diuinas si '

neque enim, si assiceremur serio diuinae i- ''

44쪽

ieiune gratiam a misericordiam Dei imploraremus, sed intensa atque iterata voce inelamantes Deum,conaremur elabi ex illo sensu:fieri enim non potest ut quis, Oppressus Dei ira , effugiat, nisi selus Deus,

porrecta quasi e coriis manu,illo irae suae onere ipsum leuet. Pacto, comurbata sunt οσι mea. Repetit Argumeri argumetum a languorei morbo suo, sed is nγο- explicatum suis partibus. Sunt autem eae, μέ υ primum conturbatio corporis,& firmissi-ΠDrum ac solidissimarum partium eius, nepe ossium deinde conturbatio anim propter iram Dei incumbentem : quasi dicat,&corpus meum conturbatum est totum, anima mea conturbata est, nihil deniq; in me sani est. Bene quidem habet,chim laborante corpore affieitur animus 3 vrge eur peccati conscientia Nam ideo humiliatur a Deo eorpus exterius, ut interius amnimus quoq; humilietur nisi enim animo assurgeremus aduersus coelos ac Deu ip sum,quorsum opus esset eorporis deiectione Ergo humiliabatur Dauidi seorpuS,Vt animus humiliaretur. Pessime enim ista inter se eonueniunt, superbiens animus,&corpus humiliatum Grauissimum autem

45쪽

IN PSALM. . v et asuet spiritu suo animum ad resipiscentiam. a morbus ipse desperatissimus est, cum in

sensu orporis grauissimo cor cuiusquam manet ΔαισθηΤον absque sensu irae, absque

sensu peccati, absque sensu gratiae. Quod 11 sit in aliquo sensus irae Dei,ea est ad eouersionem ac lanitatem recuperandam recta via: verum cum non est sensus irae, nec

est conscientia peccati, tum quidem rugit homo afflictus instar Leonis, ut de se testatur David. Non autem magis se potest Pal. i.

ad Deum conuertere,quam bellua ad per 3.cussorem. Consolationes quae Vulgo aegrotis administrantur,eo sere tendunt omnes,

ut in morbis securi sint Dei, securi sint

peccati,seeuri sint coelorum S inferorum. Esto,inquiunt,animo forti,ac ne cogita des .H- morte , sed cogita de corporis finitate re 4mρ,ο- cuperanda Commendant igitur patienorum . tiam ae fortitudine animi: sed an eam quae

est ex fiducia in Iesu Christo 'Minime: ve-

1lim patientia illis,est animus ferox, superbiens, accolluctans eum manu illa Dei, quae aegrotis incumbit. Si autem interea mentione aliquam quis fecerit Dei,ipsiusq; miserie ordiae in Christo peccati, vitae, mortis futuret, statim excipiunt sermonem hune tristem nimis, it loquuntur, melancholicum, quique ad morbum augem, dum magis, quam imminuendum, Peri

46쪽

3o ROB. MOLLOCI COMM. net. At multo melius ageretur cum groibali quo si ipsi commendaretur animus deiectus, contritus ae humilis. Nam deiecto semel animo,resipiscenti ac implorationi diuinae gratia locus aliquis est. Obserua Misericor rursus: Dauid hoc loco,ut Deum ad mise-ι ricordiam fies': at, proponit ipsi quali ocu mise , is lis vid Cndam . amplifieat mi ei am sua, stra ita ut tota quodammodo a Deo semel e 5 spici possit. Miseri eordia praesupponit miseriam ut autem Deus sit milericors,oportet nos prilis simus miteri. Quamobrem, sinu is velit implorare Dei misericordiam, necesse est profiteatur coram Deo se miserum esse. Nam quod illud quis de se vere potest dicere, nempe miserum essena tura sua atque ea consessio imprimis Deo grata est, in cuius compectum non est prodeundum cum ostetatione liberi nescio cu ius arbitraj: quasi vero in natura nostra po

m 2, sit vel semel cogitare de aliquo, quod

impietas Deo gratum acceptumque sit. Id enim esset detrahere gratiae Dei in Christo Iesu, qua sola habemus quicquid in nobis sa-

cultatis est ad bene cogitandum, bene Olendum bene operandum. Neque rursus in Dei conspectum prodeundum est, cum opinione meritorum ac satisfactionum

47쪽

Pharisaeus ille. sed domum reuersu estning ἡ-ta iustificatus Prodeundum est in conspectu ι- νώaG- Dei potius eum misero illo publicano,qui sis. exposita Deo miseria sua , misericordiam Luc. a. inuenit. Nunquam tamen Papita miseria δ' naturae nostrae Videre vel possunt vel volunt, ad hoc ut milericordiam Dei eonse quantur.Ergo,ex his quae dicta sunt, apparet proponendam esse Deo miseriam no

stram.

Sed qui fieri potest, ut proponat quis Pior in Deo miseriam suam nisi ipse prior cogno tineia scat se miserum ξCoonoscere autem se mi se

serum , ac agnoscere materiam suam, non o Getismi est perfunci orie profiteri se mortalem e sese,peecatorem eue, multis malis obnoxiueste,cum interea nihil horum apud animustum serio sentiat, cuiusmodi sunt vulgo hominum de seipsis confessiones verum agn Ie miseriam, est pcnitus corde lentire In miser sis,est eonscium esse peccati tui,eu erio animi dolore.Bis miseri sunt qui nonia dent se miseros. miserum M per se peccatorem esse,ut homicidam,

ut adulterum, dee.at non videre quantum mali sit in peccato, nulla consesentia moueri vel 'micidij, vel adulteri j, illud estiterum t. rum esse. Ea enim est carnalis tute illa securitas, qua tanquam lethar o con

sopiuntur homines, adeo ut nihil vel V1-ria.

48쪽

31 ROB. MOLLOCI COM Mndere vel sentire possint, donec tandem repentino aliquo iudicio ita excitentur, ut nunquam iis imposterum sit conquiescendum. Hactenus amplificatum est argumetum amiseria sua. Depreca Tu ergo deboua , quo Gue c. Nunc ρν concludit deprecationem irae Verum,con

ς- *' elusio conuersa est in querimoniam:con queritur enim Iehouam diuti iis ad auersum manere, ut facile apparet ex sequenti petitione qua dieit, Reuertere Ieboua.Ergo per effecitum dolotas vehementis praecisa est integra sententia, aposiopesis quaedam est Sed expendenda est que rimonia Druid ,ut videtur, breue tempus duntaxat destitutus Dei sui praesentia, ita tamen queritur ac si a multo tempores A., i, i mdiu priuitus fuisset iucundo illo αβα Dei sui alpectu : Quo sue e P , inquit. D. Quibus consueuit esse praesens D ' eius absentiam vel ad momentum fer Ic possunt: ipsis hora annus est. Ita quidem illis videtur , praesertim stanterea iratum sibi Deum tentiant. JHm de securis istis nihil dico, qui libenter Deum nunquam intuentur, aut eius recordationem

eo lunt Quam multi enim su labique, qui, si detur iis frui hae vita, timagna

cum eopia rerum earu quae ad hanc vitam tolerandam pertinent, nunquam prosecto ere Gra

49쪽

IN PSALM. I. 3, cuperent, neque vitam alteram, neque

coelos,neque Deum videre Adeb fallax est carnalis illa securitast Persuadet enim nobis esse elicitatem aliquam ac veram tranquillitatem ac pacem sine Deo, sine Christo,in hac vita. Hactenus conclusit

deprecationem irae. si mertere, Ieboua. Nunc rursus implo rat gratiam Reuertere, inquit,Ieboua, eripe - animam meam. Nempe e praesenti morte purati. serua me, non quidem propter meritum

meum, sed propter benignitatem ac meram gratiam tuam Agnoscit igitur praesentiam Dei.& fauorem ipsius esse non quidem ex aliquo suo merito, sed ex mera Dei gratia. Vnde illud apparet , inquerimonia illa,in qua expostulauit cum Deo de absentia sua diuturna, non tumquestum eum de iniuria aliqua, quasi ve- tbDeus iniuste cum eo egerit,secus quam

ipse de Deo sit meritus. Nam si Dei prae entia sit ex gratia profectb absentia Deiaon ex aliqua in Deo iniustitia. Estque o., a. Iud discrime inter querelas fidelium acnfidelium Fideles non queruntur iniu-qualeι. iam sibi a Deo fieri,contra quam merea ur de ipso:veruin,inter querendu,agno

cunt perpetub iuste in se fieri, quicquidit Dei voluntate , idque se iustὰ comme-itos esse: queruntur autem dc expostu-

50쪽

amisia acculationes, blasphemias , accusan Deum iniustitiae, suam interea innoeentiam afferunt: querimonia autem eorum

est ex Dei odio taetestatione praesentia ipsius, ad quam intremiscunt, a qua toti,gMutibi abhorrent quam maxime. Videndunitaque nobis est diligenter , ut inter querendum, modii imponamus affectionibunostris, ne sua intemperie eo nos proue hant ut vel vlla labecula aspergarnus sanctam illam ac inuiolabilem maiestatem quod vel eo diligentius nobis faciendunest , quod omnes nos per naturom eo prR pendeamus, imprimis difficile sit , ebullientes affectus impuras cogitationes HOrdine cogere atq; reprimere. Quamobri laborandu est perpetuo, ut de Deo nostr non nisi summa eum reuerentia Ianct late Tentiamum loquamur. Oem iam non est in morte recordatio tui. Allie

a lisia rum e drgumentum petitionis, glor D, ipsius Dei ut enim prius illud fuit ilmiseria sua vers. 3. ita hoc posterius a gloria Dei, quae per prae entem a Dauidis eonditionem videri potest in dr2, crimen vocari. Domine , inquit, in o ne Precordatio im ergo me serua in