장음표시 사용
71쪽
lie illo statu suo, cum eonditione Llolo
latrarum , pronunciit. 'exclamat eos
quodammodo prae se miseros esse. M tiplicanti in uiti dotires suos, qui alienum, hoe eit, qui peregrinum Deum Idolum
dotant, hoc est ri trimonio se copulant cum eo eis luta magna dote Dini enim Idolota vix potest quam Uita proscindanti Ido trammalo latrat in Idola sua. At quid inde fruchus ' 'percipiunt ' Nihil profecto solidi a veri gaudi , quale Dauid percepit ex Onnubio illo suo cum vero Deo, sed tristitiam
duntaxat omnemque miseriam. Superstitio enim emper coniuncta est cum trepilatione animi. Quid enim potest animum hominis stabilire praeter solum Deum Pollicentur .iliis Papistae paeem a laevii- v v tatem, qua tamen ipsi non fruuntur. - Obserua igitur hoc loeo: ubi quis vis, is rime percepit illudia adium , quod est a selis, ais vero Deo, tum videntur ipsi miseri omnes remiseria ii, qui relicto vero Deo ad Idola consu se fere giunt tum enim satis perspieit quis Ido-a Iolatrarum miseriam, posteaquam Oculus, taee illa quae est a saeie Dei iam collustratus est Atque is est qui solus potest demiseria humana recte iudicare. Idololatrae ipsi c eutiunt ad suam miseria. Sunt etiam alij qui Deum alioqui profitentur ore,non tamen sentiunt corde solidum quod ab
72쪽
ys a o A. R o La o M, ipso est gaudium in Christo Iesu: quorum iudieium de Idololatris p est peruersum me his loquor, quos videas passim, nullo discrimine, ad societatem suam admittere quos liber, siue veros profestares, siue erucis Christi holles, qualis sunt hodierno die Pontifici j. Vt igitur se me icam, nullus est aequus miseriae Idololatrariam iudex, nisi qui ipse prius sensit beatitatem illam quae est in vero ae unico Deo. tibis iisa 'Non libabo libamina vi prius pronun-rrilolauatiauit miseros esse Idololatras, ex sensu il- lius gaudi quod ex vero Deo percepit, ita nune profitetur se communionem nullam habiturum vel eum Idololatris, vel cum Idolis ipsis signife atque se ex animo detestari falsum illud ultus a religionis genus. Non libuo, id est non sterilacabo
cum iis, more profanarum Gentium, quae sanguine libabant etiam human , non Leuit. r. modo contra legem Dei, sed etiam con-r . tra humanitatem ipsam. Non assumam mina eorum. Hoc amplius quiddam est, quam quod dixit proxime: quasi dieat , ne nominabo quidem Idolais alienos deos. Extat de hae re interdiscum. Nomen Exο 14. Lorum alienorum ne recordemini , neque auditor in ore tuo siue in iuramentis, siue
in sermone familiari. Exemplum huius habes hoc loco,in promissionem apud
73쪽
Prophetam. Extrema, est igitur ista dete Ose.1.iet statio quam profitetur Dauid , vel nominis ipsorum. Quod si quis penitus intueretur miseram illam Idololatrarum conditionem, sim sitque sensu aliquo veri Dei in Christo Iesu assiceretur, is profecto cum Davide totus ab Idololatris db Idolis abhorreret & vel ipsa eorum nomina cluribus ipsius essent inaudita Nam quae com- 'munio luci eum lenebris dieque protecto 1 tot reperirentur apud nos qui tam liben-.ter exciperent pistes illas. Antichristi emisiarios, qui huc transmitthan Iur ad euertendam illam quam profitemur Euange- iij puritatem. Ieboua et portio. Postquam praedicauit tacitas Idololatrarum miseriam , simulque pm- ia L.
fessus est quam alienus ipse sit ab iis:
Nunc praedicat felieitatem suam, quamisiae et s- obscure opponit Idololatrarum miseriar. a. Materia gloriandi de feliciti te nostra, qui legitimum Deum legitime colimus alismigna nobis suppeditatur, quoties inspicimus in miseros illos qui peregrinum cultum consectantur, hoc profecto sum haberet hodierno die, si quis serio miseriam
illam inspicerct, sed pauci admodum id
faeiunt: unde fit, ut neque eorum Irriseria, neque sua felicitate commoueantur. Sed
expendamus diligem ius vel ba Ie uas,
74쪽
narissilis in Nit, portio ad mei. r. Gloriatur de hae- piorum, aeditate sua : haereditatem suam appellans Vς ipsum eliosam. Naira primum necesse est fiamus participes ipsius Dei, iuxta promissionem inscedere , Ero Deus tuus: ut deinde communi centur nobis omnia eius beneficia in Christo Iesu , ut sunt remisso peccatorum ustitia iit Laererna. 2. Glo latur demde infirmitate illius hae edita tis suae, idque per apostrophe ad Deum. Qui quidem re monemur, ut inter gloriandum sibinde oculos ad Deum couertamus ad hoc, ut in gloriando maior sit
fiduci avidi . st ex solo Dei aspectu irae
senim .i. Gloriaturinam cui tale haereditatis suae. Funi lianc u cciderunt ibi inamoenis, hoc est, haeredita quae mihi quasi funiculis diuisa estis assignata , incidit mihi in amoena loca. Me funiculis vide Deut. 3r Mosen . . Gloriatur, postremo in elegati as haereditatis suae ipsi copeteti, Cui ita dica proportio irabili Possesso, inquit, mea elegans estpro me , hoc est elegantia eius mihi proportione respondet. Vt igitur in sum-m l dicam , gloriatur David in haereditate sua p. in haereditatis suae adiunctis. - Ο Verba haec Dauidis magna sunt omniactrioa grandi i argia sintque ingentem sensum
S Dei in Christo vita illius aeternae, qui his vestis erat in animo Dauidis, moveto l
75쪽
ipsa verba. Nam gaudium illud fidei,ducente Petro, in eis bile est, ac gloriosum. Senius igitur maior fuit verbis, at res ipsa,& materia giud ij, maior est omni sensu:
cuius uniuersi non sumus ea paces. Quamobrem haec verba Dauidis tam grandra,
arguunt gaudium illud quod in futura vita percipiemus,&illud quidem admirabile. Danda itaque nobis Opera est, ut cum haec legimus quae a Davide in hac de prodita sunt, ut densum aliquem gaudi similem in nobis perciptamus, ratiocinemur ex his ipsis verbis, i immensum fore illud gaudium quod aliquando planc hauriemus, cum patefiet nobis ita secti do aduentustio Omlnus noster Iesus Christus racquando, qualia est in se gloriosum cum videbimus. Benedicam Iebouae qui tonsulit mihi,etiam per no les,erudientitus me rembus meis. Propono mihi Iebouam iugiter quia udextera mea esἱ non dimouebor. Idcirco Utatur animus meus, di exultat gloria mea etiam caro mea habitatsecure. IO Quia non es derelrriturus ammam meam insepulchro: non permissurus es, quem benignitate pro siquem , ' Idere corrNtιonem. ii Facturus es' eaperiar semitam diluta.
satietatem gaudiorum ante faciem tuam.
76쪽
is, ROB. ROLLOCI COMM. amoenitatem ad dexteram tuam, in aeternum Psalmipo Benedicam Iehouae. Tertia pars des,
yrema Benedictio . Percepta iam illa in Iehoua ς 'ς felicitate sua M.tuid erumpet in benedictionem, redundante nimirum ingenti illa laetitia quae ex Deo fuit , in authorem Uum Deum: laudatio enim ac benedictio Dominis Dei, concinu sequitur percepta ex Deo laetitiam : quaque mensura est laetiti , eadem mensura est benedictio. Si nulla laetitia,nulla benedictio, si aliqua laetiti, siue ea maior, siue minor sit: aliqua est et Lim benedictio, siue maior, siue mi Dor, pro modo nimirum ac mensura titia . In caelis autem , ubi perfecta sutura est laetam perfecta Massidua sutura est benedicti, die&noct ac sine intermi L. si dicturi sumus , Sanctin, Sanct-,D
Picon ulit mihi. Sequuntur argumen sa benedietionis , a Dei beneficiis in ii. . , tam . Nam posteaquam tacitia cordis le-
melingui nostram soluit ad Deum laudandum , non deerit tunc laudiindi eum maeteri Beneficia Dei Gint duplici ac pirtim sit praesentis vitae, ut consilium b i. immota quaeda firmitas , hoe ver- sequenti: partim sunt vitae futurae, I Vt revirrectio, ut vita aererna, a vers.9. ad
fine modes. Primum itaque argumentum
77쪽
benedictionis est, ex eo quod Deum sibi
habeat consiluirium. Qui consilit mihi, in Psil .is. quis hoc est quod dicit non semel, ut O olim
docet me aias M. Doculi autem Dauid est,pψ' 'Vias tuas, dum mentem ipsius illum mareta dioe, ut pollet videre quae Deo accepta esIent grata. Docuit etiam vias suas, d Via A.
cor ipsius dirigeret ad ea quae Deo grat, θη Gessent persequenda. Ea enim est carcitas
me nris Otirae quoad res bonas Deoque gratas, item pcruersitas cordis ut nisi ad mola manu sua Dominus nos illuminet,
reformet atque resing it, nihil boni ne cogitare quidem postumus. mobrem quisquis vult recte cum laude aliquid agere, necesse est sibi qu Prat Deum consiliarium. Id autem ut faciant imprimis admonentur Reges. Dauidis Reges exemplo qui non illius est prodire in consilium eum regni proceribus, nisi consulto prius Deo suo. Per noctes designat tem Templupus quo ipsi consuluerit Dominus, quasi F Mμη dieat. Non solum interdiu, sed etiam no-ψ'ctu. Hoc est nullo non tempore milia con sulit. Ex quo apparet Dauidem, hominem alioqui distractum per noctes, variis curis, aeutationibus, ut erat is homo typus Christi, afflictiones eius ac tentationes erant typi imprimis vivi futurarum Christi affiictionum aetetationum,
78쪽
s1 ROB. RO OCI COMM. Apparet, inquam eum ita distractum, noctu solitum esse ad Deum suum precibus Confagere, eoque in rebus perplexis uti tanquι consultore, quo etiam a flum
Auli salu eo , Ut quemadmodum ple dele alicubitaris 'ν test itur , quum anxiUS ac perturbatas to-
Minoetius tu saepenumero cubitum ire Vesperi, mane hila is, gaudioris asi perfusus totus sese lecto reciperet Non alia amem de causa id fiebat,quam quod Deum consuliorem etia a noctu habuerit Grave ac molestum quidem est, si noctu priuetur aliqUis requie ista corporis, corpore. rum sensuum, qui iam per totum diem multa tidiendo, multa videndo, multa tractando, c. defessi unt. Verum grauius est illud, si quis non modδ priuetur ea re qui corporis, verum distrahatur interea Molestia curis cogitationibus animi variis. Mo-νη η' lestiarum ista um pernoctem haec se te cau, ri se est v ad diam pauci in molestiis suis ad Deum conrugi ante atque a linum quali eius deponant: vertim malint ipsi sine Deo cum molestiis ac curis suis colluctari atque confligere, quont this ipsis magis magisque distorqueantur. Eruduntibus me renilius meis. modum
e m Iri nota quo Deus ipsi conlutueri r et au-kim tem per Spiritum Sanctum , quem no
mine Renum intelligit. Renes autem
79쪽
IN M. TVI. 63 metonymue ponuntur pro cogitationibus, Varum sedem Seraptura facit Re ' - - Πnes dum igitur innuit David , none X traordini ritim ahqcem, ut , qui fuit per visione, perans omnia, ed ordinarium qiai fuit per verbum de quo haud dubie saepe meditatus cst Dauid, per Spiritu mitis Sanctum cum verbo operantem. Quare, quod non exspectemus Deum extraordinem nobis Tuturum δε nobiscum vel interdiu vel noctu coram loqUutur Um, non putemus ideo non posse fieri, ut nos eo tamur consiliario. quandoquidem hiemodus eum Deo agendi Ordinarius per mἰis verbum Spiritum Sanctum suum lon di,sus. ge optimus sit, ut , exempli gratia, si quis interdiu vel noctu oppressus animi mole
stia apud se reputet illud Apostoli mi L phio,
lare estos liciti sed omni in re precibur ' 4. 6. supplicatione cum gratiarum aestione petitiones destra innotescunt apud Deum. Si quis inquam,reputet hoc,is profecto cum Deo
non minus familiariter agat, neqUe mino ..
rem ex eo capiat consolationem , quam si isti vi cor. m eum alloquatur urnae argu- Propono Iebouam mihi. Secundum argu mentum:
mentum benedictionis Dei, a bene fieto Perseurea illo quo immotus S firmus stat etiam in '
hae praetenti ulta. Non d moVebor, inquit, pro.
Sinsiit enim se David firmum ac stabilem o4.
80쪽
6 ROB. AEOLLO CP co M M. in Deo, ctiam in mediis illis commotionibus4 afflictionibus , qui bus tum agitatus est. Idem semiunt pij ali cum ad Deum nom. s. se recipiunt. Sic Paulus, Quis nos separabit n. acharitate Christia Sensit enim se fundatum ae radicatum in illa chiritate Dei, ut ipse alibi loquitur. Idem tamen alias seniit' 'Τ sit se grauiter exerceri secundum X teriorem quem vocat hominem. Sed quid interea de interiore homines praemimur, , Co . inquit, sed non opprimimur haesit imus,s., sed non haeremus: persequutionem patimur, sed non deseri mar: deiicimur, sed non perimus a vero imp ij, cum rebus aduersis premuntur, ut non confugiunt ad Deu, sic nullam sibi in Deo stabilitatem sentiunt. Fateor quidem extra Omnem Ommoti em nonnunquam positi videntur sibi firmi esse sat vel minima aliqua agita tione toti concutiuntur, quo primum tepore defecerint illa quibus freti sunt ad
statava Vertim huius stabilitatis fundamenta
tu piora consideremus. Primum est hoc quod di fundame cit. liboua a dextera mea est, quasi dicat, , Iehoua me sustentat, ut loquitur alio psa mo verum huius stabilitatis altius adhuc , principium est. Propono, inquit, mihi Ie-houam iugiter. Haec est illa in Deum perpetua fiducia , quae nullo non tempore