In investiganda monachatus origine quibus de causis ratio habenda sit Origenis

51쪽

an in seriore ΙΙarnach l. c. p. 18 priuii monachi uerint cortis monumentis vix diiudicari potest. ii W0ing. l. o. X, th: . i5. 78. Non martyrii spiritualis studio Dionachatus videtur Ortus esse, Sed aliis causis. Sed Martyrio tu id aut iam cindo al, initio comparari citaque

52쪽

commendari sucile poterat, tuum non solun tertio saecul sub Origene martyres et virgines primo et sucundo Oc Ordinum ecclesiasticorum poni solorent, sed etiam Mothodius Tyri episcopus virginitatem tamquam perfectum ut continuum ut dissicillimum martyrium summis laudibus extulisset ac paene virgines martyribus praetulisset. cfr Method Tyr conviv. decem

Clemens t. strom. IV, 70 ed. otter vitam veri nostici, Origenes in v. Matth. III, 171 sed Lommutgsuli totam continentis Vitam perpetuum martyrium diXisset. λη Weing. l. o. X, 77s CD. Harnach l. . . 14. λδ Weing. l. c. X, 7844. Addendum autem erit, tales causas, si claris testimoniis demonstrari non possunt, reVera tamen monachatus institutum praeparare potuisse. Sed hic

quaeritur, quid certo demonstrari possit, non quid fieri potuerit. λε Keim l. o. p. 205. oh. eing. l. c. X, 76. λβ Weing. l. o. X, Tib. De tempore epistolae illius, quam eingarten id dignam non Sse existimat, Se brevincturum Sso promisit. Neque vero in illa epistola voce διονη monasterium significatum DOD SSe mihi persuaSit, quum non Solum Verbum ,sto νη , Sed etiam ,Πaφνουτιος, fιοναχ ς τῆς

αυτῆς sio νῆς ibi in Veniamus. Nec minus sola Athan de titulis psalmorum apud igne ol. T. p. 114s in s. LXVII stich. 14 16 - θεος κατοικί ει ιονοτροπους ἐν οἰκω, εξάγων

53쪽

ih In aesti mundo Eusebii loco dem. V. I, 8 magnopere refert, et quomodo , monaclii H et monacliatus notiones definiantur, et quinam fuerint ines et modi asceSeos et evangelicaeci philosophicae, quae in ecclesia antiqua et imprimis apud thoologos Alexandrinos invenitur. De quibus rebus vide infra. Ceterum D Gie Seler, . G. I, 1, 404. Keim t. c. p. 206. Hase l. c. p. 436. LuciuS, . . . 31 8. 160. Gassi is chr. s. . . II, 60 Ueing. l. c. X, 644. ly Quod ad librum illum De vita contemplativa , Philoni ascriptum ab Eusebio primo commemoratum attinet, duae quaestiones solvendae Sunt altera, quid de libro ipso, altera, quid X Eus obii commemoratione coniiciondum sit. Ac primum quid om Lucius praeclaro ac singulari libro die Therape uten

de vita contemplativa non a Philone Onfectum, sed ad commendandam et efferendam vitam Seeticum ab an Onymo quodam auctore Philoni subditum esse demonstravit. Quod ab omnibus fere historiae peritis probatum est. Quaerendum autem erit, utrum an Onymus ille, sicut Lucius protulit, ad Christianam scosin propagandam circa annum trecentesimum scripserit Lucius, . c. p. 123 - 198), an id, quod

tari potest, quin et Lucius contra auctorem Judaeum et ei n-garte contra Christianum gravissima arguinent attulerint. Nec minoris Ondoris est haec sinestio, triani talia instituta asceti ne vel communi seu monastione vitae, ilia alia liber uvita contemplativa describit, in ecclesia Christiana autor illo scribunt iam floruerint et ab o laudibus lata an ab illo ea, quae nondum erant, sperata et X Optata et descripta sint. Fortasse autum accidet, ut numquam illa decerni Ossint. Quodsi ne lue tenipus De lue locus es lue t ri lirium t rolis situm auctoris Corto cognosci potu serit in des 'l'ib uida asces Os historia vix libro do pseudophiloni O ut Midum erit Orto sonte. Sed iam magnu ui est demonstrasse, ne lue pecialem Thora-Ρeutarum Sectam umquam suisse neque Philono in libri illius

auctorem OSSO.

54쪽

multo propiu attingat, quaestio est, quidnam EusebiuS h. e. II, 1 d Therapeuti agens, nos doceat. De sua re qui neque Woingarten l. c. X, 764 neque Lucius i. c. p. 284s. p. 204)Satis accurate egerint, nobi breviter disputandum est. Uein garten enim t. c. X, 764): . Dus Eusebius Hauptinteresse , inquit, in seinem ob der chris D. V. C. gulit araus inaus, Aus dum Mundo Philo diu Goistigkoit uni di philosophischo

uo de Identitat de voti . V. C. dei Therapeuten eige-logie Sitto und Gobrauuli mi deiij unigen se inseraeit, attedie Therapeuton, h. e. II, 17, fur christitoli Asheten rhlart. Sed accuratius explicit illo Eusebii loco haec inveniuntur. I. Eusebius, ut librum illum . . . Philonis asserruto de herapeutis ageret, permotus St, quum de aetate postolica ut d Marco Christianismum in Aegypto propagante narraro II, 16. De ecclesiis ibi conditis loquens , Υ σαυτ η

,,αυτοὶ illi sunt credentium virorum et mulierum multitudo seu ecclesiae Aegyptiacae. II. usubii illo loco maximo interest, ut demonStret, iure morito quo se libro Philoni Judaei in do scribunda apostolorum aetate tamquam certo et idoneo fonte uti. Quod primum fama tradita, Philonem cum Petro Romae

convenisse Ostenditur. Deinde autem cum illam famam veram,

tum Thilonum Mes Christianis antiquis ruptum neStem AESSe,

55쪽

exponitur argumentis libro ipsi desumpti S, si ui , σανυ ς τους

diati ρουνra ἐθ υν. Id est Philonem Romae cum Petro consuetudinem habuisse verisimile est, quia liber ille , ,enucleate

continet ecclesiasticas regulas, etiam nunc et usque ad Osconservatas. Sed eo, quod etiam ascetarum nostrorum vivendi rationem quam ceu ratissime enarrat, manifestum fit, eum non solum cognosse, Sed etiam laudare, celebrare et est erre aequales suos apostolico viros, tui, e gente Hebraeorum nati, iropterea plurimo pri Stinorum morum reservarant. Lucius illud αλλα καὶ quod magni ponderis est, mittens conteXtum non

βέστατα στορ υν). Sed prior sententia sag ὼς τους εἰς τι κτλ. totam libri summam describit posterior ἀU. καὶ κτλ.)rem leviorem attingit. III Non ad scuta solos, sed ad tota ecclesias Aegypti resur Eusebius o nimion Thurapeutarum Christianorum nomen tunc nondum ubi quo notum fuisse coniiciens II, 7, 3. 4 et disciplinam, scilicet, luod rei familiari liii Osopi uindi Causa re

56쪽

li, ra). Inde sequitur, quod Eusebius Therapeutarum si Oνα- στλ ρέα, οἰκ staTa ἱερα, σει νεia et ecclesias esse est praeteritae r σαν), non Suae nutatis fuisse declarat. Quae gravissima Sunt: Therapeutae Eusebio non asceta quidam Christiani, sed omnes notatis postolicae Christiani 0gyptiasti scutice viventes videntur esse. Insuper, si monasteria ulla aut monachorum O-cietates prope leXandriam cognosset Eusebiu S, necesS erat,

locum illum Philonis modo prorsus diverso interpretaretur et monachatus Christiani mentionem laeseret. Quod si nequaquam fit, OVum argumentum est, coenobia et instituta monachorum aut Eusebio nota aut eius temporibus longe lateque clara non

Eusebius evangelia se apostolorum scripta et talos propheticorum librorum interpretatio nos esse coniicit, qualos Pauli epistolae et epistola ad Hubraeos continent II, 17, 1 l. 12). VI. ymnis denique, quos illi faeiebant, commemoratis, Eusebius II 17, 14 se a collogisse confitetur, sed c0 Ta

57쪽

II, 17, 23). Concludit Eustibius caput illud his verbis: ori

VII. Qua tota argumentatione apparet, non tam Scetis quibusdam, sed toti ecclesia Cristiana primitiva Therapeutas

ab Eusebio comparatos esse. Regulas, Oros cultum, di Sciplinam, Criptura Sacras Studia, SceSin Ordines . Clinrismuta,

dies estos, unora, liturgias ecclesiae a Philone deseripta esse putat cla II, 16,2 17, 24). suetarum nutem, ut ita dicam, ordo Christianorum non nisi II, 17, 2 ἀλλὰ καὶ τον βίον τ υνπαρ χηs i ἀσκητέον et II, 17, 7 σπερε cui καθ' si ας), virginum ordo II, 7, 19 commemoratur. VIII. Eusebius Therapeutas apostolica aetatis Christianos

17, fi) distinguit.

58쪽

X. Itaque si supra 'V0ingat tento contradiXi, tamen On- sentio cum eo contra Lucium dic0nto l. c. X, p. 764): Dassilier nur j0ne Asheton semoin sinit, di Wir nus Athonagoras uni Tertullian kon non haben solion Valesius u Eusebius h. e.

simum urgumentum est, Eusebio monachorum colonias notas

non fuisse aut si notae ei erant, habebat, cur eas dissimu-mularet. Cfr. eing. l. c. X, 766: Sovie stoli untur allon Umstandon est, Eu80bius eis Doch tulit Von insem christ-

hunderis vertegi. Interrogari autem potest, quatenuS OStea scriptores et laudatores vitae monastione de Originibus monachatus agentes, si non librum . . . seudophilonicum, tam0n usubii historiam ecclesiasticam secuti et salso in maiorem monaoliatus gloriam interpretati sint contra Lucium,l. . . 163). λβ Quum etiam postea primis ipsius monachatus temporibus se causae renuntiandi mundo valde diversa fuerint nequo monastica vita cum stabilitate propositi seu voti coniuncta sit, Narcissus episcopus qui et propter res adverSa et ,philOS0phandi causa κ αὶ λλως ἐκ uaκρου ον si λοσοφον ἀσrra stενος

λίον occlusia relicta in solitudine et campis complure RDDOS latsebat Eus. h. e. VI, 9 6 et postea τῆς τε ἀνaχ 0ρήσεως νεκα καὶ γῆς φιλοσοφίας ab omnibus magni aestimabatur ibid.

VI, 10), primum anachoreticae sive monasticae vitae Xemplum nominari potest. sed quia imitatusne sit qui eum, ignoramus, non conditorem, Sed praecursorem disciplinae anachoreticae

59쪽

de Gomoindo d0finivit, neque intelligo, cur arcissum episcopum Iinchoretam comprobare nolit, neque argumentum eius admittore possum hoc: Die Sehit Such aber nach dom ψιλο-

in die ερ s/όTara χωρta Veing. l. c. p. 760). Primum nimillum τι ita σοφον βίον et σκν si Christianam tertio saeculo id om fuisse aut notio nos apud EuSebium Synonymas SSe, Ognoscitur loco ipsius Eusebit h. e. VI, 3 9-l3 ,. yi υτε ob ἐνι

στρέυφινῆς, ἀλλ' πὶ το Ddaφος dia Iroi di ς 7ποιεῖτο . . . Narrantur deinde nonnulla de paupertate, continentia, Simplicitatu disciplina Origenis . . . Totai τα ν φ ιλοσοφου βίου τοῖς

Pal. XI, , 2 , , Πάs φιλος, ἀννὶ καὶ rea Oλον υ του ον βίον στάσκ διαπρέψας ρετh, ἀποτύξει .ci κατ&τρον , σει Τίου, τῆ τι ς υσίας εἰς ἐνδεεὶς κοιν υνία κοσsιικ 0ν ἐλπίd 0ν λιγευρ ce φιλοσόφto πολιτεία καὶ ἀσκήσει. - Pamphili pol pro Origene, opp. Orig. d. OmmatZSch, XXIV, 298 , vitam abstinentissimam agere o valde philosophicum. Itaque, dummodo d0finitio monachatus, quam eingarten protulit, probari possit, Narcissus monachus fuit, praeSertim quum nihil intersit, utrum etiam philosophi ethnici anachoreticam vitam si etiverint nocitu Sed de d0finitione monachatus vid infra. λ' D Hieracitis longior ilia aestio est, tuam ut hoc loco suscipi possit. Revoco igitur et ad Iarnachium aliud tergog-

Plit VI, p. 100 .), Lucium l. c. . 43 8.), qui Societatem

quandam monasticam Seu seeticam ab Ilieraca conditam se se gravibus causis demonstraro student, et ad Veingarionium l. c. X, p. 60 S.), qui argumenti haud levibus contradicit. Sed qui e luid tu aestione caute Soluta in Ventum et i, Dei lue historiae asce eos ne lue libro de monachatus Originibus agenti Hieracitae prorsus praetermittendi sunt.

γ' csr Woing. l. c. X, 7764. Equidem lingua Syriacae

Zaliuio allatis cingarten ius victus esse mihi videtur.

60쪽

christentum.

Domini appollati sunt discipuli Christiani et Xenodochia tmonasteria postea Sunt appellata novis nominibus; res tamen ipsae et ante Omina sua erant et religionis veritate firmantur, qua etiam contra improbos defenduntur.

Aug. de Or eccl. 9thol. c. 31: Summae continentiae

hominus se in Oriente maXimo atque Aegypto. Ocr. h. e. Ι 11. IV, 21 ἀσκητηρια Greg. Nag. 0rm. 20 in laudem Basilii: ,ἀσκητήρια καὶ μοναστνὶρια uibro hexaem. III b: . . . ii, qui S abdicant intemperantia sa0cularis illecebris, fido continentiae proposito eligunt mundum latere et vitae huius declinare inusi actus. cfr ea, quae Ih. Zalin. For-