장음표시 사용
111쪽
Exempli gratia, si relatio aequalitatis, quae inter con-ilige Viget, et potestas, quam alter in alterum habet, repugnant relationibus dependentiae, quam habent natia parentibus, ossiciisque subiectionis et reverentiae, quibus erga hos illi adstringuntur. Proinde nuptiae inter patrem et filiam, itemque inter matrem et silium leginaturali aperte ad Versantur. Hoc idem proportione dicendum de consanguineis, qui in recta, Ut aiunt, Sit CCCS-siouis linea continentur I). E converso amicitia naturalis et intima consuetudo, quae inter fratres et sorore esse debet, coniugia inter OS SSe prohibet. Haec enim coniugia nimis propere ac temere inirentur, et non modo perpetuis suspicionibus et contentionibus, sed etiani polygamiae Saepe locum darent, ac matrimonii sanctitatem everterent. Eadem proportione dicenda de propinquioribus consanguinei et amnibus, inter quos quam abhorreat natura iniri connubia funestissimi quoque effectus, qui ex eis in sobolem di manant, apertissime
III. Pertinet autem ad legem positivam tum declarare et urgere legis naturalis hac de re prae Scriptiones,
si onsangLi initas dirinali matrimoni una in linea recta indefinite et quidem il/rd latili ad certo quoad prinatim gradum, probabilius etiam quoad ceterOS. a monsanguinitas in linea collaterali dirimit matrimonium i ire occlesiastico usque ad quartum gradum vide super pag. 68. et pro babiliter quoad primum gradum de ill e etia)u rati rae. 3 Etla num 387. - Haec porro animadvertit: si ex qua consanguineorum connubia interdicuntur, si in collisionem veniat cum
superiori illa lege, qua generis humani propagatio praecipitur, huic
cedat oportet. Atque hinc actum est, ut quum humanum genus unica continebatur amilia connubia inter ratres et Sorores non modo non essent illicita, sed immo essent praecepta. M Cf. Beliarminum, con
troV. de Sacr. mair. l. I. c. 7.
112쪽
tum easdem magis in individuo determinare quando id opus sit ad convenientem humani generi propagationem, et generalem coniugiorum elicitatem et ionestatem Le autem positiva de uniaua loquimur est dupleX, ecclesiastica et cibilis. Quod utraque lex possit declarare magis et urgere naturales la ac de re praescriptiones, patet. Sed eas magis in individuo determinare,
hoc est ne munus legis ecclesiasticae, an vero civilis IV. Quaeritur scilicet, utrum potesta constituendi impedimenta matrimonium tiri Heu litis I), spectet ad ecclesiaSlicani auctoritatem, an Vero pectet ad auctoritatem civile ui. In praesenti providentiali ordine matrimonium inter Christianos est sacramentum matrimonii autem Sacramentum non iam est aliqua re Seu ritus contractu superadditus, sed Christus ita eveXit matrimonium ad dignitatem sacramenti, Ut nequeat inter baptigatos vigere in ratione Ontractus, quin simul sit Sacramentum 2). Iam Verca Sacramentorum aegimen e
1 Distinguantur impedimenta diri; mentia, et impedimenta iii pe- die illa. Haec altera reddunt matrimonium solummodo illicit Di at priora illa matrimonium eiciunt etiam iii et ali tu i , si fuerit attentatum. Sic matrimonium cum Ecclesiae Petilo susceptum est, Si nil aliud obstet, validum, sed illicitum a consanguinitas in linea recta est impedimentum dirimens matrimonium. Quae de impedimentis dirimentibus dicimus, aptentur impedimenti mere impedientibus. a In Θllaim sequentes de Matrimonio christiano propo Sitione condemnantur. Sub num LXV. Nulla ratione ferri potest Claris tum .eVeXisse matrimonium ad dignitatem sacramenti s Sub num LXVI. si Matrimonii Sacramentum non est nisi quid contractui accessorium ab eoque Separabile, ipsumque Sacramentum in una tantum nuptiali benedictione situm est , Et in epist. Pii IX. ad regem Sardiniae, die Sept. 8Sa, haec leguntur: si domnia di sede essere stato elevato ii matrimonio da . . . . alia dignita di Sacramento, ed e Ot- trina della Chi es a Cattolica cli il sacramento non unx qualita
113쪽
administratio ad solam pertinet Ecclesiam, quae Optimo iure sibi illam reservat. Ergo determinare, quando nam per Sonae contra lientes sint habiles, quando vero sint inhabiles ad contrahendiam, et generatim constituere impedimenta matrimonium dirimentia, in praesenti supernaturali ordine ad solam pertinet Ecclesiasticam pote Statem, i
V. Itaque Princeps civilis relate ad uel bditos Christia-
is poterit statuere leges irritantes matrimonia qllsa certo esseclis iuere cibile. Ii poterit Observationem praescriptionum iuri naturalis et ecclesiastici, poenis etiam additis, urgere sed si qua impedimenta statuat irritan
accidentale aggiunt a contratio ma e di essen a at matrimoniostes So, OSicche unione coniugale tra i cristiani non e legittima, Se non et matrimonio sacramento suo ri et quale non vi e laeuia pretio concubinato. Una legge civile che, supponendo divisibile
pei attolici ii sacramento da contratio di matrimonio, pretenda di ego ii ne hi validita, contraddice alla dottrina delia Chiosa, invade i diritti in alienabili della me desima, e pratica mente pari sica ilconcubinato at Sacramento de matrimonio, sanxionando legit timo ino com l altro f. etiam ii X. allocut Ace iussi ulti l die 27 Sept. 8S2. Leonis XIII. p. enc Arcanum dii tuae sali liae. I In matrimonio distinguenda sunt essentialia ab accessoriis. Essentialia sunt consensus, vinculum in dissolubile, ius et officium simul habitandi, pro lena esse legitimam . . ex USto matrimonio natam, tu parentum in filios secundum ipsas naturae leges AcceS Soria Sunt quae matrimonio accedunt, sine quibus ipsum esse potest, ut os et quae dicuntur iura seu essectit tum cibiles tum ecclosiastici, prout in alterutra societate vina laabent iam et in Ecclesia i locum habent, cuiusmodi est . . quod bigami nequeant ordinarii tui iusmodi sunt capacita consequendi munia aut ollicia publica, ius quoddam determinatum patriae potestatis, ius prolis ad haereditatem, participatio status et honoris parentum, facultas testandi etc. M tal a linieri, de matrim. ili XXX l.
114쪽
tui matrimoni uni ii ad ipsa sis lista Ilia I tractus elvator ei ι Ui lculi, ea sane robur non habent, quantum ad
nullitatem matrimonii, iris i ieclesiae accesseri appro
I Huc faciunt, quae in epist. cit ad regem Sardiniae leguntur u Non vi si pertanto altro eg o di concilia Zione, che, ritenendo Cesare uello cli' suo lasci alla Chiesa io che ad essa appartiene. Il potere civile dispono a pure de gli fletii civili che de vano dat lenogge nra lasci alta hies: il ego irne a validita. a legge civile prenda e mos se alia validita od invalidita dei matrimonio, come sara alta Chies determinata, e partendo da questo fatio, che e uori della sua fera i costituit lo disponga aliora degli essetti civili is Ad rem Perrone, de Matrina. l. I. seci. II. c. I. u Dari enimvero possunt legitimae causae, ob quas in peculiaribus societatis adiunctis debeant a regimine politico ac humano legislatore improbari suorum subditorum nuptiae, quae alioquin per se licitae ac legitimae sunt. Cum vero Ecclesia rationem habere debeat universitatis filiorum suorum, atque abstrahere a malis seu incommodis accidentalibus, ut dici solet huius vel illius regionis, huius
alteriusve gentis, quas omnes pariter Suo in gremio complectitur; cum praeterea Ecclesia abStrahere debeat a temporun Varietate, ad quae omnia etiam e se Xtendit necesse est ut legibus gcneralibus
prospiciat omnium filiorum suorum bono, quidquid sit de speciali
aut peculiari aliquo incommodo, quod e perSonarum, locorum ac temporum peculiaribus adiunctis emergere possit. Suis nimirum legibus Ecclesia communi ac universali totius christianae societatis commodo ac utilitati se se accommodare debet. Est enim communis mater ac nutrix Attamen fieri utique potest, ut nonnullae nuptiales coniunctiones in quibusdam regionibus in detrimentum cedant societati S mala pariant, gravissimisque interdum incommodis obnoxiae sint. Hinc coguntur legislatores nonnulla connubialia foedera, quoad eius fieri potest, impedire, improbare, illegitima decernere et contra Statuta contrahentes plectere ac coercere. Cum autem req/lea it iunex ιm pSui a Pi 3r Xerere, ut irritii in illi ι in faciant, niti litisque roboris tu conscientia, poenis saltem civilibus animadvertunt in eos, qui ita contrahunt, atque ut illegitima habent connubia inita contra patrias
115쪽
VI. Quaeres, utrum Princeps civilis relate ad ιιbὰitos uoi Christiano possit iusta de causa constituere impedimenta matrimonium dirimentiaci Assirmant multi,
ut videre est apud Schinalggrueber I), qui addit Ra
tio est expedita quia matrimonia infidelium non sunt Sacramentum, Sed contractus mere civilis. Igitur sicut insit deles potestati legislativae suorum Principum ac Magistratuum subiecti sunt quoad alios contractus, ita etiam quoad matrimonium. Poterunt proinde isti, si ita bonum 1 eipublicae commune videatur Xigere, certam formam et solemnitates matrimoniis illorum praescribere, eosque ad ea contrahenda habilitare vel inhabilitare., - Alii tamen, magni etiam nominis, doctores negant a). Hi inter ceteras, qua afferunt, ratione Urgent hanc matrimonium, etsi ratio sacramenti desit,
CSt natura Sua contractu Sacer, re Sacra Hinc non
dependet ab auctoritate civili, quae est ad finem temporalem procurandum instituta. Ergo matrimonium ei non subiacet quoad ipsum vinculum, sed solum quoad
effectus civiles 3). - Est igitur hac de re inter probatos
I L. V. Tit. I. num 367. Schmal Zgrueber plure citat auctoreS, et primo loco . Thomam IV. Sent di St. 39. . . . . ad 3. In te infideles est matrimonium, ut dictum est, prout matrimonium eS in ossicium naturae. Ea autem, quae pertinent ad legem naturae
Sunt determinabilia per ius positivum; et ideo si proli ibentur ab aliquo iure positivo apud eos infideles contrahere matrimonium cum infidelibus alterius ritus, disparitas culius impedit matrimonium inter eos. Ex iure enim divino non prohibentur: quia apud Deum non dii fert qualitercunque aliquis a side deviet quantum ad hoc quod Sta gratia alienum esse. Similiter nec aliquo EccleSiae Statuto, quae non habet de his, quae foris sunt, iudicare u 2 Cf. Perrone de mair cliai St. l. II. Sect ali cap. III. 3 Hoc argumentum exponit Liberatore, ius at pari. II. Um. 7.
116쪽
auctores contri VCrsi a. t lac controversia Lure existit, si sermo sit, noli iam de conditio tribus apponendis contractili coniti ali ut sit validus, sed de contractu conius ali iam valide inito abrumpendo. Haec enim potestas solvendi vinculum coniugale, debet profecto principibus civilibus denegari divortium proprie dictum nequit auctoritate civili sanciri. uae de impedimentis diximus, generalius valentila causis uatri iis riti bli S. Scilicet, quaestiones exoriri Os sunt utrum necne tali in casu Vere adsit impedimentum dirimens contractum matrimoniai Cm Utriam contractus aliqui coniugali S metu . . initus, uerit validus necne. Hae a US ac Seu quae Stione matrimoniales, quae inter Christianos exoriantur, pertinent ad forum Ecclesiae, cui scilicet sacramentorum cura Si concredita.
Ad ipsam pertinet Ecclesiam, iudicare an tali in casu
matrimonium contra lii OSSit necne, an contractu maritalis, a quo non Separatur ratio sacramenti, fuerit validus necne I). Completam tamen huius quaestioni pertractationem relinquimus sacra I laeologiae, cui auditores nostri operam daturi sunt.
De Janc quae Stione s. Res emans, de competentia civili in vinculum coniugale infidelium. 1 Ad rem Bellar minus, contro ' de Sacram matrim. l. I. c. 2. V Matrimonium est Ecclesiae Sacramentum, neque apud Christian OS Separatur contractus legitimus matrimonii a sacramento matrimonii, cum omnis legitimus contractus matrimonii hoc ipSo sit Sacram n tum matrimonii. Ergo iudicare an aliquis contractus matrimonii sit legitimus, est iudicare, an ille contractus sit sacramentum: cd de Sacramentis iudicare ad Ecclesiam spectat igitur et de tali contractu iudicare, ad EccleSiam Spectat n
117쪽
ciet a S, quae parentalis seu paterna dicitur, et coniugalis societatis est naturalis extensio et complementiam. Desinitur autem coniunctio pluriti tu per Soria ulit, ita ab ipsa natura Sociatae Siliit educalioni gratia. Dicitur, ab ipsa alli a neque enim X contractit, sed vi ipsius nativitatis filii cum parentibus lia societate ligantur quae proinde societas est Stricte natura iS. Dicitur, educatio uis ratia hic enim est sinis huius Societatis proprius. Hoc autem ducationis bonum ita est bonum filiorum, ut simul sit bonum cultri quia parentum cuin siliis si quidem in vita prolis vita parcnt Um quo lana modo prorogata subsistit I).
I Eccl. XXX. . re Mortuus est pater eiu et quaSi non est mortuus: Similem enim reliquit post se. In vita sua vidit et laetatus est iii illo in obitu suo non est contristatus, nec cons USUS St Oram in iniici reliquit enim defensorem domus contra inimicOS.
118쪽
Hac ita paragrapho pluribus distinctis thesibus agemus, de naturalibus officiis iuribusque parentum de naturalibus ossiciis iuribusque filiorum.
136. DEMONSTRATIO. Cum thesis haec pluribus constet partibUS, Unam qUamque e ii Seorsim demonstrabimUS. I. Ex naturae lege proprium ac graviSSimunt parentis μι officium est, c0ngruam susceptae ex coniugio proli educationem praebendi. - Et sane, quando Societa aliqua est naturalis, illorum, qui eam ineunt, proprium Officium est, conspirare coniunctis una Viribus in assecutionem sinis, quem natura e societate illa intendit. Atqui societas coniugalis est naturalis, immo Si maxime naturalis I) smis autem, quem natura principaliter in coniugio intendit, est susceptae proli educatio. Etenim, ut iam ex s. Thoma
diximus a), si in bono prolis, quod est principalis matrimonii simis, intelligitur non solum procreatio Sed
etiam educati . . . . : non intendit natura solum generationem, sed traductionem et promotionem usque
ad perfectum statum hominis inquantum homo St, qui est virtutis status o Ergo Ossicium proprium, idemque graViSSimum, parentum St, contendere coniunctis in unum viribus in congruam hi Sceptae e coniugio prolieducationem praebendam. - Integrum quidem Si ingulis hominibus inire vel non inire coniugium. At qui ineunt et prolem X inito matrimonio suscipiunt, debent
eam traducere et promo Vere usque ad perfectum Statum
I Cf. Super. :ag. 72. locum Aristotelis, allatum in adnot. I. I pSe RouSSeau qui negat societatem civilem eSSe naturalem, concedit, ut vidimus in thesi XLII. pag. 49. familiam Sse naturalem, a Seuli:)ra trirelle. a Vide super pag. I. et 2,
119쪽
hominis, inquantum homo est. Hoc debitum lex naturalis proprie et inimediate parentibus ipsis imponit. Ipsi enim dederunt esse filiis, et ii qui dederunt SSe Oportet, ut CSSe datum perficiant, quod sit educando. Haec est ratio, cur ipsis proprie et direete praedictum ilicium a naturali lege imponatur ratio est, facilGu generati0 utS. Ceterum hanc veritatem multo evidentius, quam possit ullo ratiocinio fieri, demonstrant tum communiSanimalium analogia I), tum naturali instinctus, quo
infantes ad requirendam parentum curam feruntur, Umnaturalis commiseratio et amor, quo parentes filios pro- SEqUUntUr , Utque a natura in hunc scopum inditus e St, Ut graVe educationi OnUS vadat suaviuS, neque ab
hominibus negligat Ur. II. Hllius; todi educalio non ius is L Sicu debet esse, sed praecipue intellectualis ac nisi alis. Ille enim, qui educari debet, est h0 uo, ens nimirum ratione et libero arbitrio praeditum. In specie humana, inquit S. Thomas a), proles non indiget solum nutritione, quantum ad Orpus, Sed etiam instructione, quantum ad animam. Nam alia animalia habent naturaliter suas prudentiaS, quibus sibi providere possunt, homo autem ratione Vi-Vit, quam per longi temporis experimentum ad rationem perVenire oportet. Unde necesse est ut filii a patentibus quasi iam Xperti instruantur. DItaque C es.' parentes tenentur filios alere, eorum
I Neque vero inquit Tullius, . III de fila bon et mal. c. I ,
haec inter Se congruere possent ut natura et procreari Vellet, et diligi procreatos non curaret. Atque etiam in bestii vi naturae perspici potest, quarunt in Metu et in educatione laborem quum cernamuS, natiιrae ipsius vocem idem ιν audire n
120쪽
que incolumitati ac valetudini sollicite prospicere, donec ii sibi consulere possint I). Iidem .' tenentur
quoque corum mente in f D mare iis omnibus cognitionibus, quae ad vitae con Ser Vationem Ct Ustis nece Ssa riae sunt. - ES etiam .' munus parentum, filiorum conservationi et commodi in o Sterum providere, tum
bonis suis, si quae possident, tum ciliciendo ut labori assuescant, iisque artibus Vel facultatibus pro cuiusque ingenio, dent operam, quorum subsidiis vitam tolerare
queant. - Parent CS .' ma Xima Sedulitate curare debent, ut pueri moralia ossicia, quibus devinciuntur, et honeste vivendi normas sensim addiscant, et in bonis operibus, atque in omni Virtutum genere e Xerceantur 2). Neque lio praecepti Solum ac monitis, sed etiam exemplis curare debent, neque hortando solum aut docendo sed etiam corrigendo ac castigando 3). - At S.')Supremum parcntum Olscium CSt, ut teneras infantium
I Perperam omnino sensit Aristoteles, Politi c. l. VII cap. XIV. edit Dido t., OSSC parente e X ponere ac prolicere filios ad minuendam eorum naultitudinem, vel quando aliquo corporis desectu laborent Ezz0 'GCla γ id ΞυTET γ 0 11 Gυ p ET ELU . Ibidem tamen alia liabet pulclara et utilia de educatione filiorum. 2 Orrendo, ait a parelli et ecc dissertat. VII. cap. III. ri. I, 6ῖ. e abuso che anno di loro autorita quei parenti, che allaragio nevole ZZa nascente dei logii Spirano 'anclito appestato de lamen ZOgna e delia malva ita e si anno omicidi morat mente di quessaragione, che de SVolgersi, e condo natura, per influSSO principalmente dei genitori, in cui sta tutio ' essere morale dei figli loro. pure questo infanticidio spirituale e commesso talor a sangue reddo a genitori, lae dicon si attolici, ei matrimonii tristi, allo rche et attodel contratio inseris cono a clausola, che i maSchi erranno educati alla religione paterna te em mine alia materna ecc. n
3 Rursus a parent, ibid. Benche si da bramarsi che i gio V inetti amminino a maturita per via di rugione rangi che di puro