장음표시 사용
221쪽
C.II. De Var. Mod. Renes. acquis. 2I9 memoria ex Cap. I. de Praescript. in 6.
eo quod praesumtio sit contra praescribentem , & omnes Ecclesiae sint in ordinati ne Episcopi , & a Iure Patronatus liberae secundum jus commune. Quam sententiam confirmat Tridentina Synodus SQ. ψαCap. 9. de Res . & praeter praescriptionem immemorabilem requirit insuper e dem Synodus , ut justus , & anthemicus Iuris ritronatus titulus exhibeatur . Sed hoc non satis usu probatur, ait E penius cum aliis multis. Si vero de hoc jure ab Ordinario comtra Patronum praescribendo agatur , qu dragenariam praescriptionem ordinario satis eme, plerique sentiunt. Num sicuti praescriptione, ita ex priuvilegio Ρontificis acquiri possit Ius Patrona tus , quamvis aliqui olim negarint , atta
men nunc jure novo cautum est.
Q. VI. Iuomodo Ius Patronatus tran feratur R. Vel loquimur de Patronatu Ecclesiastico adnexo alicui officio, dignitati , aut beneficio , & hoc jus transit cum ipso ossicio , dignitate, aut beneficio ad quemcunque tituli illius possessorem , cum sit jus hujusmodi titulo alligatum. Si vero agatur de Patronatu laicali , transfertur cum re vendita cui jus praesentandi adnexum est, jure hereditario,& do
222쪽
Dixi I. cum re vendita . Licet enim Jus Ρatronatus per se vendi nequeat, cum sit venditio simoniaca , & irrita , ut dicemus in Tract. de Simonia I potest tamen vendi per accidens tanquam fundi venditi accessorium: & tunc vendito fundo, trans-Druntur omnia jura ei adhaerentia, & per consequens etiam jus praesentandi. Verum in huius fundi venditione nulla habenda est ratio juris praesentandi, ita ut non debeat pluris vendi laudus, quam in se valeat. Imo in hujus fundi alienatione non esse necessi rium Episcopi consensum, amrmant uni
Dixi et . jure hereditaris . Ita enim Ius Patronatus comparatur ab iis omnibus, qui sunt heredes illius fundi cui jus praesentandi adnectitur, etiamsi sint ab intestato, &eXtranei, ut adnotat Glosa ad Can. Filiis Q. XII. q. 7. atque hoc Jus Ρatronatus hereditarium dici potest . Si vero in fundationis tabulis cautum sit , ut certae Per- .sonae , puta primogenito adscribatur, aut alicui certae rei adhaereat ; tunc Jus Ρatronatus familiare seu gentilitium vocatur: quod cum ad heredes transmittitur, Omnes
in solidum id jus quod testator habuit ,
consequuntur cum testatoris per nam repraesentent, eique in jus omne succedant.
Itaque hujusmodi Jus Ρatronatus duplex est aliud hereditarium , cui succeditur in sti pes : aliud gentilitium , cui in
223쪽
C. II. De Var. Mod. Fenes acquiri ara capita plerumque succeditur . Dixi 3. donatione gratuita . Eo enim modo Ρatronatus Ius transferri posse, eruitur ex Cap. Ex insinuatione de jure Patri
Et si donatio loco pio ac religioso fiat, non requiritur Episcopi consensus ex Cap. un. de jure Patr. in o. Secus, si fiat alteri per
suid si fundus eu; Jus Patronatus ad nexum es , in dotem detur , aut oppignoretur , vel locetur , cuinam hisce casbus competit jus praebentandi 2 R. Ad l. Μarito competit jus praesentandi , non uxori . Cum enim maritus adm iniit rationem dotis , ejusque civile dominium consequatur , & jus praesentandi ut fructus fundi dotalis reputetur; ad eum, non vero ad uxorem spectat jus praesentandi . Si vero Patronatus non sit realis, sed perso'alis , puta si competat familiae per-1oni , hoc casu juxta aliquos uxori , non marito jus praesentandi adseritur : sicuti eodem jure gaudet uxor , si usufructuaria relicta sit omnium honorum, ut tradit Fa-
R. Ad II. Si landus cui. Ius Patronatus adnexum est, oppignoratus sit, jus praesentandi non spectat ad creditorem cui fundus pignori datus est , sed ad debitorem .
Nam in creditorem nec directum, nec utile pignoris dominium transit: neque is pot-
224쪽
zaz . De Beneficiis Ecclesia sicis. est fructus facere suos , cum sint debitoris cujus est. Pignus. R. Ad III. Si fundus locatus sit ad Irmam, seu ad longum tempus, sicuti totius fundi usus , & fructus transit ad hunc utilem dominum , ita & jus praesentandi,
ut constat ex Cap. VII. de jure Patron. ubi . lexander III. cuidam militi jus praesentandi adseruit , qui villam ad Irmam seu ad longum tempus locavit: secus vero, si fundus locatus sit ad breve tempus. Pro complemento Juris Patronatus adnotare juvat, institutum Clericum praesentatum ab eo qui Ius Patronatus bona fide possidebat, a beneficio removendum non esse, etiamsi praesentanti jus illud non competere legitimo in judicio postea liqueat , omnes affirmant ad Cap. XIX. de Iure Patr.
Q. VII. Quibus conferenda sint E nescia ἐR. Qui vel prima saltem Tonsura imitiatus non est , nullum beneficium comisqui potest. Quis vero, & quomodo Tonsura initiandus fit , accipe ex Concordati speciali lege cap. q. Q. VIII. Num Beneficiarii sint plenἰ in absoluti domini fructuum,qui eorum bo- nectae fu tintationi supersunt
. Ante responsonem adnotare praestat, tria esse bonorum genera, quae habere PM-
est Clericus , vel Beneficiarius secularis , na nempe Patrimonialia , Ecclesiastica ,
225쪽
VII. De Vari Mod. Benes acgu r. 223& quasi-Patrimonialia o Patrimoniatia sunt,
quae per successionem , vel donationem acquirantur: Ecclesiastica, quae titulo b neficii percipiuntur: Quasi atrimonialia, quae aliqua arte docendi, scribendi , ali ve justo lacrandi titulo comparantur . Ad
haec ex quamplurium sententia reducuntur etiam ea bona, quae ratione clericalis Ordinis , vel officii comparantur: ut sunt quae Proveniunt intuitu celebrationis Μissarum, Concionum, aliarumve functionum spiritualium ; renuente tamen Concina aliisque, qui ista bona inter ecclesiastica computant. M. norum patrimonialium , & quasii-patrimonialium exceptis iis quae Clericis obveniunt intuitu functionum spiritualium , de quibus infra Clericos pleno & absoluto
dominio pollere certum est. Ad bona vero ecclesiastica quod attinet quaestio est inter Doctores, num respectu eorum sint
pleni & absoluti domini, an dispensatores
Verum ut in tam salebrosa , & non
paucis odiosa quaestione certa ab ineertis secernamus, sciendum est quaestionem non procedere , num sub gravi culpa adstri gantur Beneficiarii superflua in pios usus erogare, cum nullus omnino Doctor praeter unicum Magistrum Loream ausus sit Beneficiarios eximere a gravi obligatione impendendi reditus ecclesiasticos, eorum
nae sustentationi superstites, in Pauperes
226쪽
az4 De Beneficiis Eccle sic s. aliave pia opera , ut optime adnotat. Ω-pientistimus Pontifex Benedictus XIM. deSνnodo Dioecesana Tom. I. lib. VII. Pap. a. num. 3. Sed omnes tam Scholastici, quam Μorales,& etiam Iurisperiti unanimi co sensione affirmant, teneri sub gravi culpa Beneficiarios , si quid eorum honestae si stentationi supersit , illud in pios usus erogare.
Similiter communi Doctorum calculo judicatur Beneficiariis dominium portionis eis debitae pro eorum honesta sustentatione.
Quod igitur inter Doctores disseritur, in hoc sistit, num Beneficiariis dominium
competat redituum ecclesiasticorum , e rum congruae sustentationi superfluorum . ita ut peccent contra justitiam, aut contra alias virtutes, si hoc superfluum impendant in alios usus quam pios. Varia sunt de hoc argumento Doctorum placita. Alii Gnim auferentes Clericis beneficiariis v xum dominium superfluorum redituum , Consequenter dicunt gravem obligationem
eis inesse erogandi in usus pios superfluum non ex stricta justitia, sed vel lege caritaris , & misericordiae , vel cum Cardinali de Lugo ex virtute Religionis , vel cum LUD, & munoido ex positivo Praecepto
Ecclesiae. Plerique vero praesertim eX antiquioribus denegant Beneficiariis dominium absolutum superfluorum Proventuum,
227쪽
C. De Var. m. Benes aequiri 22 adeoque docent praedictam gravem obligationem fluere ex stricta justitia . Ita praeter antiquiores S. Antoninus , Natalis. lexander, Genetius, aliique . His positis, ero , Clericos Beneficiarios non polleνe pleno absoluto dominio proventuum ecclesa ticorum , qui 'persunt eorum hone-sae suissentationi I ita tamen ut teneanturvi justitiae supersuum in pios usus ero.
Prob.I. Notio & idea, quam Concilia, Summi Pontifices , & Patres Ecclesiae - bis exhibent de ratione honorum ecclesia- .sticorum, pugnat cum idea & notione pleni &absoluti dominii, neque cum ea con
Prob. Antec. Ratio & idea honorum ecclesiasticorum ex Conciliis, Pontificibus,& SS. Patribus importat, ut sint patrim nia pauperum , utpote primum pauperibus, erogata , Ecclesiae commissa & comme data , ut eorum matri & altrici, ab eaque Beneficiariis concredita, ut sint eorum b uorum dispensatores , & pauperum NOVisores . Qui ubi suis necessitatibus prospexerint , si quid eorum sustentationi honestae superfluum in profanos usus eXpenderint , ut furti , & rapinae rei traducere tur, ut legere est apud Thomassnum de Velia o Nov. Ecel. Distip. Part. III. lib. III. acap. 26. usque ad cap. 33. Sed haec omnia Pugnant, neque ideae ac notioni quadrand
228쪽
ara m Benefetis Ecclesias cis . pleni & absoluti dominii ; cum hoc importet jus, & potestatem de re aliqua disiponendi ut sua, pro libitu & arbitratu sumata ut si eam dominus dilapidet, prodis litatis , non vero furti ac rapinae crimine traduci possit . Ergo si notio & idea bonorum ecclesiasticorum non conveniat cum
idea & notione pleni & absoluti dominii,
sed cum ea pugnet ; concludendum restat Beneficiarios non pollere pleno & absol to dominio redituum, qui eorum honestae sustentationi. supersunt , ac proinde eON e justitia adstringi ad illos in pios uius er gaudOS. Recensendae hic essent auctoritatem cum Conciliorum , tum Summorum Ρο tificum, & Sanctorum Ρatrum , qui ut an- is , itae & post beneficiorum erectionem enhibent honorum ecclefialticorum ideam quam indicavimus : sed eas, legere quis potest apud Thom intima loco cit. Unum. tussiciat proferre Bernardum, qui Prae ce--is ita lieneficiarios calamum perstringit. Hic enim Epist. ad Fullonem . sic se habet. Ωuidquid praeter necessarium vicitum, ac smplicem vestitMm de altario retines ,rtium non es, rapina es, sacrilegium eis . Et in. illum Evangelicum textum : Ecce nos reliquimus omnia, docet, ideo Clericos,
de quibus agitur , furti , di rapinae reos esse , eo quod meri sint oeconomi , &dispensatores rerum Ecclesiae . Clericus de
229쪽
CIL De Var. Mod. Benes acquiri fiet altario vivat, non ex Clericatu d;tio fias Res pauperum non pauperibus dare par sacrilegii Orimen esse dignoscitur . Sane Patrimonia pauperum facul ales Ee elinarum , m sacrilega eis crudelitate fur
satores, non utique domini vel possessores , ωιra vis um accipiunt , o vesitum . Prob. II. Si Clerici plenum & ab Iulum haberent dominium proventuum h neficialium, aut tale dominium acquisivis sent ex voluntate Ρraelatorum beneflataeonferentium, aut ex fundatorum volunt te. Atqui neutro ex capite. Ergo &c. Μinor probatur quod ad utramque partem & quod ad primam , nimirum non acquiri hujusmodi domicium ex V luntate Praelatorum. Nam ex regula Iuris 79. Nemo potes plus roris transferre δεν -
, Hum, quam sibi competere dignoscitur. At qui Praelati ipsi non pollent hoc plensti absoluto dominio in bonis ecclesiasticis, eum sint meri dispensatores , ut rescripfit Alexandeν III. Parisiensi Episcopo in Cap.
Fraternitatem de Donationibtis a Fraternia ratem tuam credimus non latere quod eu
Episcopus , m quilibet Praelatus oeeles sticarum rerum sit procurator , o non δε- minas me. imo nec ipse Summus Ponti-
sex, ut ait D. Thomas 2.2. q. IOI. an. r.
230쪽
is , non tamen fiunt eius ut domini , di
possessoris . Si ergo Praelati , & ipsi Summi Pontifices dispensatores tantum sunt,& non domini honorum ecclesiasticorum , quomodo in Beneficiarios dominium plenum & absolutum transferre possunt, quo ipsi carent Prob. eadem Min. quod ad alteram Partem , dominium scilicet plenum & a
solutum proventuum beneficialium ex fundatoris voluntate non comparari . Tantum enim abest, ut fundatores plenum &absolutum dominium translatum voluerint in Beneficiarios , ut eo onere , ac pacto saltem implicito reliquerint ea bona Eccle- sis, ut impenderentur in cultum divinum Uiosve pios usus. Nam sua hona Ecclesiis
donando, exercere intendebant opus pium, salutare , meritorium , ac Deo gratum :quod tale non esset quod ad superfluam bonorum partem, si non dedissent cum Onere,
di pacto saltem implicito & tacito , ut in usus pios , & Deo gratos impenderentur. Hinc hujusmodi hona a Patribus , &Conciliis vota Melium , & pretia peccato
rum nuncupata sunt : quatenus ut propria
redimerent peccata, bona sua fideles ceu Victimas Deo consecratas, Ecclesiis donarunt. Non ergo animo transferendi plenum &absolutum dominium in Clericos, eorum bona Ecclesiis reliquerunt fundatores , sed
ut cultui divino , aliisque piis operibus ea 'ddicerentur. Q.ae