장음표시 사용
141쪽
'o De actu augamentativo eharitatis.
uersus charitati donatae adaequatos actus frequente reliciens, puta ad quatuor , vel sex gradus , etiam quolibet die centenos. Huic si post actus singulos datur charitatis augmentuma unico anno ascendet ad immensam fere quantitatem charitatis semper enim duplicabitur quantitas charitatis ob actum semper charitati auctae adaequatum de nouo productum . Adde ad huiusmodi persectionem consequenda non oportere semper, singulos actus adaequare charitatem . Alioquin, uico fere die cresceret supra modum: Cum in quolibet die contingant plurimos actus fieri ex charitate formaliter, aut virtualiter im
Nec dicas talem non semper habituro actum adaequatum charitati, ex qua prodit. Nam sufficit veram esse hanc conditionalem. Si semper operetur adaequale charitati praeexistenti nouitius ad Deum imperfectissime conuersus modico tempore ,δε difficultate efficietur perfectus simpliciter, vel existens impe sedius erit simpliciter persectus. Si enim modica difficultate, ac tempore acquirit charitatem tantam , in qua perrectio simpliciter Christiana consilit, ut suppono, apertissime patet consequentia inducta. Et Nota hoc argumentum validissimum esse contra Petrum, ac nominales tenentes augmentum fieri semper secundum totam latitudinem meriti. Confirmatur. Esto, ut alia sententia tenet, non semper,
ac statim haberetur augmentum promeritum sed in finevitae, aut in ingressu patriae daretur, consequenter gloriae gradus huic augmento gratiae tunc reddito aequales ssequitur nouitium istum vn1co tantum anno peractus remissos ad sex puta gradus singulis diebus centenos , ad bis mille gradus gloriae peruenturum magna cum facilitate. Hoc autem videtur repugnare sententiae Saluatoris
dicentisci Aristam viam in angustam portam , quae ducit ad vitam . Quanto ergo arctior , angustio , quae ad tantam, tam breui tempore ducit vitet perfectionem pContraque illus propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras Pud. I 6. Nec
142쪽
NCC dicas scriptum Plat ii p. latorum us-rmia Cucurri, cum dilatasti eo dilatatio fit auctione charitatis pquet in laci quam modo supponimus, non obtinet ccus apponuntur esse rem fores, quibus hi tu i ditatena augeri. Quareo S statim in fallibi'iter ad meritiu: actus ex Charitate quantumuis remissum sequitur adictis aug-mCntum , ut isti dicunt , intertur hominem ad magnum graduum gratie numerum eleuatur: pu i liis mille gradus , si cadatis mortale ber imp rL stiriamam contritionem repare ur puta Vni, tantum gradus; eiusdem omnino conditionis futirrum atque antic una erat Dimo iselioris . Consequeas apertam abfuissitate continet, omnibuς uniuersim displicet Conseqaentia deducitur. In isto sic a peccati casu reparato mer: ta an te peccato mortificata reuiuiscunt, omnium Catholico rum Doctorum consensu ergo faciunt ei, ut priu dini tam Vitamqternam: eryo uti prius ei debebantur bis mille gloriae gradus, ita post reparationeiri a lapsu. Consitit enim vita meritorum in eo , quod mercedem illam
debitam faciant. hoc modo tribuant aeternam Vitam .
Et sic deducta est consequentia quoad primam partem ,
scilicet qualitatem conditionis. secunda autem pars; Futurum scilicet melioris conditionis,deducitur. Nam preter dignitatem eandem ob nubrita reuiuiscentia, habebit etiam meritum huius nou amas, quo concurrit ad reparationem suam. Connrmatur. Imo sequitur ad eadem omnin5 gloriar. .& maiorem reparari sine ullo merito suo nouo , quod absurdius Declaratur, irobatur consequentia si istea tanta gratia lapsus habeat attritionem, qui cum is Sacramento iustificet, sine illo autem non iustificet, consequenter non sit illa unquam meritoria reparabuntur eadem amicta merita glorifeiusdem, iretereae
ipsius sacramenti proprijs viribus aliquid gratie,s proinde gloriae obtinebit ergo sine ullo nouo merito istianius ad eandem, quam prius. maiorem gloriam irperfectissima huiusmodi conuersione reparabitur.
143쪽
Nota autem mori um, quod contra Petrus
est validissita una non ponat limitation m me riti repalatii sui itate, que imperfecta illa conuersione ad vi um, vel duos gratie grai'us repar ur 3 n. Victa O .Hie latibulum ad vim argumenti effugiendatri. Nec tamen illi, qui limitant hoc modo reuiuiscem: merita, satis se extricant ab eodem argumento. Nam haec ad duos . verbi gratia gradus meritorum rest fictio in Oe adeo imperfecte a lapsu reparato
fundameatum ullum habet. Proprium enim meriti est personant redde e dignam,non e conuerso etiam in isto. rum se . tentia.Nom volunt habentem decem gradus charitatis, ex ea misse actus remissos ut duo effci viri te illorum meritorum dignum bis mille graduum charitatis, gloriae, quos illis reddet Deus in primo ingressu patri uallem . Quod si hec remissa merita multiplicata eleuae adeo dignitatem huius habentis ex habitu huius charitatis, ut declis tantum ut dignus sit , eique debeatur bis millesimus glor et gradus quare cum reparata sunt non similiter eleuant , Nulla certe apparet mihi probabilis ratio bunt etiam ahae rationes , qu et afferentur instrius..isus est scotus quarto d. a1 p. oecurrere volui huic argumento, negans futuram conditionem meliorem reparati huius aeo' fintermedium tempus ei interfluxerit sine merito aetern vitet. At reuera non satis subtiliti aduertit;quid sibi dicendum huic conditionali; si statim fere alapiu de maxima gratia quis reparetur minima contritione ad gratiam , aequalis, ac melioris etiam conditionis erit ac prius ante lapsum siue enim conditionalis antecedens esse possit, siue non possit , modo sequatur psa in se conditionalis falsa temper illa sententia est necessario falsa quae talem infert conditionalem, ut Aristotelico modo procedet ii patet in . Physic, Quinto probatur Argumento ad tertiam partem arn, iam afferendo ostensiue reddendo causam utriusque pM-tis propositionis.
tertia pars Conclusionis est.Augeri charitatem solum,
144쪽
cum exit in aetum intensiorem aec probatur ex sexta propositione in iundamento praei nil posita, octaua hoc modo. Re os liberi arbitri ex charita. te producti in ordine Pad charitatis augmentum continent rationem me iri modificatam ad rationem dispofitionis , eiusque modum, conditionem, atque adeo est drupositio meritoria tali modo, ut intensoris actus merituri sit proxima dispositio ad
augmentum; aliorum autem actuum adaequatorum, scilicet, ac rem: riorum meritum sit dispositio remota. At eis
mota dispositione proxima non sequitur forma,ad quam disponio posita vero proxima, quae scilicet vocari solet necessitan systatim forma ponitur, ad quam disponit: emgo meritum remitrioris, vel adaequati actus non statim Concomitatur augmentum charitatis,posito autem intensore statim habetur
Et clarescit Conclusio ex ijs, quae dicta sunt ininum
stione de actu augente virtutes acquisitas morales e quam videas . Ad harum enim instarii proportionem de horum supernaturalium augmento determinandum esse , constitutum est licet nostri actus non effective ad eo umgenerationem , aut augmentum concurrant.
Notandum hoc loco est Sententiam Valentiae dicen- tem augmentum charitatis fieri frequentatione, vel continuatione actuum charitatis dispositive quidem , ac me inritorie non efficienter etsi actus illi vel adaequati, vel etiam remissiores sint Intensiore autem unico non augeri charitatem, sed exigi plures tales; duobus sendamentis niti; uno vero, quod statim praem: simus, ad instar sciis
licet acquisitarum moralium cnaritatem incrementum
haberes; Altero falso hoc modo scilicet has acquisitas augeri Cuius fulsitas quaestione particulari probata est
suffcienter ex eo , quod etiam in natui alibus experientia δε ratione conuincitur proxima dispositione posita
sequi statim sormam ad quam disi onit. Itaque sit. Nona Conclusio Augmentum habitus charitatis habetur in hac vita in fallibiliter statim, ubi actus augenda charitate intensior productus fuerit.
145쪽
ii De actu aufumentativo ebaritatis.
Prima ratio demon trans. Non tardat Deus reddere
retributionem operis qui nobis praecipit, ne mercenari;
opus usque mane retineramus Pergo.
Secunda ratio . Acq aista moralis virtus statim augetur, ciam primum intensior actus fuerit pro suetus ergo charita, . Antecedensi Tobatum est quaestione propria. Consequentia patctactu positoirincipio is fusos habitus augeri ad ac tu istores,i morat in m proportionem Tertia fundamentalis ratio, ex Physicis desumpta est.
Quia posita ultima dispositione sequitur statim formae , pro qua disponit. Est autem actus iste intensior vltima ad augmentum dispositio, ut in nodamento ab initio praemita probatum est ergo S c. Decima Conclusio Actus hic intensio charitate ad
tria comparatum habet rationem meriti. Declaratu . Habet rationem meriti respectu praemij substantialis gloriae, quatenus est a charitate augenda , vi augendi Et respectu augmenti ipsius charitatis 3 Et praeterea ut est ab aucta per eum charitate est meritorium maioris praemi,substantialis gloriae. Vel certe quatenus adducit charitatem maiorem Primum meritum de hoc actu probatur . Quia omnis actus eliaritatis meretur substantialis gloriae praemium , ex Conclusione secunda, at hunc aetium, quatenus est ab augenda in ut augenda charitate, a charitate esse patet ex ipsis terminis ergo naeretur subit antiale praemium gloriae Secundum meritum probatur . Quia omnis actus charitatis augmentum eiusdem meretur ex Conclusione octaua . Neque vero id ei tollit intensio maior charitate, imo potius efficacius reddit meritum, praemium adducit, ut probatum est Conclusone praecedenti. Tertium meritum probatur. Quia maior gradus praemii substantialis debetur charitati maiori consequenti actum: non charitati, quae radix actionis fuit, ut habetur expresse, seu.i7. ad quintu: ergo actus in esior meretur huiusmodi praemium maius , ut est ab aucta charitate, non ut ab augenda Consequentia patet quia cha
146쪽
tinas, tracta est charitas maior consequens actum sicut est illius actus radix, ut minor, ter eum augenda. nhetc praemia ut ab augenda minore scilicet actu se qui est intensior, D&, ab aucta , quomodo iam is actui charitas est aequalis sint re , vel ratione distincta
non oportet modo operosius considerare utrumque posse dici mihi videtur magisque placet distinctio realis
quia ad munificentiam diuinam magis accommodata est, qua solet etiam ultra condignum remunerare unde ideopus realibus essectibus adornat, puta, merito aeternae vitae, satisfactione culparum impetratione pro alijs, pro diuersis secundum rationem conditionibus , quae in eodeopere inueniuntur Sed haec missa faciamus Undecima Conclusio. Quando adueniente intensiore actu, charitas in hac vita augetur , non fit augmentum secundum illam latitudinem meritorum adaequatorum vel remissorum, qui pretcesserunt: md neque secundum totam latitudinem illius intensioris aetiis, quo augetur: sed solum secundum eam ; in qua actus intensior praeexistentem charitatem excedit. Ratio demonstrans est .Haec ipsa conueniunt in augme- tum virtutum moralium acquisitarum; quod specialiquaestione tractauimus, emcaciterque conclusimus. At augmentum charitatis eodem modo fit, quo virtutum moralium acquisitarum, ergo Explicari etiam potest. Merita actuum ex charisate ad naturam , modum , conditionemque dispositionum nodificantur , adeo , ut remissi Madaquati sint remo dispositiones intersior vero proxima : vi sun lamentob initio posito dictum est in dispositiones rcitio tar a nE terminant quantitatem formae, sed solum dispos l-ma quae etiam non totam latitudinem affert. ttantam ab et in 1e ipsa , sed solum quanta excedit augendanias
Duodecima Conclusio. Si in hac vita nullus astus prae,ilente Charitate successerit intensor quotcumque nu-
mori, quanticunque continuatione producti fuerintus x Charitate adaequati, vel remissiores , non obai-H nebunt
147쪽
tro De actu augumentativo ebaritatis
nebunt praemium augmenti charitatis, quod meruerunt. Ratio emcax adducta iam est in praecedenti conclusione fa scilicet haec merita modificantur compara ta scilicet ad augmentum charitatis ad naturam , modum, conditionemque dispositionis . Ex praemisso fundamento. Est autem conditio dispositionis , ut quae emotae sunt, non succedente proxima formam non obtineant, ad
uuam disponunt , sed sola dispositio proxima : ergo climmtensior actus sit proxima, relio ui remotae dispositiones; et si hi ponantur , illo non succedente in hac vita, non obtinebunt augmentum charitatis. Hoc loco notanda videntur duo.
Primum . Posse aliquod meritum carere proprio praemio, etsi nullum peccati impedimentum ponatur. Nam potest quis abundans meritis sua gratia remissioribus, vel adaequatis sine ullo intentiore succedente mori scin quo dum vivit, probatum est non esse charitatem augendam Ras vero a ri q. s. dicitur obtineri semper a Deo quaequid apud eum homo meretur, nisi peccati adueniat impedimentum; de eo intelligitur, quod sub merito absolute simpliciter cadit quod vero meritum conditionale est, sine praemio esse potest,uel adueniente peccato impedientes, vel solo defectu conditionis requimae sine peccato autem potest quis mori fine intensiore actu; quia nulli bi reperitur praeceptum operandi intensius Secundum est. Non posse etiam tertiam sententiam rationabiliter negare,aliquod praemium pluribus operibus aliquo saltem tempore , quasi nouis uulis, compararit
Cum in hanc, iraecedentem conclusionem consentiat: in quibus expressas fere verbis, sed certe apertissima sententia habetur, idem praemium reddi in hac vita pro meis ritis remi moribus, Madaequatis praeexistenti charitati, pro intensiore licet eadem sententia aliud praemium sistis eisdem actibus post hanc vitam afferat comparari. Tertiadecima Conesuso Vbi in hac vitaremimori, Madaequato actui successerit intensior actus & augmentum charitatis iuxta modum praecedentis Conclusionis ista l. lius augmenti charitatis meritum, vel piamum ex eis vltra
148쪽
vltis remanet,aut expectandum estam,si non successerie actus intensior, & augmentum charitatis in hac vita sed cum solis remissioribus, adaequatis charitati actibus moriatur, nullum est ultra praemium augmenti charitatis
Prob. prima pars.Primo Eode modo augeri charitate concessum est,i suppositione postulatum tuo virtutes morales acquisitari; sed istae sic augentur, quod nihil vltra expectandum est , ubi adueniente intensiore actu secundum latitudinem excessus sui supra praeexistentem habitum virtus illa creuerit ergo Z c. Profecto,qui praeter hoc augmentum volunt charitate augenda fore secundum latitudinem meritorum, intensi, adaequati, remissioris, qui praecesserunt, non sunt constantes in hoc principio augmentum charicatis fit eodem modo, quo augmentum moralium acquisitarum, ut patet
secundo. Vni actui non debet assignari praemium duplex eiusdem rationis, ordinis; ne inter praemium imeritum conuincatur improportio.Sed aetii remisso charitatis respondet augmentum ipsius charitatis in hac vita adeptae cum intensior successerit, ut tertia sententia asserit ex Diuo Thoma 11. 1 . 6. ergo ei non debet assignari aliud augmentum charitatis expectandum in fine vitae, vel ingressu patriae, quod est eiusdem rationis, ut patet. Tertio Aut hoc meritum est absolutum , sicut dictum est de merito aeternae vitae, aut est modificatum ad naturam, modum, conditionem dispositionis. Si primo e go reddendum est ei praemium suum absolute: nec remisisior aut adaequatus amas debet expectare aduentum in
Corfirmatur ergo nulla ratione dici potest actum in. tensiorem non esse remunerandum secundum totam latitudinem suam. Imo nulla est ratios quare remissi,& adaequati saltem adueniente intensiore actu non sint remunerandi secundum totam suam etitudinem sed expectanda sit alia vita , aut vitae finis. Praeterea cum fundamentum initio iactum conuellatur, reddenda ratio est
149쪽
Ta et De aesti an timentatis charitaris
aut saltem respondendum rationibus , quibus constructa fuit. Si autem est modificatum ad naturam, conditione- qud dispositionum ostendatur ratio, cur in alijs non sit opus dispositionibus remotis aliquid particulare respondere supri id, quod conuenit dispositioni proximae , in istis vero necesse sit. Nec certe alia mihi in mentem venire potest; nisi alijs
dispositionibus non esse annexam rationem meriti, huic autem esse connexam Sed ista inutilis est prorsus . Quia huic annexa quidem est ratio meritori comparatione .
Primo ad praemium patriae celestis haec est absolutasVnde supra dictum fuit actibus remissis iustum comparare fibi meritum praemi gloriae in fallibiliter reddendum tempore debis quod scilicet conditioni visioni Dei co- iungi potest' totum M secundum totam latitudinem
illorum actuum: Et item secundo comparatione augme-ti charitatis, sed haec modificatur ad rationem modum, conditionesque dispositionum . Vnde disparitas assignata, quantum spectat ad istam partem, prorsus euanescit. Ceterum ut euidentius procedamus , ac distinctius conera tertiam sententiam asserentem dandum , vel in fine vitae actum intensissimum correspondentem toti latitudini actuum remitarum, intensiorum, qui nunquam fuerunt antea secundum totam suam latitudinem remunerati, vel certe in primo ingressu patriae, ponantur Conclusiones duce sequentes , in quibus secunda pars Conclusonis late probabitur , quorum prima in ordine reliquarum sit. Quartadecima Conclusio Actus intensior, quo proxime disponente charitas augeatur, in fine vitae iub merito cadere non potest, neque in fine vitae potest haberi tamquam praemium meriti vilius. Probatur secunda pars aperte ex prima consequens s si enim praemium meriti esset ullius, iam sub merito cec disset. Itaque. Prima pars probatur. Primo. Meritum nullo modo potest esse praemium meriti prioris Actus ille intensior in
fine vitae correspondens meritorum priorum latitudini est
150쪽
est meritum; ergo Minor a sumpta probatur. Nam crime gratia, & charitate ab agente libero fiat, nulla omnino potest ratione existimari non meritorius . Nisi forte status ille finis vitae dicatur excludere meritum . Quod falsum esse probarn r. Primo, exemplo ipso, quod afferunt ipsimet. Nam cum genuflexus in fine vitae positus Beatus Stephanus pro suis lapidatoribus orauit, certe non caruit merito, non solum congrui comparatione conue
sonis Apostoli Pauli, sed etiam condigni comparatione praemij aeterni. Secundo. Qitia ille finis vitae non est instantaneus ille terminus, in quo primo res corrupta est is enim in Beato stephano fuit primus ingressus patriae vestia unico exe-plo ab ipsis sumpto intelligatur inductio omnium summe piorum, exeellicitioribus meritis pollentium, triuile-gij specialissimis ornatorum a Deo , quibus autumant in fine vitae hianc actum conuenire in praemium hergo oportet esse tempus precedens , cum necessario ultimum insans, etsi fingatur ab alio instanti praecedi , oporteat sequi tempus aliquod Cum duo instantia non possint esse immediata. Ergo finis ille vitae pars huius status viae est & consequenter non potest ab illo actu excludere rationem meriti veri in proprij. Adde tertio. Ex eorum verbis dari huiusmodi viris actum illum, ut ardentius summum periculum, tentationes hostis supereiar ergo ille est status pugnae, ion- si eius; ergo non est extra latitudine vias consequenter uti pugnam non excludit, ita nec meritum Maior propositio probatur primo Quia siquis actus potest esse praemium meriti prioris et ergo dato primo actu meritorio merebmur secundum meritum , quo item te tium; cisto quartum & quarto quintum sic in infinituma quidem eadem ratio omnium est ergo iustus inmeritis de facto crescct in infinitum quae consequentia probatur Quia iustissmus, munificentissimusque remunerator meritorum Deus non potest praemium debitum non reddere meritis. Secundo probatur. Nam si potest meritum sub merito