장음표시 사용
231쪽
dio De actu augumentatimebaritatis.
1.22, p. s. primum . Et ideo consequentia illa te sententia nostra nulla est. Haec sunt Auditores , quae de hae diffit ultate graui misma nobis dicenda videntur . Atque profecto dubitabam, ne prolixitas disputations fastidium nobis ingeneraret, ac ne vestra hac summa benignitate plus nimiε abutereri Sed tanta vestra alacritas, mira attentio, applaussisque vester liberauerunt me hoc timores; devinxeruntque .me vestrae humanitati nullus ut possit esse labor . quem proptissimo animo in vestri gratiam suscepturus non sim; quibus me , omne, quod possum , toto corde dedicanio Seero autem hunc vestrum fauorem prolixam attentionem non mediocremiij animis utilitatem alla
meo itaque optimo, Maximo soli laus i gloria a quo, ut a Patre luminum omne darum Opti num donum aque perfectum descendit. Amen . -'
: Hae autem omnia, non solum aerosancta Eeeles eorrectioni, sed omnium Doctorum melius sentientium emendationi subiecta in
Laus Deo , Beatissimae eius Matri semper irgini. Diuo Thomae.
232쪽
Apost .m, ad Eon, Nobis Dblatus est, ioculus non vidit , ne auru avdi uir, nec incor ho amiis vi ceu i ut, quae praeparauit Deus Me qui diligunt illum;
me iusti Nisillulites, ac Do chidiim uchoros ut de Superis sarturalitate Visionis Diuine.eharitatis, stratale Nestio nque lin. minandi tractare, itast Uzoniam velociae inniti in paulis' tam pilagus glausPriarum quasta u conliderastis enauillandum fores, sismnsa , tra dici positi ni de hoc aris gumento . disputanda tollent , necismus p diei , imhie. que mensis electione absolui posse et totam lini citra ta tionem restringendam iudicastis ad unicum hoc quaesi intumo An visio Lama, qua in si Atigeli, Hominesque
233쪽
heantur, itemque gratia, charita ,- gloriae lumen ponfit vlli creatura intellectuali esse connaturalis . Mihi vero ni Si sesidiabilius, vel ontatius potest accideres qua ita meo defungi officio; ut simul votis, utilitati, atque Limperijs vestris satisfaciam Quare rem jriam libentissime aggrediar, Deum ouidem Precatus pro gratiae,
ac gloriae suae angustissima maiestate disputantem auxilio suo speciali praeueniendo, atque ad perfectum deduiscendo adsuuet; os autem Auditores oratorvelim , ut Guemadmodum consueuistis, attentione surrima faueatis sce pro grauitate rei, omnia maturo iudicio examinantes de proposita difficultate sententias feratis. Exponendus itaque prius est sensus quaestionisci deinde afferenda noua quaedam sententia est olim veritas prolabstra virili confirmanda, tostremo argumentis aduersariae sententiae fatisfaciendum . u'd pectat gizar Ad primum.
Cum qu ritue visio diuinae ess ntiae potan esse vili creatae substantiae intellectuali connaturalis , non agitur de ijs, ine de facto iam cokditae sunt. Fate. Ur enim aperti stanis verbis consonum se existi orare rationi nulli omnino rei creatae posse esse connaturale lumen gloriae is visese se nil usquam consonum esse Scripturet ut gratiam itai visionem beati fi eam, praemiumque i sum supra naturam esse rerum omiuum , quas Deus in suam beatitudinem re ipsa condicit sed tractatur absq-lute de huiusmodi creaturis, quae biti uasa ita, Minhesau4xibili Dei potentia absoluta possunt fieri. Et conseque ter haec potetia esset quidem naturalis faciti bili huic crea
turae comparataci diceretur tamen illa creatura fieri non per ordinat iam Dei potentiam , sed absolutam ordinaria enim potentia Dei illa dicitur, quam concipimus , ut exequentem determinationem factam huius tanti, ac talis uniuersi condendi Illa vero dicitur absoluta , quae Deo sine tali determinatione conuenit, qua in infinitum semper plura atque perfectiora creare potest. Versatur itaque in eo quae Nora Utrum per hanc Dei potentiam ulla creatura intellectualis possit fieri cui naturalis sit,
vel esse possit visio Dei beatifica, di similiter gratia, cha
234쪽
fitas Iumen gloriar, fides, aliaque similia, quae necessi rio antecedunt vel consequuntur huiusmodi visionem De quibus omnibus simul tractabitur. Accedamus igiatur ad secundum promissu . Prima sententia est, cuius an Auctor sit A .R.Ρ. Lud uicus Molina nescio, Sectator eius est certe acerrimus; qui faretur nullam sibi occurrere rationem , quae ei opinpositum non dico demonstret, sed satis persuadeat chabere autem argumenta, quorum solutio non omnino exispleat intellectum; suadentque, ut tandem assentiatur EX disputatione secunda ipsius ad quintum articulum q. a. primae par. Sancti Thomae elicio, cuae sequuntur argumeta pro nac sententia, quae anarmat visionem bearificam,
lumen gloriae, gratiam , fimilia posse esse connaturalia
Primum est. Ratio, qua probatur lumen gloriae, nulli omnino rei posse esse connaturales, non id demonstrat, vel persuadet ergb opposita ei sententia non est res,cienda Ratio autem,qua probari illud dicit, talis ab eo formatur . Dispositio ad briam ignis, calor scilicet,non potest esse connaturalis, nisi igni, Dispositio ad fis amsolis similiter non potest esse connaturalis nisi Soli,Sple-dor scilicet, ita dispositio ad Deitatem, lumen gloriae, nopotest esse connaturalis alicui, nisi id, quod illud reciperet, esset Deus . At rem creatam esse Deum implicat contradictionemri ergo contradictionem etiam implicat rei creatae esse connaturale lumen gloriae . Interposuit vero parenthesim in hanc de lunu isto loques. Quod participatio uuaedam est naturae diuinae, per quam excreata squae illam reeipit, dei formis efficitur Vt ego credo, adprobandam similitudinem luminis gloriae ad Deitatem, cum splendore ad Solem , caloreque ad ignem Prohatur ergo , Antecedens negatiuum assumptum Respondendo huic rationi tripliciter Primo Negando participationem essentiae diuinae non posse esse connaturasem participanti, nisi sit Deus. Quod demonstrat. Nam omnis forma creata est participatioliam , sicut formae supranaturales, totissimum visio ,
235쪽
4mae suprema est. Et tamen hoc tollir quominus que dam dispositiones connaturales fini rebus creatis, DUO Iunias, M. inta Uectus hum an 'Angtiticus 1ecundum quas participationes homo, Angelus is imaginem
Dei conditi sunt und&-i pessiastDei formoes u Secundo S Respondet neganicio Issunstrum illuαlumen gloria esse connaturale Deo, ut splendor dr, velit gescator. Ratici est quia hoc lumen est accid ens , quid creatum: ergo reisugnat esse in Deo, ut calorin ignei Sino fit ut non sit necesse, id cui lumen hoc esset con-
Tertio respondet. Posse dici vide splendore , qui in summo con naturalis est Soli citra summum in certis gridibus potest esse connaturalis alijs sua natura luet dis, vel factis, ut astris, lucernae, vel quae a Deo fieri possent astris nouis, e litem de calore 3 in summo dicitur igni connaturalis , citra summum in certis gladibus potest esse aliis calidis connaturalis, ut naturalis dispotitio eorum: Ita dumen gloriar in summo quidem eounaturale Deo est,in gradu citra summum alicui substantiae, quae potest a Deo fieri, erit connaturale. . . . Secundum argumentum est malo quocunque intellectu virtutem habente finitam ad intelligendum, potest Deus facere perfectiorem . Et nomine intellectus non
solum potentia intelligatur, sed etiam substantia, ad qui sequitur potentia ipsa intellectus nomine vero perfectionis accipiatur non solum persectio accidentalis , sed etiam substantiatis . Haec propositio hoc modo declararia probatur ex omnipotentia, quae omnem datam perferctionem excedere creando semper valet. Ex qua infero:
Ergo potest Deus facere intellectum, qui perfectione sua substantiali hoc totum consurgens ex intellectu Gambrielis actu creati,in lumine gumae in eo reperto superet, excedat ergo hic nouus intelliatiis per sua nat ratia Deum videre beatifice poterit. Prima consequentiaimbatur. Nam totum illud consurgens est quid limitatum, Secunda vero Nam si id, quod est imperfectius,
aliquid potest producere , vel operari magis id potest operari, quodpea sectius est si di-
236쪽
i si dieas Gabrielis intellectum esse quidem perfectione
minorem, esse tamen alterius ordinis a naturali , propter adiunctum lumen gloriae , propterea Angelum de nouo creatum , etsi persectiorem non posse eam elicere diuinae essentiae visionem , quam Gabriel elicit, sicut visus non potest olfacere propter diuersitatem formalium rationu illorum sensuum, licet ollatus perfectior sit.Contra arguitur,i sit principale inania, Tertium argumentum . md vero intellectus Gabrielis lumine gloria illustrati,is noui huius Angeli non differunt ratione, sed intra eandem speciem differun penes magis,in minus potentes esse ergo iste perfectior, ac potentior eandem Diuinae essentiae visionem producere potest, quam potest Gabrielis intellectus, cum suo illo
lumine Consequentia est euiden, Antecedens autem probatur. Nam Deus, ut in seipso est , continetur labobiecto intellectus naturali utriusque Angelici alioquin neuteri etiam intellectus Gabrielis gloriά quantocumque lumine superaddum ad videndum Deum eleuari posset, ut est in seipso Vnde patet, quam diuersu a
exemplum data responsio ponat obieetiam enim olfatus est extra totam latitudinem obiecti visus; ideoque sensus sunt specie differentes, neuter neutrius obiectum percipere potest, siue perfectio , siue imperfectior sensus sit. Quartum argumentum est . Intellectui, ut intellectus est, non repugnat esse proportionatum essentialiter stuper essentiam suam Deo, ut est in seipso , clare videndo:
ergo non repugnat intellectui creato esse connaturale slumen gloriae, aut visio Dei. Antecedens dupliciter probatur . Primo Nam intellectus diuinus tali diuinae essentiae visioni est hoc modo proportionatus ergo, DEC. Secundo. Nam Deus consideratus secundum quod in seipso est, non est extra latitudinem obiecti intellectus . Alioquin uti sensus non potest eleuari ad intuendum Deum , propterea quod est extra sui obiecti latitudinem Lita nec posset ad eandem visionem eleuari intellectus creatus. Consequentia probatur. Quia non repugnat
237쪽
pugnat intellectui creato habere substantialiter tantam Perfectionem, quantam habet intellectus animae D. Petri insormatus tum me gloriae, qui Deum modo videt . ut est
in seipso. Cum enim hic intellemis luminegloriae etiam adiuncto, sit finita perlictio potest eam Deus, 4da
quare, luperare in alia Creatura sua, ratione iam a
dicta, quia potest semper in infinitum meliora produ
Quintum argumentum est Deus potest facere subinstantiam entitatiue persectiorem omni accidenter eris potest facere substantiam persectiorem, quam gratia, relumen gloriae, charitatis; Itemque perfectiorem omni creata lubstantia, considerata etiam cum omnium praediaestorum accidentium persectiones ergo potest facere su santiam, quae ex naturali sua persedisone sola poterit vi dere Deum, scin seipso est . Consequentia probatur Quia si id potest substantia creata ex lumine gloriae, quae minus persecta est cur non id possit illa substantia, quae supereminet utrisque fimul sumptis, lumini scilicet sto iriti substantiaeque intelligenti per ipsum Antecedens
probatur. Subitantiae genus est nobilius nouem generiinbus accidentium ergo si potest dari accidens exsuperansentitativa persectione omnes modo creatas substantias ut multi sentiunt de gratia quihus R. P.Molina consenistit multo magis potest Deus de potentia sua absoluta facere substautiam nobiliorem omnibus aceidentibus Rationabile siquidem est latitudinem totam substantia. iis persemonis possibilem , superare totam latitudinem Quantacumque Deo possibilis est accidentalis peris ictionis , sextum argumentum est. Nihil est diuinius ipsa subis stantia diuina, diuinoque intellectu ergo substantia crea bilis a Deo substantia ipsa sua superans creatae substantiae eiusque intellectus etiam cum lumine gloriae informante, huiusque luminis perfectionem magis erit di fuini ordinis, quam fit haec modo creata substantia cum suo in ellecti, gloriae lumine . Antecedens videtur
esset cla notum Eonsequenti probatur. Primo, quia
238쪽
talis substantia magia reser perfectionem di, ni id misῶ quam ipsum gloriae lumen , quod est illa imo ei si mus
secundo i quia absurdum est e duabus perfectionibus. Minum una est cor alia . eam , quatam in ot est esse dis uinii ordinis, eam non esse, quae maior est. r Septimum argumemum est. Gratia,&lumen gloriae sunt in se ipsis natarrat quaedam quae comparatae subitan iijs modo creatis sunt supernaturales vrpol α' parat inferioribus ergo substantia a Deo creabilis praestanti rhis modo creatis naturis etiam gratia Iumine gloriae Ea fimilibus aecidentibus adornaris, erit in te natura quamdam, tamen erit fiamrnaimalis comparata his inferio. eritque diuini ordinis: ergh uti modo erratae iubω eri r a dicta attidentia Larsae in limina RI neum, ut est in seipso uidere, ita alia creabis poterit Deum videre a vi in ipso est, per VConfirmattar ino naturale ives m maturale, inhias . vel alterius ordinis per accidens est quoad posseIvel non pota,vide re Deum i quod per se ad hoc faeit . est habere vim, ad proportionem ad tale obiectum, Deum ast ille et . quem supra probatum est non esset extra latitua st obiecti intellectus. Quare cum Deus, possit formphy erfictiorem intellectum crearen deueniri potest ad stantiam intelligentem continentem huiusmodi vim lae 'roportionem Me consequenter .pomst. dari Creatura,
quae Deum per seipsam videre possit se indum quδd est
ere debet amplecti quin diuinae gloriae magis con
in is argumentis R. P. Molina, ata cedit, ut dicati cogi se assentara huic opimonia pracsua tamen modestia rem dimns re non velit imperet tamen decursu temporis alminrum examina disse ultatem acri a se apertam discussi e in hanc partem eontradictionis inaniondam , ac sina
239쪽
dicta sint; accedamus ad tertium L.
. SECUNDA MEN TENT I est Diui Thomae,
qua ex extraneis ab eius schola his temporibus sequitur Gregorius de Ualentia ad par pri. Diui Thomae m. 'in fines, attestans fuisse etiam Scoti dist. 49. quaest. Mquae partem negantem reae t. Hanc quia veram arbitra inmur conabimur rationibus confirmare . Unde responde
tur quaestioni propositae, Et sit CONCLUSIO UNICA. Neque gratia, neque charitas, neque lumen gloriae , neque visio beatifica, qua Deus, ut eth in seipio videtur, neque fides poΦtest esse connaturalis ulli faetibili per diuinam potetiam
o Prima ratio. Si cui creaturae possibili fieri gratia esset
con naturalis, illa creatura Deus esset. Hoc implicat aper. tissimam contradictionem Gergo etiam contradictionem implicat gratiam ulli creaturae esse connaturalem. ditionalis probatur Substantia continens. in se substanta aliter participationem diuinae essentiae, ut in seipia est, udistinguitur a toto ente possibili es tuina substanti Proprie , non ut quaedam dicuntur esse diuini orti a at Cui creatarae gratia esset con naturali , ii substantia substantialiter contineret participatior em diuinae. si 'itiae hoc modo sumptae Lergo esset Deus Minor moetu tio probatur. Nam gratia est diu liae essentiae hoc modo sumptae participatio , teste Spiritu sancto peris postost stoli Petr. a. cap. I. ergo continens in se dubsta aiam gratiam continet etiam substantialiter participat, te essentiae diuinae: Maiorem propositionem quidam probant, eo qu5d nihil potest cale praestantius participatio ne diuinae essentiae tali modo simplae, nisi diuina pia iub stantia. Sed haec ratio non mihi probatur , Primo, qiua licet isti credarac gratiam es en praestantius uulnecta ei substantiaeentitatiue cib& sisnplici terra est amen etiam opini aliorum huic contraria non Pammprobabilis quam vi nos aliquando sequuti iunius, secundo.Quia oppissita sententia concederet id qui te, dum sistimus intra latitudinem substantiarum facta rutul
240쪽
sed di eunt aliquam pol se fieri gratia, 4mnibus ea
consequentibus perfectiorem , t ater ex dictis: Oporistet itaque propositionem istam allo, do prohar a. Attende igitur . IO Aecidens alieni eonnaturale ad substantiam. tui tonnaturale est ureducitur tamquam ad propriam is, fer se causam ergo oportet substantiam illam substantialiter continere illud accidens. Sed per oppositam senistentiam gratia est aeeidens tonnaturale alicui substantiae erea bilis ergo contine hi hae substantia substantialiter in
se gratiam ergo continebit substantialiter participati nem diuina essentiae, ut est in seipsa. Tunc vltra Fod propri est ad propositum probandae illius nitioris.
Quod continet substantialiter in se participatione alitu ius est per essentiam illud participatum semper eniim participatio rei reducitur ad id , quod est per essentiam: ergo continens inae substantialiter participationem di uinae essentiae istest in seipsa est Deus pre etantiam Quare , ut dicebamus , sequetur creaturam . quam dicat sententia opposita continere substantiali de in se partici pati nem deitatis. ut in seipsa est, esse Deum essetitiaω
Confirmatur,4 explicatur breuius haec ratio Gratia est participatio essentiae diuinae, ut est limplieiter in seipissa; at omnis participatio reducitur , ut ad per se pro priam causam, ad tale per essentiam . Ergo gratia est ulli creaturae omnino factati vel factibili, Connaturalis, reducetur ad illam creaturam , ut ad per se propriam causam r& illa creatura erit talis,idest Deus per essentiata Confirmatur seu explicatur secundo. Habens part isti parionem accidentalem diuinae naturae est partici patiue Deus accidentali ter ω conuerso qui est accidentalia ter alticipative Deus, habet naturae diuinae participationem accidentalem ergo i qui habet naturae diutinnae participationem' substantialiter , est substantialiter Deus. Haec consequentia patet ex vi proportionis . At si cui creaturae eratia in consequenter participati essen