Commentarius grammaticus criticus in Vetus Testamentum in usum maxime ...

111쪽

Credant, qui a lauet, eremio esse uno a--m eou. .' a m is M. λο eum eodem Dr. 20 IO. 38 22 ix ungue e nam .M. eim , Nun autem ex uno aliquo verbulo Ieremiam. Inaunt querelae tis Ma hominis rari morbo arieti eiusdemque vitreumdati ulmista Insidiaque amici avide peetantibus parua mortem. Vix ered , fui- et adhu eas interpretes)qui quae de morbo dievntur in hoo Psalmo improprio intelli-'genda esse opinentur uuam interpretationem quod madeat ne Iarimimum quidem indierum seperituri Monent, quae s. I antur non nisi in advorsario dieta Me. in perverse hoe eat

Interpretari praeeone in opinioni In gratiam L Non dies ibi

112쪽

vaeea Iibera me, o Iova, ab inimiola se ho dieit miserors me et fas ut aagurgam ex morbo, ut spondam , ut is, qui moriem meam exspeetant rel. dignam sua malitia ratiam reteram et. Egregio vero auuntur, qui armen . durante morbo ted post recuperatam sanitatem ompositum esse redunt. N. 5. aqua ad' va. I. repeti putante a vate, quas, quo tempore morbo Iaboraret, fudisset querela et praeea. Nihil enim ineptius exeogitari potest, nihil quod magis abhorriat a natura animi humani, et iam ereptum aliquem iuvante deo e morbo moditisero miserabiles, quibus eum laeerat, deum ompellaverit oues

reserae ita, ut iiiiiii immiaeeat laeti, gratiarum nihils Quam Iunge alia ea iit qui Psalmum 30 eomposuit mortis Aleuior v. 'beratus Strophae tres: s. 2 4 o beatum, qui miserieordia

duetua miseros urat juvatque 5 40 me graviter aegrota tem tantum abest ut urent, ut mortem meam exspeeten non

tantummodo inimiel, ae etiam amie qui fuerunt. s. II-Ia: redde mihi sanitatem, o Iova, ut excidant apo sua eisque ego debitari rependam gratiam quod te Laeturum esse vero. Quod a statim ab initio seliuem praedicat eum, qui miseros urεt, ratio est, quod ipse eontraria es experius, a. 6 sqq. Me inum, qua attendit ad miserum, elus rationem habet eius miseriam non a se alienam arbitratur L iis mali, temp'ohe adverso ἐιδ 3. rabit eum, eum qui misero eurat, ova si euatodist aeumst urvum conservabit sum, Felix reddetur, selieitate utetur tatorea Neo rassisa, permitte eum furor hoarium Uus. Pro

sum n Asto morbi, a morbus eum Ieeto' affixum tenebit; omnem ubationam ejus tu mutas ta morbo Uua, e quotl eunque laeet, sanum eum reddis Ieri de mutatione iri melius. ο-- exus: Ego vero in morbum implieatu ad tuam, o Ibva, misericordiam eonfugio. Nemo enim hominum .i, qui Φ'-juvet; quin imo mortem meam avide exspectant a b sqq. Ego die. o Ioua, miseror mei Sana an-am meam, mel nam Pessavi in te, quibus vult dioere: nam propter ea, quae deliqui in te, in hoo malum incidi. 'n' die ' Ire suo dies non otuin iis esse ostendunt qua aupra monuimus da nexu meriques γειαι, ita ut non aegrotana sed anus faetua loquatit vatem, To

seratque hi ut iis quae sub sesuntur, quibus vectis Resim ovi-

113쪽

mihi. maria aeri arbi igninoatio haud longe abesse videtur ab ea quam habet uir b, P sit enim Ση proprie eas via dere os, ut viein sint bri, dian; deinde auso ore inurmurare, musanare, et plaudi, qὰ hine MDari etar ri) -οΟὐιors.

eupavit eum; in qui aest, non amplius urget I alii 'di'

m. n. panaem convictor alleuius eius fama Ha Similiterri in M, Io familiarem anum appellat uoisum is Mors. Qua in hemistishlo positariora adhibetur imago petita ea ab iis,

ac mu quouum artant, supplantant. ceterum ingularis numerus non ne Mario notat praecipuum quendam minum. io est enim eoueetiva Melpi, o va. 6 q. Et tu, tu igitur, II. δε- Masrer mos, ut Maursam ex morbo, Ut - - - ι' dignam aua nequitia gratiam reseram P Similia vid.

integro vivo tu me sustentaria, ervabis, . Miso octa. onoe ia

114쪽

voniuncti, ut unum eontinuum armen effetant. Reete hoe quidem coneinunt enim inter se et argumento et dioendi genere ἔad hoe eonserantur inter ae 42, 10 et 43 2. 42 6. II. ut 43 5. Quaerendo elegantissim earminia aeriptore frustra a saligant interpretes. In Davidem Hierosolymis profugum orta aeditisne Absalom filii, quas 42 4. Io II. 43, 2 leguntur vix eonu nient obstat etiam, quominu de Davida eogites, artifici torearminis dispositio. Davidia enim simpliei sunt et nativa ea mina, non arte laeta Masta arridet quod alii eouiiuiunt, Mesamesae sacerdotia, fortasse auruml, es. s. s. qui exsul meria aeria versaretur inter harbaros Strophae rea: 42 2-6: ardentissimum quo flagret desiderium saritorum; -- I 2 ludiabrium et assiletio ad raviorum; 43, I 5 rogatio pro Iiber Milon ab hostibus, ad templum reditu. - Quemadmodum: --ἀMaiderat rivo aquarum, Si anima mea .aiora es, o MM. I aera tura 3 - quemadmodum, oso, ut es HI, II. 8, M.,

ubi et non vi pro 'rae arva G. M. min. Ita I. E. gr. min. O. 367. exu an , arab. 2. Hur ad ondere, o M oeh. Iz I. hine alatum ad animum animum e thum, animo ferri, eum sobri ad aliquid, Midararo aliquid M. Maia I Rin istam, laetantum amo rei XIv. operam i--doro, et iis. δε-- , aera L inelinatio, propensiora stem. - sta animam a rium, sum vivum ouando veniam si eo ασεδο oram λο, quando mihi ieebit adire templum Non in vi datim visum dieit, ut qui inter barbaros reumdatus esset diis fietitiis. 'an ne a somparare oram, ut res. I, II. Exod. 23 I5. ubi Vid. not. quod in nonnullia, libris et aeriptis et editis Iagiturri expressum quoque a Syr chald Hieron Telieiendum ea quia qui templum adit 4 ribet 'λn bes 'nismet a dieitur, non 4 autem 'Ni ridiri. - - mihi Berymas sacribus dis nostis-gus, et Ovid a sit. Is 28s eura dolorque animi laurmaequo alimenta fuere. Dum visunt, adversari Iudibrio me habentea

115쪽

tacta ad aedem aeram dueere inter laata ovantium et lauda

rham mihi videtur onomatopoetiam Mae, Nprimens sonum, vem odit amnio a tenuior totus ualeis, ideoque igni aro cinoadaero. Conferram et v et qua verba sonum προμ

aunt, quem edit forιior istu ualuis, disserentque intor a ita, Manioris . imitetur sonum odia impositi inua indio ustaris naum, velut viso tritae, dat eum abiis sonusa, P.

116쪽

io psalmus . IIII.

vatem de solenni pompa Ipso duo ad temptui. pro dentium. o. aa' ridi apposition e aerat eum d Suaexo. -- Quid ἀ- s a so, animis mos, si stropio apud ans Spora datim e amota dat aurinum viam adhue subrabs sum, Salatem -- , L e. in quam emee prospieio, quae emper mihi ante oculo est, stratium moum. Inoat in his verbia reprehensio M Ioria eiusdemque mitigatio. 'b apud me, id ad a. o. viuuamomenti est ust otiosiorem me monent ale neeluetam πο--Iam 'Amare Hebraeorum vates in huiusmodi aententiis mina est almitibus vocibus apponere, mo et hoe genua alia, praeter duos quos ad Ierim I 8. laudavimus Ioeoa a. Is is Thren I, M.

ostendunt alii, ut a. 3s, 4: a p. 'al uri quid quod illi

ipsi, qui M. quem amotam Ioeo aliisque 'bu, ne quid super, v. ne adinitiant, eonstruetum eum verbo de ma reddunt, hinnis 42 4. oll. I07, 5 eo a redaetos vident, ut eandem is m

non omnes pro , vir vietum volunt, ut 'an nun nisi vi a

voes nequaquam ea quam volunt, aediaesas, uisa signi otio vi tu au me. In vatim enim mamis a. 80, 7. et avara . EMA. 6, s. 20, 43. 36, 3I.; ousia juvenis . urrere studet amatrix Prov. I, I 6. Itaque haud aeto an rectius 'a mollire quo supx serimus modo aeeipias, e va. 2 sq. ceterum a poritione eohaerere hae verba eum Sumo verbi antegranai, I. unusquisque videbit ipse. - ud mo M. 6. s. ansma -- proasa se uso, ut initiorem faeiam dolorem, remissaο-

tui, tua gratiae, do torra ordanis Et domori albus, domors Misar. I by sunt qui diutum putent pro ' si cis propterea quod, posito metu pro .eauaa, in hane aenisnustinet proptorso tam doleo quod a Maeo tui, quod meeum reputo, ut magnifieo tis in Ioeo est nigero praesentem fame eum iurarim Ogur ego ille laterra peregrina exaeclare , . --

117쪽

panegyri exclusus. In Oa opinione olim fui et ego: ad Ieru48, 36 egari enim non potest prisis a m d a . .

eonvenientius esse quam propterea. Ibi enim memoria ovas doloris quo erueiatur vate causa est, non emetu. verum ubi eonsu endu eat nexu, ibi ea, quae in ieinia posita sunt, plus ponderis habent, quam remotiora. Quare quum ommate proxime praegresso te ae eonsolatus sit vates: aper deum, nam adhin, velebrabo eum rel. adqui uendum videtur in signifieatione vi

en addito 'a' a 'n' et de Us-omssius, montibus Hermoniis, qui . australi Antilibani parte egressi ad orientem Murrant, ita ut Ioaedanea inter Antilibanum et monteam monio oriaturi ri ex haud dubie nomen prope monti sermoni adlaeentis uiri detinebatur vates. male alii 's u appellativum esse volunt, ita

ut montem riguum diea vates Harmonem, utpote smparatum eum Sione. languida enim hae eomparatio esse et animo graviter Ommoto indigna. -- Fluctua fluctum advos , eontinuo 8.exeipit, ad atrepitum catarraetarum tuarum: Om a Notis tui si undas tuas aves ms transeunt, obruun me Muio a . .

mantiaturi, quibus prematur vates. imagini eteroquiri valde

probabile ea .ee lonem dedisse monti nuriaetam mentionem a. 7. Intoria iam Aa Iis gratiam suam. Et nostra oraneisum s. uua mecum eat, hymnus ad sum vitas, fas In his an omnia, quod plis effugit interpretes, auiindum est pertinero quod in priore membro egitur anu etiam ad pos riua, item quod in postersorem, 'ia etiam ad prius, nee hia parallatiami

in gratiam in priore unum solum mel, , a posteriore avium 'hae positum ease Si igitur oesplenda unt verba, ut aiaeripsisset vates cinterdiu et nostia, id est: eontinuo domandae v gratiam suam, Intardiu et noetu, eontinii canticum ei em. Exempla habes ea. II, II. 8 6. Moh. 9, 37. i. f. etiam Pa. 46 I3. ' Ad aenaum autem quod attinet, vate aut eomoriturae eo solatio, quod deua nunquam non gratiosum ae exhibeat. hmninibus, et ipse eum ominuis efferat laudiuus, quibus, Volun talem elua oonciliet, aut, quod ob a Io praeserendum, leviι--euant eum, quod, quis ad iuvandum semper ait paratus, ipso ero non desinat eum elabrare, tamen opem albi non serat.

119쪽

dune, aut in exsilio Muti, mirum Maeranne salmum, aut, quod ob o. r. I. probabiliti videriis ait, temporibus quas luisua. proxima ante autum, ut quibus Jam magna pare Iudaeo patria essene deeri. Ex is, qua M. Imaqq. legimus, non Maho efficitur, a uni eaa -rinan a quodam veri nominis Iaraevis nomine omnium, quorum illa in aetae mamim visae civisis doeen quae Dontur aes eap. 4 sqq. In Em amarem, quae fuit proxima post examum quae a I sqq. dies v ea non eonveniunt stropha quinque: a 2-4 tu . Jova ope euamatoribus admisit, seuleia reddidisti oris arma. 6 s evoaluti auxilio no quoque proastarntinuarie nos opprimunt horeis Io II at tu nos deseruisti, vieto quippe aequi prostraeos, trueidatos, patria eleetos, omnibus on- sis lamelos Is ratne quod a te defeelm- hae mala noris Melo runt lino tua eausa talia patimur 24-m aueeui re tandem ad extremam miseriam Maelial 'D Mus, uru a nostris, nostris Ips -- αν ua stidistinaea a fores nostri narra me ista ν---, praeelarum avius foristius ortarea ius m Temporis νει eis. - Tu manu tua . . tuo proprio nisi ris atque potentis, a. et vita . pniuisa, cananaeos puta, saep-διι, aedibu aula te

qiso proprie signifieare putant hominum eoi fluxum a riv - auis eost quadam ovi verbo arissileo, Malo an rectius eum quod si is doleta referam ad rara elatum hae natae ore