장음표시 사용
251쪽
dedit . N factus est filius sim . quo easu , ait , donatorem ex Amorbo recreatum , condictis e rem donatam a filio adoptivo . de repetere posse , si rem teneat. Quod etiam recte
probatur argumento L a domino , , Ad ct a filiosam. destiti. here1 vel etiam . eodem argumento, adrogatori, si testituendi facultatem haheat . ea re puta in eum translata jure adrogationis cum capite caeteriique fortunis adrogati, vii l. yen. g. rectamenro, de iam pes secuta. ia r. de adopt. Adrogatori, inquam, etiam donatorem posse rem don tam condicere e tem ipsam dico . De peculio autem non esse actionem in adrogatorem: videlicet, si nondum, si non statim ut adrogavit, adrogator filio pretilium constituerit. Nec enim res donata in peculio est , ut L deposui in princide pecvi. cum nec filii ea res sacta persecte videatur . cum ex causa ei auferri possit e puta convalescente donatore , i. 33 p. de regia. ivr. Et ut subjicit, alia est ratio eius, mi Braterfaruit. rem sibi donatam mortis causa porro vendidit, vel donavit: quia hoc casu donator donatario rem non conis dicit , cujus restituendae facultatem non habete eum eam alii bona fide vendiderit. vel donaverit, donatore adhue decumbente ex morbo . Sed pretium , ait . non rem co
dicit i pretium rei videlicet, ut ex hoe ipso auctore adficit Ulpianus, L illud, s. r. iq. Me tit. si pretium donator et gerit e alioquin . de ipsam rem redimere . de restituere ditiatarius compellitur. Quod tamen non tam ex ipso Juliano esse animus meus arbitratur, quam ex notis ad Iuli num . Nam Iulianus abscise scripserat, ut patet ex hoc loco. non rem, sed pretium tantum condici posse . Notae adjecerunt . Si pretium donasor elegit, ut conveniret Iulianus cum caeteris, qui de rem ipsam condici posse existimariinthoe ipse casu e non est admittendum idem esse dicendum . Cii servum Abi donatum mortis causa , vim , necdum sanci donatore . hona fide manu miserit, cum desperaret de salute donatori se ae postea donator convaluerit. l. 3 s. infhae tit. Nam de hoc casu adversus donatarium pretii tantum condictio est . Et ait, alii porro dederit, hoc est . deinde , ut loqui solet Julianus, ut i. non omnis, C titi. de reb.ereae de alii auctores quamplurimi. Ad L. CC. de veth. significat. Iusti interpretatione reciapiendum es, tii appellauione ruisi . scini Litimam eontineri
se responde divis, ira ct nepos videatur comprehendi e ct taetris nomine aris quoque demestrari intelligatur. 3
S Equitur ex hoe lib. L roi. de ri . signitie de filii. &
patris appellatione . quae inspectio disquisitione etiam Decidit in L Iuliam, de Papiam, in qua de filiis. & patribus in- numera sunt capita . Appcllatione filii sine ulla adjectione filiumsam. significari, non filium quemlibet, veluti filium emancipatum , ut in I. g. s. i. L satis, de lao f. testamenas . de innumeris aliis locis iuris nostri (quod putidum esset a notare e quia sunt infinita ) Filius. id est . filiussam. non filius eniancipatus . Et praeterea ait . filii appellatione tagnificari non tantum filiumsam. sed etiam filiamfam. ut l. s. er d. de Iest. t t. i. II 6. Me tit. l. s. de Iet. a. Est valde
Davis quidam , qui hoe . quod satis tritum . & pervulgatum est . confirmavit etiam ex r. oratione Demoph. in .
falsum testimonium Stephani et quasi scilicet ex illa orati ne pateat s. Solonis. cusus mentionem Plutarchus facit in Solone. A quoe plenius enarratur, explicaturque a Dem Ithene , ut qui filios non habet, habeat liberam testamenti ri actionem,&IUssit quemlibet etiam ignotum' extraneum heredem instituere et qui filios habet . non item . qui est Nam &- appellatione fateor quidem non numquam omnes lineros significari, sicut liberorum appellatione Me tit. L Eoo. sed Re frequenter is ne dicuntur cantum filii. ut L g. de extus itis. Cum ergo addidisset hane exceptionem Solon in lege sua . a ,--ame vis: F non sunt Dii, ut tune cuique iit libera testamenti factior ille ait illam exceptionemaluae aequitur de filiis tantum, nemo'. porrexisse etiam ad filias . Hoe vero eu falsum , eum Latine expressam sententiam huius legis Demosthenes se pleate ea pD. Walia esie vii mei si deficiant iusti Iiaden . di mare . ham filiae non auferunt Patrisam ex ea lage liberam tectamenti sectionem An vero stillam. appelliatione eontineatur nepos , dubitari potest . Certe tutor .
quem se dare filio pater dixit, aut filiis ubi etiam siliis sane
interpretari oportet filii amissas quia emancipatis dare tutorem pater non potest . non videtur etiam is tutor datus nepoti, vel nepotibus, quia aliter, inquit . filii. aliter nepo-ges appellantur, d. l. f. de sectum. tui. quae ratio est similis illi, qua utitur Imperat. l. si idem . c. de codicili non esse idem testamentum , ae codicillos: quia aliter tectamentum.
aliter codicilli appellantur. Et similiter Plato in lilade Repub. discrimen esse inter bellum . de seditionem . quod dia
versa sint vocabula . Diversitas nominum arguit diversitatem rerum e neque tamen haec ratio semper locum habet , ut L heres, de isticap. heres, de hereditas diversi sunt nomina et conjugata quidem, sed diversa, ut ead. l. ait, thmen pro uno habentur r pro una persona habetur heres, de hereditas cum defuncto. Itaque ea ratio probabilis est . non necessaria e de fallit quoque ea ratio duobus casibus in cuaestione pros, ta . Primum enim , voluntatis testat ris si interveniat confectura certa , vel praesumptio iusta . etiam filiorum appellatione nepotes, & pronepotes . carie rique, qui ex his descendunt. continentur e ut si cui testa- tot fundum legavit cum villico, qui servus est, de contube
nati ejus. & filiis e quia non videtur aestator dividere voluisse tam iam villici. & separare a patribus filios , qui in
eodem fundo agunt, ex praesumpta voluntate testatoris , omnes liberi villiei legati videntur , L morem, s.conc ina.de legat. s. d. l. arta I gerorem. s. i. hoe iii. Ad quam sp ciem. Di quodam loco docuimus , est referenda l. 8 d. eodem titi quae ait, filii appellatione etiam liberos contin
ri . In illa specie omnes liberos , id est, nepotes, pronep tes . abnepotes . Et item justa interpretatio, ut ait in hac I. prudentum scilicet, vel iudicum , rape quod de filiis eo stitutum est , producit ad nepotes . ubi eadem in omnium intervenit ratio, de utilitas r ut quod constitutum est, de non credenda pecunia filii amitias Senatusconsulto Mace doniano, id trahitur etiam ad nepotes . qui in avi potesta te sunt. L i . fidium, ad Senascet Macedon. L pen. c. eod. iv. Tt diuod alio Senatusconsulto ide non elocanda sua pupilla filio suo , trahitur etiam ad nepotem. L s- de risti me Tt facile quidem hane productionem admitti et quia nepotes loco filiorum habentur, ut ait L i. c. Theodos de vi tuae . filiis, o matris. eorum, de significat etiam l. 3 . et de in se. ipsam. Et ab intestato quoque certum est . nepotes uasi filios deiuncti, ex lege gr. lata concurrere cum aliis elancti siliis . patruis suis, licet eodem gradu non sint. Hebraei certe saepissime filium accipiunt pro nepote a de Maevola in L racius 28. s. Maevia , ad Senas eam. Trebem uos initio filios. post nepotes vocat. Simili autem mo- o. patris appellatione subsicit Iulianus his loco. avum contineri, ut l. r. I. s quis ex tiseris, ad Sena se Trauli. pater. id est , avus e patres , id est, parentes , in L patri, ad L Itil. de affaeli. Qua in lege Iulia tamen . eadem lex patri adhibita , lege sequenti docet, patris appellatione ( cui jusdatur occidendi adulterum deprehensum eum filia sua ist adulterio , jus scilicet occidendi utrumque ) non contineri avum et hoc jus dari patri tantum . non avo . Porrci etiam valentinianus in sua Constituti Theodotaum Magnum. patrem suum vocat, qui ei fuit avus . non patet . Et in sacra Scriptura hoc quoque frequenter occurrit . in qua &avi dicuntur gignere nepotes, Demeron. q. Quo autem
sensu dieitur hoc locor Iussa interpletatione filii nomine
etiam nepotes significari , de patris nomine avum . quam interpretationem prudentes, vel judices legibus adhibcnt . ex sententia Iegum augentes signis cationes verborum in Hic est invi Iurisprudentiam . ut passim augeant significationes verhorum . quae sunt in legi u . Senatusconsultis, responsis, edictis. Eodem sensu in I. i . de eo litur secum in I. 3. C. de interdict. matrim. Justa interpretatio dieitur , quae adhibetur ad leges . Senatusconsulta , vel edicta .
252쪽
In Lib. LXXXI. Digestorum Salvis Juliani.
Ad Lib. LXXXI. Digestorum SALVII IULIANI
Ad L CII de Legat.I. Si minor Pam viginti annis dominus servum, casa non probata , mammi erit, in postea legatam ei dederit. Fqtie alienatus ad literrarem persim tuis ei: Ierarum non rapit . Nam perinde nailius eii momentitetarum ac si sne liberiase datum fuisset. Posterior ex hoe libro est Lis e liber erat. rejus sententia apertissim est . Si creditor debitori tuto exceptione perpetua adversus creditorem, veluti doli mali. aut
pacti conventi perpetui, ne ab eo unquam quidquam cte: ditor petat, vel rei iudieatar: Si, inquam, creditor debitori quod debet, legavit: vel quod idem est. si ei liberationem legaverit, inutile legatum est:quia nihil ei debere intelligi.tur, qui susta,& perpetua exceptione munitus es a Marcellas, de retjvr. At contra, si idem debitor creditori id, quod debet, legaverit, utile e si legatum e quia execptionem Derissetuam, quam habet, creditori remittere videtur . l. 13. deerat. I. I. . fitili. de legat s.
Ex Lih.LXXU.habemus tantum duas leges,quarumptior est de legatis, quae ab initio inutista sunt. N B
pro non seriptis habentur. ca est L Ioa de leg. t.Si minor viginti annis contra legem aliam Sentiam servum situm vindicta manumiserit, causa manumissionis
Ad Lib. LXXXII. Digestotum SALUII IULIANII CITATIONES SOLEMNES.
non probata apud consilium praetoris, vel praesidis, eidemque servo testamento legatum dederit, legatum inutile
est i quia pro eo habetur. ac si servo proprio nec enim desiit hine proelius . cuius manumisso ipso iure nulla est si servo proprio, inquam . sine libertate legatum dedisset. quod ab initio inutile esse constat. l. axe tibi sq. si con- itinctim, Metile. Ll. rae legat. Idque ita procedit , ut hoc
loco definitur , etiamsi eundem servum testator postea , vendiderit, ct ab emptore, vivo testatore postea manumissius fuerit, propter regulam Catonianam , quae ab initio inutilia legata ex post facto, si ci marthi in amo, i v Ieseere non finit. Et hine perquam evidenter apparet. ni- CIais referre, vim testatore, servus ille, cui sine libertate inuiselliter legatum relictum est . ad libertatem pervenerit, an mortuo ipso testatore. Loquitur quidem a. i. . Cese leo de eo, qui post mortem testatoris ad libertatem pervenit. qui non ideo magis capit legatum, quod ei testamento dominus reliquit sine libertate. Ucruin id ibi ita proponit ex faeto . quod Imperatori per libellum consultor suggessit, non suod aliud sit, si vivo testatore ad libertatem perduis eius fuerit. Et perperam Accursus in d. q. aliud esse dicendum, si vivo testatore ad libertatem peruenit e perperam . ut patet ex hae L O san servo . Inmi. de set Nee quidquam obstat L3. s.qvando, de sure si . qua Aecursus confirmat suam sententiam et quia in eo s. li, non definitur. legatum incapaci ab initio relictum,ex post facto con valescerer sed leeatum . quod incapaci tacitam sdem dedit Drestatori heres . se praestiturum in fraudem legum Iuliae, &Papiae, cadere in fiscum , coercendi heredis causa , qui s-dem accommodavit in fraudem legum: etiamsi qui facti
testamenti tempore incapax erat, post testamentum sa-cium caPax esse coeperite quia fraudem admissam . vel semel coerceri aequum est. Nihil etiam obstat lo n. de legat. praestanae quam pro se advocat Accumus , quia non de legato ab initio inutili sed de utili extraneo in testamen .eo relicto loquitur, quod tectamento resciita per honorum ponestionem contra tabulas, legatario conservati ait, si modo mortis tempore testatoris in numerum liberorum suctae adoptatias . nimirum ab eo post testamentum . Male etiam idem Aecorsus dicit hoe loco legatum servo inutiliter m vidi misso rclictum esse conditionale. inesse ei scilieet tacitam eonditionem si manumissio effectum habuerit hoe enim eo in se commentitium tacitas conditiones comminisci non liceton quam sine te . aut manifesta voluntate testatoris , quae pro sege est, & caeteri quoque omnes interpretes, excepto
uno Eartolo . qui plerunque ad Accutsium inclinat nimiι , hoe Aceursi commentum procul rejiciunt. Ad L. XIII de Liberat.legatarii ereditor debitori. qui se ex reptione perpetua tueri porrear legaveru, Dod Mi deberet resti litii momenti se artim eris. At si idem debitor erissifori lexaberit. intelligendum erit . exceptionem eum rem iri erilis
rori voluisse. Ad L.xxUL de Cond.& dem. Hae seripitira, s vitimi dederit, avi iuraririi se aliquid facturam, unam conditionem exprimit habentem Das paries. svare si quieutique heres scri-stiis erit sis eo itione, s juraverit se decem daturum i avrmanumentum factuarum r quamvis verbis edimi ad heressitatem, vel legatum ad irasvretamen compellitiar facere id ad
facturam se jurare jussus est solo jurejurando remisso .
V lo ad Lib LXXXII. Ex hoc libro superest tan
tum l. 16lae conae, demon. cuius initio absque dubio,ut ex sequentibus liquet, ita legendum est.Haescriptura . se iuraverid se viginti daturam, avi aliquid facturum , ille stilicet mihi heres elio e vel illi heres meus
fundum Tu seu lanum dato. Quam scripturam unam conis ditionem exerimere, ait, non duas et una in , inquam , conis ditionem hahentem duas partes e quarum una , quae jusjurandum continet, si juraverit, remittitur edicto praetoris. ' de conlii.infla. i. ro. hoc tit. altera, quae dationem continet, aut factum. non remittitur. Ideoque, tamets jurare nou debeat, dare tamen debet, aut facere, ut perveniat
ad hereditatem, aut legatum. Denique pro eo est,ae si pilis re hereditas data, legatumve pure datum esset. d. .R. culi. Ad s.Cum eadem res aueri Dre alie sub eonditisae laxat reavi eum adire pure . alter subeondvione heresseri vis et . pars legati, vel hereditatis, de ieiente conditione , aderescit etiam Dredi eius, cui pure legatum . vel heressitas diua ests iamen hereditas rivi adira fuerit. IN )s. i. qui sequitur, ostenditur, re conjunctos eos esse . quibus eadem hereditas. vel res eadem data . aut legata est, licet uni pure, alteii sub conditione legata sit, videlicet si conditio extiterit . ut L idem O p apud , s. i. de usus'. aderest ut dixi sup.in hyo. de leg. i. hi conditio extiterit, concursu partes inter se aequas iacerea n eonditio deiecerit, pars vacans, seu disciens,fisco excluso, adcrescit coheredi , vel collegatario cui pure hereditas legatumve datum relictum est . ut L so. ins hoe r. vel etiam heredi ejus. I. s. de suis, Oletii. videlicet, si ejus hereditatem adierit. Neque enim aliter conjuncto. vel heredi ejus , qui conjuncti vicem sustinet, pars vacans ei adcrescit . quam si partem suam acquisierit: parti enim proprietatis adquilitae tantum . pars non acquisita adcrescit e aliter, quam pars usu fructus non adquisita, quae etiam parti non adquisitae a
que adeo tersonae potius, quam parti adcrescit, o Titio.
Fadi. de tis r. Unterdum , de tis risderes. Loe an eandem. f.qui cum . de excep. rei iudiet Pars proprietatis accrescit
parti . sicut alluvio , quae S ius accrescendi quoddam este pars usushuctus desciens accrescit persenae, non parti: &personae igitur etiam non habenti partem suam . Usus fluiscius est jus personale, quod personam sequitur: proprietas jus reale, quod rem. P haec est ratio differentiae.
253쪽
Ad Lib. LXXXIII. Digestorum SALVII IULIANI
RECITATIONES SOLEMNES. Ad Lee III.de Legat.I.In iaculi Druommissi Diu legi si
vi videtur, quotiens quis . neque gestameneto, neqvie codicilius rorarettir, sed domestita cautione, vel chirographo obligaret se ad prasiandam fideicommissum ei, qvii rapere non poιes .
A lii reum consecuturum, ut ne amplius ex utroque iudicio praestet, quam praestaret, si initio de servo occiso actum esset. Nec enim aequum esse, ut & vulnerati mortifere , &oecisi postea aestimationem aetar consequatur: cum causa occisi hominis praeponderet, & vulnerati causam absumat: atque adeo mortisere vulneratus pro oeciso non pro vulnerato habeatur, & unum delictum sit, non duo i I.32. Dulis . sui servum ex vulnere mortuum ut L d. quae praec dit. Nam si non eae vulnere, sed lato suo, vel negligentia domini. vel institia medici interierit,de vulnerato tantum actio competit, L3o. Stili hoc iii. i. 1 . s.f homo , de rei ,in C.
HiC Libet LXXXIII. fuit de tacitis fideiecimmissis, quae plerunque cadunt in fiscum. Et tacita si-deicommissa sunt cui ex Lios. Stigas. i. intelli-Bgitur quae sola sus rest ex hoe libro quae in haudem legum sultaein Papiae,quae certas personas ex testamen to uel eodicillis capere prohibent,veluti eoelibem,& orbum S solitatium patrem, nisec personis vel aliis quibustumue inea patibus relinquuntur: & relinquuntur non quidem palam testamento. vel codicillis, sed domestica cautione . vel chirographo clanculum, vel tacite . heredis rogatu testat dii, se ligante ad praestanda sdeicommissa incapacibus quibusdana. ut Lin staridem , de his, qua vi indign. Et haeeipsa Iuliani sententia iisdem verbis a Callistrato refertur in L s.f. r se jure fisci. Haec tacita fideicommissa reeidunt insistum propter fraudem . quae facta est legibus eaducariis. Fuit Mite & Liber Lxx xle de tacitis fideicommissurnamque ea quaestio latissime manat.
Ad Lib. Lxxxv. Digestorum SALVIJ JUVANIRTVTATIONES SOLEMNES. Ad LXXVII. de Adopt. Ex adoptivo natus, adoptivi locum obcinei in jure civili.
EXPLICABIMUS adhue breviter quod restit ex Li
hro Lxxxv.ex quo hoe tantum habemusiEx filio adoptivo natum qui auctore Festo . adoptatilius dicit ut . adoptatori esse adoptivi ni Potis laeo in iste eivili ut ait Let lae alop. ex hoc librorquia ad sueeessionem navi naturalis no vocatur. Addo,imo & in iure spretorta: quia praetor natum ex filio adoptivo, seu adoptat itio . non admittit ad bonorum possessionem contra tabulas avi naturalis, L8. ss.li filium, ite bonori segaeonrra Iah. sus praetorium ius civile subsequitur Ueio, de te lib. i. Io.in me, inis de capi.er peti in revers. Las. de noxatas. Ad LLI. Ad l .Aquit. Ita divineratus esserati . in eo immettim esset moritvrtim e m dio deinde tempore heres in thvius est, ct postea ab alio ictus decessit . stirio. an eum viro
ttir vulgo qMidem qui moriis cacam Dolibet modo trabivi. sed lege Aquilia ii demum teneri visus est. qia adhibita Ti. quasi manti causam morti, praebtigeri tracta vide icet interpretarione vocis a caedendo, es a caede.Rursis Aquilia I ge teneri exi vii sunt, non sitim qui ita uti nevallem. Meonsesbm vieta privarent, sed etiam hi, quorum ex vianere certum esset aliquem vetuis ex te sertim . hii r . F qtiis fervomorriserum v laus infixerit. eundem e alitis ex intervali ita per se a. vi maturius threescerettir . quam ex priore vulnere moriturus fuerat i fiasue dum est, titrumque eorum lege Aquilia teneri . Isque est ransmara, avictoridati vel r me qui, cum a pluribui idem serva, va vulnera ivi essentiet non appareret, emtis ictu periisset, omnes lege Aquilia Met
Ad s. Estimatio autem perempti non eadem in viritisque pedisona siet. Nam qui prior rigneravis,ta itim praes ali umqto in anno proximo purimi fuerit repetitit ex die rum nevis irecenium sexaginta quinque diebus. Totierior in id teneli turi quanti homo plurimi ven re poterit in anno proximaevo vita excessit,in quo prefitim quoque hereditatis erit. Eiusdem ergo servi occisa nomine alitis mauorem . alitis minorem cremationem pras ni, nee miram . eum titem e raram ex di versa causa, O iuversis temporitas, occidisse hominem inrelitinium suod F quis a vita a nobis haec tonSitii ptisaverit . cogitet, longe ab urdivit eo littit, neutrum tere Aquilia r neri, alit alterum potius: eum neque impunita maleficia esse oporteat.net Deile constitvi possit, vire potius lege tenemur. Multa autem jure civili, contra rationem dissutandi, promissare emetutini reteria esse , innumerabilitas riam n lari potest: tintim inuerim posuisse e tensui ero . tam si res trabem alienam furandi ea a stilla erini. quam simus ferre non posse l. furti actione omnes teneri existimantiare quamvis Iustili ratione diei possv . neminem raram teneri et
quia neminem vertim si, eam sustulisse.
Ad Lib. LXXXVI. Digestorum SALVII IULIANIMQTATIONES SOLEMNES. Ad LXLVII.Ad leo Aquit. Sed F priore iudicio aeremtione
jacta, postea mortuo fervo, de occiso agere dominias inctiitie rite exceptione doli mali opposta compellaivre vi ex tiar tie judicio ni ii a Titi, consequatur, qvam consequi deberet, se inurio de oetis homine egisses.
OU B ex Libio LXXXm de lege Aquilia habe
mustea primum explicabo: Si de servo vulnerat egerit domanus ex lege Aquilia, ac deinde mortuo iri myri ex Jo vulnere, rursus agati quasi de injuria occiso ex eadem lege; lulianus ast in ad lex itit it rum agenta ex lege Aquilia, opposita exceptione doli ma-S Equitur in eodem titulo ex eodem libro L si .haee quaeqstio. Si seruus meus fuerit mistisere laesus,& vulnera itus: singe a primo , deinde medio tempore ab aliquo . pumta. Lucio Titio, heres institutusi de mox a secundo ictus, percussus, vulneratus statim interierit: an cum utroque id est , primo . S seeundo lege Aquilia de occiso dominus agere possit e Et Iulianus definit in hac lege . quae est pulcherrima, & explicatu dignissima i me enim est tam facilis, quam videtur e infinit, inquam , ut tumue teneri devicito, fretus multis argumentis,quae in medium adducit. Ac primum, quod, etsi oecidisse is vulgo dicatur qui mor tis causam quolibet modo praebuit , & haec interpretatio recipiatur in lege Cornelia de sicariis. Diihil, ad let cornes. de scam tamen in lege Aquilia is tantum occidisse videtur. non qui quolibet modo . sed qui adhibita tantum vi , Ac quas corpore suo . de sua manu mortis causam praehuit: quae propria etiam est hujus verbi uniscatio, quam etiam originatio verbi confirmat. Deducitur enim hoc verbum ut docet argumentum ab originatione o a caedendo . id est, feriendo & a eaede, id est, i ur unde & eidere, quod est, ictum infligere , vel pugnum ducere , aut velimen
254쪽
ter caedere . ut est in Comoedia Terent. Adelphorum e Mae spmnis m ferum , ct ictam nauriam usque oecidit e quod
non est. necavit, sed pulsavit. percussit ve . In specie autem propolita verum est , utrumque ictum inflixisse mortis rum. Ergo uterque de occiso teneri debet morte insecuta. Item . quod est aliud argumentum e quia e stat, lege Aquilia non tantum teneri de occiso eum,qui vulnere insticio statim necavit. & exanimavit hominem: sed etiam eum , cujus vulnere certum est , hominem post aliquod inetervallum excessisse vita . Item . & hoc eii tertium arguis mentum a Quod si plures servum vulnerarint, ut non appareat . cujus potissimum ictu vulneratus mortuus fuerit, omnes de occiso tenentur e nec Poena unius liberat alios,
quam in rem Juliani auctoritate Uspianus quoque utitur ini. H. g.sed si tires v. hoc ria. Iulianus autem ipse utitur
auctoritate veterum iurisperitorum. His argumentis nixus si Iulianus statuit in specie proposita utrumque teneri de occiso. At etii uterque teneatur de oectio , ad aestimationem perempti hominis e tamen re the subjiciti non per omnia eandem aestimationem in utriusque persona serii quia ex eadem causa, eodemque tempore . uterque mortis causam non dedit: sed unus ex una rixa, sive noxae D ou vient nais Se nam de nosse alter ex altera . & diversis temporibus,
sed in persona prioris . qui lethale vulnus inflixit, ex quo
tamen uatim non interiit, ex quo continuo mors insecuta
non est, 'tempti corporis aestimatio fit. quanti ex die vulneris plurimi is homo in eo anno fuerite quantove plurimo in eo anno vendi potuerit, quod idem est in hae lege: quia tanti quaeque res videtur este, quanti vendi hono patrifamilias potest , in L ig. s. vlt. de moriis cavisa donas. t. pquid tixori s r. I. pen. de stiri. anno scilicet ex lege Aquilia et retrorsum computato a dic vulneris, puta, ut ait, repetitis ex die vulneris illati trecentis sexaginta quinque diebus. qui quarta sere dici parte addita.sunt circuitus orbium S
lis , conficientes conversionem anni, quem numerum v
e--, qui est notissimus fluvius Agypti, exprimere. Igustathius animaduertit in Dionysium . in posteriore a tem specie, sus ictu homo mi vestim interiit , , maturius, quam ex primo vulnere moriturus fuerat, hominis aestimatio fit quanti plurimi in eo anno ex die mortis su rit, anno retrorsum computato. Retrorsum se resert actio legis Aquiliae de servo occiso , de vulnerato aeque , non morti sere: retrorsum se reseti lex Aquilia. sed non quanti Plurimi in eo anno suerit, sed quanti plurimi in eo mense tuerit retrorsum computatur. id est, in diebus triginta retrorsum computatis a die ins cti vulneris e non mortiferi xit La . saertia autem hae ih. Et breviter,ut nostri Doctores dicunt e Cajus Aquilius auctor hujus legis oeulos ha-huit in occipitio: sunt laeeti interdum interpretes, pleranaque infaceti.Major autem est aestimatio. quae fit in persona posterioris occisoris, quam quae fit in persona prioris. Quo
vero modo , quave ratione quia in persona prioris non
deducitur distimatio hereditatis medio tempore delatae . quia retrorsum, non proilum, quanti plurimi fuerit, inspicitur . I. 23. s. r. hoe tit. Et retro hereditas ante plagam
mortiferam delata non fuit e sed porto post plagam illaeam, de ante mortem , id est . medio tempore. In persona
autem posterioris aestimatio fit hereditatis & ideo m sor in aestimatio) quae jam retro delata cum esset, non potuit adiri jussu domini. ob praeproperam necem posterioris . ut L 23. in princ Me iit. Ideo autem magnum studium Iulianus ponit, ut vidistis . in eonfirmanda tot argumentis sententia sua . 'uod Celsus ab eo dissentiret . L xi. Me tu.qui quidem Celsus existimavit, posteriorem teneri de o ciso , quia homo vulnere accepto statim interierat e pri
rem vero teneri de vulnerato tantum non de occisor propterea quod mors, quam attulit posterior . non est pasta apparere, an a priori fuisset occisus, eum vulneraretur Et in sevitentia etiam probabilior videtur Marcello, & Ulpiano in L ri. s. celsus, Lis .f. i me tit. quae sine calumnia nullo modo possunt eum hac lege sve scriptura Iuliani in concordiam adducie quin es superioribus argumentis propterea Iulianus suae sententiae magis . atque meis ccnta mandae causa , addit refutationem eorum, qui sententiam. suam absurditatis coarguebant. Quod si quis. inquit, Celsum proculdubio intelligens . putaverit absurde . quod est
D rvici vel His a Piser incongrue, ineleganter, longeque a sensu communi a nobis constitui,in specie proposita utrumque teneri de occiso . quali unius vitae quodammodo duo interitus sint: is cogitet, inquit, longe absurdius constitui, vel neutrum de occiso teneri in specie pro sata quod non admodum liqueat, uter oeciderit,uel teneri unum tantum, puta. posteriorem ; eum & prior deliquerit, lethale vulnus infligendo . & impunita maleficia esse non oporteat, i. rhde itiιerreat. in jure faciend. ne impunita facinora coale scant, ut ait d. g. c. Theodos de Canon. frumens. Maelis Romae. & Ennodius in Epist. Gravistis medicam manum escv veritas insigendam , ne impuvitate morbus adolescat . Et ut ait Isi a reo. In de Fiari son magna rasis suadet, poenasia maleficia solvi . Magnam rationem dicit, quam comm nem utilitatem hoc loco, commune bonum, pro qua utilitate communi, ait Iulian. multa, imo innumera sure civili, contra subtilem rationem disputandi recepta esse eo tra leges Dialesticorum . Nam disputatio proprie Dialecticorum est . quti conficitur ex interrogatione, & responsione ( qua ex re Dialectica vocatur .Pr Mari, non perpetua oratione . cui perpetuae orationi disputationem iCicero adversam facit. Quamvis autem hujus rei multa sint. de innumera exempla, ut pleraque recipiantur in furecontra rationem disputandi r tamen satis erit unum exemplum apponere, antim. inquit. interim piluisse contenetus res, dii iis ... aer et rarum a Miam Mois. Si plures trabem alienam magni ponderis , quam singuli loco movere non poterant. furandi animo sustulerint e subtili ratione, nemo eorum furti tenetur e quia neminem verum est ita iam sustulisse: At communis utilitas , ne maleficia lint impunita, aut communis utilitatis ratione moti veteres , omnes insolidum recte teneri existimaverunt actione surti in duplum, vel 'uadruplum, ut Lit . fis plures, hoc iit. Luiugaris. s. n. de sum. Subtilitatem vincit utilitas , de recte M.
Curio in caulis agendis addebat. vincas titiligas . quod tamen Cicero in ossiciis ait perperam eum promiscue camia omnibus addidisse. etiam iis . quas aequas esse dicebate nimirum quia utilitas nihil aliud est , quam aequitas meta, Ave aequitatis mater , ut Horatius ait.
Ad LN. Ad leg. Aquil. s.Si magister in disciplina vulneraverit servum, vel occiderit,an in ilia temeastir quas dam.
num injuria dederire Itiliantis seri et in visa teneri e mi iel scaverat discipi tum in disciminadnisuo magis ditar in occiso idem erit dicendam Troponitur autem apud eum species adire Sinor, inquit puero distenti, ingentio. filiosam rivi parum bene satienti, Pod demonstraverit, forma talcei cervicem permistiui octieus puero perfunderetum dicit itietur Iuliantis
iniuriarum quidem actionem non es etere, quia non facienda iniuriae caca pere erit. sed monendi. O docendi causaean ex laevio, dubitai r qaia levis duntaxat e ligatio concessa es docensi. Sed lege Aquilia posse agi. non dubito.DE lege Aquilia est etiam, quod ex Iuliano Ulpiamre
seri in l. s. s. v t. ad i. o viii. Et huic libro nominatim acceptum seri Lis. 3 item sui. Loe. Si latet in disciplina filiosamilias L. Titii, ingenuo puero . discipulo suo parum hene facienti, quia demonstrahat, sorma calcei quae
ct formula eiactaris dieitur , & formula apud Ammian. Marcell. litari. castra formulis ratus a vii. Graece hahoπό- LM ) Si, inquam, forma ealcei tam vehementer cervicem
discipuli percusserit . ut oculus discipulo persunderetur. vel ut est in d. . t s. effinderetur, id est, ut oculus sua sede propelleretur. & procideret, quod Graeci se Arti v vocant, aut mites at, atque ita si puerum elusearit (luscus est qui S cocles . & monoculus, de Martiali defoculus. Unde &imago , vel statua lusca Iuvenali Satyri . De notis disensia me de Pomme . eomme a tin testini , a tine med Ue r ibaaviret imares a trois fates. avires a face pleiae. Ex hac autem causa, quia sutor filiumsam. alienum injuria vulneravit, nec
in eo castigando modum tenuit, quem magistri tenere de-
255쪽
hent , Iulianus ait, patri in sutorem eo etere actionem l. AAquiliae, utilem scilicet, quali damno iniuria dato ut l. 2. . de FD. Nimia saevitia, & immodica castigatio magistri, injuria , id est, culpa est. Nam in l. Aquilia . injuria accipitur Pro culpa . d. ad i. Aquit. Hae autem actione pater non consequetur quidem filii aestimationem, quia ingenui hominis nulla aestimatio est: sed id tantum , quod minus ex operis filii propter vitiatum oculum , amissumque lumen unum, habiturus est . de mercedes medicorum, caeteraque impendia, ouae in curatione fecit, ut L an princ. eod.
l. titi. de his , Dd desec. velestiae L S. si quadrap. pavp. sec. ct L Rhodia . eap. s. Quod congruit etiam legi Dei omnipotentis . quae extat Exodi et r. Hinc vero observa , quam sit cervicis perculso periculosa. Nam vel eluseat . vel excaecat . vel ea ligationem. vel suffusionem, aut resolutionem oculorum patit: hontem enim magis laedit, quam cervicem: But Alexandro Macedonum regi ob eervicem lapide ictam. Plutarchus refert diu oculos caligasse . Qua ex re etiam Cornelius Celsus inter remedia vitiatorum oculorum s het cervicis, vel incipitii cutem incidi,& cucurbitulam a vi
moveri. Adeo vicissim sibi respondent hae duae capitis partes , inciput, & Ssnciput . Nam is siontis, S syncipitii percusso non tam Syncipitium, quam Oecipitium laedit de
vice versa . quod nostra aetate in Henrico a. observatum est. Nota etiam ex hoe loco non tantum de servo occiso,
vel vulnerato competere domino actionem legis Aquiliae. sed etiam eandem actionem aceommodari patii de filiosa- milias vulnerato in E L .f.s quis in colluetatione, vel n li-her homo, qui vulneratus et , paterfami l. suerit, ipsimet Iibero homini vulnerato haec actio accommodatur , Ut LI s. hoc iis. I. r. rem Aob. Isen. pro sot. Sed hoc interest. Cquod in dilecta actione l. Aquiliae , quae de servo competit, corporis. & damni aestimatio fit rin utili, quae de filiosam. vel quae de ipso libeto homine datur, damni tantum aestimatio fit , nun corporis e quia liberi corporis nulla aestimatio est. Item quod de servo ea actio datur vulnerato, vel occiso ede libero autem homine vulnerato tantum . Nam
de Messo solum superest judicium publicum ex L Cornes. de lieariis, quod vindictae publicae executio est. Interea ta
men non est omittendum . de de servo occiso dolo malo, cum actione l. Aquiliae . quae civilis est. actionem concurrere criminalem ex s. Corn. de sicar. l. i. s. t. ad i. Corn. Ascar. Las. g. s dolo , ad i. Destiti. d. s. c. eod. quae lex facit ut suspicet tractatui legis Corneliae de sicariis , de venefit m euisse Iulian. l. Aquiliam . quae adversus eosdem impuros. & sceleratos homines civiliter intenditur e cum de noc D libro videam eum tractasse de aliis iudiciis publicis , veluti' de lege Cornelia de salsis . de lege julia de adulteriis. Idque sola tisci ratione. solo sisti intuitu . ad quem ex his judi:
iis bona reorum plerunque recidunt. AD LII. De Nom action. Porro ad i. Aquiliam etiam apertinet, quod ex hoe libro Ulpian. refert in . r. de moralisCI. legem Ir. tabul. s fervus fanum saxit, noxam venocuit, sieme domino , servus noxae deditor e Hanc , inquam, legem antiquam ( se eam vocat etiam ad posteriores leoges, veluti ad leg. Aquiliam trahi, & eontra, juxta leg. r6. E ., rg.de legim nimirum hoc modo, ut etsi servus scien te domino damnum iniuria dederit, servi nomine dominus noxali judicio teneatur, ita scilicet, ut quamvis eae l.Aqui- Elia dominus ipse ob seientiam, & patientiam suo nomine in solidum teneatur. puta, quod cum videret servum suum
alteri damnum injuria dantem. non prohibuerit, cum pro hibere poterat. tamen non ideo excusetur servus: sed de
ejus servi nomine ex Lir. lah. agi in dominum noxali judicio possit, ut I. . f. etim dominis. M. Li. s. t. sam. furet. sec. Denique ulmisque sit vi, & domini nomine actio sit. quali deliquetit uterque simul. Duo sunt, quibus scientes.
experientesque rerum sumus, videre, de pati. Et hanc Iuliani sententiam etiam Ulp. & Mareeli. in notis ad Iulianum probant. Et verissima mihi videtur. Ea certe omnium maximo probanda Iuliani sententia est . eui Marcellus in
potis adstatim, qui alioquin, ubi limam conspicit in ieriptis Iuliani , solet confestim figere aculeum i unde ela ganter Ulpian in Let .s ita an ii ad L id veri Ma,inquit,
est stiliani sensentia. ram O Marcellus consentur . Ad IAI. De Lege Rhodia . Navis adversa tem flare de prisa ictu stiliunis diutus armamentis in arbore, em 'rem. ho M ponem delata esse ibique tumultuariis armamendi, ad praesena compararis , nostram navigavit, ct ontis integram pertulit , quaesutim est , an hi, quorum onus fuit, naviae pro
damno conserre debeant, respondit,non debere: hie erum stimastus infIrtiendae magis navis quiam conbervandaram mercium
gratia satias est. Ex hoe lib. est etiam L6. D LRhod. quae lex est de damano illato quidem, aut de damno, quod quis sustinuit, sed non de lege Aquit. Navis oneraria , adversa tempestate depressa. & desecta in mari Adriatico, ictu sulminis deustis,
vel ambullis armamentis. quae e ea iramis nomine graece s-gnificantur quo nomine etiam hodie nostri nautae utuntur qui armementa vocant Ia ar te . La , inquam , navis Hyp ponem in Africa delata es ir ibique tumultuariis armamentis ad presens comparatis , Hos iam navigavit Italiam verasus, nulla mercium secta factura: quae si facta suisset aliqua ex parte, navis levandae , di catera ium mercium servanda.nim gratia . sarcienda utique foret omnium contributione ex lege Rhodia, l. r. h. iis. Sed quia nulla mercium iactura
facta est . quicquid extrinsecus damni, vel impendii seeit
navicularius ad instruendam armamentis navem , id recte ulianus definit omnimodo navicularii damno cedere, nee
ebere omnium contributione sarciri e quia . inquit , hie sumptus inta uendae navis factus est magis . quam servandarum mercium gratia. Accursus ad haec verta , im fulmis His detistis armamensis , notati fulmen aliud urere , vel iniscendere i aliud afflare, de fuligine deformarer aliud dilue re, discutere . diis parer potuit adficere, aliud terebrare, vel persorare, aliud finderem aliud dolia exhaurire intactis optarimen iis r qua de re Sexeta r. Nathr. quaest. cap. qc. in
imus eo. cap. s r. & alii in illum locum Virgiliii fulminis a savii ventis . o contigit igni. Ad CD. Ad Leg. Iul. de adulter. Nupeam mihi adulterii ream peiurari pose in priora matrimohia commvs , talium
non est cmn aperie lege Iu de adulteriis coercendis raria. iur, siquidem vidvia si de exitis ad uerio ager r, ut accusa. tor issertim a tiritim habeat adauertim , an adulteram prius acci fare malit e s vero nupta D, iis privis adalierum seragas, tunc madierem.
secundo viro ante denuntiationem . adulterii in primo matrimonio commissi postulari posse ream . ex adulterio, quod in primo matrimonio commilit, idque aperte caverilege Iulia , cum hoc easu prius ivbet reum pelagi adulterum , quam mulierem . l. i. in fine , de actas. I. r. in Irinc .ssus. nuda nius, hoe iit. cum tamen si post obitum pri ris mariti vidua permansit, liberum si ae satori , vel ab hac, vel ab illo incipere. & instituere actu sati nem adulterii in matrimonio commissi. I. is. s. pen hoc iit. Ad L.M. Ad Leg. Cornel. De salsis . Senatus poenam remisi ei qui legata a se te timenso dasa dicillis ua manuscri- ii ademerasti sed quia S i sti patris id fecerat . o annorum viginti Dinque erat, hereditatem quoque ei capere permissum es.sistat ex hoe lib. I ae s. ad i.cornes. A salsae: Lx senatusconsulto Liboniano, & Senatuscons. Claudiam. scriptor alieni testamenti, vel codicilli tenetur lege cornes. de fias quamvis falsum proprie non fecerit . s tua manu hereditatem aut legatum sibi adseripserit, etiamsi id dictante testatore fecerit si modo iis, quae sibi testamenti scriptor adscripsit subjecta testamento sisecialiter a testatore huiusmodi suhscriptio non suerit . Quod illi dictavi, de recognovi:
256쪽
In Lib. LXXXVII. Digestorum Salvij Juliani.
gnovit vel etiam si scriptor illius aut servus fuerit testato A iraim vim et cris. generalis suhicriptio et quod dictavi, ct Ferethhesi. spe . Est CP d- o Dcialis extraneumgeneralis latum, vel servum excusat poena r A a D I C II I A C I T r Chlli. poena legis Coineliae . & ad capiendum quoque id. l. 2.
quod tibi adscripsit, dictante tellatore, admittit L I. g. iam Aui r --- - - ue
ter filium. Me tit. Quia manu testatoris ieris tum videt. . Ad Lib. LxxxvIII. Digestorum SA II sULIANiquod iussu . aut voluntate eius futile seriptum ex subscri- RgcITATIONES SOLEMNES.
nulla iubiecta subseriptione testatotis . filiussamilias, vel Ad L. Liv. De verbor. obligat. Gustiem in diem . vel jubseratus testatoris, iussu patris. vel domini sibi hereditatem, tonditione oleam qtiis si uiuetur e estis is, imaetionem ea aut legatum adscripserit, hereditatem quidem, aut legatu in tempore spectari op ariet , quo dies obligarionis venis r ivneron capiet, sed poma falsi ei remittitur. I. vl .c. de iis, qui etiam ab eo peri Die te ali Iain alias rei captio erit. Hi adscrib. in lectim. quia non potuit jui in patris vel domini det tectare. Imo & uno casu filiusiamilias rapere he- E Q U I TU R. Lib. LXXoIII.ex quo libro unam reditatem. quam sibi iussu patris adseriplit, potest: tametsi tantino legem habemus. Ea est l. s. de verbor. Ohur. nulla subseriptio tellatoris subsecta fuerit, videlicet, si fue- B quae hoe vult r Vino. oleo, aut humento, quod sorterit adolescens minor a s. annis . Hoc enim ea sun poena l. mutuum datum erat. Petito condictione tritiearia, Corneliae ei remittitur, de hereditatem capit. Hoe osten- quodq; in diem, vel sub conditione actori promtisum erat,ditur in h. s. s. quia scilicet minoribus et s. annis Senatu ti arbitrio iudicis reus postulet fieri aestimationem vini. consulta , de jura ignorare permitium eli , non versatis in quod debetur aut olei aut si umenti,&caesus temporis aes i- Iurisprudentia, lpen. s. i. de j r. O set ign. l. 6. c.' his, stationem hiectari debere, quo dari debuit, id est, quo diesquitas vi indign. i. r. c. si advers. Diui. Nee igitur abs re obligationis venit, atque adeo Mus temporis. quo vinum. Tiberius. ut Cornelius Tacitus reseri s. Annal. Adolescenis & oleum, aut frumentum peti notuit, ut ex Sabino, a quo etem. & minorem ergo qiram sis. annorum natu , cti initie Iulianus prosectus est, idem Iulianus serihil in lege vitium, civilis belli purgavit: patris ciuippe iusta , ut subsieit . nec de reb. creae de Gaius ex Cassio , qui eiusdem lectae fuit Potuisse filium detrectare. Unde & si minor a s. annis heres i. tili de condi trit. Non haberi autem rationem ejus tempo-anstitutus, legata a se testamento relicta . quae aliis si ieet ris . quod faudiit . antequam dies obligationis venit . alio. praestare iustus et ( male enim in Basilieis. sibi relicta . Si, quin eveniet quandoque . ut si aestimatio reseratur ad tem- inquam, codicillis sua manu scriptis, imperante patre ea , pus . quo nondum ex stipulatu agi potuit, ut rei. id est legata ademeris, atque ita se praeliatione legatorum exone- pi missoris fraus, & captio sit immodica . videlicet si rettora verit, ex Senatusconsulto . ut hic ostendit ut . mena salsi C antequam dies obligationis veniret, cuius vinum, humenis xi remittitur, & legata quoque retinet jure hereditatio, ta tum . oleum suetit Eademque ratione non est reserenda ei remittitur, & legata quoque retinet jure hereditatio, tamul cum hereditate universa . Non omittam. quod hoc imeo dicitur, annorum a s. esse, qui agit, nondum complevitas. annos, ut L s minor . de verb. obligat. annorum eo. qui
agit, nondum complevit eo. annum.
Ad LibLYXXVII. Diges oram SALUII IULIANI
RECITATIONES SOLEMNES., itrinio ad tempus, quod diem obligationis consecutum est, quo tempore forte pluris fuerit, quam tempore. quo dari debuit. Itaque temporis, quo agi potuit. aut dati deis huit, aestimationem praestando reus liberatur e etiamsi minor eo tempore aestimatio fuerit. Ex diverso quoque si major fuerit, utique majorem piaestate compellitu te quia id actum intelligitur inter contrahentes . ut id tempus speciaretur, quo dari oporteret. In condictionem triticariam
venit athitrio judicis aestimatio rei, id est . aestimatio vini,
olei,frumenti. In condictionem autem certi , vel si certum Tatur. venit oleum ipsum . aut vinum . aut frumentum, ad di imationem vini. olei, frumenti decurrere nos saea -- --- emit calamitas, vel statuitas anni.quo dari debuit, pr
Ad L. LXvII. De Diversi rep.sur. stivitens idem sermo duas,ptet difficultatem praestandae ipsius mercis , quae dehit a sententias exprimiti ea solii imum excipiatur . qua rei ger esi. Haec eli. sententia hujus legis so. Cui tamen opponiturrenda apeior est. I. cum Pisis p. iit. prox. de oblis. O act. ubi qui nileius sie
NUNC transeamus ad Lib.LXXXVII. videtur tractasse hoe libro Iulian de rebus dubiis et quoniam LS . de ret. Jur. quae sola supeleth ex hoe libro , de sermone ambiguo loquitur e ambiguus utique se reo clubius eth, non contra . quieunque dubius, & ambiguus est. Sunt enim dubietatis multae species , ex quibus una haec, quae dicitur ambiguitas. Boetius in lib. de ditas. Omnia ambigvium esse dubitabile, non revira . Quoties idem sermo duas explimit sententias, id est . quoties sermo ambiguus est, ea potissimum sententia amplectenda est . quae rei gerendae aptior est, hoc est,quae rei, quae agitur . pro-
pro eo, qui meroem . veluti, vanum , oleum , frumentum,
ut interpretatur L Liat. de conae frui: ) in diem debet, si conveniatur . ait, eius temporis aestimationem fieri, quo contraxit' fideiussit. Verum hoe ita procedit,ut iam lari dem ostendi, si Mejusserit, eum iam dies principalis Culi. nationis venisset . ut plerunque eo die debitores, qui non
habent in promptu illud, quod solvant illico creditoribus, datis si dejussoribus cavere solent. Ad haec quaeri solet, si obligatio pura fuerit, non in diem . non sub conditione, cujus temporis aestimatio fiet a qua de re nihil quidem hoe
loco Iulianus fetibit, sed in d. L vinum , cum qua tamen Cain re videtur pugnare LMn. de eondiet trit. At ne diu in capior . di accommodatior est: ut si actor in judicio ora- n more r. summa huius quaestionis haec este Ante inter iatione ambigua utatur, cujus una sententia assioni ser- lationem. & moram debitoris si agatur . tanti aestimaturviat, altera nullo modo serviati ea potius accipitur , quae mera, quae dari debuit, quanti suerit litis contes latae tem- actioni serviat, atque convenit, L si qui, intentione . de su- pore, d. . vinum . post moram vero utro tempore plurimi
die. Exempli gratiar Si quis arat futti manilasti, & dicate fuerit, litis contectatae. vel rei judicatae. d. L pen. Et ita ex Si pamel mae illum in fario deprehend se i quae oratio duas Graecis sentit Stephanus recte, ex Latinis odosredus. Et sententias exprimit: vel illum a se fuisse deprehensume hoc quidem ita observatur in condictione Triticaria. vel die. Exempli gratiar Si quis arat futti manifesti, de dicat: si paret ma illum in faria deprehendisse i quae oratio duas
sententias exprimit: vel illum a se fuiise deprehensum: uerit, litis erantes atae. vel rei judicatae. d. L pen. tuae oratio duas Graecis sentit Stephanus recte, ex Latinis odos n. Et ita ex Osredus. Et vel se ab illo . verum potius ea sententia accipienda est,
quae actioni convenit et alioquin actio esset iidicula. e dictione certi. in condictione Triticaria ex stipulatu.vel condictione eerti. quae stricta actio est . Nam in sudicio honae fidei constat rei iudieatae tempus spectari, l. 3. g. in hac actione, eamma L nisi ereditor in mora accipiendi fuerit,
257쪽
A JO X hoc libro so. etiam l. r. de emensat quae docet re c. medio compensationis repelli ereditorem, eundemque debitorem meum . si a me petat pecuniam, quam ei debeordi vel ipse tantundem mihi debeat , vel aliquanto minus, pro modo scilicet eius, quod mihi Abet, eum repelli, &submoveri . Compensatio enim fit pari pecunia , vel pro modo concurrentis quantitatis, LI s. s. quod avis, ad lex.Falii l. Lissim sister is, in stieis Trebethan. Et per rem- petisationem igitur hujusmodi confunduntur , di commi-
uentur actiones mutuae: confunduntur formulae, ut ait Se neca L6. de senes . id est, actiones ultro citrocitae per eo, pensationem . Quamobrem compensatio pro solutione ha
hetur, I. . qtii potior.in plan. Et his recte adsunxeris ex hoe ipso libro so. .i8. de hdejesor.
Ad Lib.LXX IV Digestorum SALVII INMANI
RECITATIONES SOLEMNES. Ad L. VII. de Fidejulior. Fide ivssoritas si mrri solet, ut Ibpulator compellatur . ei, qui Diuium Dixere parvius es,
EX Libro LXXXIX. superest unius etiam . de pusillae
legis explicatio . Ta est Ira i . de raritis. Si delator
plures sic esussores creditori suo dedet ii ii notiti ipso iure tenentur in solidum: sed si sint omnes locuple----- tes . beneficio epi solae D. Adriani s modo ei beneficio in B Ad LXvIII. de Fideiussor. Qui debitorem sum delegat, pe- contrahendo non renuntiaverint, singuli in vitiles tantum partes condemnantur, quod Mneficium divitionis dieitur . Hoe vero est certissimum, fili rivi res, Instit. de Fidejus. Quod si unus ex fideiussoribus ustio solidum ereditori solvere paratus sit; aequum est. creditorem ei vendere nomina cater atim i de quasi emptori caeterorum nominum mandare , &ei cedere adversus caeteros actiones suas e ita ut . quod amplius sua parte fideiussor silvit, pro pretio nominum caeterorum solvisse dicatur: alioquin astio adversus exteros nubia fideiussori selventi solidum . cedi, aut competere posset. Letim is . l. hi fideius. Me ih. LModestatis . de sitas. I. um pos
Ad Lib. XQ Digestorum SA II IULIANI
RECITATIONES SOLEMND. Ad L. XI. de Legibus, Senatusque consuli. D ideo de his qua primo consiti tingvir e atii interpretatione, aut constit ilone ossimi principis certivis mi exdum s.cuniam dare itae sigitur, quanta ei debetur e in ideo .s f ea iussor debitorem sitim delegaverit, quamvis eum, qui solven da non erat, confestim mandast agere potest.
QV X deleuationem debitoris a debitore creditori suo
factam cisi redit pro solutione haberi. ut puta, s fide-junor creditori, apud quem fideiussit pro alio , dehitorem suum delegaverit a quo pecuniam peteret mandatis, S cessas acti thus, & stipularetur creditor . quantam isfihi deheret e si ea pecunia adimplendo creditori suffetat solidum creditori latuisse videtur . quamvis debitor . quem delegavit. non sit idoneus e quia horum nomen fecit creditot,qui sciens admisit debitorem deicratum laniens. esse , mand. I. A in I. romittendo. h. pen. de rare des. sciens, inquam, non ignorans . Nam deleratio inopis debitorii non liherat fideiu tem, aut reum principalem, quae facta est ignotanti creditoti, sicut in I.e q. s. r. de runtiare dieitur eum, qui creditori solvit nummos reprobos, creditori scilicet ignoranti . ct imperito nummorum . non liberarit nummos tamen illos reprobos esse reddendos et . qui eos solvit, non rescindendos igitur, ut L so. de sitition. Nani& leproborum aliquis usus es . His vero consequens est .sdejusserem . qui scienti creditori delegavit debitorem . suum. vel idoneum , vel non idoneum, quas solverit, si tim adversus eum. pro quo solvit, agere mandati polla , ut recipiat, quod solvit A mandatu esus fidesusserit, vel acti ne negotiorum gestorum, si sine mandatu eius fideiussit. I. ro. g.tili. mana. videlicet, cum fidejussit in rem dehitririt principalis, & non donandi animo . Nam si in rem suam fideiusserit. vel donandi animo, cessat actio mandati negotiorum gestorum , Ls qtiis retim , de liberat. Ieg. pro invito, & vetante fideiuslerit, id pro te mand. vel si ex necessatate . ut in specie laribus , de usti'. eam rem cie. Et delegationem essu pro solutione etiam ostendit L set. s. stas creditori, de oper. siseri. θ I.quia debetari de pecv .
BONO animo simus et terram habemus in manibus.
Hodie enavigabimus vallum istud mare Iuliani Di gestorum . Lx Lib.XC. prima erit LII. de legib. OSenai frens quae ad id . quod idem Iul. Eh. s s. ex quo est Lio. ita tarpserat, non polle legibus comprehendi, , di non Goliantii alia iam . O cu iud scilicet, & definiri omnia, quae quandoque in rebus D dejugist, uel donandi animo , cessat actio mandati . vel negotiorum gestorum , Isi quis reum , de liberat. ter. vel Eron sit facile, ut Atistoteles ait s. Politicorum, tiar, AT ae saevis, in universian omnia, qua incidere possunt definiri. Adiicit in h. l. di ides de his, ova primm confli tutinis ivr , quae ptimum emergunt. di conitituuntur impers c. Lilicet, ut lustia. ait in La. s. a quila divinae , verse. quidigiitiri Cese vet. svir. entiti. ubi & husus loci auctoritate utitur e quae . inquam . nove paulatim invalescunt in Rep hsica . Interneratione , vel constitutione optimi principi, Adrianum intelligit) cerrius flatuendam es. Et intellige in terpretationem Principis, ut l. t. pen. O titi. c. redais.'de se lib. o Senatus. de in L i. de ventre inspic. ubi Imperatores aiunt. non esse mirum . si de te nova novum consilium, dii medium suppetante & sic ubi res aliqua incidit nova . . Edicunt etiam Iuteconsulti ipsi ( qui non tantum sibi adtigant. vi de ea re quicquam statuere possnto Principem esse adeundum: auctoritate, de constitotione Principis opus esse. ut Litaque , de fideicoram sari liberi. i.s exi letat m . darent ci demonst. I. sen. F. xli. c. ad Treleli. Lleganter in hanc rem Quintilianus deciam. Ho. Naeua lania , inquit, potuit esse prudentia majoriam , quanquam fuerit Amma , vi ad omne gentia nequiliae Moerreret. Ideoque per Mi versum, o terrenera la conscripta sunt sara. si seque creditorem stium,
Ad Lib. XCIV. Digestorum SALUII IULIANIREcITATIONES SOLAMNES.
Ad L.XXXII. de Legib. Senatuique eonsultis. De quiluscatis scriptis legittis non mimur, vi e stodiri oportet, quod moribus in consuetudine intactum est os Da in re hoe d Levetitum quod traxistimo conse res et Us nee id quiadem appareatit e jus o virbs Roma tistitiae servari oporaei. Ad F.Inveterata consuetudo paeo lege non immerito e iodutiae, coe hoe est quod dichvir moribui constitvstimo Nam cum ipsae Ogei ntilla alia ex ratis nos teneant. quam Pod judicio postili recepta sunt: merito di ea quae e sella ripis p pultis probavit, tenelum omnes: nam qiad interest, Astraeto Ditis dio nudarem suam declaret, an resis iras. in sinis stiore rectis e etiam illud recentim es, vi seges non solamstiiragio legislusori , , sed eriam rariis consensti omni m per
258쪽
.s; In Lib. XCIV. Digestorum Salvii Juliani. cs
UAMUIs autem in indide iuris auctorum . de li- A quadam legis: vel exemplo legis. ut actiones titiles etiari Obrorum ab eis editorum, ex quibus Pandectae
Lonfectae sint . numerentur tantum lusiani Diae statum libri so. qui iam, Deo favente, absoluti sunt iamen adhuc supereti cst. de legi quae libro sq. tria huitur. & tota est de vi, di potestate inveteratae consuetudinis. Et hoc initio proronit, quod de Iuliano attribuit Ju- se inicinus in Li sed in si qua leges . c. de vet. m. entici. De quibus causis scriptis legibus non utimur, puta, quod nullae de his causis L ses seriptae sint et vel quod, quae scriptae sunt, exoleverint, id custodiri oportere, quod moribus . &xonsuetudine inductiam est . Consuetudo tacito consensu populi legem scriptam obliterat . de abrogat, ut Gellius
su tacito obliterantur . Quae vulgo vocant inepte statuta . sunt Latine, instituta civitatis. Ociliterat, inquam, consis rudo . es abrogat legem scriptam: non etiam vincit, vid licet, in ipso conflictu legis . Ac consuetudinis, eum cert eur, utra obtineat, L r. c. qua fit lon. ransuet. Quod ii de taciat consuetudo, ait Iulianus, id esse de causis novis , quae emergunt, custodiendum. quod proximum. N consequens ei est: ei, id est . rvi, ut est in Basl. sve rei. dc a quaeritur. Vel, ut placet certe magis, ei, quod teri, aut conlaete dini receptae in fimilibus causis proximum es condieuntur dari ad exemplum legis,ut utilis Aquilia, ad exemplum legis Aquiliae. Aggentis Ur,ctis de limus i aerarum, eodem modo: si loci natura permittit. rationem loci serva re dehemus e sin autem, proximam rationem. Ad haec vero subiicit Iulianus in hac l. si nec, quod proximum de conseisquens en legi aut consuetudini appareate in provinciis scilicet id ius servati oportere, quo urbs Roma utitur et quae,
ut Iustin. adjicit in suprad. f. ed er se quae leges, caput est
orbis tetrarum. Deinde de vi, & potestate diuturnae, de inveteratae consuetudinis generaliter statuit,eam pro lege se vari, ut de in L Nae Tertullianus, de corona muti e confitetat in m in civiribus rebus pro lege suscipi. cum dejcii lex nee ip io. si tibi t. institutum esse contra ir. tabulas ta- n disserrestri tira . an ratione confissas. qeando S legem rasis lenis . ut litigantcs non in sure apud praetorem . sola commendet. Quae verba sunt summe notanda, eon et e dinem vicem legis tinere. Iali. G de tectam legem imitari , L3. cqva S loreonsuet. Et hoc esse ius. quod moribus constitutum dicitur: ex consuetudine , vel C. frequenti, S assiduo mos sit: te. sies Gaue im uis es. ut Ar illot. ait r. ad Eudemem . Laetantius s. Infiit. Taulatim confluetudinem . morem fieri. Recte autem consuetudinem pio lege servari. Nam & leges serietae, ut ait nulla alia ex causa nos tenent, quam quini populi consuetudine , & suit: nec enim ullas esse vires laeum es. o.
.past, miliot. r. Tost. Et merito igitur consuetudinem ,
perinde ac legem tenere omnes a & nihil interest, populus sequens est . primis quibusque proxima copulari oportere C suffragio uoluntatem suam declaret . an rebus ipsis, de sa- ait Lig. g. qtiod alientim, de in vetvel insertim. Det. oui tilianus De lamia 3 sta tibi nulla lex sceleri proprie tonstituta est, tam proxima titendum esse. Nulla lex, vel consuetudo. Consuetudini iudiciorum conses uens esse . quoties aliqua propria actio in rem, de qua aettur, non datur, uti proxima,& simili, quae vulgo dicitur utilis, quod omino eon pluit cum Lquia actionum , de praestri veri. Idem Quintil. Deilam. ss i. Si quid damnatione , si quid ultione dignum nori habes leae. tutium debet iudex sequi. Ahei sequi proximum . Et Paulo poste Pro es, inquit, jure utendum est, o semilii inectis, id est usu ipso instituto, de consuetudine, quae ne dicta videtur a consuendis iisdem . & pluribus factis populi
in causa eadem. Quamobrem concludit rectissime . illud e se receptum, ut leges abrosentur, non tantum suffragio legislatorum . sed etiam tacito consensu omnium per desue tudinem, id est, inulam, sive usum, & consuetudinem eonistrariam . LI. de interrogat. in sum fac. itin. s. i. c. de eaduetro I. g. sed illa , Instit. de te iam . ordin. non tantum decreto piussuque . sed etiam laetici. illiteratoque consensu, ut Gellius ait lib. is. ea uae est haec lex elegantissima.
Deo sit laus, & gloria Virginique Mariae.
259쪽
AD LIBRUM PRIMUM. RECITATIONES SOLEMNES.
Aa CLXVI l. o. Usuir. de quemadm. qu. uti h. cui usu fructus legitis est, etiam inνito herede exm ex raneo vendere potes .
IBRos sex Iuliani ex Minicio Natali brevissimo tempore absolvam, cujus promissi fidem saetet lib. r. qui hodie a me absolvetur . Mini- eius Naratis. & Salvius Iulianus ex Sabinianorum . qui S Cassiani di cuntur , filiola profecti sunt . Et hoc quidem de Iuliano satis constat
ex M. i. a. de orig.poris . De Minicio autam argumenso L6. Id s. in . de areem . di I. Minicitit. de rei vind. quae tota est ex disciplina Sabinianorum, ut is h. g. explicahitur . Ex ea vero re factum est, ut pictaque ex Minicio, di ad Minicium libros sex lulianus nudiose complexus isti quae alioquin interiissent . vix ille autem Minicium Natalem Traiani temporibus. argumen cum praebet rescriptum Principis eiusdem ad eundem Minietum, quod extat in sen. de ser. O dulas. Et hune suris auriorem Iulianus secutus est postea Adriani tempori. hiis r cuius etiam jussu edictum persetuum compositi t. Et
et librorum Iuliani agitur de legatis A huit, ae transnisit in heredem suum Ceum. Di. l. e l.8r. g.pen. hκ L Lqui chirographum . de Iet. . Ad L.XL de Ususnleg. Habitationis legartim in Mettilos an nos, ab inaria anni Lberi constas. D Raeterea ex eod. Minicio Iul. refert in I. it e tis.=IE I hahitatione domus certae legata in singutas annos &c. Primum hoc genus legati morte legatarii finitur: sicut legatum usus fructus , reabitatio , cde must. Deinde plura ille legata: de tot esse legata , quot habitationes gratuit
invito herede ustinis Victum extraneo vendere Dosse. non
quidem jus, quod personae ipsus cohaeret, adeo ut ab ea divelli , dc extraneo cedi non possit e sed perceptionem fluctu tim. quae res facti eli, non iuris, si . r.et de iure dat. pol l eriti s.lubet, ad letiIul. de adult. Et Extra- cneo dicit, ad differentiam heredis , quoniam heredi, qui proprietarim est , etiam jus ipsum ususfructis cedi potest, s Anitur, Inliivide usum. Ad L. . de Legat. l. Legatum ira eris: quae Lacius Tu
mla dehet ea heres metu Cornelio dare damnas esto:nihil ampuvi ex legato quam ammei suas heres praestare debet. T Tem ex cod.Minicio refertur in L ros. Ole . I.Γx hoc a genere Iestati, qua LM. Titius mihi debet . ea PQ. Corne is rem metu dare damnas etlo . Nihil amplius heredem . quam actiones suas Imatario adversus Luc.Titium cedere debere e quia teststor hoc genere nomen Luci Titii lega- st. Ergo actionem tantum, quam adversus L.Titium ha-
. a . Aegatarius vita decessit, quod Ac
in omni hus lagatis annuis observatur, tare semel ra. quan do dies legaeae i. i. Ceod. iis. At si non in annos singulos habitatio legata est, sed in habitationem . quam sbi legatarius aliunde conduceret. pecunia certa annua r non ab Initio cuiusque anni ea pecunia legatario debetur . sed ab eo tantum dieiquo habitationis pensici loratori deberi coepit . G.nee semei . fisi is habitatione . Tt male igitur notae Accivilius, quod haee lex ait de habitatione legata in annos tingulos, id obtinere etiam, cuin pro habitatione certa cunia In anniri singulos legata est . quod refellit apertissitne a. di in hasitatione. Ad L. l. de Serv.l . si ducit tabernas ranstinctas halebat. eae sinetilas duo,s letavit, quaestitim est . Si qvid exsuperioretaherna in inferiorem in adistatum esset . ntim inferior oneri . sim 'o in verioris tabernae lora continerram respondit. Irevitvtem impositam videri. Iuliantis notat ivideamus de Melia verum se si atit nominatim hae sebitus imposita est,aut lia legatum uti Tabernam meam titi nune est. do. lego. Tem in I. . de serii. ter. ex eodem Minicio reserer si quia duas tabernas habebat, duasve officinas. duobus eas lcgaverit, non conjunctim. sed separatim singulis sine ulas . quas scilicet ita coniunctas habebat. ut altera alteri necensatio inserviret: Esset tamen aliquid ex superiori in aedificatum impositum in tabernam inferiorem . Inferiotis ta-hemae legato. male Flolentini, laevi pro . lerato , inesse serm itutem oneris serendi, quasi ex tacita voluntate testatoris impolitam inseriori tabernae , quae & tempore testamentitus emoris onus fusinebat equod ita verum esse Iulian. notat, a testator nominatim tabernae inferioti servitutem oneris
260쪽
n Ad Lib I. Juliani ex Minicio Natali. t
serendi imposuerit:vel si ita lenaverit isternam inferiorem:
Talernam illam titi nune est, doAgo,vel ut in .emn debere 3 s. deserv. ti . pr s. Tartes interioris galernae oneri serundo titinum est Aa sui alioquin servitutem testator in Ietiori tabe nae imposuisse non videtur. Inde concludamus. servitutem testa Pento non constitui, nisi nominatim . & speetalitet: vel certa demonstratione quae vice nominis iungatur. Ad L.MI. deopt. leg. semo generaliter legato veritis est omist, heredes, si eis electio data es, etindem dare desere, si non eonsentitant heredes,ex te emo eos teneri.X Minicio et a m est,quod extat in Lia.de videt.Servo generaliter legato . quem heredes dare vellent, quemve eligerent sua sponte e heredes consentire in unum eundemq: hominem debere. eum: legatatio dare Aut si non consentiant, teneti legatario actione ex testamento . per quam iudice imminente, ut ait L huiusmodi , in L de Ieg. i. stitim compelluntur in unum consentire, unumque dare. Nee enim partis diversorum dando liberantur, quia verum est, neminem eorum legatario dedisse hominem e nee
en m pars hominis est homo integerit. 3 d. iissim Ad L. XXX. de Condit . di demonstr. Si separatim mihi tota fundiat stire tibi sub eonditione deratui fiterit. O tti decus
ris, antequam conditis exstiterii, non habes nee quatre Implere raetitionem:vente eum etiam cotiditis desererit, Iara, quam vinitaeturas eras, mihi adcrescar. Ad LX vII. de Operis libert. Si libentis artem Tatiamiami exerceas . vertim es . debere eum nsa sol in ipsi parrario sed etiam amicorum ludis arariatam operam praesere. Si cum etim quoque libertum Pa medicinam exercet, me. rum est, voluntate taetroni curasurum tratis amicos estis: ne
ive enim oportet patronum, vi operis liferri sui titat ri avi udos semper facere, mi aegrotare. F X Minteio lib. i. est etiam L E . de operi literi. Hujus . l.sensui est et, Libertum, qui pantomimi, sive Histri
nis artem exeri et . non tantum patrono , cum patronus
populo ludos semieos exhibet, operas histrionicas pratuito praestare deberer sed etiam amicorum patroni ludis v luntate patinnie sicut lihertus medicus non tantum patronum aegrotantem . sed & amicos patroni voluntate ejus gratis curare,& medicati debet, quia nee patronus hisce operis perpetuo uti potest, ut L dis . non semper ludos Lenicos facere, non semper aegrotare.
qua nulla est melior . vel elegantior in tractatu derectantum confunctis. & de jure adcrescendi, quod inter eosyersatur . Namque ea lex est de duobus legatariis. quibus idem fundus separati m. sive disiunctim simulis in solidum legatus en pet uindieationem, uni pure , alteri sub conditione . Quod esse verbis quidem separatos, & disiunctos cotistat. sed re coniunctos, licet uni pure alteri sub eonditione res eadem legata sit. l. 26. s. I. hse t. l. idem et s. s. vlt. de ti se ader se. I. ys. de leae. I. & inter eos tamen
licet vestis conjuncti non lint. versari jut adcrecendi. Nam n e ditio. sub qua res eadem alteri legata est . de
fecerit pars. quam vindicaturus atrer erat, si conditio extitisset, adoles it ei, cui pure res eadem legata est, si legatum agnoverit . ut in specie s. v v. i. rg. hoe t. Cum enim duobus per vindieationem eadem res singulis separatim legatur, ab initio singuli solidum habent . concursu partes F, Hac vero aestur, ut vicinus excipiat lumina nostra, ut no-
Ad L. XXII. de Servit .urta praed. isi aedis etiam habet, potest
servitutem vicino imponere, aut non solum de hii laminita .
quae in prasemia erum, sed etiam de his, quae postea fuerin
O D I E absolvam LIB.ILex quo prius traditur
.rr. deseruit , tir, Servitutem. ne luminibus meatum aedium dominus vicinatum ossiciat altius aedes suas tollendo, atque ita obstruendo lumina mea, ex conventione imponi poste, non tantum de luminibus praesenti hus, sed etiam de futuris: cum de fututo didificio servitutem imponi, ves adquiri posse eonlJet. I. 23. I.tili. Imo & hoc generali sermone . ne luminibus osticiatur: &de praesentibus. 3e de futuris luminibus cautum videtur . . r3. Ab hac vero servitute, ne suminibus ossietatur diversa est servitus suminum . Illa agitur . ne vicinus invitis nobis altius aedificet.& minuat lumina aedificiorum nostrorum in faciunt,vel serunt e quo sequitur iuxta definitionem neralem Celsi Inter eos esse jus adcrescendi . l. s. de Cust. cres. His etiam consequens est, ut si pendente eonditione deceaerit is , cui sub conditione res eadem disjunctim a defuncto legata erat, legatum in solidum ad eum petiineat, cui pure relicta & acquisita est , l. i. g. intersim . dae de aeras. Ttiamsi e ditionem non impleverit , quia
pars eius. qui non concurrit, adcrescit sine onere , ut m snoutem. CDea . ioli. Nam & qui solidum rapit, suum s gatum capit, non alicnumr suo autem non fuit adscriptum onus, non fuit adscripta conditio. Et recte hoe loeci Areursus ut plerisque aliis adcrescere esse non decrescere po- eius, quam a screscerer non minui potius, quam auretienoeen. unci merbo, retinere solidum legatum, quod , ab initio solidum debetur
his liceat fenestras aperire. & immittere in aedes suas. IIv-minum . hoc L qua ex re semitus luminum etiam designatur in vetho fenestiae a Caici 1. Instit. Sed de hae servitute su minum verum est caueri inter contrahentes posse . non tantum praesentium conlectarum , sed etiam futurarum
Ad L. XXXIV. LM.tit. D qui duas areas habet alteram tradendo servam alieri efficere potest.
F X eodem Minicio est l.3 . quae eum , qui duas areas
conjunctas habet, alteram aream tradendo ex causa donationis, aut venditionis . ait servam eam alteri e cere
posse, imposta servitute itineris vel qua alia. Nam Ae iter,rturi solidumque ei, que aesi uitur. f. sin e quod plerunque servitutibus rusticis annumerat ut , ut bais'. de eod. toll. quia ct quodammodo adcrestea D ni praedii servitus esse potest . Li . eo . praeae servietites. re videtur. quod 'cresceret coneurrente laeto . accedere quod concurrente socio decederet. Posui per vindicatio. nem duobus separatim , vel disjunctim eundem landum in solidum fui illa legatum . separata scriptura, separata ora
ticine . Puta hrae modo et Primo randem Diaum . do. leto: Se- eundo eodem illum bia m. do. lego. Nam si per damnati nem hoe modo : Heres metit orima fundum usum dare , damnat esso. Heres meaei ferando evndam stiridum dare damnas esto, vel evndem Statim dator Hoe jure . quod obtinuit ante Iustinian. sinpulis solidum debetur: uni rescisteri aesti mali nec inter eos versatur sus accrescendi . 36. sinit. 8a.sPende leg. i. da ratem disjunctim,cde cada alus. i. Me t. Et area est praedium urbanum . qui ruri dicitur uer . non area, nis ictibi strangur frumenta . l. fundi rii. de die . RH. t. s. in qti b. eaus p v. vel bpoth. In tradi tionibus autem rerum , quodcunque pactum sit, id valere constat, .in graditionibis pact. Et ita, qui duas aedes habet.
unam tradendo alteri eas, quas retinet, servas e cere potest , imposta servitute altius non tollendi, vel qua alia.
i. g. comman. praesion ante traditionem peractam . ut ait
l. s. savit. Nam post traditionem factam . id est . aedibus iam fictis alienis , nee imponere traditis, nee acquirere retentis,quam traditae debeant, servitutem potest. .