장음표시 사용
321쪽
dubitabilem: nam id co haec condi hoe autem cne sequitur pertionalis est dubitabilis; An Alinus consequens tales conditionales sunt potui volarcii habiret pennas, lula admittendae. halici cath loricam dubitabilcmias, istam nempc, an omne habens pen CAPUT DECIMUM. nas , vel alas possit volare; ratio De Enunciationibus exponi bilibus.
dubitandi est rati a videmus reperi ri aliqua animalia pennata,et tamen in
numqilam, vel raro volares, ut patet Manuaeiaιέο ne exclusiva. , de Structione sed quando non de- - ta struitti ratio subiecti ronant ca omine enunciationis exponi
thegorica dubitabilis, ut patet ergo bilis significatur nunciadio, Sci Unde haec est dubitabilis rati, quae ratione alicuius termini inclusinabiliter: An i Spiritus Sanctus non indiget explicari,in declarari per procedcrct a Filio, distingueretur plures enunciationes, qua de causa ab eo quia hal escathogoricam dii enunciationes exponibiles dicunturbitabilem,quae est: Αn Filius distin virtualiter hypotheticae. guatur a Diritu Sancto generatione Diuiditur autem enunciatio est passiua, vel sola spiratione acti ita ponibilis in tres species s. in exclu-Si enim distinguitur ob primam ra ituam, exceptivam , wreduplicatitioncm , adhuc Spiratus Sanctus cs uam, de quibus omnibus est dicenset distinctus a Filio etiam si ab eo dum non procederct , non tamen si di Enunciatio ex lusiva ex Aegidion ingueretur tantum ob spirationem p. d. 24. p. p. q. p. est illa, quae in acetitia m. caudit dictionem exclanuam ratione Tertio, quia talis modus dispu cium excluditu omne illud, quod tandi utilis c ad inuestigandum, habet alictatem eum eo, cui addis an aliquod praedicatum conueniat tur: ut cum dicitur solus homo est alicui subiccto, si cnim manet inte risibilis; Iortes est solum , vel gra ratio subiecti,et manet proprio tantum Logicus . Dictiones exesu in de qua est conuenientia in ex sitiae sunt solus, tantum , di imiles se probatur, uoin ii subiecio con de quibus nonnulla quaeri possunt. ueniret aliqua perfectio, tune non togas ergo primo An in enania, conueniret ei talis proprietas, in tali iasione dictis exel a stare possis
casu condivonalis est admittenda tam nominatit re, quam ad aer, ala
v. g. conueniebant Graeci,4 Latini tari tam ex parte subiecti, quam vi colligcs ex Aegidi i s d. ii predicari. p p. q. a. in hoc luod Spiritus San. Resp. Ex Aegidio p. s. d. xi. p. 2.
eius procederet a Patre,& distin q. unica af irmative; utroque mo-gireretur a Fili, discrepabant au do stare posse tam ex parte subietem in hoc, quia Graeci negabant ii, qiram ex parte praedicati. Ut sati ipsum procci creta Filio, tunc Lati nominaliter ex parte subsicri exclu- . ni arguebant si non procederet a dii alia suppolita a contortio, Parin bibo , non distingucretur ab iPQ tici tione illius format, ut Sortes, Disiligo b c Orale
322쪽
Plato tantum sunt Logici sen aliae personae, sed tantum secun desinsus enim est quod nullus alius ab appropriationem , occidem dicem his est Logicus Ut stat nominaliter dum est de istes solus pater est imme parte praeditati excludit con mortalis et excluduntur enim aliae fortium alierius formae ab illo lip perstinae non implicitcr,sed tantum Dolito, vel subiecto ut Sortes est so secundum appropriationem.
I Logicus ; sensus enim est, quod Rogas 3. An exelum posHali-
ter Logicam. Si stet adverbialiter, Resp. Cum Augidio p. r. d.2 I. p. tunc solus est idem quod tantum. p. q. p. quod impeditur in duobus ex parte subieciti, elatune excludit id calibus e primo quando unum est
quod non habet esse in subiecto, de intellectu primata alterius seis non tamen alia quae in eo habentis cundo quando unum implicatiar in se alias coniunctio esset falsa vn alio unde quia superiora sunt de de haec, filius tantum est Deus:est intellectit primario inferiorum; unufalsa et quia non tantum est Deus, tamen relatiuum non est de inteste- sed etiam homo, in eo utraque tu primario alterius, nec subicctum natura reperitur, o proinde quan est de intellectu primario accidendo stat adverbialiter ex parte stibie tis, ideo quando dictio excluiiuvicti, non debet excludere ea, quae additur interiori non excluduntur in tali subiceto, vel supposito a superiora , quando tamen additurbent esse . Si stet adverbialiter ex accidenti, vel uni relatiuo excludia
Parte praedicati excludit consortium tur subiectum , aut alterum correla- alterius naitirae a natura amrmata, tuum; si ergo dicatur , Sortes estri Patre in tantum Deus cst vera tantum homo; non excluditur a Sota isensus est, quod sola natura te ratio animalis, vitientis c. Sinaistrilla , quae non compatitur vero dicatur, Pater est tantum d
aecum aliquid aliud in suppol4to, cetus, excluditur fistu si dicatur
quod faciat realem compositio accidens cst tantum ainoui bile, cxv
nemin hypostasi Vide Aegidium cluditur subiectum, e substantia,
Ioco citato quia habet alietatem cum accidente.
Rogas 2. An dictio exelusinaeo Insuper cinde excluditur ratione Gm modo semper exeludat ' implicationis.Hec tamen implicatici Resp.negative cum Aegidio dist dupliciter cotingere potest: vel pro M. P. D. . . quia aliquando ex pter totalitatem vel propter deno- classit simpliciter, aliquando exclu minationem. Propter toralitatem,licdit secundum aliquem modum;nam totuin integrale, totum uniuersa si dicatur, solus ignis est calidus in te implicant suas partes; sed totum summo r Ergo ac non est calidus integrale ita implicat, quod cius to- tunc non excluditur aer impliciter, talitas in qualibet parte saluari non sed tantum secundum aliquem mo potest, rideo hoc totum non so- dum erat etiam tum dicitur de la tum non excludit partes sed etiam piovii genita, Tyruin coeli eireuiui incitidit, qua de causa non valet,so-su . non exclud tur impliciter a domus ergo non paries; valct --
323쪽
men sola domus: ergo paries. Non est autem lic in toto uniuersali quia
licet non valeat, tolum animal ergo non homo ἐν vel loliis homo ergo non Sortes: non tamen valit, solus homo ergo Sortes. In hoc igitur .conueniunt hac duo tota, quod nullum suas partes excludit, in hoc tamen dilcordant , quod unum suas partes includit PQ non aliud. Secundo ei haec implicatio ratione denominationis, di sic quodlibet accidens denottimatiue sumptum suppositum implicat,ac ideo cum accidenti denominative sumpto additur dictio exclusitia,non cxciti litur suppositum hinc Ataitoteles p. ph. a.
I9. contra Parmenidum ait. Si sola alba accipiantur, utrum significante
albo multa sunt, quia aluid erit cilicalbo, de iusceptibilis ergo, solum additum albo non excludit ulcepti bile, o per consequens etiam non excluditia, quae sunt in susceptibil ;& ideo non valet rciolus minicus
cantat: rgoa dificator non cantat,
dato quod ars aedificandi habeat esse in susceptibili musici. Rogas . An dictio exclusiva diis
R. cum Aegid. p. s. d. 2I. p. p. l. 'quod haec dictio, solus sumi pollit
vel cathegorematice, & significati Uzi vcluincathegorematice, consignificatiue si sumatur primo in
do dicit solitudinem circa id,cui adiungitur nam sicut albus signincat albedinem, sic solus sim fuat solitudinem .sicut de nullo dicitur album, in quo non libat do ita de nullo dicitur solus, vero, α lignificatitie in quo non fit 1blitudo. Si
autem sumatur secuncto modo, tunc dicit exclutionem, S hoc dupliciter, vel a thrma subiecti, vel a forma piaedicati prout apponitur vel subiecto, vel praelicato
Rogis . Qua sint modi arguendi in exclusim tRes p. Eile tres. Primus. Ab cxpo nibili , exponente valet conseisquentia, o e convcrib. 2. Ab cxponi bili cxposita copulatiue, ad quamlibet exponentium valit consequentia. 3. A qualibet exponentium ad exponi bilem dii iunctive valet con
E Nunciatio exceptiua est illa in
qua pom tu particula prater, vel nisi aut alia limilis. Pro his no into primo, Od in enunciatione exceptio Ra.ticula prater, exigit, lolsuoiectum supra quod cadit, ut in
ea dc in linea a qua exceditur, visi dicatur, omnes Sacerdotes celebrat praeter Petrum,' Petrus, qua excipitur exigit contineri in linea Sacer dotum, alias enunciatio non erit cxceptiua, quale haec non est exceptiis uaci omnes Sacerdotes praeter Petrusaecularem celebrant rauia saecularcs non contincntur in linea Sacerdotali Noto 2 ad conceptiuam requir. ut term nus, a quo fit cxceptio, supinponat via uertaliter seu diitributive; quare ista non cli exceptiua,aliqua Sacerdos praetcrictrum Saccrdotes cclebrat quia excipere est a toto genere partem dc trali res, ab eo autem quod est particulare determinatum,nihil potest detrahi: si ali-
324쪽
quando tales enunciationes proferantur, aliquiis Rex praeter Chraesum fuit diues. L preter idem dicit quod ultra Vide Foniacam Iib3. 26. Loci arguendi in exceptiuis comis muniter auignantur isti Primus est:
Abexccptiua ad omnes suas expia nente in e conuerso, tenet consequentia. Secundus Ab exceptiua copulative exposita ad quamlibet exponentem , tunet cons quenti Lia. Tertius In exceptiuis , quae ex PO nuntur dii iuncatii respectu copulam suarum, tenet constatuentia a qualibet exponente ad totam, per regu lam diliuntatuarum. De enunciatione redvplιcativa.
dictionibus. ProM,in quantum, qdam
renus, ut sic secundum quod, vel li-rvulis. De hac en unciatione multat ...ertigari pollunt; unde Rogas primo . A reduplicatio imparte ccusem 'Reli'. cuna Acgidio P.L d. II. p. 2. I. I. 1 non pag. Os particulamri duplicati iam importare per se acauiam P. o ura remoto ex eodem
quod per se, & primo ,4 secundum quod ipsum iu hab ni per ordinem: nam I risu dicit latum causalitatem: quia per se, ut a primo distinguitur, taeni iunat , quod per causam exi-11entem in b. Primo supra per se addit praecilionem causae , vel reduplicationem ellcntie supra subiectu: nam illud est primo , quod est tale in eo quo cies c. ccundum quod ipsum , ut ab alijs distinctum addit immediationem: licet autem istae
tria ita se habeant quantum ad additionem , tamen quanta in ad praeis dicationem seruant ordinem conintrarium quia quicquid est secundum quod plum, est primo; et quic quid eii primo est per se; ex quia in primo ,4 secundum quod ipsum inuenitur reduplicatio , inuenitur etiam in per se, cum habeat ratio nem uniuersalis respectu illorum Hoc praemitto et probatur redi plicationcm importue causam ἔquia reduplicatio repetitur in eo, quod est peric primo, secundum quod ipsum: sed ista important causalitatem, re id quod est ratio,quare aliqiii lit tales ergo reduplicatio importat causatu, rationem forinnialem quare aliquid it tale; unde licator est ratio .lle Licienda , ignis calefaciet non quia ignis: sed'ula calidus licitiam quin ars aedificatiua est ratio aedificanesi, licet homo,
vel milliciis aedilicet, non tamen
aediri abit ut horno, vul quia mulicus led quia ae si Mator. Rogas 2. An reduplicatio cadat
supra subiectum mi supra prassi
Res'. cum Aegidio lib. 2. post. pag. io , quod cadit supra subi
cstum tanquam supra id, quod reduplicatur et cadat supra praedicatum, scii est ipsius praedicati, tant racitas cultis est conditio veste reda lic tio est subiecti tanquam cius, quod re duplicatur; quia scinire reduplicatur subiectum , nam dicitur homo ut homo est rationalis est autem
praedicati modo dicto. Rogas 3. Quare re sicati Hsubleo, sequam eius, quod redupli catur, sit radicati tanquam Duo
325쪽
Resp. cum Aegidio loc cit quod reduplicatio dicit pecialem, print tilum modum inhaerentiae de in lite inrentia ainem duplex potest esse quectio; una cuius sit conditio,in se certum est quod est conditio praedicati praedicanum enim inest, non subiectum in ideo sub hac ratione reduplicatio erit conditio praedicati. Altera quaestio de inhaeretia esse potest . s. a quo depcndeat, o in quo habeat esse eius causa , uic inhaerentia,' redui licati, quae dicit modum inhaerentiat, est ipsius su tecti, non veto praedicati; licet enim praedicatum inhaereat, causa tamen inhaerentia non est in praedicato, sed in subiecto Lut habere reclinest triangulo; causa tamen inhaerentiae non est in ipso habere tres, scd est
in ipso triangulo; ratio est, quia in illo est quaerenda causa alicuius, in quo illud habet esse; sed praedica. tum habet esse in subiecto, .non
subiectum in praedicato ergo causa huius inhaerentiae qua renda est in subieeto, cli non in praedicato. Confirmatur, quia subiectum imtelligitur tanquam fundamentum, praedicatum vero aquam adueniens fundamento sed causa aduenientiae non est sumenda in eo quod aduenit, sed in eocui aduenit; non enim quaerenda est causa in febre quare .s isti aduenerit; si si febricitante; ergo causa talis aduenientia non est quaerenda in praedicato, sed in subiecto. Hinc fit quod semper re- duplicetur subiectum; dicitur enim iustitia, ut iustitia est bona; quia denotatur quod causa ob quam boni tas in si iustitia inverenda est non
in ipsa bonitate; sed in ipsa iustitia, quae est subiectum bonitatis licet
alitem redunticatio reduplici sub tectum, is eo habeat Caulum M.
quia tamen dicit inhaerentiam, resolum praedicatum incst ideo est tantum conditio praedicati. Notat autem Aegidius quod ut reduplicatio fiat ordinate, dc bc quid om re- duplicari subiectum ut i tio tamen debet poni ex parte praedicati, ut dicatur, triangulus ha, ct ei in co quod triangulus lic enim dum reduplicatur subicctum datur intelligi quod in ipso sit causa reduphc tionis; sed prout reduplicatio sua nut ex parte praedicati, datur intelligi quod sit conditio praedicati. Rogas . An aliquando post uduplicari praedicatum rResp. cum Aegidio loe eiti prae dicatum numquam reduplicari leo cundum se, praecisa aequivocatione, quado tamen latet aequi uocatio, tunc posse reduplicari: ratio est,quia si re duplicaretur praedicatum , tunc illa reduplicatio non posset cli lignais re nisi duo. s. vc causam inhaeremtiadi,vel specificationem inhaerentiat: si designaret causam inhaerentiae e sis sit falsa locutio, quia causa in harinrentia est querenda in subiecto,non in praedicat, ii designaret specificationem inhaerentiae, tunc non e
sit quid intelligibile, quia non est intelligibile, quod idem eodem modo sum pium se ipsum specificet idcper conssequens omni aeqitiuocati ne praecisa non potcst ipsum praeditatum reduplicari. Si autem in prae dicato inchidatur aequi uocatio, tunc potest reduplicari, ideo dicitur quod animal rationale praedicatur de homine in eo quod definitio: tunc n. re plicatur praedicati im, quia in reduplicatione includitur aequi uoca.
326쪽
tio . i. in ipsa definitione: nam definitio praedicatur, accipitur ibi de fi nitio pro resipia , tuae subijcitur intentioni definitionis a sed cum subditur in eo quod definitio, tunc doli nitio accipitur pro intentione de sinitionis animal enim quod subij-citur intentioni generas, praedicatur de homine secundum hanc intentio. nem .s iccundum cluod genusa licetiam definitio i id quod subiicitur intentioni definitionis secudum intentioncm definitionis praedicatur de defixi, atque adeo aequivoca
tur ibi de definitione. Rogas . An in aliqua figura possit steri Dirogismus eum e dupisca
Resp.ex Aegidio lib. I prior. Pag.
AT .col. 4. negat lue, riatio est,quia in omnLfigura in conclusione praedicatur irrator a tremitas , si autem haec sumeretur cum roduplicatione, reduplicarctur praedicaui super subicctum, quod est contra naturam,et rationem reduplicationis,cum reduplicationis it retinc re sublectum sum
Per praedicatum Secundo, quia se fieret in prima, vel tertia figura tunc ieret reduplicatio praedicati supra subicctum issquod est in conueniens, ut Patet cinsideranti. In secunda et a figura, licet maior extremitas subi jciatur, non tamcn propter hoc potest reduplicari super medium in utraqu -ι Propositione , eo quod subiectum maioris propolitionis,& subiectum minoris in tali figura oppositionem habent, unde non erunt praemillae ambae verae licut in reuuplicatione
Rogas . An in omnis ura post fieri a duplinatio medis, inminoria
Resp. ex Aegidio 1 P IOr.pag.48. quod in secunda figura potest fieri minoris reduplicatio in minori propolitione; non tamen potest ibi fieri reduplicatio medii r in tertia autem figura potest fieri reduplicatio me in dii, non tamen minoris extremita tis . Ratio autem eii, quia i in secunda figura fiat reduplicatio med ij, aut reduplicatio ponetur ad me dium in tunc erit propolitio falsa, quia cum in secunda figura medium Praedicetur, tunc fiet reduplicatio praedicati ad praedicatum sicin ullum malum et eligendum in quantum eligendum aut reduplicatio pone in
tu ad maiorem extremitatem, quae
subi j itur medio sed hoc etiam est
incoaentcns; nam diceretur, nastum
malum in quamum eligendum es etssendum quae tamen propositio est falsa Dergo in secunda figura is nullo modo potest fiet reduplicatio ad medium significaretur enim, quod oppositum citet causa opposit , quod nullo modo est admittendum. Potest tamen in ea fieri reduplicatio minoris extremitatis in mi nori propositione, potest consu-di cum reduplicatione minoris lic, nustum malum est eligendum essed omne bonum est eligendum in quantum bonum e ergo nullum bonum est malum in quo tum bonum . Neque etiam fieri potest in tertia figurquia vel reduplicatio apponetur ad minorem extremitatem,quae est pre dicatum, vel ad subiectum stadis diuis; sed quomodocunque a P 'O natur semper propositio redditur falsa,vt patet considerant in praedictis terminis ergo neque in tertia
figura potest fieri re duplicatio modo dicto. x quo fit mod utraque
327쪽
hac re duplicatio tantum in Prima Pur conlaui cns et ructa conuertio figura locum nabere possit. Dices . Syllogismus ecundae figurae descend ta syllogismo ima: conuersa minorc crgo cum fiat syllogismus negativus in prima figura cum reduplicatione medi j tunc per
conuersionem maioris, quae nc ga
tiua est, fiet secunda figura cum re- duplicatione medij v. g. nulli im seligendum it malum in quantum eligendum; omne bonum est cligendum I ergo nussum eligendum dic conuersa maiore fiet secunda
Rcip. cx Aegidio ex tali syllogi semo reduplicante medium in prima non polle amplius descendere syllogismum secundae figura coniincntc, S permancntu reduplicatione me dij: nam maior manente illa reduplicatione non conuerit tur, scd tantum conuertitur acceptis terminis principalibus sine reduplicati ne: bene enim dicitur, nullum ma- Ium est eligendum, Me conuersos nullum cligendum est malum; similiter bene dicitur, nullum malum ti cligendum in quantum malum, scd non e conuerso , nullum eligendum in quantum malum est malum. Sed instabis contra, quia tunc se queretur quod aliqua uniuersalis negativa non conuerteretur simpliciter , hac autem est contra Aristotclem ergo c. Insuper in conuersione lac icnda obseruadum cli, quod termini sent ub eisdem dc terminationiblis in conuertente, di convasa; o ita si fuerit reduplicatio polita ad praedicatum, conuersa propositione erit
ea dcm reduplicatio ad subiccium, quae priua fuerat ad praedicatum, α
pro olluc m uniuersalis cgatiuae manente adcm rc dii licatione. Respondc Ac sic ius omnem quia de propositioncm nulcri aliis negativam convcrti;csse tamen ammaducriendum quod quaedam sunt determinationes, quae dis onui subicctum, vesci raedicatum, quae ita
se habent, debent mancro cum termino post tactam convcrsionem, iahuiusmodi sunt album, grum , similia quaedam auic disponunt subicctum in quantum subicctum,&quaedam praedicatum in quantum
praedicatum, tu usmodi non L nent cum cor uerisone in terminis,
ut v. g. si dicam . Omnis homo est animal hac quod dico omnis, cum disponat subiccium in quatum subiectum; si de subiccto fiat praedicatum, latifcratur ab eo ratio subit icti, non est amplius ei addenda illa particula omnis, scd debet conuerti
sic, quoddam animal est homo Sio militer est ista nullus homos amnus namquam cito homo desinit
esse subiectum, relinquit dispositioncm eius, quae cidcm convcnicbiat inquantum subiccetum 4 percon- sicquens conuertitur sic ,nustus asinus
est homo. Fodcin modo licencium ei de redui licatione ex parte prae dicati; nam redii Icatio est conditio praedicari in comparatione ad subicctum 5 in quantum praedica tum est, ct ideo desinit cile redupt, catum, ubi csinit esse praedicatum, unde ii conuertatur, iraedicatum fiat subiccium , non amplius erit re duplicatio cum c o, Midco sic con ucrtitur, nullum malum est clige dum in quantum malum crgo nullum eligendiun est malum: vel se
328쪽
nullum eligendum e malum iria quantum ei gendum rita quod sciu- per iit reduplicatio Lubiecti adire. dicatum, aliter enim erit propositio falla , 5 aliquando nugatori L. Ex quibus patet tum ad argumentum. tum etiam patet per cuius reduplicationem est syllogizandum in o a1ni figura ari Ex his autem quae dicti sunt de reduplicatione solui potest apparens quaedam contradiet: o, quae videtur ex doctrina Aegidi insurg rea nam si conlideremur ea, quae in lib. priorum tradit de reduplicati ne videtur, quod sit condato praedicati is vero conliderentur quae ab eo traduntur in lib. post videtur dicendum esse eam magis se tenere a ex parte tib ecti . Verum hoc ex eiusdem doctrina facile soluitur:
quando enim dicit magis tenere ex parte praedicati loquitur de inhae. rentia formaliter ipsum enim praedicatum formaliter inest,& talis inhaerentia inchoatura praedicato,&rerminatur ad subiectum quando vero asserit redunticatiora et im- Portune causam innaerentiae, hanc esse sumendam ex parte subicceti, non ex parte praedicati, loquitur de inhaerentia subiecti uer haec enim est in subiecto, non in praedicato; licet enim praedicatum formaliter exigat inhaerere, haec tamen inhaerentia a
subiecto dependet, in eo passi
Rogas. An sit eadem ratio da destributione inde re duplicatione 'Resp. ex codicii prior loc. cit negative, quia distributio formaliter est ipsius subiecti in comparatione ad praedicatum, habi-uido per distributionem significata
incipit a lubiecto, tendit in prindicatum, rideo additur ad subi
ctum at reduplicatio tormaliter loquendo e conuerso se habet; nam importat forinalitatem inhaerentiae, quae tormalitas incipita praedicato, terminatur ad si ibiectum licci in
gener dependent lae e conuerto resse habeat , ideo ad denotandam hanc formalem exigentiam dicitur conditio praedicari. Rogas . Quomodo in reduplica
riui designandas oppositio Respondeo quod ut reduplicat,
uae evadant contradictoriae, propolitio negativa debet etiam n gare particulam reduplicantem hac ratione . Sortra an quantum homo est albtis, eius contradictoria erit, Sor te non in quantum homo es albus, quod si diceretur,Sortes in quantum homo non est albus, iam haec non opponeretur contradictorie prirvae propolitioni, sed contrarie,in vir
que esset falsa. Hoc autem bene aduertendum est ad euitandas captiosas argumentationes ex talibus pro politionibus originem sumentes. f. q. De Enunciation ι burimpos, ιi I
SAepe ad inuestigandam veritate
vel talsitatem alicuius enuncia tionis cathegoricae utimur his te
minis. Si ρον, possibιιε. ex bypo thesi impossibiti esset dici tunc seque retur per locum ah intrinseco quod subiectum esset tale, vel inde .g. si per impossibile homo non esset rationalis sequeretur per locum ah intrinseco Quod non esset risibilis; si haberet alas sequeretur, quod vola
329쪽
ret , ideo ad imiettigandam hane tia Dei, quae deicto est pere gentiam sequelae videndum est onsequens neque hic Deus, Quid tu sequela per locum iniri Ali putant quod argumen riseco, vel extrinseco . f er locum intrualecum euentiasin Circa quam di aetatem vari importet acceptionem argum ti sunt dicendi modi , quos tacuiter ex intrinseco conceptu, quiddita referam te alicui rei, ut si Sortes non essct Quidam assu'mitu te aliquid in animal, esset tamen rationalis, disereti moram ab intrinseco ex scurret ne ornimentamur quodenunciatione impossibilici quando disturerret sumendo argumentum a circumscripto quouis alio. aliquo malitate rationalitatis: argumen- solum remanente quitur et Tectus, tam vero per locum ab extrinseco eo ablato non ponitur, ut si per est sumere argumentum a conceptu impossibile homo non esset animal, extrinseco rei .
esset resionale , homo distingue inlitasserunt quod quando enum
retur ab enuo, re hoc per lactim ab elatio hypothetica non continet ex antrinseco per locum vero in ex parte conditionis, mantecedentis remisecivisqueret, quod non diti implicantiam in adiecto, quod est ferret quod differret sequitur per unam partem destruere aliam tunc locum ab intriraeco, quia sequitur hestum est argumentari ex supposi manente supposition. secunda tione impossibili ad inferendam spars sequitur per loeum ab extrin unam partem contradictionis, cumisco, quia sequiuir sic non manen vero propolitio continet talem im te anmisti non manet rationale,sed plicantiam n non licere sic argu- non manente rationali non manet mentari, di ex ea sequi utramque per quod inflerret ab equor ergo si pariem contradictionis, ut sit homo homo non esset animal non differ haberet animam , di non haberentret ab equo animam non aptum colli retur
Alii voliunt isqui per locum a quod discurreret, sed etiam quod
intrinseco esse issim ac sequi per non disturreret; si velo solum dise- immediatam sequelam per inum reinr, si homo non haberent anirna, vero extrinsecum esse idem ac sequi tune liene inferri tun lalum quod noper mediatam sequelam. Vnde si di disturreretiSi ab authote petas quid cas. Si non esset possibilis formica, concipitur m similibus enunciati neque esse possibilis tu Deus ob nibus quando dicit u , essentialem connexionem , quam Respondc concipi aliquid latens
habet om n otentia inicum lingu sub accidentibus hominis conminiis ereaturis. Hae sequela est me ne ad habere animam, ἐκ non ha viata,quia si non esset possibilis tradi here aniniam . -
hirudo Dei ad formicam, quae cum dio, priorum poli .cialia dupli m natur eadem indivisibilis curata esse consequentiam, alteram essen habitudine ad Ilas creaturas, ne ti-m, dic auralem, alteram vero ille esset possibilis haec omnipoten mutaram, a metutiaena 4
330쪽
se illae nil. essentiai cel litan .s co sequentia tamen accidentali posse
sequens intelligitur in vitecedisti sequi quodlibet,in unum opposit
accidentalis vero est quando con ruin extarem.
sequens non intelligitur in antece Addit insuper quod quando dicti denti in prima consequens est de tur ex impossibili sequitur quodli-
intellectu actuali antecedentis,in se bet, intelligitur praeter suum oppo-cunda Hatem nequaquam.Qampre: situm, Mic etiam necessarium semiisso. quitur ad quolibet praeter ad suum Dico eum Aegidio argitinentari oppositum tis ratio cius est quia
perloeum ab intrinseco eis argit nihil ponit, o perimit idem ita mentari per consequentiam essem tem ponit suum consequens r ergotialem, seu per antecedens, de cuius non pcrimit ipsum, se i unum o actuali intellectu lit coasequens pontorum perimit altarum opposi- unde si dicatur, si sortes non diset tum, ergo antecedit ad is uia Vergo animal, esset tamen rationalis esset neutrum oppositorum sequitur ad ne sensitiuus dicolaiiod non esset reliquum. Accedit quod unum p. sensititius quia sentitiuum sequitur potitorum non est de intellectual-ellantialiter ad animal, & est de in terius. Quod vero in aliquibus contellectu animalis. Sic etiam si dica sequentis unum oppositorum se-tur, si Deus non esset omnipotens iratur ad alterum , non est qui M. non esset possibilis leo est ab in unum ponat alterum 3 sed ipsuintrinseco , quia de actuali conceptu consequens propter necessitate nia, omnipotentiae est plenitudo ullan sui ponitur, re non Propic tuum di & de conceptu leonis est parti antecedens in consequent j ergocipatio talis pleni tutinis, unde sicut naturalibus antecedens ponit suum
irarticipatio plenitii linis intelligitur consequens et in accidentalibus in in ipsa plenitudine, ita ab intrinse me hoc non est necesse. seco negatio plenitudinis tollit eius Rogas. Quomodo in litat Sisert dcipatione ab alior ile etia si non impossibile non eguam proauiama esset pollibilis leo,se iiteretur perdo ea ενιis non esset calor, sequere eum ab intrinseco,ini od non esset tu quod lignum esset caerdum tralis plenitudo essendi in omnis Resp. quod sequeretur per locumtentia Argumentari autem perlo ab extrinseco, quia sequeretur ex cum ab extrinseco erit argumenta aliquo quod non esset essentialis, riter antecedens in quo non intel formalis ratio constitutiva talis,Nligatur consequens , seu per eonse fectus , quidquid ii quod alteraque ut jam ac ridentalem pars sequatur per locum ab intri Rugas. Quomodo ex impagniti seco Sic etiam ii non esset Obie- sequ4tur quodlibet opposiesrae dium , cisset entitas cognitionis Resi'. Ex Aegidio p. prior pag. ab intrinseco sequeretur quod esset s9 col. 3. qnod in consequentia es repraesentatio , ab extrinseco vero sentiali ex impossibili non potest se quod non esset mi
qui quodlibet , nec unum Opposim .i n