Cursus philosophicus F. Laurentii Francii Pistoriensis Augustiniani ... ad sententiam fundantis Aegidii Columnae ord. Erem. S. Augustini resolutus. Pars prima

발행: 1649년

분량: 547페이지

출처: archive.org

분류: 철학

341쪽

sECUNDA INTELL. OPERATIO 13

tione: ergo enunciatio non erit m poce esse genus respectu earum. nus ad eas de per consequens prae R.Ex idion .mi.6 prob. fata diuisio non erit generis in spe dico Aristotelem ibi non defintroci es olea analogi in analogara: r. nunciatione,sed diuidere per suas mi. quia assiimatio est prior nega dit Terentias constitutivas specimi, tione, tum quia compositio est pri quae sunt assirmatio, negitio. ortitoritate naturae, quam diuisios b. 3. Ad esse , 8c non esse nihil tum etiam quia habitus est prior dat Ur commune uni vocum er optiuatione, se ob id negatio iniri nec ad assirmationem in rivii uatione sundatur nem: erbo diuisio non est via loca, R. ex Aegidio dist. ma debent sed analoga conseq. pr. quia affic- esse coaruae quantum ad parricipa matio dicit esse,i negatio dicit n6tionem rationis superioris, e gene esse ant. Pr quia esse, de non esset ricae concedo quantum ad simul immediate opponuntur. δ ideo notatem coexistentiae inter se, nego possunt habere aliqui commune. haec enim prioritas nodestruit, ni R. dist.ant. Ad este, Zciones

uocationem ut patet in speciebus specitace. 6 adaequat sumpta ni- numeri, ternamus enim est poste hil datur commune concedo quiatior binario,& hic est prior, uta sic includunt tam nunciationem. men Uni uoce conuemunt in ratio quam contradictionem is intelne numeri, quia in participatio ae a Contradictoria non datur conce- talis rationis nulla habent priorita plus medius , alit secunctu sormam tena, vel in arctualitatem hoc au aut secundum subiectum: ad esse , tem secalido modo attirmatio e: dc non eis in adaequ.ue accepta, ut pcio negatione, quae prioritas est .s tantum dicunt aliquid enuncia- quoad tria quoad vocem, quia ne tum de subiecto,abstrahendo ab eo gatio ad sit virum partem; addice quod cnunc ierui cle ipso allii mali- uim ly. Non vim sino currit, homo e vel negative, non datur aliquid

nocuriit L qt ad intelle tu, quia eo nute nego: iram datur ipsa affirmatio uicit compositionentia, ratio eniiciationas quae in ipsis spe- twg.His au em di illsionein,Compo zizbus ep. tatur Mua gradus gene-ε imai em est pii apud intvl:e ricus simul cui differenii comtu uesctivam. quoad rem quia altilina species contradicto se oppositas. tio est habit tis,negatio vero estit: R. 2. iiit ant ades e non esset alio; i' ratione narum palorata non .ietur illquri commune , ut

tum negatio in a firmatione furiis elle, nou em lunt ligniticata Idatur. ait sui concedo ad tute, es non

. 2. species numqnam Hebent eis ut nunciata per Intellectum, poni in delinitione generis seu at nes Q datu enim ipsa ratio en uiris tirmatio, iugata ponuat ut in . crandi, quia tam propolitio, quae definitione cnu.ὲclario ara ; nam ait dicit cise, qua propolitio, quae dicit Aculotclcs. ut a te, nunciatio non uises, est nunciati , Iclia et

342쪽

si LIB. II. IN QUO DIRIGITVR

girerent aliquos male torqueri, saliter i significare esse nin 'rsalia sed in fundamento, unde iacile te ,&sguificare non esse partic putat se ad argumentum responde lariter certe prima opposita erit re posse, dicendo inter esse, de non contraria, secunda veho erit contra esse non dari medium , nec aliquid dictoria, ut constat ex riguris munis commune dari tamen uiter signi clationum de inesse: ergo signific sicare esse, mota significare est , re esse uniuersaliter .significate

hoc autem eii, significare comple non esse panicula iter erunt con-xe extrema re unire illa, addit, tradictorinci ergo argumentum tor- esse, non esse opponi contradi quet cleridentern

ctorie significare vero assirmatiue, Ob. . Aiurniaticinc negatio sunt

vel negative opponi contrarie accidentia enunciationis ci go non Sed haec solutio nulla cit unde sunt dii fetentiae essentialesci pr. argumentum etiam torquet deri ant quia eadem enunciatio inuadentem Ratio autem eli, quia ex riata transit de affirmativa m nega -Αtistotele nunciatio attirmativa, tuam , per positionem , vel subtra di enunciati negatiua Opponuncii ctionem particulae, N- tamen contradictori si uinantur modo est eadem secundum subitantiam, dictori 1 te illa significat cilc , cum seimper habeat idem praedica haec autem sig:tificat Hosacile; et g tum,&subiectum ergo&c.

significare cilc, .non cistoppo Confirmatur quia, affirmatio,&nuntur eo mauictorie non entiria negatio sunt qualitates enunciali O

eit intelligibile , quod uniuersalis is ergo non erunt dit ferentiae es affirmativa, particularis negazi sentiales: pr.ant ex illa regula, qκώ ua opponantur contradictorie, ne , velas id est ad interroga'

quod igniticate esse a signi sic re tionem factam per i qualis est iii

lion est quae sunt dii serentiae con enunciatio respondendum cst esstitutivae nunciationis at firmati eius qualitatem. uae, α cgaziu non Oppos an u R.ex Egid. p. post pag. I. Qia. contradictor e , sicut Opponuntur neg. ant quia vallatatu tam marc colaitituta pec pias rialitet quam sol maliter: nam licet Nec facit quod in araquc sit si per additionem paruculta non , non gnincatio, quae est potitiua nam remoueantur omnes materiales di conta adlato, dictum ei j. .con ctiones remouentur tamen signin stitit tantum in remotione articiua eata quia antea sntellectus iudica tionis , ma non est contradictio bat de ea complexiue, nunc iudi penes ligniti caro, vel non significa cat diuiti ues antea praedicati uni e re , seu pem significauitia , m bai ut cui subiecto , nunc rem.

ga ncare non it uelut a subiecto, quod est 3Iiὸ ς Insumet si signiticare esse .signi essent inter e adaequat eniimi

ficare non cile opponuntur, coiit a tionern . Ad coni. R. uiit ant sui τric, quana oppotitioncm abcbunt qualitates secundum esse nego iis tute te significate esse vitiuersali cundum dici concedo cum diri ter, ignificare non esset uiues retitia esse utialis sit qualitas secun dum dici. De

343쪽

sECUNDA IN TELI

Deinde Ob. p. contra secundam eonclusionem Huius affirmat tuae, omnis-mo est albus non opponitur tantum hae quidam homo non est albas, sed etiam ista, nullus homo est albus i cum in ita includatur illa Pergo unius at firmationis erunt duae negatiODCS.

Respondet Egidius quod licet

uniuersalis negativa includat par

ticula. em negatiuam tamen uni.

uerlatis negativa addit aliquid plus, quia non solum rem Ou Ia I. tirmationem; sed etiam remouet quamlibet eius partem , quod pertinet ad cotrarietatem, non ad contradictioncm.

Ob. 1.quidquid repugnat consequenta, repugnat antecedenti sed haec., quidam homo no est albus, quae sequitur ad illam nullus homo est albus, repugnat huic omnis homo est albus: ergo omnis homo est Abur, repugnabit huic antecedent , nullus homo est albus,in sic unius atlirna tionis erunt duae negationes. R. ex Egidio loc cit conclus. 1. quod licet illa omnis homo est albus, repugnet tamquam contradictoria huic quidam homo non est albus, tamen non ei contradictoria huius,

nullus homo est ribus , ob ratione dictam , quia uniuersalis negativa

notantum remouet affirmationem, sed ulterius remouet totum.

Ob 3 opponi est eiusdem de eodem non aequi uoce sed haec, nullus homo est albus , remouet Lotum id, quod attumat haec omnis homo est albus ergo erit eius contradictoria. R. ex Egidio concedo ma vite rius tarne requiritur quod solum affiimatio remoueatur,4 non ut extrema dulantia , quia tunc Iuni

. OPERATIO.

contrariae ur distum est.

Vtrum veritas sit essentialis , desin trinseca enunciationias. 2. positasententia reseruntur. P Raemi tendum esti cum Aegiadio 2 met. q. p. dari veritatem: tum quia nisi esset veritas nihil posset intellectui manifestata sest enim de ratione veritatis mani sellare , multa iam intellectui manifestata isunt multa etiam possunt ei mania fellari,ac ideo opatet quod sit vetiistas , tum etiam quia cum fit haec

enunciario , nulla veritas est , vel est vera, vel est fallaci si est vera: ergo datur veritas di non est vera , sed

falsa ergo sua cin traductirita erit vera, .s alioua veritas est; per c sequens dabitur veritas. Praemittendum est 1 ex eodem

lib. . met. . 1 quod haec vetitas d

plex ex alia enim est veritas, quae consistit in adaequatione rei ad sua piincipia,quo pacti illa est vera caro, quae adaequatur plincipi, carnis, quae magis adaequatur,magis est caro, magis participat ration Ccarnis, haec veritas est in rebus ipsis in est veritas transcendent lia: alia est veritas quae consistit ilia adaequatione intellectus ad resipsas, in aec est in intellectu, non in rebus, dicitur veritas mimalis.ui praesenti non est sermo de veritate primo modo, quia illa periinet ad metaphylicum; sed de velitate secundo modo . Haec autem formaliter est in intellectu tanquam tria subiecto, ut docet auidius p. se D s.

344쪽

31 LIB. II. IN QUO DIRIGITUR

d. Is par. 2 p. 2. q. p. lib. 2. et potetia Dei absoluta non possit es- q. 3. Qquocat. q. q. T. assimilatio e se falsus. Hanc sententiam ampleis nim , ad aequatio , seu conformitas ctuntur Hurta sus is s. cle anima cum rebus est in ipso intellectu,ta sec. 3 D ex parte Ouic do se anim. quam in subiecto sicut sanitas sor coni. . p. I. 6 3 qu Menus asterit,e maliter tantum est in animali cau ritatem esse patram intrinsecam a saliter velo est in compositione , seu Dpartim extrinsecam: intra diuisione, ut docet 2. met. q. s. dum secam quide quatenus dicit ipsamin. Llcet aut everitas causetur in in entitatem amis extrinsecam vobtellectu ex compositisne, vela uisime, quatenus dicit obiectum ab actu viritas tamen non est compositioineque distincto.

dihisio; sed est qualita quadam sim Qiraria sententia est asseientium

pliciter generata in anima ex compo enunciationem non esse intrinsece,

stione, r diuisione. SignificariuEata ela essentialite vetam, vel falsam, rem est in enuntiatione, ut docet p. sed tantum esse talem aut causa li-sent.loc.cit .nam ctunctatio est,qui ter, aut significatiue S consequen- vel um , vel saluim significat qua te ne nunciationem esse veram, vel tenus id quod causatum est perco falsam accidentaliter. Hanc senten- positionem vel diuisionem expri tiam docet Egi duas loc cit quam mitur &significatur perenuncia tamen per sequentcs conclusionestionem;&1ub hac ratrone quaeri explico. tur An enunciationi sitimrmycum, Ptima conclusio. Veritas larma-Gr essentiale signisicare verum vel iter, Mabsoluth accepta, non est silpum actus Duellectus, sed It simplex

Prima sententia est asserentium , habitus . aut simplex qualitas caum vetitatem, & salsitatem consister i sata ab actibus,ex ab obiectis, e nisi relatione rationis inter enuncia tellectu immediate inhaerens eiq; tionem Mobiectum enuntiatum manifestans res psas.

Hanc sententiam tradit Vasque Probatur autem ex Seldio a. p. p. disp. 26. c. 2 84 ali quos sup met.q. I. licente. Ad amis stlo- pressis nominibus refert Oaledo de ne possumtis diceres, quod accipiendo

anim. Cont.7 p .p. I tatem iis , misso ire Periem Secunda sententia est astruetium per eumparationem ad ea , circa quaveritatem consistere in quadam te habet esse, omnis varitas est zncompte latione reali praedicamentali ter a. a n licet omnis Teraras augetur iudicium , Mobiectuna ab utroque in infellectu ex compositione , vel ι distincta. Hanc docet Suare disp. visione, veritas tamen non est compo

8. met. sec. ah alij recentiores sprio, vel diuisio 'dest qualitas qμα-

Tertia sententia est asscient turria dam simplicite generatim αδε mota vetitatem identificati soram liter,& ex comi stione vel diuisione ψη ex natura rei cum acu ibus iuelle intelleostis, est habitus da ne i ctus,ita ut actus qui est veriis idem leus realiter apud intelletium. asserunt de falso It taliς p. Hiam Secundo ex eodem p. sent dist. intrinsecamentitatem, ut etiam de I'. p. 2. q. p. c quodl. q. q. I. aim

345쪽

sECUNDA IN TE I

mrohidue docet quod ficu cibus dieitur ianus non quia aliqu)d de sanitate sit torma lateri cibo, sed tantum quia est in eo secundus

causam,quis eth ap us natus sanita tem causaI , unde non et sanus sol maliter sed tantum causaliter

sermaliter veto solum a fisma est

sanum cur res dicuntur verae noriat maliter , sed tantum causaliter uatenus Dossunt causare similituisinem, vel adaequationem sui, solus tamen intellectus dicitui verus foris malltei, quia solus intellectus habet in se illam assimilationem,uel adae

quationem flarmaliter.

Ex quibus Argumentor Habitus, species, ex qua sumitur latios militudinis vi adaequationis non sunt formaliter actus intellectus, neq, ipsis actibus immediate inli rent, sed tantum potentiae intellectivae sed veritas formatitet, se- eundum se accepta est habitus diqualitas, ac species ex qua rei similitudo sumitur ex Egidio ergo ex

eodem veritas non erit actus intellectus formaliter . sed tantum au saliter. Secundo argumentor ex aegidio .met. q. q. non ideo intellectus est in aliter verus, quia actus intenlectus v. g. iudicium 4 appraehen

si sunt veri, sed ideo lii actus sunt ver i quia intes lectus in se habet

veritatem sormaliter ratione cuius

vere iudicat vere appraehendit; de ratione enim veritatis en quod si manifestativi, ita ut per eam intes lectus vete iudicet, tu vere a P pIaehenciat ergo veritas absolute Concepta non est sorauli ter actus intellectus, sed erit habitus intest lectui inexistens ratione cuius postea

in exercitio elicit actus veros Plura dicam timet. Sit secunda conclusio. Veritas forma uer accepta non est relatio realis secundum esse, sed tantum

secundum dici Haec conclusio non est expressi propolita ab Egidio; colligitur tamen euidcnter ex eius doctrina locis citatis. Probatur autem primo ex Egid.

quodl.4. q.7 dicente. Advertendum tamen quod oportet verιtarem . . bere fundamentum non vanunias

nec cassum. Si enim veritas est in a similatione rei aci intellectum , vel oportet quod res sit apta nata cauctra

ab intellectu secundum quod se haberare, ad intellectum diuinum vel quod sit apta nata causare similitudinem in intellectu, Fecundum quod se habentres ad intelletium nostrum vel ambo

sint apta nata caιιsari a tertio sicundum quodse habent res ad intellectum angelicum.Haec Egidius. Ex quibus

sic argumentoris

Astimilatio Madaequatio in qua consistit veritas formaliter dicit esse causatum vel ab obiecto, ves ab intellecti, vel a terti, ergo haec issimilatio G per consequens veritas formaliter non potest esse relatio realis secundum esse , sed tantum secundulti dici, ita ut tot maliter sica quid absolutum , quod rame habeat quedam modum relativum: pr. conseq. quia ex e ph ad relati nem realem secundum esse non datur pet se motus. ecu do x AEgidio 1 mei. g. a. relatio ad.equationis quam impOI-tat veritat in oedine a uici esticut relatio quam importat scientia i ordine ad obiecta scibilia est enim. Sicut sitabile non uitur relatiae ad

346쪽

3it LIB. II. IN QUO DIRIGITUR

seientia- quia relatio sit aliquid rea conseques erit relatio te cuneu dictile inscibili , sed quia scientia depen Sit tertia conclusio. Nec veritas det ascibit Mitari adaquatione est si formalis, nec significatiua,nec cauo militer res enim dicuntur adaquari, salis est intrinseca , aut essentialis quia adaequatio jessi realiter in inteia nunciationi , sed tantum est eius Iectu ἀιoendet a rebus sed depen accidens. Haec conclutio colligitur dentia ob quam scientia dependeta ex doctrina Egi iij. scibili est posita in hoc quod scien Probatur autem de veritate thr4tia causetur a stibili , ut patet ergo mali ex Aegidio Oc.cit quia veritas dependentia adaequationis a rebus, sermalis formaliter tantum est tria

erit posita in hoc quod adaequatio intellectu non autem in nunclavi causetur a rebus in ideo in rebus as tione: erso non poteri esse piaclica serit esse veritatem causaliter, es tum intrinsecum enunciationisnes tectiuE: ergo adaequatio, siveritas set enim in ea tamquam elus genus, non eliciturinsece relatio lecudum vel differentia sicut quia animatri esse cum ad hane non et ii per se rationale sunt intrinseca, Messen- motus, aut causalitas effectiva. Et talia homini, ideo Iornialiter sunt simile argumentum colligere pote in homine tamquam eius principuiris ex his, qua docet 1. mei .. . essentialia ita si veritas tot malis es. Tertio argumentor ex Egidio p. sentialiter pertinereiad enunciatio

sent. dii . s. p. a. q. 2. ventas essentia nem , deberet esse in ea tamquam

liter dicit adaequatione non quam, eius praedicatum quidditatiuum,

libet, sed importantem notitiam, constitutivum.

manifestationem apud intentectum: Deinde probatur de veritate si- ideo scisnis genitus adaequaret ut nificativa ex Aegidio cap.de sub

generanti talis adaequatio non me stantia, ubi cum Artitotele ponitreretur nomen vetitatis, ira Egi hanc dit Terentiam inter subitantia, dius sed relatio non manifestat adi Morationem quantum ad reciperet quid subiecto in quo est, sed latum contraria, e ait Nyamjubstantia se alteri s. cognoscenti unum relati cundum μι mutationem suscipi conuum fi enim sit relatio intei duo al traria: nam cum aliquis si ger σba chaec relatio non manifestat ali finius est albus, in ipso uua est m

ouid ipsis albis, sed tantum intelle tatio;sed ipsi oratio , es Ῥιηι ιmmu Mui contemplanti unum 1elatiuum, talι Ita permanent, ita quoa cum ora eo enim ipso est in prospectu intel tio erit vera, velfalsa non sit mina ligentiae, A reliquum diergo veritas ii in oratione ea in re. Eiqua do non potest esse resatio realis in se ctrina probo conclusonem fac. cundum esse; si enim veritas mani Enubialio in uariata perseverans festat intellectui cui inexistit, certe uoad sua intrinseca potest transire non erit relatio secundum esse,nam de vera in salsam. conuerso. huius essentia posita est in esse ad ergo veritas, vel falsitas non est in aliud, non in manifestare: ergo ve trinseca kessentialis enuncia o ritas intrinsece erit habitus quidam nis. pi conseq.quia impoisibile ostὲmportas modum relatiuum per quod variet ut praedicatum intrin

347쪽

sECUNDA INTEL

seeum, Messentiale, non varie tui id cuius est praedicatum intrinsecum ergo si variatur veritas sine variatione enunciationis quoad sua intrinseca,veritas non erite nunciationi essentialis, sed accidentalis. Secundo pr.ex F et id. quaest. Io de cognat .ange l. e quod . p. q. IO. 2 sent dis . . . . a.p.quibus in locis docet Angelum non posse certitudinaliter cognoscere futura, ex eo quod futura non habent determi vacionem in esse Sc ex altera parte species per quas angelus cognoscit, cum sint derivatae ab claris diuinis, habent repraesentare uid di ratem, de esses; qua de causa si obtemim non habeat esse, non poterunt certo ab angelo per illas species cognosci. Hac praemissa doctrina. Argumento sic. Si nunciatio intrinsece, e essentialiter esset vera, tunc enunciario quae modo prae fertur de obiecto tuturo, haberet intrinsece suam veritatem vel falsitatem; quia ex altera parte esset determinata per me; esset enim iam scripta, vel prolata certo, e intust me cognosceretur ab angelo: ergo angelus certo cognosceret obiectili per eam significatum esse determinate luturum, uer consequens C to cognosceret futura: scd angelus non potest certo cognoscere sutura ergo nunc lata prolata iion erat intrinsece , Messentialiter vera, vel falsa veritate signi fa- rivi

Dices Angelum non posse hase nunc taliones de futtiro certo cognoscere quoad earum veritatem ,

vel fallitatem significatiuam, quia ad hoc reqvuitur cognitio temporis ves suturitionis ita quaeria p-

sum obiectum. Contra ex Egidio . O dec O .ang. ad 3. Q. Cognitio temporis

non est causa ut angelus cognoscat rem sutiliam sergo negatio cognitionis de futuritione non erit causa tollens certitudinem copi iconis ab angelo pr. am quia ordo Canitionis angelicae est , Ut Cognoscat naturam corinoscendo naturam cognoscat supposita, in cui-hus existit illa natura, δ cognoscendo supposira existentia subta li natura . cos noscat tempus, in otio uilismodi supposita habene esse in tali natura Dergo 'rorantia temporis non potest impedire cognitionem holum sutulorum.

Secundo pr. ex figidio quia ideo Angelus ab potest cognoscere cogitationes cordium, quia per eamdem speciem potest homo cogitare de proposito,i de opposito, ut per speciem altatus potest cogitare de habitu ac de priuatione, per speciem hominis unita cum specie albi potest cogitare homine esse album, quod do esse verum; Mnon esse album, quod suppono esse

falsum: ergo veritas , vel falsitas no est intrinseca enunciationi,tunc enim no posset per eam oppositum cognosci, cum iam ad alterum eiaset natura sua determinata.

Tertio, quia ex Κgidio Lib. de causis pag. ,7 lit. l. quaelibet es est id, quod et per stentiam, P id

quod est per essentiam velificat ut clere, etiam re non existente, ut homine existente verum cst quod homo sit animal , homine non cxistentes, verum est quod homo sit animal; aliter tam n. alitui iam homine non exilient non est uera

Tt haec

348쪽

hae propositio , homo est antinato variatur accidentaliter , non

videlicet, nisi hac unica veritate quod es importata per hominem

habet essentialem habitudinem ad Iem Importata per animal sedi mine existente haec propositio, hamo est animal , est vera duplici veritate .c per essentialem depende riam praedicati ad subiectum, per actualem existentiam amborum in tertio homine enim existente, vera est hae homo est anima , quia id quod importatur per hominem dc id quod importatur per animal actualiter existunt in illo indiuiduo, vel homine qui ponitur actu esse. Naae ex Egidio Ex quibus argumentor si . Ex vi non existen .iae hominis illa enunciatio desinit esse

vera at et veritate γ' erbo veritas quae desinitio poterat esse e nuncla tioni intrinseca, ita quod esset ratio constitutiva illius. Ex his colligitur veritatem causalem non esse intrinsecam enun ciationi urgent enim de ea eaedem rationes s quia nempe eadem enun-Clacio in uariata quantum ad complexionem pratulcat cum lubiecto nando caula diverum,ut quando O tectum ei correspondet, .modo

folium, ut quando ei amplius non Iespondet ab eo enim quod res est, vel non est , en unciatio Fcitur ve ra, vel falsa ex Aristotele MAEgidio cap. de subst in fines ergo ex sola vatiatione rei nunc causatur in unciatione in se in uariati, vetizas, nunc falsitas. Colligitur etiam veritatem esse accidens e nunciationis , cum ab ea

possit abesse & adesse sine essentiali eius inutatione, unde cum vari tatae I illuc ratio de vera uialia risubstantialiter, Messentialiter. Rogas. Aia vcritas sit accloes in triniece vel extrinsece adueniensen unctata Onu

R. Veritatem sormalem esse accidens, qualitatcm intrinsece ad. uenientem, haec enim est simplex qualitas ut haerens intellectui in eo ab obiecto causatat unde cum In tellectus per eam dependeat ab obisiecto. ut mensuratum a mensura, MIelatio me surati ponat aliquid reale incinensurato, ideo veritas for malis erit accidens intrinsece ad ueniens, vel inexiliens intellectui. Veritas autem significatiua,quae est illa , quae conuenit nunc Iallonia cum sit veritas signi ad placitum se nunciatio enim est instrumetum

logicale ., per consequens est si in gnum ad placitum non potest dici

accidens intrinsece ea afficiens,sed Iantum extrinsecedesultat enim ex Oblecto, vel ex intellectu opinante sine mutatione trinseca eiusdeme nunc lationis , unde dicenda est denominatio extrinseca desumpta. aut ab obiecto causante, aut ab Ira

tellectu per qualitatem. habitum

veritatis iudicante.

Rogas.Quomodo ab AEgidio diacitur quod in enunciatione sit veritas causaliter ,4 quomodo ut insignes R. quod enunciatio potest con-ssiderari dupliciter, vel ut complexa, vel, iudicata, asserta primo modo cotinet veritatem tamquam causa nitrumentalis, veritas enim caulatur ex compositione,vel diuisione a secundis modo continet veritatem tamquam lignum veritam iis formalis residentis in intellectu. Digitia ' Cooste

349쪽

sECUNDA INTELL. OPERATIO.

R. neg. a. uniuersaliter inrelicis f. a. am eno enim vera sit de persit. --ema Hunain, emi a. s ctione tormali, non tamen est vera

.HIota de perfectione extrinseca, vel signi in

fieatiua , haec enim tantum inferre V Erum contra hane vit. eone tuo potest perfectionem intrinsecarnia, si na Oh .p.eu Hurtado disp. euius est signum , non tamen dicies de anima se a Perfectio, Mim effetalem formaliter: esse enim e perfectio alicuius rei,est ipsi rei in gnitum , vel intellecrum dicitiem trinsecar sed veritas est perfectio a rectionem, non quia ipsum esse coctus,& falsitas est imperfectior et mitum , vel intellectum sit mago quaelibet est actui, seu enuneia intrinsecum rei, sed quia inseri in ioni Intrinseca trinsecam rei perrectionem verbi Confirmatur, veritas dinina,qua gratia gradu intestigibilitatis veri. Deus cognoscit Petrum existen taxautem enunciationis non in t rem, est persectior veritate ereat , iis omisiter, seu non est veritas qua Petrus cognoscit Deum esse tormalici haec enim tantum est inis Orgo Veritas est perfectio initisseea intellectu; sed est velitas signifiea-

acturi alias veritas diuina non esset tu . persectior Veritate creata. Ad p.e6 R.conced.ant.dist.cor

Confirmatur a si veritas non es seq. ex gid quodl. 4. q. T. Veritasset intrinseca actus, non relat unde diuina est persectio a tus ncedo ἐDeo repugnaret utritas; quia etiam veritas creata nego: distratirassi Deus haberet propositionem fati est, quia veritas diuina est assimila iam, adhuc illa esset tantae perte tiua, quatenus ex illa res ipsa estra iovis intrinsecae , quantae t esset apta nata causari a creata Don est Vera, quia in ratione propositionis ita assimilativi, quia sicapra - - eraei vel falsae non eonstitueretur obiectum causare; sed ab Obie opes se ipsam , sed per obiectum ex causatur, nec eausatur, Ut forma,sed ciniscum vel ut instrumetum, vel, signum. Confirmatur a. Amor Dei eitea tem veritas diuina identicε dicis creaturas rem constituitur in ratio infinitam perfecitione essentiae , γος boni formailiter per ipsas creatu maliter vero ut obiectum prima ras, sed per se ipsumaergo nec actus rium tantum respicit verum diu vetus mastituetur in ratione veri num a creata formaliter respicit per obiectum extrinsecum , vel pet obiectum sibi proportionatum Ne trinsecam adςquatione sed pet licet etiam attingat verum infini suam entilawm intrinsecam pr. tum, ipsum tamen non attingit in Conse quod est veritas, vel falsitas tensiue, sed extensiue, seu non at rosmotu actuum intellectus , id est tingit ut obiectum proportiou kus bonitas c malitia respectu actu, sed quatenus eotinetur intra sph ς luntatis et ergo idem est dicendure ram obiecti adaequati,dς Veritare, quod de bonitate ergo Ad 1. R. neg. sequelam, qui 'ς uam est omnino inuinseca actui titas diuina non dicit ausimilati P a nem

350쪽

33 LIB. II. IN QVO DIRIGITUR

ne in causatam ab oblecto, sed cau ille acius sit imago rei, quatenussantem obiectum, ideo in Deo habet esse in ve ibo non it tamen est perfectio intrinseca Gest talis, proprie; sed sic lia quod repraesentat ut ei repugnet alisitas,caeci repugnet Petrum per essentiam , uicuti est, salium causate , 5 sibi allinulate tantum est ipsa veritas l.imalis, aut Ado .concedo totum de bonit ipse conceptus rei. te , de veritate diuina nego tamen Ob. 3. vel actus per suam esse paritatem de bonitate, veritat iam allimitatur obiceto, vel non: creata ; quia bonitas actus est tran si primum:ergo pei tuam essentiam scendentalis , veritas es de qua ei lor malitor crus si secundum: inodo est sermo, cst instrumentalis, ergo per suam estentiam est formore signincativa concedo quidum lucr salsus: ergo non potest elle in enunciationem habere suam cri disterens ut constituatur verus, veltatem transcendentalem, de hac ta salsus. men non est in piaesenti dissicutias R. Actum per suam essentia Ob. 2. Hic actus , Petrus es homo, nec assiimilari, nec non assimilati: per suam essetitiam et te pia scuta quia similitudo de dissimilitudotio Peta sicuti est ergo criuauia cum obiecto non conuenitit actui,

xlsentiam ei verus Dei goocritas, scd conceptui veritati tormalis ei intrita leca desesiencialis non critati significatiuae ad placi- R.neg.aut.quia ex aegidio quod i tum, nisi tantum impropiter unde .q.9.actus intelligendi , se uiuun dico quod per suam essentiam pia cultui metaliter non est imago u scindit ab utioque, essentialiter repraesentatio iei, nili impropIις, c tantum dicit complexionem perra-

modo . s. quo tabula , in qua est pi tionem quia tamet esse signum ad tuta, dicitui imago , non quia ips placitum potcst ei convenare , tauulauit imago, seu quia babς tu non conuenire , ideo potest habere se picturam, qua ei in ago tropo veritatem, vel alsitatem significa- tamen non cit imago , ico AC cit tuam absq; aliqua antrinseca m ipse conceptus, ira, hominis latione, Mabsque eo quod haec, nam ait Midius ibi verbum inie raras conueniat, vel non conueniat mus et illud, qhod exHimitur , c si ei ex vi alicuius rationis formalis,gniscatur per verbum exteriuέ, ut ιι essentialis in eo repertae irata

ιuu ej veroum lapidis interius, quod b. . ex Ouiedo , initiaga ve-hgmpcatur per hoc nomen , ιιθι , me vitas partim est intrinsecain partim

terius. Constat autem quod cum quis extrinsecalintrinseca quatenus dicit luiten hoc nomen, sapis , non tenuit cutitatem adtus , extra nicca quate-

sigmlicare actum intelliget per quem nus dicit obiectum ab actu custi snteuigit tapidem sed intendit Gnι- tuo eigo quantum ad actum erit eis re conceptum illum vel rationem intrinicca:pi .ani. quia cipi quod ill ran, qMam concipi in mente deua ego uicam Petrus curru existat ρια Gratio euιm quam signιρι at no Petri cur1us intellectus iudicat id,

mnen, non est a tus intelligendi , sed est quod est du iacto, de res de iacto seras desinitio. Vnde lictoiu.propiis abzt eodem modo, quo iudic ei

SEARCH

MENU NAVIGATION