장음표시 사용
361쪽
Utura contingentia no habent praedictum esse in se ipsis,cum non existatit nec habent illud in sua causa quia haec eli indit eiens ad uti libet ergo fututa contingentia nec in se, nec in caula habent esse reale
determinatum Nergo nec nunciationes de eis formalae poterunt habere eterminatam veritatem , aut
falsitatem Nieque dici potest habere elle obiccti uti reale per modum essentiae ratione cuius dicunt ordinem ad existentiam, sic ex vi talis esse habere determinationem . nam hoc esse obiectivum non est ueterminatum determinatione ex se, seu in se , ut patet nec cit determinatum ex vi causae quia causa supponitur indifferensa utrumlibet cer-gocatam iecundum esse obieci iuvolcunt indifferentia. Accedit quod esse obiectivum est esse ut possibile produci a caula, nec eli prius quam Intelligatur causa determinata: sed causa est indeterminata: ergo in ea
non potest praehaberi hoc esse obiectivum determinatum. Rogas. Vnde ergo certo cognoscuntur a Deo R. Cognosci certo non ex eorum veritate obiectiva deiermmata, edex decreto diuino a quo dete iminationem habent,& ex eorum prae sentia in aeternitate ut docent com muniter Thomiliae Tract.de scient. Dei;& tradu aperte AEgidius p. senta dist. s. p. p. q. 4. dc ad .&drit. 13.P.I. q. unicaui.B.
S. 2. posita sententia argumenta soluo. V Erum contra proposita concluis uouera culauctoribus opposiis
tae sententiae. ob. p. Haec enunciatio, crastora die erit bellum nauale adueniente die craitina, tempOi pro quo ineundum est bellum,etit ueterminat vera , quia iam futurum quod per eam nunc labatur victum est praesens ergo est etiam vera in quouis tempore antecedenti pr. coseq. p. quia de qualibet re nucet se ei ve veta licetur altera pals contradictionis, securio quia bellum , quod craserit praesens in omni signo antecedenti habet rationem futuri, nam in omni verum est quod cias eri uergoli bellum rotas hora habebit esse
praesens, etiam in omni signo ant cedenti habet determinate esse futurum e ergo enunciatio hoc enuncians erat cic Ieimmate vcra. Teruo.
quia futui itio belli crastin dicitur talis per ordinem ad esse quod tunc
ms competit ei per ordinem ad determinatum este, quod tunc habebit' ergo si die crastina habebit de
terminatum esse,non vel non esse, oportet quo in omni urallian antecedenti habeat determinatam
lututatiouemla ergo enunciatio hoc Cliu iactans erit determinale veta.
R. neg. conseq. quia ex doctrina
tradita intextu cum Arist. .Egidio haec est uitrarentia inter enunciationem de praesenti. de praeterito ex una paries en unctatioueinde futuro contingenta caltera; quod illae sunt e term irate verae, haec a atem non, sed tantum sub disiunctione Nec ex eo,quod in rem. pote futuro sit necessarium quod uti uobus actibus immed tale Opposit
tis alterum determinate ins subieci capaci a inferta potet quod tria
362쪽
tempore praesenti potentia in tali minatione voluntatis,& post deeteo subiecto sit determinata ad alterum tum diuinum de eius existentia. Peteorum tantum, non indifferens futurum in esse signato intelligo ad utrumque ,& ratio est quia tunc quid ditatem futuri, quae est in statu indifferentia determinabitur, quae possibili, eadem enim quid ditas Semodo manet indifferens , inde essentia, quae est possibilis fit sub
terminata esse: haec tamen licet determinet
Ex quo patet ad primam proba quidditatem, est nihilominus inoiDeionem, licet enim adueniente tem ferens ad esse, io esset per lut uinpore belli res sutura educatur ex rumin esse exercito intelligo eomo an differentia, determinetur, ra plexum ex quidditate futuri, extione cuius determinarionis velin ipso esse, quatenus decretum elicatur de ea quod sit; tamen in rem ut illainnidditas fiat sub esses: pr futuritionis ad utrumlibet,ideo non erit, sed quod poterit esse , bene ta- potest causare veritatem determi men secundum, hoc autem tantum natam habet post decretum diuinei volun-Adri prob. R. ne g. ant si intel tatis. Iigatur de ruturitione completa de Ad a. dist. ant suturitio in ei
terminata, seu in esse exercito,& ad exercito concedo in esse signato
probationem ibidem inuolutam di nego: quia in esse signato tantum eo quod lieet illud quod est futu dicit quid dilateis, quae potest tran 'rum complete, quale est futuruiria sire, rion transire ex statu possibi illud quod est determinatum per litatis ad statum actualitatis,4 per decretum , habeat postea esse exi consequens non inuoluit infallibis stes, e quod exinde est sic existens, lem ordinem ad essendum. prius fuerit futurum includendo b. 1. Ante omne decretum hae
decretum: tamen id quod concipi sunt contradicloii .e bellu erat, bel-tur, futurum ante decretum, vel tu non erit:ergo una est determiniIis eo praeciso, quod dici potest futu te veraex regulis cot radicto larum.
rum incomplete,non habet esse exi R. quod illa regula intelligitur,
stens, nec infallibilem determina vel a istincte. determia a te; sictionem ad emendum, sed indifferen aut simpliciter, aut ex suppalit O. tiam ad esse, &io esse pro tali tem ne , primo modo est vera in necesepore, ideo antequam sit non potest sariis,secundo modo estvera in ma- de eo diei, quod de re inate erit. teria contingenti de pIaeterito, vel . R. 2. dist anti habet rationem iu de praesenti, quia altera pars ad turi, si sit futurum in est exercito, terminate euenit,& facta est neces-
concedor si in esse lignato nego, saria ex suppositione vel intelligi- ad prob. dico, quod valet de fututo tu indistincte inde terminate, in esse exercito, non in actu signato, seu sub diui unctione , sic est ve- quia esse cras non tantum includit a in materia contingenti de suturo; mum futurum non potest dici quod et se signatum futuri, sed etiam esse cxercitum quod esse est post deternecesse enim est , quod altera pars sir, non tamen magis haec quam il
363쪽
ti, sed altera duarum indistincteu R. cum Egidio lasent.dist. I .p.
haec enim est propria necessitas 2.y.2.q. 3 quod simpliciter loquen- principi, contradictionis,m Qua in do secundum quod aeternitas me Diri non potest necessitas alterius urat esse extra terminos , sic notia, partis determinatae sumptaeuiectoi potest esse nisi una veritas aeterna, Icontingentia tamen quantum ad aliquas condi- . a. 'erum de radsum est passio tiones Multae possunt esse verstates propossitionis, scutiar& impar est aeternae Ratio rimae partis est,quia passio numeri r sed in omni signo aeternitas simpliciter mensura esse numerus est par, vel impar ergo de extra terminosJsed esse extra termi- propositio. non potest esse nisi unum cum R. pro nunc neg. paritatem,quia cesse primum, purum, habeat par,& impar sequuntur numerum mnem rationem essendit ergo ve ex natura rei: at verum taliunia iras eterna non potest esse nisi una, non sequuntur proporationem ex e pecconsequens veritas enunciain natura subiecti,4 ex esse signato, tronum de obiectis creatis, ela limi- sed ex esse exercito, de ex determi tatis non poterit esse aeterna simplianatione primae causa efficientis, citer. qualis est decretum Dei. Ratio seeundae partis est qui Ub. . iuturum contingens anto aeternitas simpliciter duas conditio decretum est repraesentabile per es ne haber,nempe quod careat pii senuam diuiname ergo ante decre Ciplo 4 eareat fine i ouantum ad tum est veruin, vel falsum primam conditionem, licet creatum R. dist.anti est repraesentabile in Ialoruerit esse aeterna, de facto a ratione possibilis, vel seeundurria men nulla est aeterna, quantumam qu/d ditatem signatam praescinden tem ad secundam, cum mutra intatem ab esse concedor in ratione tu quae non desinant esse, veritas illo-turi, aut in esse exercito,& comple gum sic sumpta, potest dici alterna. X cum esse nego.Haec dicta sint is Veru contra Ob.p.Veritas emu tis pro nunc de hac sim cultate .psu ciationum non incaepit esse, nec po-ra afferam p.p. si Deo placuerit est desinete esset eigo est aeternata smpliciter ant. pr. a. D. Ansel. in
SECTIO SEPTIMA itincipio lib. de veritate, in Mo-
Alia quaedam dubia de veritate nol c. I 8.quia haee enunciatio,satu-τnunciationis expedio. rum est isquia, semper erit vera de haec praeteritum est aliquia semper , . erit vetar ergo est impossibile cog
De Duratfone verimis ema tare quod veritas principii , ve, csalsoms. finem habear. Ita D. Antei. Confirmatur ex eodem quia si VLrerius circa veritatem enum veritas habuit principium, desha ciatiom dubitari potest , de bit finem,tune antequa pia incipe primo dubitaturi et veru erat dicere, quis non erat Aa veritas emisiati-ssit auris veritas, nabet fiaemaunc post- ω, X quam
364쪽
quam finita erit, verum erit dicere, uerit in numquam incaluerit effriquod non est amplius veritas: sed sed quod nunquam talis enunciatis verum non potest esse absque veri enunciari potuit, quod veritas pritate tergo veritas erat antequam ma ei deesset, perquam vera es esset, erit post qui finita ei ir,qtio non posseti desita intelligitur D. An est absurdum: ergo dicendum est stimus. quod veritas enunciationis nec ha Ad confici R.distant verum erat buit princi tum,nec habebit finem dicere, quod veritas non erat per Pro responsione notat Egidius, veritatem alicui nunciationi tria
quod veritas prima est mensura , existentem negor per veritatem e omni uiu veritatim , non dicitur trinsecam, mensurae tali e nunc a
velitas huius, vel illius, quia sciria tioni potentem correspondere si da-hoe. vel ira illo sed quia ho vel in telut intellectus enuncians, conce- Iud est in veritate sicut non dicitur do: quia non est intelligibile quod tempus huius tempoialis , vel il- daretur intellectus creatus enuntius eo quod sit in teporalibus, sed elans, illi deesset veritas pii ma,
quia temporalia sunt in ipso. Licet omnem creatam veritatem men- autem omnia sint vera per compa surans. rationem ad veritatem pii mari Oh. 2. Dantur en unciationes,quae tamquam ad mensuram ' enuncia sunt verae ob intallibilem veritate, tiones tamen de omnibus non necessariam e nnexionem . Ut dem modo comparantur ad illam omne totum est maius sua parte, veritatem, niensuram,quia alique: quolibet verum est affirmare vel sunt quain si enunciantur, non ta negare ergo istae sunt aeternae nam
me semper adest illis vetitas pri quod est immutabiles, ela necessania, ita ut per illam vera dici pose Dum est aeternum, non potest dinsin si ut si ducatur, Peιrus sedet, eruus cervi. curri r alιquae vero sunt quibus Confirmatur quia quod non po- numquam deest vetitas prima se test intelligi non esse, de necessitarecundum quam non possint dici ve est aeternum, sed veritas talium e Ia, ut ea quae immutabiliter ver , nunciationum non potest intelligi sunt, ut eum dicitur, sinuom est fu non esse, quia quicquid ii teli ectus turtim, duo dc tria sunt quinque. intelligit, intelligit per vetitatem, similia . Quo posito latium: ergo c. Ad arg. R. neg. ant Mad prob. R. ex Egidio neg. conseq. quia cuindicu ur, semper verum fuit di veritates enuciationum necessaria intere futurum est aliquid, c. dist. rum Oossunt deficere vel propter per vecitatem intrinlece existentem defectum in intellectu, vel propter in enunciationem mensurato ne defectum ipsarum rerum unde ango pur veritatem extrinsecam spe te quam aliquid creatum esset, non verita m ipsius mensurei tali enun erat aliqua veritas , nisi veritas prsectationi correlpondentem concς mas nec erat ista propositio vera, dedo non enim est sensus quod ill quolibet affirmatici , vel negarior enauciatio, seu illa veritas semper ainino erat qua nunciaret eam.
365쪽
ela per consequens non erat ipsa enunciatio: si erat, non erat nisi in mente diuina, prout ibi non est aliud, quam Deus ipse.
non possit inteli gi non esse, duplieiter potest contingere. s. vel ex pa te eius quod intelligitur, vel ex parte intellectus. Ex parte eius quod intelligitur , non potest aliquid intelligi non esse, quando esse est de ratione suae quid sitatis de sic solus Deus non potest intelligi non esse,
omnis tamen creatura , cum habeat
quidditatem distantem ab esse, potest intelligi non esse. Ex parte intellectus non potest aliquid intellisi non esse, si intellectus non possit intelligere absque illo. sic actus iti-telligendi non potest intelligi non esse quia sicut nullus potest negare loquelam, eo quod per loquela negaret,in sic negando loquelam, loquelam poneret; sic nullus potest intelligere non esse actum intelligendi, quia intelligendo ipsum non esse, intelligeret, sic de necessitate esset actus intelligendi. Quod primo modo no potest intelligi non
esse est aeternum quod secundo modo non ei aeternum pueritas ais Iem cI cata potet intelligi non esse primo modo . non tamen secundo
mo io,e quod quicquid intellectus intestibi intelligit sub ratione veri; idc veritas creata non est aeter na, nisi ex suppositione, ut si aliquis intellectus creatus semper te illingeret.
Ob 3. Uerstas enunciationis non potest corrumpi ergo est aererna: pr. ant quia si corriipitur, vel corrum. pita corruptione signi vel corruptione rei; non primum quia eadem
oratio immutata potest dici vera , vel falsa ergo eius veritas non pendet ex oratione. xel ex signorae eundum ex D Ansel. lib. de verit.
ergo elac. oR. Veritatem creatam ex utroque
rapite desinere posse, quia tam res, quam oratio desinere potesta nam quae versione incipiunt, ei fioni subiecta sunt, e in nihilum posivit redigi. D. autem Ansel loquitur de veritate'rima quae emante re non cessat, cui cevante temporali non cessat tempus.
An veritas Enunciationis sit comple in
quod veritas duobus modis sumi potest, vel in se, Mabsolute , vel
comparative ci comparando eam,
is illa circa uua habet esse primo modo veritas est ineomplexarlicet enim eausetur ex compositione, vel diuisione , non est tame compolitio, vel diuisior sed est sim-ole habitus, Sumplex qualitas Fenita in intella ctu ex compositione, de diuisione. Notat tamen quod veritas non causatur tantum ex compositione, diuisione inietionum, de fimidiiudinum apiad animam sed etiam, iotissimea ex actione inteulectus agentis, ex possibi is, qui sunt virtutes realiter existentes in ansema; Be ideo ex concursu harum potentiatum suarumq Ieactionura ,
366쪽
verItas, Insuperest circa compositionem. diuisionem intentionum apud animam init enim speclervi, predicati cum specie subiecti,& per consequens est complexa,quatenus Circa cornplexionem , vel diuisitonem δε nunc lationem versatur.
Hac distinctione solues argumenta quae in contra tum adduci possunt. An verisassu cipiat magis σ
liter conceptam non suscipere magis, nec minus, sed esse indivisibilem fundamentaliter tamen sustiis per magis,& minus Vel dicendum veritatem quoad adaequationem nosuscipeie masis , nec minus, quoad
tamen ad he lionem, floceri lustret msuscipere magis , minus modo
Probo primam partem ex Egidiop.sent.dist. 9.& .metiq.2.3. &c. quod . q. q. T. quia veritas formaliter considerata dicit ad equationem rei
cum intellectu, Huc dicit aequalitatem quamdam intellectus cunia is sed adaequatio ,4 aequalitas non suscipit magis, minus sed consistit in indiuili bili ergo α vetitas: pr. i. quia aequalitas, seu adaequatio in eadem linea in puncto consilinstit, ut dixi cap. de Ad aliquid.
Conlirmaru quia litterisCnsor me, α non conforme cum eodem non datur medium, vel latitudo, cum contradicLOIle Opponanrur: go eoa tormitas velitatis ad eis
obiecti in correspondentia ad ipsum ut recedit a non esse. α ei non
consormatu i ullam latitudinem, dicit, nec magis , vel minus iecipiti Probo secundam parte quia haec relatio fundatur in habiti, vel sp cie in tormante itellectum e ergo quoad landamentum sequitur modum intellectus: sed unus est magis perspicax,&emcax quam alius Le go unus intellectus potest magis firmiter adhaerere illi habitu , ser- spicacius penetrare connexioner predicati cum subiecto, perconsequens quoad hoc veritas iuscipiet magis,4 minus.
Secundo quia ex 2Egidio lib. p.
met. q. 24. intellectus intelligendo simul cum intellectione, specumlatione quidditatis debet speculatiphantasmata , ac uti tali speculati ne phantasinatum , propter quod per accidens errat & decipitur ,in unus magis, alius minus secundum quod magis , vel minus errat in vis phantasmatum , non bene ea applicandor ergo etiam quoad veritatem resultantem ex speculatio ne poterit per accidens clari magis vel minus, quatenus unus intellectus magis , alius velo minus penetrat phantasmatum connexsonem, vel si uisionem ac repugnantiar et neque hoc est inconueluens, quia sicut visus et accidens decipitulcirca proprium obiectum, sic intel lectus per accidens decipitur circa appraehesionem qui uiditatis propter usum phantasmatum. Hac ratione docet Mid lo c. citato Metaphysi
cana non esse certam per accidens, quatenus a nostrum 'ntellectur comparatur, licet per se sit certa, tamen per accidens non est certa prom
367쪽
An veritas sermaliter sinis intello
Licet supra insinuaverim veritate formaliter esse in uitellectu, non veto in rebus, nunc tamen aliquid amplius cum Egidio de hac
re ad uberiorem doctrinam aiffero. MErgo cum Egidi p. sent diit. Is.loc.Lp.citare quodl. 4. q. 7.veritatem tormaliter esses suum I n-tellectu, causaliter vero esse in ipsis
Probatur autem prima pars ex RDdio quod cit quia apud intellectum diuinum, angelicum G n strua per se loquendo res non est cognita per assimilationem quae est in ipsa ted per aisimilationem quae est in intellectu ergo ad hoc quod res sit vera, susticit quod sit apud intellectum,& quod habeat assimilationem ad intellectum,hoc autem non eli et nisi veritas formati teresset in ipso ilitellectu; cum enim veritas in quadam adaequatione consistat, Madetquacio quamdam relationem importet ; sicut scibile refertur ad
scientiam, non peractationcm, quae satin ipso, sed per relationem quae eli in icientias sic res adaequant intellectu ostio, non pex uaequa tionem, quae est in Icous, sed per
adaequationem quae it In te id
chia. Quod autem res non it cognista per assimilationem,quae cit mapris led petissimilationem, quae ulti inteluctus patet, nam L ntcnte 1oimabat ne in Intelica , cuar non exiliente balneo in Ie extra,
possumus intellige te balneum, proprietates balnςι,4 quaecumque
pertinent ad naturam balnei. Ergo diccndum est veritatem formaliter esse in intellectu. Prob.itur deinde secunda pars ex AEgidio quodi cit nam sicut cibus ulcicur sanus , mon quod aliquid de sanitate formaliter ut in cibo, sed quis est aptus natus sanitatem causare fi sic ab eadem sanitate dicitur animal sanum e cibus sanus; animal quidem fiamaliter , cibus vero cauialiter ε, Ita etiam ab eadem veritate dicetur res veta in tellectus verus i de fi veritas est quar-dam assimilatio ad res, vol quaedam adaequatio intellectus dicet ut eis Ius, eo quod habet in se illam assumitationem, Madaequationem for
maliter , res autem dicetur ver is
quia habet illam assimilationem velavaequationem etficere causaliter. Qirare tunc potest dici res falsa- , quando est apta nata facere assimilationem non ad illud quod ei , sed ad id, quod non estis sicut E. G. aeri quod felle taurinoa nctum videtur esse aurum , quia facit assimilationem in intellectu de eo quod non est , dicitur talium aurum Assimi latio ergo intellectus ad rem , vel adaequatio, in quo ibimaliter consistit veritas, per se loquendo est sor- maliter in tellectus cauialia I vero in rebus.
POit pag. sis non conliticie incoia , tormitate rite concepium Orma lem
368쪽
lem,&obiectivum, sed prine ipsi Dices.Non solum verificaturaliter consistet in consormitate con quid de ente, sed etiam de non enisceptus obiectivi cum re ad extra , te χd non ens non est in rebus er- instrumentaliter vero, Se signi sica go veritas non potest consistere triatiue consistere in c5formitate inter conformitate cum Ie.coceptum krmale,& rem ad extra. R. ex AEIdio p. sent dist. s. p. 2. Nomine conceptus in alis intel- .p. ad 2 volat Ad secundum diribuitur ipsa actualis cognitio,vel in cendum quod nihil dicitur verum, tellectio: nomine coceptus obiectivi nisi aliquo modo habeat esse saltem intelligitur res ipsa,quae est in mete. seeundum appraehensionem intela Prooatur prima pars, quia si eo lectus; ideo verum non se extradit fisteret in consormitate cum cone e nisi ad ea , Quae sunt aliquo modoptu obiectivo tunc omne quod in entia.vnde dico quod licet non en-telligeretur esset verum.&iuquam tia formaliter non sint a parte rei,sed intelligeretur, vel opinaret ut sal tantum sundametaliter penes quod sum M per consequena omnis em esse attendi potest conformitas, ta-gnitio, copinio edet vera, multa mensi sunt in intellectu inrtiunturialia,quia in omni cognitione . de rationem rerum , dc in contarinit
opinione ita conceptus tot malis re te ad tales res consistat earum e praesentatrem, sicuti te repraesen ritas. I tur in conceptu obieci tu , neque . -- Inter eos eli difformitas nam i in g, εν. .
tellectus iudicet hominem esse eo eumrelatis vera. θέαν nem ita prorsus intelligit, seu res se dem iu laeti in mente opinata in repraesentata in conceptu obiectivo. D spond. cum Didio lib. p. post Probatur secunda pars, quia e pag.' aeol. 4. quod enunc uioritas formaliter dicit relationem , vera, denis possum eue de eodem
mensurati ad mensuram , nam in o materialiter, non tamen tragmali tantellectus per veritatem mensi Mut, nam si quis enunciat vel vinariuergo consistit in conformitate menia diametrum esse-eommens ab I furati ad mensuram , haec enim rea eostae mune at Ni opinau Iifessu Imlitas perquam intellectus mensura mi autem enunciat, aut inae
tur, causatur ab ipsa mensula sed hium esse inmmensurabita enun-
mensura causans est ipsa res ergo ciat verum ergo est idem diame' veritas consistit in conformitatevia trummaterialiter te. quoi habegbitus causati a rebus eum ipsis reis vinionem verari, ille taliam echus. Quia vero enuneiatio est si mem dicas de nunciatione nonagnum praedictae verilaus, ide,sicut tamen est idem dia multum Imma illa consistit in consorinitate curria litar, essecundum rationem . na re, ita Sc veritas enunciationis Phae habens opi nionem veram comu e enim sequitur naturam,in condi inrat diametrum secundum esset in tionem rei cuius est signum, vel in commensuratum , refert iam dirumentum trum in tale esse et habens verra pι-
369쪽
nionem falsam commesurat ipsum cacia in ad immutandum intelle- secundum esse commensuratum, cium nostrum, imprimendum ei te feri ipsum in tale esse, 6 qui co species, ideoque di incultas proue
mensuratio,ic incomensuratio sunt ni ex inefficacia rerum.
. diuella perfectiones, vel diueris Dicendum ramen est eum Egi formae, non erit ide sormaliter dia dio lib. 2. met. q.8 hanc dissiculta-
meter acceptus ut commensuratus, tem prouenire ex parte nolira,& ut incommensuratus,nec erit eo ex impersectione, ac improporti dem modo consideratus de relatus, ne intellemn notitie nam magnituri& per consequens non erit ide tot do operis eiusque dissicultas noriam aliter, sed tantam materiaiiter ex Itendenda ex ipsa magnitudine sed ex proportioue virtutis ad o-6. . pus quia bene posset esse virtus ita Vnis oriatur ἀσcultas in assecutio fortis , quod opus etiam si in se esset m aritatis. Valde magnum, respectu eius ta- mς non esset dissicile, & etiam eia Qvpposito eum Egidio veritatem se potost quod opus ex se esset pa
difficilem ad assequendum, uum a tua tamen virtus te pectu ut docet Doctor lib. 2. et q. 6 dc eius eues parua,4 debilis, adhue probat tum ex diuturnitate tempo illud opus esset ali virtuti valdeta, taceosumpti in acquisitione verita difficile ergo disti e ultas quae cerniistis: tum ex multitudine hominum, tu in assequenda ventate non est qui ad eam inueniendam requirun inmedica Pane rerum, sed ex pasetur, tam etiam ex eductione con te proportionis virtutis in ordine aciclusionum ex principi j quaeritur eas ingendas. Quod si substan- unde talis dissicultas oriatur viae abit Iactae non possunt produce-Quidam dicunt prouenire ex ip- ς species repraesentatiuas sui circa sis rebus, quia intellectus nolter in V cllectam humanum, ut intelle assequenda veritate patitur dii ficae ctus coniunctus est seu ut interteiatatem ex eo quod non habeat pro stus noster est dependens pro statu Prias species rem per quas cogno- antasmatibus f id non prouescere possiti sed quod has non ha nil ex inessicacia earum , sed quia beat non prouenit ex ipso. cum de intellectus nolle pro praesenti it se sit in potentia ad omnes, sed pro tu non eit cadia harum specierum: uenit ex rebus, quae non sunt pro intellectus enim noster ut intelle ductivae specierum propriarum in causest habet Proportionem cunia intestin nostri ergo e quod ubitantis immaterialibus , qui ergo subitantia matenatis a nobis inmatcrialis est scuti ipsae su cognosci non poisit eit, quia non stantiae separatae sis intellactus ut
potest ut speciem imprimere nem nostet, stu, coniunctus tantum in sensu, neque in intellecta, quod avet PIOPOrt onem cum habenti non prouenit ex parte mitia, sita ex busebant larata, de ideo oportet
parte pilus substitiae: similiter sub quod du intelligit,eculetur pha aQuae piliuiales no habent eam asinat unde cinis incapax est
370쪽
specierum substantiarum separata rum .in per conseqilens adhuc dis-fieultas oritur ex sua improporri ne Plura de veritate videas apud aegidium tum p. seni l . cit turn etiam lib. 2. mer interim haec insinuasse tussiciat.
Dubia quedam de en unci ationi has modalibus expedio cum aEgidio.
An in modalibus de possibili ad nostia passibilesequatur impossibile. R Espondeo eum Egidio lib. 2. perbier. pag.66. . 3. quod de possibili possumus loqui dupliciter.
Vno modo prout se habet ad uti u- libet, scilicet ad esse Sio esse. Alio modo prout se habet ad esse latum, si accipiatur possibile ad viuilibet, se non acci pitur in prima linea inter propositionis modalis; sed tria prima linea accipitur prout se ha-det ad esse tantum svi in secundata prout se habet ad non esse . Et ideo si accipiatur negatione praeposita dicendo non possibile, non nabebit duas causas veritatis , sed solunta
Verum obiicies primo, proeed do a duobus causis verita is ad una incidit fallacia consequentis, sed ita non possibile est esse habet duas
causas veritatis, ergo ad eam non
sequitur haee, impossibile est esse. Quod autem ista non possibile est
esse habeat duas caulasveritatis;patet per Aristotelem in lib. p. prior. rui dieit, quod uniuersalis negativa
conuertitur Aliqui alguunt, euod bene conuerritur, quia bene tequitur, nullum, , contingit 'sse , b, ergo nullum , b, eontingi esse, a. sed si non contingit nullum . h. esse , a, tunc quoddam,b, de necessitate est, a, vi quoddam, b, de necessitato est, a, per conuersionem simplicem sequitur ovo quoddam, a, de necessitate est , , sed ista non potest
stare cum prima, eri prama coris quentia est bona id ed conuertitur
simpliciten ut quidam probant. Sed soluit Aristoteles , vult quod non conuertaturinati citer uniuersalis negativa ad virulibet,& dicit quod ad istam, nullum b, contingit esse, a non sequitur ista, quoddam,b de necessitate est,a, quia ista nullur b, contingit esse, a habet duas cauistis veritatis. Una est, quoddam b, de necessitate est, a. Alia,quoddam b, de necessitate non est, a, ela ideo cum duas causas veritars habeat ilista, nullum, b, colitingit esse a ad istam non sequitur, ereo quoddam b, de necessitate est, a, similiter non possibile habet duas causas verita
tis,e ideo ad illam non sequitur impossibile. Respondet Egidius loco citatoeoce dedo id,quod ait philosophus, nullum b, contingit esse a habet duas causas veritatis; quia accipitur ibi contingit, prout se habet adv-trumlibet, non pro notantum,ta tunc bene habet duas causas vetitaris.
Obijcies,.quaecumque sunt causa alsitatis uti ius oppositi, stat causae veritatis alterius oppost , sed ambae istae, nec esse est , Mi mposi, bile, sunt causae falsitatis istius spoisibile erga erunt ambae causae